Πρωτόκολλα πρόληψης και διαχείρισης ενδοσχολικής βίας (2024)

[ppil]

Αν και σε επαρχία, έχω ακριβώς τις ίδιες προσλαμβάνουσες με την erietta, στην οποία μπορώ να απαντήσω με σχετική ασφάλεια στην ερώτησή της για τα πρότυπα.
Στην περιοχή μου δεν μπορεί να δημιουργηθεί πρότυπο. Σαν πρότυπο όμως λειτουργεί το σχολείο που ανήκω, αφού οι οικογένειες χρόνια τώρα έχουν κατηγοριοποιήσει τα σχολεία της περιοχής. Κατά κάποιο τρόπο, η εγγραφή τους σε αυτά γίνεται με βάση το "επίπεδο" του σχολείου (όπως διαμορφώνεται στην τοπική συνείδηση με βάση τις επιτυχίες στις πανελλήνιες μετέπειτα). Χαρακτηριστικό είναι πως ελάχιστοι μαθητές μας συνεχίζουν στα ΕΠΑΛ και δεν έχουμε ουσιαστικά πρόσφυγες (τουλάχιστον μη ενσωματωμένους πλήρως) ή παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες εκτός της δυσλεξίας βεβαίως βεβαίως. Έτσι, έχουμε πολλούς καλούς μαθητές (παιδιά οικογενειών με μεγάλη οικονομική επιφάνεια χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, παιδιά οικογενειών υψηλού μορφωτικού επιπέδου χωρίς μεγάλη περιουσία, παιδιά εκπαιδευτικών ή παιδιά μορφωμένων με ιδιαίτερη αγάπη στα γράμματα ), πολλούς μέτριους (παιδιά ανθρώπων του μεροκάματου, που όμως θέλουν τα παιδιά τους να προκόψουν) και ελάχιστους κακούς μαθητές που έτυχε να είναι κοντά τα σπίτια τους. Αυτό περίπου είναι το προφίλ. Στο σχολείο λοιπόν δεν αναφέρθηκαν ποτέ κλοπές, αναφέρθηκαν όμως τσακωμοί για το ποιος γονέας είναι πιο πετυχημένος, μπούλινγκ σε παιδιά που οι γονείς τους δουλεύουν στα σπίτια της πρώτης κατηγορίας, φασαρία στην τάξη από την πρώτη κατηγορία που δεν υπολογίζει τίποτα (γονείς και τέκνα συνήθως). Οι καλοί μαθητές πάνε ιδιαίτερα, οι υπόλοιπες κατηγορίες φροντιστήριο, κανείς δεν διαβάζει μόνος του (ούτε καν η τελευταία κατηγορία, οι γονείς τους υποφέρουν για να τα βγάλουν πέρα). Η βαθμοθηρία καλά κρατεί, επειδή προσφερει επιπλέον αίγλη στους προνομιούχους. Παιδιά καμμένα από την παπαγαλία, που θες να τους πεις: κάνε μια βόλτα και μην αφήνεις κανέναν να καταστρέφει την εφηβική σου ηλικία με άγχος για μια θέση στην σημαία.

Σε όλα όσα γράφω υπάρχει όμως μια σύγχυση ως προς τι εννοούμε καλός μαθητής. Ναι, υπάρχουν καλές αποδόσεις. Εξαιρετικούς όμως μαθητές συνάντησα κι εγώ μόνο στις αδύναμες οικονομικά οικογένειες μέχρι τώρα, εκεί που δεν είναι σίγουρη η τριτοβάθμια εκπαίδευση. Σε παιδιά που αν κάτι πάει στραβά, θα γίνουν εργάτες. Εκεί είδα την πραγματική μάθηση, το σπιρτόζο πνεύμα, το αστέρι αν θέλετε. Που δεν έπαιρνε απαραιτήτως άριστους βαθμούς γιατί δεν παπαγάλιζε την γεωγραφία ή τις ασκήσεις στην λογοτεχνία (αλήθεια συμβαίνει και αλλού να ξέρουν σε διαγώνισμα ολόκληρες ερωτήσεις απέξω, χαρακτηρισμούς και πασπαρτού εκφράσεις ή μόνο εμείς έχουμε την τιμή;). Αλλά που η σύνεση και η σοφία περίσσευε, όπως και η αγνότητα ακόμη και στις αταξίες.

