Μια προσωπική ιστορία

[KwstasH]

Γειά σε όλους,

με πτυχίο και απολυτήριο Στρατού στα χέρια, κατέθεσα τα χαρτιά μου για αναπληρωτής και ωρομίσθιος τον Σεπτέμβρη του 2003.
Αποτέλεσμα ήταν στον πίνακα μηδενικής προΰπηρεσίας (πίνακας Γ του 2004/2005 ),
να είμαι περίπου στην θέση 500.
Βεβαίως δεν κλήθηκα να πάω πουθενά, ούτε ως αναπληρωτής, ούτε ως ωρομίσθιος.
Περίμενα μάταια, τηλεφωνούσα παντού υπουργεία/δευτεροβάθμιες/πρωτοβάθμιες αλλά τίποτα.
Απογοητευμένος μάζεψα τα μπογαλάκια μου και πήγα στο εξωτερικό όπου και εργάζομαι ως τώρα.
Την άνοιξη του 2005 συμμετείχα στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και επέτυχα.
Τον Σεπτέμβρη του 2005 όταν έγιναν οι πρώτοι διορισμοί δεν κατέθεσα καν αίτηση προκειμένου να παραμείνω άλλο ένα έτος στο εξωτερικό.
Όλο τον χειμώνα 2005/2006 δεχόμουν τηλέφωνα από όλη την Ελλάδά για ωρομίσθιος(τώρα με θέλανε αφού ανέβηκα λόγω των μορίων του διαγωνισμού).
Βεβαίως δεν δέχτηκα αφού ήξερα οτι διορίζομαι την επόμενη σχ. χρονιά.
Κάθησα λοιπόν και περίμενα την εγκύκλιο για τους φετινούς διορισμούς όπου κατέθεσα την αίτησή μου και διορίστηκα, αλλά όχι στις πρώτες επιλογές μου.

Ψάχνοντας να βρω ποιοί συνάδελφοι μου "πήραν" τις πρώτες επιλογές, μου βρήκα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία.
Καταρχάς η πρώτη επιλογή μου καλύφθηκε αποκλειστικά από ωρομίσθιους.
Οι συνάδελφοι "αναπληρωτές" έχουν όλοι τους πτυχίο 2003 και μετά, με αποτέλεσμα να έχουν οι πιο πολλοί,πραγματική προΰπηρεσία ως ωρομίσθιοι
ένα με δύο έτη(3.6 - 6.5 μόρια) χωρίς παιδαγωγική κατάρτιση.
Όλοι τους, εκτός μιας περίπτωσης με πτυχίο 2005, συμμετείχαν και αυτοί στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ όπου και απέτυχαν.
Αρκετοί από αυτούς, στον πίνακα μηδενικής προΰπηρεσίας (πίνακας Γ του 2004/2005 ),
ήταν αρκετά πίσω από εμένα, αλλά παρόλα αυτά περιέργως κλήθηκαν να εργαστουν ως ωρομίσθιοι και συγκέντρωναν μόρια(σχ.χρονιά 2004/2005),
ενώ εγώ αναγκαζόμουν να "παραθερίζω" στο εξωτερικό.

Έτσι "χάθηκε" η ευκαιρία για καλή τοποθέτηση.

Τους κανόνες του παιχνιδιού τους ήξερα.
Έπαιξα με αυτούς και έχασα.
Για κάποιους όμως ισχύουν άλλοι κανόνες...

Δουλεύω ακόμη σε ιδιωτικό τομέα στο εξωτερικό και το σκέφτομαι αν αξίζει να τον αφήσω.

Καλή σταδιοδρομία σε όλους.
Συναδελφικά,
Κώστας

[PDE ads]

[greco]

