0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Αυτό είναι ένα από τα βασανιστικά παραδείγματα τής βραχυλογίας των παραβολικών προτάσεων τού τρόπου.[Παραπλήσιον γὰρ οἱ τοιοῦτοι ἔπασχον] κύρια πρόταση κρίσεως( ὥσπερ ἄν τις ἔπασχε) δευτ. επιρρηματική αναφορική παραβολική πρόταση του τρόπου, κρίσεως( εἰ ἵππον...ἐπιστάμενος) δευτ. επιρρηματική υποθετική πρόταση. Προκύπτει υποθετικός λόγος, η απόδοση του οποίου κείται στην αναφορική παραβολική πρόταση.Πιο δύσκολη δουλειά θα είχες αν ερχόσουν αντιμέτωπη με καθαρή στερεότυπη βραχυλογική έκφραση π.χ. δῆλος ἦν φοβούμενος ὥσπερ ἂν εἰ παῖς. Εκεί θα είχες δύο επιλογές: α) να αποκαταστήσεις και την παραβολική και την υποθετική πρόταση δημιουργώντας δύο καινούργιες δευτερεύουσες προτάσεις, β) να θεωρήσεις το παῖς παραβολικό κατηγορούμενο μέσω βραχυλογίας (πράγμα όμως που δεν δέχονται τα περισσότερα Συντακτικά μας).
Επιπλέον, δεν δέχομαι ότι υπάρχει δοτική προσωπική απλή (λόγω απρόσωπης σύνταξης) γιατί πολύ απλά αυτή αντικατοπτρίζει τρόπον τινα πρόσωπο που ενεργεί.