Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Υπηρεσιακές μεταβολές => Μήνυμα ξεκίνησε από: sofoula2005 στις Ιουνίου 26, 2009, 08:08:32 pm
-
λίγο πριν τις αποσπάσεις και μετά απο 5 χρόνια περιπλανώμενη ανα την Ελλάδα αναρωτιόμουν αν και εσείς νιώθετε καποιου είδους κούραση από όλη αυτή τη διαδικασία..και δεν εννοώ βεβαια το σχολείο και ό,τι συμπαριλαμβάνεται στην εργασία μας αλλά όλα τα υπόλοιπα...μια συνεχή διαδρομή με μια βαλίτσα στο χέρι, μετακομίσεις, καινούργια πρόσωπα,σχολεία, συνάδελφοι, μαθητές (βασικά μου έχει συμβεί να αλλάξω τόπο και σχολείο κάθε χρόνο) φυσικά αν δεν "κάτσει" καλη παρέα...μοναξιά...οπότε μια προσπάθεια για προσαρμογή συνέχεια φυσικά σε μέρη πολύ μικρότερα απο αυτό που γεννήθηκα και μεγάλωσα...τις πρώτες χρονιές και μονο για την εμπειρία ήταν καλά( προσαρμόζομαι και ευκολα...παναθεμά με)...αλλα τωρα τελευταια ειναι όλο και πιο δυσκολο..και λογω της ειδικοτητας μου δεν βλεπω φως...
ποσα χρονια λειπετε απο το σπιτι σας?? ποσα σε μικρα μερη??μηπως ειμαι υπερβολική??.....απλα σκέψεις που πρεπει να αντιμετωπισω αν δεν παρω αποσπαση ΚΑΙ παλι....
-
Γεια σου Σοφούλα :) ξέρω μια παρόμοια περίπτωση με τη δική σου για 6ο έτος στην άλλη άκρη.Κάτι με λογιστική ήταν η ειδικότητά της. Σου εύχομαι φέτος να πάρεις την απόσπαση :)
-
Σοφία σου εύχομαι να πας γρήγορα στον τόπο σου γιατί 5 χρόνια είναι ήδη αρκετά.Κι εμένα δεν μου αρέσει η περιπλάνηση,σιχαίνομαι τις μετακομίσεις οπότε παραμένω 3η χρονιά στο αρχικό μου σχολείο(δυσπρόσιτο πολύ μακρινό αλλά με τέλειο δρόμο :D) Θα μπορούσα να πάρω μετάθεση οριακά κάπου στο νομό Αττικής, αλλά θέλω όλα ή τίποτα.Είμαι που είμαι στο τέρμα της Ελλάδας, ας μείνω λίγο ακόμη να πάω τουλάχιστον στη γειτονιά μου.
Υπάρχουν βέβαια ειδικότητες που θέλουν 80 + μόρια για να πάνε εκεί που θέλουν. Σου έχω λύση, παντρέψου και κάνε γρήγορα 2 παιδάκια ;D ;D
-
Παρομοίως πριν από 5 χρόνια ξεκίνησα την περιπλάνηση. Με χαρά ανείπωτη.
Επιτέλους είχα διοριστεί και όχι εύκολα.... δικαιώθηκε ο αγώνας μου , ξέρεις ..... ωρομισθίες, αναπληρώσεις από δω και από κει, φροντιστήρια, ΙΕΚ, ΑΣΠΑΙΤΕ, ΑΣΕΠ και εγώ και ο σύζυγος μου και τα παιδιά μαζί!! Τώρα προσπαθούμε να βρεθούμε με το σύζυγό μου στο ίδιο μέρος. Έτσι ξεκίνησε ο Γολγοθάς των μεταθέσεων και των αποσπάσεων............... Πλησιάζει το τέλος της σχολικής χρονιάς και πρέπει να αποχαιρετίσω τους συναδέλφους μου................ πάλι! .................Το σχολείο, τα παιδιά.......... το τόπο που με φιλοξένησε για μια χρονιά......... τους νέους φίλους... Πού θα είμαι του χρόνου; Πώς θα ζήσω εγώ και η οικογένεια μου όταν έχω να συντηρήσω τρία σπίτια (ένα του συζύγου, ένα του γιου φοιτητή, και ένα το δικό μου αν γυρίσω πίσω στην οργανική μου) αν δεν πάρω απόσπαση. Όμως αγαπώ τη δουλειά μου και η αλήθεια είναι ότι όταν μπαίνω στη τάξη λέω αξίζει τον κόπο και τις θυσίες γιατί βρίσκομαι εκεί που πάντα ονειρευόμουν να είμαι. Νοιώθω ολοκληρωμένη.
