Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: daniel στις Νοεμβρίου 06, 2009, 06:46:11 pm
-
Ενδιαφέρον όσο και αληθινό άρθρο από το φύλλο της "Καθημερινής της Κυριακής" της 1-11-2009.
O Eμφύλιος δεν είναι στα SOS
Tου Νικου Γ. Ξυδακη
Συζητούσα με έναν φοιτητή Μαθηματικών, αριστούχο απόφοιτο καλού ιδιωτικού σχολείου, με διακρίσεις σε μαθηματικούς διαγωνισμούς. Από την τρέχουσα πολιτική ζωή ξεκινήσαμε, στις απαρχές του φιλελευθερισμού και τον Διαφωτισμό φτάσαμε. Καθώς είχαμε πια μπει στο πεδίο της Ιστορίας, αντιλήφθηκα ότι ο αριστούχος είχε πέσει σε τρικυμία: τοποθετούσε τον Διαφωτισμό περίπου μαζί με την Αναγέννηση, λίγο μετά τον Μεσαίωνα, και σε διερευνητικές ερωτήσεις αποκαλυπτόταν διαρκώς ότι η γνώση του των αδρών ιστορικών περιόδων ήταν συγκεχυμένη, γεμάτη ανακολουθίες και πρωθύστερα. Οι περίοδοι ήταν απλώς ονόματα σκόρπια μες στον χρόνο, μάλιστα ονόματα κενά, χωρίς περιεχόμενο, χαρακτηριστικά, φυσιογνωμία. Ελαφρώς σοκαρισμένος, ο φοιτητής ομολόγησε ότι Νεότερη Ιστορία είχε διδαχθεί δυο-τρεις φορές στον σχολικό του βίο, και «τότε» τα ήξερε, έπαιρνε 18άρια και 19άρια, αλλά τώρα τα μπερδεύει. Καλά, Γεωγραφία δεν έμαθα ποτέ, αλλά Ιστορία νόμιζα ότι ξέρω, ψέλλισε εξομολογητικά. Τον παρηγόρησα λέγοντάς του, ότι η άγνοιά του δείχνει μάλλον την αποτυχία του σχολείου. Δεν του αρκούσε· ζήτησε κανένα καλό βιβλίο Ιστορίας. Δεν δεχόταν ότι το σχολείο του απέτυχε.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, με δική του πρωτοβουλία ξεκίνησε η δεύτερη φάση της ανοιχτής μας συζήτησης. Αφορμή, ο Εμφύλιος και η ταινία του Π.
-
Kαι για να μη μείνουμε μόνο στη γνώση, το σχολείο πρέπει να φροντίζει ώστε οι μαθητές να αποκτούν δεξιότητες και αξίες που θα τους είναι χρήσιμα για το μέλλον. Ίσως με τις τελευταίες να ερχόταν και η γνώση πιο εύκολα.
-
Προφανέστατα και έχεις δίκιο. Άλλωστε αυτή είναι η πραγματική, η σφαιρική, η ουσιώδης γνώση. Αφού το δικό μας σχολείο, το πατροπαράδοτο σχολείο που ξέρουμε όλοι, ποτέ δεν άσκησε σοβαρά και δεν αντιμετώπισε ποτέ ισότιμα άλλες δεξιότητες των παιδιών πλην της παθητικής θεωρητικής προσέγγισης του στυλ: "Στα λέω, τα διαβάζεις, τα αποστηθίζεις, τα γράφεις, περνάς"... :-\
Πως θα γίνουν τα παιδιά, οι γενιές αυτές ολοκληρωμένες;...
Όταν γυμνάζεις ένα μυ συνέχεια, οι άλλοι ατονούν. Κάποια στιγμή θα γίνεις δύσμορφος κι ανάπηρος. Ακριβώς το ίδιο είναι. Και να πεις ότι δεν προερχόμαστε από τόπο με παράδοση και προσοχή στην παιδεία των νέων και την ισορροπία σε αυτή, γνώσεων, δεξιοτήτων, πνεύματος και σώματος...
-
Πόσο δίκιο έχει..
Εξαιρετικό άρθρο, ευχαριστούμε πολύ daniel.
-
Όσο τα προγράμματα και η ύλη καθορίζονται από γραφειοκράτες, είναι αναπόφευκτο να εμφανίζεται το σημερινό επίπεδο. >:( Και ερωτώ, είναι ποτέ δυνατόν ο καθηγητής να βοηθήσει τα παιδιά να αποκτήσουν σφαιρική εικόνα πχ της ιστορίας ή εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, όταν χαροπαλεύει με το πιστόλι στον κρόταφο να βγάλει την ύλη των πανελλαδικών; Θα μου πείτε υπάρχουν και οι άλλες τάξεις ... μα οι άλλες τάξεις στο ελληνικό σχολείο υπάρχουν μόνο και μόνο, για να είναι προθάλαμος της Γ!
Προφανέστατα και έχεις δίκιο. Άλλωστε αυτή είναι η πραγματική, η σφαιρική, η ουσιώδης γνώση. Αφού το δικό μας σχολείο, το πατροπαράδοτο σχολείο που ξέρουμε όλοι, ποτέ δεν άσκησε σοβαρά και δεν αντιμετώπισε ποτέ ισότιμα άλλες δεξιότητες των παιδιών πλην της παθητικής θεωρητικής προσέγγισης του στυλ: "Στα λέω, τα διαβάζεις, τα αποστηθίζεις, τα γράφεις, περνάς"... :-\
Πως θα γίνουν τα παιδιά, οι γενιές αυτές ολοκληρωμένες;...
Όταν γυμνάζεις ένα μυ συνέχεια, οι άλλοι ατονούν. Κάποια στιγμή θα γίνεις δύσμορφος κι ανάπηρος. Ακριβώς το ίδιο είναι. Και να πεις ότι δεν προερχόμαστε από τόπο με παράδοση και προσοχή στην παιδεία των νέων και την ισορροπία σε αυτή, γνώσεων, δεξιοτήτων, πνεύματος και σώματος...
Πώς θα γίνουν ολοκληρωμένες daniel, όταν οι μισές ώρες των παιδιών είναι κενές λόγω έλλειψης καθηγητών, οι άλλες χάνονται με αργίες, εκδρομές, συνελεύσεις, καταλήψεις και σε όσες απομένουν απομένουν, πρέπει να βγει η ύλη;
-
Φίλε καρχαρία, εγώ το εχω ξαναπει πολλές φορές...
Πραγματική Παιδεία με τις φατρίες φιλολόγων, μαθηματικών, φυσικοχημικών και λοιπών ειδικοτήτων να ερίζουν για το ποια θα πάρει τη μερίδα του λέοντος από τις σάρκες των παιδιών, (να απαιτήσουν να μπουν πχ τα αρχαία στο ..δημοτικό -λέμε τώρα! ;D ;D- ωστε να βρουν δουλειά οι αδιοριστοι φιλόλογοι, η να διδαχθεί η θεωρία του bing-bang και το πειραμα cern με απλά λόγια στο νηπιαγωγείο ;D ;D ;D για να διορίσουμε φυσικούς), δε γίνεται...
Αν δε καθίσει μια επιτροπή ειδικών, πραγματικών παιδαγωγών και επαϊόντων του αντικειμένου της εκπαίδευσης, προσώπων κοινά αποδεκτών από την εκπαιδευτική κοινότητα, να κάνει μια έρευνα, μια μελέτη, ένα πλάνο (αφού δει και μελετήσει συνολικά ξένα μοντέλα επιτυχημένα ή και ..αρχαία!), για το τι χρειάζεται η παιδεία των νέων μας σήμερα, τι είναι καλύτερο για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας τους και την ολοκλήρωσή τους σαν αυριανών πολιτών της χώρας, τις ανάγκες και τις επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών τους, τις ειδικότητες και τις ώρες τους, την υλικοτεχνική υποδομή, την αντικειμενική αλλά και υποχρεωτική αξιολόγηση των καθηγητών, μαθητών και σχολείων κλπ, και να το εφαρμόσουν χωρίς να λάβουν υπόψη τους κανένα "πολιτικό κόστος" και πέρα από μικροκομματικές σκοπιμότητες, δε θα δούμε προκοπή..
