Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Αδιόριστοι Εκπαιδευτικοί => Πίνακες αναπληρωτών - Εξετάσεις ΑΣΕΠ => Κλάδος ΠΕ02 Φιλολόγων => Μήνυμα ξεκίνησε από: ElisaPDE στις Αύγουστος 14, 2016, 04:38:46 μμ
-
Εναλλακτικες δουλειες για φιλολογους.. Προσωπικα εχω τελειωσει το τμημα ιστοριας, αρχαιολογιας, κοινωνικης ανθρωπολογιας του Βολου με ειδικευση στην ιστορια.. Πρωτος χρονος ανεργη φετος μετα τη ληψη πτυχιου και η κατασταση στον κλαδο τον φιλολογων επιεικως αθλια! Αρχισα λοιπον μανιωδως να ψαχνω εναλλακτικες δουλειες που θα μπορουσα να κηνυγησω με βαση το πτυχιο μου εκτος απο αυτον της εκπαιδευσης..
Εχει κανεις σκεφτει αλλη εναλλακτικη οντας αποφοιτος ιστορικου αρχαιολογου τμηματος;;
-
Καλησπέρα, αν μπορείς να φύγεις στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό και να μείνεις εκεί μετά για μένα είναι το καλύτερο. Το καλύτερο από την άποψη ότι και θα συνεχίσεις τις σπουδές σας και θα αμοίβεσαι όπως σου αξίζει. Στην Ελλάδα δυστυχώς όλα τα επαγγέλματα δεν πληρώνονται όπως πρέπει. Και εγώ έχω πτυχίο φιλολογίας από το 2012,έχω εργαστεί σε άσχετη δουλειά σε σχέση με το πτυχίο και όσες εργασίες βρήκα σχετικές με το πτυχίο (ιδιαίτερα, με εξαίρεση τα πανεπιστημιακα μαθήματα, εκδοτικός οίκος) δεν πλήρωναν όπως θα έπρεπε. Επειδή δεν είχα την οικονομική άνεση για εξωτερικό, σπουδαζω εργοθεραπεια από πέρυσι και εκεί τουλάχιστον είναι και πιο καλά τα χρήματα σε σχέση με τη φιλολογία (4 φορές πιο καλοπληρωμενη η συνεδρια σου όταν ξεκινάς το επάγγελμα σε σχέση με το πρώτο σου χρονο σε ένα φροντιστήριο), λιγότερος ανταγωνισμός πανελλαδικά και ευκαιρίες για εργασία ακόμη και στο δημόσιο τομέα (με σύμβαση βεβαια, αλλά το δημόσιο δεν είναι απαγορευτικό για τον νέο πτυχιούχο). Σαφώς και αν δε σου αρέσει το επάγγελμα, δε θα προοδεύσεις όπου και αν είσαι. Θα σκεφτώ σοβαρά και το εξωτερικό ως εργοθεραπευτρια αν χειροτερεψουν τα πράγματα εδώ. Καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις, γιατί σε μας τους νέους πτυχιούχους δεν υπάρχουν ευκαιρίες και είναι άδικο γιατί κουραστηκαμε και δε μας χαρίστηκαν τα πτυχία. Ξέρεις ότι αν βγαιναμε στην αγορά εργασίας πριν 15 χρόνια μπορεί να είχαμε αποκαταστηθει επαγγελματικά; Το έχω σκεφτεί πολλές φορές αυτό. Αλλά τι να κάνουμε; Η κάθε γενιά έχει τα συν και τα πλην της. Εύχομαι να έχεις καλή τύχη στα επόμενα σου βήματα ☺ και καλή δύναμη.
-
Mπραβο που βρηκες κατι να σου αρεσει και να εχει και καλες προοπτικες ;)
Πραγματικα δεν ξερω πηγα σε 4-5 φροντιστηρια, μοιρασα καρτες για ιδιαιτερα τιποτα.. Ενταξει θα μου πεις ενα χρονο ειμαι μονο ανεργη δεν με εχει
πνιξει ακομα η κατασταση αλλα δεν υπαρχει προοπτικη για το επαγγελμα που επελεγα να ακολουθησω και νιωθω εγκλωβισμενη.!!! Θα παω και σε
δυο ιδιωτικα σχολεια της πολης μου να δοκιμασω την τυχη μου..
Εμενα με ενδιαφερει και ο χωρος του πολιτισμου-τουρισμου-μουσειων και ισως κανω μεταπτυχιακο και μεινω εξω..
Επισης η αυστραλια ειναι ενα ενδεχομενο μιας και εχω συγγενη και μπορει να μου βγαλει visa, βεβαια αυτη ειναι μια μεγαλη αποφαση...
Το να νιωθεις εγκλωβισμενος σε μια κατασταση και να εισαι νεος πτυχιουχος ειναι ο,τι χειροτερο!! Αρχιζεις να αμφισβητεις τις επιλογες σου, να ανησυχεις για τον χρονο που περναει, να φοβασαι το ρισκο να αλλαξεις χωρα.... :-\
-
Ααα επισης ετοιμαζομαι να δωσω εξετασεις για το μεταπτυχιακο του απθ στις παιδαγωγικες επιστημες (τωρα τον σεπτεμβρη) και ρωταω τωρα εγω..
