Θέματα Έκθεσης πανελλαδικών 2014 και σχολιασμός αυτών

[Nihil-Nil]

Επειδή διάβασα παραπάνω ότι ουσιαστικά οι μαθητές εξαναγκάζονται να αναπαράγουν “κονσερβοποιημένες”  θέσεις στο μάθημα της έκθεσης, θα ήθελα να καταθέσω ορισμένες απόψεις μου για το ζήτημα.

1. Μια τέτοια θέση είναι παράταιρη με τον ρόλο που καλούμαστε να διαδραματίσουμε ως διδάσκαλοι της ελληνικής γλώσσας.

2. Ο εξεταστής όταν διορθώνει κείμενα των  πανελληνίων οφείλει να αξιολογεί θετικά στοιχεία πρωτοτυπίας του γραπτού του υποψηφίου.

3. Κάθε θέση του μαθητή, όποια κι αν είναι αυτή, αξιολογείται θετικά από τη στιγμή που έχει τεκμηριωθεί και εκφραστικά είναι εύστοχα διατυπωμένη.

4. Θα πρέπει να παρακινούμε τους μαθητές να αποφεύγουν κοινοτοπίες (π.χ. ότι η παιδεία διευρύνει τον πνευματικό ορίζοντα και άλλα τέτοια σχετικά).

5. Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα είναι αλήθεια πως κάθε άλλο παρά καλλιεργεί την ελεύθερη σκέψη του μαθητή. Ας μην το επιβεβαιώνουμε και εμείς οι ίδιοι με τις μεθόδους που εφαρμόζουμε...

[PDE ads]

[haroulalki]

evi ts σίγουρα αίτιο αποτέλεσμα η πρώτη παράγραφος στα ΕΠΑΛ με πρόταξη του αποτελέσματος στη θεματική περίοδο.

[evi_ts]

ευχαριστω πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[non-stop]

Δεν θα ηταν σωστή η συγκριση αντιθεση;; όχι στου επαλ

[PDE ads]

[monogramma]

Gwgaki, νoμίζω πως λαθος θα το παρουν 

apri, διαβαζοντας σε, θυμηθηκα το θέμα στις δεσμες με το "γέλιο"    Ναι, πιστευω πως τα "πρωτοτυπα" θεματα ειναι  σαφως καλυτερα.

Παντως, και το χθεσινο θέμα ηταν απο τα καλυτερα των τελευταιων ετων και πολυ πιο κοντα στους μαθητες.

υ.γ. Παναγιωτόπουλος ειναι κατανοητός, πού να τους έβαζαν Κορνήλιο Καστοριάδη !!

Καλά Μάρκο.. αν έβαζαν Καστοριάδη θα έκλαιγαν πολλές μανούλες..και παιδάκια!
Θεωρώ πολύ καλό το θέμα της Έκθεσης όντως

[apri]

@  asymbibastosa

Πολύ φοβάμαι ότι αυτά που λες, είναι ωραία θεωρητικά, αλλά στην πράξη δεν τηρούνται, γιατί οι περισσότεροι διορθωτές παρασύρονται από τις προσωπικές τους ιδέες και τα προσωπικά τους αισθητικά πρότυπα, ακόμα κι αν επισήμως λένε ότι είναι έτοιμοι να δεχθούν τα πάντα, αρκεί να είναι καλοδιατυπωμένα.

Αν θες να σου μεταφέρω την προσωπική μου εμπειρία, όταν είχα γράψει έκθεση στις Πανελλήνιες (τότε που δεν υπήρχαν ακόμα οι διάφορες γλωσσικές ασκήσεις), σημειώθηκε το εξής παράδοξο φαινόμενο σε όλο το σχολείο μου.
Σε θέμα απλό και όχι διφορούμενο ή ασαφές, οι δεύτεροι διορθωτές κυριολεκτικά τσάκισαν τα γραπτά όλων των καλών μαθητών και έβαλαν απίστευτα υψηλές βαθμολογίες σε μαθητές που μετά βίας πέρναγαν την τάξη και έδιναν πανελλήνιες μόνο και μόνο για να πάρουν απολύτηριο. Στο δικό μου γραπτό λ.χ η διαφορά του δεύτερου από τον πρώτο ήταν έξι ολόκληρες μονάδες, σε άλλους δε περισσότερες!!!
Αποτέλεσμα ήταν ότι όλοι οι καλοί μαθητές αναγκαστήκαμε να ξαναδώσουμε το μάθημα της έκθεσης γιατί δεν είχαμε περάσει εκεί που θέλαμε, ενώ όλοι οι κακοί μαθητές που είχαν πατώσει στα υπόλοιπα μαθήματα είχαν να λένε ότι είχαν γράψει 17 και 18, κόντρα σε ό,τι έπαιρναν τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμα αναρωτιέμαι τι συνέβη τότε...
Για να μη σου πω για γνωστό, μαθητή του ίδιου σχολείου κάποια χρόνια πριν από εμένα, με συγγραφικό ταλέντο (όχι απλώς εκφραστική ευχέρεια) που "πάτωσε" στην έκθεση και όμως τώρα, είναι από τους πιο καταξιωμένους δημοσιογράφους και διακρίνεται για την "πένα" του.

