Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Αδιόριστοι Εκπαιδευτικοί => Πίνακες αναπληρωτών - Εξετάσεις ΑΣΕΠ => Κλάδος ΠΕ02 Φιλολόγων => Μήνυμα ξεκίνησε από: chryssoulaki στις Ιουλίου 30, 2007, 04:14:29 pm
-
Σίγουρα όταν δήλωσα φιλολογία δεν ήξερα πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα για τους αποφοίτους αυτής της σχολής.Ύστερα από σκέψεις απελπισίας (γιατί τελικά δεν δήλωσα παιδαγωγικό κτλ.),άρχισα να πιστεύω ότι υπάρχει φως στον ορίζοντα,ακούγοντας διάφορες φήμες για συνταξιοδότηση φιλολόγων και ολοήμερα γυμνάσια. Για το δεύτερο προσωπικά δεν έχω και πολλές ελπίδες, για το πρώτο όμως ευελπιστώ ότι αυτοί που κυκλοφορούν τέτοιες φήμες κάτι θα ξέρουν-τουλάχιστον από επίσημες καταστάσεις του υπουργείου(ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων)!Δηλαδή πότε ακριβώς προβλέπεται να συνταξιοδοτήθουν όλοι αυτοί που λένε;Αν είναι σε 15 χρόνια να μη χαίρομαι!Επίσης έτυχε να διαβάσω κανα 2 άρθρα που υποστήριζαν ότι σε 2χρόνια θα υπάρχει μεγάλη ζήτηση αποφοίτων καθηγητικών σχολών εξαιτίας της αλλάγης στα Τ.Ε.Ε.!Τέλος άρθρο στο Έθνος υποστήριζε ότι πέρσι ανέβηκαν οι βάσεις στις φιλολογικές σχολές, λόγω σημαντικής αύξησης στις ώρες διδασκαλίας των αρχαίων.Αυτά φαντάζομαι θα τα έχετε ακούσει και εσείς.Τελικά τι πιστεύετε, ισχύουν όλα αυτά;Γιατί αν ίσχυαν τότε οι περισσότεροι θα έπρεπε να χαιρόμαστε για το μέλλον που έπεται και να μη καταντήσουμε όλοι 'ασεποειδή"(όπως εύστοχα είχε αναφέρει ο ovidius)!Τις σκέψεις αυτές τις κάνω φυσικά για την πάρτυ μου εδώ και πολύ καιρό, αλλά λίγο πιο έντονα τώρα που μια γειτόνισσά μου,καλή μαθήτρια,η οποία επρόκειται του χρόνου να δώσει πανελλήνιες και καθώς ενδιαφέρεται για το τμήμα της φιλολογίας ,με ρωτάει κατά καιρούς πληροφορίες.Επίσης για το τμήμα με ρώταγε η κολλητή μου που έκανε δήλωση με το 10%(έχει βαθμό πρόσβασης 18,7)και της είπα να τη δηλώσει!Δεν θέλω να τις αποτρέψω όπως απέτρεψαν και εμένα κάποτε από το να δηλώσω παιδαγωγικά(που ευτυχώς τότε και πάλι φιλολογία θα δήλωνα και γι αυτό δεν τους μισώ τώρα!).Τέλος πάντων,εσείς είστε αισιόδοξοι για το μέλλον ή θεωρείται την ερώτησή μου γελοία;;
-
Καθόλου παράλογες οι σκέψεις σου.Τα έχω σκεφτεί κι εγώ. Όμως, υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι αισιόδοξη και άλλες πάλι που απελπίζομαι, γιατί δε βλέπω και ιδιαίτερη μέριμνα από το κράτος. Σκέφτομαι ότι ενώ οι απόφοιτοι της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είχαν πρόβλημα, τώρα ξαφνικά είναι περιζήτητοι.Οι δάσκαλοι διορίζονται, στους νηπιαγωγούς κάτι φαίνεται στον ορίζοντα... θα δείξει το μέλλον!Οπότε πάλι αισιοδοξώ και λέω ότι δεν μπορεί, κάτι θα γίνει και για μας.Αλλά πότε; Ας ελπίσουμε λίαν συντόμως, γιατί η όλη διαδικασία είναι αρκετά ψυχοφθόρα και δυσβάσταχτη.Ίδωμεν...και καλή μας υπομονή!!!
