Γραπτός διαγωνισμός 23 και αργότερα

[blueswire]

Αγαπητοί συνάδελφοι, να τονίσω ακόμη μία φορά, είτε με τον διαγωνισμό είτε με την επετηρίδα είτε με όποιον άλλον τρόπο δεν ψάχνουμε τους 'άριστους' εκπαιδευτικούς.  Όπως είπε ο Έσπερος και συμφωνώ, η εμπειρία σου και η τριβή σου με την καθημερινή σχολική πράξη είναι σημαντι9κή και κατά τη γνώμη μου θα σε κάνει καλύτερο (ή χειρότερο) δάσκαλο... αυτό κανείς εκ των προτέρων δεν μπορεί να το ξέρει. Απλώς ψάχνουμε το ανθρωπίνως δυνατόν 'δικαιότερο' σύστημα ώστε να επιλεγούν κάποιοι. Ο διαγωνισμός λοιπόν δεν πρέπει να λείπει κατά τη γνώμη μου από ένα τέτοιο σύστημα. Όσον αφορά την αξιολόγηση, τα συνδικαλιστικά σωματεία τόσα χρόνια με την στείρα άρνησή τους μας έφεραν σ' αυτό το σημείο. Άρνηση σε όλα, μα σε όλα... να βαλτώσουν όλα, να μείνουμε στην δεκαετία του 70 που κάποια υψηλόβαθμα στελέχη πήραν πτυχίο και οραματίζονται τις συνθήκες εκείνης της εποχής...

[PDE ads]

[manpan]

Όταν λοιπόν λειτουργείς με τόσο προσβλητικό τρόπο ελαφρά τη καρδία απορώ πως θέλεις να διδάξεις στην εκπαίδευση.

[Newfree]

Εγω προσωπικά όχι δεν
συμφωνώ με καμία αξιολόγηση, ούτε τις γελοιότητες που ψηφίζονται εδώ κατά καιρούς, ούτε τα αίσχη της Αγγλίας και άλλων κρατών που απλώς κάνουν τα «καλά» σχολεία καλύτερα και τα «κακά» χειρότερα.

Όποιος δούλεψε με προϋπγρεσια ή επετηρίδα, καλώς έκανε εφόσον ήταν νόμιμο την εποχή που έγινε. Με τα χρόνια που πέρασαν απέκτησε πολύτιμη πείρα και προφανώς δεν μπορεί να πετιέται στα σκουπίδια.

Αν θέλουμε όμως εφεξής ένα σύστημα διορισμών που αναγκαστικά θα γίνει με επιλογή και κριτήρια, αφού δεν χωράνε όλοι οι πτυχιούχοι, τότε θέλω το σύστημα να είναι γραπτός διαγωνισμός με προσαύξηση βαθμού πτυχίου μόνο. Δεν εγγυάται ότι θα περάσουν οι καλύτεροι, αλλά προσωπικά αυτό θεωρώ σωστό, αξιοκρατικό και αδιάβλητο σύστημα επιλογής και γενθκα είμαι υπέρ του γραπτού διαγωνισμού για όλες τις προσλήψεις στο δημόσιο. Τη μοριοδότηση των μεταπτυχιακών κλπ δεν τη θέλω γιατί έχουν ευτελιστεί και λυπεί αυτό, ως κάτοχο τέτοιων διπλωματών που αποκτήθηκαν μόνο από αγάπη για την επιστήμη και επιθυμία συνέχισης ερευνητικής σταδιοδρομίας. Έχουν χάσει την αξία και τον σκοπό τους, δεν ασχολούμαι με το αν τα εξ αποστάσεως είναι καλύτερα ή χειρότερα, απλώς έγιναν μπιζνα και δεν έχουν καμία σχέση με την προαγωγή της επιστήμης, οπότε η μοριοδότηση τους σε κρίσεις, προσλήψεις, αξιολογήσεις κλπ μου φαίνεται γελοια.

