Δηλώσεις Διαμαντοπούλου

[sefe]

Σύμφωνα με τον Επενδυτή τα μόρια για την προϋπηρεσία :
1 μήνας = 0,1
2 μήνες = 0,2
3 μήνες = 0,3
4 μήνες = 0,4
5 μήνες = 0,5
6 μήνες = 0,6
7 μήνες = 0,7
8 μήνες = 0,8
9 μήνες = 1,35
10 μήνες = 1,5
11 μήνες = 1,65
12 μήνες = 1,8
13 μήνες = 1,95
14 μήνες = 2,1
15 μήνες = 2,25
16 μήνες = 2,4
17 μήνες = 3,4
18 μήνες = 3,6
19 μήνες = 3,8
20 μήνες = 4   κ.λ.π.

ΛΑΘΟΣ

1 μήνας = 0,1
2 μήνες = 0,2
3 μήνες = 0,3
4 μήνες = 0,4
5 μήνες = 0,5
6 μήνες = 0,6
7 μήνες = 0,7
8 μήνες = 0,8

9 μήνες = 1,35  8*0,1+1*0,15=0,95
10 μήνες = 1,5  8*0,1+2*0,15=1,1
11 μήνες = 1,65 8*0,1+3*0,15=1,25

Κτλ
Διαφορετικά δεν θα είχε νόημα η μοριοδότηση των 60 μηνών με άνω φράγμα τις 17,50 μονάδες!!!

Είναι: 60μήνες = 8*0,1+8*0,15+8*0,2+8*0,31+8*0,35+8*0,4+12*0,45= 17,48

[PDE ads]

[xristina_sk]

Διαβάζω τόσες μέρες και δεν έχω καταλάβει τίποτα. όποιος μπορεί ας με βοηθήσει λιγακι.
1. Πώς αποκτά κανείς το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας; Όσοι έχουν τελειώσει καθηγητική σχολή πχ Μαθηματικοί, Φιλόλογοι,Ξενόγλωσσοι πρέπει να δώσουν εξετάσεις καπου ξανα;
2. Οι επιτυχόντες των 2 τελευταίων ΑΣΕΠ .εχουν δικαίωμα να μη δώσουν εξετάσεις στον επικείμενο ΑΣΕΠ; Κάπου διάβασα ότι η επιτυχία διατηρείται ή μήπως  αυτό θα ισχύει με το ΑΣΕΠ του 2012;
3.Τώρα το Μάη δε θα κάνουμε καθόλου αιτήσεις στις δευτεροβάθμιες για αναπλήρωση κ ωρομίσθια αφού κλείνουν οι πίνακες;
4. Ποιες είναι οι επιστήμες της αγωγής μεταπτυχιακό στις οποίες δίνει εξτρα μόρια;; Τα μεταπτυχιακα του ΠΤΔΕ μετράνε;

Συγνώμη που κάνω τόσες ερωτήσεις.Καταλαβαίνω ότι όλοι θέλουν να μάθουν το μακρύ τους και το κοντό τους αλλά αλήθεια δεν έχω καταλάβει και πολλά. Μ'εχει πιάσει μια απελπισία...οι φίλοι μου έχουν βαρεθεί να τους ζαλίζω για την Αννούλα και νιώθω ότι εδώ τουλάχιστον κάποιοι με καταλαβαίνουν και νιώθουν όπως εγώ.

ΥΓ. Νομίζω ότι το νομοσχέδιο ειναι επίτηδες γραμμένο έτσι για να μας αποθαρρύνει και  να μας αποτρέψει από το να ζητήσουμε μόνιμη δουλειά στη δημόσια εκπαίδευση πιέζοντας μας όχι μόνο να απευθυνθούμε στον ιδιωτικό τομέα αλλά και σε δουλειά-απασχόληση άσχετη με τις σπουδές μας.

[sartr]

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_25/04/2010_398891

Η παιδεία: καταλύτης για την ανάκαμψη
Tου Χρηστου Γιανναρα

H σημερινή υπουργός Παιδείας είναι μάλλον από τις ευφυέστερες παρουσίες στο πεδίο της επαγγελματικής πολιτικής. Αποκλείεται να μην καταλαβαίνει τη λογική που συναρθρώνει αλυσιδωτά τα προβλήματα και τις λύσεις των προβλημάτων στον χώρο των αρμοδιοτήτων της.