-
Άμα χάσουμε από τώρα την αισιοδοξία μας, τότε τι θα μας μείνει? Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι μόνο καλύτερα θα μπορούσαν να γίνουν τα πράγματα...δεν μπορώ να φανταστώ πόσο χειρότερα θα μπορούσαν να γίνουν ειδικά για τον κλάδο μας...
Όπως "άνοιξαν" θέσεις για τους δασκάλους, έτσι θα μπορούσαν να ανοίξουν και για εμάς! Γιατί όχι?
Αν κι εμένα πολλές φορές με πιάνει μελαγχολία και άγχος και ανασφάλεια και αισθάνομαι τόσο "μικρή" και τόσο "μεγάλο" το βουνό που λέγεται ΑΣΕΠ να ορθώνεται μπροστά μου.... Αλλά προσπαθώ να το ξεχνάω και να συνεχίζω να ελπίζω...
Άλλωστε όπως είπε και ο Πίνδαρος "οι ελπίδες είναι τα όνειρα όσων δεν κοιμούνται"...
-
στην ιδια κατασταση ειμαι κι εγω χρονια τωρα. η φιλολογια ηταν η πρωτη μπυ επιλογη και το μερακι μου. οταν μπηκα στη σχολη παρα τη δυσκολια της (πηρα κλασικη ειδικευση) πιστευα οτι οι κοποι μου θα ανταμειφθουν, αλλα βγαινοντας επεσα πανω στο ασεπ, χωρις αρχικα να αντιλαμβανομαι το μεγεθος της δυσκολιας. σημερα μετα απο 6 χρονια σε φροντιστηρια και ιδιαιτερα, μετα απο τρεις ασεπ(στους δυο τελευταιους επιτυχουσα με καλη σειρα) εχω απελπιστει εντελως. καθε φορα που ακουγεται κατι για ολοημερα η απορροφηση μας στα δημοτικα ελπιζω , αλλα πολυ γρηγορα απελπιζομαι ξανα. δεν ξερω τι αλλο μας περιμενει και ηδη ειμαι εξαλλη με την προοπτικη του τεστ δεξιοτητων. καλο κουραγιο σε ολους συναδελφοι. καποτε ενας καθηγητης μου στο πανεπιστημιο μας ειχε ευχηθει "αισιοδοξια και αντισταση"
-
Σίγουρα σε καταλαβαίνουμε!Έχουμε αγωνιστεί τόσο στη ζωή μας για να καταλήξουμε πολλοί από εμάς να ξεκινούμε και πάλι από το μηδέν.Και φυσικά μιλάω γι αυτούς που αποφασίζουν να ψάξουν άλλες επαγγελματικές διεξόδους ή ξεκινούν από την αρχή σπουδές.
Είναι εξοργιστικό να έχουμε αγωνιστεί τόσο πολύ και να αισθανόμαστε αποτυχημένοι!΄Η μετά από τόση προσπάθεια να ξεκινούμε και πάλι από το μηδέν,στρεφόμενοι σε άλλες επαγγελματικές διεξόδους ή σε εκ νέου σπουδές.Θέλει πολύ αγώνα ο κλάδος μας και υπομονή, αλλά κάποια στιγμή φτάνεις σε ένα σημείο που ξενερώνεις!Ελπίζω πάντως ότι κάτι από αυτά που λένε, θα γίνει και για εμάς. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα παραμείνουμε για πολλά χρόνια ακόμη σε αυτήν την κατάσταση.Σίγουρα το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό για να μας απορροφήσει ολους, αλλά υπάρχουν τρόποι για να ανοίξουν θέσεις.
