Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Αδιόριστοι Εκπαιδευτικοί => Πίνακες αναπληρωτών - Εξετάσεις ΑΣΕΠ => Μήνυμα ξεκίνησε από: LIAV στις Ιουλίου 29, 2011, 09:35:58 pm
-
Θέλω να ρωτήσω το εξής:
Αν για προσωπικούς λόγους δεν επιθυμώ το διορισμό μου φέτος αλλά δεν θέλω να χάσω και τη σειρά μου στους πίνακες (σε περίπτωση παράτασης της μεταβατικής) τι πρέπει να κάνω; Αν δεν κάνω καθόλου αίτηση έχω κάπoιες συνέπειες;Ευχαριστώ εκ των προτέρων όποιον συνάδελφο γνωρίζει σίγουρα και απαντήσει.
-
θα περιμένεις να δεις τι θα αναφέρει και η εγκύκλιος διορισμών. Διαφορετικά δεν νομίζω να έχεις πρόβλημα. Να χάνεις την σειρά σου δηλαδή.
-
Θέλω να ρωτήσω το εξής:
Αν για προσωπικούς λόγους δεν επιθυμώ το διορισμό μου φέτος αλλά δεν θέλω να χάσω και τη σειρά μου στους πίνακες (σε περίπτωση παράτασης της μεταβατικής) τι πρέπει να κάνω; Αν δεν κάνω καθόλου αίτηση έχω κάπoιες συνέπειες;Ευχαριστώ εκ των προτέρων όποιον συνάδελφο γνωρίζει σίγουρα και απαντήσει.
Όχι
-
Πήγαινε βρε τώρα που γυρίζει,γιατί του χρόνου δεν ξέρεις τι γίνεται.
-
Θέλω να ρωτήσω το εξής:
Αν για προσωπικούς λόγους δεν επιθυμώ το διορισμό μου φέτος αλλά δεν θέλω να χάσω και τη σειρά μου στους πίνακες (σε περίπτωση παράτασης της μεταβατικής) τι πρέπει να κάνω; Αν δεν κάνω καθόλου αίτηση έχω κάπoιες συνέπειες;Ευχαριστώ εκ των προτέρων όποιον συνάδελφο γνωρίζει σίγουρα και απαντήσει.
Μία μικρή λεπτομέρεια... Αν είσαι στον εννιαίο πίνακα και δεν έχεις κάνει φέτος αίτηση για αναπληρωτής / τρια, τότε δεν έχεις δικαίωμα να υποβάλλεις τα χαρτιά σου για μόνιμο διορισμό (ελπίζω να το ξέρεις). Αν ήδη όμως τα έχεις κάνει, καλύτερα να κάνεις αίτηση φέτος οπωσδήποτε γιατί στο μέλλον ίσως και να παγώσουν οι διορισμοί (ποτέ δεν ξέρεις). ;)
-
Kαι εγώ το ίδιο θα έλεγα. Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, ποιος ξέρει του χρόνου πόσους θα πάρουν ή αν θα πάρουν και κανέναν, αν θα ξαναγίνει και πότε διαγωνισμός κλπ.
Οι αποσπάσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό μειώνονται συνεχώς, τα σχολεία συγχωνεύονται, τα τμήματα μεγαλώνουν, οι διευθύνσεις καταργούνται. Μ' αυτά και μ' αυτά, τελικά οι προσφερόμενες θέσεις εκπαιδευτικών μειώνονται.
Νομίζω ότι μπορεί μεν με βάση τις εγκυκλίους και τους νόμους να μην υπάρχουν συνέπειες από την επιλογή μη αίτησης διορισμού, αλλά με βάση την οικονομική πραγματικότητα που διαμορφώνεται ίσως οι επιπτώσεις να είναι ολέθριες.
Έχεις πραγματικά την πολυτέλεια να ρισκάρεις μια θέση εργασίας σε μια περίοδο που το σύνηθες θα είναι πλέον η απώλειά της;
-
Θέλω να ρωτήσω το εξής:
Αν για προσωπικούς λόγους δεν επιθυμώ το διορισμό μου φέτος αλλά δεν θέλω να χάσω και τη σειρά μου στους πίνακες (σε περίπτωση παράτασης της μεταβατικής) τι πρέπει να κάνω; Αν δεν κάνω καθόλου αίτηση έχω κάπoιες συνέπειες;Ευχαριστώ εκ των προτέρων όποιον συνάδελφο γνωρίζει σίγουρα και απαντήσει.
