Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Ειδικές δομές εκπαίδευσης => Τεχνική εκπαίδευση => ΕΠΑΛ/ΕΠΑΣ => Μήνυμα ξεκίνησε από: tama στις Σεπτέμβριος 27, 2008, 10:03:59 μμ
-
πρόσφατα πήγα ωρομίσθια σε ΕΠΑΛ ... Από που να ξεκινήσω...Να πω απαξίωση ; (Για να μην το πω διαφορετικά...)
Αν κάποιος σας, έχει αντίστοιχη εμπειρία, παρακαλώ τα φώτα του, για το πως μπορεί κάποιος να κάνει μάθημα, χωρίς να είναι <στριμμένος> όπως λένε οι μαθητές... Πείτε μου τις εμπειρίες σας αν έχετε διδάξει σε ΕΠΑΛ.
-
Έχω κάνει και σε ΕΠΑΛ! Καλά μιλάμε Ο πανικός. Κατάφερα να κρατήσω κάποιες ισορροπίες με τον εξής τρόπο. Για μεγάλο χρονικό διάστημα τους έκανα διάλογο, συζητούσα το γιατί συμπεριφέρονται έτσι κλπ. Κάπου "έπιασε". Μετά όταν το πανηγύρι συνεχιζόταν και με έπιανε το "άγριο" ηρεμούσαν γιατί συνήθισαν αλλιώς. Σου λέει αυτός δεν είναι νευρικός ή αυστηρός, τι τρέχει τώρα....άρα εμείς φταίμε. Μία άλλη τακτική που ακολούθησα ήταν η εξής. Έπιασα τους προέδρους των τμημάτων που ήταν και οι καπεταν-φασαρίες και τους είπα: Θέλετε να γελάσουμε; Πως θα γελάσουμε μου απαντάνε. Θέλετε να αφήσω την μισή τάξη για Σεπτέμβρη στα θρησκευτικά να κάνουμε χαβαλέ; Εκεί λίγο στριμώχτηκαν.Απάντησαν πως όχι. Κανονίστε τους είπα να ρίξετε σίρμα στα τμήματά σας. Ή συνέρχεστε ή θα κάνω αυτό που είπα. Ηρέμησαν τα πράγματα κάπως και σε κάθε τμήμα περιορίστηκαν τα φαινόμενα σε 2-3 άτομα κατα μέσον όρο. Ε! Αυτούς τους πετούσα έξω με απουσία ;D
-
καλο κουραγιο!! ειναι μονιμος σε ΕΠΑΛ ο συζηγος κ τραβαει καθε φορα τα μαλλια του, μη σου πω τα χανει λιγα- λιγα. Επεβαλε απο την αρχη της θεσεις σου, εξηγησε τους τι θελεις και τι ζητας απο αυτους και ασε τους να σου πουν και κεινοι τι θελουν εστω και αν αυτο ειναι "να παιζουν και να συζητουν " ο διαλογος στην αρχη και οχι οι φωνες βοηθα και τους φερνει στο φιλοτιμο - οσους εχουν... αλλιως προσπαθησε να βρεις τροπους να τους απασχολησεις, δωσε τους προκλησεις πχ. ασκησεις εξυπνες κτλ.(τι ειδικοτητα εισαι?) ετσι μονο θα καταφερεις να διατηρησεις καποια ταξη. Αν και τοτε δεν γινει τιποτα, φερε το θεμα σε κατι που τους ενδιαφερει (δεν μπορει κατι θα τους ενδιαφερει) και συζητηστε το ηρεμα κα ομαλα. Συνδυασε το με εξυπνο τροπο με το μαθηαμ. Μετα πες τους , ε ας κανουμε και λιγο μαθημα τωρα...Δοκιμασε τα και πες μου.. θα βρουμε καποια λυση.
-
Είμαι ΠΕ03 αλλά δεν υπαρχει ενδιαφέρον για το μάθημα...προκαλούν διαρκώς με τη συμπεριφορά τους ...Είτε μιλούν είτε κοιμούνται...Τι να κάνω και εγώ τους ξύπνησα και βρήκα τον μπελά μου...Από βδομάδα λέω όσους μιλούν να τους πεταω έξω και τους όσους κοιμούνται να τους αγνοήσω, αν τα καταφέρω γιατί δε με έχω πείσει ακόμη
-
Nektaria καθότι είσαι γυναίκα και νέα στο επάγγελμα (όπως και γω) θα σου έλεγα να μην σε απασχολεί καθόλου εάν θα σε λένε τα παιδιά "στριμμένη" (μη σο πω να το επιδιώξεις κιόλας λίγο). Να σε απασχολεί να μπορείς να κάνεις μάθημα έστω και με 1-2 που ενδιαφέρονται. Αφού το καταφέρεις αυτό, άρχισε να ασχολείσαι με τους "έτσι κι έτσι" και μόνο στο τέλος προσπάθησε να κερδίσεις και τους αδιαφορους. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά βέβαια, πιθανότατα θα έχει περάσει η χρονιά και μερικοί δεν θα χουν μάθει τπτ. Δέξου το. ΔΕΝ θα κάνεις καλό μάθημα τα πρώτα χρόνια. Εγώ μετά από πολλές ώρες meditation το χώνεψα :)
Το μάθημά σου είναι βασικό και ο βαθμός τους ενδιαφέρει. Εκμεταλεύσου το. Επίσης εκμεταλεύσου και όλες τις ποινές που σου δίνει ο νόμος το δικαίωμα να επιβάλεις. Μην αμελείς να σημειώνεις στο απουσιολόγιο τα παιδιά που βγάζεις με αποβολή (γράφε και τα αρχικά ΩΑ δίπλα) και να τα γράφεις και στο ποινολόγιο , και ενημέρωσε και τα παιδιά ότι ακολουθείς αυτή την τακτική. Οι αποβολές που είναι γραμμένες στο ποινολόγιο δεν σβήνονται. Και μη ξεχνάς να λες "μπράβο" ακόμα και στην παραμικρή προσπάθεια.