Αξιζει????? Επι ενα χρονο οντας ανεργη μετα τη ληψη του πτυχιου μου ειχα αποφασισει να κανω αυτο το μεταπτυχιακο και διαβαζα για τις εξετασεις του μιας και ειναι δωρεαν, μου δινει παιδαγωγικη επαρκεια και ολα ωραια και ολα καλα... Ετσι νομιζα.... Μεχρι που τωρα το καλοκαιρι εκανα τα χαρτια μου για τους πινακες και ειδα ποοοοοοσοι ειναι οι φιλολογοι.. Και θα μου πειτε που ζουσες?? Και θα πω οτι ειμουν μια φοιτητριουλα στον κοσμο της που πιστευε οτι αφου θανβγει απο τη σχολη θα βρει δουλεια (ισως με λιιγη δυσκολια αλλα θα βρει) Και ερχομαι τωρα αντιμετωπη με την ΑΛΗΘΕΙΑ!! Χιλιαδες φιλολογοι στην ιδια κατασταση....
Να κανω το μεταπτυχιακο στα παιδαγωγικα (αν με παρουν φυσικα) και να μεινω στο περιμενε μια δεκαετια (λεμε τωρα στην καλυτερη) στο περιμενε ή να κυνηγησω ενα μεταπτυχιακο στο εξωτερικο σχετικα με τη διοικηση πολιτιστικης κληρονομιας, μουσειακες σπουδες κτλ και να μεινω εκει;;
Το ενα νομιζω οτι θα με βυθισει στην αδρανεια και το αλλο ειναι λιγο ρισκο,δαπανηρο και δεν ξερω ποση ζητηση εχει ως δουλεια...
-
Μπα το χειρότερο είναι να είσαι νέος και ανειδικευτος και άνεργος χωρίς την δυνατότητα να σκέφτεσαι ότι μπορείς να κάνεις και ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό.
Ακόμα χειρότερα να μην είσαι καν νέος.
-
Ενταξει σιγουρα.. Στην εποχη μας ειδικα που ολοι εχουν απο ενα πτυχιο τουλαχιστον, το να εισαι ανειδικευτος ειναι δυσκολα...
(Αν δεν εισαι νεος σημαινει οτι τουλαχιστον εχεις μια καποια προυπηρεσια σε κατι)
Αλλα και στην περιπτωση που εχεις σπουδασει, εχεις δηλ κοπιασει, εχεις σπαταλησει χρονο, χρημα και ενεργεια και μενεις ανεργος ειναι και αυτο ενα ειδους αδιεξοδο... :-\
-
Πολύ καλή η ιδέα για το μεταπτυχιακό στις μουσειακες σπουδές και τη διοίκηση πολιτισμικής κληρονομιάς, πιστεύω στο εξωτερικό θα έχουν μεγαλύτερη ζήτηση σε σχέση με εδώ. Μια άλλη διέξοδος θα ήταν και το επάγγελμα του ξεναγού που όσοι έχουν πτυχίο ιστορικού - αρχαιολογικού παρακολουθούν μαθήματα για 8-9 μήνες νομίζω και γίνονται ξεναγοί 😊.Μια άλλη λύση είναι ένα μεταπτυχιακό στα τουριστικά, εφόσον γνωρίζεις και ξένες γλώσσες, βοηθάει στην επαγγελματική αποκατάσταση. Ενα μεταπτυχιακό στα παιδαγωγικά είναι πολύ βοηθητικό για το επάγγελμα μας, αλλά στην παρούσα κατάσταση μιλάμε για +2 έτη σπουδών τουλάχιστον (γνωστές μου το ολοκλήρωσαν στα 3 έτη το αντίστοιχο μεταπτυχιακό του φπψ εκπα) και αν κάποιος δεν εργάζεται καθημερινά με ιδιαίτερα, φροντιστήρια, έχει έναν κύκλο και μπορεί να ζήσει από τη διδασκαλία, πιστεύω ότι δε θα του προσφέρει κάτι. Αποψη μου βέβαια. Αυτό που δε ξέρω είναι μήπως υπάρχουν κάποιοι τομείς της αρχαιολογίας που έχουν ζήτηση στο εξωτερικό και μπορείς να κάνεις μεταπτυχιακό σε κάποιον από αυτούς.
-
Αχ ευχαριστω πολυ για τις ιδεες σου :)
Ναι και τα τουριστικα ψαχνω ως επιλογη.. Απο γλωσσας αγγλικα και γαλλικα γνωριζω.. Για ξεναγος δεν ξερω αν αξιζει τον κοπο να το κηνυγησεις απο οικονομικης πλευρας αλλα θα το ψαξω και αυτο...
Μεταπτυχιακο στην αρχαιολογια δεν αρκει.. Για να κανεις δουλεια αρχαιολογου κατα 90% απαιτουν και πτυχιο αρχαιολογου.. Δυστυχως δεν επελεξα
αρχαιολογια γιατι ελεγα οτι η ιστορια δινει ενα πλεονεκτημα στον φιλολογο ως ειδικευση.. Αλλα που να ηξερα την μαυρη αληθεια για τον κλαδο μας.. Παντως δεν τα παραταω αν εχω ενα πλεονεκτημα ειναι οτι το πτυχιο μου σχετιζεται με τον χωρο του πολιτισμου και νομιζω πρεπει να το κυνηγησω..
-
Mπραβο που βρηκες κατι να σου αρεσει και να εχει και καλες προοπτικες ;)
δεν υπαρχει προοπτικη για το επαγγελμα που επελεγα να ακολουθησω και νιωθω εγκλωβισμενη.!!!
Εμενα με ενδιαφερει και ο χωρος του πολιτισμου-τουρισμου-μουσειων και ισως κανω μεταπτυχιακο και μεινω εξω..
Επισης η αυστραλια ειναι ενα ενδεχομενο μιας και εχω συγγενη και μπορει να μου βγαλει visa, βεβαια αυτη ειναι μια μεγαλη αποφαση...
Το να νιωθεις εγκλωβισμενος σε μια κατασταση και να εισαι νεος πτυχιουχος ειναι ο,τι χειροτερο!! Αρχιζεις να αμφισβητεις τις επιλογες σου, να ανησυχεις για τον χρονο που περναει, να φοβασαι το ρισκο να αλλαξεις χωρα.... :-\
Ψηφίζω Αυστραλία όλα τα υπόλοιπα είναι χάσιμο χρόνου.
