Φροντιστήρια. Όροι αμοιβής και εργασίας

[GMaθΕrΦr]

Δεν τις θέσπισε κανείς. Συλλογικές συμβάσεις είναι που κάποιοι κόπτονται να υπάρχουν για να μη θίγονται (και καλά) τα δικαιώματα του εργαζόμενου

Τουλάχιστον αυτό συμπεραίνω από αυτά που διαβάζω. Ας μας διαφωτίσει περαιτέρω κάποιος που ασχολείται με θέματα εργατικής νομοθεσίας.

Δυστυχώς λοιπόν τις θέσπισαν κυβέρνηση - εργοδότες - τρόϊκα.

Προφανώς υπάρχουν και εργατοπατέρες και πουλημένοι συνδικαληστές.

Υπάρχουν όμως και αγωνιστές συνδικαλιστές που δεν έχουν προνόμια και αγωνίζονται και το πληρώνουν ακριβά αυτό αλλά δεν λυγίζουν!

[PDE ads]

[GMaθΕrΦr]

Το να πετύχεις ωρομίσθιο νεοδιόριστου άγαμου 11,40 ευρώ καθαρά είναι όνειρο απατηλό με τις σημερινές συνθήκες. Αν πρόκειται να μοχθήσεις για κάτι, καλύτερα να είναι εφικτό γιατί αλλιώς καταδικάζεσαι σε αποτυχία.

Άλλο πράγμα η εργοδοτική τρομοκρατία και άλλο να ζεις σε ροζ συννεφάκι.

Συμφωνώ και γιαυτό λέω ότι ο καθένας πρέπει να αξιολογεί την εργασία του.
Και επίσης να προσπαθεί να κάνει μια συμφωνία κοντά σε αυτό το ωρομίσθιο.
Άλλο ας πούμε 9-10€ η ώρα και σε ένα χώρο με σχετικά καλές συνθήκες εργασίας και άλλο 3,5€ η ώρα σε κέντρο μελέτης με 10 μαθητές που στον καθένα κάνεις άλλο μάθημα...

[Isla]

Συμφωνώ και γιαυτό λέω ότι ο καθένας πρέπει να αξιολογεί την εργασία του.
Και επίσης να προσπαθεί να κάνει μια συμφωνία κοντά σε αυτό το ωρομίσθιο.
Άλλο ας πούμε 9-10€ η ώρα και σε ένα χώρο με σχετικά καλές συνθήκες εργασίας και άλλο 3,5€ η ώρα σε κέντρο μελέτης με 10 μαθητές που στον καθένα κάνεις άλλο μάθημα...

Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα. Αν και 9-10 ευρώ την ώρα καθαρά για πρωτοδιόριστο θεωρώ ότι είναι υπερβολικό ποσό για τα δεδομένα της εποχής, τουλάχιστον για αυτούς που εργάζονται σε Αθηναϊκά φροντιστήρια (στην επαρχία ίσως να είναι αλλιώς).

[GMaθΕrΦr]

Όσο για το ροζ συννεφάκι...
Επειδή τόσα χρόνια πολλοί ζούσαν πάνω σε αυτό αυτό φτάσαμε ως εδώ.

Πολλοί συνάδελφοι πίστευαν ότι επειδή υπήρχαν κάποια κεκτημένα και επειδή η κερδοφορία πολλών φροντιστηρίων ήταν μεγάλη και οι εργοδότες τηρούσαν σε κάποιο βαθμό τη σύμβαση
(1.ήταν αναγκασμένοι από το νόμο.
2.Η κερδοφορία το επέτρεπε.
3.Δεν την τηρούσαν σε όλα και με ευθύνη των εργαζομένων)
και οι ώρες όλο και πλήθαιναν και επειδή οι εργοδότες τους κτυπούσαν φιλικά στην πλάτη, τους καλούσαν για κανένα κρασί σε καμιά ταβέρνα και τους έκλειναν το μάτι σε κανένα ιδιαίτερο εξτρά που τους έδιναν μαύρο,
νόμιζαν ότι τους έκαναν και συνεργάτες. Και ότι μια ζωή θα τους απασχολούν στο φροντιστήριο και ότι θα βελτιώνονται συνέχεια οι συνθήκες εργασίας τους και ότι σιγά σιγά θα ανελιχθούν κλπ.
Οπότε ποτέ δεν διεκδίκησαν και ποτέ δεν ακέφτηκαν να αγωνιστούν συλλογικά.
Και ξαφνικά η "κρίση"... και αρχισαν οι απολύσεις και οι μειώσεις και πλέον τι να κάνεις είσαι αδύναμος και απροετοίμαστος και τελικά δέχεσαι το 3,50 το οποίο με αυτή τη λογική θα πάει και 1€ και θα παρακαλάς. Θα παρακαλάς έναν συνάδελφό σου από το ίδιο πανεπιστήμιο που έβγαλες και εσύ να σε κάνει δούλο του για ψίχουλα που δεν θα σου επιτρέπουν ούτε να ζήσεις.