Εγώ 2 χρόνια είμαι σε τάξη μόνο, και είμαι ακόμα στην "άμυνα" (και τρώω και γκολ :) ). Στην "επίθεση" θα αργήσω να περάσω ακόμα.
-
Σας ευχαριστώ όλους... :) :) :-* :-*
-
Nektaria σε ποιο νομό σε πήραν ωρομίσθια; Ρωτάω γιατί και εγώ είμαι ΠΕ03 και περιμένω για Αττική ωρομισθία.
-
Nektaria σε ποιο νομό σε πήραν ωρομίσθια; Ρωτάω γιατί και εγώ είμαι ΠΕ03 και περιμένω για Αττική ωρομισθία.
Για να μην εκτεθούν πρόσωπα και καταστάσεις σου στέλνω πρ μήνυμα...
-
Nektaria σε ποιο νομό σε πήραν ωρομίσθια; Ρωτάω γιατί και εγώ είμαι ΠΕ03 και περιμένω για Αττική ωρομισθία.
Για να μην εκτεθούν πρόσωπα και καταστάσεις σου στέλνω πρ μήνυμα...
Γιατι να εκτεθουν προσωπα κ καταστασεις βρε? ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε....
-
Για να μην εκτεθούν πρόσωπα και καταστάσεις σου στέλνω πρ μήνυμα...
Γιατι να εκτεθουν προσωπα κ καταστασεις βρε? ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε....
Γιατί εγώ χρησιμοποιώ όνομα και όχι ψευδώνυμο...
-
Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση Nektaria. Σου εύχομαι όμως να σε πάρουν για αναπλήρωση που είναι σαφώς καλύτερα.
-
Συνάδελφοι, δεν θα ήθελα να ανοίξω καινούργιο θέμα μια που και αυτή η διαπίστωση χωράει εδώ.
Τα ειδικά σχολεία δέχονται άτομα με ειδικές μαθησιακές ανάγκες. Από ό,τι είδα στα ΕΠΑΛ (και θεωρώ πολύ χρήσιμη μια σχετική έρευνα) το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών πάνω από το 50% παρουσιάζουν υπερκινητικότητα, μορφή δυσλεξίας και τάση για παραβατικότητα και πολλές φορές η παραβατικότητα αυτή θα μπορούσε να είναι νομικά κολάσιμη. Οι γονείς βρίσκουν την εύκολη λύση. "Δεν τα παίρνει τα γράμματα να το στείλουμε στο ΕΠΑΛ". Και είδα ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν τόσο ανάγκη να μάθουν τα μαθηματικά ή τα νέα ελληνικά ή πως να φτιάχνουν ένα κύκλωμα, όσο να ασχοληθούν συστηματικά και σε κάποιες περιπτώσεις και εξατομικευμένα μαζί τους, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι ακόμα και ψυχίατροι. Με λίγα λόγια εντάσσονται στην ειδική κατηγορία μαθητών. Πως εμείς χωρίς ειδικές γνώσεις καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ακραία φαινόμενα; Αναγκαζόμαστε να κάνουμε τον ψυχίατρο, τον παιδονόμο και συνεχώς δουλεύουμε αυτοσχεδιάζοντας γιατί κάποιοι αρμόδιοι δεν κοιτάνε το ζήτημα. Όλοι οι συνάδελφοι προετοιμαστήκαμε να αντιμετωπίσουμε νορμάλ καταστάσεις και ισορροπημένες. Γι' αυτό πιστεύω ότι πρέπει να διευρυνθεί η γκάμα αυτών των περιπτώσεων που ονομάζουμε "ειδική ανάγκη". Αν κάποιοι μαθητές παρουσιάζουν συμπεριφορές που συνεχόμενα αποκλείνουν από το νορμάλ (δεν είναι ανάγκη να αναφερθώ σε παραδείγματα) θα πρέπει αυτομάτως να αλλάζουν σχολικό περιβάλλον. Να συνεχίσουν το σχολειό σε περιβάλλον που μπορεί να θεραπεύσει κατά το δυνατόν τις ψυχοπαθολογικές-αποκλείνουσες συμπεριφορές.