[PDE ads]

[Έσπερος]

ppil εγώ εν προκειμενω το καλός μαθητής το εννοώ στενά. Το παιδί που έχει μέσο όρο πάνω από 18. εμάς αυτή η κατηγορία, έχει κατά 90% άψογη συμπεριφορά. Το πολύ πολύ να ψιθυρίζει καμία φορά με τον διπλανό του ή να πεταχτεί χωρίς να σηκώσει χέρι ή να είναι λίγο αντιδραστικό σε καμία παρατηρηση. Πραγματικά πειθαρχικό ζήτημα παιδιού με καλό βαθμό, δεν έχω συναντήσει. Όλα μας τ α προβλήματα δημιουργούνται από αδιάφορους μαθητες που κάνουν φασαρία για πολλούς λόγους. Εννοειται ότι οι καλοί μαθητες μας δεν είναι απαραίτητα έξυπνοι, ούτε ότι έχουν γενική παιδεία και ενδιαφέροντα όλοι τους. Και κάποιοι από τους πιο έξυπνους και διαβασμένους μαθητες, δεν είναι επιμελείς ούτε έχουν καλους βαθμούς. Αλλ δεν νομίζω ότι έχω δει ποτέ παιδί από μη προνομιούχο και βοηθητικό περιβάλλον, να έχει ικανότητες ή ενδιαφέρον, εκτός από κάποια παιδιά αλλοδαπών γονέων. Τα δικά μας παιδιά των εργατικών οικογενειών, συνήθως είναι πολύ πίσω από τ άλλα. Ίσως γιατί είναι λίγες οι οικογένειες που τη βγάζουν απλώς με το μεροκάματο χωρς άλλη πηγή εσόδων και είναι όντως του περιθωρίου. Πάντως κοινωνικό ρατσισμό δεν έχω δει στο σχολείο παρολο που στους μεγάλους υπάρχει.

[leon.]

Η ευφυία δεν κληρονομείται. Επιστημονικά αποδεδειγμένο. Αποτελεί τυχαίο γεγονός. Από κει και πέρα παίζει το περιβάλλον το δικό του ρόλο στη διαμόρφωση του παιδιού.

[harac]

Αυτό που έχω παρατηρήσει από τη δική μου εμπειρία, είναι ότι συχνά  τα παιδιά που παρουσιάζουν θέματα συμπεριφοράς (σχολικός εκφοβισμός, παραβατικότητα κλπ)   δεν διαφέρουν επιφανειακά σε κάτι ιδιαίτερο από τα υπόλοιπα, με τη διαφορά ότι έχουν επιλέξει για διάφορους λόγους να έχουν αυτή τη χ συμπεριφορά. Θέλω να πω ότι δεν τους λείπει κάτι, ούτε είναι υποχρεωτικά από μη προνομιούχο περιβάλλον, ή από διαλυμένες οικογένειες, ή εντελώς αδιάφοροι σε όλα τα μαθήματα ή τους έχουν τύχει όλα τα κακά της μοίρας τους, αλλά ούτε και το αντίθετο.
Τέλος, δεν μπορούμε να γενικεύσουμε, εκτός αν έχουμε δεδομένα από αντίστοιχη έρευνα.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Αυτό που έχω παρατηρήσει από τη δική μου εμπειρία, είναι ότι συχνά  τα παιδιά που παρουσιάζουν θέματα συμπεριφοράς (σχολικός εκφοβισμός, παραβατικότητα κλπ)   δεν διαφέρουν επιφανειακά σε κάτι ιδιαίτερο από τα υπόλοιπα, με τη διαφορά ότι έχουν επιλέξει για διάφορους λόγους να έχουν αυτή τη χ συμπεριφορά. Θέλω να πω ότι δεν τους λείπει κάτι, ούτε είναι υποχρεωτικά από μη προνομιούχο περιβάλλον, ή από διαλυμένες οικογένειες, ή εντελώς αδιάφοροι σε όλα τα μαθήματα ή τους έχουν τύχει όλα τα κακά της μοίρας τους, αλλά ούτε και το αντίθετο.
Τέλος, δεν μπορούμε να γενικεύσουμε, εκτός αν έχουμε δεδομένα από αντίστοιχη έρευνα.

