Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Ανακοινώσεις και θέματα σχετικά με το PDE => Η Κοινότητα του PDE => Μήνυμα ξεκίνησε από: psaras στις Απριλίου 04, 2012, 06:39:35 pm

Τίτλος: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: psaras στις Απριλίου 04, 2012, 06:39:35 pm
Νομίζω ότι το σημερινό γεγονός είναι πολύ πιο σημαντικό από μια απλή αναφορά στο "ενιαίο μισθολόγιο" και πολύ πιο δυνατό από μια συνέπεια της κατάθλιψης.
Διαβάστε λίγο το σημείωμα που έγραψε ο αυτόχειρας:

«Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι΄αυτήν. Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω τα σκουπίδια για την διατροφή μου. Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (Πιάτσα Πορέτο του Μιλάνου)»

Ελπίζω να μην είναι λίγοι αυτοί που τους ηλεκτρίζουν αυτά τα λόγια!
Συνάδελφοι, να μη συνηθίσουμε ΚΑΙ το θάνατο!
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: apri στις Απριλίου 04, 2012, 07:18:19 pm
Aυτοί που θα έπρεπε να ηλεκτριστούν, δεν βλέπω πάντως να χολοσκάνε... >:(
Όλοι οι άλλοι είναι ένοχοι εκτός από τους εαυτούς τους.

Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η τοποθέτηση του Πάνου Μπεγλίτη για την αυτοκτονία του 77χρονου στην πλατεία Συντάγματος.
http://www.newsbomb.gr/politikh/story/125978/to-faoyl-mpegliti-gia-tin-aytoktonia-sto-syntagma
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: albedo στις Απριλίου 04, 2012, 08:27:18 pm
-29/03/2012 : Απόπειρα αυτοκτονίας από το «Blue star 2»Ένας ηλικιωμένος άντρας (πάνω από 60) προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή του πηδώντας στη θάλασσα. Σύμφωνα με αυτόπττες μάρτυρες είχε δέσει μια αλυσίδα στη μέση του και ήταν αποφασισμένος να αυτοκτονήσει αφού ήταν εμφανής η άσχημη ψυχολογική του κατάσταση...
-17/03/2012 : Nέα απόπειρα αυτοκτονίας στον Πηνειό. Άλλη μια γυναίκα στη Λάρισα έπεσε τα ξημερώματα στα νερά του Πηνειού για να αυτοκτονήσει δύο εβδομάδες μετά από αντίστοιχο περιστατικό...
-09/02/2012 : ΗΣΑΠ: Διακοπή δρομολογίων λόγω απόπειρας αυτοκτονίας. ΗΣΑΠ: Διακοπή δρομολογίων λόγω απόπειρας αυτοκτονίας.
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: albedo στις Απριλίου 04, 2012, 08:43:22 pm
Προσωπικά πάντως... αν αποφασίσω να αυτοκτονήσω κάποτε... σίγουρα θα γίνω καμικάζι... θα φροντίσω να πάρω μερικά καθήκια μαζί μου από αυτά που μας οδήγησαν εδώ...
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: physikos13 στις Απριλίου 04, 2012, 10:33:30 pm
θλιβερο το γεγονος απο μονο του, ποσο μαλλον για μας τους αμπελοκηπιωτες, που ηταν ο φαρμακοποιος της γειτονιας μας για χρονια( εως το 95 περιπου) στην πλατεια χαιροπουλου, τι να πω....
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: so good στις Απριλίου 04, 2012, 10:33:57 pm
Αν και ακουγεται μακαβριο, οντως οποιος θελει να αυτοκτονήσει δεν παιρνει στο λαιμο του και τους 300 μηπως και συνελθει η χωρα μας? :D
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: apri στις Απριλίου 04, 2012, 10:35:14 pm
Πάντως, εγώ αυτό που θα πρότεινα ως σύνθημα με αφορμή αυτό το θλιβερό γεγονός δεν είναι «να μη συνηθίσουμε το θάνατο».
 