Ας ελπίσουμε ότι αυτό που λένε για αλλαγή της νομοθεσίας σχετικά με τις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών να προβλέπει τουλάχιστον να μη χωρίζουν οι οικογένειες και να μπορούν οι σύζυγοι να βρίσκονται στο ίδιο μέρος όπως και οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι.
-
Σου έχω λύση, παντρέψου και κάνε γρήγορα 2 παιδάκια.......το εχω σκεφτει και αυτο αλλα απο αποσταση δεν γινονται αυτα τα πραγματα.. ;D..ή μηπως να εμπιστευτω το DNA των ντοπιων???χαχαχχα...τελος παντων...δεν φανταζομουν οτι θα κανω παιδια για τις αναγκες της υπηρεσιας...καπως αλλιως το ειχα σκεφτει... :-\
-
Ἐνας ''λευκός'' γάμος και 3 ''λευκά'' παιδια μας σώζουν, φίλοι μου!!!
;D ;D ;D
-
leniao : Ας ελπίσουμε ότι αυτό που λένε για αλλαγή της νομοθεσίας σχετικά με τις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών
Αναφέρθηκε κάτι τέτοιο για τις μεταθέσεις;
-
Δεν κατάλαβα ακριβώς τι ρωτάς. Αν η ερώτηση σου αναφέρεται στην αλλαγή της νομοθεσίας, ναι την προηγούμενη εβδομάδα ανέφερε σχετικά το esos ότι πρόκειται να γίνει αλλαγή στο ΠΔ που αφορά τις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών. Ανέφερε επίσης και τα ονόματα όσων θα μετέχουν στη σχετική επιτροπή. Τώρα αν η ερώτηση σου αναφερόταν για το δεύτερο κομμάτι της πρότασης μου, αυτό ήταν μια ευχή δική μου και πολλών άλλων παντρεμένων συναδέλφων.
-
Ευχαριστώ
-
Το να λύσεις το επαγγελματικό σου με οικογενειακό είναι λίγο άκομψο αλλά εκεί μας έχουν καταντήσει κάποιοι...
-
Το να λύσεις το επαγγελματικό σου με οικογενειακό είναι λίγο άκομψο αλλά εκεί μας έχουν καταντήσει κάποιοι...
Άκομψο είναι επίσης να εύχεσαι να διοριστείς επειδή λατρεύεις αυτήν τη δουλειά και μόλις διοριστείς να βιάζεσαι να κάνεις παιδί για να μην υπηρετήσεις την οργανική σου (Δε το λέω για να προσβάλω κανέναν, απλά όπως και να χει χτυπάει άσχημα) ;D
-
συμφωνω απολυτως...και ακομψο ειναι και βεβιασμενο και τελος παντων δεν παθαινεις τιποτα αν πραγματικα πας στην οργανικη σου( δοκιμασμενο...) αλλοι εχουν βισμα και δεν πατανε ποτε...αλλοι ειναι τυχεροι ( και η ειδικοτητα τους δεν απαιτει πολλα μορια για να πανε σπιτια τους ή καπου που να μπορεις να μεινεις ανετα καποια χρονια)....αλλοι με συνεχεις εγκυμοσυνες και αδειες ανατροφης τελικα καταφερνουν το επιθυμητο αποτελεσμα...
το θεμα ειναι αν δεν εχεις βισμα,ουτε τυχη, ουτε θες να κανεις παιδια κατω απο αυτες τις συνθηκες...
υπαρχει λυση??υπαρχει τελος στην περιηγηση ανα την Ελλαδα?
η απλα το παιρνεις αποφαση οτι θα περασεις καποια απο τα καλυτερα χρονια της ζωης σου στην επαρχια μην κανοντας πολλα απο τα πραγματα που πραγματικα θελεις να κανεις?