Γειά σε όλους,

με πτυχίο και απολυτήριο Στρατού στα χέρια, κατέθεσα τα χαρτιά μου για αναπληρωτής και ωρομίσθιος τον Σεπτέμβρη του 2003.
Αποτέλεσμα ήταν στον πίνακα μηδενικής προΰπηρεσίας (πίνακας Γ του 2004/2005 ),
να είμαι περίπου στην θέση 500.
Βεβαίως δεν κλήθηκα να πάω πουθενά, ούτε ως αναπληρωτής, ούτε ως ωρομίσθιος.
Περίμενα μάταια, τηλεφωνούσα παντού υπουργεία/δευτεροβάθμιες/πρωτοβάθμιες αλλά τίποτα.
Απογοητευμένος μάζεψα τα μπογαλάκια μου και πήγα στο εξωτερικό όπου και εργάζομαι ως τώρα.
Την άνοιξη του 2005 συμμετείχα στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και επέτυχα.
Τον Σεπτέμβρη του 2005 όταν έγιναν οι πρώτοι διορισμοί δεν κατέθεσα καν αίτηση προκειμένου να παραμείνω άλλο ένα έτος στο εξωτερικό.
Όλο τον χειμώνα 2005/2006 δεχόμουν τηλέφωνα από όλη την Ελλάδά για ωρομίσθιος(τώρα με θέλανε αφού ανέβηκα λόγω των μορίων του διαγωνισμού).
Βεβαίως δεν δέχτηκα αφού ήξερα οτι διορίζομαι την επόμενη σχ. χρονιά.
Κάθησα λοιπόν και περίμενα την εγκύκλιο για τους φετινούς διορισμούς όπου κατέθεσα την αίτησή μου και διορίστηκα, αλλά όχι στις πρώτες επιλογές μου.

Ψάχνοντας να βρω ποιοί συνάδελφοι μου "πήραν" τις πρώτες επιλογές, μου βρήκα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία.
Καταρχάς η πρώτη επιλογή μου καλύφθηκε αποκλειστικά από ωρομίσθιους.
Οι συνάδελφοι "αναπληρωτές" έχουν όλοι τους πτυχίο 2003 και μετά, με αποτέλεσμα να έχουν οι πιο πολλοί,πραγματική προΰπηρεσία ως ωρομίσθιοι
ένα με δύο έτη(3.6 - 6.5 μόρια) χωρίς παιδαγωγική κατάρτιση.
Όλοι τους, εκτός μιας περίπτωσης με πτυχίο 2005, συμμετείχαν και αυτοί στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ όπου και απέτυχαν.
Αρκετοί από αυτούς, στον πίνακα μηδενικής προΰπηρεσίας (πίνακας Γ του 2004/2005 ),
ήταν αρκετά πίσω από εμένα, αλλά παρόλα αυτά περιέργως κλήθηκαν να εργαστουν ως ωρομίσθιοι και συγκέντρωναν μόρια(σχ.χρονιά 2004/2005),
ενώ εγώ αναγκαζόμουν να "παραθερίζω" στο εξωτερικό.

Έτσι "χάθηκε" η ευκαιρία για καλή τοποθέτηση.

Τους κανόνες του παιχνιδιού τους ήξερα.
Έπαιξα με αυτούς και έχασα.
Για κάποιους όμως ισχύουν άλλοι κανόνες...

Δουλεύω ακόμη σε ιδιωτικό τομέα στο εξωτερικό και το σκέφτομαι αν αξίζει να τον αφήσω.

Καλή σταδιοδρομία σε όλους.
Συναδελφικά,
Κώστας

File Kosta,
ta perasa kai egw ta idia. Kai douleva se mia etairia sthn ellada, kai syxna hmoyn e3w gia doyleies. Teleia mou fenontan ola. Elega oti den feugw apo thn etaireia me tipota. Edwsa ASEP to 2000 kai perasa. Mpeika telika sthn ekpaideysh kai afeisa ton idiot. tomea kai ta ta3idia sto e3oteriko, ta 14 kai .. mprtosta ston HY. kai ta kala xrhmata. Telika auth h etairia twra einai etoimh na kleisei kai xeromai pou peira thn swsth apofash gia mena. Kale einai oi douleis sto e3wteriko alla mporeis na ante3eis gia kairo? Kai meta ti ? Erxesai sthn ellada kai psaxnreis pali? Ektos an me thn doyleia ekei mporei na se steiloyn autoi....
Liges  skepseis

 
 

[KwstasH]

Απ' οτι βλέπω, έως τώρα το μήνυμά μου το έχουν διαβάσει περίπου 70-80 άτομα και μόνο ένας απάντησε......

