Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Ειδικές δομές εκπαίδευσης => Ειδική Αγωγή => Α/θμια => Μήνυμα ξεκίνησε από: ΤΚ στις Σεπτέμβριος 06, 2021, 08:06:15 μμ
-
Καλησπέρα σε όλους.
Έχω τοποθετηθεί ως παράλληλη στήριξη σε ένα σχολείο. Έχω τρομάξει όμως καθώς το παιδί που πρόκειται να αναλάβω, αναφέρουν οι συνάδεφλοι πως είναι εξαιρετικά επιθετικό. Στο παρελθόν για παράδειγμα είχε σπάσει το χέρι ενός παιδιού. Πέρυσι λέει, "έπαιξε" ξύλο με τον εκπαιδευτικό παράλληλης. Παράλληλα κάνει φασαρία, προσπαθεί να σκαρφαλώσει και να πηδήξει τα κάγκελα του σχολείου κτλ. Φέτος θα πάει έκτη οπότε φοβάμαι ότι θα είναι ακόμα χειρότερα.
Ήθελα να ρωτήσω, έχετε αντιμετωπίσει τέτοιες περιπτώσεις; Τι κάνατε?
Νομικά μας προστατεύει κανείς ή πρέπει να καθίσουμε να τρώμε ξύλο αδιαμαρτύρητα?
-
Καλησπέρα!
Αρχικά, μην αγχώνεσαι χωρίς να έχεις γνωρίσει ακόμη το παιδί και να έχεις διαβάσει τα σχετικά έγγραφα με αυτό. Όσο καλή πρόθεση και να έχουν οι συνάδελφοι να σε ενημερώσουν, δεν έχουν πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία. Ζήτησε να διαβάσεις την έκθεση του Κεσυ που αξιολόγησε το μαθητή και του χορήγησε παράλληλη στήριξη, ζήτησε πληροφορίες από το συνάδελφο του τμήματος ένταξης (αν έχει το σχολείο) και τέλος ζήτησε να δεις την έκθεση του συναδέλφου που πέρσι ήταν παράλληλη στήριξη.
Δεν έχω δουλέψει ποτέ ως παράλληλη αλλά μου έχουν τύχει παιδιά στην τάξη με επιθετική συμπεριφορά (σχεδόν όλες τις φορές χωρίς καν παράλληλη στήριξη). Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι κάθε παιδί ήταν διαφορετικό, είχε διαφορετικούς λόγους να εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά και με διαφορετική μέθοδο αντιμετώπισα κάθε πρόκληση.
Αν παρόλα αυτά είναι όντως πολύ σκούρα τα πράγματα, επικοινωνείς με το σύμβουλο ειδικής αγωγής.
-
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου. Έχω ξανατύχει στο παρελθόν σε μαθητή με επιθετική συμπεριφορά και όλα πήγαν καλά. Λίγο με τρομοκράτησε αυτό που μου είπαν ότι σκαρφαλώνει τα κάγκελα για να βγει έξω. Σε αυτή την περίπτωση εγώ εκτός από να ενημερώσω τη διευθύντρια, τι μπορώ να κάνω? Να τον κυνηγάω στους δρόμους; Αυτά με προβληματίζουν. Ελπίζω να πάνε όλα καλά.
Σε ευχαριστώ για την απάντηση. Αν έχει κάποιος άλλος εμπειρίες, ας τις μοιραστεί!
-
Η εμπειρία μου προέρχεται από επάλ που θεωρούνται δύσκολα και συνάδελφοι με συμβούλευαν να αποφεύγω. Νομίζω ότι η επιθετικότητα των παιδιών, στις περισσότερες των περιπτώσεων, είναι αντίδραση στην διαρκή απόρριψη που αντιμετωπίζουν. Αν καταλάβουν ότι νοιάζεσαι και ενδιαφέρεσαι να τα βοηθήσεις δεν αντιμετωπίζεις ιδιαίτερα προβλήματα.
Κατά τα άλλα ότι είπε η kyra_daskala :)
-
Λίγο με τρομοκράτησε αυτό που μου είπαν ότι σκαρφαλώνει τα κάγκελα για να βγει έξω. Σε αυτή την περίπτωση εγώ εκτός από να ενημερώσω τη διευθύντρια, τι μπορώ να κάνω? Να τον κυνηγάω στους δρόμους;
Είχα και "δραπέτη" :) ( Α δημοτικού, με στοιχεία αυτισμού, χωρίς διάγνωση - παράλληλη)...
Σε πρώτη φάση είχα ενημερώσει την διευθύντρια και τον είχα σε θρανίο μακριά από την πόρτα, ώστε να μπορώ να τον προλάβω. Αν τα κατάφερνε και μου το έσκαγε από την τάξη, πήγαινε η διευθύντρια να τον μαζέψει από τους θάμνους και να μου τον ξαναφέρει. Με τον καιρό κατάλαβα τι τον στρεσάριζε κάθε φορά και φρόντιζα να μην υπάρχουν οι πηγές στρες στην αίθουσα (φοβόταν τους κλόουν, τους δυνατούς θορύβους, δεν ήθελε να ακουμπάει καφέ μαλακά πράγματα, ήθελε να έχει σφιχτά δεμένα κορδόνια κ.α.) είχε γωνιά με μαξιλάρια στην τάξη που μπορούσε να πηγαίνει να κάνει ένα σύντομο διάλειμμα από το μάθημα, είχαμε ειδικό κώδικα για να ζητάει να βγει έξω για νερό χωρίς να το ακούει και η υπόλοιπη τάξη.
Εσύ που είσαι παράλληλη στήριξη, θα έχεις και μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Αν χρειάζεται, να βγαίνετε πιο συχνά,να του μειώσεις τον όγκο δουλειάς ή ό,τι διαπιστώσεις που του είναι απαραίτητο, ώστε να μην καταλήξεις να τον κυνηγάς στους διαδρόμους. Για τους δρόμους δεν μπορώ ούτε να το φανταστώ. Αν είναι τέτοια περίπτωση και το σχολείο πρέπει να μεριμνήσει να μην είναι εύκολο για το κάθε παιδί να το σκάσει, και οι γονείς να έχουν ενημερωθεί για τη συμπεριφορά αυτή.
Εδώ θα είμαστε να τα ξαναπούμε, αν χρειαστείς και κάτι άλλο.