-
Καλησπέρα. Εγώ προσωπικά αποφοίτησα το 2004 απο τη Φιλοσοφική Αθηνών.Οι καθηγητές μας , ιδιαίτερα στο 4ο έτος μας έλεγαν συχνά- πυκνά να φροντίσουμε να πάρουμε πτυχίο όσο πιο γρήγορα γινόταν, αφού είναι θέμα χρόνου να "ανοίξει" ο κλάδος. Υποστήριζαν πως τα γυμνάσια θα γίνουν ολοήμερα και τα ΤΕΕ θα αλλάξουν περιεχόμενο σπουδών , ενώ έλεγαν πως γίνονταν και προσπάθειες για την είσοδο φιλολόγων στις δύο τελευταίες τάξεις του δημοτικού. Θέλω να ελπίζω πως κάτι θα γίνει , αλλά δεν ξέρω αν θα είμαι σε θέση λόγω ηλικίας να εργαστώ τότε.Μέχρι τότε , υπομονή και προσπάθειες για να διοριστούμε μέσω Ασεπ.
-
καλησπέρα σε όλους ;)
είναι το 1ο μήνυμα που γράφω σ'αυτό το φόρουμ, μόλις τώρα το ανακάλυψα και αληθινά είμαι πολύ συγκινημένη που δε νιώθω πια τόσο μόνη μέσα στον κόσμο. Γιατί, κακά τα ψέματα, μόνο κάποιος που έχει περάσει το ίδιο μονοπάτι μπορεί ακριβώς να καταλάβει τι περνάμε, την απογοήτευση...ενίοτε και την αγανάκτηση και την αδιάκοπη προσδοκία, τον ασταμάτητο αγώνα γι'αυτό που θα 'πρεπε να 'ναι αυτονόητο και δεδομένο...
Κι εγώ φιλόλογος, αποφοίτησα το 2002, εδώ στην Αθήνα.... του κλασικού κι εγώ... και παρόλο που δεν έχω μετανιώσει ούτε για μια στιγμή για τις σπουδές, θα 'θελα να'χα την πρόνοια να 'εχω κάνει και κάτι άλλο μαζί... μια κομμωτική δεν ξέρω... κάτι...
Χρυσή με κάνανε οι γονείς μου να δηλώσω τη νομική, έγιναν μάχες ολόκληρες που δεν ξεκολλούσα από τη φιλολογία ;D και το παιδαγωγικό;...ούτε να το φτύσω...δε μου άρεσαν τα παιδάκια, δεν άντεχα τόση ανωριμότητα... τέτοιες κοτσάνες έλεγα...να τώρα...
Τι να πω παιδιά... αυτό για το κύμα συνταξιοδότησης το έχω ακούσει κι εγώ, λέγεται συχνα...αλλά πότε;;; να μη σχολιάσω τα υπουργεία και τις αποφάσεις τους... μπορούν να διδάσκουν στα δημοτικά στη θέση των δασκάλων συνταξιούχοι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, ακόμα και λογοθεραπευτές αλλά δεν επιτρέπεται να προσλαμβάνονται φιλόλογοι.... μα δεν είναι να αγανακτείς;;;;; δηλαδή ο συνταξιούχος δάσκαλος έχει 2 μισθούς κι εγώ που 'μαι νέος άνθρωπος να μην έχω να φάω; δεν χωράει στο μυαλό μου αυτό, τρελαίνομαι... κι επειδή για ΑΣΕΠ, έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν έχει ελπίδα...εργάζομαι κι εγώ σε δημοτικό, στην απογευματινή μελέτη... ημιαπασχόληση φυσικά... και με ζητάνε να πάω το πρωί για να κάνω το χαμάλη στις φοιτητριούλες που προσλαμβάνουν και δεν έχουν ιδέα... και δε μου κάνουν και σύμβαση, δεν έχω σταθερό μισθό... καταλαβαίνετε...μα δε μας εξευτελίζουν;
αλλά πόσο το εύχομαι να έρθει η ώρα που θα μας παρακαλανε κι εμάς όπως τους δασκάλους... αυτά τα ίδια τα ιδιωτικά που μας φτύνουν τώρα... τότε να δεις....