Όσο για τις χαμένες ώρες λόγω εκδρομών, συνελεύσεων (συλλόγων και μαθητών) έχω να πω πως όταν γίνονται όπως πρέπει (οι εκδρομές να έχουν επιμορφωτικό χαρακτήρα και οι συνελεύσεις λόγο για να γίνονται) όχι μόνο δεν είναι χαμένες ώρες αλλά και πολύ επικοδομητικές για την κοινωνικοποίηση και τη μόρφωση του ανθρώπου..
Αν οι χαμένες ώρες είναι χαμένες επειδή δεν υπάρχουν καθηγητές στα σχολειά, τι να πω.. εκεί μιλάμε για μπ@@ρδ@@ο και όχι για παιδεία!...
Όσο για το ότι στο σχολείο όλο είναι δομημένο και κινείται γύρω από τις πανελλήνιες, αυτό πράγματι είναι μεγάλο δυστύχημα εις βάρος της πραγματικής και σφαιρικής γνώσης...
-
Το άρθρο του Ξυδάκη είναι εξαιρετικό, το διάβασα και εγώ την προηγούμενη Κυριακή στην καθημερινή. Οι γνώσεις όχι μόνο των μαθητών αλλά και οι δικές μας είναι ανεπαρκείς, αναλωνόμαστε ειδικά στο Λύκειο στις πανελλήνιες και βομβαρδίζουμε με ανούσιες γνώσεις τους μαθητές. Για ποια μαθήματα ιστορίας να μιλήσουμε, πάντα το μάθημα της ιστορίας ήταν βαρετό για τους μαθητές, στις πανελλήνιες με το σύστημα των δεσμών ήταν μόνο για αποστήθιση (μην ξεχάσεις και το και) και στο πανεπιστήμιο για πολλούς από εμάς τους φιλολόγους ήταν μάθημα επιλογής. Μια ιστορία διδάχτηκα όλη και όλη στο πανεπιστήμιο (Νεοελληνικό τμήμα της Φιλολογίας). Άχρηστες γνώσεις και εκεί. Μόνο στο φιλότιμο και στο μεράκι του καθένα μας είναι να πλουτίζουμε τις γνώσεις μας, δεν περιμένουμε πια καμία επιμόρφωση (έτσι πως είναι άλλωστε οι επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών, καλύτερα να μη γίνονται).
-
Έχεις απόλυτο δίκιο... daniel.
-
Πάντως, χωρίς πλάκα, αν ήμουν υπουργός παιδείας, θα έθετα ως απαραίτητη προϋπόθεση για όλους, όσοι θέλουν να εργαστούν στο δημόσιο, να έχουν 5ετή εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να έχουν μάθει να δουλεύουν!
Φίλε δεν ξερεις πόσο δικιο εχεις..
Και γω το ίδιο θα κανα, ειδικά για κάτι δασκαλίτσες και κάτι μπούληδες 22-23 χρονών που μπαινουν από το ένα ίδρυμα (πανεπιστημιο-μεταπτυχιακό) στο άλλο (δημόσιο) χωρίς να καταλάβουν τι παίζει έξω στη ζούγκλα και μαθαίνουν στα εύκολα και την τεμπελιά τόσο, που μόλις βρουν λίγο τα δύσκολα αρχίζουν τα κλαψουρίσματα στους μπαμπάδες για να βάλουν μεσο να τις πάνε κάπου αλλού, κάπου καλύτερα, μακριά από το σκληρό τούτο κόσμο που τις θέλει να ξυπνάνε πρωι, να δουλεύουν, να έχουν να κάνουν με κακομαθημένα, να..., να..... >:( >:( ??? ???
-
Από τους εκπαιδευτικούς λείπει η φιλομάθεια.
Ετσι λείπει η φιλομάθεια και από αυτούς που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής των εκπαιδευτικών, δηλαδή από τους μαθητές.
-
Ισχύει και το αντίστροφο πίστεψέ με...
Και ο καλός μαθητής κάνει καλό τον δάσκαλο... Του δίνει κίνητρο, όρεξη, φιλομαθεια, αγωνία να γίνει καλύτερος, σκοπό..
-
Σε πιστεύω, δεν θα φέρω αντίρρηση.
Ωστόσω, δεν είναι ο ρόλος του μαθητή να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον καθηγητή (έστω κι αν περιστασιακά αυτό συμβαίνει), αλλά το αντίστροφο συγκαταλέγεται (ή πρέπει να συγκαταλέγεται) στα καθήκοντα του εκπαιδευτικού.
-
Ναι, ο καθηγητής ως ενήλικας και επαγγελματίας οφείλει να δίνει τον καλύτερό του εαυτό και να βρίσκει τους μηχανισμούς και τα κίνητρα ώστε να αποδίδει καλύτερα, αναμφισβήτητα...
Ωστόσο η εκπαιδευτική διαδικασία είναι μια δυναμική και διαδραστική κατάσταση μεταξύ των μελών μιας τάξης...
Αν το έτερα μέλη (μαθητές) δε συνδιαμορφώνουν αυτή τη διαδικασία (για διάφορους λόγους είτε γιατί δε μπορούν, είτε γιατί δε θέλουν, είτε είναι από αδιαφορία, είτε από χαμηλό επίπεδο και άγνοια, από έλλειψη φιλομάθειας, αρνητισμό και δυσπιστία στην εκπαιδευτική διαδικασία κλπ), το μάθημα έχει τέτοια διαφορά, όση ο έρωτας με τον αυνανισμό...
-
Σωστά... άλλο το πλυντήριο... άλλο το πλύσιμο στο χέρι! ;) Άλλο πχ το ΕΠΑΛ και άλλο το Κολλέγιο Αθηνών! Όταν λαμβάνει χώρα ο εξής διάλογος: (
-
εγω με λυπη μου διαπιστωνω πως τα πιο πολλα παιδια δεν θελουν να μαθουν τιποτα αλλο περα απ' ο,τι θα τους χρησιμευσει στις πανελληνιες,πολλες φορες ουτε αυτα.Προσωπικα συνηθως τους προσφερω πιο πολλα στοιχεια απο αυτα που απαιτει το μαθημα,οχι να τα μαθουν,απλα να ενημερωθουν περισσοτερο.Περυσι διδαξα στη γ λυκειου την ενοτητα για το κοινωνικο προβλημα.Εκει γινεται αναφορα στον κοινωνικο αποκλεισμο και την περιθωριοποιηση.Τους ειχα παει διαφορα δημοσιευματα για αστεγους,τριτοκοσμικες χωρες και το aids,στοιχεια για τους φορεις κλπ.Ανεφερα λοιπον και τους τροπους μεταδοσης(μια που στην ηλικια τους σιγουρα τους αφορα) και καποιοι ψιθυριζαν ''τί μας τα λεει τωρα αυτα''.Ουτε αυτο που τους αφορα αμεσα κι ειναι θεμα ζωης και υγειας,δεν ηθελαν να μαθουν
-
Προσθετα στα γραφομενα σας, πιστευω ότι μια εκ των βασικων αδυναμιων του εκπαιδευτικου συστηματος είναι και η ελλειψη καλλιεργειας της στρατηγικης δεξιοτητας του μαθητη, που του επιτρεπει να διαχειριζεται και να συντονιζει ολες τις επιμερους δεξιοτητες του αποτελεσματικα. Πρεπει η διδασκαλια να αποκτησει και μεταγνωσιακη στοχευση, εστιαζομενη στην αναπτυξη των στρατηγικων μαθησης του μαθητη. Πρεπει με αλλους λογους ο μαθητης να μαθει πώς να μαθαινει, ουτως ώστε να αναλαβει μεγαλυτερο μεριδιο ευθυνης στην εκπαιδευτικη διαδικασια, να ακονιστει η κριση του και να απελευθερωθει η δημιουργικοτητα του, προκειμενου τελικα να επιτευχθει μεγαλυτερη μαθησιακη αυτονομια και αυτενεργεια.
-
Την Τετάρτη άλλος ένας μαθητής μου της Α Λυκείου διέκοψε το σχολείο. Ο έβδομος κατά σειρά από την αρχή της χρονιάς…
Αφορμή η γνωστή. Πολλές απουσίες που ουσιαστικά δεν θα του επέτρεπαν να προβιβαστεί στην επόμενη τάξη.
Λέω αφορμή γιατί τα αίτια συνήθως είναι βαθύτερα.