Θέλεις δηλαδή αξιολόγηση (μέσω του γραπτού διαγωνισμού) για τις προσλήψεις αναπληρωτών και μονίμων, αλλά όχι αξιολόγηση για την επάρκεια και την απόδοση-επιδοση των εκπαιδευτικών ως εργαζόμενοι στη δημόσια εκπαίδευση.  Ενδιαφέρον. Δεν γνωρίζω πάντως αν υπάρχουν πολλα προηγμένα κράτη στο πλανήτη, όπου δεν εφαρμόζεται η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Επίσης, δεν γνωρίζω πολλές χώρες στο κόσμο, όπου ισχύει η μονιμότητα στη δημόσια εκπαίδευση, αλλά αυτό είναι αλλουνου παπά ευαγγέλιο.

[Newfree]

Αγαπητοί συνάδελφοι, να τονίσω ακόμη μία φορά, είτε με τον διαγωνισμό είτε με την επετηρίδα είτε με όποιον άλλον τρόπο δεν ψάχνουμε τους 'άριστους' εκπαιδευτικούς.  Όπως είπε ο Έσπερος και συμφωνώ, η εμπειρία σου και η τριβή σου με την καθημερινή σχολική πράξη είναι σημαντι9κή και κατά τη γνώμη μου θα σε κάνει καλύτερο (ή χειρότερο) δάσκαλο... αυτό κανείς εκ των προτέρων δεν μπορεί να το ξέρει. Απλώς ψάχνουμε το ανθρωπίνως δυνατόν 'δικαιότερο' σύστημα ώστε να επιλεγούν κάποιοι. Ο διαγωνισμός λοιπόν δεν πρέπει να λείπει κατά τη γνώμη μου από ένα τέτοιο σύστημα. Όσον αφορά την αξιολόγηση, τα συνδικαλιστικά σωματεία τόσα χρόνια με την στείρα άρνησή τους μας έφεραν σ' αυτό το σημείο. Άρνηση σε όλα, μα σε όλα... να βαλτώσουν όλα, να μείνουμε στην δεκαετία του 70 που κάποια υψηλόβαθμα στελέχη πήραν πτυχίο και οραματίζονται τις συνθήκες εκείνης της εποχής...

Συμφωνώ μαζί σου, φίλε μου. Και να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν τάσσομαι κατά του γραπτού διαγωνισμού, απλά θεωρώ ότι ένα μεικτό σύστημα προσλήψεων θα ήταν το πιο δίκαιο για διάφορους λόγους που μπορώ να αναλύσω μια άλλη φορά. Μάλιστα, έχω προτείνει σε άλλο νήμα ότι θα μπορούσαν να γίνονται προσλήψεις από 2-3 πίνακες διαφορετικούς (ΑΣΕΠ, προσοντολογιου ή προϋπηρεσίας και κοινωνικών κριτηρίων), αλλά νομίζω ότι έχει κριθεί ή θα κριθεί αντισυνταγματικό κάτι τέτοιο.

[PDE ads]

[manpan]

Εδώ αρνούνταν την έμμεση <<αξιολόγηση>> του γραπτού οι της προϋπηρεσίας και πίεζαν την Πολιτεία και τα κατάφεραν να διοριστούν ΧΩΡΙΣ Α.Σ.Ε.Π. επειδή δεν ήθελαν και δεν μπορούσαν να δώσουν θα θέλουν αξιολόγηση μέσα στα σχολεία μετά;Αστείο πράγμα!

[ioannasol]

Τα συστήματα διορισμού έρχονται και παρέρχονται.Μην το ψάχνετε πολύ.ΑΣΕΠ σκέτος δίχως παράθυρα δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ.Βαριέμαι να εξηγώ τα αυτονόητα.Νομίζω ότι ξέρετε την αλήθεια.Καλό βράδυ.

[manpan]

Τώρα που διορίστηκαν οι της προϋπηρεσίας μπορούν να σου υποστηρίξουν και τον γραπτό!Αμ πως!

[manpan]

100 ξυλιές ας είναι αλλά στην πλάτη των άλλων ο όχι στη δική τους!

[Scout]

Μακάρι, κι αυτό θα 'ταν το σ ω σ τ ό, κάθε χρόνο οι εισακτέοι στις καθηγητικές σχολές να 'ταν ακριβώς οι ανάγκες σε αντίστοιχο αριθμό στην εκπαίδευση. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι έτσι για λόγους λαϊκισμού. Όχι λαϊκότητας. Λαϊκισμού.