Όταν πρωτοδιορίστηκα έπεσα σε ΕΠΑΛ. Συνάδελφος μου είπε: "Ωχ όλη η σκαρταδούρα εκεί μαζεύεται". Διαφώνησα με τον χαρακτηρισμό γιατί ποτέ δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε έτσι τους εφήβους. Δεν είναι "σκαρταδούρα", απλά βρίσκονται σε λάθος σχολικό περιβάλλον. Συγγνώμη αν κούρασα. Αν το βρίσκετε μεγάλο, διαχειριστές αναλάβατε εργον!!! ;) ;)
-
Μεγάλη συζήτηση σηκώνουν Πάνο όσα λές, πολλή μεγάλη.. στα παιδιά αυτά απλώς λείπει η αγάπη.. κ παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν υπάρχουν..τα κάνουν οι γονείς τους κ εμεις..κ όταν γινόμασταν εκπαιδευτικοι το ξέραμε πως θα αντιμετωπίζαμε κ τέτοιες καταστάσεις..οπότε ή φροντίζουμε μόνοι μας να μάθουμε όσα δεν μας έμαθαν στο πανεπιστήμιο, ή κάνουμε αλλη εργασία..
-
Συμφωνώ Γιωργία ότι θέλουν αγάπη. Κι αυτό το έχω δει. Υπάρχουν όμως καταστάσεις, και στα ΕΠΑΛ είναι ουκ ολίγες, που χρειάζονται ειδικοί άνθρωπο και ειδικοί χώροι. Κάποτε σε ΕΠΑΛ που ήμουν ο διευθυντής φώναξε ψυχολόγο. Μας έκανε ενημέρωση, μας είπε συγκεκριμένες τεχνικές αντιμετώπισης. Όταν έμαθε ότι μετά από ένα 3μηνο δεν υπήρξε βελτίωση, έπαθε πλάκα και σήκωσε τα χέρια ψηλά!!! Για μένα ιδιαίτερο πρόβλημα δεν υπήρξε. Σε ακραίες περιπτώσεις λόγω φύλου και λόγω σωματότυπου, ψάρωναν έστω για λίγο όσο να πω πέντε πράγματα. Όμως αυτή η τεχνική δεν βοηθάει τα ίδια τα παιδιά. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η πείρα από μόνη της δεν φέρνει αποτελέσματα.
Αφήνω το γεγονός (και χωρίς πλάκα τώρα) ότι πάνω από τους μισούς μαθητές των ΕΠΑΛ ή ΤΕΕ παλιότερα που είχα διδάξει θα έπρεπε να γυρίσουν στο δημοτικό για να μάθουν να γράφουν, να διαβάζουν και να λογαριάζουν.
-
Συνάδελφοι την χρονιά που πήγα σε ΤΕΕ (την πρώτη μου όπως όλοι, διότι αυτά είναι τα σχολεία που δεν επιλέγονται από τους παλιότερους και μένουν για τους νεοδιόριστους που δεν έχουν μόρια) είδα κάθε καρυδιάς καρύδι μέσα στην τάξη.
Παιδιά που είχαν ήδη τελειώσει το γενικό λύκειο και έρχοταν για το "χαρτί" της ειδικότητας, μεγάλοι άνθρωποι που θέλαν κι αυτοί το "χαρτί", παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας που τους έκαναν να "χάσουν την μπάλα" στα μαθήματα (καροτσάκια, εγχειρήσεις κτλ), παιδιά με ελαφρά διανοητικά προβλήματα, νεαροί μετανάστες, και φυσικά παιδιά που το σχολείο το "παράτησαν" για τον α ή β λόγο στις πρώτες τάξεις του δημοτικού.
Τα τεχνικά σχολεία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν εξαρχής κατά την γνώμη μου (διότι δεν υπάρχουν παιδιά που δεν "τα παίρνουν", ούτε είναι αποδεκτό να "χώνονται" στο ζήτημα της εύρεσης εργασίας παιδιά κάτω των 18), αλλά σήμερα πλέον ακόμη και αυτά που είχαν ξεκινήσει με καλές προοπτικές έχουν παρατηθεί τελείως από το κράτος, με αποτέλεσμα είναι απλά ο "σκουπιδότοπος" της εκπαίδευσης. Αυτή την κατάσταση περιέγραφε ο/η συνάδελφος panos01 όταν σου είπε αυτό που είπε.
