0 μέλη και 7 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Αλλά τελικά το να χαρακτηριστεί μια μετοχή κατηγορηματική - συμπληρωματική ως επεξήγηση δεν στέκει μόνο με βάση τα παλιά ελληνικά Συντακτικά ή είναι ούτως ή άλλως λάθος, για τον λόγο που μου εξήγησες πριν, ότι δηλαδή ο όρος κατηγορηματική - συμπληρωματική μετοχή δείχνει συντακτικό ρόλο και δεν είναι σημασιολογικός όρος;
Γιατί η μετοχή ἐπερωτήσας είναι σε ονομαστική; Δεν εννοείται ως ρήμα εξάρτησης λέγεται από όπου εξαρτάται το εἰπεῖν με έντονη γραφή, το οποίο πρέπει να έχει υποκείμενο αὐτόν; Μπορεί να εννοείται τώρα ένα προσωπικό λέγεται με υποκείμενο οὗτος;
Το φῆσαι είναι απαρέμφατο πλαγίου λόγου; Δεν εννοείται εδώ κάποιο ρήμα εξάρτησης, έτσι;
Γιατί ευκτική ἡγοῖτο στη δεύτερη ειδική;
Συμφωνώ. Άλλοι εννοούν το λέγεται (απρόσωπο).
Περιττό είναι, γιατί ήδη εννοείται στην κύρια. Πρόβλημα χρόνου όμως δεν υπάρχει, γιατί το "λέγεται" έχει διαχρονική ισχύ.