Η Ελλάδα του 2016 δεν έχει πολιτισμό εκτός κι αν κάνεις μεταπτυχιακό πάνω στο συριακό… Μουσεία υπάρχουν αλλά που να τα πετύχεις ανοιχτά με εξειδικευμένο προσωπικό.
Όσο για τον τουρισμό στην Ελλάδα αν δεν μάθεις κινέζικα το μόνο που θα μπορείς να κάνεις είναι να καθαρίζεις ή να σερβίρεις τους τουρίστες.
Η αλήθεια είναι πως και στο εξωτερικό για τους νέους είναι δύσκολα , γιατί να επιλέξουν έναν αλλοδαπό χωρίς προϋπηρεσία με πτυχία από πανεπιστήμια τα οποία δεν είναι και τα καλύτερα?
Οι νέοι αν επιλέξουν να ζήσουν στην Ελλάδα το μόνο που μπορούν να κάνουν τώρα είναι να ζήσουν με τους γονείς και να βρουν μια δουλειά άσχετη με το πτυχίο και τα προσόντα τους.
Αν φύγουν στο εξωτερικό είναι πολύ πιθανό να απογοητευτούν , σίγουρα θα δυσκολευτούν να αξιοποιήσουν τα πτυχία τους και ο μισθός δεν φτάνει για να ζήσουν μόνοι τους.
Δεν είναι όπως μας τα παρουσιάζουν, διαφημίζουν μόνο όσους πετυχαίνουν στο εξωτερικό , υπάρχουν όμως και χιλιάδες περιπτώσεις που γυρίζουν πίσω απογοητευμένοι κανείς δεν προσφέρει μεγάλο μισθό με λίγες ώρες εργασίας σε περιοχή με χαμηλό κόστος διαβίωσης.
Ενταξει σιγουρα.. Στην εποχη μας ειδικα που ολοι εχουν απο ενα πτυχιο τουλαχιστον, το να εισαι ανειδικευτος ειναι δυσκολα...
(Αν δεν εισαι νεος σημαινει οτι τουλαχιστον εχεις μια καποια προυπηρεσια σε κατι)
Αλλα και στην περιπτωση που εχεις σπουδασει, εχεις δηλ κοπιασει, εχεις σπαταλησει χρονο, χρημα και ενεργεια και μενεις ανεργος ειναι και αυτο ενα ειδους αδιεξοδο... :-\
Το επόμενο στάδιο είναι να συνειδητοποιήσεις πόσο άχρηστες σου είναι οι σπουδές, γιατί το μόνο που αξίζει είναι η προϋπηρεσία!!! υπάρχουν και μεγαλύτεροι χωρίς αποδειγμένη προϋπηρεσία,…, Σκέψου λίγο πως αισθάνονται και όσοι αποφοίτησαν λίγο νωρίτερα και ψευτο ασχολήθηκαν με την εκπαίδευση , στα 30+ με πτυχία χωρίς προϋπηρεσία σε κάτι να μην είναι νέοι ψάχνοντας λύση για επαγγελματική αποκατάσταση και να βλέπεις τους ανειδίκευτους με σταθερή δουλειά , οικογένεια και με ικανοποιητικό μισθό!
Υγ ξέχασε τα πτυχία πριν να είναι αργά, βρες κάτι για να αποκτήσεις προϋπηρεσία με ένσημο , το πιθανότερο είναι σε αυτή τη ζωή να μην μας δοθεί η ευκαιρία να δουλέψουμε στο αντικείμενο που θέλουμε, τουλάχιστον μετά από 40 χρόνια να έχουμε σύνταξη για να μπορούμε να συμβουλεύουμε τους νέους πτυχιούχους στο pde αλλά και να μαθαίνουμε τα νέα από τους συναδέλφους που στα 70+ θα περιμένουν τους πινάκες για αναπληρωτές… ::)
-
Έχεις ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Άρχισες να ψάχνεσαι νωρίς.
Καταλαβαίνω την απογοήτευσή σου, αλλά θα συμφωνήσω απόλυτα με τον kostasMath. Υπάρχουν και πολλοί μεγαλύτεροι σε ηλικία, με προϋπηρεσία, μεταπτυχιακά, κλπ, η οποία αυτή τη στιγμή δεν τους φτάνει για αναπλήρωση στο δικό μας κλάδο. Και φαντάσου ότι πολλοί από αυτούς έχουν οικογένεια, οπότε οι εναλλακτικές τους είναι ελάχιστες. Οπότε δες τη δυνατότητα που έχεις για μετακίνηση αυτή τη στιγμή ως πλεονέκτημα, γιατί πραγματικά είναι.
Θα σου πω και κάτι άλλο. Στη Θεσσαλονίκη, αν έχεις τελειώσει τομέα ιστορίας, μπορούσες να δώσεις κάποια επιπλέον μαθήματα και να πάρεις το πτυχίο της Αρχαιολογίας. Δεν ξέρω τι ισχύει στο Βόλο, αλλά θα σου πρότεινα να το κάνεις, αν όντως σε ενδιαφέρει ο τομέας των μουσείων. Η γενικότερη συμβουλή που σου δίνω είναι να ανοίγεις πόρτες και να μην κλείνεις καμία. Άνοιγε πόρτες παντού, γιατί η αγορά είναι απρόβλεπτο πράμα και δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει σε 5-10 χρόνια.