εμάς οι πιο ακραίες περιπτώσεις, κάποιες ήταν όντως από οικογένειες υπεράνω υποψίας. Άλλες ήταν από οικογένειες με περίεργη ιδιοσυγκρασία. Σίγουρα όχι στερημένα ή μη προνομιούχα περιβαλλοντα. Παντελώς αδιάφοροι για το σχολείο όμως, ήταν. Βέβαια η οικογένεια υπερανω υποψίας, μα προσεκτική παρατήρηση, φαίνεται πού έχει χάσει τον έλεγχο και πού έχει επιδείξει προκλητική αδιαφορία.

[erietta]

Στο κέντρο της Αθήνας, η παραβατικότητα είναι φαινόμενο που συνδέεται με συγκεκριμένο προφίλ. Αλλοδαποί μαθητές, από οικογένειες χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, χωρίς ουσιαστική εκτίμηση για το σχολείο, χωρίς έλεγχο στα παιδιά τους. Κάποιες φορές ενυπάρχουν και αδιάγνωστες διαταραχές, όπως ΔΕΠΥ ή εναντιωματική διαταραχή. Παραμένουν αδιάγνωστες, ακριβώς επειδή οι οικογένειες αυτές δεν θα μπουν στη διαδικασία να ψάξουν κάτι. Αίτηση για το ΚΕΔΑΣΥ θα κάνουν μόνο αν μάθουν ότι έτσι το παιδί θα περάσει την τάξη. Αυτά από την σχετική εμπειρία μου. Τα τελευταία χρόνια σε αρκετές γειτονιές υπάρχει και άνοδος ακροδεξιών ομάδων, που δρουν στα σχολεία, αλλά προσωπικά δεν μου έχει τύχει.

Στα δήθεν καλά δημόσια σχολεία (όπου οι αλλοδαποί είναι ελάχιστοι) το μπούλιγκ είναι ύπουλο, λεκτικό κυρίως, και το μαθαίνουμε τυχαία, αν αντιληφθούμε κάτι οι ίδιοι. Επίσης καλά κρατεί ο διαδικτυακός εκφοβισμός: φωτογραφίζουν τον συμμαθητή στο σχολείο και μετά ανεβάζουν τη φωτό με υβριστικά σχόλια. Ευθύνη τότε φέρει εύλογα το σχολείο που επιτρέπει άτυπα την χρήση κινητών, δηλαδή κάνει τα στραβά μάτια. Και μη μου πείτε ότι δεν γίνεται αυτό, σε μας γίνεται και παραγίνεται, κι ας είναι παράτυπο.

[Daidalos]

Παρέμβαση οι εκπαιδευτικοί μπορούν να κάνουν μόνο στο σχολείο. Το μαθητικό δυναμικό είναι δεδομένο στην Α' Αθήνας. Άλλωστε στους μετανάστες οφείλεται και η διατήρηση πολλών οργανικών θέσεων. Διαφορετικά θα είχαν κλείσει αρκετά σχολεία. Το διαδικτυακό bullying είναι βασικός παράγοντας, αλλά οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να παρέμβουν. Μην κυνηγάτε χίμαιρες.

[erietta]

Στο διαδικτυακό bullying εμπλέκεται το σχολείο, αν η φωτογραφία έχει ληφθεί στο χώρο του σχολείου από κινητό που φέρει ανενόχλητος ο μαθητής πάνω του και το χρησιμοποιεί στο σχολείο, π.χ. στο διάλειμμα. Δεν είναι εύλογο οι γονείς να απευθυνθούν στο σχολείο για κάτι τέτοιο;
Όσο για το μαθητικό δυναμικό της Α΄ Αθήνας, δεν υπάρχει κάποια υπόνοια στο σχόλιό μου, αυτό έχω παρατηρήσει με τα χρόνια. Ίσα- ίσα και εξαιρετικά παιδιά υπάρχουν, και άριστοι μαθητές. Αλλά το θέμα είναι μάλλον ταξικό. Αν το 95% των μαθητών είναι αλλοδαποί, η παραβατικότητα θα εντοπιστεί εκεί.
Στα προάστια, που οι αλλοδαποί είναι λιγότεροι, θεωρώ πως τα ποσοστά είναι διαφορετικά. Αλλά δεν υπάρχει σχετική έρευνα, ή αν υπάρχει την αγνοώ.