-
Λυπάμαι πολύ που έχω στον κλάδο μου συναδέλφους οι όποιοι εχουν αυτες τις απόψεις --------Τα τεχνικά σχολεία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν εξαρχής κατά την γνώμη μου (διότι δεν υπάρχουν παιδιά που δεν "τα παίρνουν", ούτε είναι αποδεκτό να "χώνονται" στο ζήτημα της εύρεσης εργασίας παιδιά κάτω των 18), αλλά σήμερα πλέον ακόμη και αυτά που είχαν ξεκινήσει με καλές προοπτικές έχουν παρατηθεί τελείως από το κράτος, με αποτέλεσμα είναι απλά ο "σκουπιδότοπος" της εκπαίδευσης-----.Μάλλον η συνάδελφος ίσως δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στην εκπαίδευση γιατί στη σχολή της δεν διδάχθηκε ποτέ τι είναι παιδαγωγική+τι ψυχολογία!Η διαπαιδαγώγιση δεν είναι αρχείο που το κάνεις εγκατάσταση στο μυαλό ενος παιδιου κυρία μου,αλλά από όσα αναφέρετε μάλλον η ανάγκη για καθαρά επαγγελματική αποκατάσταση σας έκανε να βρεθειτε στην εκπαιδευση.Οσο για το διαχωρισμό των παιδιων σε ανοητα των ΕΠΑΛ και σε εξυπνους του Γενικου την κάνουν καποιοι ''συνάδελφοι'' μας στο Γυμνάσιο+το διδάσκουν με υπερηφάνεια στο ΣΕΠ!Αλλά βλέπεις αν δεν συνεχίσει το παιδ'ι στο Γενικό δεν θα δώσει Πανελλήνιες +αν δε δώσει Πανελλήνιες που θα βρούμε θύματα να γδάρουμε στα ιδιαίτερα με 40 και 50 ευρω την ώρα?Οι υπολοιπες προηγμένες χώρες (πχ Γερμανία ) έχουν δώσει τεράστια βαρύτητα στην τεχνική εκπαίδευση γι'αυτό +κατέχουν πρωτία στην Τεχνολογική εξέλιξη.ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΕΥΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΩΡΑ
-
Λυπάμαι πολύ που έχω στον κλάδο μου συναδέλφους οι όποιοι εχουν αυτες τις απόψεις --------Τα τεχνικά σχολεία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν εξαρχής κατά την γνώμη μου (διότι δεν υπάρχουν παιδιά που δεν "τα παίρνουν", ούτε είναι αποδεκτό να "χώνονται" στο ζήτημα της εύρεσης εργασίας παιδιά κάτω των 18), αλλά σήμερα πλέον ακόμη και αυτά που είχαν ξεκινήσει με καλές προοπτικές έχουν παρατηθεί τελείως από το κράτος, με αποτέλεσμα είναι απλά ο "σκουπιδότοπος" της εκπαίδευσης-----.Μάλλον η συνάδελφος ίσως δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στην εκπαίδευση γιατί στη σχολή της δεν διδάχθηκε ποτέ τι είναι παιδαγωγική+τι ψυχολογία!Η διαπαιδαγώγιση δεν είναι αρχείο που το κάνεις εγκατάσταση στο μυαλό ενος παιδιου κυρία μου,αλλά από όσα αναφέρετε μάλλον η ανάγκη για καθαρά επαγγελματική αποκατάσταση σας έκανε να βρεθειτε στην εκπαιδευση.Οσο για το διαχωρισμό των παιδιων σε ανοητα των ΕΠΑΛ και σε εξυπνους του Γενικου την κάνουν καποιοι ''συνάδελφοι'' μας στο Γυμνάσιο+το διδάσκουν με υπερηφάνεια στο ΣΕΠ!Αλλά βλέπεις αν δεν συνεχίσει το παιδ'ι στο Γενικό δεν θα δώσει Πανελλήνιες +αν δε δώσει Πανελλήνιες που θα βρούμε θύματα να γδάρουμε στα ιδιαίτερα με 40 και 50 ευρω την ώρα?Οι υπολοιπες προηγμένες χώρες (πχ Γερμανία ) έχουν δώσει τεράστια βαρύτητα στην τεχνική εκπαίδευση γι'αυτό +κατέχουν πρωτία στην Τεχνολογική εξέλιξη.ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΕΥΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΩΡΑ
cowboy , πιθανότατα προσπαθόντας να "χωρέσω" την άποψή μου για την εκπαίδευση σε μία πρόταση δεν κατάφερα να βγάλω νόημα :)
Ας γίνω λίγο πιο αναλυτική για να είμαι και πιο σαφής:
Τα τεχνικά σχολεία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν εξαρχής = η τεχνική/επαγγελματική εκπαίδευση, που στόχο έχει να σε κάνει σωστό εργαζόμενο, είναι κάτι που είναι ξεχωριστό και ΕΠΕΤΑΙ της βασικής εκπαίδευσης, που έχει στόχο να σε κάνει σωστό άνθρωπο και πολίτη. Κατά συνέπεια πιστεύω ότι πρέπει να ξεκινάει αυστηρά μετά το λύκειο (γιατί για εμένα η βασική εκπαίδευση περιλαμβάνει αδιαμφισβήτητα ΚΑΙ το λύκειο και φτάνει μέχρι την ηλικία ενηλικίωσης). Το πως θα γίνεται είναι κάτι συζητίσιμο. Θα'ναι ΤΕΙ; Θα'ναι κρατικές επαγγελματικές σχολές; δεν ξέρω. Πάντως ΔΕΝ θα είναι κάτι που προσπαθεί να πατήσει ταυτόχρονα στην "βάρκα" της βασικής εκπαίδευσης και στην "βάρκα" της επαγγελματικής εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα να πέφτει στο νερό.