Μία μικρή λεπτομέρεια... Αν είσαι στον εννιαίο πίνακα και δεν έχεις κάνει φέτος αίτηση για αναπληρωτής / τρια, τότε δεν έχεις δικαίωμα να υποβάλλεις τα χαρτιά σου για μόνιμο διορισμό (ελπίζω να το ξέρεις). Αν ήδη όμως τα έχεις κάνει, καλύτερα να κάνεις αίτηση φέτος οπωσδήποτε γιατί στο μέλλον ίσως και να παγώσουν οι διορισμοί (ποτέ δεν ξέρεις). ;)
Να προσθέσω ότι στην αίτηση των αναπληρωτών υπήρχε κουτάκι που ανέφερε"δεν επιθυμώ να κάνω αίτηση για αναπληρωτής , παρά μόνο για μόνιμο διορισμό" (ίσως όχι με αυτά ακριβώς τα λόγια , αλλά η ουσία ήταν αυτή). Αν δεν έκανες καθόλου αίτηση για αναπληρωτής-τρια φέτος , δεν δικαιούσαι να διοριστείς από τον πίνακα του 40%. Έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν ισχύει για τους διοριστέους του ΑΣΕΠ , των οποίων τα ονόματα υπάρχουν σε ΦΕΚ (σε αντίθεση με τα άτομα του 40% ).
-
Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις.
Δυστυχώς η τριετία που πρέπει να παραμείνω μακριά από τα παιδιά και τον άντρα μου είναι απαγορευτική και οικονομικά και ψυχολογικά. Με πόνο ψυχής θα πρέπει να αφήσω κάτι που κυνηγούσα 20 χρόνια τώρα (εννοώ το μόνιμο διορισμό). Αλλά ύστερα από αρκετά συστήματα διορισμών που έζησα, 4 ΑΣΕΠ και αρκετά χρόνια αναπλήρωσης πιστεύω ότι είμαι αρκετά δυνατή για να ξαναπροσπαθήσω να επιβιώσω και με το καινούριο σύστημα. Απλώς μεταξύ εξοντωτικής (λόγω τριετίας ) μονιμότητας και πολύχρονης (και ίσως αμφίβολης) αναπλήρωσης διαλέγω το δεύτερο...Καλή τύχη σε όσους συνεχίζουν...
-
Παρόλο που δε σε ξέρω και φυσικά δε θέλω να σε επηρεάσω, αν πραγματικά διορίζεσαι φέτος, να το σκεφτείς πολύ. Υπάρχουν και εναλλακτικές, μην νομίζεις. Αποσπάσεις σε Περιφερειακές Διευθύνσεις κλπ.Αλλο ο αναπληρωτής και άλλο ο μόνιμος. Να το έχεις υπόψη σου αυτό και που το ξέρεις μπορεί και να είσαι κάπου βολικά και να πηγαινοέρχεσαι είτε με την συγκοινωνία είτε με συναδέρφους. Απλά στο λέω γιατί και γω αυτό έκανα τόσα χρόνια, δεν το κυνηγησα όταν έπρεπε και τώρα το μετάνιωσα γιατί θα ήμουν και 10 χρόνια διορισμένη. Και κάτι ακόμα... κάτι που μπορεί να μας φαίνεται βουνό στην αρχή με τον χρόνο εξωραίζεται και ομαλοποιείται...
-
LIAV είμαι στην ίδια ακριβώς θέση με σένα, στις ίδιες καταστάσεις ΑΛΛΑ δεν πρόκειται να τους χαρίσω τον διορισμό μου. Θα πάρω το παιδί μου, θα αποχωριστώ τον άντρα μου, θα τρέχω να νοικιάζω ενώ έχω δικό μου σπίτι αλλά ΔΕΝ θα με λυγίσουν αυτοί.Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος των σκληρών μέτρων, το δημόσιο να φαντάζει λιγότερο ελκυστικό
-
LIAV εγω δεν εχω ουτε παιδι ουτε συζυγο αλλα καταλαβαινω ποσο δυσκολο ειναι να φυγεις μακρια τους.παρ'ολα αυτα θα σε συμβουλευα να κανεις αιτηση για διορισμο γιατι ποτε δεν ξερεις τι θα γινει την επομενη χρονια.ειμαι κι εγω με αρκετα χρονια αναπληρωσης και νομιζω πως η μονιμοτητα ειναι διαφορετικη.βλεπω συναδελφους που απλαμβανουν τις καλοκαιρινες διακοπες ενω εμεις περιμενουμε πανω απο εναν υπολογιστη για πινακες και εγκυκλιους.μην αφησεις την ευκαιρια.