και τι δεν έχουμε διαβάσει... και δε μιλάω για το ευρύτερο πεδίο γνώσεων του καθενός μας...αλλά για τη σχολή την ίδια... για τα μαθήματα κα ι μόνο...τι δεν έχουμε εξεταστεί, από την οξεία και την περισπωμένη ως .... με κοροιδέυει η αδερφή μου όταν λέω ότι στο βιογραφικό μου, στις ξένες γλώσσες θα βάλω λατινικά και μηκυναικά... :P...γιατί δεν ξενύχτησα εγώ...δεν άφησα κόπο και ιδρώτα για να μπορέσω κάποια στιγμή να ζω αξιοπρεπώς κάνοντας αυτό που αγαπάω... κι όλοι ξέρουμε πως αυτή είναι μια δουλειά που δεν μπορείς να την κάνεις αν δε θέλεις πολύ... σου καίει το νευρικό σύστημα...γι' αυτό αγανακτώ... και συγγνώμη που τα λέω όλα μαζί σε σας αλλά συνήθως δε μιλάω γιατί δεν μπορεί κάποιος που δεν είναι ομοιοπαθής να το βιώσει αυτό που λέω...γι' αυτό μας πιάνει κατάθλιψη ή γινόμαστε κυνικοί μετά... πού να βρεις διέξοδο στην υγεία...αχ τελοσπάντων σας ζάλισα...αλλά χάρηκα πολύ που σας βρήκα - είίναι αν μη τι άλλο μια συμπαράσταση να το βλέπεις ότι κι άλλοι αγωνίζονται και καταλαβαίνουν τι περνάς κι εσύ :D
-
Συνάδελφοι/ισσες,
Όταν το '89 έπρεπε να διαλέξω την πρώτη προτίμηση στο μηχανογραφικό μου, οι περισσότεροι φίλοι, συγγενείς και καθηγητές μου, με απέτρεπαν ευθέως από το να δηλώσω μαθηματικό. Επειδή όμως αγαπούσα τα μαθηματικά όσο τίποτα άλλο, δεν άκουσα κανέναν. Δεν έδινα δεκάρα αν, σύμφωνα με την επετειρίδα, θα διοριζόμουν το 2036, δηλ. στα 65 μου ακριβώς! Φυσικά δεν είχα καν φανταστεί ότι κάποτε θα είχα τη δυνατότητα να "πηδήσω" 36 χρόνια και να διοριστώ το 2000, με τον πρώτο ΑΣΕΠ. Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι είμαι ευτυχισμένος που είμαι στο δημόσιο, αλλά τουλάχιστον είμαι -κατά κάποιον τρόπο, και όχι απολύτως- επαγγελματικά αξιοπρεπής.
Πού θέλω να καταλήξω? Στο συμπέρασμα ότι, αν πράγματι αγαπάτε το αντικείμενο που σπουδάσατε, δεν θα αργήσει η μέρα που θα σας αποφέρει πολλά κέρδη. Και δεν εννοώ φυσικά μόνο οικονομικά. Συνεχίστε να το αγαπάτε μόνο, και θα με θυμηθείτε.
-
Ο πρώτος ΑΣΕΠ έγινε το 98. Αποκλείεται να ξεχάσω ότι δύο μέρες μετά γέννησα την κόρη μου.
-
Σωστός ο Gauss!
Κι εγώ πρώτη επιλογή Μαθηματικό είχα βάλει. Οι σπουδές (κατά προτίμηση και το επάγγελμα) πρέπει να είναι πάνω στο αντικείμενο που σου αρέσει.
Και ποτέ να μη διοριζόμουνα, δε θα είχα καμία αμφιβολία τέτοιου είδους. Σιγά μην πήγαινα να σπουδάσω Οικιακή Οικονομία για να διοριστώ αμέσως!
Από τους γνωστούς μου συναδέλφους, αυτοί που υποφέρουν περισσότερο είναι αυτοί που μπήκαν στο Μαθηματικό κατά λάθος.
Εγώ συμβουλεύω τους μαθητές μου να σπουδάσουν αυτό που γουστάρουν πραγματικά και ας δουλέψουν κηπουροί μετά.
-
Συμφωνώ κι εγώ πως πρέπει να επιλέγεις αυτό που γουστάρεις και μόνον.Κι εμένα οι γονείς μου μ' έψηναν για νομική.Εκείνα τα χρόνια μάλιστα η νομική είχε πιο χαμηλή βάση απ' τη φιλολογία.Όμως εγώ ήμουν ανένδοτη κι ήθελα αποκλειστικά και μόνο φιλολογικό, τίποτ' άλλο.