Ο συγκεκριμένος μαθητής, παιδί χωρισμένων γονέων, που η μεταξύ τους σχέση δεν είναι και η καλύτερη, αναγκασμένος να δουλεύει τα Σαββατοκύριακα, είναι ένα από τα παιδιά εκείνα που παρότι διαθέτουν αυτό που λέμε «μυαλό, κρίση και ωριμότητα» το σχολείο όπως είναι αδυνατεί να τα αγκαλιάσει.
Μαθητής του 11 γιατί βαριότανε απίστευτα, θεωρούσε άχρηστη τη γνώση που του προσφερόταν. Ήσυχος αλλά με έντονη προσωπικότητα και με ιδιαίτερη κλίση στη μουσική (συνθέτει και παίζει).
Δυστυχώς οι καθηγητές του δεν καταφέραμε να τον πείσουμε ότι και θέση έχει στο σχολείο και ότι κι αυτή η «άχρηστη» γνώση έχει κάτι να του προσφέρει.
Νίκο, συγνώμη.
-
Την Τετάρτη άλλος ένας μαθητής μου της Α Λυκείου διέκοψε το σχολείο. Ο έβδομος κατά σειρά από την αρχή της χρονιάς…
Αφορμή η γνωστή. Πολλές απουσίες που ουσιαστικά δεν θα του επέτρεπαν να προβιβαστεί στην επόμενη τάξη.
Λέω αφορμή γιατί τα αίτια συνήθως είναι βαθύτερα.
Ο συγκεκριμένος μαθητής, παιδί χωρισμένων γονέων, που η μεταξύ τους σχέση δεν είναι και η καλύτερη, αναγκασμένος να δουλεύει τα Σαββατοκύριακα, είναι ένα από τα παιδιά εκείνα που παρότι διαθέτουν αυτό που λέμε «μυαλό, κρίση και ωριμότητα» το σχολείο όπως είναι αδυνατεί να τα αγκαλιάσει.
Μαθητής του 11 γιατί βαριότανε απίστευτα, θεωρούσε άχρηστη τη γνώση που του προσφερόταν. Ήσυχος αλλά με έντονη προσωπικότητα και με ιδιαίτερη κλίση στη μουσική (συνθέτει και παίζει).
Δυστυχώς οι καθηγητές του δεν καταφέραμε να τον πείσουμε ότι και θέση έχει στο σχολείο και ότι κι αυτή η «άχρηστη» γνώση έχει κάτι να του προσφέρει.
Νίκο, συγνώμη.
Συμφωνώ με όσα έχουν ειπωθεί... το τραγικό είναι το αυτό το τόπικ δεν είναι τόσο ενεργό όσο άλλα που αφορούν τον διορισμό και αυτό λέει πολλά.
Έχω έρθει και εγώ στην θέση να ζητήσω συγγνώμη για την κατάσταση που ζουν οι μαθητές, την τυποποιημένη, την πατενταρισμένη γνώση, με τελικό σκοπό την αποχαύνωση όσων έχουν "ξεφύγει" από το σύστημα.
Δίνουμε σημασία στο να παπαγαλίσουν οι μαθητές την ευκτική και αρχικούς χρόνους ρημάτων, που δεν θα τους χρειαστούν ποτέ ξανά ενώ θα μπορούσαμε να δώσουμε εκείνες τις ώρες στους μαθητές για να σκεφτουν γιατί γράφτηκε αυτό που γράφτηκε. Αλλά δεν συμφέρει το κράτος να σκέφτονται οι αυριανοί πολίτες.
Τα αποτελέσματα της ημιμάθειας τα βλέπουμε ήδη στο κοινωνικό κατεστημένο μας.
Μια μέρα μπηκα σε ένα ταξι. Ταξιτζής ήταν ένας παλιός συμμαθητής μου, ο οποίος αφού εμεινε αρκετές φορές στην ίδια τάξη, παράτησε το σχολείο. Αρχίσαμε να συζητάμε και έμεινα έκπληκτη από την ευστροφία και τη διορατικότητα του. Είχε απόψεις ώριμες, τέτοιες που δεν είχαν άλλοι που τελείωσαν το σχολείο και αποφοίτησαν από πανεπιστήμιο.
Πιστεύω ότι έτσι όπως είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα - του τύπου "παρ'τα να τα μάθεις και εάν δεν τα μάθεις από εκεί είναι η πόρτα" - διώχνει τους καλύτερους μαθητές... εάν αντέξουν τον παραλογισμό και παραμείνουν μετά θα τους στείλει σε σχολή που δεν θέλαν να σπουδάσουν... και στο πανεπιστήμιο ο μαθητής θα ζήσει τα ίδια και χειρότερα από το σχολείο.
Σ'αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί,
και οι πόθοι τους ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή
-
Συμφωνώ με όσα έχουν ειπωθεί... το τραγικό είναι το αυτό το τόπικ δεν είναι τόσο ενεργό όσο άλλα που αφορούν τον διορισμό και αυτό λέει πολλά.
Πόσο δίκιο έχεις... :-\ Το έχω αναφερει και γω αλλού.. Αλλά δεν αδικώ καθόλου τον κόσμο.. Ξερω πως οι περισσότεροι που μπαίνουν εδώ μεσα είναι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί, ωρομίσθιοι, αναπληρωτές και ιδιωτεύοντες, με την αγωνία (οι περισσότεροι) του διορισμού, των αλλαγών στα κριτήρια του διορισμού και τι θα ισχύσει κλπ.. Την πυραμίδα του Maslow την ξερεις, ε; : http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?topic_id=8866 (http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?topic_id=8866)
Πρέπει να καλυφτούν οι πρωταρχικές ανάγκες του (εκπαιδευτικού) κόσμου για επιβίωση και μετά να συζητήσει (ο κόσμος αυτός) για σωστή παιδεία... Νηστικό αρκούδι, δεν είναι σε θέση να σκεφτει και να καταθεσει τις προτάσεις του.. :-\ Γι' αυτό και το τόπικ αυτό δεν έχει και ..μεγάλη κίνηση!.. ;D
Έχω έρθει και εγώ στην θέση να ζητήσω συγγνώμη για την κατάσταση που ζουν οι μαθητές, την τυποποιημένη, την πατενταρισμένη γνώση, με τελικό σκοπό την αποχαύνωση όσων έχουν "ξεφύγει" από το σύστημα.
Δίνουμε σημασία στο να παπαγαλίσουν οι μαθητές την ευκτική και αρχικούς χρόνους ρημάτων, που δεν θα τους χρειαστούν ποτέ ξανά ενώ θα μπορούσαμε να δώσουμε εκείνες τις ώρες στους μαθητές για να σκεφτουν γιατί γράφτηκε αυτό που γράφτηκε. Αλλά δεν συμφέρει το κράτος να σκέφτονται οι αυριανοί πολίτες.
Τα αποτελέσματα της ημιμάθειας τα βλέπουμε ήδη στο κοινωνικό κατεστημένο μας.
Μια μέρα μπηκα σε ένα ταξι. Ταξιτζής ήταν ένας παλιός συμμαθητής μου, ο οποίος αφού εμεινε αρκετές φορές στην ίδια τάξη, παράτησε το σχολείο. Αρχίσαμε να συζητάμε και έμεινα έκπληκτη από την ευστροφία και τη διορατικότητα του. Είχε απόψεις ώριμες, τέτοιες που δεν είχαν άλλοι που τελείωσαν το σχολείο και αποφοίτησαν από πανεπιστήμιο.
Πιστεύω ότι έτσι όπως είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα - του τύπου "παρ'τα να τα μάθεις και εάν δεν τα μάθεις από εκεί είναι η πόρτα" - διώχνει τους καλύτερους μαθητές... εάν αντέξουν τον παραλογισμό και παραμείνουν μετά θα τους στείλει σε σχολή που δεν θέλαν να σπουδάσουν... και στο πανεπιστήμιο ο μαθητής θα ζήσει τα ίδια και χειρότερα από το σχολείο.
