Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Τυπική Εκπαίδευση => Σχολικά μαθήματα => Δημοτικό => Μήνυμα ξεκίνησε από: momos στις Μάρτιος 07, 2007, 11:07:08 μμ
-
(http://www.xsap.gr/foto/other/Ist_St.jpg)
Η συζήτηση για το νέο βιβλίο της ιστορίας της Στ' Δημοτικού ξεκίνησε στην αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς μετά από δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου και κύκλων της εκκλησίας για «ενστάσεις» στα βιβλία: Θρησκευτικά της Α, Β και Γ Γυμνασίου, Ιστορία της Στ' Δημοτικού, Αρχαίων Ελληνικών της Α' Γυμνασίου και Νέων Ελληνικών της Γ' Γυμνασίου
Η κριτική για τα μεν βιβλία των θρησκευτικών στρέφεται στο ότι είναι «περισσότερο θρησκειολογικού περιεχομένου», για το βιβλίο της Ιστορίας της Στ' Δημοτικού ότι «η ύλη είναι συμπυκνωμένη σε 140 σελίδες και δεν υπάρχει εκτενής ανάλυση για την Ελληνική Επανάσταση ή τη Μικρασιατική Καταστροφή, ενώ δεν είναι εμφανής και ο ρόλος της Εκκλησίας στην Επανάσταση» και για τα βιβλία των Αρχαίων Ελληνικών και των Νέων Ελληνικών ότι έχουν αφαιρεθεί κείμενα που αναφέρονται στον χριστιανισμό .
Στην πορεία η συζήτηση επικεντρώθηκε αποκλειστικά στο βιβλίο ιστορίας της Στ' Δημοτικού όπου μαζί με τον κ. Χριστόδουλο δημιουργήθηκε ένα μέτωπο που αποτελείται: (αντιγράφω από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας / ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 18/02/2007)
(http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%D3%F4+%C4%E7%EC%EF%F4%E9%EA%EF%FD&a=&id=20824028)
«...*Τον επικοινωνιακό μηχανισμό της Εκκλησίας της Ελλάδος (όπως τα μέλη της «Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Πολιτιστικής Ταυτότητος» Κων/νος Χολέβας και Βλάσης Αγτζίδης). Ο ίδιος ο Χριστόδουλος έδωσε τις ευλογίες του με ομιλία του στη Σχολή Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. (23/1/07).
*Το ΛΑ.Ο.Σ. και ιδιαίτερα τα στελέχη του που προέρχονται από το λεπενικό «Ελληνικό Μέτωπο» του Μάκη Βορίδη (Χαρίτος, Δούμας, Καρδαράς).
*Την ομάδα γύρω από τα έντυπα «Αρδην» και «Ρήξη» του Γιώργου Καραμπελιά.
* Την υπερατλαντική ελληνοαμερικάνικη εθνικοφροσύνη, με μπροστάρισσα τη γνωστή μας «Παμμακεδονική Α.Ε.» των ΗΠΑ, που μπήκε στον χορό με μια σχετική καθυστέρηση...
...Συντονιστικό κέντρο της καμπάνιας αποτελεί το ηλεκτρονικό περιοδικό «Αντίβαρο» (www.antibaro.gr), που πήρε και την πρωτοβουλία συλλογής των υπογραφών...
...Η μελέτη των υπογραφών έχει ενδιαφέρον: Από τους 3.736 που είχαν υπογράψει ώς την περασμένη Τρίτη, 36 είναι αξιωματικοί ε.α. (οι 5 στρατηγοί) και 8 εν ενεργεία, 7 ιερείς, 64 δάσκαλοι και 137 καθηγητές, ενώ 11 δηλώνουν ιστορικοί. Τουλάχιστον 275 αναφέρουν ως τόπο διαμονής την Κύπρο, 46 τον Καναδά, 23 την Αυστραλία κι 162 τις ΗΠΑ -απαιτούν δηλαδή αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα μιας άλλης χώρας απ' αυτή στην οποία ζουν και εργάζονται!...
...υπέρ της άμεσης απόσυρσης του βιβλίου έχουν υπογράψει ένας τέως πρόεδρος της δημοκρατίας (Χρ. Σαρτζετάκης), ένας πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής (Π. Κρητικός) και δύο πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Βερυβάκης, Βουνάτσος). Τέσσερις πάλι βουλευτές της Ν.Δ. (Γκιουλέκας, Κωνσταντάρας, Παπαθεμελής, Κοντογιάννης) κατέθεσαν σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή. Άλλες celebrities της λίστας είναι ο συνταξιούχος διπλωμάτης Θέμος Στοφορόπουλος, ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, ο (γνωστός απ' την υπόθεση ΜΑΒΗ) Γιώργος Αναστασούλης κι ο (γνωστός απ' την υπόθεση Οτζαλάν) Σάββας Καλεντερίδης...»
Οι κριτική στο βιβλίο ιστορίας της Στ' Δημοτικού έχει κωδικοποιηθεί στο κείμενο συλλογής υπογραφών που αναφέρεται πιο πάνω και που βρίσκεται ΕΔΩ (http://www.antibaro.gr/upografes.php)
Έχει ενδιαφέρον η ανάγνωση του συγκεκριμένου κειμένου. Η κριτική ξεκινά από το χρώμα της Οθωμανικής κατοχής στους χάρτες γιατί λέει είναι ουδέτερο !!! για να καταλήξει στο ζουμί που είναι το ότι συγκεκριμένο βιβλίο δεν υπηρετεί την «Ελληνική Αλήθεια»!!!