-
Γινεται και στο Βολο αυτο.. Δινεις καποια μαθηματα σαν κατατακτηριες και ειναι αλλα 2 χρονια για να τελειωσεις και την αλλη κατευθυνση.. +2 χρονια αρχαιολογια +2 το μεταπτυχιακο παει πολυ αλλα τι να κανουμε τουλαχιστον εχω την επιλογη να το κανω..
''Άνοιγε πόρτες παντού, γιατί η αγορά είναι απρόβλεπτο πράμα και δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει σε 5-10 χρόνια. '' ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟ!
-
ElisaPDE άνοιξε πόρτες παντού ...άλλα πόρτες και σε συνθήκες με αξιοπρέπεια
γιατί σημασία σε αυτή τη ζώη έχει να παραμένεις ΆΝΘΡΩΠΟΣ!
Αν οι νέοι (<35 γιατί + ή - 3 χρόνια γύρω από την ηλικία των 35 δεν τα πήγαμε καλά) αντισταθείτε και παραμείνετε ΑΝΘΡΩΠΟΙ, τότε θα μπορείτε να έχετε ευχάριστη ζωή (όχι απαραίτητα όμως αυτή που ονειρευόσαστε αλλά κοντά σε αυτό!).
Καλά να είσαι! Με υγεία και αξιοπρέπεια και θα βρεις τι θα κάνεις! Επιπλέον κράτα μικρό καλάθι για συμβουλές μεγαλύτερων! Άλλοι δεν ξέρουν και άλλοι δεν θέλουν να σου πουν περισσότερα! Άνοιγε πόρτες, ψάξε και ενημερώσου από έγκυρες πηγές, αλλά να αμφιβάλλεις για τις απαντήσεις ορισμένων μέχρι να διαπιστώσεις την αλήθεια στην πράξη.
Δεν ξέρω τον κλάδο σου για να σου απαντήσω!
Καλή τύχη, δύναμη και υγεία!
-
Αχ ευχαριστω πολυ για τις ιδεες σου :)
Ναι και τα τουριστικα ψαχνω ως επιλογη.. Απο γλωσσας αγγλικα και γαλλικα γνωριζω.. Για ξεναγος δεν ξερω αν αξιζει τον κοπο να το κηνυγησεις απο οικονομικης πλευρας αλλα θα το ψαξω και αυτο...
Μεταπτυχιακο στην αρχαιολογια δεν αρκει.. Για να κανεις δουλεια αρχαιολογου κατα 90% απαιτουν και πτυχιο αρχαιολογου.. Δυστυχως δεν επελεξα
αρχαιολογια γιατι ελεγα οτι η ιστορια δινει ενα πλεονεκτημα στον φιλολογο ως ειδικευση.. Αλλα που να ηξερα την μαυρη αληθεια για τον κλαδο μας.. Παντως δεν τα παραταω αν εχω ενα πλεονεκτημα ειναι οτι το πτυχιο μου σχετιζεται με τον χωρο του πολιτισμου και νομιζω πρεπει να το κυνηγησω..
Γενικά στην κατεύθυνσή σου (όπως και στις περισσότερες άλλες) πρέπει να είσαι πάρα πολύ καλός, να σου αρέσει πολύ και να το κυνηγήσεις για να βρεις κάποια άκρη. Διαφορετικά θα είσαι μία από τις χιλιάδες που περιμένουν μήπως γίνει κάποτε ΑΣΕΠ και μήπως είναι στο 2% που θα επιτύχει...
Μετανάστευση στο εξωτερικό, είναι εύκολο να το λες και να συμβουλεύεις κάποιον να το κάνει, αλλά δύσκολο να το κάνεις στην πραγματικότητα. Πουθενά δεν είναι ρόδινα. Γνωρίζω άτομα που έφυγαν Αυστραλία-Γερμανία-ΗΠΑ (με ή χωρίς σπουδές) και επέστρεψαν μετά από λίγους μήνες. Για μένα είναι η τελευταία λύση όταν δεν έχεις καμία άλλη επιλογή.
Εκτός εάν πας για κάποιο μεταπτυχιακό που σου αρέσει και ταυτόχρονα το ψάξεις και για δουλειά.
Είναι σημαντικό πάντως να ακολουθήσεις μία κατεύθυνση που σου αρέσει και σε τραβάει. Εγώ πάντως αν ήμουν φιλόλογος θα ψαχνόμουν και για τη διδασκαλία Ελληνικών ως ξένης γλώσσας.
-
Συμφωνω δεν υπαρχει παντα το success story σε περιπτωσεις μεταναστευσης αλλα τουλαχιστον μπορεις να δοκιμασεις την τυχη σου και εκει..
Στην αρχη δεχομαι να κανεις καποιες εκπτωσεις στα ονειρα σου για δουλεια αποκτωντας καποια εμπειρια με λιγοτερα λεφτα,, και σιγα σιγα να
μπορεσεις να σταθεροποιησεις τα επαγγελματικα σου και να κυνηγησεις ενα σεβαστο εισοδημα.. Ετσι το φανταζομαι εγω τουλαχιστον...
Παντως το να κανεις μεταπτυχιακο εξω, αρα να εξασκησεις πληρως την γλωσσα, να κανεις πρακτικη ασκηση εκει και να εξοικειωθεις σιγα σιγα με την αγορα εργασιας σιγουρα σου δινει ενα πλεονεκτημα απεναντι στον μελλοντικο σου εργοδοτη..
-
Συμφωνω δεν υπαρχει παντα το success story σε περιπτωσεις μεταναστευσης αλλα τουλαχιστον μπορεις να δοκιμασεις την τυχη σου και εκει..
Στην αρχη δεχομαι να κανεις καποιες εκπτωσεις στα ονειρα σου για δουλεια αποκτωντας καποια εμπειρια με λιγοτερα λεφτα,, και σιγα σιγα να
μπορεσεις να σταθεροποιησεις τα επαγγελματικα σου και να κυνηγησεις ενα σεβαστο εισοδημα.. Ετσι το φανταζομαι εγω τουλαχιστον...