διότι δεν υπάρχουν παιδιά που δεν "τα παίρνουν" = αυτό ήταν το "υποβόσκων" επιχείρημα της ίδρυσης των ΤΕΕ που εμμέσως πλην σαφώς πέρασε και στην κοινωνία (δλδ άμα ένα παιδί δεν "τραβάει" στο σχολείο στείλτο εκεί χάμου στο ΤΕΕ να μαθαίνει και μία τέχνη να μην πηγαίνει "χαμένος" ο χρόνος του)
ούτε είναι αποδεκτό να "χώνονται" στο ζήτημα της εύρεσης εργασίας παιδιά κάτω των 18 = αυτό ήταν το "επίσημο" επιχείρημα της ίδρυσης των ΤΕΕ. Ότι δλδ δίνεται στα παιδιά η ευκαιρία να προετοιμαστούν για την επαγγελματική τους ζωή. Η παρακολούθηση της βασικής εκπαίδευσης δεν μπορεί να θεωρείται "χαμένος χρόνος" που πρέπει να "αξιοποιήσεις" μαθαίνοντας όσο το δυνατόν νωρίτερα μία τέχνη έτσι ώστε να ριχτείς με τα μούτρα στην αγορά εργασίας με το που θα πατήσεις τα 18 (ίσως και νωρίτερα)
αλλά σήμερα πλέον ακόμη και αυτά που είχαν ξεκινήσει με καλές προοπτικές έχουν παρατηθεί τελείως από το κράτος = η πλήρης υποβάθμιση των ΤΕΕ (που επαναλαμβάνω όταν ξεκίνησαν πιστεύω ότι κατάφερναν τουλάχιστον να σταθούν στο ύψος τους) είναι καθαρά συνειδητή πολιτική επιλογή
με αποτέλεσμα είναι απλά ο "σκουπιδότοπος" της εκπαίδευσης = το αποτέλεσμα της υποβάθμισης αυτής είναι εμμέσως πλην σαφώς να σπρώχνονται σε αυτό τα παιδιά που το σύστημα "πετάει έξω", έτσι ώστε να γίνουν μισομορφωμένοι, μισοκαταρτισμένοι εργαζόμενοι του μισού ωραρίου , μισού μισθού, μισής ασφάλισης. Δεν θεωρώ τα παιδιά που φοιτούν στα ΤΕΕ είναι σκουπίδια, γι αυτό ακριβώς έβαλα και τα εισαγωγικά στην λέξη.
Ελπίζω τώρα να είμαι πιο κατανοητή :)
-
Γεια σας,
είμαι ΠΕ.17.02 και έχω διδάξει σε ΕΠΑΛ, ΟΑΕΔ και τώρα είμαι σε Γενικό λύκειο και Γυμνάσιο. Το πρόβλημα της επιβολής της τάξης και η διατήρηση της πειθαρχίας είναι το βασικό πρόβλημα των καθηγητών σε όλα τα σχολεία και από τότε που υπάρχει σχολείο. Λύσεις προσωρινές και χωρίς διάρκεια μπορούν να δοθούν, όπως είπαν και παραπάνω μερικοί συνάδελφοι: ενδιαφέροντες ασκήσεις, συζήτηση, φωνές, ωριαίες αποβολές και χίλια άλλα δυο. Δεν μπορούν όμως να ξεριζώσουν το πρόβλημα.
Η μόνη λύση που μπορεί να δοθεί είναι να αλλάξει μία σημαντική παράμετρος στο σχολικό σύστημα: Να καταργηθούν οι απουσίες, να μην υπάρχει υποχρεωτική παρακολούθηση των μαθημάτων, όπως στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όποιος μαθητής ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει τον καθηγητή, ας έρθει στο σχολείο, όποιος δεν ενδιαφέρεται, ας διαβάσει το μάθημα στο σπίτι του. Οι εξετάσεις όμως κανονικά.
Σπούδασα στην ΑΣΕΤΕΜ ΣΕΛΕΤΕ και μέχρι πριν λίγα χρόνια ίσχυει και κει το σύστημα με υποχρεωτική παρακολούθηση των μαθημάτων. Πολλοί σπουδαστές δεν έμπαιναν στην αίθουσα για να παρακολουθήσουν τον καθηγητή, αλλά για να μην πάρουν απουσία. Συνέπεια τούτου ήταν να γίνεται, πολλές φορές, ΧΑΜΟΣ εν ώρα μαθήματος σε σημείο που να αναρωτιέσαι αν είσαι σε ΕΠΑΛ ή στην ΣΕΛΕΤΕ, την σχολή που βγάζει καθηγητές!
Όταν καταργήθηκαν οι απουσίες, το κλίμα άλλαξε. Μέσα στην αίθουσα έρχονταν μόνο οι σπουδαστές που ενδιαφέρονταν να παρακολουθήγσουν τον καθηγητή και συνεπώς δεν είχαν κανέναν λόγο να κάνουν φασαρία. Σε καθηγητές όπου προηγουμένως γινόταν φασαρία, πλέον γινόταν μόνο μάθημα, άνετα και ωραία.
