Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: N.Π. στις Δεκεμβρίου 12, 2008, 02:39:43 pm
-
Θα ήθελα να ρωτήσω τί απαντήσεις δώσατε στα παιδιά σας ή στους μαθητές σας για όλα αυτά που συμβαίνουν..Πώς σκέφτεστε να προσεγγίζετε αυτές τις καταστάσεις πρός όφελος των παιδιών και της κοινωνίας κατ'επέκταση?
-
Να σου πω την αλήθεια το σκεφτόμουν κι εγώ αυτές τις μέρες και ομολογώ ότι χάρηκα που δεν είμαι σε τάξη για να πρέπει να το αντιμετωπίσω.
Όμως έχω μια πάγια τακτική για τέτοιου είδους πράγματα η οποία εστιάζει:
1. Στο ότι αυτό που έγινε ήταν σίγουρα κακό, όμως την ευθύνη της απόδοσης δικαιοσύνης έχει και πρέπει να έχει το δικαστήριο. Τέτοιου είδους εγκλήματα πρέπει να τιμωρούνται.
2. Την ευθύνη που έχουμε όλοι μας ως πολίτες απέναντι στο νόμο και στη δημοκρατία και το πόσο πρέπει καθημερινά να αγωνιζόμαστε με τις στάσεις ζωής μας, τις συμπεριφορές μας και τα λεγόμενά μας ώστε να διασφαλίζουμε αυτή τη δημοκρατία.
3. Τη σημασία που έχει να αναγνωρίζουμε, να κατανοούμε και να επεξεργαζόμαστε τα συναισθήματά μας ώστε να μην προβαίνουμε σε αψυχολόγητες ενέργειες, καθώς και την αξία της εκπαίδευσής μας για την ποιότητα της δουλειάς μας.
Επειδή τα νήπια δεν είναι δυνατό να κατανοήσουν τα παραπάνω, όπως αντιλαμβάνεστε η διατύπωση που χρησιμοποιώ είναι τελείως διαφορετική, ενδεχομένως να περιλαμβάνει παραμύθια (π.χ. τη μεγάλη δίψα, της Καρόλα Γκίζε) και παραδείγματα από τη ζωή του νηπιαγωγείου που να δείχνουν πώς ο καθένας μας μπορεί να συμβάλλει στη δημοκρατική ζωή. Θέλει πάντως πολύ προσεκτικό χειρισμό, γιατί δεν ξέρεις πότε οι γονείς θα θεωρήσουν ότι κάνεις πολιτική προπαγάνδα στα παιδιά τους είτε προς τη μια είτε προς την άλλη κατεύθυνση.
Συγγνώμη για την τεράστια απάντηση το παράκανα πάλι ( :P :P :P :-X)
-
Πρέπει το γεγονός αυτό καθώς και όσα ακολούθησαν, να μας κάνει να σκεφτούμε τί μπορούμε να κάνουμε, ο καθένας από τη δική του πλευρά..να γίνουμε περισσότερο ανθρώπινοι, με συναισθήματα και ειλικρίνεια..να έρθουμε κοντά σαν οικογένεια και να συζητάμε..ίσως τότε να είναι πιό εύκολα τα πράγματα..και ίσως τότε να μπορούμε να κοιτάξουμε τα παιδιά στα μάτια..σκεφτόμουν έντονα αυτές τις μέρες τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, πώς αντιμετωπίζουν όλο αυτό και γι'αυτό έθεσα το ερώτημα..
-
Το συζήτησα με τους μαθητές μου της
-
Το συζήτησα με τους μαθητές μου της
-
Το συζήτησα με τους μαθητές μου της
-
Το συζήτησα με τους μαθητές μου της
-
τόσος καθωσπρεπισμός πια...να νιώθουμε ντροπή να συμμετέχουμε έστω σε μια ειρηνική πορεία..λες και ταυτιζόμαστε αυτόματα με τους εγκληματίες, τους αναρχικούς,τους ακροαριστερούς...
κι αυτο γιατί;; γιατί τα τελευταια χρόνια μόνο αυτοι κατεβαίνουν στους δρομους..
κι όμως σε επαρχιακές πολεις πολλοι εκπαιδευτικοι κ γονείς συνοδευσαν τα παιδιά τους στις πορειες..κ αυτά τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη να σπάσουν και να καταστρέψουν γιατί νιώθουν ενστικτωδώς πως είναι τυχερά ..πως έχουν κάτι που στα άλλα λείπει..
-
Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
Και μας κοιτάζουν με μάτια σα κι αυτά
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα
Ζούμε μέσα σ' ένα όνειρο που τρίζει
σα το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας
μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος
μα ο χρόνος ο αληθινός
είναι ο γιός μας ο μεγάλος κι ο μικρός
Δεν ξέρω τί να παίξω στα παιδιά
μα ούτε και στους μεγάλους
πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά
πως είμαι ασχημοπαπαγάλος
Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.
Και σε κοιτάζουν με μάτια σα κι αυτά
όταν γυρνάς μεσά στη πόλη
Διονυσης Σαββοπουλος
-
Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
Μίκης Θεοδωράκης Λευτέρης Παπαδόπουλος Παύλος Σιδηρόπουλος
-
Εκείνη τη μέρα θα έπρεπε να μην είχε πάει κανένας μας στη δουλειά του, χωρίς απεργία , χωρίς καμία ενημέρωση ή συννενόηση.Σ'αυτό καταλήξαμε. Αλλά μείναμε για μια άλλη φορά πίσω από τα γεγονότα , αποδεικνύοντας ότι είμαστε ανίκανοι να οδηγήσουμε τη νεολαία και τους εαυτούς μας στο αληθινό πεδίο δημιουργίας της ιστορίας : στη διαμαρτυρία και τη διεκδίκηση, το διάλογο και την αναζήτηση της αλήθειας !
Μπάμπης
τι λέμε τώρα ρε συνάδελφε; στην πόλη μου τουλάχιστον, εάν τα σχολεία δεν ήταν κλειστά την Τρίτη από τον Στυλιανίδη και την Τετάρτη από κατάληψη, εγώ πιστεύω ότι η πλειοψηφία των συναδέλφων μου θα είχε πάει για δουλειά. Όπως πήγανε και πολλοί της Αθμιας. Ώρες ώρες απογοητεύομαι και νομίζω ότι είμαστε αξιολύπητοι.
-
Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
Μίκης Θεοδωράκης Λευτέρης Παπαδόπουλος Παύλος Σιδηρόπουλος
εξαιρετο. τα λεει ολα.