Αποκλείεται να μην καταλαβαίνει ότι το πρόβλημα-σκάνδαλο του διαβόητου «πανεπιστημιακού ασύλου» είναι αδύνατο να λυθεί, αν δεν αλλάξει ο τρόπος εκλογής πρυτάνεων – αν δεν απεξαρτηθεί η εκλογή πρυτανικών αρχών από την ψήφο των κομματικών νεολαιών. Αποκλείεται να αναβαθμισθούν τα ελλαδικά πανεπιστήμια, αν δεν επανακριθεί-επαναξιολογηθεί, στο σύνολό του, το διδακτικό - ερευνητικό προσωπικό με κριτήριο τις επιστημονικές του δημοσιεύσεις σε περιοδικά ή εκδοτικούς οίκους διεθνούς εγκυρότητας.

Τα δύο παραδείγματα είναι απλώς ενδεικτικά της λογικής (προφανέστατης) που συναρθρώνει αλυσιδωτά τα προβλήματα με τις λύσεις ασυναφών φαινομενικά προβλημάτων στο υπουργείο Παιδείας. Αγνόησαν αυτή τη λογική ευφυέστατοι και με ηγετικές φιλοδοξίες προκάτοχοι του θώκου της σημερινής υπουργού: ο Αντώνης Τρίτσης, ο Γεράσιμος Αρσένης, και το πλήρωσαν με οριστική πολιτική συντριβή. Το ίδιο σφάλμα μεγέθυνε την πολιτική ασημαντότητα και εξέθεσε ανεπανόρθωτα καλοπροαίρετους υπουργούς – Γιωργάκη Παπανδρέου, Πέτρο Ευθυμίου, Μαριέττα Γιαννάκου, Αρη Σπηλιωτόπουλο. Το υπουργείο Παιδείας είναι δοκιμαστήριο αδυσώπητο και ανελέητο της ανθρώπινης ποιότητας, της φυσικής ευφυΐας, του πολιτικού ταλέντου.

Αποπειράται τώρα η Αννα Διαμαντοπούλου το στοιχειώδες και καίριο που οι προγενέστεροί της δεν αποτόλμησαν: Να αποκαταστήσει ποιοτικό έλεγχο και αξιολόγηση της δουλειάς των εκπαιδευτικών, ύστερα από εικοσιοχτώ χρόνια απόλυτης ασυδοσίας, ανεξέλεγκτου «μπάχαλου» που έχει εδραιωθεί ως αυτονόητο «κεκτημένο». Και οι εκπαιδευτικοί αρνούνται και απειλούν. Οπως αρνούνται, στο όνομα των μελλοντικών συναδέλφων τους (φουτουρολογικός συνδικαλισμός πέρα κι από τον παραλογισμό) και κάθε προϋπόθεση παιδαγωγικής εξειδίκευσης για τον διορισμό στην εκπαίδευση. Το λογικοφανές επιχείρημά τους είναι: ποιος θα τους κρίνει και αξιολογήσει για τη δουλειά τους ή για την παιδαγωγική τους προετοιμασία, όταν κάθε διοικητική αρμοδιότητα στον χώρο της Παιδείας, εδώ και εικοσιοχτώ χρόνια, ασκείται μόνο και αποκλειστικά από αυλόδουλους του εκάστοτε κομματικού κράτους;

Κομματικοποιημένος ώς την πιο αυτεξευτελιστική υπερβολή ο εκπαιδευτικός συνδικαλισμός τρέμει οποιοδήποτε ενδεχόμενο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, ακριβώς επειδή έχει επίγνωση της φαυλεπίφαυλης αθλιότητας του κομματισμού. Ξέρει ότι η αξιολόγηση θα γίνει το πρόσχημα για να εναλλάσσεται στην εκπαίδευση η κυριαρχία του εκάστοτε κομματικού κράτους. Εικοσιοχτώ χρόνια τώρα η κάθε κυβέρνηση διορίζει τους δικούς της γυμνασιάρχες, λυκειάρχες, διευθυντές εκπαίδευσης σε επίπεδο Νομαρχίας, διευθυντές σε επίπεδο Περιφέρειας. Με την «αξιολόγηση» θα επεκταθεί ο έλεγχος του κάθε κομματικού κράτους σε κάθε εκπαιδευτικό – αυτό ξέρουν και φοβούνται οι ίδιοι οι κομματάνθρωποι του συνδικαλισμού.