Εκτός από τα παραπάνω παραθέτω:
1. Το συγκεκριμένο βιβλίο της Ιστορίας
Βιβλίο Μαθητή Σελίδες 1-23 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/math_1_23.pdf), 24-53 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/math_24_53.pdf), 54-73 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/math_54_73.pdf), 74-93 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/math_74_93.pdf), 94-113 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/math_94_113.pdf), 114-138 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/math_114_138.pdf)
Βιβλίο Δασκάλου Βιβλίο (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/BK_ISTORIA%20ST%20DHMOT.pdf)
Τετράδιο Εργασιών Σελίδες 1-19 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/ergasion_1_19.pdf), 20-38 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/ergasion_20_38.pdf), 39-56 (http://zeus.pi-schools.gr/dimotiko/history_st/ergasion_39_56.pdf)
2. Το αναλυτικό πρόγραμμα του μαθήματος της ιστορίας -> ΕΔΩ (http://www.pi-schools.gr/download/programs/depps/9deppsaps_Istorias.zip)
3. Μια συνέντευξη των συγγραφέων στη Χαρά Καλημέρη στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ στις 3/2/2007 -> ΕΔΩ (http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4667&subid=2&PubID=280483&word=%CA%E1%EB%E7%EC%DD%F1%E7)
4. Μια συνέντευξη πέντε πανεπιστημιακών που υπερασπίζονται το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄Δημοτικού στις 06/03/07 -> ΕΔΩ (http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=784709)
Αν υπάρχει ενδιαφέρον ας ξεκινήσουμε μια συζήτηση.
-
http://www.alfavita.gr/fakeloi/fakel200702019d.php#a7
-
Πριν διαβάσετε τα σχόλιά μου θέλω να διευκρινίσω ότι δεν είμαι ειδικός να κρίνω το βιβλίο, ούτε και το έχω διαβάσει με λεπτομέρεια.
Απλά το ξεφύλλισα, διάβασα μερικά σημεία του και παραθέτω μερικές απόψεις, κυρίως γιατί οι περισσότερες απόψεις που έχουν ακουστεί είναι καταδικαστικές.
Πριν κρίνει κάποιος το βιβλίο πρέπει να έχει στο νου του τα εξής:
1. Το πρόγραμμα σπουδών που καλύπτει το βιβλίο είναι από το 15ο αιώνα-σήμερα (2004).
Σε πόσες σελίδες; 140 σελίδες όλες κι όλες.
Ποιος το αποφάσισε αυτό; Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Πότε αποφασίστηκε; Το 2003 που έγινε η προκήρυξη των βιβλίων.
Και όλα αυτά ήταν γνωστά σε όλους!
Πώς τώρα 600 χρόνια ιστορίας θα χωρέσουν σε ένα βιβλίο 140 σελίδων;
2. Μια άλλη σημαντική διευκρίνηση είναι ότι το βιβλίο απευθύνεται στην ΣΤ τάξη του Δημοτικού, δηλαδή σε 11 χρονών παιδιά.
Πολύ εύστοχα, κατά τη γνώμη μου, οι συγγραφείς έβαλαν φωτογραφίες, σκίτσα, γελοιογραφίες, εικόνες από διάφορα έντυπα...
Αυτό σημαίνει ότι το ωφέλιμο κείμενο μειώθηκε κατά πολύ. Πιθανόν πολύ λιγότερο από 100 σελίδες.
Κάποιοι κατηγορούν το βιβλίο ότι έχει κάποιες εικόνες πολύ μικρές. Αν έμπαιναν στο βιβλίο μεγαλύτερες εικόνες θα τυπωνόταν ακόμα λιγότερο κείμενο.
3. Εγώ στο σχολείο δεν έμαθα Ιστορία (οι βαθμοί μου στην Ιστορία ήταν μεταξύ 16-19). Απλά είχα το άγχος να αποστηθίζω πολλές σελίδες και να προσπαθώ να θυμάμαι λεπτομέρειες γιατί "έτσι έπρεπε". Αυτό είχε αποτέλεσμα σε μένα να μη θέλω να διαβάσω άλλα βιβλία Ιστορίας σαν εξωσχολικά. Έχω την αίσθηση πώς δεν είμαι ο μοναδικός που ένιωθα έτσι για την Ιστορία. Βιβλία Ιστορίας διάβασα σε αρκετά μεγάλη ηλικία και πιστεύω ότι κάτι έχασα που δεν το έκανα νωρίτερα και κάτι χάνω που δεν έχω διαβάσει πιο πολλά.
Ο τρόπος που έχει γραφτεί το βιβλίο Ιστορίας της Στ Δημοτικού νιώθω ότι προσπαθεί να καλλιεργήσει τη διάθεση στους μαθητές: πρώτον να μην γεμίσουν με αρνητικά συναισθήματα για το μάθημα της Ιστορίας και δεύτερον πιθανόν να τους δοθεί το κίνητρο να διαβάσουν περισσότερα βιβλία γι αυτήν στον ελεύθερο χρόνο τους.
Με λίγα λόγια με αυτό το βιβλίο πιθανόν περισσότεροι μαθητές, έχω την προσωπική αίσθηση, θα ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ το μάθημα της Ιστορίας, και όχι όπως τότε που ήμουν εγώ μαθητής.
4. Κάποια κείμενα θα μπορούσαν να γραφτούν καλύτερα. Συμφωνώ κι εγώ με την κριτική που γίνεται σε κάποια συγκεκριμένα σημεία του βιβλίου. Αυτό το αναγνωρίζω. Αυτό, όμως, ισχύει για κάθε εκπαιδευτικό βιβλίο. Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.
Είναι θετικό που γίνεται κριτική σε ένα βιβλίο και που υπάρχουν διαφωνίες. Εγώ όμως δεν έχω δει από κανέναν εποικοδομητική κριτική.
Τι εννοώ με αυτό;
Αν κάποιος έχει να προτείνει διαφορετική γραφή σε κάποια κείμενα, ας κάνει τη δική του πρόταση για αυτά: Δηλαδή ας τα ξαναγράψει στο περιορισμένο "όγκο" που έχουν γραφτεί αυτά στο βιβλίο. Και αυτό είναι εύκολο να γίνει και δεν απαιτεί πολύ κόπο.
Επίσης αν κάποιοι έχουν διαφορετική άποψη για το πώς πρέπει να γραφτεί όλο το βιβλίο (υπενθυμίζω για την περίοδο 15ος αιώνας - σήμερα και σε μέγεθος 140 σελίδων) ας γράψουν ένα άλλο να το αντιπαραθέσουν στο σχολικό.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί εκδοτικοί οίκοι θέλουν να εκδώσουν ένα τέτοιο βιβλίο, γιατί ήδη έχει γίνει αρκετή προβολή για το συγκεκριμένο θέμα, και πολλά κανάλια και ο τύπος θα το πρόβαλαν.