μετα απο τοσα χρονια πραγματικα εχω αρχισει να σκεφτομαι αν πραγματικα αξιζει η ολη φαση..
και πριν με παρεξηγησετε πραγματικα αγαπω αυτο που κανω και αυτο ειναι που με κραταει πολλες στιγμες..
και για οσους δεν εχουν διοριστει ακομα...μην πυροβολειτε...απλα τα βασανα μας δεν τελειωνουν με το διορισμο οσο και να το βλεπετε ετσι τωρα..απλα σας ευχομαι να μην χρειαστει καποια στιγμη να φτασετε στο σημειο που εχω φτασει εγω και να κανετε τετοιες σκεψεις...
-
Και εγώ μια απο τα ίδια ξκίνησα αναπληρώτρια στην Αλεξάνδρεια Ημαθείας , μετά ο διορισμός μου ήταν στην Κρήτη , και μετά στην Δράμα όπου και παραμένω για τρίτη χρονιά η διαφορά μου είναι ότι έγω οπου πήγαινα έπρεπε να πέρνω μαζί μου και τα δύο παιδιά μου ,κάθε χρόνο πηγαίναν και σε διαφορετικό σχολείο , για να πιάσω Θεσσαλονίκη πρέπει να φτάσω τα 80 και μόρια απο πού , και ο σύζιγος ιδιοτ. υπάλληλος . Απόσπαση μόνο με μέσο . Όσα ωραίο ειναι το επάγγελμά μας τόσο ταλαιπορούμαστε . Μαργαρίτα
-
υπαρχουν και χειροτερα............αλλα παντα κοιταμε τα καλυτερα..........αυτο το εχω ονομασει ιεραρχηση των αναγκων............εχω εναν φιλο,δουλευε σε εταιρια security και φυλασσε ασφαλιστικο φορεα στην Πατρα.........επαιρνε 500ευρω το μηνα με ενα ρεπο την εβδομαδα,ουτε αδειες ουτε νυχτερινα ουτε εξαιρεσιμα και αρκετα Σ/Κ εκανε διπλοβαρδιες καιτριπλοβαρδιες(16 η 24 ωρες συνεχουν φυλαξης)........βεβαια δεν τον ενοχλουσε κανενας,ουτε οι υπευθυνοι(μαλλον για να μην αρχισει να ζηταει) και ετσι κοιμοταν η εφευγε........μια μερα μου λεει μακαρι να γινομουν μονιμος και ας ειχα αυτες τις εργασιακες συνθηκες...........και του λεω τωρα το λες αυτο.........μολις μονιμοποιηθεις,θα θες να παιρνεις την αδεια για να ξεκουραζεσαι.........μολις εξασφαλισεις την αδεια,θα θες τα νυχτερινα και τα εξαιρεσιμα.......μολις τα παρεις αυτα,θα θες αυξηση μισθου ωστε να παιρνεις τα ιδια λεφτα χωρις να χρειαζεται να κηνυγας τα Σ/Κ.......μολις τα παρεις και αυτα,θα θες να βγεις στη συνταξη ωστε μετα να συνεχισεις να δουλευεις στο μαυρο και να εχεις και την συνταξη..........