Το σχολείο που έχουμε φτιαξει (η κεντρική δομή του, δε μιλω για εξαιρεσεις τυπου "καλλιτεχνικά" που είναι 3-4 σε όλη τη χωρα ή "αθλητικά"), είναι σχολείο ενός τυπου και μιας γνωστικής διαβαθμισης... Εννοώ πως τα σχολειά που έχουμε φτιάξει οι νεοέλληνες (γιατι οι αρχαίοι σίγουρα είχαν καλύτερα), δεν είναι φτιαγμένα να αναπτυξουν τις δεξιότητες του παιδιού και του εφήβου, να αφουγκραστούν τις αναγκες και τις κλίσεις του.. Είναι το γνωστό ....Προκρούστειο σχολείο όπου το παιδί μαθαινει να πειθαρχεί στο στημενο παιχνίδι της αποστηθισης και του εξεταστοκεντρικού χαρακτηρα.
Επιλογή δεν υπάρχει, αφού καταργείται αυτόματα: Όλα στο βωμό των Πανελλαδικών...
-
Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων
σας καλεί να παρευρεθείτε στη φιλολογική εκδήλωση, με θέμα «Σχολείο και Μουσεία»,
που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη, 9 Ιουνίου 2010 και ώρα 6.45 μ.μ. (διάρκεια εκδήλωσης 2 ώρες)
στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 2ου Πειραματικού Γυμνασίου Αθηνών,
Τσόχα 43 και Φιλήμονος 36-38, Αμπελόκηποι, (δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, Μετρό: στάση Αμπελόκηποι).
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Προεδρία: Τασούλα Καραγεωργίου – Ζωή Κατσιαμπούρα
19.00-19.20: Γεώργιος Δάλκος, Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε., «Διδασκαλία της Ιστορίας στο Μουσείο».
19.20-19.40: Ελένη Σπαθάρη-Μπεγλίτη, Σχολική Σύμβουλος Δ.Ε., «Μεθοδολογικές αρχές σύνθεσης σχολείου και κοινωνίας μέσω της διαδικασίας σύστασης σχολικού Μουσείου και εκπαιδευτικής σκευής».
19.40-20.00: Στέλλα Χρυσουλάκη, Αρχαιολόγος Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, «Εκπαιδευτικά Προγράμματα και Μουσεία».
20.00-20.20: Αντώνιος Μαστραπάς, δ.φ., Καθηγητής Δ.Ε., «Μια εκπαιδευτική περιήγηση στο χώρο του αθηναϊκού Κεραμεικού».
20.20-20.50: Συζήτηση.
Ο Πρόεδρος Η Γενική Γραμματέας
Αναστάσιος Στέφος Γεωργία Χαριτίδου
Τελευταία Ενημέρωση στις Τρίτη, 25 Μάιος 2010 16:44
-
Καλημερα σε ολους και ολες....
πολυ ενδιαφερον θεμα...συμφωνω σχεδον με ολα οσα ειπωθηκαν...(δυστυχως.. :-\...)
θελω απλα να προσθεσω...οτι δεν φταινε οι μαθητες που εστιαζουν στις πανελληνιες και στην υλη που σχετιζεται με αυτες....ετσι εχουν μαθει κ ετσι ''πρεπει'' να κανουν για να μπορεσουν ισως να φτασουν πιο κοντα στα ονειρα τους για το μελλον....ετσι καναμε και εμεις....θυμαστε...? :-\
δεν ειχαμε κ πολλα περιθωρια να ασχοληθουμε σφαιρικα με ενδιαφεροντα κ αξιολογα ζητηματα.....δεν μας εδσαν αυτην την ευκαιρια....δυστυχως.... :-\ (θυμαμαι εδινα πανελληνιες το 2000 -το καινουργιο τοτε συστημα-πρωτη φορα εφαρμογης του.......15 μαθηματα παρακαλω......κ πανελληνιες και στην β' λυκειου....... :-\........ολα αυτα δεν ηταν ''κενες'' γνωσεις...? εννοω....βιαστικες....αγχωμενες.....για να γραψουμε καλα....να πετυχουμε τους στοχους μας......... :-\.....)
μακαρι να αλλαξει καποια στιγμη ολο αυτο..... :-\
-
Καλημερα σε ολους και ολες....
πολυ ενδιαφερον θεμα...συμφωνω σχεδον με ολα οσα ειπωθηκαν...(δυστυχως.. :-\...)
θελω απλα να προσθεσω...οτι δεν φταινε οι μαθητες που εστιαζουν στις πανελληνιες και στην υλη που σχετιζεται με αυτες....ετσι εχουν μαθει κ ετσι ''πρεπει'' να κανουν για να μπορεσουν ισως να φτασουν πιο κοντα στα ονειρα τους για το μελλον....ετσι καναμε και εμεις....θυμαστε...? :-\
δεν ειχαμε κ πολλα περιθωρια να ασχοληθουμε σφαιρικα με ενδιαφεροντα κ αξιολογα ζητηματα.....δεν μας εδσαν αυτην την ευκαιρια....δυστυχως.... :-\ (θυμαμαι εδινα πανελληνιες το 2000 -το καινουργιο τοτε συστημα-πρωτη φορα εφαρμογης του.......15 μαθηματα παρακαλω......κ πανελληνιες και στην β' λυκειου....... :-\........ολα αυτα δεν ηταν ''κενες'' γνωσεις...? εννοω....βιαστικες....αγχωμενες.....για να γραψουμε καλα....να πετυχουμε τους στοχους μας......... :-\.....)
μακαρι να αλλαξει καποια στιγμη ολο αυτο..... :-\
Εάν δεν αλλάξει το γεγονός ότι για να περάεις σε μία σχολή πρέπει να δώσεις πανελλαδικές, γιατι οποίες προετοιμάζεσαι με ένα συγκεκριμ΄ρνο βιβλίο στο σχολείο δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό το φαινόμενο.
Εάν δεν αλλάξει το αναλυτικό πρόγραμμα, εάν δεν αλλάξει ο τρόπος διδασκαλίας....
Ο δάσκαλος πρέπει να είναι ο συντονιστής μέσα στην τάξη. Τη γνώση πρέπει να την ανακαλύπτουν τα παιδιά ερευνώντας, και ο δάσκαλος να τους κατευθύνει και να λύνει απορίες. Ναι, κάποια "ευαίσθητα" θέματα μπορεί να προκαλέσουν έντονες διαφωνίες μέσα στην τάξη καθώς μπορεί να ακουστούν ακρέες απόψεις, αλλά γι' αυτό θα υπάρχει ο δάσκαλος, για να κατευνάσει τα πνέυματα και για να παρουσιάσει και εναλλακτικές θεωρίες/γνώσεις.
Υ.Γ. Και εγώ νεότερη ιστορία δεν έμαθα ποτέ. Ήταν μάθημα κορμού, το οποίο η καθηγήτρια αρνιόταν να μας διδάξει... Μεγαλώνοντας διάβασα κάποια πράγματα μονη μου. Και όχι μόνο ιστορία, αλλά και γεωγραφία κλπ
-
emmaki εχεις δικιο...ετσι πρπει να γινει...
να πω κατι ελαφρως εκτος θεματος....? γ'λυκειου...νεοτερη ιστορια...μας διδασκε...η καθηγητρια αγγλικων...η οποια ηταν κ οργανωμενη στο ΚΚΕ......μας παρουσιασε την ιστορια ακριβως οπως ηθελε.....
τοτε δεν διναμε σημασια σαν μαθητες....δεν μας ενδιεφερε....καταλαβαιναμε...αλλα δεν μπαιναμε στη διαδικασια ...καταλαβαινετε πιστευω......τωρα που τα σκεφτομαι....τσαντιζομαι τοσο πολυ.....αυτη η γυναικα σαφως δεν ηταν εκπαιδευτικος κ θα πρεπε να ντρεπεται που προσπαθουσε να κανει προπαγανδα...μεσα στην σχολικη ταξη....... >:( :-\
ωστοσο κανεις δεν την ελεγχε..... :-\
-
emmaki εχεις δικιο...ετσι πρπει να γινει...
να πω κατι ελαφρως εκτος θεματος....? γ'λυκειου...νεοτερη ιστορια...μας διδασκε...η καθηγητρια αγγλικων...η οποια ηταν κ οργανωμενη στο ΚΚΕ......μας παρουσιασε την ιστορια ακριβως οπως ηθελε.....
τοτε δεν διναμε σημασια σαν μαθητες....δεν μας ενδιεφερε....καταλαβαιναμε...αλλα δεν μπαιναμε στη διαδικασια ...καταλαβαινετε πιστευω......τωρα που τα σκεφτομαι....τσαντιζομαι τοσο πολυ.....αυτη η γυναικα σαφως δεν ηταν εκπαιδευτικος κ θα πρεπε να ντρεπεται που προσπαθουσε να κανει προπαγανδα...μεσα στην σχολικη ταξη....... >:( :-\
ωστοσο κανεις δεν την ελεγχε..... :-\
Σε μας συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο.