Παρόλες τις αναποδιές δεν το μετάνιωσα ποτέ.Οι στιγμές έκστασης που μου 'χει χαρίσει το αντικείμενό μου δε συγκρίνονται με τίποτα.Αν ήμουν δικηγόρος ίσως και νά 'χα βολευτεί, ή αν ήμουν δασκάλα ίσως να ήμουν διορισμένη, αλλά θα ήμουν δυστυχισμένη.Ας μην ξεχνάμε πως η δουλειά κάποτε γίνεται και δουλεία και πρέπει να την αγαπάς για να την αντέξεις.
Κάτι σχετικό με το ξεμπλοκάρισμα των φιλολόγων.. Έχω ακούσει ότι θα βοηθήσει η μετατροπή των ΤΕΕ σε ΕΠΑΛ.Έχει ακούσει κανείς τίποτα σχετικό?Έχει βάση η πληροφορία?
-
Πέρασα στο φιλολογικό της Αθήνας το 1994, χωρίς να σκέφτομαι την επαγγελματική αποκατάσταση.Εκείνη την περίοδο, νομικές και φιλοσοφικές ήταν οι "φίρμες" για την τρίτη δέσμη, ενώ το παιδαγωγικό θεωρείτο αποτυχία. Τώρα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί. Είναι λογικό να υπάρχει αγωνία για την επαγγελματική μας αποκατάσταση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είμαστε σε απόγνωση.Θα ήθελα να επισημάνω το εξής: το πανεπιστήμιο δεν έχει στόχο να σου βρει δουλειά, αλλά να σε κάνει επιστήμονα. Η φιλολογία, η ιστορία, τα μαθηματικά, η ιατρική, η ψυχολογία.....είναι επιστήμες. Τα παιδαγωγικά δεν είναι. Θεωρώ εξαιρετικά θλιβερό το ότι το κριτήριο για τα σημερινά παιδιά είναι η επαγγελματική αποκατάσταση και όχι οι επιθυμίες τους. Τουλάχιστον εμείς στα 17 είχαμε έναν ρομαντισμό. Στην πορεία προσγειωθήκαμε...
-
Το 91 περασα Παιδαγωγικο Φλώρινας, πήγα ένα χρονο, περασα όλα τα μαθηματα και ξαναεδωσα πανελληνιες την επόμενη χρονια και περασα φιλοσοφικη Αθηνας. Αν παρεμενα εκει τωρα θα είχα δεκα χρονια διορισμενη στο δημοσιο. Μεγαλο λάθος. Εξάλλου τα παιδια είναι παιδια παντού. Δεν είναι το γνωστικο που λατρευουμε. Αυτο θα μπορουσαμε να το μελεταμε ετσι και αλλιως. Είναι η επαφη μας με τα παιδια που μας κανει εκπαιδευτικους. Καλύτερα δασκαλα με ελευθερια κινησεων να διδαξω με πραγματικη αγαπη παρα φιλολογος στο φροντιστηριο να μας εκμεταλλευεται ο καθε φροντιστηριουχος για να τα οικονομησει εις βαρος μας και εις βαρος των παιδιών.
-
Το 91 περασα Παιδαγωγικο Φλώρινας, πήγα ένα χρονο, περασα όλα τα μαθηματα και ξαναεδωσα πανελληνιες την επόμενη χρονια και περασα φιλοσοφικη Αθηνας. Αν παρεμενα εκει τωρα θα είχα δεκα χρονια διορισμενη στο δημοσιο. Μεγαλο λάθος. Εξάλλου τα παιδια είναι παιδια παντού. Δεν είναι το γνωστικο που λατρευουμε. Αυτο θα μπορουσαμε να το μελεταμε ετσι και αλλιως. Είναι η επαφη μας με τα παιδια που μας κανει εκπαιδευτικους. Καλύτερα δασκαλα με ελευθερια κινησεων να διδαξω με πραγματικη αγαπη παρα φιλολογος στο φροντιστηριο να μας εκμεταλλευεται ο καθε φροντιστηριουχος για να τα οικονομησει εις βαρος μας και εις βαρος των παιδιών.
