0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παρατηρήσεις της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων για τα θέματα των Αρχαίων ΕλληνικώνΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOSΤο αδίδακτο κείμενο από τον Φίλιππο του Ισοκράτη ήταν κατανοητό.Οι γραμματικές, συντακτικές και ετυμολογικές παρατηρήσεις ήταν, επίσης, σαφείς για έναν καλά προετοιμασμένο υποψήφιο.Αντιρρήσεις υπάρχουν ως προς τη διατύπωση των ερωτήσεων ανάλυσης φιλοσοφικών ιδεών από το διδαγμένο και μεταφρασμένο κείμενο από τον Πρωταγόρα του Πλάτωνος. Ορισμένες από αυτές είναι ασαφώς διατυπωμένες (π.χ. οι Β4γ και Β4δ) ή αρκετά σύνθετες, για τον περιορισμένο χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους οι υποψήφιοι (π.χ. Β1 και Β2). Το Δ.Σ. της ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
Θεωρω λαθος το εισαγωγικο σημειωμα. Οι προηγουμενες παραγραφοι προκρινουν την προτεραιοτητα του προφορικου εναντι του γραπτου ρητορικου λογου. Το κειμενο των εξετασεων μιλάει ακριβως γι αυτο.φωνη μεταβολη καιρος πραξη τι ωραιες λεξεις νεες ελληνικες βατα τα θεματα. μονο που ολες αυτες οι λεξεις ειναι τεχνικοι οροι. του χρονου θα μπορουσαν να βαλουν Λογγινο
Eκτος τόπου και χρόνου η πεφ.
τί έχει να γίνει τώρα, βάλτε με το νου σας, με τη βαθμολόγηση!!
Πιο πολύ με δυσκόλεψε η λ. πρᾶξις. Κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: πρᾶξις εδώ είναι συγκεκριμένες συνθήκες-περιστάσεις που κάνουν τον ρητορικό λόγο να είναι επίκαιρος (τῶν καιρῶν) και προκαλούν το ζωηρό ενδιαφέρον, τον ζήλο (τῆς σπουδῆς) του ρήτορα για την εκφώνησή του.