Φυσικά είχαν δίκιο όσοι είχαν τη λογική ότι ο εργοδότης θα τους έκανε συναιτέρους. Λίγο αργά φυσικά αφού δεν τους έδωσαν ποτέ μερίδιο από τα κέρδη ή αύξηση όταν το μαγαζί πήγαινε καλά αλλά τώρα τους ζητάνε μερίδιο από τη ζημιά σαν συνέταιροι.

[PDE ads]

[Angel1ca]

Isla,
Μην είσαι τόσο απόλυτη για το "απατηλό όνειρο". Ναι μεν οι εποχές είναι δύσκολες, λάβε όμως υπόψη ότι από τη στιγμή που τα ιδιαίτερα έχουν πεθάνει, υπάρχουν αρκετά φροντιστήρια που αύξησαν το δυναμικό των μαθητών τους. Ακόμα και με μείωση των διδάκτρων, τα εισοδήματα αυξάνονται. Συνυπολόγισε τη μείωση του ωρομισθίου στους καθηγητές... Απλά μαθηματικά είναι. Και εν πάση περιπτώσει, είχαμε ποτέ μερίδιο στα κέρδη των εργοδοτών, για να επωμιζόμαστε σε τέτοιο ποσοστό τη χασούρα τους; Όλοι έχουμε δεχτεί μείωση, θέλοντας να βοηθήσουμε την κατάσταση, αλλά σε κάποιο σημείο πρέπει να τοποθετηθεί ένα μεγαλόπρεπο στοπ.
GMaθΕrΦr,
Ας φροντίσει ο ΣΕΦΚ να αναλάβει τις ευθύνες του και ας αναλογιστεί γιατί πολλά από τα μέλη του του γύρισαν την πλάτη. Υποσχέθηκε ομάδες ενημέρωσης συναδέλφων, δηλώσαμε συμμετοχή και ουδέποτε τις συγκρότησε. Μας έχει ζαλίσει με τις συγκεντρώσεις κάτω από το συγκεκριμένο φροντιστήριο, λες και δεν υπάρχουν αλλού απολύσεις συναδέλφων. Και νισάφι με την καραμέλα πως δεν ειδοποιούνται. Δε γνωρίζουν την κατάσταση; Δε γνωρίζουν ότι η παρουσία τους υπήρξε τόσο ασθενική που η πλειοψηφία των συναδέλφων αγνοεί την ύπαρξή τους; Εκλογές πότε θα κάνουν; Το συμβούλιο έχει ισχύ έως δύο έτη. Φτάνει η εποχή που συμπληρώνονται... Δε θέλω να μακρυγορήσω για το σωματείο. Ήδη καταχρώμαι το χώρο με ζητήματα άσχετα με το θέμα.
Η προσωπική εμπειρία με δίδαξε το εξής: εργοδότης απέλυσε 5 καθηγητές από το φροντιστήριό του (κι εγώ μέσα σε αυτούς), καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι είμασταν από τους υψηλόμισθους και τις κολώνες του τσιφλικιού του. Αντ' ημών τοποθετήθηκαν νέοι συνάδελφοι, πρωτόπειροι και χαμηλόμισθοι, οι οποίοι δεν έχαιραν καλής αποδοχής από γονείς και μαθητές. Αποτέλεσμα; Αποχωρήσαντες μαθητές και γκρινια. Ρωτάω λοιπόν... Θα φταίω αν ενισχύσω αυτήν την κατάσταση λειτουργώντας διαβρωτικά και κανιβαλικά; Να μην το ξεχάσω... Απολυθήκαμε τη στιγμή που ανοίχτηκε δεύτερο παράρτημα του φροντιστηρίου λόγω αύξησης μαθητών... Και έχοντας δεχτεί 15% μείωση ωρομισθίου (μεγαλύτερη από τους χαμηλόμισθους συναδέλφους που δέχτηκαν 10%)... Και όχι δεν είχαμε την εντύπωση ότι θα γίνουμε συνέταιροι, γνωρίζοντας μετά από τόσα χρόνια πείρας που σταματά η δικαιοδοσία μας...