Συμφωνώ. Ακούστε τρέλα, οταν έκανα μηχανογραφικό βάζω πρώτα φπψ, μετά θεολογία και μετά φιλολογία. Ε, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα φπψ που πέρασα παρά θεολογία, μόνο που τ ακούω ανατριχιάζω. Μπορεί με λίγα λόγια η πρώτη σου επιλογή να είναι πολύ πιο σωστή από τη δεύτερη και πολύ πιο λάθος σε σχέση με κάποια άλλη πιο κάτω. Υπάρχει όμως και το εξής: μερικές φορές ενώ θέλουμε να δηλώσουμε μία επιλογή, μας αρέσει, την αρνούμαστε από αντίδραση στους γονείς μας ή σε κάτι άλλο και μετά ή αυτοί μας πιέζουν ή επιβαλλόμαστε εμείς. Έχω δει παιδιά να θέλουν μία ειδικότητα επειδή είναι 'στη μόδα', οι γονείς πιέζουν τα παιδιά να δηλώσουν κάτι που πιστεύουν ότι αρέσει σ' αυτά και στο τέλος τα παιδιά όχι μόνο δεν το μετανοιώνουν, αλλά και λένε 'καλά που με πίεσες τελικά'. Είναι λίγο σχετικές οι επιλογές σε αυτές τις ηλικίες.
-
. Η φιλολογία, η ιστορία, τα μαθηματικά, η ιατρική, η ψυχολογία.....είναι επιστήμες. Τα παιδαγωγικά δεν είναι.
Συγνώμη, αλλά δεν είναι επιστήμη τα παιδαγωγικα; Υπάρχει μεγαλύτερη επιστήμη να ασχολείσαι με την ψυχολογία του παιδιού και για ποιο λόγο αντιδρά, όπως αντιδρά; Εγώ προσωπικά διαβάζοντας ΑΣΕΠ λάτρεψα μαζί με τη φιλολογία και τα παιδαγωγικά.
-
Τα παιδαγωγικά είναι μια χαρά επιστήμη, το ΦΠΨ τι σόι τμήμα είναι δεν ξέρω.
-
Eναι όλα σχετικά με την κατάρτιση που πρεπει να έχει ένας σωστός εκπαιδευτικός.
-
Παιδιά,κατι ακούγεται για ολοήμερο γυμνάσιο,ακουσε κανεις κατι ή ειναι ραδιοαρβύλα;
-
πάντως πιστεύω ότι πρέπει όσο μπορούμε να το κάνουμε σαφές πια αυτό στα παιδιά που δηλώνουν μηχανογραφικό. Το τι θα σπουδάσεις - ίσως κι αν είναι αυτό που νιώθεις ότι σε ενδιαφέρει πολύ, μπορεί να μην έχει καμία σχέση με αυτό που θα κάνεις ως δουλειά για να ζεις... εμάς κανείς δε μας ταρακούνησε στα 16 και στα 17 να μας πει...αν πρέπει να επιβιώσεις κι έχεις ανάγκη χρήματα ίσως πρέπει να σκεφτείς τι θα σε βοηθήσει να ζεις... γιατί πρέπει να έχεις να φας για να είσαι και λίγο ρομαντικός κι αυτό χρειάζεται να το ακούσεις και στα 17...θα μπορούσ απρώτα να έχω μια κατάρτιση έστω τεχνική που θα μου επέτρεπε τα προς το ζην, χωρίς να εξαρτώμαι από κανέναν και μετά να επιδιώξω το καλύτερο σε εκείνο που αγαπώ... Έτσι φύγαμε από ένα σχολείο πηγαίνοντας κατευθείαν στο άλλο με μόνο γνώνομα το τι μου αρέσει πολύ για να επενδύσω τον κόπο μου και τον εαυτό μου να καταρτιστώ όσο καλύτερα και να γίνω το καλύτερο που μπορώ σε αυτό που αγαπώ...αλλά πόσα χρόναι εις βάρος άλλων...δεν πρέπει κάποτε να μας επιτραπεί μέσα σε αυτή την κοινωνία να ολοκληρώσουμε την προσωπικότητά μας ως ενήλικοι, δουλέυοντας πάνω στην επένδυση που τόσο αγαπήσαμε; κι εν πάσει περιπτώσει εγώ θέλω κάποιος να με αποζημιώσει για την ψυχική οδύνη του να πρέπει επιτακτικά να επιλέξω κάτι σε μια άκαιρη ηλικία δίχως να μου δίνει όλα τα απαιτούμενα στοιχεία ξεκάθαρα...έστω για να ξέρω πώς να συνδυάσω την αγάπη μου με την επιβίωση.... ίσως τα σημερινά παιδιά να μπορούν λίγο να γλυτώσουν κάτι απ' αυτό..