Το αγνοεί στον δημόσιο λόγο της η κυρία Διαμαντοπούλου. Και παζαρεύει αντιπροτείνοντας φαιδρότητες: «αυτοαξιολόγηση» των εκπαιδευτικών, προφανώς με υπόδειγμα και μέτρο επιείκειας την κατάργηση της βάσης του 10, που θεσμοθέτησε η υπουργός για την είσοδο στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Ντροπής πράγματα, την ώρα που η χώρα ζει την τραγωδία της πτώχευσης, του εξευτελισμού και της χλεύης σε πλανητικό επίπεδο, κατάφωρο έγκλημα της κομματοκρατίας.

Τα προβλήματα της εκπαίδευσης δεν λύνονται αποσπασματικά, χρειάζεται επιτελική λογική για την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. Και πρώτη προτεραιότητα, «κλειδί» για να ξαναστηθούν σχολειά και πανεπιστήμια, να λειτουργήσουν οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις σοβαρότητας και εντιμότητας του εκπαιδευτικού έργου είναι να καταλυθεί η εικοσιοχτάχρονη τυραννία του κομματισμού. Εχει η Αννα Διαμαντοπούλου την ανθρώπινη ποιότητα, τη φυσική ευφυΐα, το πολιτικό ταλέντο να τολμήσει τη ρήξη με αυτή την τυραννία;

Για να ανακάμψει η χώρα από την πτώχευση, τον διεθνή εξευτελισμό, την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας (αντάλλαγμα για την ελεημοσύνη του ΔΝΤ), πρέπει να προηγηθεί απελευθέρωση της κρατικής λειτουργίας από τα άνομα συμφέροντα της κομματοκρατίας. Εστω και παραδειγματικά, σε επιμέρους τομέα. Και ο τομέας κρατικής λειτουργίας που επηρεάζει αμεσότερα την κοινωνική ψυχολογία, είναι η Παιδεία. Αν εξαλειφθεί με συνέπεια από τα σχολειά και τα πανεπιστήμια ο κομματισμός, θα γεννηθεί προβλέψιμη κοινωνική δυναμική πολύ ευρύτερη. Δυναμική ανάσχεσης της αυθαιρεσίας, της ατιμωρησίας, της αργομισθίας, της βάναυσης μετριοκρατίας.

Από τους 180.000 εκπαιδευτικούς (που είναι αριθμός εξωφρενικός για τον πληθυσμό της Ελλάδας) οι 18-20.000 είναι επισήμως αργόσχολοι: αποσπασμένοι για «γραμματειακή υποστήριξη» σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης Νομαρχιών ή Περιφερειών, σε πανεπιστημιακά Τμήματα, σε «πολιτιστικές υπηρεσίες» Δήμων ή Νομαρχιών, σε Μητροπόλεις. Ανεξέλεγκτος ο αριθμός όσων (για πολυποίκιλους λόγους) εργάζονται με εξαιρετικά μειωμένο ωράριο ή των συνδικαλιστών που είναι διά βίου απαλλαγμένοι από κάθε εργασιακή υποχρέωση. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί ανελλιπώς μισθοδοτούμενοι αλλά σε μόνιμη «λευκή απεργία» επειδή «διαφωνούν με το σύστημα»! Δάσκαλοι και καθηγητές «λειτουργικώς αναλφάβητοι»: ανίκανοι να συντάξουν έστω και δύο φράσεις πιστοποιητικού ή υπηρεσιακής αλληλογραφίας (υπολογίζονται σε 9.000 οι δάσκαλοι με αγορασμένα πτυχία, χωρίς φοίτηση, από Παιδαγωγικές Ακαδημίες βαλκανικών χωρών). Θλιβερό αλλά συνεχώς αυξανόμενο και το ποσοσστό εξαρτημένων από ναρκωτικά εκπαιδευτικών, όπως και άλλων με σοβαρά ψυχικά νοσήματα ή με βάναυση και χυδαία συμπεριφορά (γυμνασιάρχης - γυμναστής που κάθε πρωί στην «προσευχή» βρίζει τα παιδιά με σεξουαλικές αισχρολογίες). Χώρια οι εκπαιδευτικοί που εκβιάζουν τους μαθητές τους για «ιδιαίτερα» μαθήματα.