-
Liav, δύσκολη η κατάστασή σου, αλλά θα σου έλεγα κι εγώ να το ξανασκεφτείς, πριν πετάξεις την ευκαιρία. Μπορεί να διοριστείς σε βολική περιοχή και να πάρεις τα παιδιά μαζί σου, μπορεί να καταφέρεις να πάρεις απόσπαση κάποια στιγμή (άλλωστε λόγω πολυετούς προϋπηρεσίας και λόγω γάμου και παιδιών θα πάρεις αρκετά μόρια), μπορεί ακόμα και να καταργηθεί η υποχρεωτική τριετία στο μεταξύ, όπως αλλάζουν τόσα σ' αυτόν τόπο.
Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης όμως, το έχεις σίγουρο ότι θα διορίζεσαι αναπληρώτρια για τα επόμενα χρόνια; Το έχεις σίγουρο ότι ο σύζυγός σου θα έχει δουλειά και αν ναι, με τις ίδιες αποδοχές;
Τα τρία χρόνια σίγουρα θα περάσουν. Οι ίδιες ευκαιρίες θα ξανάρθουν;
-
Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι οι γυναίκες συνήθως έρχονται αντιμέτωπες με τέτοια "εκβιαστικά" διλήμμματα. Για έναν άντρα θα ήταν αδιανόητο να αρνηθεί διορισμό, ενώ για μια γυναίκα είναι αναμενόμενο! Να μην αρνηθείς τον διορισμό!!!! Έτσι δίνεις στους άλλους το δικαίωμα να ελέγχουν την ζωή σου και οικονομικά. Και τα παιδιά έχουν ανάγκη την μητέρα τους, αλλά έχουν περισσότερο ανάγκη το παράδειγμά σου. Τι παράδειγμα θα τους δώσεις; Να τα εγκαταλείπουν στις δυσκολίες; Συγγνώμη που μιλάω τόσο σκληρά, αλλά αγανακτώ.
-
Εγώ καταλαβαίνω απόλυτα την κατάστασή σου.Έζησα το ίδιο πέρυσι.Πήγα διορίστηκα και άρχισαν τα δύσκολα.Το παιδί (στην εφηβεία) δεν ήθελε να με ακολουθήσει,εγώ μόνη μου περνούσα χάλια,η οικογένεια ακόμη πιο χάλια και έτσι με δυσκολίες εφθασα στις 15 οκτώβρη να ζητήσω αδεια άνευ αποδοχων.Το διορισμό πάντως δεν τους τον χάρισα.
Μην ακους κανέναν.Κάνε ότι είναι καλύτερο για την ψυχική σου ηρεμία.
-
Αυτό λέμε. Η κοπέλα να μην χαρίσει τον διορισμό σε κανέναν.
-
Δεν θα συνέχιζα τη συζήτηση καθώς δεν μ' αρέσει ούτε να κλαίγομαι και φυσικά ούτε να πείσω κάποιον για την ορθότητα των επιλογών μου καθώς η κάθε περίπτωση ανθρώπου είναι μοναδική αλλά θέλω να ευχαριστήσω όλους για τις συμβουλές και να απαντήσω σε κάποια μηνύματα:
LIAV είμαι στην ίδια ακριβώς θέση με σένα, στις ίδιες καταστάσεις ΑΛΛΑ δεν πρόκειται να τους χαρίσω τον διορισμό μου. Θα πάρω το παιδί μου, θα αποχωριστώ τον άντρα μου, θα τρέχω να νοικιάζω ενώ έχω δικό μου σπίτι αλλά ΔΕΝ θα με λυγίσουν αυτοί.Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος των σκληρών μέτρων, το δημόσιο να φαντάζει λιγότερο ελκυστικό
Δυστυχώς αν τα παιδιά είναι στο λύκειο και έχουν μπροστά πανελλήνιες δεν μπορείς να τα πάρεις από το σχολείο, το φροντιστήριο και το σπίτι τους ...
