Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: aghathi στις Οκτωβρίου 13, 2015, 09:44:53 am
-
Διαβασα το παρακάτω άρθρο και νιώθω ιδιαίτερα προβληματισμενη. Είμαι από τους γονείς που θα επέλεγαν την εκπαίδευση στο σπίτι αν υπήρχε αυτή η δυνατότητα.http://www.alfavita.gr/arthron/της-παίρνουν-το-παιδί-επειδή-αμφισβητεί-το-εκπαιδευτικό-σύστημα
-
ανοιγω το αρθρο και μου λεει πως η σελίδα δεν υπαρχει..
-
Το άρθρο (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64268477)
Και Τι είναι homeschooling (https://www.google.gr/webhp?sourceid=chrome-instant&ion=1&espv=2&ie=UTF-8#q=homeschooling) : άγνωστη λέξη στη χώρα μας (και με τη βούλα του συντάγματος!)
-
Σε ευχαριστώ για την παράθεση του άρθρου.
Σαν εκπαιδευτικός οφείλω να εκτιμώ τον ρόλο του σχολείου στη ζωή των παιδιών. Ωστόσο θεωρώ ότι πρώτοι οι γονείς είναι αυτοί που μπορούν να κρίνουν σε ποια ηλικία το παιδί τους μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σχολικού συστήματος. Οι τραυματικές εμπειρίες που συνοδεύουν την έναρξη της σχολικής ζωής κάνουν τα παιδάκια λιγότερο δεκτικά στην εκπαίδευση και έχου ισόβιες επιπτώσεις. Δεν μπορώ να φανταστώ τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει ο αποχωρισμός από τη μητέρα σε αυτή την περίπτωση.
-
Να μην ξεχνάμε ότι πέρα από τις γνώσεις, το σχολείο είναι και μέσο κοινωνικοποίησης του παιδιού. Νομίζω πως ένα παιδί που εκπαιδεύεται κατ' οίκον, δύσκολα θα κοινωνικοποιηθεί ομάλά και δεν θα αναπτύξει κάποιες ικανότητες απαραίτητες για τη μετέπειτα ζωή του (εκτός αν η οικογένεια είναι τόσο πλούσια που για πάντα θα ζει σε προστατευμένο περιβάλλον). Επίσης από τη στιγμή που δεχόμαστε να ζούμε σε μια οργανωμένη κοινωνία δεχόμαστε ότι το κοινωνικό υπερισχύει του ατομικού σε πολλές περιπτώσεις. Η 9χρονη εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για κάποιους λόγους και η πρόοδος των ανθρώπινων κοινωνιών τον τελευταίο αιώνα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο εκπαιδευτικό σύστημα.
-
ΟΚ: Η δογματικότητα στο φουλ (η κοινωνικοποίηση που ευαγγελιζόμαστε)!
Ας διαβάσουμε και τίποτα άλλο εκτός από το παντελονάρισμα.
Η διαχρονική επικαιρότητα της παιδαγωγικής σκέψης του Ζ. Ζ. Ρουσσώ (https://ohifront.wordpress.com/2012/11/10/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%B3/)
και (επαναλαμβάνω):
Homeschooling (https://en.wikipedia.org/wiki/Homeschooling)
ΟΚ: Ελλάδα!
Δε διαφωνώ.
Να που μας έφτασε η "κοινωνικοποίηση" και ό,τι σημαίνει αυτή.
-
Αλίμονο αν θα διαφωνούσα για τα όσα επιτελεί το σχολείο. Ωστόσο θεωρώ ότι δεν είναι όλα τα πενταχρονα και εξαχρονα έτοιμα για αυτή την διαδικασία. Επίσης υπάρχουν παιδιά για τα οποία το σχολείο είναι ιδιαίτερα τραυματική εμπειρία. Το βρίσκω υπερβολικό να απαιτούμε από παιδάκια να αντιμετωπισουν καταστάσεις που τα πιέζουν και τα πληγώνουν μόνο και μόνο για να μάθουν πόσο σκληρή είναι η ζωή ή πόσο σκληροί μπορούν να γίνουν οι συνανθρωποι τους. Αντιμετωπιζουμε ο, τι πολυτιμότερο υπάρχει πάνω στη γη σαν μάζα και μετά έχουμε και απαιτήσεις
-
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι σκληρή. Πρέπει το παιδάκι να δει το σκληρό πρόσωπο του κόσμου ώστε να μπορεί να προστατευτεί. Όπου υπάρχει υπερ-προστασία βλέπουμε τα πιο δυστυχισμένα παιδιά και θύματα εκμετάλλευσης από ανθρώπους έμπειρους που μπορούν να τα πληγώσουν ανεπανόρθωτα αργότερα. :(
-
Αντιμετωπιζουμε ο, τι πολυτιμότερο υπάρχει πάνω στη γη σαν μάζα και μετά έχουμε και απαιτήσεις
Ό,τι πολυτιμότερο;; ??? ??? ???