Είχα συμμαθητή στην ΚΝΕ. Δεν θα σχολιάσω την πολιτική του επιλογή ή σκέψη, δικαίωμα του είναι να άκολουθεί όποιο πολιτικό χώρο θέλει. Η καθηγήτρια το ήξερε, και πήγαινε από πάνω του, στηριζόταν στο θρανίο του και έλεγε μπροστά στο πρόσωπο του, με αργή φωνή "Οι κομμουνιστές έσφαζαν με τα κονσρεβοκούτια τους μενσεβίκους! Κατάλαβες τώρα σε το κόμμα δολοφόνων είσαι;". Απαράδεκτη στάση στο σχολείο από την καθηγήτρια και μάλιστα προς ένα παιδί 16μιση ετών, που έκανε κάποιες επιλογές για την εξωσχολική του ζωή (ποτέ δεν έιχε πει κάτι μέσα στο σχολέιο)
-
Αμα ψάξεις θα βρεις τέτοια παραδείγματα από διάφορετικές ομάδες , δεξιοι , αριστεροί , το θέμα είναι ότι πρέπει ο καθηγητής να είναι αντικειμενικός , βεβαια ίσως καμιά φορα κάτι να σου ξεφύγει αλλα αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να το αντιμετωπίσει πρώτα ο διευθυντής . Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν υπάρχει έλεγχος , το διευθυντή τον έχουμε για διακόσμηση?
-
<<Ψυχή
-
Εγώ δε νομίζω ότι το κακό ξεκινάει από τους καθηγητές, αλλά από την εκπαιδευτική κατεύθυνση που δίνει το υπουργείο και από κυρίως από την ίδια την διδακτέα ύλη και τον τρόπο που διδάσκεται. Αναφέρομαι στα φιλολογικά μαθήματα. Η ύλη μικρή σχέση έχει με τη σύγχρονη πραγματικότητα ενώ ο τρόπος που μας επιβάλουν να τη διδάξουμε είναι παρωχημένος.
-
<<Ψυχή
-
Θα συμφωνήσω με την/τον emmaki.
Πέρα όμως, από την προσωπική πολιτική ιδεολογία του καθενός, ο τρόπος διδασκαλίας κυρίως της ιστορίας, δεν ευνοεί τη γνώση, αλλά την αποστήθιση...
Αν δεν είχα σπουδάσει Φιλολογία, πολύ αμφιβάλλω αν θα θυμόμουν κι εγώ τώρα οτιδήποτε από τα σχολικά βιβλία της Ιστορίας.. :(
-
Χαίρομαι ιδιαίτερα που υπάρχει αυτή η συζήτηση και συμφωνώ αρκετά με όλους.
Ξέρετε, έχω δει επανειλημμένα στο PDE σχόλια και συζητήσεις για κακούς μαθητές.
Μαθητές αδιάφορους, αντιδραστικούς,ακόμα και παραβατικούς, καθώς και τρόπους αντιμετώπισής τους.
Καλά όλ' αυτά. Επιτρέψτε μου όμως να ρωτήσω τώρα και το αντίστροφο:
Πώς θα αντιμετωπίζατε την περίπτωση ενός ιδιαίτερα ΚΑΛΟΥ μαθητή?
Ένα παιδί π.χ. που είναι άριστο και στο χαρακτήρα και στα μαθήματα,
παρουσιάζοντας όμως ιδιαίτερη κλίση σε ένα από αυτά.
Ίσως η απορία ακούγεται απλοϊκή κι εύκολη στην απάντησή της, προκύπτουν όμως μερικές δυσκολίες.
Ο μαθητής που παρουσιάζεται στο άρθρο της Καθημερινής έχει, όπως γράφεται, διακρίσεις σε διαγωνισμούς μαθηματικών. Αυτό προϋποθέτει ειδική εμβάθυνση στην ύλη της τάξης του, αλλά και εκτεταμένη γνώση από την ύλη επόμενων τάξεων. Με δυο λόγια, μαθητές τέτοιου είδους έχουν φύγει πολύ μπροστά στο μάθημα του ενδιαφέροντός τους.
Πώς διδάσκεται λοιπόν ένας τέτοιος τύπος μαθητή?
Εννοώ αν και με ποιο τρόπο μπορεί ένας μαθητής που βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο να διδαχθεί οτιδήποτε πάνω στο αντικείμενό του μέσα στην αίθουσα, ώστε το σχολείο να έχει ουσιαστική συμβολή στη μετέπειτα πορεία του.
Ποια πιστεύετε πως είναι η ενδεδειγμένη στάση ενός καθηγητή απέναντί του?
Και τι είδους πρόβλεψη υπάρχει ή θα μπορούσε να υπάρχει γι' αυτά τα παιδιά στην καθημερινή πρακτική του σχολείου στη χώρα μας?
-
Χαίρομαι ιδιαίτερα που υπάρχει αυτή η συζήτηση και συμφωνώ αρκετά με όλους.
Ξέρετε, έχω δει επανειλημμένα στο PDE σχόλια και συζητήσεις για κακούς μαθητές.
Μαθητές αδιάφορους, αντιδραστικούς,ακόμα και παραβατικούς, καθώς και τρόπους αντιμετώπισής τους.
Καλά όλ' αυτά. Επιτρέψτε μου όμως να ρωτήσω τώρα και το αντίστροφο:
Πώς θα αντιμετωπίζατε την περίπτωση ενός ιδιαίτερα ΚΑΛΟΥ μαθητή?
Ένα παιδί π.χ. που είναι άριστο και στο χαρακτήρα και στα μαθήματα,
παρουσιάζοντας όμως ιδιαίτερη κλίση σε ένα από αυτά.
Ίσως η απορία ακούγεται απλοϊκή κι εύκολη στην απάντησή της, προκύπτουν όμως μερικές δυσκολίες.
Ο μαθητής που παρουσιάζεται στο άρθρο της Καθημερινής έχει, όπως γράφεται, διακρίσεις σε διαγωνισμούς μαθηματικών. Αυτό προϋποθέτει ειδική εμβάθυνση στην ύλη της τάξης του, αλλά και εκτεταμένη γνώση από την ύλη επόμενων τάξεων. Με δυο λόγια, μαθητές τέτοιου είδους έχουν φύγει πολύ μπροστά στο μάθημα του ενδιαφέροντός τους.
Πώς διδάσκεται λοιπόν ένας τέτοιος τύπος μαθητή?
Εννοώ αν και με ποιο τρόπο μπορεί ένας μαθητής που βρίσκεται σε τέτοιο επίπεδο να διδαχθεί οτιδήποτε πάνω στο αντικείμενό του μέσα στην αίθουσα, ώστε το σχολείο να έχει ουσιαστική συμβολή στη μετέπειτα πορεία του.
Ποια πιστεύετε πως είναι η ενδεδειγμένη στάση ενός καθηγητή απέναντί του?
Και τι είδους πρόβλεψη υπάρχει ή θα μπορούσε να υπάρχει γι' αυτά τα παιδιά στην καθημερινή πρακτική του σχολείου στη χώρα μας?
Τι πρόβλεψη υπάρχει; Η απάντηση είναι εύκολη και δίνεται με μία μόνο λέξη: ΚΑΜΙΑ!
Το μόνο που γίνεται είναι αν ο εκπαιδευτικός έχει τη διάθεση δίνει επιπλέον ασκήσεις στο συγκεκριμένο παιδί. Ασκήσεις που είναι του επιπέδου του, που είναι "προκλητικές" (συγνώμη αλλά δεν βρίσκω άλλη λέξη, προσπαθώντας να μεταφράσω το challenging) για τον ίδιο και τον βάζουν να δουλέψει το μυαλό του.
Όμως και πάλι κανένας δεν υποχρεώνει τον εκπαιδευτικό να το κάνει αυτό.
Να πω ότι στο εξωτερικό αυτά τα παιδιά θεωρούνται άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και διδάσκονται με βάση διαφορετικό αναλυτικό πρόγραμα, "πηδάνε" τάξεις κλπ. Στην Ελλάδα τώρα έχουμε αρχίσει απλά να τα ανακαλύπτουμε. Έχει ασχοληθεί με το θέμα αρκετά η Δαβάζογλου (καθηγήτρια στο ΠΤΔΕ Αλεξανδρούπολης).