Ούτε κάτι τέτοιο θα ήταν σωστό. Κατ' αρχάς, τι θα πει "καθηγητική σχολή"; Γιατί τα τμήματα φιλολογίας να θεωρούνται αποκλειστικά "καθηγητικής" κατεύθυνσης, και μάλιστα να οδηγούν σχεδόν αποκλειστικά σε αυτό το δρόμο; Έρευνα στη φιλολογία δεν υπάρχει; Ακαδημαϊκή καριέρα; Επιστημονικό ενδιαφέρον; Ακόμα και επαγγελματικές διέξοδοι όπως η επιμέλεια εκδόσεων, θεωρούνται δηλαδή "παρακατιανές"; Για να μην αναφέρουμε καν το ότι τμήματα όπως Ιστορίας-Αρχαιολογίας, "ΦΠΨ" -άλλο βολ(ευτ)ικό εφεύρημα αυτό-, Μεθοδολογίας της Ιστορίας -που όλοι γνωρίζουμε ότι δημιουργήθηκε ως τμήμα για να βολευτούν παρατρεχάμενοι του τότε πρυτάνεως- ΔΕΝ θα έπρεπε να θεωρούνται εξ ορισμού "καθηγητικές σχολές". Ούτε από το κράτος, ούτε -κυρίως- από την κοινωνία. Από τις εποχές που ο Γιώργος Κωνσταντίνου, υποδυόμενος το νεαρό φοιτητή της φιλολογίας, έλεγε "ε, θέλω 2 χρόνια να πάρω πτυχίο, άλλα 4-5 να διοριστώ, άλλα 5-6 να πάρω μια σειρά...", έχουν περάσει κοντά 60 χρόνια. Σαν πολλά δεν είναι, για να παραμένει η κοινωνία εγκλωβισμένη σε τέτοιες νοοτροπίες;

Το να συναρτούμε τους εισακτέους αποκλειστικά με τις ανάγκες στην εκπαίδευση, συγνώμη κιόλας, αλλά το βρίσκω ελαφρώς "κεντρικό σχεδιασμό" σοβιετικού τύπου. Άλλο να λέμε ότι η διαμόρφωση του αριθμού εισακτέων θα πρέπει να λαμβάνει υπ' όψη την απορροφησιμότητα σε κάθε σχετικό επαγγελματικό τομέα των σπουδών αυτών, και άλλο να τους περιορίζουμε αποκλειστικά στις εκτιμώμενες ανάγκες διορισμών στη "στενή" εκπαίδευση.

[Newfree]

Ούτε κάτι τέτοιο δεν θα ήταν σωστό. Κατ' αρχάς, τι θα πει "καθηγητική σχολή"; Γιατί τα τμήματα φιλολογίας να θεωρούνται αποκλειστικά "καθηγητικής" κατεύθυνσης, και μάλιστα να οδηγούν σχεδόν αποκλειστικά σε αυτό το δρόμο; Έρευνα στη φιλολογία δεν υπάρχει; Ακαδημαϊκή καριέρα; Επιστημονικό ενδιαφέρον; Ακόμα και επαγγελματικές διέξοδοι όπως η επιμέλεια εκδόσεων, θεωρούνται δηλαδή "παρακατιανές"; Για να μην αναφέρουμε καν το ότι τμήματα όπως Ιστορίας-Αρχαιολογίας, "ΦΠΨ" -άλλο βολ(ευτ)ικό εφεύρημα αυτό-, Μεθοδολογίας της Ιστορίας -που όλοι γνωρίζουμε ότι δημιουργήθηκε ως τμήμα για να βολευτούν παρατρεχάμενοι του τότε πρυτάνεως- ΔΕΝ θα έπρεπε να θεωρούνται εξ ορισμού "καθηγητικές σχολές". Ούτε από το κράτος, ούτε -κυρίως- από την κοινωνία. Από τις εποχές που ο Γιώργος Κωνσταντίνου, υποδυόμενος το νεαρό φοιτητή της φιλολογίας, έλεγε "ε, θέλω 2 χρόνια να πάρω πτυχίο, άλλα 4-5 να διοριστώ, άλλα 5-6 να πάρω μια σειρά...", έχουν περάσει κοντά 60 χρόνια. Σαν πολλά δεν είναι, για να παραμένει η κοινωνία εγκλωβισμένη σε τέτοιες νοοτροπίες;