Καλή σας μέρα
-
αν και το θέμα συζήτησης είναι μεγάλο... νομίζω ότι μια κριτική πρέπει να ξεκινά συνολικά από την αλλαγή στα σχολικά βιβλία και στο περιεχόμενο τους, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα του καθενός.
δεν είναι ισοπεδωτική η άποψη που είναι ενάντια στα νέ αβιβλία και σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζεται τα ήδη υπάρχοντας. οπαδός αυτής της άποψης είμαι κι εγώ.
πιο συγκεκριμένα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄αν και δεν είναι το μόνο. ένα σχόλιο. ένα βιβλίο που έχει όντως τρωτά σημεία και σε θέμα περιεχομένου και στάσης απέναντι στην ιστορική πρσγματικότητα και στο πως παρουσιάζεται, πρέπει να προβληματίσει συνολικά. η ιστορική αλήθεια είναι μία. ακόμα κι αν δεν τους ικανοποιεί όλους. το σχολείο οφείλει να τη διδάσκει. ο άνθρωπος που γνωρίζει επί της ουσίας ιστορία είναι αυτός που ξέρει γιατί υπάρχει, τι κάνει στη ζωή του και διαρκώς παλεύιε για να την κάνει καλύτερη.... αυτά τα λίγα... ελπίζω. ένα τελευταίο... το θέμα είναι μήπως το "παιδαγωγικό" ινστιτούτο δεν θέλει οι μαθητές - άνθρωποι να γνωρίζουν πραγματικότητα όλη την ιστορία, γιατί κι αυτό κρύβει κινδύνους για όσους απλά έχουν την εξουσία. μήπως η γνώση της ιστορίας διδάσκει ότι όλα μπορούν να αλλάξουν κι έχει ήδη γίνει αυτό ουκ ολίγες φορές;;;;
-
...δεν είναι ισοπεδωτική η άποψη που είναι ενάντια στα νέα βιβλία και σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζεται τα ήδη υπάρχοντας. οπαδός αυτής της άποψης είμαι κι εγώ.
πιο συγκεκριμένα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ΄αν και δεν είναι το μόνο. ένα σχόλιο. ένα βιβλίο που έχει όντως τρωτά σημεία και σε θέμα περιεχομένου και στάσης απέναντι στην ιστορική πραγματικότητα και στο πως παρουσιάζεται, πρέπει να προβληματίσει συνολικά. ..
Σίγουρα δεν είναι όλα άσπρο - μαύρο. Πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για μαθήματα που κουβαλάνε ένα έντονο ιδεολογικό φορτίο και οι ερμηνείες των γεγονότων μπορεί να μας οδηγήσουν σε διαφορετικους δρόμους ανάλογα με την ιδεολογική θεώρηση του καθένα μας.
ΟΜΩΣ...
... ένα πρώτο πρόβλημα που εγώ τουλάχιστον κατέγραψα στην κριτική της πλειοψηφίας αυτών που καταφέρονται ενάντια στο νέο βιβλίο είναι ότι κατηγορούν ένα βιβλίο που δεν το ...διάβασαν ούτε καν με διαγώνια ματιά. Γιατί αν το διάβαζαν τα περισσότερα που έγραφαν δεν θα τα έγραφαν.
Δεν μπορεί για παράδειγμα η εφημερίδα Ριζοσπάστης (Σάββατο 20 Γενάρη 2007) (http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3884919&textCriteriaClause=%2B%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91+%2B%CE%A3%CE%A4%27+%2B%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A5&publDate=16/3/2007) να αναφέρει:
«...Η προσπάθεια σύμπτυξης σε λίγες αράδες των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών που επικρατούσαν στο μεσοπόλεμο έχει σαν αποτέλεσμα ούτε λίγο ούτε πολύ το λαϊκό κίνημα και οι διεκδικήσεις του - που εδώ παρουσιάζονται απρόσωπες και χωρίς περιεχόμενο - να εμφανίζεται σαν υπαίτιο για τις δικτατορίες. Καλλιεργώντας στα μυαλά των μικρών μαθητών τη σύγχυση και την ταύτιση τελικά των κινητοποιήσεων με τις δικτατορίες...»
όταν μια απλή ανάγνωση των αντίστοιχων σελίδων του βιβλίου, κι όχι των λίγων αράδων, λέγονται άλλα πράγματα ενώ οι οδηγίες που δίνονται στο δάσκαλο μέσα από το «βιβλίο του δασκάλου» είναι σε αντίθετη κατεύθυνση από την «κριτική» της εφημερίδας.
Για να μην μακρηγορώ αξίζει μια επίσκεψη στο blog Don’t Kiss the Frog και συγκεκριμένα στο κείμενο «την τσουτσούνα σου και την υπογραφή σου» (http://blog.dontkissthefrog.net/2006/12/07/shameless-liers/)
Η ανάγνωσή του περιέχει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία...
Επιστρέφοντας στο βιβλίο προσωπικά με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο μια προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων μέσα από έρευνα και πηγές. Μια προσέγγιση που τα παιδιά δεν αποστηθίζουν ημερομηνίες και αριθμούς νεκρών κάθε μάχης αλλά προσπαθούν να ανακαλύψουν το γιατί πίσω από κάθε ιστορικό γεγονός μέσα στις συνθήκες της εποχής που έγινε, ξεφεύγοντας από το δίπολο ο πάντα καλός Έλληνας (άντε με λίγα ελαττωματάκια) - ο κακός εχθρός.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι, και δυστυχώς κανείς δεν το συζητά, ότι αυτή η νέα αυτή προσέγγιση όχι μόνο στο βιβλίο της ιστορίας αλλά και στο σύνολο των νέων βιβλίων στο Δημοτικό έπρεπε να συνοδευτεί από μια ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών που τα διδάσκουν ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν ουσιαστικά μέσα στην τάξη μ' ένα τέτοιο προσανατολισμό. Μια επιμόρφωση που έπρεπε να συνεχιστεί και σε όλη τη διάρκεια της φετινής χρονιάς.
ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΟΥΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ...