Ο,τι πιο εύπλαστο και το μέλλον αυτού του πλανήτη....ναι, αλλά ό,τι πολυτιμότερο δεν θα το λεγα...ακούγεται πολύ ισοπεδωτικό!
Υπάρχουν πολλά πράγματα (εννοώντας και αξίες και πράξεις στη λέξη "πράγματα") και άνθρωποι πολύτιμοι...που χωρίς αυτά τα (πράγματα κι ανθρώπους) τα παιδιά δεν θα γίνονταν ποτέ αυτό που γίνονται....
Και δεν είναι και τόοοσο τραγική εμπειρία το σχολείο...τα 5 προηγούμενα χρόνια μέσα στην οικογένεια κι ο τρόπος που μεγάλωσε βαραίνουν περισσότερο σε μια ενδεχόμενη άσχημη αντίδραση του παιδιού στο σχολείο παρά ο ενδεχομένως φοβισμένος χαρακτήρας του...κατά τη γνώμη μου...κι η γνώμη μου εκμαιεύευται απ'την υπερβολή και την υπερπροστασία εως υστερία που έχω δει σε πολλές νεοελληνικές οικογένειες!
Και όντως....χωρίς να το κατακρίνω, γιατί θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να επιλέγει κάτι νόμιμο...το βλέπω όμως λίγο άσχημο το homeschooling...δεν είναι από πορσελάνη τα παιδιά...! Θα τα καταφέρουν! Σωστό support system χρειάζονται απ'το σπίτι που θα εμπεριέχει και την κοινωνικοποίηση πολύ πριν τα 5 χρόνια...!!!
-
Για εμένα προσωπικά οι άνθρωποι είναι πολυτιμοτεροι από κάθε άλλο '' πράγμα ''. Και τα παιδιά πολυτιμοτεροι όλων. Το ευπλαστοι είναι αυτό που μας επιτρέπει να τα εκμεταλευομαστε ή να τα χειραγωγουμε είτε για το καλό είτε για το κακο.
Όπως είπα είμαι εκπαιδευτικός και πιστεύω στο σχολείο. Έχω όμως διαπιστώσει ότι το ελληνικό εκπαιδευτικο σύστημα δεν μπορεί να διαχειριστεί όλα τα παιδιά όπως τους αρμόζει. Δεν υπάρχει καμία πρόνοια για τα χαρισματικα παιδιά. Το σύστημα μοιάζει λίγο με το κρεβάτι του Προκρουστη. Το IQ που περισευει κόβεται και όταν δεν φτάνει βασανιζονται οι ψυχουλες. Μια μαζα. Υπάρχουν παιδιά που λόγω της βίαιης κοινωνικοποιησης γίνονται είτε βίαια είτε νωθρα. Και αν διαφωνώ με κάτι είναι το ότι οι γονείς στερούνται κάθε λογου για το ίδιο τους το παιδί.
Δεν υποστήριξα την εκπαίδευση στο σπίτι ως κανόνα αλλά ως δυνατότητα και δικαίωμα παιδιού και γονέα με την επίβλεψη του κράτους. Αυτό σημαίνει αξιολόγηση και πιστοποίηση των ακαδημαϊκών κατακτησεων του παιδιού αλλά και αξιολόγηση της πνευματικής και ψυχικής τους υγειας. Σκεφτείτε μερικές κατηγορίες
Χαρισματικα παιδιά, παιδιά με σοβαρές ασθενειες είτε χρόνιες είτε προσωρινες, παιδιά με σοβαρή άρνηση για το σχολείο