[pollux]

Φίλε,

Αντιλαμβάνομαι μια απογοήτευση η οποία έχει να κάνει με τον τόπο διορισμού. Μη βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος. Η περιοχή θα είναι προσωρινή. Του χρόνου θα αλλάξεις. Δες το θέμα μακροπρόθεσμα. Θέλεις να ζήσεις στο Μόναχο (ωραία πόλη δε λέω) όλη σου τη ζωή και να δουλεύεις εκεί σε παρόμοια δουλειά με τώρα;
Σκέψου τον εαυτό σου, όχι τώρα, αλλά σε 10-15 χρόνια. Όλα είναι υποκειμενικά, αλλά νομίζω ότι τα συν της δημόσιας εκπαίδευσης είναι πολλά μακροπρόθεσμα.
Σκέψου ακόμη ότι οι πόρτες δεν ανοίγουν όποτε θέλουμε εμείς.
Καλή απόφαση.

[PDE ads]

[KwstasH]

Σε ευχαριστώ για την συμβουλή σου!

Αυτό που με κάνει να τσατίζομαι είναι αυτό που λέμε "το γαμώτο" της υπόθεσης.
Δεν υπάρχει αξιοκρατία στην Ελλάδα..Αυτό με τρομάζει!

[ArchAngel]

Γεγονός είναι πως στο εξωτερικό ο ιδιωτικός τομέας σε ανταμείβει αν δουλέψεις σκληρά και προσπαθήσεις... Στην Ελλάδα κάτι τέτοιο δεν ισχύει ούτε κατά διάνοια... Ήμουν ένα χρόνο σε εταιρεία, δούλευα 12ωρα την ημέρα, αμοιβόμουνα μέτρια, βλέψεις για εξέλιξη ελάχιστες και το χειρότερο όσο περισσότερο δούλευα τόσο με έχωνε ο "προϊστάμενος ". Δεν άντεξα τα παράτησα και κυνήγησα την εκπαίδευση...

[matina]

Απ' οτι βλέπω, έως τώρα το μήνυμά μου το έχουν διαβάσει περίπου 70-80 άτομα και μόνο ένας απάντησε......

  Εγώ το βλέπω λίγο διαφορετικά το θέμα. Αυτή τη στιγμή λες ότι δουλεύεις στον ιδιωτικό τομέα στο εξωτερικό και το σκέφτεσαι αν αξίζει να δεχτείς το διορισμό σε ένα μέρος που δεν ήταν από τις επιλογές σου στην Ελλάδα. Κανείς δεν μπορεί να σου απαντήσει τι θέλεις να κάνεις.
  Η δουλειά που κάνεις εκεί φαντάζομαι δεν έχει να κάνει με την εκπαίδευση. Αν κατάλαβα καλά λοιπόν, για μένα το πρώτο δίλλημα θα ήταν με τι μου αρέσει να ασχοληθώ, με την εκπαίδευση ή με δουλειά γραφείου ή οτιδήποτε άλλο κάνεις εκεί.
  Το δεύτερο που θα με απασχολούσε, θα ήταν αν ήμουν άτομο που ενδιαφέρεται για μεγάλη καριέρα ή όχι, ή αν θες αν θα προτιμούσα έναν συμπαθητικό μισθό, χωρίς πολλά περιθώρια εξέλιξης, με καλό ωράριο εργασίας και πολλές αργίες ή μια δουλειά με αρκετές ώρες απασχόλησης, περιθώριο εξέλιξης και καλύτερες αποδοχές. Μέσα σε αυτό θα έβαζα στις σκέψεις μου και τη σιγουριά του ελληνικού δημοσίου, έναντι της ιδωτικής εταιρείας.
  Η περιοχή που θα πας για ένα χρόνο δεν νομίζω ότι θα με απασχολούσε πολύ, σίγουρα θα προσπαθούσα να επιλέξω την πιο βολική για μένα από αυτές που υπάρχουν αλλά οι εννιά μήνες όπου και να είσαι δεν είναι και τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτά βέβαια από τη στιγμή που θα αποφάσιζα ότι όντως θέλω να γίνω καθηγητής σε σχολείο.

[KwstasH]

Ευχαριστώ για τις τοποθετήσεις σας.

Με το μήνυμά μου ήθελα να εστιάσω αλλού την προσοχή σας και όχι στην "προσωπική" μου επιλογή.
Θα ήταν τουλάχιστον αφελές εκ μέρους μου, να στηρίξω μια τόσο σημαντική απόφαση σε ένα μήνυμα ενός Forum.
Ο τίτλος του μηνύματός μου, επιλέχθηκε σκόπιμα ως "προσωπική" ιστορία, θέλοντας να αναδείξω ένα πρόβλημα/αδικία η οποία πιστεύω συμβαίνει στον χώρο της εκπαίδευσης χωρίς κανένας να μπορεί να την ελέγξει.

