Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Σχολική ζώνη => Μήνυμα ξεκίνησε από: kounelaki80 στις Απριλίου 21, 2013, 11:49:16 pm
-
Με κύρια αφορμή μία συζήτηση στο προηγούμενο θέμα, και επειδή προβλέπω ότι θα πάρει μεγάλες διαστάσεις, αλλά και επειδή οι διαφορετικές απόψεις για αυτο το θεμα είναι οσες και το συνολο των καθηγητων, δηλαδη καθενας εχει και την δική του, θέλω να ρωτήσω: Για εσάς ποιά είναι η ιδανική σχεση καθηγητή-μαθητή? Παραθέτω αυτόο που είχα γράψει σε προηγούμενο θέμα για να μην ξαναγράφω τα ίδια:
Εγω όμως, πέρα από το οτι έχω την τάση να ''δενομαι'' με τους μαθητές μου, δεν αντιμετωπιζω τα παιδιά ως απλά μια τάξη που πρέπει να διδάξω, αλλά ως 25 διαφορετικοί κόσμοι, καθενας με τις ιδιαιτεροτητες, τα ελλατωματα και τα χαρίσματά του. Δεν είμαι εκεί μόνο για να τους διδάξω το λύω, αλλά συζητάω, συμβουλεύω, προτινω λυσεις για προβληματα που τυχαινει να εχουν, σχολικά η μη. Και δεν πιστευω πως είμαι και λάθος, γιατι (προσωπικη μου γνωμη παντα), πιστευω πως αυτη ειναι ησχεση καθηγητη-μαθητή. Ο καθηγητής δεν είναι εκεί μόνο για να διδάξει στο παιδι αρχαια, μαθηματικά ή αγγλικά, αυτά είναι η επιφάνεια και μονο. Ο καθηγητης πρεπει πανω απ'ολα να δωσει στο παιδι αρχές, να επηρρεασει το παιδί θετικά, να δώσει ενα παράδειγμα και να τα προτρέψει να το ακολουθήσουν. Πετυχημένος καθηγητής δεν είναι αυτος που παίρνει αριστα γραπτά (μπορει να ειναι κι αυτος), αλλά πάνω απ'όλα είναι αυτός που θα κάνει το παιδί να τον μιμηθει, που θα δωσει το σωστο παραδειγμα και αυτο θα μεινει χαραγμενο στο μυαλο των παιδιών του. Είναι ο καθηγητης που, ενω θα κάνει όλα αυτα, θα εμπνεει στα παιδιά την εμπιστοσυνη και τον σεβασμό, τον αληθινο σεβασμο όμως. Οι τυπικοτυτες και οι ψευτοαυστηροτητες δεν εχουν οδηγησει ποτέ πουθενά. Δεν λέω να ξεπερνάμε τα όρια και να δημιουργουνται φιλικες σχεσεις, γιατι ανεφερα τον ΣΕ
-
Στα πολύ γρήγορα γιατί είναι κι αργά:
Η αίσθηση που αποκόμισα από το 2ο κείμενό σου είναι ότι θεωρείς ότι η σχέση εκπαιδευτικού-μαθητή είναι κάτι το αόριστο που εμπίπτει στον κανόνα "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα". Εάν η αίσθησή μου είναι ορθή, τότε δεν μπορώ καν να ξεκινήσω να περιγράφω πόσο λάθος είναι η άποψή σου.
Η σχέση εκπαιδευτικού-μαθητή ορίζεται από τα guidelines που δίνει η παιδαγωγική επιστήμη, και οφείλουμε να τα ακολουθούμε, όπως ακολουθούμε και το αναλυτικό πρόγραμμα της ύλης των μαθημάτων μας. Εάν θεωρούμε ότι τα guidelines αυτά (της παιδαγωγικής ή του αναλυτικού προγράμματος) θέλουν αναμόρφωση ή αναθεώρηση, τότε κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση, με βάση την επιστήμη, και όχι ανάλογα την προσωπική όρεξη του καθενός μας.
-
Μ'αρέσει αυτή η σχέση μαθητη-καθηγητη που περιγραφεις kounelaki80 ! Πράγματι, λείπει η προσωπική όρεξη του καθενός.Ισως εκεί να βρισκεται η λυση,...
-
Στα ελληνικά το guidelines ? ::)
-
Oδηγίες, κατευθυντήριες γραμμές.