συμπερασμα...........οσα και να εχουμε δεν μας φτανουν θελουμε και αλλα-ειναι η ανθρωπινη φυση
-
οσα και να εχουμε δεν μας φτανουν θελουμε και αλλα-ειναι η ανθρωπινη φυση
οσο λιγοτερες οι δυσκολιες κι οσο πιο πολλα "εχουμε" τοσο χειροτερευει η κατασταση μας
δεν καλυπτεται ετσι το κενο
....η ανθρωπινη φυση
(οσοι μιλουν για μονιμοτητα μαλλον αναφερονται στη μονιμοτητα της ανυπαρξιας)
-
συμπερασμα...........οσα και να εχουμε δεν μας φτανουν θελουμε και αλλα-ειναι η ανθρωπινη φυση
Ανθρώπινη φύση είναι η επιθυμία μας να ζούμε με αξιοπρέπεια, με βάση τα δεδομένα της εποχής μας. Όλα τα παραπάνω δικαιώματα (προσοχή στην λέξη "δικαιώματα" όχι "παροχές"), ο φίλος σου θα τα ζητήσει όχι γιατί είναι άπληστος, αλλά γιατί 500ε/μήνα δεν επιτρέπουν σε κανέναν σήμερα να ζει με αξιοπρέπεια * στην Ελλάδα. Γιατί μετά από χιλιάδες χρόνια εξέλιξης, η ανθρωπότητα έχει φτάσει σε τεχνολογικό επίπεδο όπου της επιτρέπεται να εργάζεται λιγότερο και να παράγει περισσότερο, άρα επιτρέπεται στον καθένα από εμάς να ξεκουράζεται περισσότερο (περισσότερο κι από το θεσμοθετημένο 8ωρο ξεκούρασης) χωρίς αυτό να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην παραγωγή αγαθών. Όλα αυτά τα δικαιώματα όμως, που κατακτήθηκαν με αίμα από αυτούς που θέλουν να ξεκουράζονται μόνο αυτοί και να ζούνε από τα λεφτά που δουλεύουν άλλοι, σήμερα πλέον καταπατώνται. Κι αντί να πηγαίνουμε "μπροστά" σε εργασιακές συνθήκες, πηγαίνουμε "πίσω" (btw 16ωρα και 24ωρα δουλεύανε στον μεσαίωνα και στα πρώτα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης. Επίσης στον μεσαίωνα ήταν που κάθε άνθρωπος με το που γινόταν ικανός να δουλέψει άρχιζε την περιπλάνηση από τόπο σε τόπο προκειμένου να έχει εργασία). Ανθρώπινη φύση όμως είναι να κοιτάς μπροστά, όχι πίσω. Απληστία είναι να παράγουν άλλοι και αντί τα λεφτά που αντιστοιχούν στην εργασία τους να τα καρπώνονται οι ίδιοι, να τα παίρνω και να τα χαίρομαι εγώ. Δεν είναι απληστία να ζητάς να απολαμβάνεις τους καρπούς των κόπων σου.
Και μη μου πει κανένας "οι γονείς μας κοπιάσαν περισσότερο και είχαν λιγότερα". Γιατί κι αυτοί θύματα της ίδιας κλοπής είναι. Και επιπλέον, όπως είπα η ανθρωπότητα εξελίσεται. Σέβομαι τους κόπους των γονιών μου, αλλά ΑΠΑΙΤΩ να ζήσω καλύτερα από αυτούς. Αυτό είναι το λογικό και το φυσικό.
* Για να προλάβω γνώμες του στυλ "δεν χρειάζεται να έχεις λεφτά για να είσαι αξιοπρεπής", θα πω ότι χρειάζεται να έχεις λεφτά για να είσαι αξιοπρεπής. Όταν δεν τα έχεις το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθείς να είσαι αξιοπρεπής (η επιτυχία όμως είναι αμφίβολη).
-
(μιας και το φερε η συζητηση, καποια ενδιαφεροντα βιβλια για την ανθρωπινη φυση και την προοδο- γραμμενα απο αριστοκρατες -για "ολα" τα γουστα- τωρα που θα παμε ν αραξουμε και στις παραλιες)
το καστρο (εξιπερι) (ω ναι!)
η εξεγερση των μαζων (ορτεγκα υ γκασετ)
ανθρωπινο πολυ ανθρωπινο (νιτσε)
η ανοδος της ασημαντοτητας (καστοριαδης [που θα διαβαστει πολυ φετος το καλοκαιρι])
-
Το να λύσεις το επαγγελματικό σου με οικογενειακό είναι λίγο άκομψο αλλά εκεί μας έχουν καταντήσει κάποιοι...
Άκομψο είναι επίσης να εύχεσαι να διοριστείς επειδή λατρεύεις αυτήν τη δουλειά και μόλις διοριστείς να βιάζεσαι να κάνεις παιδί για να μην υπηρετήσεις την οργανική σου (Δε το λέω για να προσβάλω κανέναν, απλά όπως και να χει χτυπάει άσχημα) ;D
Χτυπάει άσχημα αλλά δεν γίνεται παντού αυτό?