Οι πίνακες των αναπληρωτών συντάσσονται κάθε χρόνο με απόλυτο κριτήριο την ημερομηνία κτήσης του πτυχίου και τον βαθμό.
Υποτίθεται οτι οι υποψήφιοι αναπληρωτές/ωρομίσθιοι επιλέγονται με βάση αυτούς τους πίνακες.
Τα τελευταία τρία χρόνια δεν κλήθηκαν από το Υπουργείο πάνω από 20 άτομα ως αναπληρωτές στον κλάδο ΠΕ19 όπου και ανήκω.
Τα όποια κενά που προέκυπταν, καλύφθηκαν με ωρομίσθιους.
Όταν καλούνται ανπληρωτές, δημοσιεύονται τα ονόματά τους από το Υπουργείο και έτσι μπορεί να υπάρξει κάποιος στοιχειώδης έλεγχος.
Με τους ωρομίσθιους αυτό δεν συμβαίνει!
Τα ονόματά τους δεν ανακοινώνονται πουθενά και η επιλογή τους γίνεται σαφέστατα με αδιαφανή κριτήρια.
Έτσι πολλοί "συνάδελφοι" παρ' όλο που βρίσκονται πολύ πίσω στους εκάστοτε πίνακες, προτιμούνται έναντι άλλων.
Εργάζονται ως ωρομίσθιοι και τελικά διορίζονται με κριτήριο την προυπηρεσία την οποία στέρησαν/έκλεψαν από κάποιον άλλο συνάδελφο που θα έπρεπε να επιλεχθεί αντί αυτών..

Όπως είχα γράψει και ξανά:
Τους κανόνες του παιχνιδιού τους ήξερα.
Έπαιξα με αυτούς και έχασα.
Για κάποιους όμως δεν ισχύουν καθόλου κανόνες ...

Συναδελφικά,
Κώστας

[KwstasH]

Μόλις πρόσθεσα την δυνατότητα ψηφοφορίας.
Όποιος θέλει ας συμμετάσχει.
Πιστεύω οτι μπορούν να βγούν χρήσιμα συμπεράσματα,παρ'όλο που το δείγμα είναι μικρό.


Συναδελφικά,
Κώστας

[anestism]

Φίλε..
Θα σου πω και εγώ την προσωπική μου ιστορία.
Δούλευα και εγώ σε μια εταιρεία, καλά λεφτά, πολλές ώρες, ταξίδια στο εξωτερικό κλπ, αλλά.... υπάλληλος και εάν το αφεντικό ήταν κακομούτσουνο η μέρα ήταν δύσκολη.
Μια μέρα βρίσκω ένα φίλο του αδελφού μου μαθηματικό που είχε διορισθεί Σαμοθράκη . "Τάκη του λέω, πως τα περνάς;" και μου απαντάει "Τα λεφτά δεν είναι και τόσα καλά, αλλά η ποιότητα ζωής δεν συγκρίνεται...". Την επόμενη μέρα έκανα τα χαρτιά μου στον ΑΣΕΠ για να μην λέω ότι δεν τα έκανα ποτέ, βγήκα σειρά 48 στους 1100 και κάτι, διορίσθηκα (βέβαια κοντά αλλά μην στενοχωριέσαι αυτό διορθώνεται) και από τότε θυμάμαι συνέχεια τα λόγια του. Όταν συναντιόμαστε πάμε για μπύρες...
Η γνώμη μου: Μπες στη σειρά και άσε το εξωτερικό. Ήμουν 8 χρόνια στην Αμερική. Όσο καλά και να λες ότι περνάς θα είσαι ξένος. Έλα στην Ελλάδα πριν γίνεις ξένος και στη πατρίδα σου.
Ως εκπ/κός τα χρήματα θα είναι λίγα, αλλά ο ελεύθερος χρόνος θα είναι πολύς. Και εάν είσαι καλός στο αντικείμενό σου, θα βρεις να κάνεις και κάτι άλλο.... δεν μιλάω για ιδιαίτερα γιατί είμαι εναντίον αυτών.
Καλή επιλογή.
Α.Μ.

