PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Στους επόμενους πίνακες, αν καταρτιστούν βάσει του παρόντος συστήματος, ένα 30% των υποψηφίων σχεδόν σε όλους τους κλάδους θα έχει από 2 μεταπτυχιακά.

Διατυπώνοντάς το αντίστροφα - 2 μεταπτυχιακά δεν θα αρκούν καν για να κληθεί κανείς ως αναπληρωτής. Ή στην πιο πλήρη του έκφραση, 1 πτυχίο πανεπιστημίου, 2 μεταπτυχιακά, 1 ξένη γλώσσα σε άριστο επίπεδο και γνώση υπολογιστών δεν θα αρκούν σε κάποιον για να διδάξει, έστω ως αναπληρωτής.

Αυτό είναι κατάντια, όχι βέβαια όσων σπουδάσαν και αγαπήσαν πολύ τις σπουδές τους, αλλά του συστήματος. Μια δομική κατάντια της αγοράς εργασίας στη χώρα μας.

.....

Άρα ή κάποιος/α θα πρέπει να ξεκινήσει διδακτορικό ή θα πρέπει να βγάλει και 2η σχολή + να αποκτήσει πτυχίο γλωσσομάθειας 2 λοιπών γλωσσών.

Αν στον υπόλοιπο κόσμο το διδακτορικό ακόμα αποτελεί προσόν για να ελπίζει κανείς σε απασχόληση στο πανεπιστήμιο, στην Ελλάδα θα γίνει το minimum ώστε να ελπίζει ένας νέος εκπαιδευτικός, δίχως δηλαδή προϋπηρεσία, πως θα κληθεί αναπληρωτής σε κάποιο Γυμνάσιο ή Λύκειο.

Ξέρεις γιατί διαφωνώ με αυτή τη λογική? Γιατί αύριο θα έρθει ένας άλλος νέος και θα πει κάθε χρόνο να δίνουνε γραπτό διαγωνισμό οι εκπαιδευτικοί ώστε να έχω και εγώ την Ελπίδα κάποια στιγμή να εργαστώ. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν κλάδοι που είναι τρομερά κορεσμένη ωστόσο οφείλει κάποιος που επιλέγει μία σχολή να γνωρίζει ότι ο κλάδος του είναι τρομερά κορεσμένος και να πράττει ανάλογα. Δεν είναι ότι δεν σέβομαι την ανάγκη σου να εργαστείς την εκπαίδευση το σέβομαι και το καταλαβαίνω απλά από την άλλη δεν μπορούμε να θέλουμε ότι σύστημα θα βολέψει εμάς προσωρινά γιατί μετά αυτό το σύστημα μπορεί εμάς που μας βόλεψε για λίγο να μας διώξει. Ο γραπτός διαγωνισμός για όποιον έχει έστω και λίγο σχέση με την εκπαίδευση γνωρίζει ότι δεν μπορεί να αποδείξει τίποτα σχετικά με τη διδακτική επάρκεια κάποιου. Η διδασκαλία δεν είναι θεωρία είναι πράξη. Αν οι ελπίδες σου με αυτά τα προσόντα είναι τόσο οι συχνές εγώ θα σου έλεγα να προσπαθήσεις να βρεις κάποιο άλλο επάγγελμα γιατί δεν αξίζει να περάσεις όλο αυτό τον κόπο μόνο και μόνο για να πατήσεις ίσα-ίσα το πόδι σου στην εκπαίδευση.

Καταλαβαίνω το επιχείρημα, ωστόσο καταρχάς θα ήθελα να επισημάνω πως όταν επέλεγα τη σχολή μου οι γραπτοί διαγωνισμοί ήταν μια κανονικότητα, οπότε είχα κάθε λόγο να πιστεύω πως θα έχω και γω μια ευκαιρία με το πτυχίο μου στην εκπαίδευση. Έκτοτε, από το 2008, οι κανόνες του παιχνιδιού διαρκώς αλλάζουν. Και μάλιστα κάθε φορά αποκλείουν και κάποιους, καθώς πολλοί δε μπορούσαν καν να μπουν στους πίνακες τη δεκαετία του 2010. Τουλάχιστον ο γραπτός διαγωνισμός δεν αποκλείει καταρχάς κανέναν.

Ναι, για μένα το πιο σωστό θα ήταν να γίνονται γραπτοί διαγωνισμοί ανά κάποια χρόνια (ανά 3; ανά 5;) και να είναι γνωστό πως στο διάστημα που θα μεσολαβεί, θα προσλαμβάνεται ένας συγκεκριμένος αριθμός επιτυχόντων, ο οποίος θα έχει προγραμματιστεί εκ των προτέρων. Με τον τρόπο αυτό θα διαμορφώνεται και η "βάση διορισμού" - όπως γινόταν/γίνεται στους άλλους διαγωνισμούς του δημοσίου.

Τα τυπικά, ακαδημαϊκά προσόντα και η εμπειρία (όσων θα είναι αναπληρωτές στα μεσοδιαστήματα) θα μπορούσαν να προσαυξάνουν το βαθμό του γραπτού, εφόσον αυτός ήταν μεγαλύτερος του 50 ή 60 στα 100.

Το τωρινό σύστημα ευνοεί τους παλιούς και μόνο ή όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να συνεχίζουν και να συνεχίζουν τις σπουδές τους (και ήμουν ένας από αυτούς...)

Επιπλέον, όντας χρόνια στα πέριξ του πανεπιστημίου, γνωρίζω καλά πόσο διαφορετικές ποσότητες κόπου - ενίοτε σκανδαλωδώς - κουβαλούν πτυχία από πτυχία και μεταπτυχιακά από μεταπτυχιακά.

Πρόκειται για (άλλη) μια κεκαλυμμένη ανισότητα και χίλιες μικρές πλάγιες οδούς να φάει κανείς τον άλλο στον αγώνα της κατάταξης στους πίνακες.

Άλλο παράδειγμα για το παραπάνω είναι και οι διάφοροι πλάγιοι τρόποι με τους οποίους αποκτήθηκαν κάποιες προϋπηρεσίες στο παρελθόν. Δεν έχω προσωπική γνώση επί αυτού, ωστόσο πράγματα που έχω διαβάσει στο pde μου φαίνονται αδιανόητα...

Τέλος, είμαι ένας ακόμα που είχε τα 500 ευρώ για να κάνω ένα από αυτά τα περίφημα μοριοδοτούμενα σεμινάρια εξ αποστάσεως. Πιο μεγάλη ξεφτίλα δεν υπάρχει - όσοι κάνατε πιστεύω θα συμφωνείτε. Είχα λοιπόν τα 500 ευρώ και αγόρασα 2 μόρια.

Για όλα τα παραπάνω, θεωρώ πως το λιγότερο άδικο σύστημα (προσοχή, δεν μιλώ για δίκαιο, μιλώ για λιγότερο άδικο) είναι η επαναφορά των γραπτών εξετάσεων, με μια κάποια περιοδικότητα και εκ των προτέρων γνωστό έναν τουλάχιστον αδρό προγραμματισμό των προσλήψεων στη βάση των αποτελεσμάτων τους.