[evi06]

Isla,
Μην είσαι τόσο απόλυτη για το "απατηλό όνειρο". Ναι μεν οι εποχές είναι δύσκολες, λάβε όμως υπόψη ότι από τη στιγμή που τα ιδιαίτερα έχουν πεθάνει, υπάρχουν αρκετά φροντιστήρια που αύξησαν το δυναμικό των μαθητών τους. Ακόμα και με μείωση των διδάκτρων, τα εισοδήματα αυξάνονται. Συνυπολόγισε τη μείωση του ωρομισθίου στους καθηγητές... Απλά μαθηματικά είναι. Και εν πάση περιπτώσει, είχαμε ποτέ μερίδιο στα κέρδη των εργοδοτών, για να επωμιζόμαστε σε τέτοιο ποσοστό τη χασούρα τους; Όλοι έχουμε δεχτεί μείωση, θέλοντας να βοηθήσουμε την κατάσταση, αλλά σε κάποιο σημείο πρέπει να τοποθετηθεί ένα μεγαλόπρεπο στοπ.

Και απο προσωπικη αποψη, τουλαχιστον σε επαρχια που ζω εγω, εχουν αυξηθει οι συναδελφοι που λενε στους γονεις δωσε μου το ποσο που θα εδινες ολη τη χρονια στο φροντιστηριο και θα σου κανω ιδιαιτερο ή grοupακι 2 ατομων.
Χασουρα εχουν και τα φροντιστηρια αλλα και τα ιδιαιτερα ανω των 10-12ε/ωρα.

[GMaθΕrΦr]

Έχεις δίκιο Angel1ca,
Όλοι έχουν ευθύνες!
Σίγουρα η δράση του συλλόγου ήταν ανεπαρκής για να έχουμε τη σημερινή κατάσταση.
Ο σύλλογος δεν έχει πολλές δυνάμεις, το γνωρίζεις καλά αφού είχες σχέσεις. Σίγουρα δεν αξιοποίησε όπως έπρεπε όσα άτομα θέλανε να ασχοληθούν αλλά πρέπει να αναγνωρίσεις ότι έκανε και πολλά. Προφανώς όλα τα μέσα δεν αξιοποιήθηκαν 100%, ίσως να έγιναν και λάθος εκτιμήσεις και να σπαταλήθηκαν δυνάμεις κάπου που δεν έπρεπε, ίσως κάποιοι ολιγώρησαν, ίσως να έγιναν και λάθη. Στο θέμα της ενημέρωσης και της διείσδησης σε πολλούς χώρους δεν κατάφερε να βγει νικήτής. Σίγουρα φέρει ευθύνη αλλά φταίνε και οι συνθήκες και πολλά άλλα. Σίγουρα υπάρχουν και συλλογικές και προσωπικές ευθύνες. Αυτή είναι μια συζήτηση για αλλού αλλά μιας και το έθιξες...
Πάντως έκανε και πολλές προσπάθειες και είχε και νίκες.

Για το συγκεκριμένο φροντιστήριο που λες, δεν είναι το μόνο στο οποίο γίνονται αγώνες, δυναμικοί και με μεγάλη συχνότητα και μαζικότητα. Πολλές περιπτώσεις μπορώ να αναφέρω με τελευταία τα "ένεκα" αλλά τους γνωρίζεις ίσως και καλύτερα από μένα. Πάντως, όπως γνωρίζεις, το πόσο συχνά γίνονται διαμαρτυρίες έξω από ένα φροντιστήριο, τι τροπή παίρνουν οι αγώνες, πόσο μαζικοί είναι και τι μορφές θα έχουν, είναι θέμα των ίδιων των απολυμένων και των αληλλέγγυων σε αυτούς. Ο σύλλογος συνδράμει με τις δυνάμεις του, στηρίζει, βοηθάει όσο μπορεί αλλά οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι είναι αυτοί που αναλαμβάνουν τις πρωτοβουλίες και τραβάνε μπροστά.
Επίσης όποιος ζητήσει τη συμβολή του συλλόγου την έχει. Φυσικά όμως δεν οργανώνει τις διαμαρτυρίες ο σύλλογος, απλά στηρίζει και συμβουλεύει, οι ίδιο που πλήττονται είναι μπροστάρηδες.