Το σημαντικό είναι να μην αποδεχθούμε την ιδέα του αδιεξόδου την οποία χτίζουν στο μυαλό μας εδώ και δυο χρόνια, στάζοντας καθημερινά μικρές ή μεγάλες δόσεις δηλητηριωδών ψεμάτων. Η αποδοχή του συλλογικού αδιεξόδου όχι μόνο μεγεθύνει τα προσωπικά αδιέξοδα και οδηγεί σε πράξεις απελπισίας, αλλά στην ουσία εξυπηρετεί αφάνταστα αυτούς που μας έφτασαν εδώ, αλλά κι αυτούς που μας θέλουν σε τέτοια κατάσταση.

Τη ζωή μας την έδωσε ο πατέρας και η μάνα μας, μας την έδωσε ο Θεός και σίγουρα δεν τη χρωστάμε σ' αυτούς, για να τους τη δώσουμε. >:(
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: Ψιτ στις Απριλίου 04, 2012, 11:57:19 pm
Τη μαγκιά μας  , ΑΝ την έχουμε ακόμα, θα τη δείξουμε στις εκλογές.

Πολύ φοβάμαι όμως ότι δε θα δείξουμε τίποτα. Γύρω μου συνέχεια ακούω το εξής :
Να....και ποιον να ψηφίσουμε....όλοι ίδιοι είναι....
Πως είναι όλοι ίδιοι μαντάμ!!!
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: Ψιτ στις Απριλίου 04, 2012, 11:59:47 pm
Και που θα πρέπει να φτάσουμε δηλαδή για να διεκδικήσουμε όσα δικαιούμαστε?
Πόσο πιο χαμηλά είναι ακόμα ο πάτος ?
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: evi06 στις Απριλίου 05, 2012, 12:40:19 am
Παράθεση από: Ψιτ στις Απριλίου 04, 2012, 11:57:19 pm


Πολύ φοβάμαι όμως ότι δε θα δείξουμε τίποτα. Γύρω μου συνέχεια ακούω το εξής :
Να....και ποιον να ψηφίσουμε....όλοι ίδιοι είναι....


τα ακουω κ φριττω! κ να τα ακους απο νεους ανθρωπους. να περιμενουν στη γωνια να δουν ποιος θα βγει στις εκλογες για να ζητησουν ρουσφετι παλι, παλι >:( >:(
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: psaras στις Απριλίου 05, 2012, 11:53:20 am
Ζούμε σε μια κοινωνία με αλλοτριωμένες δομές.
Αυτοί που ασκούν τη νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, λειτουργώντας ασύδοτα εδώ και 35 χρόνια, έχουν πλουτίσει, έχουν βολέψει, έχουν προδώσει, έχουν εξασφαλίσει την ατιμωρησία, και διακαώς μάχονται για την συγκάλυψη. Τελευταία, βλέποντας την αποστροφή του ελληνικού λαού, επεξεργάζονται τρόπους αυτοσυντήρησης κάνοντας κάθε είδους κωλοτούμπας, έτοιμοι να πουλήσουν την ψυχή τους και στο διάολο αν χρειαστεί προκειμένου να διατηρήσουν τη θέση τους. Πώς γίνεται να μην έχουν ευθύνες υπουργοί οικονομίας που παρακολουθούσαν την ομαλή εκτέλεση του προϋπολογισμού και στο τέλος έβλεπαν ότι είχαμε 40 δις έλλειμμα. Πώς γίνεται να δεχόμαστε να αποφασίζουν για εμάς 200 άτομα που υπογράφουν το μέλλον μας για τα επόμενα 50 χρόνια, χωρίς να έχουν διαβάσει καν το κείμενο. Πώς γίνεται να συντηρούμε ένα πολιτικό σύστημα που όταν αναγκάζεται για κοινωνική εκτόνωση να ψάξει για ευθύνες, να αποφαίνεται (για τον εαυτό του) ότι τα πάντα έχουν γίνει νόμιμα σε μια χώρα που πέφτει από τον γκρεμό. Πώς γίνεται τη στιγμή που οι Γερμανοί μας έχουν κάνει κανονική κατάληψη προσδοκώντας την εξαθλίωσή μας, βάζοντας όρους ξεπουλήματος της Ελλάδας,  το ελληνικό κράτος όχι να παίζει το χαρτί της διεκδίκησης πολεμικών αποζημιώσεων, αλλά να απορεί τι έγινε τότε καθώς έχουν χαθεί τα στοιχεία. Πώς γίνεται σε μια κρίση χρέους να μας κυβερνούν ανδρείκελα των τραπεζών.
Η δικαιοσύνη, παραδομένη στα κυκλώματα, δρα αναλόγως των συμφερόντων της εκάστοτε κυβέρνησης. Κατά καιρούς οι λειτουργοί της δικαιολογούνται ότι έχουν τα χέρια τους δεμένα, αλλά ποτέ δεν έχουν αντιδράσει σε παρανοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις που περνάνε από τη βουλή εξασφαλίζοντας την ατιμωρησία διαφόρων. Οι μόνες αντιδράσεις των δικαστών υπάρχουν όταν πρόκειται να τους γίνει καμιά μείωση. Πρόσφατα ελληνικό δικαστήριο(!) έβγαλε λάδι τους γερμανούς δημοσιογράφους του Focus, για το εξώφυλλο με την Αφροδίτη της Μήλου, που ξεφτίλιζε έναν ολόκληρο λαό. Ας τολμήσει έλληνας δημοσιογράφος να κάνει εξώφυλλο τη Μέρκελ με μια σβάστικα…
Τα ΜΜΕ παίζουν ξεδιάντροπα το παιχνίδι της εξουσίας, αποβλακώνοντας, τρομοκρατώντας, παραπληροφορώντας και «εκπαιδεύοντας» τον ελληνικό λαό.
Και μέσα σε αυτή την κατάσταση, ο ελληνικός λαός παραμένει σοκαρισμένος, όπως ακριβώς το επιθυμεί το δόγμα του σοκ.