Στα ΤΕΕ του ΟΑΕΔ παρανόμησα 5-6 φορές και είπα στα παιδιά που δεν ενδιαφέρονται για το μάθημα, να βγουν έξω χωρίς απουσία. Έκανα τα καλύτερα μαθήματα που είχω κάνει ποτέ! Ένιωσα ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ και όχι αστυνομικός. Στο κάτω-κάτω, τα γράμματα δεν μαθαίνονται με το ζόρι, άμα δεν θέλει ένα παιδί να μάθει δεν θα μάθει, ακόμη και αν βρίσκεται μέσα στην τάξη.
Στα πλαίσια του υπάρχοντος σχολικού συστήματος το πρόβλημα της φασαρίας δεν νομίζω πως μπορεί να λυθεί. Κάθε εκπαιδευτικός θα πρέπει να μάθει να ζει με αυτό, να προσαρμώσει τον χαρακτήρα του σε αυτό, μέχρι να πάρει σύνταξη. Αν όμως αλλάξει το σχολείο, κάτι μπορεί να γίνει.
Ένα παράδειγμα τέτιου σχολείο είναι το Σάμερχιλ στην Αγγλία, που υπάρχει μέχρι και σήμερα(www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=113695&ct=34 - 41k - )
Καλέςα αντοχές σε όλους μας!
-
Ειλικρινά δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό μου η φράση: "βασικής εκπαίδευσης, που έχει στόχο να σε κάνει σωστό άνθρωπο και πολίτη". Να συμφωνήσω πως από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα. Πόσα μαθήματα όμως συντελούν σ' αυτόν τον στόχο στο βασικό Ενιαίο Λύκειο; Πόσα είδη νοημοσύνης καλλιεργούνται σήμερα στο σχολείο και με τι βαρύτητα; Και εγώ που νόμιζα πως η γενική εκπαίδευση στην Ελλάδα παράγει μαθητές με γενικά ψυχολογικά προβλήματα.
Με αυτά το τελείως άστοχο επιχείρημα, "γενικά μαθήματα => γενικές γνώσεις => καλύτερος άνθρωπος" μπήκαν τα μαθηματικά του Γενικού λυκείου στα ΕΠΑΛ. Και τα παιδιά που είχαν πρόβλημα με τα μαθηματικά στο γυμνάσιο για τον α ή β λόγο, τώρα βλέπουν μπροστά τους την συνέχεια του θρίλερ, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Μαθηματικά που είναι πραγματικά άχρηστα, μιας και δεν είναι "εφαρμοσμένα" μαθηματικά στον κλάδο που επιλέγει ο καθένας. Μιας και τα "εφαρμοσμένα μαθηματικά" θα ήθελαν και τα ανάλογα βιβλία (με την ανάλογη ανανέωση) ή ύλη που καθορίζουν οι μαθητές σε συνεργασία με τον καθηγητή. Αν το τραβήξουμε και λίγο παραπάνω χρειαζόμαστε και τους ανάλογους καθηγητές.
Το πρόβλημα είναι εκεί συνάδελφε και εκεί πιστεύω πως είναι και η λύση. Πέσε λίγο στο "επίπεδο τους" και δείξε τους μαθηματικά που μπορούν να καταλάβουν με τρόπο που μπορούν να καταλάβουν. Ξεκίνα με τα απλά, ξεκίνα από την αρχή. Θέλει κόπο, δεν είναι εύκολο και θέλει το μυαλό να γυρίζει συνέχεια, να βλέπεις το τι ξέρουν και τι όχι. Πρέπει πριν από κάθε μάθημα να σκεφτείς πως θα τους μάθεις τα βασικά του γυμνασίου που έχουν χάσει και πως θα κάνεις τα μαθηματικά να είναι κατανοητά, να μπορεί δηλαδή η πλειοψηφία να συμμετέχει. Ποτέ μην πιστέψεις πως θα συμμετέχουν όλοι (οι άσχημες μνήμες είναι εχθρός σου), απλά προσπάθησε να κάνεις τους περισσότερους. Πρώτα κάνε το μάθημα "κατανοητό" και βλέπουμε μετά για το "ενδιαφέρον".
Τι μαθήματα διδάσκεις, σε ποιες τάξεις και σε ποιο σημείο της ύλης βρίσκεσαι;
-
Σας έχει τύχει μαθητής που να μην μπορεί (πραγματικά) να καταλάβει την έννοια του = (ίσον) σε μια εξίσωση, ας μην αναφέρω αν καταλαβαίνει τι είναι εξίσωση κτλ.
Πώς του το εξηγείς αυτό αφού δεν κατάφερε να το καταλάβει τόσα χρόνια στο (Ελληνικό) σχολείο; Και κατάφερε να φτάσει αισίως στην 1η Λυκείου περνώντας όλες τις τάξεις, τόσα χρόνια στα θρανία στο απίστευτο καφενείο που ονομάζουμε (Ελληνικό) εκπαιδευτικό σύστημα;
Νομίζω κάνει και για θέμα στον ΑΣΕΠ, ότι πρέπει είναι.