Όσο για τις εκλογές είναι σαφές θα γίνουν, είναι τυπικό το θέμα και όχι ουσίας και υπάρχουν λόγοι που δεν γίνονται και φυσικά αυτό δεν πάει πίσω τον σύλλογο και την λειτουργία του η οποία είναι άψογη, δημοκρατικότατη και καμία διαφορά δεν έχει με το αν είχαν γίνει. Φαντάζομαι το αναγνωρίζεις.

Όσα λες για την υπόθεσή σας και παρόλο που δεν γνωρίζω και αν κάνω λάθος διώρθωσέ με, εσείς το κυνηγήσατε και δεν σας συμπαραστάθηκε ο σύλλογος; Δεν το νομίζω αλλά θα ήθελα να το μάθω. Σας απέτρεψε από κινήσεις σας ή δεν σας έδωσε στήριξη; Το θεωρώ αδύνατο.

Και φυσικά τα όσα λέω για όσους ζούσαν σε ροζ σύννεφα δεν έχουν σχέση με σένα και τη στάση σου. Είναι σαφές και δεν χρειάζεται καν να το αναφέρω.

[Angel1ca]

Δεν αναφέρομαι στην επαρχία, γιατί δεν έχω γνώση. Νόμιζα πως έγινε αντιληπτό από την αναφορά μου στο ΣΕΦΚ

[Isla]

Λοιπόν, εγώ είμαι παλιά στο χώρο των διδασκόντων αλλά καινούρια στο χώρο των φροντιστηριούχων. Έχω επαφή με πολλούς καθηγητές (πρώην συναδέλφους) και με αρκετούς φροντιστηριούχους και έτσι (προσπαθώ να) βλέπω τα πράγματα και από τις δύο πλευρές. Να σας πω λοιπόν τις σκέψεις μου.

Αυτό το ότι θα σε κάνει ο εργοδότης συνέταιρο δεν καταλαβαίνω ακριβώς πώς λειτουργεί. Θα ρίξεις λεφτά στην επιχείρηση ή θα σε κάνει συνέταιρο από την καλή του καρδιά; Γιατί αν είναι να ρίξεις λεφτά στην επιχείρηση, σε κάνω  εγώ συνέταιρο ΑΥΡΙΟ. Χρειάζομαι κάποιον να μοιράζομαι τη χασούρα.

Τα κατάσταση στα ιδιαίτερα είναι όπως την περιγράφει η Evi06. Όχι μόνο δεν έχουν μειωθεί αλλά καλά κρατούν, αφού οι τιμές έχουν πέσει σε επίπεδα φροντιστηρίου.

Η κατάσταση στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών είναι από κακή έως τραγική. Πλέον αν καταφέρνεις να πληρώνεις μισθούς και έξοδα και να σου μένουν και 200 ευρώ το μήνα, θεωρήσαι πετυχημένος. Σε διπλανή περιοχή έμαθα ότι έκλεισε φροντιστήριο μόλις την περασμένη εβδομάδα. Είχαν ξεκινήσει εγγραφές, μαθήματα κανονικά, προσλήψεις καθηγητών και ξαφνικά το περασμένο σ/κ έβαλαν λουκέτο και έμειναν όλοι στο δρόμο - μαθητές και καθηγητές. Αυτή τη στιγμή το σενάριο αυτό είναι ο μεγαλύτερός μου εφιάλτης. Γι' αυτό σας λέω, όποιος έχει 30.000 ευρώ να επενδύσει, τον δέχομαι για συνέταιρο αύριο.

Προσωπικά δεν κάνω μαλαγανιές. Κόβω αποδείξεις κανονικά, οι καθηγητές μου πληρώνονται πάνω από αυτά που ορίζει ο νόμος (ανάλογα με την εμπειρία και την ικανότητά τους), με δώρα, επιδόματα και χωρίς μαύρα. Κι εγώ όταν εργαζόμουν ως καθηγήτρια πληρωνόμουν κατά τον ίδιο τρόπο. Όμως οι προβλέψεις της χρονιάς που έκανε ο λογιστής μου με δείχνουν 5000 ευρώ μείον. Από πού θα βγουν αυτά τα 5 χιλιάρικα; Αν δεν καταφέρω να τα βρω από κάπου, αν π.χ. δεν ξεκινήσει νέο τμήμα Proficiency τον Ιανουάριο, τότε η μόνη λύση είναι ή να μειώσω τους μισθούς ή να απολύσω υπαλλήλους. Εκτός αν έχετε εσείς κάποια άλλη λύση που δεν μπορώ να τη δω?