Το να συναρτούμε τους εισακτέους αποκλειστικά με τις ανάγκες στην εκπαίδευση, συγνώμη κιόλας, αλλά το βρίσκω ελαφρώς "κεντρικό σχεδιασμό" σοβιετικού τύπου. Άλλο να λέμε ότι η διαμόρφωση του αριθμού εισακτέων θα πρέπει να λαμβάνει υπ' όψη την απορροφησιμότητα σε κάθε σχετικό επαγγελματικό τομέα των σπουδών αυτών, και άλλο να τους περιορίζουμε αποκλειστικά στις εκτιμώμενες ανάγκες διορισμών στη "στενή" εκπαίδευση.

Σαν πολύ προχωρημένο και νεοφιλελευθερο μυαλό μου φαίνεσαι εσύ  . Τα αυτονόητα λες, συνάδελφε-ισσα, τα οποία συμβαίνουν σε όλο το κόσμο, αλλά όταν για τους περισσότερους Ελληναρες, αυτοσκοπός της ζωής τους είναι να διοριστούν μόνιμοι στη δημόσια εκπαίδευση για ευνόητους λόγους, τι ψάχνεις;

[Scout]

Σαν πολύ προχωρημένο και νεοφιλελευθερο μυαλό μου φαίνεσαι εσύ

Κι όμως, πίστεψέ το, ούτε στην ίδια "όχθη" με αυτό που ίσως υπαινίσσεσαι βρίσκομαι. Απεναντίας, θα έλεγα. Ωστόσο, επειδή κάποιοι -το έχω ξαναδεί και σε άλλα νήματα- ορέγονται θέσπιση περιορισμών στους εισακτέους, αυτό που λέω εγώ είναι ότι οποιαδήποτε μείωση δεν πρέπει να λαμβάνει κριτήρια μόνο μερικής επαγγελματικής απορροφητισιμότητας, αλλά συνολικής στην κοινωνία. Αν δηλαδή κάποτε το κράτος βγάλει ένα φετφά, είτε αυτοβούλως είτε κατόπιν μελλοντικών -που θα έρθουν, δεν θα τις αποφύγουμε...- πιέσεων των "δανειστών", και πει ότι "δεν ξαναδιορίζω ποτέ φιλολόγους στην εκπαίδευση για 15 χρόνια", θα πρέπει να πάψει το τμήμα να δέχεται εισακτέους;

[Newfree]

Κι όμως, πίστεψέ το, ούτε στην ίδια "όχθη" με αυτό που ίσως υπαινίσσεσαι βρίσκομαι. Απεναντίας, θα έλεγα. Ωστόσο, επειδή κάποιοι -το έχω ξαναδεί και σε άλλα νήματα- ορέγονται θέσπιση περιορισμών στους εισακτέους, αυτό που λέω εγώ είναι ότι οποιαδήποτε μείωση δεν πρέπει να λαμβάνει κριτήρια μόνο μερικής επαγγελματικής απορροφητισιμότητας, αλλά συνολικής στην κοινωνία. Αν δηλαδή κάποτε το κράτος βγάλει ένα φετφά, είτε αυτοβούλως είτε κατόπιν μελλοντικών -που θα έρθουν, δεν θα τις αποφύγουμε...- πιέσεων των "δανειστών", και πει ότι "δεν ξαναδιορίζω ποτέ φιλολόγους στην εκπαίδευση για 15 χρόνια", θα πρέπει να πάψει το τμήμα να δέχεται εισακτέους;

Μαζί σου είμαι. Το νεοφιλελεύθερο μυαλό το έγραψα για να τρολαρω λίγο, γι' αυτό και η πρόσθεση της φατσούλας. Όχι ότι θα ήταν κακο να είσαι οπαδός του νεοφιλελευθερισμού. Άσε που πολλοι-ες παίζει να μη γνωρίζουν καν τι εστί νεοφιλελευθερισμός και φιλελευθερισμος.