Παντως το να κανεις μεταπτυχιακο εξω, αρα να εξασκησεις πληρως την γλωσσα, να κανεις πρακτικη ασκηση εκει και να εξοικειωθεις σιγα σιγα με την αγορα εργασιας σιγουρα σου δινει ενα πλεονεκτημα απεναντι στον μελλοντικο σου εργοδοτη..
Επειδή έχω κάνει μεταπτυχιακό εξωτερικό, θα σου πω ότι εκεί έρχονται οι εταιρείες στα Πανεπιστήμια για ενημέρωση, συνεντεύξεις κτλ. Οπότε όποιος ψάχνεται να μείνει για δουλειά, έχει ευκαιρίες.
Και σίγουρα εκτιμούνε, πολύ περισσότερο από εδώ, τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά.
-
Παιδιά τα πτυχία που έχουν ζήτηση στο εξωτερικό είναι συγκεκριμένα: ιατρών και μηχανικών. Ένας φιλόλογος δε νομίζω να έχει ιδιαίτερη τύχη. Προσωπικά αν ήμουν φιλόλογος σε αυτή τη χώρα ίσως να μην στεφόμουν καν στο χώρο της εκπαίδευσης. Θα προτιμούσα να ανοίξω σουβλατζίδικο και να τυλίγω τις πίτες με το πτυχίο μου, και δεν υπερβάλλω καθόλου.
-
Στο εξωτερικό έχω συμφοιτητριες που έκαναν μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή και εργάζονται κανονικά εκεί. Επίσης, μια συμφοιτήτρια μου κάνει το διδακτορικό της στη γλωσσολογία και παραδίδει μαθήματα ελληνικής σε ελληνικές κοινότητες στην Αγγλία και σε ξένους. Γνωρίζω ακόμη και ιστορικούς τέχνης με διδακτορικό που εργάζονται σε πανεπιστήμια του εξωτερικού με συμβάσεις βέβαια. Και έχουν μεγάλη ζήτηση και οι γιατροί και οι μηχανικοί αλλά και άλλοι κλάδοι όπως νοσηλευτές, φυσικο/εργο/λογοθεραπευτές ,απόφοιτοι οικονομικών σχολών και πληροφορικής κοκ. Και μιας και το θυμηθηκα στην Αυστραλία υπάρχει τεράστια ζήτηση σε καθηγητές ελληνικής γλώσσας, καθώς τα ελληνικά είναι πολυ διαδεδομένα ως ξένη γλώσσα εκεί. Μου το επιβεβαίωσαν, Έλληνες μόνιμοι κάτοικοι Αυστραλίας που έρχονται για διακοπές κάθε χρόνο στο νησί που έχω εξοχικό. Και δεν είναι 1-2 άτομα, από Αυστραλία μου το έχουν επιβεβαιώσει και στην Αθήνα αυτό. Για να μη σχολιασω και τις δυνατότητες που έχει κάποιος φιλόλογος με μεταπτυχιακό στην υπολογιστική γλωσσολογία και ενδεχομένως και επιπλέον εκπαιδεύσεις στον κλάδο της πληροφορικής, σε ξένες εταιρείες. Προσωπικά, δεν έχω αυτή την άποψη για το πρώτο μου πτυχίο (δεν είναι χαρτί περιτυλιγματος). Εδώ και στην Ελλάδα, αν κάποιος κυνηγήσει την ειδική αγωγή με μεταπτυχιακό, εκπαιδεύσεις, διάθεση και σκληρή δουλειά, μπορεί να βγάζει πολύ καλά χρήματα (αν υποθέσουμε ότι δουλεύει στην ιδιωτική παράλληλη στήριξη, εργάζεται σε ιδιωτικά κέντρα ειδικής αγωγής και κάνει και ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες). Αναφέρω την ειδική αγωγή γιατί έχω γνωστές μου φιλολόγους που στράφηκαν στον ιδιωτικό τομέα και μια χαρά τα κατάφεραν ☺.Ας μην τα ισοπεδωνουμε όλα. Και να σκεφτόμαστε θετικά :) .Ειδικά οι νέοι πτυχιούχοι πρέπει να παλεψουμε για όσα αξιζουμε, και αν δε μας τα δώσει ο δημόσιος τομέας, ας γίνουμε ανταγωνιστικοί για να τα διεκδικήσουμε από τον ιδιωτικό τομέα και από το εξωτερικό.
-
Για την Ελλάδα που αναφέρεις οι αποδοχές των φιλολόγων στους τομείς της ΕΑ (αν δεν είναι στο δημόσιο) είναι πενιχρότατες έως και εξευτελιστικές. Μιλάμε για ιδιωτική παράλληλη φουλ ωράριο (όχι 23 αλλά 35 ώρες, όλο το σχολικό πρόγραμμα του μαθητή) με 300 - 350 ευρώ. Υπάρχουν κι άλλα πολλά παραδείγματα σε διάφορους τομείς που έχουν τη βάση τους στην υπερογκη προσφορά φιλολόγων. Υπάρχουν βεβαια και φωτεινές εξαιρέσεις αλλά πιστεύω πως είναι η μικρή μειοψηφία των φιλολόγων που ζουν ικανοποιητικά από το επάγγελμά τους.
Πάντως αν θέλετε κάνετε ένα καλό στους μαθητές σας που δηλώνουν σχολές, αποτρέψτε τους από τη φιλολογία.