...Και είναι κρίμα... πολύ κρίμα για τα παιδιά πρώτα και κύρια ... :-\ :-\ :-\ και για μας που τελικά θα κρίνουμε τα βιβλία με ιδεολογήματα...
-
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟN ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ.
Αθήνα 15 Μαρτίου 2007
Το Υπουργείο Παιδείας εκπροσωπώντας τους θεσμούς αποφασίζει με βάσει επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια και όχι με κομματικές και ιδεολογικές απόψεις διαφόρων πλευρών.
Το συγκεκριμένο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού έχει σοβαρά ελαττώματα για αυτό και η συγγραφική ομάδα σε συνεννόηση με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο παρέλαβε όλες τις παρατηρήσεις και αιτιάσεις που στάλθηκαν στο Υπουργείο ή δημοσιεύτηκαν και ανέλαβε να προχωρήσει σε διορθώσεις.
Το βιβλίο με τις διορθώσεις θα αξιολογηθεί όπως όλα τα καινούργια βιβλία κατά το νέο σχολικό έτος με βάσει το πρόγραμμα που έχει εκπονήσει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Στην αξιολόγηση αυτή θα συμμετάσχουν οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία γενικότερα.
Πολίτες και κοινωνικοπολιτικές ομάδες είναι ελεύθεροι να εκφράζουν απόψεις και συστάσεις για το βιβλίο της Ιστορίας και ουδείς μπορεί να τους εμποδίσει.
&
Αξιολόγηση των σχολικών βιβλίων
http://www.alfavita.gr/typos/typos20070318n.php
-
Παραθέτω εδώ τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη όχι γιατί αγγίζουν άμεσα το ζήτημα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού αλλά γιατί νομίζω ότι με τον τρόπο του απαντά εξίσου στους δήθεν «εθνικο σωτήρες μας» και τους «εκσυγχρονιστές μας».
Ελευθεροτυπία – Τετάρτη 21/03/2007
«Κηρυγμένος και ακήρυχτος πόλεμος»
............ Μίλησε για τον «ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ των μεν που βρίσκονται σε πόστα και των δε που αμύνονται και οδηγούνται σε αφανισμό». Και επιτέθηκε εναντίον του «Φαλμεράγιερ ο οποίος με τρόπο δήθεν "επιστημονικό" προσπάθησε να αποδείξει ότι οι Νεοέλληνες δεν έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται Ελληνες, επιχειρηματολογώντας ότι δεν υπήρχε ελληνικό λάβαρο πριν από το '21. Ξεχνάει τη γλώσσα και το ήθος το ελληνικό. Αλλά όχι, δεν είμαστε Ελληνες, σύμφωνα με όσους επιδιώκουν την πλήρη μας εξαφάνιση. Αυτή η εξαφάνιση έχει πολιτική βάση. Μας έφαγαν οι εκσυγχρονιστές. Κι απ' την άλλη υπάρχει η άκρα Δεξιά και οι Πρίγκιπες της Εκκλησίας, με τη στείρα εθνοπληξία τους. Δεν ταυτιζόμαστε μ' αυτούς, ούτε είμαστε εθνικόφρονες. (...)Μερικοί θα ήταν πολύ ικανοποιημένοι αν αλλάζαμε το όνομα της χώρας σε "Γυφτοβλαχία". Αν διαβάσετε μάλιστα τα ονόματα όσων αντικρούουν τους ιστορικούς που επιμένουν στη συνέχεια του ελληνικού έθνους θα δείτε ποιοι είναι: η Ανανεωτική Αριστερά, ο Πρετεντέρης, το «Βήμα» και κάτι παλαιοί Τροτσκιστές, σε μια οριζόντια συμμαχία. Μας απαντούν με ιδεολογικό τρόπο. Ετσι θα τους απαντήσουμε κι εμείς. Θα κηρύξουμε ιδεολογικό πολιτικό πόλεμο και θα τους θυμίσουμε τι πίστευε ο Σολωμός, ο Μακρυγιάννης, ο Σεφέρης κι ο Ελύτης όταν έγραφε "τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική". Εμείς δεν είμαστε πατριδοκάπηλοι. Εμείς είμαστε Ελληνες. Τελεία και παύλα».
-
Παραθέτω εδώ τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη όχι γιατί αγγίζουν άμεσα το ζήτημα για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού αλλά γιατί νομίζω ότι με τον τρόπο του απαντά εξίσου στους δήθεν «εθνικο σωτήρες μας» και τους «εκσυγχρονιστές μας».
Ελευθεροτυπία – Τετάρτη 21/03/2007
«Κηρυγμένος και ακήρυχτος πόλεμος»
............ Μίλησε για τον «ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ των μεν που βρίσκονται σε πόστα και των δε που αμύνονται και οδηγούνται σε αφανισμό». Και επιτέθηκε εναντίον του «Φαλμεράγιερ ο οποίος με τρόπο δήθεν "επιστημονικό" προσπάθησε να αποδείξει ότι οι Νεοέλληνες δεν έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται Ελληνες, επιχειρηματολογώντας ότι δεν υπήρχε ελληνικό λάβαρο πριν από το '21. Ξεχνάει τη γλώσσα και το ήθος το ελληνικό. Αλλά όχι, δεν είμαστε Ελληνες, σύμφωνα με όσους επιδιώκουν την πλήρη μας εξαφάνιση. Αυτή η εξαφάνιση έχει πολιτική βάση. Μας έφαγαν οι εκσυγχρονιστές. Κι απ' την άλλη υπάρχει η άκρα Δεξιά και οι Πρίγκιπες της Εκκλησίας, με τη στείρα εθνοπληξία τους. Δεν ταυτιζόμαστε μ' αυτούς, ούτε είμαστε εθνικόφρονες. (...)Μερικοί θα ήταν πολύ ικανοποιημένοι αν αλλάζαμε το όνομα της χώρας σε "Γυφτοβλαχία". Αν διαβάσετε μάλιστα τα ονόματα όσων αντικρούουν τους ιστορικούς που επιμένουν στη συνέχεια του ελληνικού έθνους θα δείτε ποιοι είναι: η Ανανεωτική Αριστερά, ο Πρετεντέρης, το «Βήμα» και κάτι παλαιοί Τροτσκιστές, σε μια οριζόντια συμμαχία. Μας απαντούν με ιδεολογικό τρόπο. Ετσι θα τους απαντήσουμε κι εμείς. Θα κηρύξουμε ιδεολογικό πολιτικό πόλεμο και θα τους θυμίσουμε τι πίστευε ο Σολωμός, ο Μακρυγιάννης, ο Σεφέρης κι ο Ελύτης όταν έγραφε "τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική". Εμείς δεν είμαστε πατριδοκάπηλοι. Εμείς είμαστε Ελληνες. Τελεία και παύλα».