Να πω επίσης, ότι θεωρω΄ότι η διδασκαλία σε παιδιά με παρόμοιες ειδικές ικανότητες είναι πολύ πιο δύσκολη από ότι η διδασκαλία στα υπόλοιπα παιδιά με μαθησιακές...
-
Πολύ ωραίο αυτό το θέμα ...πολλές φορές με απασχολεί...αυτό που σκέφτομαι και κάνω κάθε φορά είναι να προσπαθώ να συνδέω τις γνώσεις που δίνω στο μάθημα μου με τα άλλα πεδία που διδάσκονται τα παιδιά..Πχ Γεωγραφία με στοιχεία ιστορίας που ξέρω ότι διδάσκονται εκείνη την περίοδο..δεν ξεχνώ να τους μιλώ για την ελληνική μας γλώσσα παρά το γεγονός ότι ανήκω στον κλάδο των φυσικών επιστημών..Χρειάζεται και μεις να έχουμε μια διαθεματικότητα ώστε να συνδέονται και να συγκρατούνται οι γνώσεις των παιδιών..και ναι μένω πίσω στην ύλη αλλά είμαι σε γυμνάσιο..Αυτά κάνω σε προσωπικό επίπεδο..σε συλλογικό..είναι δυσκολότερο.
-
Η ιδέα των έξτρα ασκήσεων είναι φυσικά πολύ καλή, σίγουρα όμως ένας μαθητής που μπορεί και που
θέλει να "φύγει μπροστά" χρειάζεται μια πιο συνολική αντιμετώπιση. Ποια θα μπορούσε να είναι αυτή?
Το να μπορούσε να "πηδήξει" (skip) τάξεις, σ' ένα σύστημα όπως το ελληνικό σε τι θα βοηθούσε και
με ποιο τρόπο?
Όσο για τη διαθεματικότητα, βοηθάει πραγματικά σ' αυτές τις περιπτώσεις?
Μένω με την εντύπωση ότι οι μαθητές αυτοί μάλλον την περαιτέρω εξειδίκευση/εμβάθυνση αποζητούν
κι έχουν ανάγκη, παρά τη σύνδεση των ενδιαφερόντων τους με άλλα παράλληλα. Επίσης, καθώς είναι
παιδιά με υψηλή ευφυϊα, συχνά έχουν κάνει ήδη τη σύνδεση και γνωρίζουν από πριν το διαθεματικό περιεχόμενο. Η δε υπόλοιπη τάξη μένει να βαριέται, καθώς θεωρεί μια τέτοια αναζήτηση ως άνευ λόγου ("εκτός ύλης", "δεν εξετάζεται", κτλ).
Και κάτι ακόμα. Διστάζω, γιατί δε θέλω να παρεξηγηθούν τα λεγόμενά μου, αλλά θα το επιχειρήσω:
Το γεγονός ότι οι μαθητές αυτοί τοποθετούνται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στην ίδια κατηγορία
με τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, δεν είναι ενδεικτικό της πολιτικής που ακολουθείται απέναντί τους?
Προς Θεού, δεν υπαινίσσομαι κάτι υπεροπτικό απέναντι προς μαθητές που παλεύουν με το όποιο τους πρόβλημα. Μην παρεξηγηθώ!
Δεν έχετε όμως την αίσθηση πως η καθημερινή πρακτική του σχολείου αφήνει εντελώς απ' έξω τους
εξαιρετικούς μαθητές? Μοιάζει το σχολείο να έχει σχεδιαστεί με γνώμονα τον μέτριο μαθητή κι όχι τον
προχωρημένο - ας τους ονομάσω προχωρημένους, γιατί η λέξη "χαρισματικοί" ηχεί στ' αυτιά μου
άσχημα, τόσο για τους ίδιους (η κλίση τους υπάρχει, το αποτέλεσμα της όμως το κερδίζουν με
απίστευτη δουλειά και δεν τους χαρίζεται διόλου), όσο και για τους υπόλοιπους (όλα τα παιδιά έχουν
κάποιο χάρισμα, μικρό ή μεγάλο).
Οι μαθητές αυτοί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, φεύγουν για το εξωτερικό και δεν γυρίζουν πίσω.
Η διαρροή επιστημόνων, άλλωστε, αναφέρεται ως μείζον πρόβλημα της Ελλάδας και στο έντυπο του
Υπουργείου Παιδείας για το "νέο σχολείο". Δε θα 'πρεπε να βρούμε τρόπους να τους κρατήσουμε εδώ?
Πώς θα πάμε μπροστά, διώχνοντας τους καλύτερους? Είναι τόσο δύσκολο να σκεφτούμε τρόπους
ώστε να καλλιεργήσουν τα ενδιαφέροντά τους και να ακονίσουν την κλίση τους?
-
Η ιδέα των έξτρα ασκήσεων είναι φυσικά πολύ καλή, σίγουρα όμως ένας μαθητής που μπορεί και που
θέλει να "φύγει μπροστά" χρειάζεται μια πιο συνολική αντιμετώπιση. Ποια θα μπορούσε να είναι αυτή?
Το να μπορούσε να "πηδήξει" (skip) τάξεις, σ' ένα σύστημα όπως το ελληνικό σε τι θα βοηθούσε και
με ποιο τρόπο?
Όσο για τη διαθεματικότητα, βοηθάει πραγματικά σ' αυτές τις περιπτώσεις?
Μένω με την εντύπωση ότι οι μαθητές αυτοί μάλλον την περαιτέρω εξειδίκευση/εμβάθυνση αποζητούν
κι έχουν ανάγκη, παρά τη σύνδεση των ενδιαφερόντων τους με άλλα παράλληλα. Επίσης, καθώς είναι
παιδιά με υψηλή ευφυϊα, συχνά έχουν κάνει ήδη τη σύνδεση και γνωρίζουν από πριν το διαθεματικό περιεχόμενο. Η δε υπόλοιπη τάξη μένει να βαριέται, καθώς θεωρεί μια τέτοια αναζήτηση ως άνευ λόγου ("εκτός ύλης", "δεν εξετάζεται", κτλ).
Και κάτι ακόμα. Διστάζω, γιατί δε θέλω να παρεξηγηθούν τα λεγόμενά μου, αλλά θα το επιχειρήσω:
Το γεγονός ότι οι μαθητές αυτοί τοποθετούνται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στην ίδια κατηγορία
με τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, δεν είναι ενδεικτικό της πολιτικής που ακολουθείται απέναντί τους?
Προς Θεού, δεν υπαινίσσομαι κάτι υπεροπτικό απέναντι προς μαθητές που παλεύουν με το όποιο τους πρόβλημα. Μην παρεξηγηθώ!
Δεν έχετε όμως την αίσθηση πως η καθημερινή πρακτική του σχολείου αφήνει εντελώς απ' έξω τους
εξαιρετικούς μαθητές? Μοιάζει το σχολείο να έχει σχεδιαστεί με γνώμονα τον μέτριο μαθητή κι όχι τον
προχωρημένο - ας τους ονομάσω προχωρημένους, γιατί η λέξη "χαρισματικοί" ηχεί στ' αυτιά μου
άσχημα, τόσο για τους ίδιους (η κλίση τους υπάρχει, το αποτέλεσμα της όμως το κερδίζουν με
απίστευτη δουλειά και δεν τους χαρίζεται διόλου), όσο και για τους υπόλοιπους (όλα τα παιδιά έχουν
κάποιο χάρισμα, μικρό ή μεγάλο).
Οι μαθητές αυτοί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, φεύγουν για το εξωτερικό και δεν γυρίζουν πίσω.
Η διαρροή επιστημόνων, άλλωστε, αναφέρεται ως μείζον πρόβλημα της Ελλάδας και στο έντυπο του
Υπουργείου Παιδείας για το "νέο σχολείο". Δε θα 'πρεπε να βρούμε τρόπους να τους κρατήσουμε εδώ?
Πώς θα πάμε μπροστά, διώχνοντας τους καλύτερους? Είναι τόσο δύσκολο να σκεφτούμε τρόπους
ώστε να καλλιεργήσουν τα ενδιαφέροντά τους και να ακονίσουν την κλίση τους?