Η χθεσινή αυτοκτονία δεν ήταν σαν άλλες που ένας επιχειρηματίας δίνει τέλος στη ζωή του αφήνοντας ένα σημείωμα που αναφέρει ένα κύκλωμα τοκογλυφίας. Ήταν μια αυτοκτονία ενός ηλικιωμένου απέναντι από το «ναό της δημοκρατίας», για να ξυπνήσει συνειδήσεις. Να θυμίσω ότι η αραβική άνοιξη, σε χώρες που είχαν ελάχιστη δημοκρατική κουλτούρα, ξεκίνησε από τον αυτοπυρπολισμό ενός ανθρώπου στην Τυνησία.
Δεν ξέρω αν ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος για τη δική του επανάσταση. Ξέρω όμως ότι η νοοτροπία του τίποτα δεν αλλάζει είναι ακριβώς βούτυρο στο ψωμί αυτών που μας έφτασαν εδώ. Ο κάθε πολίτης οφείλει να γίνει η αλλαγή που έχει στο μυαλό του και να αποβάλει την ανθρώπινη αδυναμία να παίζει τον άχαρο ρόλο που του έχει μοιράσει η ζωή. Άλλωστε ο ελληνικός λαός έχει μείνει στην ιστορία για τα μεγάλα του όχι!
Τουλάχιστον, στις επικείμενες εκλογές ας στείλουμε στο διάολο αυτούς που μας έφτασαν εδώ! Είναι οι ίδιοι που ευαγγελίζονται ότι θα μας σώσουν πάλι! Ας ταρακουνήσουμε το σύστημα. Κι όσοι φοβόμαστε για το μέλλον αυτής της επιλογής, ας κοιτάξουμε τι μας ετοιμάζουν για μετά οι σωτήρες μας και οι εταίροι μας. Α, και μην πολυσυζητάμε ότι θα το κάνουμε, γιατί όλο και κάποια τρομοκρατική ενέργεια θα συμβεί όλως τυχαίως, που θα απομακρύνει τις εκλογές για λόγους κοινωνικής αναταραχής…
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: apri στις Απριλίου 05, 2012, 01:39:10 pm
Το σημερινό άρθρο του Στάθη με αφορμή το γεγονός της αυτοκτονίας.