[Scout]

Νομίζω ότι η "γραμμή πυρός" της επιχειρηματολογίας των εκ των λεγόμενων "ανθρωπιστικών σπουδών" προερχομένων πάσχει από μια εγγενή αντίφαση. Από τη μία ξιφουλκούν, και δικαίως, ενάντια στην οικονομίστικη αντίληψη της διαμόρφωσης των προγραμμάτων σπουδών με βάση τις "ανάγκες της αγοράς", και από την άλλη λένε "εισακτέοι μόνο με βάση τον κεντρικό προγραμματισμό μελλοντικών διορισμών του υπουργείου". Δεν ξέρω πόσο στιβαρή μπορεί να θεωρήσει κάποιος τέτοια επιχειρηματολογία.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Έσπερος]

Νομίζω ότι η "γραμμή πυρός" της επιχειρηματολογίας των εκ των λεγόμενων "ανθρωπιστικών σπουδών" προερχομένων πάσχει από μια εγγενή αντίφαση. Από τη μία ξιφουλκούν, και δικαίως, ενάντια στην οικονομίστικη αντίληψη της διαμόρφωσης των προγραμμάτων σπουδών με βάση τις "ανάγκες της αγοράς", και από την άλλη λένε "εισακτέοι μόνο με βάση τον κεντρικό προγραμματισμό μελλοντικών διορισμών του υπουργείου". Δεν ξέρω πόσο στιβαρή μπορεί να θεωρήσει κάποιος τέτοια επιχειρηματολογία.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Στην Ελλάδα γενικά είμαστε πολύ της θεωρίας. Σκέψου ότι πολλοί θεωρούν καθηγητικές σχολές και θετικές σχολές που έχουν κατεξοχήν πειραματική - πρακτική εφαρμογή (χημεία, βιολογία), σκέψου πόσοι απόφοιτοι πληροφορικής έχουν βασικό στόχο τον διορισμό (ενώ κατά τ' άλλα στον ιδιωτικό τομέα δουλεύουν σε καλές εταιρείες με καλές απολαβές, απόφοιτοι συναφών ΙΕΚ και ΤΕΙ)... Και οι των ανθρωπιστικών επιστημών, σπάνια ενδιαφέρονται καθαρά για την επιστήμη, τους νοιάζει μόνο ό,τι αφορά αυτά που διδάσκουν στο σχολείο... Οπότε τι ψάχνεις... 

Το να αντιληφθείς ότι οι σπουδές σου δίνουν μια ευελιξία για να ασχοληθείς με διάφορα αντικείμενα, δεν έχει σχέση με τη διαμόρφωση του πανεπιστημιακού τοπίου στη βάση των αναγκών της αγοράς. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν αντιληφθήκαμε το πρώτο, αλ΄λα πάνε να μας επιβάλουν δια της βίας το δεύτερο... ΣΤην Αγγλία ο απόφοιτος των classics από κορυφαία πανεπιστήμια, θεωρείται ότι έχει κάνει σπουδές υψηλότατου κύρους, ανήκει σε μια κοινωνική ελίτ, και με αυτές τις σπουδές σταδιοδρομεί στην πολιτική, σε υψηλές θέσεις της δημόσιας διοίκησης ή σε εταιρείες. Εντάξει, ένα άκρο είναι κι αυτό, αλλά τέλος πάντων αν έχεις μια επαφή με το εξωτερικό, καταλαβαίνεις ότι οι σπουδές σε γλώσσες, ιστορία, πολιτισμό, μπορεί να ανοίξουν πολλούς δρόμους πέρα από την εκπαίδευση: διπλωματία, δημόσια διοίκηση, δημόσιες σχέσεις, πολυεθνικές εταιρείες, μετάφραση, χώρος του βιβλίου, πολιτισμός κλπ. Εδώ δυστυχώς, δεν έχουμε τέτοια σκέψη ή τέτοιες δυνατότητες. Κι έτσι, όσοι αγαπούσαμε την επιστημη και σκεφτόμασταν και κάτι άλλο, καταλήξαμε με μονόδρομο την εκπαίδευση, μπήκαμε στην εκπαίδευση με επιστημονικά προσόντα που είναι για άλλους χώρους, κατέληξε μετά να ανεβει ο πήχυς και άρχισε η βιομηχανία των μεταπτυχιακών και πλέον για να διοριστείς πρέπει να έχιες βιογραφικό λέκτορα, αυτή η κατάσταση είναι άρρωστη...