-
Δεν πρέπει να τα βλέπουμε όλα μαύρα. Αληθεύει ότι δεν είναι εύκολα τα πράγματα αλλά πουθενά πλέον δεν είναι. Άλλωστε και στο εξωτερικό οι οικονομικές απολαβές μειώνονται διότι το κύμα των προσφύγων αποτελεί το κίνητρο για μείωση των αμοιβών κυρίως στη Γερμανία.Η πληθώρα προσφοράς εργατικών χεριών μειώνει την αμοιβή. Αυτό τουλάχιστον με πληροφόρησαν συγγενικά μου άτομα στη Γερμανία. Συνεπώς οφείλουμε όλοι να έχουμε υπομονή.Θεωρώ ότι πρέπει μετά το πτυχίο να ακολουθεί επιμόρφωση και ευελιξία.Το καλύτερο για τους νέους πτυχιούχους είναι να προσπαθήσουν στο εξωτερικό.Και εκεί όμως το αποτέλεσμα της προσπάθειας δεν είναι βέβαιο αλλά δεν θα χάσουν τίποτα αν δοκιμάσουν. Όσο είναι νέοι έχουν περισσότερη ενέργεια και κυρίως δεν έχουν οικογένεια που μπορεί να στέκεται "τροχοπέδη".Βέβαια απαιτείται ένα αρχικό κεφάλαιο ακόμα και για το εξωτερικό που ίσως να μην υπάρχει.Δεν ξέρω τι να προτείνω σ αυτή την περίπτωση.Δεν είναι τίποτα εύκολο αλλά πρέπει να ελπίζουμε. Ιδίως όσοι αποφασίσαμε να μείνουμε στη χώρα και να ξεκινήσουμε την οικογένειά μας εδώ.Δυστυχώς ο κλάδος των καθηγητών πλέον είναι κορεσμένος και αυτό πρέπει να το γνωρίζουν οι νέοι.Η μόρφωση δεν συμβαδίζει με την αγορά εργασίας.Δεν ξέρω ειλικρινά τι είναι πιο ορθό...
-
Για την Ελλάδα που αναφέρεις οι αποδοχές των φιλολόγων στους τομείς της ΕΑ (αν δεν είναι στο δημόσιο) είναι πενιχρότατες έως και εξευτελιστικές. Μιλάμε για ιδιωτική παράλληλη φουλ ωράριο (όχι 23 αλλά 35 ώρες, όλο το σχολικό πρόγραμμα του μαθητή) με 300 - 350 ευρώ. Υπάρχουν κι άλλα πολλά παραδείγματα σε διάφορους τομείς που έχουν τη βάση τους στην υπερογκη προσφορά φιλολόγων. Υπάρχουν βεβαια και φωτεινές εξαιρέσεις αλλά πιστεύω πως είναι η μικρή πλειοψηφία των φιλολόγων που ζουν ικανοποιητικά από το επάγγελμά τους.
Πάντως αν θέλετε κάνετε ένα καλό στους μαθητές σας που δηλώνουν σχολές, αποτρέψτε τους από τη φιλολογία.
Καλημέρα :) .Ναι το γνωρίζω ότι η παράλληλη στήριξη δίνει τα χρήματα που γράφετε (υπάρχουν και περιπτώσεις που δίνουν παραπάνω χρήματα). Εγώ μίλησα για συνδυασμό από πάνω παράλληλης, κέντρου, ιδιαίτερων. Γνωρίζω περιπτώσεις που το έχουν κάνει. Βέβαια εργάζονται πολλές ώρες τη μέρα, αλλά είναι ικανοποιημενες οι κοπέλες καθώς εργάζονται στις σπουδές τους. Σαφώς και έχουν δαπανήσει πολλά χρήματα στην επιμόρφωση τους. Καλά εννοείται αυτό δε πας φιλολογία για την άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Βέβαια πάνω κάτω το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες καθηγητικες και παιδαγωγικές σχολές (με εξαίρεση τα τμήματα ειδικής αγωγής). Το αν θα πάει κάποιος στο εξωτερικό ή θα μείνει εδώ είναι προσωπική επιλογή με τα συν & τα πλην και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
-
Καλημέρα :) .Ναι το γνωρίζω ότι η παράλληλη στήριξη δίνει τα χρήματα που γράφετε (υπάρχουν και περιπτώσεις που δίνουν παραπάνω χρήματα). Εγώ μίλησα για συνδυασμό από πάνω παράλληλης, κέντρου, ιδιαίτερων. Γνωρίζω περιπτώσεις που το έχουν κάνει. Βέβαια εργάζονται πολλές ώρες τη μέρα, αλλά είναι ικανοποιημενες οι κοπέλες καθώς εργάζονται στις σπουδές τους. Σαφώς και έχουν δαπανήσει πολλά χρήματα στην επιμόρφωση τους. Καλά εννοείται αυτό δε πας φιλολογία για την άμεση επαγγελματική αποκατάσταση. Βέβαια πάνω κάτω το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες καθηγητικες και παιδαγωγικές σχολές (με εξαίρεση τα τμήματα ειδικής αγωγής). Το αν θα πάει κάποιος στο εξωτερικό ή θα μείνει εδώ είναι προσωπική επιλογή με τα συν & τα πλην και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Μια άποψη, το καλύτερο είναι πτυχίο Ψυχολογίας με ειδικότητα Ειδική Αγωγή, το μεταπτυχιακό δεν μετράει όμως, στον ιδιωτικό τομέα δεν στο πληρώνουν. Ανοίγεις ένα κέντρο Ειδικής Αγωγής και έχεις σίγουρους πελάτες. Το ξέρω εκ των έσω τελοσπάντων, μιας και κυρία Ψυχολόγος έχει τέτοιο κέντρο. Το πρόβλημα συνήθως είναι άλυτο, οπότε έχεις πελάτες για 2-3-4-5 χρόνια. Πολλά ταμεία καλύπτουν τα έξοδα (θεωρείται ιατρικό πρόβλημα) οπότε easy money. Το πρόβλημα??? α) Να έχεις πτυχίο Ψυχολόγου, β) τα φράγκα για τέτοιο κέντρο λολ :-[