Ολες αυτές οι περιπτώσεις (και πλήθος ανάλογες), ανεξέλεγκτες, ασύδοτες, αχαλίνωτες, έχουν ή κομματική κάλυψη και προστασία ή τη σίγουρη ασυλία που τους προσφέρει η απουσία θεσμών ελέγχου και αξιολόγησης του προσωπικού της εκπαίδευσης. Αν η κυρία Διαμαντοπούλου τολμήσει να συγκροτήσει θεσμικά όργανα αμερόληπτης, ακομμάτιστης, αξιοκρατικής στελέχωσης του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης με ιεραρχική κλιμάκωση ευθυνών, τότε θα την εμπιστευθεί ο εκπαιδευτικός κόσμος και για την άκρως αναγκαία αξιολόγησή του.

Θα την εμπιστευθεί η ελληνική κοινωνία για το ηγετικό της ανάστημα.

[dmath]

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_25/04/2010_398891

Η παιδεία: καταλύτης για την ανάκαμψη
Tου Χρηστου Γιανναρα

H σημερινή υπουργός Παιδείας είναι μάλλον από τις ευφυέστερες παρουσίες στο πεδίο της επαγγελματικής πολιτικής. Αποκλείεται να μην καταλαβαίνει τη λογική που συναρθρώνει αλυσιδωτά τα προβλήματα και τις λύσεις των προβλημάτων στον χώρο των αρμοδιοτήτων της.

Αποκλείεται να μην καταλαβαίνει ότι το πρόβλημα-σκάνδαλο του διαβόητου «πανεπιστημιακού ασύλου» είναι αδύνατο να λυθεί, αν δεν αλλάξει ο τρόπος εκλογής πρυτάνεων – αν δεν απεξαρτηθεί η εκλογή πρυτανικών αρχών από την ψήφο των κομματικών νεολαιών. Αποκλείεται να αναβαθμισθούν τα ελλαδικά πανεπιστήμια, αν δεν επανακριθεί-επαναξιολογηθεί, στο σύνολό του, το διδακτικό - ερευνητικό προσωπικό με κριτήριο τις επιστημονικές του δημοσιεύσεις σε περιοδικά ή εκδοτικούς οίκους διεθνούς εγκυρότητας.

Τα δύο παραδείγματα είναι απλώς ενδεικτικά της λογικής (προφανέστατης) που συναρθρώνει αλυσιδωτά τα προβλήματα με τις λύσεις ασυναφών φαινομενικά προβλημάτων στο υπουργείο Παιδείας. Αγνόησαν αυτή τη λογική ευφυέστατοι και με ηγετικές φιλοδοξίες προκάτοχοι του θώκου της σημερινής υπουργού: ο Αντώνης Τρίτσης, ο Γεράσιμος Αρσένης, και το πλήρωσαν με οριστική πολιτική συντριβή. Το ίδιο σφάλμα μεγέθυνε την πολιτική ασημαντότητα και εξέθεσε ανεπανόρθωτα καλοπροαίρετους υπουργούς – Γιωργάκη Παπανδρέου, Πέτρο Ευθυμίου, Μαριέττα Γιαννάκου, Αρη Σπηλιωτόπουλο. Το υπουργείο Παιδείας είναι δοκιμαστήριο αδυσώπητο και ανελέητο της ανθρώπινης ποιότητας, της φυσικής ευφυΐας, του πολιτικού ταλέντου.