[GMaθΕrΦr]

Isla,
Δεν διαφωνώ ότι πολλά φροντιστήρια έχουν πραγματικό πρόβλημα, ιδιαιτέρως τα πιο μικρά (για μέσης εκπαίδευσης γνωρίζω και μιλάω στις προηγούμενες αναρτήσεις, όχι για ξενόγλωσσα αλλά φαντάζομαι τα ίδια συμβαίνουν και εκεί.)
Επίσης πράγματι πιστεύω ότι είσαι ειλικρινής και ότι είσαι σωστή εργοδότης και σωστή επαγγελματίας.

Για αυτό που έγραψα πιο πάνω ότι θα τους κάνουν συναίτερους:
Καταρχήν σε πολλές αλυσίδες το κάνουν. Βάζουν δύο τρεις καθηγητές τους να ανοίξουν ένα νέο παράρτημα (ο καθένας βάζει 5-10 χιλιάδες ευρώ και τα κεντρικά τα υπόλοιπα) αλλά δεν εννοούσα αυτό, εννοούσα κάτι σαν μόνιμους συνεργάτες, σαν φιλαράκια που αλληλοεκτιμούνται. Δηλαδή ότι προσπερνάνε τη σχέση εργοδότη - εργαζόμενου και πλέον πίστευαν ότι θα έχουν μόνιμη συνεργασία με όλο και καλύτερους όρους. Και φυσικά στην πορεία δεν αποκλείεται να ανοίξουν μαζί και κανένα παράρτημα (έχω παραδείγματα και συνοικιακών φροντιστηρίων που έχει συμβεί αυτό με "μεγαλοκαθηγητάδες"). Έτσι ανέχονταν κάποια πράγματα που κατά την άποψή μου δεν θα έπρεπε.

Για το θέμα με τα ιδιαίτερα είναι πράγματι πρόβλημα. Όλοι έχουμε κάνει ή κάνουμε για να επιβιώσουμε και δυστυχώς δεν υπάρχουν κανόνες. Σωστοί καθηγητές πρέπει να συναγωνιστούν ακόμα και φοιτητές άλλων ειδικοτήτων. Και συνεχώς πέφτουν οι τιμές εξευτελιστικά πλέον. Δεν συζητάω ότι κάποιοι καθηγητές παίρνουν/κλέβουν μαθητές από το φροντιστήριο που εργάζονται. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με την προσωπική ηθική, την αυτοεκτίμηση και με το πόσο αξιολογεί ο καθένας την εργασία του αλλά και τις ανάγκες του (έχει λοιπόν άμεση συνάφεια με όσα είπα στις προηγούμενες αναρτήσεις μιας και ανεργία ή χαμηλά ωρομίσθια οδηγούν σε μεγαλύτερη ανάγκη και εκπαιδεύουν για λιγότερη αυτοεκτίμηση και χαμηλότερη αξιολόγηση της εργασίας που προσφέρει κάποιος).

Σύμφωνα με τα προηγούμενα βρισκόμαστε στη ζούγκλα λοιπόν.
Οπότε πρέπει να επιβιώσουμε πατώντας επί πτωμάτων;
Εκεί έχω άλλη απάντηση.

Είχα πει και παλαιότερα:
 

Θα έπρεπε και οι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων να θέλουν να υπάρχουν κανόνες.
Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Και τα δίδακτρα πέφτουν συνεχώς.
Έτσι οι ιδιοκτήτες για να μειώσουν το κόστος μειώνουν τους μισθούς, κρύβουν ένσημα, απασχολούν ανασφάλιστους, δεν κάνουν σεμινάρια κλπ.
΄Ολα αυτά απαξιώνουν την εκπαίδευση και ρίχνουν το επίπεδο του φροντιστηρίου. Αλλά δεν τους ενδιαφέρει περισσότερο από το να επιβιώσουν και να κερδίσουν. Και σωστά γιατί είναι η δουλειά τους. Απλά δεν βλέπουν μακροπρόθεσμα.
Θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα συλλογικά. Να ρίξουν τα έξοδα από αλλού, να μειώσουν νοίκια, να αγωνιστούν να μειωθούν οι φόροι και να μειώσουν τη διαφήμιση. Να βάλουν σταθερούς κανόνες στα δίδακτρα ανά περιοχή και να τους τηρούν. Να δεχτούν ότι μέσα στην κρίση θα χάσουν από τα κέρδη τους και ίσως ένα διάστημα να φάνε από κέρδη προηγούμενων ετών. Αλλά να διατηρήσουν μισθούς και δικαιώματα εργαζομένων σε ένα καλό επίπεδο. Για να δουλεύουν σε αυτούς καλοί καθηγητές, ικανοποιημένοι, να μπορούν να κάνουν σωστή δουλειά. 
Για να μην απαξιωθούν τα μαγαζιά τους.
Όχι γιατί γίναν φιλοεργατικοί ξαφνικά αλλά επειδή ξυπνήσαν. Αλλά που....

