0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μα, υπάρχει ρήμα εξάρτησης, το "έμελλον".Το θέμα είναι αν έχουμε πλάγιο λόγο μετά από ρήμα που δηλώνει πρόθεση.Έχω δει τη συγκεκριμένη πρόταση να την αναφέρουν ως παράδειγμα πλάγιου λόγου, αλλά λίγο με μπερδεύει το ρήμα.Κατά κανόνα, θεωρούμε πλάγιο λόγο επιθυμίας αυτόν που εξαρτάται από ρήμα κελευστικά/συμβουλευτικά (ή παρεμφερή βουλητικά) ή ευχετικά. Ο ευθύς λόγος σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι μια προτρεπτική υποτακτική, μια προστακτική ή μια ευχετική ευκτική.Εδώ ποιος είναι ακριβώς ο ευθύς λόγος στον οποίο αντιστοιχεί το "έμελλον ομολογήσειν";Το "ομολογήσωμεν" θα δήλωνε προτροπή-επιθυμία, όχι όμως πρόθεση-σκοπό.Να αντιστοιχεί άραγε σε μια οριστική μέλλοντα (ομολογήσομεν), που εκφράζει μια κρίση για ένα σχετικά αβέβαιο μέλλον, άρα ουσιαστικά, μια πρόθεση, μια απώτατη επιθυμία (γι' αυτό άλλωστε και δεν υπάρχει υποτακτική στο μέλλοντα);Και πέρα από αυτό, δεν είμαι τόσο σίγουρη αν εδώ έχουμε κλασικό πλάγιο λόγο ή αυτόν που χαρακτηρίσαμε λανθάνοντα πλάγιο λόγο ή μερικώς πλαγιασμένο κλπ.Δεν ξέρω τι λες και εσύ.
Τι νόημα θα είχε να προειδοποιεί κάποιος ότι όσοι δεν ωφελήσουν την πόλη, δεν θα είναι δίκαιο να μιλάνε;
Παράθεση από: apri στις Απρίλιος 20, 2013, 01:11:59 μμΤι νόημα θα είχε να προειδοποιεί κάποιος ότι όσοι δεν ωφελήσουν την πόλη, δεν θα είναι δίκαιο να μιλάνε;Γιατί δεν έχει νόημα; Δεν σε "πιάνω"...
Διάβασα τον Smyth για το ρ. μέλλω (1959 a), ο οποίος πρόσεξε τι γράφει: "The present infinitive usually occurs with μέλλω as a verb of will, the future infinitive with μέλλω as a verb of thinking". Φαίνεται, λοιπόν, πως κατά τον Smyth ο χρόνος του απαρεμφάτου επηρεάζει τη σημασία του μέλλω.
Στο προηγούμενο μήνυμα πρόσθεσα και μια παλιότερη σχετική άποψη που είχα εκφράσει για το λόγο που έχουμε "μέλλοντα" μετά το "μέλλω". Αν δεν την είδες, ρίξε μια ματιά.
Τέλος, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρεί o Smith ότι ανάλογα με τη σημασία των ρημάτων έχουμε ή όχι πλάγιο λόγο. Στον πλάγιο λόγο δεν μεταφέρονται μόνο κρίσεις, αλλά και επιθυμίες.
Σκέφθηκα και το εξής τώρα το μεσημέρι.Βασικά όταν λέμε «πλάγιος λόγος» αναφερόμαστε στη μεταφορά εκπεφρασμένου λόγου είτε αυτός αφορά κρίση είτε αφορά επιθυμία.Λ.χ Στο «εκέλευσε+απαρέμφατο» έχουμε τη μεταφορά μιας διαταγής που εκφωνήθηκεΣτο «μέλλω+απαρέμφατο», όμως, έχουμε μεταφορά εσωτερικού, μη εκπεφρασμένου λόγου που εκφράζει επιθυμία. Οπότε είτε θα διευρύνουμε την έννοια του πλαγίου λόγου, για να συμπεριλάβουμε και τον εσωτερικά διατυπωμένο λόγο είτε έχουμε να κάνουμε με μερικώς πλαγιασμένο, λανθάνοντα πλάγιο λόγο ή όποιον άλλο όρο προτιμάς.
Δεν θα συμφωνήσω όμως απόλυτα με την θέση σου ότι με το τελ. απαρέμφτο μέλλοντα (από το ρ. μέλλω) "ο σκοπός είναι βέβαιος, γιατί είναι ετεροκαθορισμένος από τη μοίρα, το Θεό ή κάποια αδήριτη ανάγκη". Όντως ισχύει, αλλά όχι πάντοτε· υπάρχουν περιπτώσεις όπου δηλώνεται πρόθεση εξαρτώμενη από την ελεύθερη βούληση κάποιου. Π.χ. Πλάτ. Απολ. 21b μέλλω ὑμᾶς διδάξειν ὅθεν μοι ἡ διαβολὴ ἐγένετο· Ομ. Ψ 544 μέλλεις ἀφαιρήσεσθαι ἄεθλον (σκέφτεσαι να-μου-στερήσεις το βραβείο).
Θα αναφέρω τώρα τι λέει και ο Goodwin (Moods and Tenses, 75) πάνω στο ίδιο θέμα, και νομίζω πως ξεκαθαρίζει κάπως τα πράγματα: "The future infinitive with μέλλω forms the only regular exception to the general principle which restricts the use of the future infinitive to indirect discourse" (η επισήμανση δική μου).
Ω Κλέαρχε, απόφηναι γνώμην, ό,τι σοι δοκει (αναφορική ως επεξήγηση στο γνώμην)Ην δε τις Απολλοφάνης, ος Φαρνάβαζον ετύγχανε ξένος ων (αναφορική ως παράθεση στο Απολλοφάνης)Ελαβε οπλίτας, οι πάντες αγαθοί ησαν (αναφορική ως επιθετικός στο οπλιτας)
Δηλ. αν είναι μεικτή, την αντιμετωπίζουμε, ως προς τον συντακτικό της ρόλο, και ως ονοματική και ως επιρρηματική;
Επίσης, τον διαχωρισμό προσθετική-προσδιοριστική τον κάνουμε μόνο για τις ονοματικές;
Τέλος, μήπως μπορεί κάποιος να δώσει παράδειγμα αναφορικής ως επεξήγησης, ως παράθεσης και ως επιθετικού προσδιορισμού;
π.χ. Στην περίοδο: Θαυμάζω (τούτων) όσοι τριήρων μέν ηγεισθαι και στρατοπέδων άρχειν αξιούσιν ημάς (Ισοκράτης, Αρχίδαμος), η αναφορική είναι επεξήγηση ή παράθεση; Εγώ θα έλεγα επεξήγηση, αλλά την έχω βρει ως παράθεση..