Πιστεύω ότι το σχολέιο πρέπει να δίονει μια σφαιρική μόρφωση στο μαθητή. Έχοντας αυτό ως δεδομένο δεν μπορούμε να απορρίψουμε ή να μειώσουμε την αξία κανενός αντικειμένου. Έτσι, όλοι οι μαθητές πρέπει να διδάσκονται όλα τα αντικέιμενα και όχι να δίνεται έμφαση σε κάποιο επειδή εκεί είναι η κλίση τους. Άλλωστε με την ολόπλευρη μόρφωση έχουμε πιθανότητες να πετύχουμε τη δημιουργία σκεπτόμενων πολιτών και όχι πολιτών που δεν τους ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω τους, τι γίνεται πέρα από την επιστήμη τους. Με αυτή τη λογική, απορρίπτω το "πήδημα" τάξεων, καθώς στερούνται τις γνώσεις που τους προσφέρουν οι τάξεις στα υπόλοιπα αντικέιμενα.
Όσον αφορά το χαρακτηρισμό τους ως άτομα με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες...δεν το βρίσκω λάθος, γιατί όντως έχουν ειδικικές μαθησιακές δυσκολίες. Από τη στιγμή που χρειάζονται διαφορετικό τρόπο εκπάιδευσης, διαφοροποιημένες ασκήσεις κλπ, έχουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες!Για ένα δεν είναι "λάθος" χαρακτηρισμός.
-
emmaki εχεις δικιο...ετσι πρπει να γινει...
να πω κατι ελαφρως εκτος θεματος....? γ'λυκειου...νεοτερη ιστορια...μας διδασκε...η καθηγητρια αγγλικων...η οποια ηταν κ οργανωμενη στο ΚΚΕ......μας παρουσιασε την ιστορια ακριβως οπως ηθελε.....
τοτε δεν διναμε σημασια σαν μαθητες....δεν μας ενδιεφερε....καταλαβαιναμε...αλλα δεν μπαιναμε στη διαδικασια ...καταλαβαινετε πιστευω......τωρα που τα σκεφτομαι....τσαντιζομαι τοσο πολυ.....αυτη η γυναικα σαφως δεν ηταν εκπαιδευτικος κ θα πρεπε να ντρεπεται που προσπαθουσε να κανει προπαγανδα...μεσα στην σχολικη ταξη....... >:( :-\
ωστοσο κανεις δεν την ελεγχε..... :-\
Σε μας συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο.
Είχα συμμαθητή στην ΚΝΕ. Δεν θα σχολιάσω την πολιτική του επιλογή ή σκέψη, δικαίωμα του είναι να άκολουθεί όποιο πολιτικό χώρο θέλει. Η καθηγήτρια το ήξερε, και πήγαινε από πάνω του, στηριζόταν στο θρανίο του και έλεγε μπροστά στο πρόσωπο του, με αργή φωνή "Οι κομμουνιστές έσφαζαν με τα κονσρεβοκούτια τους μενσεβίκους! Κατάλαβες τώρα σε το κόμμα δολοφόνων είσαι;". Απαράδεκτη στάση στο σχολείο από την καθηγήτρια και μάλιστα προς ένα παιδί 16μιση ετών, που έκανε κάποιες επιλογές για την εξωσχολική του ζωή (ποτέ δεν έιχε πει κάτι μέσα στο σχολέιο)
Εγώ πάλι σε τάξη έχω πετύχει και τις δυο κατηγορίες, σε μαθητές, στην ίδια τάξη...
Γ Δημοτικού, ιδιωτικό σχολείο, φτάνει η εποχή να τους μιλήσω για το Πολυτεχνείο και τη χούντα.
Ενώ φτάνω στο τέλος της διήγησής μου σχεδόν αναίμακτα, γίνεται το μπαμ!
Πετάγεται ο ένας μαθητής μου, που ο παππούς του είχε βγει στο βουνό στο αντάρτικο και τελικά τον κυνηγούσαν οι κομμουνιστές, που φταίνε για τα δεινά της χώρας μας. Σε αυτά του τα λόγια πετάγεται ο δεύτερος μαθητής μου, που μέλη της δικής του οικογένειας είχαν κυνηγηθεί και εξορισθεί επειδή ήταν αριστεροί.
Και στη μέση οι υπόλοιποι μαθητές μου να με κοιτάνε με το ύφος "ποιος από τους δυο συμμαθητές μας έχει δίκιο;"
Άντε τώρα να εξηγήσεις στα 8χρονα τι έγινε, χωρίς να παραποιήσεις την ιστορία και χωρίς να προσβάλλεις την προσωπική ιστορία των δυο οικογενειών.
-
emmaki εχεις δικιο...ετσι πρπει να γινει...
να πω κατι ελαφρως εκτος θεματος....? γ'λυκειου...νεοτερη ιστορια...μας διδασκε...η καθηγητρια αγγλικων...η οποια ηταν κ οργανωμενη στο ΚΚΕ......μας παρουσιασε την ιστορια ακριβως οπως ηθελε.....
τοτε δεν διναμε σημασια σαν μαθητες....δεν μας ενδιεφερε....καταλαβαιναμε...αλλα δεν μπαιναμε στη διαδικασια ...καταλαβαινετε πιστευω......τωρα που τα σκεφτομαι....τσαντιζομαι τοσο πολυ.....αυτη η γυναικα σαφως δεν ηταν εκπαιδευτικος κ θα πρεπε να ντρεπεται που προσπαθουσε να κανει προπαγανδα...μεσα στην σχολικη ταξη....... >:( :-\
ωστοσο κανεις δεν την ελεγχε..... :-\
Σε μας συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο.
Είχα συμμαθητή στην ΚΝΕ. Δεν θα σχολιάσω την πολιτική του επιλογή ή σκέψη, δικαίωμα του είναι να άκολουθεί όποιο πολιτικό χώρο θέλει. Η καθηγήτρια το ήξερε, και πήγαινε από πάνω του, στηριζόταν στο θρανίο του και έλεγε μπροστά στο πρόσωπο του, με αργή φωνή "Οι κομμουνιστές έσφαζαν με τα κονσρεβοκούτια τους μενσεβίκους! Κατάλαβες τώρα σε το κόμμα δολοφόνων είσαι;". Απαράδεκτη στάση στο σχολείο από την καθηγήτρια και μάλιστα προς ένα παιδί 16μιση ετών, που έκανε κάποιες επιλογές για την εξωσχολική του ζωή (ποτέ δεν έιχε πει κάτι μέσα στο σχολέιο)
Εγώ πάλι σε τάξη έχω πετύχει και τις δυο κατηγορίες, σε μαθητές, στην ίδια τάξη...
Γ Δημοτικού, ιδιωτικό σχολείο, φτάνει η εποχή να τους μιλήσω για το Πολυτεχνείο και τη χούντα.
Ενώ φτάνω στο τέλος της διήγησής μου σχεδόν αναίμακτα, γίνεται το μπαμ!
Πετάγεται ο ένας μαθητής μου, που ο παππούς του είχε βγει στο βουνό στο αντάρτικο και τελικά τον κυνηγούσαν οι κομμουνιστές, που φταίνε για τα δεινά της χώρας μας. Σε αυτά του τα λόγια πετάγεται ο δεύτερος μαθητής μου, που μέλη της δικής του οικογένειας είχαν κυνηγηθεί και εξορισθεί επειδή ήταν αριστεροί.
Και στη μέση οι υπόλοιποι μαθητές μου να με κοιτάνε με το ύφος "ποιος από τους δυο συμμαθητές μας έχει δίκιο;"
Άντε τώρα να εξηγήσεις στα 8χρονα τι έγινε, χωρίς να παραποιήσεις την ιστορία και χωρίς να προσβάλλεις την προσωπική ιστορία των δυο οικογενειών.
Ελα ντε!