Πιστεύω γενικά ότι θα έπρεπε να ξαναδούμε το θέμα της διδασκαλίας και της εξέτασης της έκθεσης. Ήδη τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα.

[Nihil-Nil]

Apri, δεν ξέρω αν αυτά που διατυπώνω είναι ωραία και θεωρητικά, εγώ απλώς επισημαίνω αυτά που πρέπει να συμβαίνουν - και στην έκθεση κάτι ανάλογο προσπαθούμε να κάνουμε. Δε μεταφέρουμε τα πράγματα όπως είναι, αλλά όπως θα έπρεπε να είναι...

Δυστυχώς, στο συγκεκριμένο μάθημα υπεισέρχεται έντονα το υποκειμενικό στοιχείο, για αυτό εξάλλου υπάρχουν και  μεγάλες αποκλίσεις στη βαθμολόγηση των γραπτών. Από το σημείο αυτό όμως ως το σημείο ότι πρέπει να εξαιρεθεί η Έκφραση - Έκθεση από τις πανελλήνιες υπάρχει μία μεγάλη απόσταση.

Και θα σου καταθέσω και εγώ την προσωπική μου εμπειρία. Όταν ήμουν υποψήφιος (δέσμες), ο καθηγητής του φροντιστηρίου, ο οποίος με προετοίμαζε για τις πανελλήνιες, εφάρμοζε τη μέθοδο της παπαγαλίας δοκιμίων (Παπανούτσου, Παναγιωτόπουλου, Τσιρόπουλου) στην Έκθεση... Φυσικά συγκρούστηκα στο συγκεκριμένο ζήτημα μαζί του και δεν ακολούθησα τη συγκεκριμένη μέθοδο - μελετούσα μόνος μου. Το αποτέλεσμα ήταν ότι μετά την ανακοίνωση των βαθμολογίων, το 80 % του φροντιστηρίου να έχει γράψει κάτω από τη βάση... Πολύ απλά είχε ακρωτηριαστεί η όποια κρίση τους και δεν είχαν κατανοήσει οι περισσότεροι μαθητές του τι ακριβώς ζητούσε το θέμα - για τα πρότυπα, αν θυμάμαι καλά. Ευτυχώς δεν συγκαταλεγόμουν ανάμεσά τους...

Και μια και ορισμένοι θυμήθηκαν τον Καστοριάδη, ας εμπεδώσουμε τη θέση του ότι "Ο κόσμος αλλάζει, έστω κι αν ένας από εμάς πιστεύει ότι μπορεί να τον αλλάξει". Αυτό το αναφέρω, γιατί υποτίθεται ότι πρέπει να είμαστε φορείς ενός πνεύματος αλλαγής της σκέψης...

[apri]

Apri, δεν ξέρω αν αυτά που διατυπώνω είναι ωραία και θεωρητικά, εγώ απλώς επισημαίνω αυτά που πρέπει να συμβαίνουν - και στην έκθεση κάτι ανάλογο προσπαθούμε να κάνουμε. Δε μεταφέρουμε τα πράγματα όπως είναι, αλλά όπως θα έπρεπε να είναι...

Ναι, αλλά το θέμα είναι το τι γίνεται τελικά και όχι το τι θα θέλαμε να γίνεται. Αυτό μετράει γιατί αυτό διαμορφώνει τη σκέψη των μαθητών τελικά.

Δυστυχώς, στο συγκεκριμένο μάθημα υπεισέρχεται έντονα το υποκειμενικό στοιχείο, για αυτό εξάλλου υπάρχουν και  μεγάλες αποκλίσεις στη βαθμολόγηση των γραπτών. Από το σημείο αυτό όμως ως το σημείο ότι πρέπει να εξαιρεθεί η Έκφραση - Έκθεση από τις πανελλήνιες υπάρχει μία μεγάλη απόσταση.

Εγώ δεν είπα να εξαιρεθεί η Έκφραση-Έκθεση από τις πανελλήνιες, αλλά να εξαιρεθεί μόνο η έκθεση, από τη στιγμή που βαθμολογείται αρκετά υποκειμενικά και αυτό επηρεάζει τον τρόπο διδασκαλίας της στις προηγούμενες τάξεις.
Είμαι υπέρ του να υπάρχει στις πανελλήνιες μόνο η Έκφραση, δηλ. γλωσσικές ασκήσεις, ερωτήσεις κατανόησης κειμένου, περιλήψεις, συνθέσεις κειμένων ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να ελέγξει τις γλωσσικές δυνατότητες του υποψηφίου, αλλά όχι τις ιδέες του ή το προσωπικό γλωσσικό του ύφος.