[dihatzou]

Καλά μην τρελαθούμε κιόλας. Τα λεφτά στον ιδιωτικό τομέα της Ελλάδας δεν είναι και τραγικά πολλά για να μπείς σε διλλήματα τύπου δημόσιο ή ιδιωτικό...ιδίως αν δεν εργάζεσαι Αθήνα-Θεσσαλονίκη.
Εκτός βέβαια αν το 09:00-17:00 γίνει 09:00-19:00 ή και 09:00-20:00 και δουλεύεις και τα Σ/Κ. Τότε αλλάζει το πράμα αλλά παύεις να έχεις προσωπική ζωή.

Εγώ ψηφίζω ανεπιφύλακτα δημόσιο-εκπαίδευση. Δεν υπάρχουν πολλές δουλειές σήμερα που να σου προσφέρουν τέτοια άνεση (15 μέρες Χριστούγεννα και Πάσχα και 2 μήνες το καλοκαίρι για διακοπές + Αργίες και σχολικές γιορτές + Σ/Κ). Και στην τελική αν δεν σε ικανοποιούν τα λεφτά που βγάζεις κάνε και κάτι extra. Με πτυχίο πληροφορικής το να βγάζεις extra χρήματα εύκολα και απλά είναι το μόνο εύκολο, ιδίως από τη στιγμή που η κύρια δουλειά σου θα διαρκεί 4-5 ώρες τη μέρα.

Όσο για την "καλή" τοποθέτηση δες την πριν την κρίνεις. Μερικές φορές τα μακρινά και απομονωμένα μέρη είναι καλύτερα.
Άλλωστε λίγοι είναι αυτοί που διορίστηκαν στα "σπίτια" τους. Τι να κάνουμε λίγα χρόνια υπομονή και είτε με μετάθεση είτε με απόσπαση θα πάς εκεί που θές. Ο κλάδος ΠΕ19-20 δεν θέλει δε και πάρα πολλά μόρια για μετάθεση.

Δημήτρης

[KwstasH]

Όπως είχα ξαναγράψει:

Ευχαριστώ για τις τοποθετήσεις σας.

Με το μήνυμά μου ήθελα να εστιάσω αλλού την προσοχή σας και όχι στην "προσωπική" μου επιλογή.
Θα ήταν τουλάχιστον αφελές εκ μέρους μου, να στηρίξω μια τόσο σημαντική απόφαση σε ένα μήνυμα ενός Forum.
Ο τίτλος του μηνύματός μου, επιλέχθηκε σκόπιμα ως "προσωπική" ιστορία, θέλοντας να αναδείξω ένα πρόβλημα/αδικία η οποία πιστεύω συμβαίνει στον χώρο της εκπαίδευσης χωρίς κανένας να μπορεί να την ελέγξει.

Οι πίνακες των αναπληρωτών συντάσσονται κάθε χρόνο με απόλυτο κριτήριο την ημερομηνία κτήσης του πτυχίου και τον βαθμό.
Υποτίθεται οτι οι υποψήφιοι αναπληρωτές/ωρομίσθιοι επιλέγονται με βάση αυτούς τους πίνακες.
Τα τελευταία τρία χρόνια δεν κλήθηκαν από το Υπουργείο πάνω από 20 άτομα ως αναπληρωτές στον κλάδο ΠΕ19 όπου και ανήκω.
Τα όποια κενά που προέκυπταν, καλύφθηκαν με ωρομίσθιους.
Όταν καλούνται ανπληρωτές, δημοσιεύονται τα ονόματά τους από το Υπουργείο και έτσι μπορεί να υπάρξει κάποιος στοιχειώδης έλεγχος.
Με τους ωρομίσθιους αυτό δεν συμβαίνει!
Τα ονόματά τους δεν ανακοινώνονται πουθενά και η επιλογή τους γίνεται σαφέστατα με αδιαφανή κριτήρια.
Έτσι πολλοί "συνάδελφοι" παρ' όλο που βρίσκονται πολύ πίσω στους εκάστοτε πίνακες, προτιμούνται έναντι άλλων.
Εργάζονται ως ωρομίσθιοι και τελικά διορίζονται με κριτήριο την προυπηρεσία την οποία στέρησαν/έκλεψαν από κάποιον άλλο συνάδελφο που θα έπρεπε να επιλεχθεί αντί αυτών..