-
Επειδή ακούω και βλέπω τους συναδέρφους σε ΕΠΑΛ να έχουν εντελώς σπασμένα νεύρα, θα ήθελα να γράψετε εμπειρίες - εντυπώσεις από ΕΠΑΛ. Η πλήρης αδιαφορία, το σπάσιμο νεύρων των καθηγητών είναι παντού ο κανόνας ή μήπως έχουμε και εξαιρέσεις;
-
Έχω δουλέψει σε τρία ΕΠΑΛ μέχρι στιγμής. Το κοινο είναι ότι το είπεδο των παιδιών δεν είναι για πολλές απαιτήσεις αλλά μπορεί να βρεις φιλότιμο. Παιδιά είναι.
Από άποψη πειθαρχίας είναι πιο ζόρικα τα πράγματα αλλά πάλι έχει να κάνει με τι ειδικότητα είσαι (πχ οι μηχανολόγοι είναι κατα κανόνα οι πιο άγριοι) καθώς και τι σόι καθηγητής είσαι. Φυσικά και τι διευθυντή έχεις.
-
Πολυ ωραια θεμα ανοιξες. Κι εμενα με ενδιαφερει πολυ να μαθω εμπειριες συναδελφων, καθως κι εγω απο τη μερια μου εχω ακουσει διαφορα για τα ΕΠΑΛ. Παντως μια γνωστη μου, που δουλευει χρονια σε ΕΠΑΛ επαρχιας δεν εχει και ιδαιτερα προβληματα. Ισα-ισα απο αυτα που εχω ακουσει, ειναι αρκετα χαλαρα τα πραγματα, αλλα παραλληλα μπορει να συνεννοηθει με τους μαθητες χωρις να δημιουργουνται τραγικα προβληματα.
Μηπως τελικα, το προβλημα δεν ειναι οι μαθητες αλλα το ποσο μεταδοτικοτητα εχει ο καθηγητης? Γιατι, πιστευω πως οι μαθητες των ΕΠΑΛ και οι μαθητες των Ενιαιων Λυκειων ειναι ενα και το αυτο, Και στα 2 υπαρχουν μαθητες σωστοι αλλα και τζαναμπετηδες!!!!
-
Αυτό που έχω ακούσει εγώ είναι ότι οι μαθητές είναι εντελώς αδιάφοροι. Συνάδερφος φιλόλογος σε ΕΠΑΛ μού έλεγε ότι μετά από κάθε μάθημα έβγαινε έξω έτοιμη να κλάψει. Αυτό με φόβισε πολύ και δεν θα ήθελα να πάω σε ΕΠΑΛ. Πρόβλημα έχουν οι καθηγητές που διδάσκουν π.χ. μαθηματικά σε μαθητές που δεν ξέρουν να κάνουν ούτε πρόσθεση, αλλά και καθηγητές πληροφορικής που διδάσκουν στην ειδικότητα πληροφορικής με βιβλία πολύ απαιτητικά σε μαθητές που θα προτιμούσαν απλά να είναι στο facebook. Κάνω λάθος; Εγώ αυτά ακούω κάθε μέρα. Η ψυχική φθορά είναι, νομίζω,το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν καθηγητές που διδάσκουν σε ΕΠΑΛ.
-
Έχω δουλέψει σε ΕΠΑΛ στο πρόγραμμα της ΠΔΣ στην Θεσσαλονίκη. Το συγκεκριμένο ΕΠΑΛ - πρωην τεχνικο, ΤΕΛ κτλ... απο μικρή το είχα ενα φόβο. Θες που το κτίριο ήταν ότι να 'ναι, και οι μαθητές καθόντουσαν στα κάγκελα έξω πάνω στο δρόμο στην κυριολοεξία, χειμώνα-καλοκαίρι; Θες που είχα ακουστά διάφορα περιστατικά σε μακρος χρόνου; Δεν ξέρω. Πάντως ούτε απ' έξω δεν ήθελα να περνάω. Τεσπα με καλέσαν ΠΔΣ εκεί. Τι να κάνω, πήγα, αλλά ήμουν υποψιασμένη και είχα εκ των προτέρων στο νου μου να δώσω τη "σωστή" εντύπωση από την αρχή, για να μην έχω προβλήματα μετά.
Anyway οι καθηγητές με καλωσόρισαν, λέγοντας μου ΟΛΟΙ: "Καλό κουράγιο". Η πρώτη εικόνα μπαίνοντας, μου θύμισε σχολή στο Πανεπιστήμιο, όχι σχολείο. Οχι απαραίτητα κακό. Η κατάσταση:
Μαθητές όλων των ειδών : Φοβισμένοι ή όχι, συνειδητοποιημένοι ή όχι, αφιάφοροι ή και με οικογενειακά προβλήματα κάποιοι, οι καλύτεροι και οι δυσκολότεροι χαρακτήρες. Παιδιά ευαίσθητα, με χιουμορ. Μαθητές με ειρωνία που προκαλούν φασαρίες.