Και για να μην υπάρχει παρεξήγηση καταλαβαίνω ότι στο δικό σου φροντιστήριο δεν γίνεται αυτό(κρύβουν ένσημα, απασχολούν ανασφάλιστους, δεν κάνουν σεμινάρια κλπ.) αλλά δεν μπορείς να μην ξέρεις και πολλά στα οποία συμβαίνει, και δεν είναι η ουσία μόνο για όσους παρανομούν απλά είναι μία ακόμα παράμετρος.

...

[Isla]

Θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα συλλογικά. Να ρίξουν τα έξοδα από αλλού, να μειώσουν νοίκια, να αγωνιστούν να μειωθούν οι φόροι και να μειώσουν τη διαφήμιση. Να βάλουν σταθερούς κανόνες στα δίδακτρα ανά περιοχή και να τους τηρούν. Να δεχτούν ότι μέσα στην κρίση θα χάσουν από τα κέρδη τους και ίσως ένα διάστημα να φάνε από κέρδη προηγούμενων ετών. Αλλά να διατηρήσουν μισθούς και δικαιώματα εργαζομένων σε ένα καλό επίπεδο. Για να δουλεύουν σε αυτούς καλοί καθηγητές, ικανοποιημένοι, να μπορούν να κάνουν σωστή δουλειά.

Αυτά που λες ακούγονται σωστά, η πρακτική όμως απέχει πολύ από τη θεωρία.

Το βασικό έξοδο ενός φροντιστηρίου (μιλάω για ξένων γλωσσών, αλλά φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και για τα μέσης εκπαίδευσης) είναι οι μισθοί και δευτερευόντως το ενοίκιο. Και όταν λέω δευτερευόντως εννοώ πολύ δευτερευόντος: στη δική μου περίπτωση το ενοίκιο είναι το 1/4 περίπου των μισθών. Ακόμα κι αν καταφέρω να μειώσω το ενοίκιο κατά 100-200 ευρώ το μήνα, το ποσό που θα έχω εξασφαλίσει είναι πραγματικά μηδαμινό. Άσε που το να μειώσεις το ενοίκιο είναι μια κουβέντα που δεν υπολογίζει τον σπιτονοικοκύρη. Ο δικός μου ας πούμε είναι ανένδοτος, δεν συμφωνεί με μείωση, αντιθέτως θέλει να κάνει αύξηση (ναι έχω πέσει σε περίπτωση). Εδώ και ένα χρόνο ψάχνω να φύγω αλλά χωρίς επιτυχία. Πρώτον δεν υπάρχουν κατάλληλα κτήρια στην ευρύτερη περιοχή και δεύτερον για να μετακομίσω ένα φροντιστήριο (να ξηλώσω τον υπάρχοντα εξοπλισμό, να τον μεταφέρω και να τον εγκαταστήσω σε καινούριο χώρο, να κάνω διαμόρφωση του νέου χώρου, να βγάλω από την αρχή όλες τις άδειες) θέλω πάνω από 10.000 ευρώ. Πού θα τα βρω? Ακόμα κι αν βρω κατάλληλο χώρο, το ποσό αυτό είναι άκρως απαγορευτικό.

Από εκεί και πέρα τι άλλο μπορώ να κόψω; Τη ΔΕΗ, το νερό, το τηλέφωνο; Όλες μας οι άλλες δαπάνες είναι πραγματικά πολύ μικρές. Ακόμα και η διαφήμιση δεν έχει τεράστιο κόστος - είναι σχετικά εύκολο και οικονομικό να τυπώσεις φυλλάδια μεγέθους Α5 και να βάλεις 2-3 άτομα να τα μοιράσουν ή να φτιάξεις ένα μπάνερ ή πόστερ για την είσοδο. Και το θέμα είναι ότι η διαφήμιση φέρνει κόσμο, πράγμα που το χρειαζόμαστε. Είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι: αν λυπηθείς να δώσεις 1000 ευρώ για φυλλάδια με αποτέλεσμα να κάνεις έστω και 2 εγγραφές λιγότερες, αυτομάτως χάνεις εισόδημα.

