Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Σχολική ζώνη => Μήνυμα ξεκίνησε από: McBan στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 04:04:02 pm

Τίτλος:
Αποστολή από: McBan στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 04:04:02 pm
Συνάδελφοι, ήθελα τη γνώμη σας για ένα θέμα που με απασχολεί τις τελευταίες μέρες και καθότι νεοδιόροστος δεν ξέρω αν το χειρίστηκα σωστά. Τι βαθμούς βάλατε στην κατεύθυνση; Στο σχολείο που βρίσκομαι επικρατεί η άποψη σε πολλούς συναδέλφους, την οποία δεν διστάζουν να διατυμπανίζουν και μέσα στις τάξεις, ότι το σχολείο οφείλει να βάζει 20 σε όλα τα μαθήματα κατεύθυνσης, έτσι ώστε να μην χάσουν οι μαθητές μόρια από το βαθμό των τετραμήνων, αλλά το σημαντικότερο "για να έχουμε και μεις το κεφάλι μας ήσυχο" . Αυτό δεν το τήρησαν όλοι οι συνάδελφοι.
Τίτλος: Απ:
Αποστολή από: laz_edu στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 05:10:07 pm
Καλησπέρα, συνάδελφε.  Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει εμείς να απαξιώνουμε οι ίδιοι το Λύκειο και να δίνουμε το προβάδισμα στο φροντιστήριο (το οποίο ήδη το έχει...) μέσα από τη βαθμολογία μας.  Αν έπρεπε ο προφορικός βαθμός να είναι ίδιος ή μεγαλύτερος από τον γραπτό , τότε το σύστημα θα επέβαλε να μετράνε οι βαθμοί των εξετάσεων και μόνο.  Δηλαδή, απλώς για να μην εκτεθούμε πρέπει να βάζουμε 20άρια; Τότε, ας καταργήσουμε εντελώς τους προφορικούς βαθμούς στο Λύκειο (ή, στη Γ, τουλάχιστον).  Γκρινιάζουμε πως τα παιδιά δεν μας παρακολουθούν, πως δίνουν περισσότερη σημασία στην εκτός σχολείου μάθηση, κι όμως οι ίδιοι συντηρούμε αυτή την κατάσταση.  Χωρίς να θέλω να θίξω ούτε τα φροντιστήρια, ούτε τα ιδιαίτερα (οι περισσότεροι έχουμε περάσει κι από αυτά), θεωρώ πως οφείλουμε να σκεφτούμε πως αυτή τη στιγμή υπηρετούμε το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα, κι όχι κάτι άλλο.  Κατά συνέπεια, νομίζω πως είναι χρέος μας να σεβαστούμε τους νόμους και το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, γιατί με τα 20άρια πετυχαίνουμε αφενός την απαξίωση των μαθημάτων μας κι αφετέρου διαπράττουμε αδικία σε βάρος αυτών που τα αξίζουν (δηλαδή, γιατί να εξισώσω αυτόν που ανταποκρίνεται άψογα στο σχολείο και θα γράψει 20 με αυτόν που στο σχολείο είναι κατώτερος αλλά πάλι θα γράψει 20; Δεν οφείλει να υπάρχει κάποια διαφοροποίηση;).  Γνωρίζω πως πολλοί θα διαφωνήσουν, αλλά, ας μην κοιτάμε μόνο το πώς θα απαλλαγούμε από τις ευθύνες και το πώς δεν θα εκτεθούμε...  Φυσικά, κι ο ίδιος υπήρξα εξαιρετικά επιεικής κατά τη βαθμολόγηση στις κατεθύνσεις, ωστόσο, τηρώντας ορισμένες αρχές!
Τίτλος: Απ:
Αποστολή από: elena.p στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 05:28:41 pm
Συμφωνώ απολύτως!! Έτσι ξεκίνησε κι εγώ φέτος, αλλά τελικά έβαλα σε όλους 19 και 20 όχι όμως γιατί το ήθελα, αλλά γιατί πιέστηκα από το διευθυντή.