α στο καλό συγχίστηκα πάλι >:(
-
Τα τωρινά παιδιά δεν έχουν καμια σχέση στις επιλογες τους σε σχέση με το δικο μας ρομαντισμο (εγώ τέλειωσα σχολείο το 91 και πήρα πτυχίο το 96). Το 91 πέρασα παιδαγωγικο, ξαναέδωσα και περασα φιλολογία. Τότε στο χωριό μου (παρόλο που με την οικογενεια μου μεναμε στην Αθήνα) τη δασκάλα την έλεγαν δασκαλίτσα και η καθηγήτρια είχε άλλη αίγλη. Κανένας δε μου είχε μιλήσει για επαγγελματική αποκατάσταση και για ισότητα στους μισθους. Οι δικοι μου νομιζαν ότι οι δασκάλες προερχονταν ακόμη από ακαδημιες κάτι όμως που το 91 δεν συνεβαινε πια. Τώρα με την εμπειρία μου θεωρώ ότι ολοι οι εκπαιδευτικοι προσφερουν σημαντικό εργο και όσο πιο μικρα τα παιδιά τοσο και πιο σημαντικο το εργο τους. Τώρα θα είχα 10 χρονια προυπηρεσία αν έμενα στο παιδαγωγικο. Δεν με πειράζει αυτο όμως γιατι βλέπω τα τωρινα παιδιά ότι λαμβάνουν την επαγγελματικήτους αποκατάσταση στις επιλογές τους. Δεν είναι τυχαιο ότι έχουν ανεβει οι βάσεις στα παιδαγωγικά. Επίσης δειτε τις σχολες της αστυνομιας. Εχουν υψηλες βάσεις όπως και οι .στρατιωτικες γιατι θεωρουνται σχολες αμεσης επαγγελματικης αποκατάστασης. Το ίδιο και οι σχολες της πληροφορικης γιατι ξερουν ότι υπάρχει ζήτηση. Αρα θεωρω ότι τώρα κάποια παιδια είναι πιο πρακτικά και αυτο θα τα ωφελήσει στο μελλον. Αυτο που λιγο με προβληματιζει είναι ότι πολλά παιδιά υιοθετουν προτυπα από τα ΜΜΕ και θελουν να γινουν τραγουδιστες, τηλεπαρουσιαστριες, μοντελα μόνο και μονο για τη δημοσιοτητα χωρις να έχουν εκπαιδευτικο υπόβαθρο. Προς θεού! Μη νομίζει κανεις ότι έχω πρόβλημα με τα καλλιτεχνικά επαγγελματα απλά θεωρώότι και αυτά απαιτουν να έχεις σπουδες και υπόβαθρο πίσω σου και να μην τα κάνεις για την εφήμερη δοξα και μονο. Και λυπάμαι που ξεφευγω απο το θεμα απλώς εκαπιδευτικοι ειμαστε και βλεπω αυτη τη νοοτροπία προσφατα σε κάποια παιδια στο σχολείο ή στο φροντιστήριο και με στενοχωρει.