Αποπειράται τώρα η Αννα Διαμαντοπούλου το στοιχειώδες και καίριο που οι προγενέστεροί της δεν αποτόλμησαν: Να αποκαταστήσει ποιοτικό έλεγχο και αξιολόγηση της δουλειάς των εκπαιδευτικών, ύστερα από εικοσιοχτώ χρόνια απόλυτης ασυδοσίας, ανεξέλεγκτου «μπάχαλου» που έχει εδραιωθεί ως αυτονόητο «κεκτημένο». Και οι εκπαιδευτικοί αρνούνται και απειλούν. Οπως αρνούνται, στο όνομα των μελλοντικών συναδέλφων τους (φουτουρολογικός συνδικαλισμός πέρα κι από τον παραλογισμό) και κάθε προϋπόθεση παιδαγωγικής εξειδίκευσης για τον διορισμό στην εκπαίδευση. Το λογικοφανές επιχείρημά τους είναι: ποιος θα τους κρίνει και αξιολογήσει για τη δουλειά τους ή για την παιδαγωγική τους προετοιμασία, όταν κάθε διοικητική αρμοδιότητα στον χώρο της Παιδείας, εδώ και εικοσιοχτώ χρόνια, ασκείται μόνο και αποκλειστικά από αυλόδουλους του εκάστοτε κομματικού κράτους;

Κομματικοποιημένος ώς την πιο αυτεξευτελιστική υπερβολή ο εκπαιδευτικός συνδικαλισμός τρέμει οποιοδήποτε ενδεχόμενο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, ακριβώς επειδή έχει επίγνωση της φαυλεπίφαυλης αθλιότητας του κομματισμού. Ξέρει ότι η αξιολόγηση θα γίνει το πρόσχημα για να εναλλάσσεται στην εκπαίδευση η κυριαρχία του εκάστοτε κομματικού κράτους. Εικοσιοχτώ χρόνια τώρα η κάθε κυβέρνηση διορίζει τους δικούς της γυμνασιάρχες, λυκειάρχες, διευθυντές εκπαίδευσης σε επίπεδο Νομαρχίας, διευθυντές σε επίπεδο Περιφέρειας. Με την «αξιολόγηση» θα επεκταθεί ο έλεγχος του κάθε κομματικού κράτους σε κάθε εκπαιδευτικό – αυτό ξέρουν και φοβούνται οι ίδιοι οι κομματάνθρωποι του συνδικαλισμού.

Το αγνοεί στον δημόσιο λόγο της η κυρία Διαμαντοπούλου. Και παζαρεύει αντιπροτείνοντας φαιδρότητες: «αυτοαξιολόγηση» των εκπαιδευτικών, προφανώς με υπόδειγμα και μέτρο επιείκειας την κατάργηση της βάσης του 10, που θεσμοθέτησε η υπουργός για την είσοδο στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Ντροπής πράγματα, την ώρα που η χώρα ζει την τραγωδία της πτώχευσης, του εξευτελισμού και της χλεύης σε πλανητικό επίπεδο, κατάφωρο έγκλημα της κομματοκρατίας.

Τα προβλήματα της εκπαίδευσης δεν λύνονται αποσπασματικά, χρειάζεται επιτελική λογική για την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. Και πρώτη προτεραιότητα, «κλειδί» για να ξαναστηθούν σχολειά και πανεπιστήμια, να λειτουργήσουν οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις σοβαρότητας και εντιμότητας του εκπαιδευτικού έργου είναι να καταλυθεί η εικοσιοχτάχρονη τυραννία του κομματισμού. Εχει η Αννα Διαμαντοπούλου την ανθρώπινη ποιότητα, τη φυσική ευφυΐα, το πολιτικό ταλέντο να τολμήσει τη ρήξη με αυτή την τυραννία;

Για να ανακάμψει η χώρα από την πτώχευση, τον διεθνή εξευτελισμό, την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας (αντάλλαγμα για την ελεημοσύνη του ΔΝΤ), πρέπει να προηγηθεί απελευθέρωση της κρατικής λειτουργίας από τα άνομα συμφέροντα της κομματοκρατίας. Εστω και παραδειγματικά, σε επιμέρους τομέα. Και ο τομέας κρατικής λειτουργίας που επηρεάζει αμεσότερα την κοινωνική ψυχολογία, είναι η Παιδεία. Αν εξαλειφθεί με συνέπεια από τα σχολειά και τα πανεπιστήμια ο κομματισμός, θα γεννηθεί προβλέψιμη κοινωνική δυναμική πολύ ευρύτερη. Δυναμική ανάσχεσης της αυθαιρεσίας, της ατιμωρησίας, της αργομισθίας, της βάναυσης μετριοκρατίας.