-
Δε θα ήθελα να είμαι μητέρα παιδιού με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και να διαβάζω τις αναρτήσεις μερικών εκπαιδευτικών. >:(
-
Μια άποψη, το καλύτερο είναι πτυχίο Ψυχολογίας με ειδικότητα Ειδική Αγωγή, το μεταπτυχιακό δεν μετράει όμως, στον ιδιωτικό τομέα δεν στο πληρώνουν. Ανοίγεις ένα κέντρο Ειδικής Αγωγής και έχεις σίγουρους πελάτες. Το ξέρω εκ των έσω τελοσπάντων, μιας και κυρία Ψυχολόγος έχει τέτοιο κέντρο. Το πρόβλημα συνήθως είναι άλυτο, οπότε έχεις πελάτες για 2-3-4-5 χρόνια. Πολλά ταμεία καλύπτουν τα έξοδα (θεωρείται ιατρικό πρόβλημα) οπότε easy money. Το πρόβλημα??? α) Να έχεις πτυχίο Ψυχολόγου, β) τα φράγκα για τέτοιο κέντρο λολ :-[
Καλησπέρα :) .Ο χώρος της ειδικής αγωγής χρειάζεται επιμονή, υπομονή, αγάπη προς το συνάνθρωπο και διαρκή εκπαίδευση. Για να λειτουργήσει ένα κέντρο ειδικής αγωγής, χρειάζονται οπωσδήποτε 3 ειδικότητες :ειδικός παιδαγωγός, λογοθεραπευτης και εργοθεραπευτης. Ο ψυχολόγος δε συναντάται σε όλα τα κέντρα, αν και σαφώς είναι απαραιτητος. Αλλη ειδικότητα είναι και ο φυσικοθεραπευτης, όπως και ο σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού. Ο ψυχολόγος μπορεί να ανοίξει δικό του γραφείο και να μην συνεργάζεται με άλλες ειδικότητες να δουλεύει αυτόματα. Ωστόσο, πρέπει να δαπανήσει πολλά χρήματα στην εκπαίδευση του, πιο πολλά από τον ειδικό παιδαγωγό και τους υπόλοιπους ενδεχομένως επαγγελματίες. Η εκπαίδευση στη ψυχοθεραπεία ας πούμε που κατά τη γνώμη μου όλοι οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι που έρχονται σε επαφή με ασθενείς οφείλουν να έχουν είναι πολύ ακριβή. Και για να γίνει κάποιος ψυχολόγος ανταγωνιστικός (γιατί δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλοί απόφοιτοι ψυχολογίας) αν θέλει να ανοίξει και το χώρο της ειδικής αγωγής, χρειάζεται και ενα μεταπτυχιακό στη σχολική ψυχολογία, αλλά και εκπαιδεύσεις teacch ,braille, επάρκεια σε ψυχομετρικα τεστ κοκ. Για μένα δυνατός συνδυασμός είναι πτυχίο ψυχολογίας και δύο μεταπτυχιακά στη σχολική και κλινική ψυχολογία. Μιλάω για περισσότερες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας. Αν κάποιος θέλει να ανοίξει κέντρο ειδικής αγωγής, δεν αρκούν μόνο τα χρήματα. Πρώτα από όλα πρέπει ήδη να εργάζεται χρόνια και να έχει βοηθήσει αρκετά άτομα ώστε να χτίζει όνομα και να τον προτιμούν. Και δε με βρίσκει σύμφωνη η άποψη ότι υπάρχουν άτομα με άλυτα προβλήματα. Ακόμη και σε σοβαρές περιπτώσεις, υπάρχει περιθώριο μικρής αλλαγής και μικρής βελτίωσης και αυτό θα πρέπει να είναι και το προσωπικό στοίχημα, challenge κάθε θεραπευτή. Να βοηθήσει να γίνει έστω και λίγο πιο υποφερτή η καθημερινότητα του ασθενή του. Οσο για τα χρήματα για να ανοίξει κάποιος κέντρο ειδικής αγωγής (που θα αναγκαστεί να συνεργαστεί και με άλλους επαγγελματίες, είτε ως συνέταιροι, είτε απλά θα έρχονται στο κέντρο του για παροχή υπηρεσιών προς τους ασθενείς, εκτός αν κάποιος είναι πανεπιστημονας με 2-3 πτυχία και μεταπτυχιακά) υπάρχουν και επιχορηγήσεις μέσω εσπα.
-
Τέλος, πιστεύω ότι όλοι οι επαγγελματίες που εργάζονται στο χώρο της ειδικής αγωγής πρέπει να εκπαιδευτούν στις πρώτες βοήθειες. Γενικά, όλοι μας πρέπει να εκπαιδευτούμε σε αυτές για να μπορούμε να βοηθαμε τους συνανθρώπους μας, πόσο μάλλον οι επαγγελματίες που έρχονται σε επαφή με ασθενείς. Καλή επιλογή στην κοπέλα που άνοιξε το νήμα :) και καλή τύχη σε όλους μας.
-
Τέλος, πιστεύω ότι όλοι οι επαγγελματίες που εργάζονται στο χώρο της ειδικής αγωγής πρέπει να εκπαιδευτούν στις πρώτες βοήθειες. Γενικά, όλοι μας πρέπει να εκπαιδευτούμε σε αυτές για να μπορούμε να βοηθαμε τους συνανθρώπους μας, πόσο μάλλον οι επαγγελματίες που έρχονται σε επαφή με ασθενείς. Καλή επιλογή στην κοπέλα που άνοιξε το νήμα :) και καλή τύχη σε όλους μας.