Τώρα για το ποιος φταίει για την κατάσταση; Όλοι και κανένας. Και οι φροντιστηριούχοι που προτιμούν να προσλαμβάνουν 20χρονα με 3,5 ευρώ φταίνε, και οι γονείς που κάνουν παζάρια για 20 ευρώ λιγότερα ΤΟ ΧΡΟΝΟ φταίνε, και οι φοιτητές που αυτοπλασάρονται ως καθηγητές ιδιαίτερων των 5 ευρώ την ώρα φταίνε, και αυτοί που δέχονται να δουλεύουν με μαύρα φταίνε. Βασικά αυτό που φταίει είναι η οικονομική κρίση, γιατί όταν δεν υπάρχουν λεφτά ο ανταγωνισμός μεγαλώνει και τελικά γίνεται αθέμητος. Όσο για το να τα βρουν οι φροντιστηριούχοι μεταξύ τους, αυτό είναι που δεν πρόκειται να συμβεί με τίποτα υπό τις τωρινές συνθήκες. Όχι μόνο γιατί υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ φροντιστηρίων αλλά και γιατί πλέον ανταγωνιζόμαστε και τους καθηγητές με τα πάμφθηνα ιδιαίτερα. Δεν υπάρχει φροντιστήριο που θα συμφωνήσει να κρατήσει ψηλά τις τιμές με κίνδυνο να φύγουν μαθητές προς ιδιαίτερα - και να είσαι σίγουρος πως αυτό θα γίνει.

Συνεταιρισμοί και τέτοια δεν παίζουν στο χώρο των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών απ' όσο ξέρω. Όμως το ότι μπορεί να υποσχεθώ στους καθηγητές μου ένα καλύτερο αύριο και τελικά να μην μπορώ να τους το προσφέρω, αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και σε μένα και στον καθένα. Τι σημαίνει αυτό? Ότι δεν πρέπει να είμαι φιλική με τους καθηγητές μου τώρα επειδή ίσως στο μέλλον δεν μπορώ πια να τους προσφέρω δουλειά ή  μεγάλους μισθούς?

[GMaθΕrΦr]

Φυσικά και θα πρέπει ο εργοδότης να είναι φιλικός και ευγενικός όπως επίσης και ο εργαζόμενος και να υπάρχει καλό κλίμα μεταξύ τους. Δεν είναι κακό να αναπτύσσεται κοινωνική σχέση και να υπάρχει αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμός. Δεν είπα κάτι τέτοιο.
Είπα να μην θεωρεί ο εργαζόμενος ότι κάποιες καταστάσεις είναι σίγουρες, να μην παρεξηγεί την φιλική στάση του εργοδότη, να μην θεωρεί ότι δεν θα χάσει τίποτα από όσα έχει κερδίσει, να μην είναι βέβαιος ότι όλα συνεχώς θα βελτιώνονται και τελικά να μην ξεχνάει τη βασική αντικειμενική σχέση που υπάρχει μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Και όλα αυτά απλά για να μην δέχεται ο εργαζόμενος να κάνει υποχωρήσεις και παραχωρήσεις πιστεύοντας είτε ότι όλο και κάτι θα κερδίσει είτε ότι χρωστάει χάρη στον εργοδότη του και για να μην αποτρέπεται από το να διεκδικεί τα δίκαιά του.

Αλλά όλα αυτά είναι σχετικά προφανή...

[GMaθΕrΦr]

Το θέμα είναι ότι ο καθένας (και πρώτος εγώ) περιγράφει την κατάσταση "αντικειμενικά" όπως την βλέπει, απλά την βλέπει με άλλη οπτική γωνία, εξαιτίας της δικής του θέσης.

[GMaθΕrΦr]