Κι όμως αγαπητή mat,
Ο Θεοδωράκης δεν απαντά «εξίσου». Τάσσεται με την μια συγκεκριμένη άποψη. Σχολή σκέψης (sic) όπως την ονομάζει...
Αλλά αυτά είπαμε είναι πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές του καθένα μας απολύτως σεβαστές....
... όμως θλίβομαι γιατί αν ο Μίκης τον 21ο αιώνα έχει ακόμα πρόβλημα με το Φαλμεράγιερ και τις θεωρίες του (http://www.ndimou.gr/articledisplay.asp?cat_parent=9&time_id=218&cat_id=21) (http://www.dpgr.gr/forum/Smileys/dpgr/huh.gif) και αγχώνεται για το αν είμαστε γνήσιοι απόγονοι του Περικλέους και της Ασπασίας τότε .... (http://www.dpgr.gr/forum/Smileys/dpgr/icon_hit.gif) (http://www.dpgr.gr/forum/Smileys/dpgr/icon_hit.gif) (http://www.dpgr.gr/forum/Smileys/dpgr/icon_hit.gif) (http://www.dpgr.gr/forum/Smileys/dpgr/cry.gif)
Προσωπικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζω στον σημερινό κόσμο δεν είναι η επιβίωσή μου ως Έλληνας, δεν είδα δα και κανέναν να νοιάζεται ιδιαίτερα για της εξαφάνισή μου, εκτός αν πάμε σε θεωρίες διεθνών συνωμοσιών οπότε αλλάζουμε συζήτηση..
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι η καθημερινή συρρίκνωση των δικαιωμάτων μου ως πολίτης αυτής της χώρας. Η συρρίκνωση της ποιότητας της καθημερινής μου ζωής.
Σε όλα τα επίπεδα.
Στο σχολείο που κάνω μάθημα, στην πόλη που ζω, στις συναλλαγές μου με τον κρατικό μηχανισμό, στην επαφή μου με το περιβάλλον...
Και η λύση σ' αυτά τα προβλήματα, η ιστορία τουλάχιστον αυτό έχει δείξει όπως και να την διαβάσει κανείς, είναι η ευαισθητοποίηση όσο γίνεται περισσοτέρων ανθρώπων.
Κάθε τι κατά συνέπεια που βάζει το μυαλό να σκέφτεται και να ψάχνει, να αναζητά αιτίες και γιατί, να μη θεωρεί πάντα δεδομένα αυτά που του αναμασάει χρόνια τώρα «ο χωροφύλακας, ο παπάς και ο δάσκαλος», εγώ το υποστηρίζω.
Και για να επαναφέρω τη συζήτηση στο βιβλίο της Ιστορίας προσωπικά μου αρέσει ως διδακτικό εργαλείο γιατί κινείται σ' αυτή την κατεύθυνση.
Βάζει τα παιδιά να σκέφτονται... και όχι απλά να θυμούνται πόσο μεγάλοι ήταν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Εκεί είναι το παιχνίδι σήμερα και όχι στην υπεράσπιση μιας υποθετικής «καθαρότητας» της ελληνικής, της αλβανική, της τούρκικης, της βουλγάρικης, της σέρβικης κλπ «φυλής».
Αλλά βέβαια αυτά είναι πολύ προσωπικές θεωρήσεις που μπορεί να μην αφορούν και κανένα άλλον ...
Μια και είμαστε όμως σ' ένα περιβάλλον που βοηθάει τα μάλα την πρόσβαση στις «πηγές» δυο τρεις παραπομπές ακόμη ώστε να διαμορφώνουμε άποψη καλύτερα.
Υ.Γ. Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο θα διαπιστώσει και ποιοι από τους παρακάτω τουλάχιστον έκαναν μια ανάγνωση ή γράφουν για να γράφουν... Αφορά βέβαια και τον Μίκη αυτό. 8)
- Ολόκληρο το άρθρο του Μ. Θεοδωράκη /Καθημερινή/ «Ο ψεύτικος μανδύας της δήθεν προοδευτικότητας» (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_100073_18/03/2007_219766)
- Γ. Πρετεντέρης /Βήμα/ «Ελλάς Ελλήνων Καραμπουζουκλήδων»
(http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15011&m=A61&aa=2) - Έφη Γαζή (επίκουρη καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) /Βήμα/ «Η πάλη των (σχολικών) τάξεων» (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15017&m=B62&aa=1)
- Μ. Μαίλης / Ριζοσπάστης/ «Το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού και η αντιπαράθεση εθνικισμού - κοσμοπολιτισμού» (http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3962613&textCriteriaClause=%2B%CE%95%CE%98%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A5+%2B%CE%9A%CE%9F%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%A4%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%9F%CE%A5&publDate=22/3/2007)
- Γ. Μαργαριτης (διδάσκει σύγχρονη ιστορία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) /Αυγή/ «Η «ιμπρεσιονιστική» μέθοδος διδασκαλίας της ιστορίας, η ευτέλεια των βαρβάρων και ημών των ιδίων» (http://193.218.80.70/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=451435&-w=ΣΤ_ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ_&-V=hpress_int&-P)
- Κ. Ζουράρης /ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ/ «Απροσωπία και ραγιάδικες αμερικανιές» (http://www.discussion.gr/themata/diastrevlosi_istorias/zouraris1.html)
-
Αν κάποιος έχει παρακολουθήσει προσεκτικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχει διαβάσει γι αυτά ή ακόμα έχει ακούσει ιστορίες που λέγονται από τους λίγους που "ξέρουν" αλλά δεν δημοσιεύονται (για προφανείς λόγους) θα γνωρίζει ότι πολλά παιχνίδια παίζονται στο χώρο αυτό με μια περισσή οσμή δυσωδίας.