Για αυτό το θέμα υπάρχουν διάφορες απόψεις. Σίγουρα είναι καλό, ίσως και απαραίτητο, να γνωρίζουμε κάποια βασικά ή όχι τόσο βασικά πράγματα σχετικά με τις πρώτες βοήθειες. Αλλά θυμάμαι έναν καθηγητή φυσικής αγωγής που είχα στο σχολείο ως μαθητής, ο οποίος μας είχε πει ότι ενώ ήταν εκπαιδευμένος στις πρώτες βοήθειες, του είχε τύχει μια φορά ατύχημα σε δρόμο, όπου από φόβο δεν έκανε τίποτα και απλά περίμενε το ασθενοφόρο. Και τελικά καλά έκανε, όπως μας έλεγε, επειδή αν ο τραυματίας είχε σπάσει οστά και τον μετακινούσε έστω και λίγο, θα μπορούσε να είναι και μοιραίο. Γενικά μας είχε πει ότι ακόμα και αν ξέρουμε να παρέχουμε πρώτες βοήθειες, σε τέτοιες περιπτώσεις καλύτερα απλά να καλούμε ασθενοφόρο και να περιμένουμε.
Να προσθέσω εδώ ότι σε περίπτωση που πας να βοηθήσεις και πάει κάτι στραβά, πιθανόν να τρέχεις και ο ίδιος δικαστικά.
-
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Αλλά σε ένα σχολείο είτε υπάρχουν παιδιά με προβλήματα υγείας είτε όχι, υπάρχουν κάποια πράγματα που όλοι θα έπρεπε να είμαστε σε θέση να κάνουμε. Πχ αν κάποιο παιδί πνίγει καταπινοντας κάτι ή αν γυρίσει η γλώσσα, μια επιληπτικη κρίση. Σε λύκειο που βρισκόμουν κάποια στιγμή, ένας μαθητής χτύπησε το χέρι του και βλέποντας το του είπα ότι είναι σπασμένο. Δυστυχώς δεν έχω κάνει μαθήματα πρώτων βοηθειων. Τον έστειλα στον γυμναστη για πρώτες βοήθειες ο οποίος δεν ανέλαβε καμία ευθύνη ούτε για να ενημερώσει την διεύθυνση, να του δώσει πάγο ούτε καν κοίταξε το χέρι του παιδιού. Ο διευθυντής απουσιαζε και ο μαθητής που δεν μπόρεσε να βρει τον πατέρα του παρέμεινε στο σχολείο όλη την ημέρα γιατί δεν αναλαμβανε κανείς την ευθύνη να κάνει κάτι ή να του δώσει άδεια να φύγει ή να τον συνοδεψει στο νοσοκομείο.
Αναρωτιέμαι τι θα έκανε ο ο ίδιος γυμναστής αν βρισκόταν σε δημοτικό και πνιγοταν δίπλα του το πιτσιρίκι 6 χρόνων ή καταπινε τα στολιδια από το χριστουγεννιατικο δέντρο ή έσπαγε την κλειδα του πέφτοντας στο προαύλιο, ή αν χτυπούσε στο κεφάλι και έχανε τις αισθήσεις του (δεν πρόκειται για υποθέσεις αλλά για πραγματικά γεγονότα)
-
Δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε αν συμβεί κάτι πραγματικά επείγον. Δυστυχώς, κάτι που θα έπρεπε να διεκδικήσουμε είναι νοσηλευτικό προσωπικό στα σχολεία, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό. Καλώς ή κακώς, δεν είμαστε εκπαιδευμένοι και ούτε σεμινάρια πρώτων βοηθειών μας καθιστούν εκπαιδευμένους. Και δεν είναι θέμα φόβου, είναι καθαρά θέμα γνώσεων. Έχω δουλέψει σε σχολείο με συνάδελφο που ήξερε πρώτες βοήθειες και το πρώτο πράγμα που έλεγε πάντα είναι ότι στο 99% των περιπτώσεων δεν μπορεί να κάνει τίποτα, γιατί δεν είναι γιατρός, άρα δεν μπορεί να κάνει διάγνωση. Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που οι πρώτες βοήθειες μπορούν να κάνουν κάτι, ευτυχώς δεν έχουμε πισίνες στο σχολείο. Οπότε η λύση είναι ή κατευθείαν το γονιό ή ασθενοφόρο. Είναι πολύ μεγάλο ρίσκο να συνοδεύσει καθηγητής/τρια παιδί στο νοσοκομείο.
Τα πράγματα είναι ακόμα δυσκολότερα όταν έχουμε περιπτώσεις σοβαρών ψυχολογικών θεμάτων. Εκεί η ζημιά που μπορούμε να κάνουμε είναι τεράστια. Για σκεφτείτε παιδί, με ψυχιατρική διάγνωση, κλειδωμένο στην τουαλέτα να σπαράζει από τα κλάματα και να λέει ότι θέλει να αυτοκτονήσει. Και δυστυχώς, σε αυτές τις περιπτώσεις, ούτε οι γονείς είναι σωστά ενημερωμένοι και ούτε εμείς μπορούμε να εμπλακούμε, γιατί, ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις να έχουμε, μπορούμε να κάνουμε περισσότερο κακό παρά καλό. Δύσκολη η δουλειά μας, πολύ δύσκολη. Μόνο με ειδικευμένο προσωπικό (ψυχολόγους και στην χειρότερη νοσοκόμους), μπορούμε να έχουμε σχετική ασφάλεια. Εδώ δεν έχουμε άλλα κι άλλα...
Έχουμε ξεφύγει, βέβαια, πάρα πολύ από το θέμα μας :P