Και τι θα απαντούσες αν με σκωπτικό ύφος και χωρίς καμία διάθεση να σε ειρωνευτώ σου έλεγα ότι τις επόμενες μέρες σκέφτομαι να πάω στην ιδιόκτητη μεζονέτα του πρώην εργοδότη μου και φιλαράκι μου.
Να του ζητήσω να μου δώσει ένα μέρος από όσα μου χρωστάει (την αποζημίωση μη έγκαιρης ενημέρωσης ότι δεν θα επαναπροσληφθώ καθώς και κάτι ψιλά από κάτι απλήρωτες ώρες), από τότε που δούλευα στο μαγαζί του και αυτός έβγαζε κέρδος (και από την εργασία μου), το οποίο επένδυσε στο προαναφερθέν ακίνητο, γιατί χρωστάω το τελευταίο νοίκι στον νοικοκύρη μου και διάφορα άλλα σε διάφορους.
Και πράγματι έχεις δίκιο για τη μείωση ενοικίου. Παρόλο που εγώ μόλις έμεινα άνεργος (επειδή εκτός από τη λογική μείωση ωρών που δέχθηκα, επειδή μειώθηκαν οι μαθητές λόγω κρίσης και αυξήσαμε κατά δύο μαθητές το κάθε τμήμα και έτσι μειώθηκαν και τα τμήματα, δεν δέχθηκα και παράλληλη μείωση ωρομισθίου, ο αχάριστος!) προέβη στην απερισκεψία και ζήτησα μείωση ενοικίου, για το δυαράκι που ζούσα με την σύζυγό μου, και έπεσα και σε καλόβολο ιδιοκτήτη και από 350 μου το πήγε 300. Αλλά τι να το κάνεις, σώζεσαι; Μπα...
Έτσι μετά από κάνα εξάμηνο έκανα δεύτερη λανθασμένη κίνηση να μετακομίσω σε μια γκαρσονιέρα (με μεγάλο χολ, να πω την αμαρτία μου) και πλήρωσα και για την μετακόμιση! (φυσικά δεν πρέπει να παραπονιέμαι. Άλλο 200 ευρώ ένα ψωροφορτηγό και επιπλέον 100 κάτι ηλεκτρολόγοι, τοποθέτηση αιρκοντίσιον κλπ. για έναν καλομαθημένο προλετάριο και άλλο 10.000 για έναν μικροεπιχειρηματία) Αλλά και πάλι ούτε αυτό με έσωσε.
Και όσο για ΔΕΗ, νερό, τηλέφωνο... Άστα είμαι τραγικός. Αφού προσπάθησα να τα μειώσω και προφανώς παρόλη την οικονομία,  αυτά αυξάνονταν λόγω των τελών, πήγα στο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ πιστεύοντας ότι εμείς οι μικροκαταναλωτές άφραγκοι, σε αντίθεση με εσάς τους μικροεπιχειρηματίες, δεν έχουμε πολλά να χωρίσουμε και συσπειρωνόμαστε, αλλά που... Ούτε αυτό δούλεψε πολύ.
Και κάπως έτσι άντε τώρα να τρέχω στο φιλαράκι μου, τον πρώην εργοδότη μου, μιας και τελείωσαν οι αποταμιεύσεις μου (εσείς οι μικροεπιχειρηματίες το λέτε συσσώρευση κεφαλαίου από τα μικροκέρδη προηγούμενων ετών) που εγώ ο αφελής και ανεύθυνος σπατάλησα τα δύο τελευταία έτη για να επιβιώσω.

Αλλά αν μπορεί... θα με βοηθήσει.
Απλά φοβάμαι πως δεν θα μπορεί γιατί πριν τρία χρόνια, πάνω στην κρίση, έπιασε την ευκαιρία, πήρε ένα δάνειο (τα κέρδη των προηγούμενων ετών είχαν επενδυθεί αλλού, όπως ξέρετε) για να ανοίξει δεύτερο κτήριο που δεν πάει πολύ καλά. Θυμάμαι, αυτό μου είχε πει όταν μου ανακοίνωσε ότι δεν θα με ξαναπάρει στην εργασία του. Εξαιτίας της λανθασμένης επιχειρηματικής επιλογής του (για την οποία, μιας και είμαστε και φιλαράκια, τον είχα προειδοποιήσει) δεν μπορεί να αντέξει να μου δίνει το ωρομίσθιο που ζήτησα. Και που δεν με προσέλαβε, έχει δίκιο. Πως να αντέξει την κρίση και για ποιο λόγο να σπαταλάει από τα κέρδη των προηγούμενων ετών, άλλωστε έγινε επιχειρηματίας για να βγάζει κέρδος χωρίς ρίσκο και να το συσσωρεύει και να το κάνει και μεζονέτα (πρέπει να πληρώνει και τα χαράτσια…άστα)!
Αλλά όχι για να καλύπτει τυχόν απώλειες. Όλα και όλα!

Εγώ πάλι, καλά να πάθω που πήρα το ρίσκο να ζήσω από την εργασία μου και έκανα όλες αυτές τις λάθος κινήσεις. Αλλά έτσι είναι όταν θέλεις έναν αξιοπρεπή μισθό πρέπει να ξέρεις ότι μπορεί να μην πάνε καλά τα πράγματα ...