Η όλη υπερβολή γύρω από το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού ... κάτι δεν μου πάει καλά...
Κάτι δεν μου κολλάει στον όλο θόρυβο.
Έχω δει πολλά κάκιστα βιβλία που έχουν διδαχθεί στο ελληνικό σχολείο και κανείς δεν έχε μιλήσει ποτέ!
Έχω την υποψία ότι κάτι κρύβεται από πίσω. Χωρίς αποδείξεις βέβαια, εύκολα και όχι αναίτια μπορείτε να με κατηγορήσετε για μυθομανή. Και θα έχετε δίκιο. Έχω όμως μια υποψία.
Δεν υποστηρίζω ότι όλοι όσοι έχουν μιλήσει κατά του βιβλίου συμμετέχουν σε αυτό το κάτι. Όχι βέβαια. Πολλές φορές αρκεί ένας να φωνάξει για να ακολουθήσουν πολλοί.
Σήμερα ο εφημεριδοπώλης μου φώναζε γιατί δεν αποσύρουν το βιβλίο.
Όταν τον ρώτησα αν το έχει διαβάσει μου απάντησε: Δεν χρειάζεται. με τόσα που έχω ακούσει γι αυτό είναι σα να το ξέρω.
Του είπα ότι είναι σαν να μαλώνει για ένα γκολ που ακυρώθηκε ως οφσάιντ, χωρίς να έχει δει το γκολ.
...
Συνέχισε να διαπληκτίζεται με έναν άλλο κύριο για το βιβλίο και εγώ ένιωσα ότι μίλησα στον τοίχο.
Υ.Σ. Ένας εκπαιδευτικός δεν είναι υποχρεωμένος να διδάξει το συγκεκριμένο βιβλίο του Υπ. Παιδείας που μοιράζεται στους μαθητές. Το μόνο που είναι υποχρεωμένος είναι να ακολουθήσει το συγκεκριμένο Πρόγραμμα Σπουδών του κάθε μαθήματος.
-
Παρακολουθω καιρο τις συζητησεις σας ως επισκεπτης και θελω πρωτα πρωτα να συγχαρω τους δημιουργους του φορουμ για το υψηλο του επιπεδο :)
Το πρωτο μου μυνημα λοιπον, αρμοζει να ειναι σε θεμα που με ενδιαφερει ιδιετερα... το διδακτικο μου αντικειμενο δεν ειναι η ιστορια, ωστοσο ειναι ενα μαθημα που παντα με ενδιεφερε και παρακολουθω τις εξελιξεις... θελω να πω ότι το βιβλιο, πριν το κατηγορησει κανεις, θα πρεπει σαφως να το διαβασει οπως γραφετε, και σαφως θα πρεπει να ιδωθει και απο αλλες σκοπιες, περαν της καθαρα ιστορικης (π.χ. κοινωνιολογικη - λογοτεχνικη - παιδαγωγικη αξια του συγγραματος). Μονον ετσι θα μπορεσουμε να δωσουμε στα παιδια μια αντικειμενικη ματια πανω στο μαθημα που καλουμαστε να παραδοσουμε, και αυτο πιστευω ισχυει και για ολες τις ειδικοτητες. Θα ηθελα την αποψη σας πανω σ'αυτο... τελος, αποψη μου ειναι οτι θα πρεπει να δωσουμε και ενα περιθωριο στους συγγραφεις για τις απαραιτητες προσαρμογες, διορθωσεις και βελτιωσεις, και ειναι πολυ νωρις ακομα... ας ειμαστε υπομονετικοι...
-
Συμφωνώ μαζί σου ως προς το ότι πρέπει να αξιολογούμε ένα βιβλίο από πολλές πλευρές.
Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει και γι' αυτό, μέχρι τώρα, δεν έχω εκφράσει προσωπική άποψη. Παρακολουθώ τις αντιδράσεις και από τα δύο " στρατόπεδα" αλλά, μέχρι να το διαβάσω, δεν μπορώ να ταχθώ υπέρ του ενός ή του άλλου.
...τελος, αποψη μου ειναι οτι θα πρεπει να δωσουμε και ενα περιθωριο στους συγγραφεις για τις απαραιτητες προσαρμογες, διορθωσεις και βελτιωσεις, και ειναι πολυ νωρις ακομα... ας ειμαστε υπομονετικοι...
Εδώ μόνο έχω μία μικρή ένσταση. Οι συγγραφείς οφείλουν να είναι προσεκτικοί και οφείλουν να παραδίδουν ένα βιβλίο χωρίς λάθη την στιγμή που αυτό θα ξεκινήσει, άμα τη διανομή του, να διδάσκεται. Επομένως θα υπάρξουν κάποια παιδιά που θα το διδαχθούν χωρίς "προσαρμογές, βελτιώσεις, διορθώσεις". Κι αυτό θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο! Ο έλεγχος και ο εντοπισμός των λαθών πρέπει να γίνεται πριν το βιβλίο διανεμηθεί στα σχολεία... :-\
-
Εδώ μόνο έχω μία μικρή ένσταση. Οι συγγραφείς οφείλουν να είναι προσεκτικοί και οφείλουν να παραδίδουν ένα βιβλίο χωρίς λάθη την στιγμή που αυτό θα ξεκινήσει, άμα τη διανομή του, να διδάσκεται. Επομένως θα υπάρξουν κάποια παιδιά που θα το διδαχθούν χωρίς "προσαρμογές, βελτιώσεις, διορθώσεις". Κι αυτό θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο! Ο έλεγχος και ο εντοπισμός των λαθών πρέπει να γίνεται πριν το βιβλίο διανεμηθεί στα σχολεία... :-\
Χμ...
Ένα σχολικό βιβλίο δεν το γράφουν οι συγγραφείς ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αρχή.
Ένα βιβλίο πρώτα πρώτα έχει κριτές. Ποιοι είναι οι κριτές; Ένας πανεπιστημιακός καθηγητής, ένας σχολικός σύμβουλος και ένας μάχιμος εκπαιδευτικός.