Όπως είχα γράψει και ξανά:
Τους κανόνες του παιχνιδιού τους ήξερα.
Έπαιξα με αυτούς και έχασα.
Για κάποιους όμως δεν ισχύουν καθόλου κανόνες ...

Συναδελφικά,
Κώστας

Συνάδελφοι:
ΔΕΝ ξεκίνησα αυτό το θέμα για να συγκρίνω ιδιωτικό τομέα με δημόσιο, αλλά ούτε και για να κλαυτώ.
Την απόφαση ,την έχω πάρει και όλα καλά.
Είμαι σίγουρος όμως οτι υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι δεν είναι το ίδιο τυχεροί με μένα και έχουν αδικιθεί!
Έτσι θέλησα, να αναδείξω την τραγική κατάσταση που επικρατεί με το σύστημα των ωρομίσθιων(όχι των αναπληρωτών!) που έιναι  πέρα για πέρα το αποκορύφωμα της αναξιοκρατίας σε αυτόν τον τόπο.

Αναρωτιέμαι .. δεν μπορεί να το αντιληφθεί κανείς;

Υ.Γ.: Θα μου πείτε: "Ρε μεγάλε, ας ξεκινούσες τότε ένα Θέμα με τίτλο "Το ύπουλο σύστημα των ωρομισθίων"..................

[spaceoddity]