Εμένα μου έτυχε να προσπαθώ να εξηγήσω σε ένα παιδάκι Γ δημοτικού τη θεωρία της εξέλιξης με αφορμή μια μπλούζα μου. Και μου λέει, "Όλοι οι άνθρωποι ήταν πίθηκοι;" "Κάτι σαν πίθηκοι" απαντώ. "Και μετά έπεσαν οι τρίχες τους και άρχισαν να περπατάνε στα 2 πόδια όρθιοι;" Χαρά εγώ που το πιτσιρίκι καταλαβάινει. Και τότε μου καένι την τρομερή ερώτηση "Και αν έτσι είναι τα πράγματα, τότε πώς έγινε ο Αδάμ από πηλό και η Εύα από τα πλευρά του;"..... Τι να πω εκεί;;;;;;;; Αλληλοσυγκρουόμενες θεωρίες! Να βγάλω λάθος τη δασκάλα; Να βγάλω λάθος το σχολέιο; Να πω ότι εγώ έχω λάθος και το σχολείο είναι σωστό;
-
λίγο άσχετο με το θεμα αλλα σχετικό με τα παραπάνω περί Αδάμ,μαθητρια Α λυκείου ,εγω,ρωτώ τη θρησκευτικο το εξής <<μα καλά εάν ο Θεός έπλασε τον Αδαμ και την Ευα γιατι έχουμε παραπάνω από 2 ομάδες αίματος;;;;;;;;;;;;;;>>χαχαχαχα απάντηση δεν έλαβα ποτέ,μου είπε θα τα πούμε αυτά σ ένα άλλο μάθημα και κινδύνευσα εκείνη τη χρονιά στα θρησκευικα βοηθεια σας εν Χριστω αδελφοι
-
Ελα ντε!
Εμένα μου έτυχε να προσπαθώ να εξηγήσω σε ένα παιδάκι Γ δημοτικού τη θεωρία της εξέλιξης με αφορμή μια μπλούζα μου. Και μου λέει, "Όλοι οι άνθρωποι ήταν πίθικοι;" "Κάτι σαν πίθικοι" απαντώ. "Και μετά έπεσαν οι τρίχες τους και άρχισαν να περπατάνε στα 2 πόδια όρθιοι;" Χαρά ργώ που το πιτσιρίκι καταλαβάινει. Και τότε μου καένι την τρομερή ερώτηση "Και αν έτσι είναι τα πράγματα, τότε πώς έγινε ο Αδάμ από πηλό και η Εύα από τα πλευρά του;"..... Τι να πω εκεί;;;;;;;; Αλληλοσυγκρουόμενες θεωρίες! Να βγάλω λάθος τη δασκάλα; Να βγάλω λάθος το σχολέιο; Να πω ότι εγώ έχω λάθος και το σχολείο είναι σωστό;
;D ;D Σωστό το πιτσιρίκι! Πράγματι έρχεσαι σε δύσκολη θέση με ερωτήσεις τέτοιου τύπου. Σε μια αντίστοιχη περίπτωση ένα παιδάκι με ρώτησε για το συμβαίνει όταν πεθαίνουμε και που θα πάει όταν πεθάνει στον παράδεισο ή στην κόλαση και του απάντησα το εξής: Κάθε άνθρωπος ανάλογα με τη θρησκεία στην οποία ανήκει πιστεύει κάτι διαφορετικό για το τι συμβαίνει αφού πεθάνουμε...Κανείς όμως δεν ξέρει με σιγουριά αφού κανένας πεθαμένος δεν μπορεί να ζωντανέψει και να μας πει...έτσι δεν είναι; ;) Φάνηκε να καλύφθηκε απ' την απάντηση.. Ιδίως με το τελευταίο γέλασε πολύ ;D Τώρα τι θα έλεγαν οι γονείς του ή όποιος του μίλησε για αυτό δεν ξέρω... :-[
Σχετικά τώρα με το θέμα της πραγματικής γνώσης απλά να προσθέσω ότι στο νηπιαγωγείο η ελαστικότητα που υπάρχει σε σχέση με την ύλη (δημιουργεί μεν ένα πρόσθετο άγχος) αλλά ταυτόχρονα δίνει τη δυνατότητα στον/στην εκπαιδευτικό να καλύψει ουσιαστικές ανάγκες των παιδιών...Μου αρέσει πάρα πολύ το γεγονός ότι τα παιδιά πραγματικά ανακαλύπτουν και ενθουσιάζονται με τις νέες τους γνώσεις χωρίς την πίεση της ύλης. Έτσι τους δίνεται η ευκαιρία να ασχοληθούν ξανά και ξανά με ότι τα ενδιαφέρει και να μάθουν σε βάθος. Με όλες τις δυσκολίες που έχει η συγκεκριμένη βαθμίδα δεν την αλλάζω με τίποτα γι' αυτόν ακριβώς το λόγο. Γιατί νιώθω ότι καλύπτει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις ανάγκες των μαθητών σε πολλά επίπεδα (γνώση, συναίσθημα, σχέση με τους άλλους, τέχνες, κίνηση)...
-
Η απολυταρχία της μετριότητας
Του Θαναση Δριτσα*
Πολλοί σύγχρονοι επιστήμονες και ερευνητές σε παγκόσμιο επίπεδο προβληματίζονται γύρω από τη δυνατότητα την οποία δίνει το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα σε δημιουργικές προσωπικότητες να αναλάβουν ηγετικές θέσεις στην επιστημονική κοινότητα και την πανεπιστημιακή ιεραρχία. Δυστυχώς πρόσφατες παρατηρήσεις και στατιστικές δείχνουν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα τείνει να απορρίψει χαρισματικά παιδιά με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, φαντασία και πρωτότυπη σκέψη, ενώ αντίθετα τείνει να αναπαράγει μετριότητες με προγνώσιμα όρια επιδόσεων και εύκολη προσαρμογή στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Ο ψυχολόγος Bruce Charlton εκδότης του πρωτοποριακού περιοδικού «Ιατρικές Υποθέσεις» (http://medicalhypotheses.blogspot.com/) υποστηρίζει σε σχετικά πρόσφατο άρθρο του ότι υπάρχει έλλειμμα δημιουργικής σκέψης στη σύγχρονη επιστήμη διότι το ακαδημαϊκό κατεστημένο και η τυποποίηση των πανεπιστημιακών σπουδών δίνει δυνατότητα για ανέλιξη στην πανεπιστημιακή ιεραρχία σε μέτρια μυαλά που όμως εργάζονται με πειθαρχία και ευσυνειδησία, είναι πειθήνια στην ιεραρχία και επιπλέον ευχάριστα και κοινωνικότερα σε σχέση με τις μοναχικές αλλοπαρμένες μεγαλοφυΐες. Ο Bruce Charlton υποστηρίζει τη χρήση του δείκτη νοημοσύνης (IQ) για την επιλογή εκείνων των ατόμων που θεωρητικά είναι ικανά να παράγουν πρωτοποριακές ιδέες και αποδεικνύει ότι τα άτομα υψηλού IQ απομονώνονται από το εκπαιδευτικό σύστημα επειδή πολύ συχνά έχουν αντικοινωνικές τάσεις και επιπλέον δεν πειθαρχούν στα δεδομένα της ιεραρχίας. Ακόμη ο καθηγητής Sir Ken Robinson, γνωστός για τις επιστημονικές μελέτες και τις διαλέξεις του πάνω στη σχέση της δημιουργικότητας με την εκπαιδευτική διαδικασία, έχει καταλήξει ότι η σχολική εκπαίδευση δεν βοηθά καθόλου στην προαγωγή των δημιουργικών παιδιών στις επιστήμες και τις τέχνες (βλ. στο Διαδίκτυο www.ted.com/talks/ken robinson). Ο Sir Ken Robinson πιστεύει ότι τα εκπαιδευτικά στερεότυπα της τιμωρίας του «λάθους» οδηγούν σε αποκλεισμό της δημιουργικής φαντασίας και εμποδίζουν τους γονείς να αποδεχθούν ότι τα παιδιά τους θα είναι ευτυχισμένα και δημιουργικά αν ακολουθήσουν αληθινές κλίσεις που δεν ανταποκρίνονται στα κοινωνικά στερεότυπα της επιτυχημένης καριέρας (βλ. καθηγητής πανεπιστημίου, γιατρός, δικηγόρος κ.λπ).
-
Δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό έτσι είναι τα πράγματα. Όχι ότι τα δημιουργικά μυαλά δεν ανέρχονται τελικά, αλλά σίγουρα όταν η δημιουργικότητα συνδυάζεται με παραβατικότητα στο σχολείο, για το παιδί δεν υπάρχουν συνήθως και μεγάλες ελπίδες να προχωρήσει.
-
http://troktiko.blogspot.com/2010/06/blog-post_4094.html