Ελλείψεις: Από αναλώσιμα (μάλωνα με τον διευθυντή για φωτοτυπίες) έως κτιριακές υποδομές
Διδακτική διαδικασία: Στην τάξη που είχα εγώ (Α λυκειου) τα πράγματα παλεύονταν. Οι μαθητές έρχονταν γιατί χρειαζόντουσαν βοήθεια και δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να τη ζητήσουν από αλλού, ή απλά για χαβαλέ. Ψιλοκάναμε μάθημα, μπορώ να πω ότι τελικά τους έμαθα και 1-2 πράγματα. Στην Β' λυκείου που είχε μια φίλη μου, οι μαθητές πήγαιναν απλά για να της κάνουν τη ζωή πατίνι. Οι ίδιοι μαθητές εισέβαλαν στην δική μου τάξη την ώρα που έκανα μάθημα στην Α, απλως για να προκαλέσουν φασαρία. Είχα τον τρόπο να τους χειριστώ. 'Η τουλάχιστον προσπαθούσα.
Συμπεράσματα: Η κατάσταση είναι δύσκολη, αλλά παλεύεται. Αλίμονο. Δεν είσαι ποτέ μόνος. Είναι και οι υπόλοιποι καθηγητές που βοηθούν αν και όποτε χρειάζεται. Το θέμα είναι να τους κάνεις να σε εκτιμήσουν, και να σε σεβαστούν. Τα προβλήματα θα υπάρχουν. Και δεν είναι όλες οι τάξεις "δύσκολες", ούτε και όλοι οι μαθητές ίδιοι. Σε ότι αφορά στην ύλη, ναι είναι αρκετά πιο χαλαρά για όλους. Ελπίζω να βοήθησα.
-
Ρε παιδιά τα πράγματα δεν είναι τραγικά. Από περιστατικά αν μαζευτούν ακούγονται τραγικά και φοβερά. Για πληροφορική πάντως (μια που είναι το αντικείμενο μου) τα παδιά δειχνουν ενδιαφέρον και δουλεύουν. Εκτός και αν εσύ είσαι ανοργανωτος και τους κάνεις να καταλαβουν ότι πληροφορική=facebook :@
-
ΧΑΧΑΧΑ εννοείται ρε συ η πληροφορική είναι το αγαπημένο τους. Ειπαμε δεν είναι τραγικά, πάντα υπάρχουν και χειρότερα! ;D
Πέρα από την πλάκα, εχω δει απερίγραπτους μαθητές-τριες σε φροντιστήριο που τους στέλνει η μαμακα να μαθουν γράμματα και εξαιρετικούς χαρακτήρες στο Επαλ.
-
8)
-
Με αυτά που έχω ακούσει από καθηγητές που έχουν δουλέψει σε ΕΠΑΛ ούτε απέξω δεν θα πέρναγα :)
-
Εμένα με είχαν τοποθετήσει πριν 4 χρόνια σε ΤΕΕ που υπήρχαν πριν τα ΕΠΑΛ.
Θυμάμαι ότι δεν τα είχα δηλώσει γιατι είχα ακούσει...τέρατα!!!
Όταν έμαθα ότι με τοποθέτησαν σε ένα ΤΕΕ, μόνο τα κλάματα που δεν έβαλα...΄΄δε θα βγω απο εκει ζωντανη΄΄, έλεγα( ημουν και μικρή ηλικιακα και είχα απελπιστεί!!) ΄΄Θα με κάνουν ό,τι θέλουν΄΄, πίστευα.
Ωστόσο θέλω να πω ότι πέρασα 2 πολύ ωραία χρόνια, τουλάχιστον από θέμα συμπεριφοράς τα παιδιά ήταν άψογα.Το επίπεδο πολύ χαμηλό αλλα μπορούσες με κατάλληλο τρόπο να τα φέρεις στο φιλότιμο.
Να τονίσω ότι με τα ίδια παιδιά κάποιοι συνάδελφοι είχαν μέγαλο πρόβλημα συμπεριφοράς...
Αρα και η δική μας συμπεριφορά και στάση παιζει ρόλο και πρεπει να κάνουμε και την αυτοκριτική μας.
Τώρα ,όσον αφορά την επίδοση, αυτο που διαπίστωσα είναι ότι τα παιδια αυτά έχουν τρομερά χαμηλή αυτοπεποίθηση, τους έχουν περάσει το μήνυμα ότι είναι άχρηστοι , ανίκανοι και ότι δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθήσουν.
-
erietta είναι όπως στα λένε και οι άλλοι. Δεν υπάρχει γενικός κανόνας. Είναι που θα πέσεις. Κατά την γνώμη μου (και την μικρή εμπειρία μου) οι καθοριστικοί παράγοντες με σειρά προτεραιότητας είναι:
1. διευθυντής και σύλλογος
2. ειδικότητα του τμήματος που θα μπεις
3. χαρακτήρας παιδιών
Το μόνο που είναι "στάνταρ" είναι το χαμηλό γνωστικό επίπεδο.
Θα σου πρότεινα να μη πας φοβισμένη αλλά στην αρχή να είσαι πολύ αυστηρή, μέχρι να δεις τι παίζει στο συγκεκριμένο σχολείο.