Τίτλος: Απ:
Αποστολή από: McBan στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 06:04:29 pm
Χαιρετίζω τους συναδέλφους. Να πω λοιπόν ότι κι εγώ πιέστηκα και ας είναι το σχολείο δημόσιο. Είναι βέβαια στην επαρχία, σε ένα μικρό μέρος, όπου όλοι είναι γνωστοί ή συγγενείς και όλοι κάπου χρωστάνε κάτι. Εμένα η πίεση μου ασκήθηκε από τους συναδέλφους μου, οι οποίοι μάλιστα στις αντιρρήσεις μου ότι ισοπεδώνουμε τα πάντα είχαν να προτάξουν το εξής: " Μα δεν μπορούμε να προκαλέσουμε κοινωνικό πρόβλημα". Και περιττό να σας πω αισθάνομαι ήδη ότι βρίσκομαι στη μπούκα, παρά το ότι δεν έκανα σωστά τη δουλειά μου. Αν την έκανα δεν θα είχα βάλει τόσο επιεικείς βαθμούς σε κανέναν. Το μόνο που προσπάθησα να κάνω ήταν να διαφοροποιήσω τους πολύ καλούς, όσο μπορούσα. Λυπάμαι και ως ένα σημείο ντρέπομαι που το λέω, αλλά η πίεση είναι δύσκολο να αγνοηθεί συνάδελφοι και αυτό είναι ίσως ένα άλλο θέμα που θα πρέπει να συζητηθεί. Ειδικά για έναν νεοδιόριστο που απο πάνω του κρέμεται η σπάθη της έκθεσης του διευθυντή, ειναι πολύ δύσκολο. Διάβαζα σε άλλο thread την ταλαιπωρία μιας συναδέλφου ποιός ξέρει πού, που έχει προβλήματα πειθαρχίας με ενα τμήμα, βρίσκεται αβοήθητη και από συναδέλφους και από διευθυντή και από πάνω απειλείται και με αρνητική έκθεση. Ωστόσο, θέλω να ξέρω αν ήμουν έστω και σε κάποιο ποσοστό σωστός με αυτή τη διαφοροποίηση που έκανα. Και οι δύο συνάδελφοι που απαντήσατε μιλήσατε για επιείκεια στην κατεύθυνση. Τι εύρος είχε η βαθμολογία σας δηλαδή;
Τίτλος: Απ:
Αποστολή από: elena.p στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 06:32:52 pm
Εγώ έβαλα στην Κατεύθυνση από 18 μέχρι 20 (τα περισσότερα 20). Η λογική του σχολείου είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε η βαθμολογία μας να είναι + 2 σε σχέση με αυτό που θα γράψουν στις εξετάσεις. Στη Γενική Παιδεία έβαλα μόνο 19 και 20 και γιατί πιέστηκα και γιατί δεν έκανα κανονικό μάθημα (παίρνω ώρες για να κάνω κατεύθυνση) και γιατί δεν είχα καμία απολύτως διάθεση να συγκρουστώ με τους γονείς και μετά να πάνε στο Διευθυντή. Δυστυχώς σε ένα ιδιωτικό σχολείο - ίσως περισσότερο από το δημόσιο- πρέπει να σκέφτεσαι και αυτό.   
Τίτλος: Απ:
Αποστολή από: laz_edu στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 07:41:52 pm
Εγώ ξεκίνησα από 12 (σε 2 άτομα που ΔΕΝ κάνουν τίποτα... ίσως μείνουν και από απουσίες), ενώ έπειτα 16 και πάνω.  Έβαλα 20άρια σε αυτούς που είχαν γράψει τουλάχιστον 18 και ταυτόχρονα συμμετείχαν στο μάθημα.