* (δεν θα λες μόνο στους αλλους να ανοιγουν λεξικό ;) ;D
-
Απλά περιμένω σε ελληνικό εκπαιδευτικό φόρουμ να γράφουν όλοι με ελληνική ορολογία τα σχετικά (τα ξένα στη Μουσική :P)
-
Δεν υπάρχει ακριβής μονολεκτική μετάφραση του guidelines. Η πιο κοντινή περιφραστική είναι "γενικές κατευθυντήριες γραμμές". Δεν την χρησιμοποιώ όμως γιατί κάνω οικονομία στα keystrokes ;)
...yet another off topic post...
-
Μ'αρέσει αυτή η σχέση μαθητη-καθηγητη που περιγραφεις kounelaki80 ! Πράγματι, λείπει η προσωπική όρεξη του καθενός.Ισως εκεί να βρισκεται η λυση,...
Ευχαριστω, το θέμα είναι όμως πόσοι την έχουν αυτήν την όρεξη... Δυστυχώς (απο τις μεχρι στιγμής εμπειρίες μου στον σχολικό χώρο), οι καθηγητες που κανουν το επαγγελμα του καθηγητή μονο και μονο επειδη εχουν ''βολευτει'', από εξαίρεση κοντεύουν να γίνουν ο ίδιος ο κανόνας...
-
Αν κατάλαβα καλά το πνεύμα του ερωτήματος που τέθηκε εδώ, είναι μέχρι ποιό βαθμό είναι επιτρεπτή η οικειότητα μεταξύ καθηγητών - μαθητών. Η άποψή μου είναι μέχρι εκεί που διευκολύνει, αλλά δεν δυσχεραίνει το εκπαιδευτικό έργο. Εδώ υπάρχει μία διαχωριστική γραμμή, που ο εκπαιδευτικός πρέπει να διακρίνει και να σταματάει εκεί.
Άρα, ούτε πολύ απόμακρος, ούτε πολύ κοντά! Και αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως εκπ/κή βαθμίδα (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΕΠΑΛ), αλλά και από την ιδιαίτερη "προσωπικότητα" του κάθε τμήματος όπου καλείται ο εκπ/κός να διδάξει!
-
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 πρόλαβα στο ΑΠΘ το Μιχαηλίδη-Νουάρο,μεγάλο παιδαγωγό της σχολής Τριανταφυλλίδη, οποίος δίδασκε-φυσικά-παιδαγωγική και μας έλεγε το εξής απλό με δύο λόγια: τον πρώτο μήνα θα κάθεστε στην έδρα και θα τους κοιτάτε πάντα από ψηλά,να νιώσουν ότι σας χωρίζουν πράγματα.Από τα Χριστούγεννα και μετά,σιγά-σιγά ,θα κατεβαίνετε.
-
Σχεσεις καθηγητη με μαθητη... Μεγαλη ιστορια. Για εμενα οι σχεσεις που θα πρεπει να υπαρχουν δεν πρεπει να ειναι ελαχιστες αλλα ουτε σχεσεις ''μαμα΄παιδιου'' αν μπορω να τις χαρακτηρισω ετσι. Θα πρεπει να υπαρχουν οι καταλληλες ισορροποιες... Μου εχει τυχει να δεθω πολυ με μαθητρια μου, να κραταω σχεσεις παραπανω απο το τυπικο αλλα δεν νομιζω οτι πρεπει να ξεφευγουμε. Διοτι ετσι ξεχναμε τον ρολο μας. Και ο ρολος μας δεν ειναι να γινουμε ''φιλοι'' με τα παιδια αλλα να τους μαθουμε 5-10 πραγματα που θα γινουν τα θεμελια τους.
-
ποια ειναι τα 5 πραγματα θεμέλια?
-
ποια ειναι τα 5 πραγματα θεμέλια?
Καποιες βασικες γνωσεις
-
νομιζω πως πανω απο τις γνωσεις ειναι η αγωγή/παιδεια
-
νομιζω πως πανω απο τις γνωσεις ειναι η αγωγή/παιδεια
Συμφωνω. Αλλα ειναι ΚΑΙ οι γνωσεις.
-
Τι να τις κανω τις γνωσεις, αν δεν εχω αρχες. Ξερεις ποσους "αμορφωτους" ξερω που ειναι πολυ καλυτεροι απο μας τους "δηθεν" μορφωμένους?
-
Μπορει...
-
Η αμφιβολία να σου γινει βεβαιότητα.
-
Δυστυχώς πόσο δίκιο έχεις Μάρκο
-
Αν ένας μαθητής μου γνωρίζει καλά αρχαία ενδιαφέρει έμενα και τους υπόλοιπους φιλολόγους, το αν έχει σωστή αγωγή και παιδεία θα καθορίσει τις σχέσεις του με όλους.