0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Η πρόταση «Θέατρο σκιών στα σοκάκια της μνήμης σκορπίζει γεύση από πικραμύγδαλο στης προδοσίας τον μουσαμά» είναι σχηματισμένη σωστά.
Παλαδίνος ήταν κατά τον Μεσαίωνα ο ιππότης που περιπλανιόταν αναζητώντας ηρωικές περιπέτειες.
Η γιαγιά είπε «Είμαι γεννηθείς το 1940» αντί «Είμαι γεννηθείσα το 1940».
Μορφοσυντακτικό επίπεδο, γιατί όντως οι μορφολογικοί τύποι και η σύνταξη είναι σωστή (η πρόταση είναι αντιγραμματική λόγω σημασιολογικών προβλημάτων).Σημασιολογικό επίπεδο, γιατί αναφέρεται η σημασία της λέξης "παλαδίνος".Μορφοσυντακτικό επίπεδο. Ο μορφολογικός τύπος της μετοχής είναι λάθος, γιατί δεν συμφωνεί με το υποκείμενο της που είναι θηλυκού γένους (γιαγιά).
Απλά στο 1ο παράδειγμα, είχα σκεφτεί να εμπλέκονται τα επίπεδα σύνταξης και σημασιολογίας (αντί μορφολογίας), καθώς αποκτά νόημα σε συγκεκριμένο περιβάλλον (π.χ. στην ποίηση).
Το 2ο παράδειγμα είναι σημασιολογία καθώς ο "παλαδίνος" έχει υπώνυμό του τον ιππότη; (υπώνυμο - σχέση γενικού όρου με τα πιο συγκεκριμένα παραδείγματά του, π.χ. το κόκκινο είναι υπώνυμο του χρώματος)
Το ότι αποκτά νόημα σε συγκεκριμένο περιβάλλον αφορά την πραγματολογία. Αλλά εδώ δεν κάνει νύξη για κάτι τέτοιο. Δεν λέει πχ ότι το εκφώνημα είναι αποδεκτό σε ποιητικό πλαίσιο. Λέει ότι η πρόταση είναι σωστά σχηματισμένη, κάτι που αληθεύει μόνο για το μορφοσυντακτικό επίπεδο. Ο ιππότης είναι υπερώνυμο του παλαδίνου, γιατί είναι γενικότερη έννοια. Δεν ξέρω αν χρειάζεται να αναφέρεις τέτοια λεπτομέρεια. Δεν αρκεί ότι δίνει τον ορισμό της σημασίας της λέξης;