Όχι όμως μόνο αυτοί. Συντονιστής της κριτικής επιτροπής είναι και ο αντίστοιχος Πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Αν (λέω αν) έχουν περάσει κάποια επιστημονικά λάθη σε κάποια βιβλία ποιος έχει μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης;
Από την άλλη μεριά κάθε βιβλίο έχει λάθη. Είναι σχεδόν αδύνατο να μην έχει ξεφύγει έστω και ένα. Κάποιος που ξέρει από βιβλία γνωρίζει ότι ένα μέρος των λαθών γίνεται στη σελιδοποίηση. Ενώ δηλαδή οι συγγραφείς έχουν παραδώσει σωστά τα κείμενα, κάποιες διορθώσεις είτε δεν περνιούνται σωστά είτε γίνονται αλλού (!!!) δηλαδή "διορθώνονται" τα σωστά και τα λάθη που έχουν επισημανθεί παραμένουν ως έχουν.
Η καλύτερη διαδικασία θα ήταν ένα βιβλίο να μοιράζεται πρώτα στα πειραματικά σχολεία για μία χρονιά, να γίνεται εκεί η αξιολόγησή του, να επισημαίνονται τα λάθη του και μετά να μοιράζεται σε όλα τα σχολεία.
Και επειδή κανένα βιβλίο δεν είναι τέλειο, γι' αυτό είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του εκπαιδευτικού.
-
Αν κάποιος έχει παρακολουθήσει προσεκτικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχει διαβάσει γι αυτά ή ακόμα έχει ακούσει ιστορίες που λέγονται από τους λίγους που "ξέρουν" αλλά δεν δημοσιεύονται (για προφανείς λόγους) θα γνωρίζει ότι πολλά παιχνίδια παίζονται στο χώρο αυτό με μια περισσή οσμή δυσωδίας.
Η όλη υπερβολή γύρω από το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού ... κάτι δεν μου πάει καλά...
Κάτι δεν μου κολλάει στον όλο θόρυβο.
Κι εγώ πολλές φορές αναρωτιέμαι αγαπητέ mavoglou.
Όμως παρατηρώντας πιο προσεκτικά τις αντιδράσεις βλέπω πως ένα μεγάλο κομμάτι τους εκπορεύεται απλά από μια προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης των συντηρητικών αντανακλαστικών ενός μέρους της σύγχρονης κοινωνίας μας. (Κάτι αντίστοιχο έγινε και παλιότερα για τις ταυτότητες - αλήθεια ποιος τις θυμάται σήμερα;)
Δεν είναι τυχαίο πως όσο μεγαλώνει ο θόρυβος γύρω από το βιβλίο τόσο και περισσότεροι πολιτικού αισθάνονται την ανάγκη να τοποθετηθούν, ιδιαίτερα αυτοί που «ψαρεύουν» ψήφους σε συγκεκριμένους χώρους. Οι δηλώσεις για παράδειγμα του Γ. Καλού, Υφυπουργού Παιδείας, που μίλησε για απόσυρση του βιβλίου για να τον αδειάσει την άλλη μέρα η Μ. Γιαννάκου είναι χαρακτηριστικό του κλίματος για όποιον ξέρει τους στενούς δεσμούς του υφυπουργού με το εκκλησιαστικό κατεστημένο στον Πειραιά. Αντίστοιχα μπορεί κανείς να δεί και δηλώσεις βουλευτών - πολιτευτών που ανήκουν στο λεγόμενο «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ ή ακόμη και του ΚΚΕ.
ΟΜΩΣ οι περισσότεροι ΔΕΝ διάβασαν το βιβλίο... και πολύ περισσότερο δεν δοκίμασαν να το διδάξουν :)
...Εδώ μόνο έχω μία μικρή ένσταση. Οι συγγραφείς οφείλουν να είναι προσεκτικοί και οφείλουν να παραδίδουν ένα βιβλίο χωρίς λάθη την στιγμή που αυτό θα ξεκινήσει, άμα τη διανομή του, να διδάσκεται. Επομένως θα υπάρξουν κάποια παιδιά που θα το διδαχθούν χωρίς "προσαρμογές, βελτιώσεις, διορθώσεις". Κι αυτό θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο! Ο έλεγχος και ο εντοπισμός των λαθών πρέπει να γίνεται πριν το βιβλίο διανεμηθεί στα σχολεία... :-\
Σ' ένα εκπαιδευτικό σύστημα που λειτουργεί στοιχειωδώς λογικά κανένα βιβλίο, όχι μόνο της ιστορίας, δεν εισάγεται στην εκπαιδευτική διαδικασία να δεν προηγηθεί ένα διάστημα πιλοτικού ελέγχου. Κι αυτό δεν είναι ευθύνη των συγγραφέων αλλά της κάθε φορά πολιτικής ηγεσίας και των προϊσταμένων εκπαιδευτικών φορέων. Αλλά αγαπητή sophie το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν λειτουργεί λογικά.
Απ' την άλλη βέβαια οι ενστάσεις δεν αφορούν τυχόν επιμέρους λάθη αλλά το συνολικό προσανατολισμό του βιβλίου. Κι αυτός δεν «διορθώνεται». Ή τον επιλέγεις ή προτιμάς κάτι άλλο...
Υ.Γ. Ουπςςς :) Τώρα είδα πως τα ίδια έγραψε και ο αγαπητός mavoglou...
-
Χμ...
Ένα σχολικό βιβλίο δεν το γράφουν οι συγγραφείς ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αρχή.
Ένα βιβλίο πρώτα πρώτα έχει κριτές. Ποιοι είναι οι κριτές; Ένας πανεπιστημιακός καθηγητής, ένας σχολικός σύμβουλος και ένας μάχιμος εκπαιδευτικός.