Τίτλος: Απ:
Αποστολή από: elytron στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 11:43:12 pm
Διαφωνώ κάθετα με τη λογική του να βάζουμε 19 και 20 στην κατεύθυνση ανεξάρτητα από την επίδοση του μαθητή. Λίγο πολύ ο καθηγητής μέσα σε ένα τετράμηνο μπορεί να καταλάβει σε ποια βαθμολογικά πλαίσια κινείται ο μαθητής του και να προβλέψει κατά προσέγγιση πόσο μπορεί να γράψει στις εξετάσεις, ώστε να βάλει και τον ανάλογο βαθμό. Προσωπικά ξεκίνησα τη βαθμολόγηση στο μάθημα των Λατινικών Γ΄ Λυκειου από 08 (οχτώ) σε άτομα τα οποία: α) έρχονται χωρίς βιβλίο, β) αδιαφορούν πλήρως για το μάθημα και το μόνο τους πρόβλημα είναι το πώς θα βγουν έξω χωρίς απουσία, γ) την ώρα του μαθήματος μιλούν μεταξύ τους μεγαλόφωνα για το ποδόσφαιρο αποκαλώντας ο ένας τον άλλο μ... (με παχύ το -λ-, καθώς βρισκόμαστε και στη Θεσσαλονίκη), με αποτέλεσμα να τους πετάω έξω χωρίς καμία τύψη, δ) όταν τους κάνω παρατήρηση γιατί μιλάνε μεγαλόφωνα μου απαντούν με εξυπνάδες του τύπου "Γιατί; Αφού κι εσείς μιλάτε.", ε) όταν γράφουμε τεστ ή διαγώνισμα γράφουν απλώς το όνομά τους στην κόλλα και με προκλητικό τρόπο μου την πετάνε στα μούτρα λευκή. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να γράψουν τίποτα στις πανελλήνιες κι επιπλέον δε θα 'πρεπε να βρίσκονται καν στο σχολείο, οπότε και το 08 πολύ τους είναι. Θα ένιωθα μεγάλη ξεφτίλα αν τους έβαζα έστω κι ένα βαθμό πάνω από τη βάση, πόσο μάλλον 19 και 20. Στους υπόλοιπους ξεκίνησα από 10 (με βαριά καρδιά, για τους πλήρως αδιάφορους αλλά ήσυχους), 12, 14 - 15 (και οι περισσότεροι από αυτούς δεν κατάφεραν να πιάσουν τη βάση στα τεστ και τα διαγωνίσματα) και έβαλα 20 μόνο σε δύο παιδιά που πραγματικά προσπαθούν και ενδιαφέρονται, αλλά, μεταξύ μας, δε θα καταφέρουν να γράψουν πάνω από 16 στις πανελλήνιες . Ξεχωρίζουν όμως, και καταβάλλουν σοβαρή προσπάθεια, οπότε τους έβαλα 20 με τη λογική της ψυχολογικής ενίσχυσης και του να πέσω θετικά έξω στην πρόβλεψη για την επίδοσή τους στις πανελλήνιες. Για τους υπόλοιπους ούτε λόγος - και οι μέτριοι οι κακοί βαθμοί τους είναι υπερβολικοί. Ας εμπιστευτούμε επιτέλους το κριτήριό μας. Τα απλόχερα 19 και 20 σε νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες καλύπτουν ανεπάρκειες και ανασφάλειες είτε του διδάσκοντα είτε του διευθυντή που τον πιέζει. Χαϊδεύοντας όμως τα αυτιά των μαθητών και των γονιών τους, δε θα βοηθήσουμε τα παιδιά να βελτιώσουν την επίδοσή τους στις πανελλήνιες, αφήστε δε που απαξιώνουμε τον εαυτό μας και τη δουλειά μας.
Το ίδιο και στη
Τίτλος: Απ:
Αποστολή από: anneta στις Φεβρουαρίου 07, 2009, 11:58:11 pm
εκτός από το μήνυμα της elytron , διαβάζοντας τα υπόλοιπα αισθάνθηκα πολύ μ@@@ας! Με γυρίσατε χρονιές 1998-2000 που τότε μαθήτρια πήγαινα Λύκειο! Ήμουν η φουρνιά με την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος , που έδωσα πανελλήνιες πάνω από 10 μαθήματα στην '