Από τους 180.000 εκπαιδευτικούς (που είναι αριθμός εξωφρενικός για τον πληθυσμό της Ελλάδας) οι 18-20.000 είναι επισήμως αργόσχολοι: αποσπασμένοι για «γραμματειακή υποστήριξη» σε Διευθύνσεις Εκπαίδευσης Νομαρχιών ή Περιφερειών, σε πανεπιστημιακά Τμήματα, σε «πολιτιστικές υπηρεσίες» Δήμων ή Νομαρχιών, σε Μητροπόλεις. Ανεξέλεγκτος ο αριθμός όσων (για πολυποίκιλους λόγους) εργάζονται με εξαιρετικά μειωμένο ωράριο ή των συνδικαλιστών που είναι διά βίου απαλλαγμένοι από κάθε εργασιακή υποχρέωση. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί ανελλιπώς μισθοδοτούμενοι αλλά σε μόνιμη «λευκή απεργία» επειδή «διαφωνούν με το σύστημα»! Δάσκαλοι και καθηγητές «λειτουργικώς αναλφάβητοι»: ανίκανοι να συντάξουν έστω και δύο φράσεις πιστοποιητικού ή υπηρεσιακής αλληλογραφίας (υπολογίζονται σε 9.000 οι δάσκαλοι με αγορασμένα πτυχία, χωρίς φοίτηση, από Παιδαγωγικές Ακαδημίες βαλκανικών χωρών). Θλιβερό αλλά συνεχώς αυξανόμενο και το ποσοσστό εξαρτημένων από ναρκωτικά εκπαιδευτικών, όπως και άλλων με σοβαρά ψυχικά νοσήματα ή με βάναυση και χυδαία συμπεριφορά (γυμνασιάρχης - γυμναστής που κάθε πρωί στην «προσευχή» βρίζει τα παιδιά με σεξουαλικές αισχρολογίες). Χώρια οι εκπαιδευτικοί που εκβιάζουν τους μαθητές τους για «ιδιαίτερα» μαθήματα.

Ολες αυτές οι περιπτώσεις (και πλήθος ανάλογες), ανεξέλεγκτες, ασύδοτες, αχαλίνωτες, έχουν ή κομματική κάλυψη και προστασία ή τη σίγουρη ασυλία που τους προσφέρει η απουσία θεσμών ελέγχου και αξιολόγησης του προσωπικού της εκπαίδευσης. Αν η κυρία Διαμαντοπούλου τολμήσει να συγκροτήσει θεσμικά όργανα αμερόληπτης, ακομμάτιστης, αξιοκρατικής στελέχωσης του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης με ιεραρχική κλιμάκωση ευθυνών, τότε θα την εμπιστευθεί ο εκπαιδευτικός κόσμος και για την άκρως αναγκαία αξιολόγησή του.

Θα την εμπιστευθεί η ελληνική κοινωνία για το ηγετικό της ανάστημα.

Μόλις φάει τα πρώτα γιαούρτια από τους ανάξιους υποτελείς της τότε θα

κατέβει από το καλάμι που... καβάλησε!

Το μπάζο...Πληρωμένα και καλοφτιαγμένα άρθρα χειραγώγησης κοινωνιών...

[PDE ads]

[void]

http://www.ekathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100081_25/04/2010_398906
και ημι-επισημως η ανακοινωση της αναβολης διεξαγωγης νεου ασεπ εκπ/κων

[sartr]

"Ο νέος διαγωνισμός (7ος στη σειρά) θα πραγματοποιηθεί ανάμεσα στο Φθινόπωρο του 2011 και το Φεβρουάριο του 2012"

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4571579

[isambo]

"Ο νέος διαγωνισμός (7ος στη σειρά) θα πραγματοποιηθεί ανάμεσα στο Φθινόπωρο του 2011 και το Φεβρουάριο του 2012"

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4571579

Καταπληκτικά! Δεν θα προλάβουμε. Το 2012 η γη θα καταστραφεί! Επιτέλους έφυγε ένα βάρος από πάνω μου...