Μια υποψία ταραχής στο Χρυσοτρίκλινο…
http://www.enikos.gr/stathis/30623,Mia_ypoyia_taraxhs_sto_Xrysotriklino….html (http://www.enikos.gr/stathis/30623,Mia_ypoyia_taraxhs_sto_Xrysotriklino….html)

(http://www.enikos.gr/images/resized/381x540_a28b9a141afd21e3fa0899cdb9f2253c.jpg)


Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: adigoni στις Απριλίου 22, 2012, 01:02:02 pm
Καλό ταξίδι στο συνάδελφο που έφυγε....
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: panos2 στις Απριλίου 22, 2012, 01:20:22 pm
Δύσκολο να μπούμε στην σκέψη και κυρίως στην ψυχή ενός πολιτικοποιημένου  ανθρώπου που θεώρησε ως ύστατη πολιτική πράξη  την αυτοκτονία του. Οι ομοιότητες της πράξης του συναδέλφου Σάββα Μετοικίδη με την πράξη του 77χρονου φαρμακοποιού Δημήτρη Χριστούλα είναι μεγάλες...
Διάβασε κάποιος τα σημειώματα που άφησε;

Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...  :(
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: belw στις Απριλίου 22, 2012, 02:24:48 pm
Την Ανοιξη του 2008 ο Σαββας Μετοικιδης ειχε γραψει:

Η συγκυρία είναι δύσκολη. Οι συνειδήσεις έχουν μετατοπιστεί σε πιο συντηρητικές κατευθύνσεις. Ο κόσμος στενάζει οικονομικά. Το κεντρικό πολιτικό σκηνικό δεν αφήνει πολλές ρωγμές. Οι απεργίες και οι αγώνες δε γίνονται με αυτοματισμούς.
Όμως η εκπαίδευση στο σύνολό της λειτουργεί σαν το γαλατικό χωριό, είναι απρόβλεπτη και οι κινητοποιήσεις της εκρηκτικές.
Δε μας ταιριάζει η μοιρολατρία και ο πεσιμισμός. Όταν χρειαστεί θα ξανασμίξουμε τα βήματα και τις καρδιές μας στους δρόμους, θα συντονίσουμε με καλύτερους όρους το βηματισμό μας με τους συναδέλφους καθηγητές, τους φοιτητές και τους μαθητές, όχι μόνο για ν’ αντισταθούμε σε όσα μας ετοιμάζουν, αλλά και για να διεκδικήσουμε όσα ονειρευόμαστε και μας αξίζουν.
 
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: sefe στις Απριλίου 22, 2012, 04:03:31 pm
Ένα κείμενο του Σάββα Μετοικίδη-ενός ακόμα θύματος των ίδιων αυτουργών.
--------------------------------------------------------------------------------------------------

«
Τίτλος: Απ: Να μη συνηθίσουμε το θάνατο...
Αποστολή από: kooki στις Απριλίου 22, 2012, 05:38:08 pm
Καμία ανακοίνωση μέχρι ώρας από ΔΟΕ ,ΟΛΜΕ. Λες και δεν ήταν μια μέγιστη πράξη πολιτικής διαμαρτυρίας.

 Όχι δεν ήταν'αυτοκτονία' . Τον άνθρωπο τον σκότωσε το δωσιλογικό καθεστώς που μας κυβερνά,απλώς εκείνος είχε την κοινωνική ευαισθησία να πει ένα τεράστιο ΟΧΙ ,τέτοιο που δεν τολμάει κανένας από μας να διανοηθεί μέσα από τις καθημερινές μας τετριμμένες πράξεις και τους κοντόφθαλμους υπολογισμούς.
Ας συνεχίσουμε λοιπόν τη μίζερη ζωούλα μας αναλύοντας το πόσο ακόμα  θα φτωχύνουμε ,το πώς θα την σκαπουλάρουμε σε ατομική βάση,το πόσα ακόμα και ποια ανταλλάγματα θα  δώσουμε στους ισχυρούς μόνο και μόνο για δατηρήσουμε τα τελευταία ψίχουλα μας έχουν απομείνει.
Ο Σάββας με την πράξη του μας φωνάζει να γίνουμε αυτήν  την ύστατη έστω  στιγμή υπεύθυνοι και ελεύθεροι άνθρωποι. Ακούει κανείς;;;;;;;;