Liav, δύσκολη η κατάστασή σου, αλλά θα σου έλεγα κι εγώ να το ξανασκεφτείς, πριν πετάξεις την ευκαιρία. Μπορεί να διοριστείς σε βολική περιοχή και να πάρεις τα παιδιά μαζί σου, μπορεί να καταφέρεις να πάρεις απόσπαση κάποια στιγμή (άλλωστε λόγω πολυετούς προϋπηρεσίας και λόγω γάμου και παιδιών θα πάρεις αρκετά μόρια), μπορεί ακόμα και να καταργηθεί η υποχρεωτική τριετία στο μεταξύ, όπως αλλάζουν τόσα σ' αυτόν τόπο.
Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης όμως, το έχεις σίγουρο ότι θα διορίζεσαι αναπληρώτρια για τα επόμενα χρόνια; Το έχεις σίγουρο ότι ο σύζυγός σου θα έχει δουλειά και αν ναι, με τις ίδιες αποδοχές;
Τα τρία χρόνια σίγουρα θα περάσουν. Οι ίδιες ευκαιρίες θα ξανάρθουν;
apri έχουμε συζητήσει και στο παρελθόν και εκτιμώ πολύ τις απόψεις σου. Συμφωνώ με όσα λες. Μιλάς με τη φωνή της λογικής . Κάποιες φορές όμως οι επιλογές μας έχουν να κάνουν με τη φωνή της καρδιάς (με όποιο κόστος).
Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι οι γυναίκες συνήθως έρχονται αντιμέτωπες με τέτοια "εκβιαστικά" διλήμμματα. Για έναν άντρα θα ήταν αδιανόητο να αρνηθεί διορισμό, ενώ για μια γυναίκα είναι αναμενόμενο! Να μην αρνηθείς τον διορισμό!!!! Έτσι δίνεις στους άλλους το δικαίωμα να ελέγχουν την ζωή σου και οικονομικά. Και τα παιδιά έχουν ανάγκη την μητέρα τους, αλλά έχουν περισσότερο ανάγκη το παράδειγμά σου. Τι παράδειγμα θα τους δώσεις; Να τα εγκαταλείπουν στις δυσκολίες; Συγγνώμη που μιλάω τόσο σκληρά, αλλά αγανακτώ.
Το παράδειγμά που λες φροντίζω να τους το δίνω κάθε μέρα .
-
και γιατί λοιπόν δεν διορίζεσαι και μετά "χτυπάς" μια άδεια άνευ αποδοχών; ( για όσο τουλάχιστον ένα απο τα παιδιά τελειώσει το λύκειο ).... Στην περίπτωση αυτή, οικονομικά τουλάχιστον , τι είχες τι έχασες;
αν έχεις κάνει τόσο αγώνα είναι κρίμα να πάει χαμένος. Σίγουρα εσύ ξέρεις καλύτερα, αλλά ίσως υπάρχουν εναλλακτικές που δεν έχεις σκεφτεί... :)
-
Liav, φυσικά και δεν τίθεται θέμα να απολογηθείς για τις επιλογές σου. Άλλωστε, κανείς μας δεν γνωρίζει ακριβώς την κατάστασή σου. Απλώς δεδομένης της κατάστασης, είναι κάπως "ακριβό" το δώρο που γυρνάς πίσω.
Στην ίδια περίπου θέση μ' εσένα βρέθηκε κάποτε και η μητέρα μου, ξέρεις, και πήρε την ίδια απόφαση μ' εσένα. Δεν το μετάνιωσε ποτέ, αλλά μια ζωή μας λέει τι ωραία που θα ήταν να είχε διοριστεί όπως οι φίλες της και να είχε οικονομική ανεξαρτησία. Είναι από αυτά τα μεγάλα όχι που μας κατατρέχουν στη ζωή μας.
Ψάξε το θέμα των αδειών μήπως βρεις κάποια λύση από εκεί. Μπορείς λ.χ να πάρεις άδεια άνευ αποδοχών μέχρι δυο χρόνια.
Αν δεν τα καταφέρεις, εύχομαι να είναι για εσένα τουλάχιστον ένα εμπόδιο που να σου βγει κάποια στιγμή σε καλό. :-*
-
Όταν παίρνεις άδεια άνευ αποδοχών έχω την εντύπωση ότι πληρώνεις από την τσέπη σου τις ασφαλιστικές εισφορές