[Daidalos]

Προφανώς. Όμως δεν μπορούν να ελέγχουν το σύνολο των μαθητών στα διαλείμματα. Είναι αδύνατο. Μόνο ως γενική προειδοποίηση. Και στην Β Αθήνας το bullying καλά κρατεί. Όταν είναι ήδη κακομαθημένος κάποιος από την οικογένειά του το σχολείο μπορεί να παρέμβει μόνο τιμωρητικά. Ευτυχώς που επανέρχεται η πενθήμερη, γιατί η ατιμωρησία είχε ως αποτέλεσμα την απόλυτη ασυδοσία. Αυτά περί συνεχούς διαλόγου ήταν για γέλια...

[ppil]

Σε μας πάντως -και εικάζω και στα πρότυπα- τα κινητά δεν υπήρξαν ποτέ σοβαρό πρόβλημα. Επισήμως απαγορεύονται αλλά ενώ υπάρχουν δεν γίνεται η χρήση που ακούγεται στα άλλα σχολεία. Φέτος μόνο παρατηρήθηκε το φαινόμενο να υπάρχουν να βλέπουν ταινία κατά τη διάρκεια του μαθήματος σε καθηγητές που δεν μπορούν να επιβληθούν στην τάξη. Εκεί βέβαια για πρώτη φορά φέτος "έχουν κάνει και χειρότερα βεβαίως βεβαίως, και ...χειρότερα". Δεν έχουμε δώσει αποβολή νομίζω για κινητό.
Όσο για τις πενθήμερες αποβολές, σε μας ούτε κρύο, ούτε ζέστη, παρόλο που είναι θετικό μέτρο για τον εκπαιδευτικό χώρο. Δεν δίναμε ούτε μικρότερες. Το γιατί είναι περίπλοκο, αλλά σε τελική ανάλυση εκεί που θα δίναμε, στην πραγματικότητα ο μαθητής θα έμενε από απουσίες και δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική του να μένει κάποιος στην ίδια τάξη, ενώ το υπουργείο ουσιαστικά (να μην γελιόμαστε δηλ.) μας ζητά να περνάμε τους πάντες, ανεξαρτήτως επιδόσεως, συμπεριφοράς κλπ. Ούτε υπάρχει κέρδος για τη σχολική μονάδα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης να έχει παραβατικό μαθητή για περισσότερα χρόνια, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Είναι πολλά τα κακώς κείμενα στην εκπαίδευση και παντού σκοντάφτεις σε λακούβες ζοφερές.

[vstrom]

Αν εφαρμοστεί το ΦΕΚ 2531/ 29-4-2024 " Παιδαγωγικά Μέτρα και ενέργειες Παιδαγωγικού Χαρακτήρα" θα πρέπει οι μισοί μαθητές του ΕΠΑΛ να μείνουν στην ίδια τάξη.

[gf]

Η ευφυία δεν κληρονομείται. Επιστημονικά αποδεδειγμένο. Αποτελεί τυχαίο γεγονός. Από κει και πέρα παίζει το περιβάλλον το δικό του ρόλο στη διαμόρφωση του παιδιού.

Αντίθετα η έρευνα αναγνωρίζει την ύπαρξη και κληρονομικού παράγοντα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Heritability_of_IQ

[leon.]

Αντίθετα η έρευνα αναγνωρίζει την ύπαρξη και κληρονομικού παράγοντα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Heritability_of_IQ

Διάβασε προσεκτικά τι λέει αυτό που παράθεσες. Μη μένεις στην επιφάνεια ότι τελοσπάντων κάποιος γενετικός παράγοντας (γενικά κι απροσδιόριστα) πρέπει να υπάρχει. Μπες στην ουσία. Κανένα γονίδιο δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη νοημοσύνη. Άρα η ευφυία δεν κληρονομείται. Ιδού και κάτι ακόμη.

https://medlineplus.gov/genetics/understanding/traits/intelligence/

"Studies have shown that intelligence has a genetic component, but they have not conclusively identified any single genes that have major roles in differences in intelligence. It is likely that intelligence involves many genes that each make only a small contribution to a person's intelligence."

Με απλά λόγια η νοημοσύνη ενός ατόμου δε βασίζεται (πρακτικά) στην κληρονομικότητα.