-
Πιστεύω ότι όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης παράγουν εξίσου σημαντικό έργο.Θεωρώ το επάγγελμα της νηπιαγωγού εξίσου απαραίτητο με αυτό της φιλολόγου. Όσοι αντιμετωπίζαμε τις δασκάλες ως δασκαλίτσες και επιλέξαμε να γίνουμε καθηγήτριες νομίζω ότι κάναμε λάθος.Οι περισσότεροι που οποφοιτήσαμε από σχολές σχετικές με την εκπαίδευση, θέλω να πιστεύω ότι αγαπάμε τα παιδιά και τη διδασκαλία. Απλώς επιλέξαμε το αντικείμενο που μας άρεσε περισσότερο. Με την προυπόθεση ότι θα διδάξουμε όμως-υπό μη εξευτελιστικές συνθήκες- και όχι για να πάρουμε ένα πτυχίο απλώς για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, κάτι που θα μπορούσαμε να κάνουμε και από το σπίτι,χωρίς να επιβαρύνουμε οικονομικά τις οικογένειές μας( των οποίων οι θυσίες αποσκοπούν στο να γίνουμε κάποια μέρα επαγγελματικά πετυχημένοι και ανεξάρτητοι).Ένας μαθηματικός ή φιλόλογος θα χαίροταν να δούλευε τουλάχιστον ως δάσκαλος!Η διδασκαλία έχει σημασία.Χαίρομαι που πλέον τα παιδιά αποσκοπούν στην επαγγελματική αποκατάσταση και δεν ακούνε τις συμβουλές των δικών μας (αδιάφορων κατα κύριο λόγο)καθηγητών για επιλογή σπουδών με γνόμωνα το τι μας αρέσει. Για την επιλογή μας καθοριστικός παράγοντας ήταν το σχολείο-στη δικιά μου τουλάχιστον περίπτωση-που δεν με ενημέρωσε ότι πιθανότατα να μη δουλέψω ποτέ ως φιλόλογος-ίσα ίσα πολλοί καθηγητές θεωρούσαν πολύ καλή την επιλογή μου. Και δεν μπορώ να ακούω ότι όσοι τα λέμε αυτά δεν προσπαθούμε πολύ για να κάνουμε αυτό που αγαπάμε,γιατί όταν έχουμε πρώτα να λύσουμε το βιοποριστικό μας πρόβλημα, πού χρόνος για ΑΣΕΠ(του οποίου οι πιθανότητες επιτυχίας είναι εκ των πραγμάτων μικρές)και όταν ειδικά απασχολούμαστε αναγκαστικά σε άσχετο αντικείμενο.Πέρυσι γνωστή μου, η οποία είχε περάσει με τη τρίτη παιδαγωγικό(όταν αυτό θεωρούταν αποτυχία) κάπως υπεροπτικά, κάπως με ύφος συμπάσχοντα, μου είπε ότι οι φιλόλογοι διορίζονται του αγίου ποτέ.Το θεωρώ λίγο αδικία που εκείνη έγινε κατα τύχη εκπαιδευτικός (χωρίς να λέω οτι δεν της αρέσει ή ότι δεν θα έπρεπε να γίνει)και εγώ που είναι το όνειρό μου, να είμαι πχ γραμματέας, για να εξασφαλίζω ένα αξιοπρεπή μισθό.Ναι μεν η κατάσταση είναι εκ των πραγμάτων δύσκολη όσον αφορά το διορισμό, αλλά κάποιες λύσεις για να βελτιωθεί υπάρχουν. Γιατί πχ τόσες φιλολογικέ σχολές;Γιατί οι απόφοιτοι του ΦΠΨ διορίζονται ως φιλόλογοι και όχι ως δάσκαλοι;Τέσπα. Όσο για την ερώτηση του Markos απ ' ό,τι γνωρίζω τα ολοήμερα γυμνάσια είναι στο πρόγραμμα αλλά δεν υπάρχουν ακόμη τα απαραίτητα κονδύλια(μάλλον για του αγίου ποτέ το κόβω).Τέσπα, συγνώμη αν σας ζάλισα και πάλι!
-
Εχεις δίκιο chrysullaki ο εκπαιδευτικός είναι πάντα εκπαιδευτικός ανεξαρτήτως βαθμίδας γιατί ασχολειται με τα παιδιά και τη διδασκαλία. Τουλάχιστον εχουμε διαλέξει αυτό που αγαπάμε και δεν καθόμαστε πίσω από ένα γραφείο να λύνουμε σταυρόλεξα και να βαριόμαστε τη ζωή μας. Εμείς διαλέξαμε λειτούργημα όχι επάγγελμα και ασχολουμαστε με ζωντανο υλικό. Μακάρι να ήταν έστω και λίγο εκτιμητέο αυτό από τους ανθρώπους που ελέγχουν τους διορισμούς. Καλοί και οι αγροφύλακες που διόρισαν αλλά όταν τα σχολεία θα είναι γεμάτα κενά ως τα Χριστούγεννα να δουμε αν θα εχουν λίγο φιλοτιμο για να δικαιολογηθούν.