[sartr]

Μόλις φάει τα πρώτα γιαούρτια από τους ανάξιους υποτελείς της τότε θα

κατέβει από το καλάμι που... καβάλησε!

Το μπάζο...Πληρωμένα και καλοφτιαγμένα άρθρα χειραγώγησης κοινωνιών...


[/quote]

O Γιανναράς δεν φημίζεται για την χειραγώγηση του.

[dmath]

Μόλις φάει τα πρώτα γιαούρτια από τους ανάξιους υποτελείς της τότε θα

κατέβει από το καλάμι που... καβάλησε!

Το μπάζο...Πληρωμένα και καλοφτιαγμένα άρθρα χειραγώγησης κοινωνιών...

O Γιανναράς δεν φημίζεται για την χειραγώγιση του.
[/quote]

Aρα είναι εύκολα πιστευτός...μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου...

[giannis27]

καλημερα παιδια εγω δεν καταλαβα ενα : αν θα λαμβανοντια υποψη στον νεο πινακα οι προηγουμενες επιτυχιες στον ασεπ και αν δεν λαμβανονται δεν ειναι αδικο να λαμβανεται υποψη η πρυπηρεσια και οχι ο κοπος οσων εχουν πετυχει σε παλιοτερους διαγωνισμους?

[sartr]

O Γιανναράς δεν φημίζεται για την χειραγώγιση του.

Aρα είναι εύκολα πιστευτός...μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου...

[/quote]

Από ποιούς;

[dmath]

O Γιανναράς δεν φημίζεται για την χειραγώγιση του.

Aρα είναι εύκολα πιστευτός...μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου...

Από ποιούς;
[/quote]

Αυτούς που απευθύνεται...Το λαό...

[sec]

Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξουμε: το ταξικό της όλης διαμόρφωσης του περίφημου νομοσχεδίου. Όσοι έχουν προϋπηρεσία σε σχολεία της ΕΕ δεν θα δίνουν ΑΣΕΠ! Το ίδιο και όσοι έχουν δουλέψει σε ιδιωτικά!! Δεν έπρεπε να εισάγει και γι' αυτούς τους προνομιούχους τον ΑΣΕΠ;
Με ποιά λογική η προϋπηρεσία στα σχολεία της Αγγλίας είναι σημαντικότερη από αυτή των δικών μας; Έδωσαν πανελλήνιες όσοι σπουδάσαν έξω όπως εμείς στην κρεατομηχανή; Ή απλώς αγοράσανε τα πτυχία-προϋπηρεσία τους; Για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα είναι γνωστό με ποιο τρόπο προσλαμβάνονται. Αξιοκρατία σε όλο της το μεγαλείο!

[dmath]

Υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξουμε: το ταξικό της όλης διαμόρφωσης του περίφημου νομοσχεδίου. Όσοι έχουν προϋπηρεσία σε σχολεία της ΕΕ δεν θα δίνουν ΑΣΕΠ! Το ίδιο και όσοι έχουν δουλέψει σε ιδιωτικά!! Δεν έπρεπε να εισάγει και γι' αυτούς τους προνομιούχους τον ΑΣΕΠ;
Με ποιά λογική η προϋπηρεσία στα σχολεία της Αγγλίας είναι σημαντικότερη από αυτή των δικών μας; Έδωσαν πανελλήνιες όσοι σπουδάσαν έξω όπως εμείς στην κρεατομηχανή; Ή απλώς αγοράσανε τα πτυχία-προϋπηρεσία τους; Για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς στην Ελλάδα είναι γνωστό με ποιο τρόπο προσλαμβάνονται. Αξιοκρατία σε όλο της το μεγαλείο!

Μας βάζει όλους μαζί σε ένα τεράστιο χωνί και όποιος μπορέσει ας βγει από το ανακάτεμα που θα

γίνεται κάθε 2 χρόνια...