[Nihil-Nil]

Να υποβάλω μία ερώτηση θα ήθελα. Κείμενο - έκθεση δε γραφούν οι υποψήφιοι για την απόκτηση πτυχίων ξένων γλωσσών;

[apri]

Eξαρτάται από το πτυχίο.
Στα γαλλικά λ.χ  στο ανώτερο πτυχίο δεν υπήρχε καθόλου έκθεση, αλλά αντικείμενα σαν αυτά που περιέγραψα πιο πάνω. Αλλά και στα αγγλικά που υπήρχε, τα θέματα ήταν πολύ πιο ελεύθερα και όχι απαραίτητα θέματα ιδεών και αυτό που κυρίως ελεγχόταν ήταν η χρήση της γλώσσας.

[Nihil-Nil]

Μα και στην έκθεση όλα από την έκφραση (χρήση της γλώσσας) ξεκινούν...

[apri]

Αλλά δεν παραμένουν εκεί.

Και σου ξαναλέω ότι τα θέματα είναι τελείως διαφορετικά. Θυμάσαι ποτέ να μπήκες στη διαδικασία να διαβάσεις οτιδήποτε (δοκίμια, άρθρα κλπ), ώστε να μπορείς να χειριστείς θέματα έκθεσης ξένων πτυχίων; Μόνο το γλωσσικό κομμάτι δεν σε ένοιαζε; Είναι τυχαίο;
Θυμάμαι λ.χ στα αγγλικά που υπήρχε σταθερά ένα θέμα όπου συνέχιζες μια δεδομένη πρόταση ή έπρεπε να καταλήξεις σ' αυτήν, γράφοντας στην ουσία μια δική σου ιστορία.


Επιπλέον, σκέψου ότι το άγχος που έχει κάποιος στις πανελλαδικές δεν συγκρίνεται με το άγχος να αποκτήσει κάποιο πτυχίο ξένης γλώσσας. Παίζει μεγάλο ρόλο στον βαθμό προσαρμογής του.
Αλλά και μήπως στο Γυμνάσιο δεν γράφονται πιο ελεύθερες εκθέσεις; Από τη στιγμή που πατάς το πόδι σου στο Λύκειο, "σοβαρεύουν" τα πράγματα, γιατί στο βάθος του μυαλού υπάρχει η έκθεση των πανελληνίων.

[Nihil-Nil]

Apri, δε συμφωνώ μαζί σου. Υπάρχουν δυστυχώς μαθητές οι οποίοι δεν κατανοούν αυτό που διαβάζουν και για αυτόν τον λόγο κινούνται εκτός θέματος. Υπάρχουν μαθητές οι οποίοι αδυνατούν να εκφραστούν με σαφήνεια και να γίνουν κατανοητοί. Υπάρχουν μαθητές [/b]- υποψήφιοι, οι οποίοι - κυριολεκτώ -  δεν έχουν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο στη ζωή τους. Για όλα αυτά υπάρχουν αιτίες και ευθύνες, οι οποίες δε θα αναλυθούν από αυτό το βήμα.

Η έκθεση δίνει ένα επιπλέον κίνητρο στον μαθητή να ασχοληθεί με τη γλώσσα. Άγχος υπάρχει για όλα τα μαθήματα. Μήπως το γνωστό κείμενο των Πανελληνίων και συγκεκριμένα ο τρόπος που προσεγγίζεται δεν είναι στρεβλός; Αποκομμένα κείμενα, τα οποία πρέπει να υπηρετήσουν συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς στόχους...

[apri]

Apri, δε συμφωνώ μαζί σου. Υπάρχουν δυστυχώς μαθητές οι οποίοι δεν κατανοούν αυτό που διαβάζουν και για αυτόν τον λόγο κινούνται εκτός θέματος. Υπάρχουν μαθητές οι οποίοι αδυνατούν να εκφραστούν με σαφήνεια και να γίνουν κατανοητοί. Υπάρχουν μαθητές [/b]- υποψήφιοι, οι οποίοι - κυριολεκτώ -  δεν έχουν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο στη ζωή τους. Για όλα αυτά υπάρχουν αιτίες και ευθύνες, οι οποίες δε θα αναλυθούν από αυτό το βήμα.

Mα, δεν διαφωνώ μ' αυτό που λες. Και γι' αυτό πιστεύω ότι πρέπει να εξετάζεται η εκφραστική και αντιληπτική ικανότητα του υποψηφίου με διάφορους τρόπους.
Διαφωνώ με το να ζητάς από κάποιον να εκφράσει την προσωπική του άποψη και να τον βαθμολογείς γι' αυτό και μάλιστα σε ένα περιβάλλον όπου αισθάνεται ότι κρίνεται η τύχη του, γιατί τον ωθείς κατά κάποιον τρόπο να προσαρμοστεί στα επιθυμητά πρότυπα. Στις υπόλοιπες τάξεις βεβαίως και δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα ή τουλάχιστον τέτοιο έντονο πρόβλημα.

Όσο για τα άλλα μαθήματα, ναι έχει άγχος, αλλά αυτά που καλείται να γράψει δεν είναι οι προσωπικές του εκτιμήσεις ούτε καλείται να απαντήσει σε θέματα για τα οποία κάποιες φορές μπορεί να μην είναι καν σε θέση να αξιολογήσει τις απόψεις και τα στοιχεία που διαβάζει (π.χ λύσεις στο πρόβλημα της ανεργίας).