Φίλε Κώστα, άργησα να δω τη συζήτηση αυτή, πλέον οι διορισμοί και οι τοποθετήσεις έχουν φτάσει στο τελικό στάδιο για φέτος (και ναι, ήμουν τυχερή και διοριστηκα, και στην πρώτη μου προτίμηση, ωστόσο δεν θα είχα το παραμικρό παράπονο αν αναγκαζόμουν να πάω και οπουδήποτε αλλού).
Θα σου πω και τη δική μου ιστορία, όπου σίγουρα αδικήθηκα, αλλά με τη βούλα του νόμου. Λοιπόν είμαι ΠΕ19, είναι τέλη Σεπτέμβρη, είμαι στην Αθήνα στα νοσοκομεία με την αδελφή μου σε κρίσιμη κατάσταση. Το τελευταίο πράγμα στο μυαλό μου ήταν οί ώρες που θα έπαιρνα. Αρχές Οκτώβρη (που τα πράγματα ήταν πλέον καλύτερα στο θέμα υγείας) περνάω από την πρωτοβάθμια να δω τι γίνεται, και μαθαίνω ότι ΟΛΕΣ τις ώρες (12) στην πρωτεύουσα της διεύθυνσης τις έχει πάρει μια κοπέλα, και έχουν μείνει για μένα (δεύτερη σε σειρά) μόνο τα χωριά, που δεν μπορούσα να πάρω γιατί κάθε σαβ/κο ανεβοκατεβαινα ακόμα Αθήνα και έπρεπε να είμαι την Παρασκευή κοντά στο ΚΤΕΛ για αναχώρηση, κάτι αδύνατο αν πήγαινα στα χωριά. Με ξερουν όλοι στη διεύθυνση (ντόπια είμαι), ξέρουν και τα προβλήματα, εφυγα και χωρίς να τους το ζητήσω συνεννοήθηκαν με την κοπέλα να αφήσει ένα σχολείο και να το πάρω εγώ, ώστε να κάνω μια "ήπια" συντήρηση στα μόριά μου, δεδομένων των συνθηκών, χάρηκα βεβαια και τους ευχαρίστησα. Είχα μάθει εν τω μεταξύ το όνομα της κοπέλας. Βγαίνουν οι συμπληρωματικοί διορισμοί το Νοέμβριο, η κοπέλα είχε ήδη αρκετά μόρια να διοριστεί-πουθενά το όνομά της! Κάτι τρέχει λέω, και μαθαίνω (μικρός ο τόπος) μετά από λίγες μέρες ότι είναι διορισμένη στο νοσοκομείο!!! Εννοείται παίρνω ανάποδες που τις ώρες που θα είχα εγώ, τις πήρε ένας που ήδη απολάμβανε την ασφάλεια του δημοσίου...θεώρησα ότι ήταν παράνομο, και πήγα στη πρωτοβάθμια να δω αν το ξέρουν. Και με ποιον τα έβαλαν; με μένα, που βιάστηκα να βγάλω συμπεράσματα για το αν είναι παράνομο ή όχι, ότι είναι 100% νόμιμο μέχρι και 12 ώρες να πάρει ο Δ.Υ. (και ας υπάρχουν στον πίνακα άλλοι που κυνηγάνε τα ολοήμερα όχι για το χαρτζιλίκι, αλλά για να μαζέψουν κανένα μόριο μπας και διοριστούν). Επειδή τα πράγματα ήταν ακόμα καλύτερα-στο θέμα υγείας πάντα, και επειδή ο προϊστάμενος είναι εξαιρετικός άνθρωπος και έδειξε μεγάλη κατανόηση, πήρα τελικά δυο χωριά (που είχαν μείνει χωρίς πληροφορική μέχρι τότε, αφού κανείς δεν δεχόταν να πάει), και συμπλήρωσα το 12ωρο (διανύοντας 40 χλμ το λιγότερο κάθε φορά που πήγαινα). Και τελικά, η ίδια κοπέλα ήταν στη λίστα των διορισθέντων φέτος!!! Άρα από την ασφάλεια της σίγουρης δουλειάς, και το χαρτζιλίκι της έβγαζε, και συμπλήρωνε μόρια για να μεταπηδήσει στη θέση της καθηγήτριας, τη στιγμή που αυτή θα έκρινε ότι τη βολεύει! Και όλα αυτά με την άνεση του ενός χιλιομέτρου το πολύ διαδρομής...Για πες μου, πόσο δίκαιο είναι αυτό;
Επειδή ζούμε στη χώρα του παραλόγου, και το ξέρουμε καλά-και επειδή όσοι ζήσαμε εξωτερικό, ξέρουμε ότι ναι μεν δουλεύεις και αμείβεσαι με την αξία σου και όχι άλλα κριτήρια, αλλά είσαι ξένος εκεί, ξένος και στον τόπο σου όπως σωστά είπε ένας άλλος φίλος, και πιθανότατα τη θάλασσα και τους φίλους τους βλέπεις μόνο από φωτογραφία, είναι θέμα προτεραιοτήτων τι θα διαλέξει κανείς. Και το πιο σημαντικό απ'ολα: αυτό που είπε η Ματίνα. Τη δουλειά του καθηγητή τη θέλεις για να "αράξεις", ή επειδή την αγαπάς, σου ταιριάζει και την έχεις επιλέξει συνειδητά;
Κλείνοντας, να κοιτάμε από τις δυσκολίες να μη μας μένει "πίκρα". Πάνω απ'ολα η ΥΓΕΙΑ (και δόξα τω Θεώ πάμε πολύ καλύτερα). Και το κέρδος μου από το πηγαινέλα στα χωριά, ήταν ότι διαπίστωσα για αλλη μια φορά πόσο όμορφη είναι η Ελλάδα, πόσο τα παιδιά της επαρχίας (και μιλάμε μέσα σε ήδη "επαρχιακό" μέρος!) είναι αστέρια, και γενικά κράτησα ΜΟΝΟ τα καλά από την "ταλαιπωρία" μου, και το τέλος ήταν αίσιο τόσο για μένα, όσο και για την άλλη κοπέλα.
Έχω μια άλλη ιστορία, ΠΟΛΥ πιο εκνευριστική και η οποία θα ενδιαφέρει ειδικά τους συνάδελφους μηχανικούς  στην ΠΕ19...αλλά θα τη γράψω άλλη στιγμή, πήγε 2:30 το πρωί...always look on the bright side of life (monty pythons )

[youla]

Έχω μια άλλη ιστορία, ΠΟΛΥ πιο εκνευριστική και η οποία θα ενδιαφέρει ειδικά τους συνάδελφους μηχανικούς  στην ΠΕ19...αλλά θα τη γράψω άλλη στιγμή, πήγε 2:30 το πρωί...always look on the bright side of life (monty pythons )

Για λέγε... Μηχανικός είμαι και μου κίνησες την περιέργεια.
(Χαίρομαι που τα πράγματα πάνε καλύτερα από υγεία. Εύχομαι πάντα καλά. Μην ξεχνάμε ότι από την καλή υγεία ξεκινούν τα ΠΑΝΤΑ!)