[Έσπερος]

@ppil εμείς παρολο που έχουμε υπάρξει σχολείο ανοργάνωτο και με πολλή φασαρία στο μάθημα, ποτέ δεν είχαμε θέματα με το κινητό, εκτός από βίντεο σε ώρες εκπαιδευτικών που δεν τιυς άφηναν τα παιδιά να κάνουν καθολου μάθημα, επειδή οι ίδιοι είχαν δικά τους θέματα επικοινωνίας με το περιβάλλον. Εκεί γνωρίζουμε ότι έχουν υπάρξει βιντεοσκοπήσεις, όχι εις βάρος συμμαθητών, εις βάρος του εκπαιδευτικού, αλλά είναι απ αυτά που κανεις δεν μπορεί να αποδείξει οπότε έμεναν έτσι και ο συνάδελφος εμενε έκθετος ως ακατάλληλος και «δικό του πρόβλημα». Κατά τ άλλα όμως, αν χτυπούσε κατά λάθος κινητό ακόμα και από ξυπνητήρι, η μονοήμερη ήταν δεδομένη, (ενώ δεν ήταν δεδομένη για μεγάλη προσβολή εναντίον εκπαιδευτικού πχ). Δεν έχει διανοηθεί ποτέ μαθητής μας, επαναλαμβανω παιδιά παρα πολύ απείθαρχα που ούτε από την αίθουσα δεν βγαίνουν στο διάλειμμα, δεν έχει διανοηθεί να θεαθεί με το κινητό στο χέρι. Σε σχέση με άλλα ππυ ακούω, παρηγοριεμαι τουλάχιστον για αυτό.

Δεν νομίζω ότι μένει εύκολα κάποιος από αποβολές, αν μιλάμε για 1-2 μέρες, πόσες πια τέτοιες θα πάρει; Έχουμε μαθητες ππυ έχουν πάρει 5 ημερήσιες, επειδή συμπλήρωσαν πολλές ωριαίες, και για χρήση κινητού και για καβγά με ξύλο. 35 απουσίες είναι.

Παλιότερα ήμουν της αποψης να διευκολύνεις γενικα να περνάνε, μέχρι που είδα πρώτον πολύ ακραίες περιπτώσεις, δευτερον μεγάλη παρερμηνεία στην έννοια του ότι το σχολείο θέλει να βοηθήσει, γιατί αυτό ερμηνευόταν ότι δεν εχει καμία σημασία κανένας χαμηλός βαθμός καθ καμία ποινή, και τέλος είδα αγανάκτηση από άλλα παιδιά που είχαν φτάσει να αναρωτιούνται γιατί κάνουμε παρατήρηση στο ένα τμήμα για τη φασαρία όταν στο διπλανό εχεις μαθητή ο οποίος ανενόχλητος την ώρα του μαθήματος τραγουδάει, σουλατσάρει, αυνανίζεται και οι καθηγητές το ανέχονται ακριβώς για να μην τον γεμίζουν αποβολές (καθ τελικά καταλήγει να μένει απουσίες επειδξ βαριέται και να έρθει).

Ένα πράγμα που σκέφτομαι σαν μείον με τη δυνατότητα των έως 5 ημερών, είναι ότι μπορεί να προκαλέσεις διαφωνίες, αν ο ένας λέει 2 μέρες, ο άλλος 3, ο άλλος 4. Επειδή είχαμε βρεθεί πολλές φορές με δεμένα τα χέρια με τις δυο μέρες, μπορεί τώρα κάποιοι να θέλουν να φτάσουν κατευθείαν στις μεγάλες ποινές ελπίζοντας ότι έτσι θα ληφθεί το μήνυμα, πράγμα για το οποίο δεν είναι σίγουρη ότι θα συμβεί σε όλες τις περιπτωσεις. Οι μεγάλες ποινές έχουν νόημα όταν απευθύνονται αε εφήβους που πήγαν μια φορά να κάνουν μια βλακεία, αλλά από πίσω έχουν ένα σπίτι που τους εχει εμφυσήσει ένα αίσθημα ντροπής και υπευθυνότητας, και θα καταλάβουν το λάθος για να μην το επαναλάβουν. Γιατί τα παντελώς ανεξέλεγκτα παιδιά, δεν έχουν δυστυχώς νόημα ούτε αυτές οι ποινές. Είναι μόνο για την ικανοποίηση των υπολοίπων.