Όχι όμως μόνο αυτοί. Συντονιστής της κριτικής επιτροπής είναι και ο αντίστοιχος Πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Αν (λέω αν) έχουν περάσει κάποια επιστημονικά λάθη σε κάποια βιβλία ποιος έχει μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης;
Τη διαδικασία αξιολόγησης δεν την ξέρω. Αφού είχα στείλει το μήνυμα σκέφτηκα να κάνω μία τροποποίηση γράφοντας ότι "κατά τη γνώμη μου η τελική ευθύνη είναι του ΥΠΕΠΘ που επιτρέπει τη διανομή του κάθε βιβλίου πριν αυτό ελεγχθεί-αξιολογηθεί". Εκεί βασικά είναι η ένστασή μου (φαίνεται από την τελευταία φράση μου). Παραδέχομαι ότι είναι ίσως υπερβολικό να περιμένω από έναν άνθρωπο-συγγραφέα να μην κάνει κανένα λάθος. Βαρέθηκα όμως κάθε χρόνο να ακούω παράπονα από εκπαιδευτικούς για λάθη μέσα στα βιβλία.Μου δίνεται η εντύπωση ότι, σε κάποιες περιπτώσεις, γίνεται προχειροδουλειά, αυτό είναι όλο.
Και για να έρθω και στα λόγια του momos [ Αλλά αγαπητή sophie το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν λειτουργεί λογικά.
... :-\...δε θα διαφωνήσω!
Ξαναλέω ότι δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, οπότε δε βασίστηκα στον ιδεολογικό του προσανατολισμό για να γράψω ό,τι έγραψα, αλλά στην ανακοίνωση της Ακαδημίας που αναφέρεται σε πάρα πολλά ιστορικά λάθη.Εαν λοιπόν ισχύει κάτι τέτοιο, νομίζω ότι είναι λογικό να διαμαρτύρεται κάποιος. :(
Όσον αφορά στο άλλο σχόλιό σας, υπάρχει κάτι που να μην το εκμεταλλεύονται πολιτικά, με την πρώτη ευκαιρία, οι αξιότιμοι πολιτικοί αυτής της χώρας?!!! :P
-
Νιωθω ασχημα που η επιηκεια που εδειξα για τους συγγραφεις σχολικων βιβλιων οδηγησε σε διαμαχη μεταξυ των μελων... :-\ δεν ηταν αυτος ο σκοπος μου. Χρησιμα ολα αυτα που γραψατε.
Θα ειχε ενδιαφερον να ειχαμε και την αποψη ενος μαθητη... υπαρχει μηπως καποιος συναδελφος εδω στο φορουμ που θα μπορουσε να καταγραψει τον τροπο που λαμβανουν το βιβλιο οι ιδιοι οι μαθητες; νομιζω το μελος mavoglou ειχε πει πιο πανω οτι μια τετοια προσεγγιση θα του φαινοταν πιο φιλικη, αν ηταν μαθητης... μηπως θα μπορουσε καποιος δασκαλος η δασκαλα να καταθεσει την αποψη του;
-
Νιωθω ασχημα που η επιηκεια που εδειξα για τους συγγραφεις σχολικων βιβλιων οδηγησε σε διαμαχη μεταξυ των μελων... :-\ δεν ηταν αυτος ο σκοπος μου.
Καμία διαμάχη!!! ;) Και εγώ δεν τοποθετήθηκα σωστά (ή ίσως δεν έγραψα ακριβώς αυτό που είχα κατά νου) και οι συνάδελφοι με διόρθωσαν-συμπλήρωσαν κάποια πράγματα που δεν ήξερα.
Κι εγώ θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη κάποιου δασκάλου, όχι μόνο για το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά γενικά για περιπτώσεις που έχει εντοπίσει λάθη μέσα σε βιβλία και πώς το αντιμετωπίζει. :-\
-
Συζήτηση κάνουμε. Ελεύθερα, χωρίς να φοβόμαστε κάτι, εκφράζουμε τις σκέψεις μας, ακούμε απόψεις, αλλάζουμε τη ματιά που βλέπουμε τα πράγματα.
Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, ίσα ίσα όταν τα γραπτά μας έχουν πολλές φορές την ελαφρότητα του προφορικού λόγου (συντακτικά λάθη πολλές φορές ξεφεύγουν από όλους, έκφραση συναισθημάτων εν βρασμώ..., μη επιστημονική διατύπωση απόψεων με τα επιχειρήματα να μη βασίζονται σε βιβλιογραφικές πηγές, όπως ένα άρθρο σε επιστημονικό περιοδικό) και μπορεί αυτό να φοβίζει κάποιους και να γράφουν με πολύ φειδώ από ότι πραγματικά θα ήθελαν και άλλοι να εξαντλούν την αυστηρή κριτική τους αν σε κάτι δεν συμφωνούν.
Όσο για το συγκεκριμένο βιβλίο ειλικρινά κι εγώ θα ήθελα κάποια θέματα να προσεγγιστούν με διαφορετική φιλοσοφία. Με τα θέματα που έχω ευαισθησία θα αναλάβω το μέρος της ευθύνης που έχω σα γονιός, να μη μείνουν τα παιδιά μου μόνο στο σχολικό βιβλίο, αλλά να διαβάσουν και άλλα.
Ακόμα αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί είναι ότι οι δραστηριότητες που κάνουμε μέσα στην τάξη δεν χρειάζεται να είναι πάντα μέσα από το σχολικό βιβλίο.
Για να προετοιμάσουμε, όμως, κάτι διαφορετικό πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο, κάτι που έχουμε ξεχάσει να το κάνουμε (γενικά μιλάω - μην το πάρει κάποιος προσωπικά ;) )
-
Νιωθω ασχημα που η επιηκεια που εδειξα για τους συγγραφεις σχολικων βιβλιων οδηγησε σε διαμαχη μεταξυ των μελων... :-\ δεν ηταν αυτος ο σκοπος μου. Χρησιμα ολα αυτα που γραψατε.
Θα ειχε ενδιαφερον να ειχαμε και την αποψη ενος μαθητη... υπαρχει μηπως καποιος συναδελφος εδω στο φορουμ που θα μπορουσε να καταγραψει τον τροπο που λαμβανουν το βιβλιο οι ιδιοι οι μαθητες; νομιζω το μελος mavoglou ειχε πει πιο πανω οτι μια τετοια προσεγγιση θα του φαινοταν πιο φιλικη, αν ηταν μαθητης... μηπως θα μπορουσε καποιος δασκαλος η δασκαλα να καταθεσει την αποψη του;
:) Μη νιώθεις άσχημα αγαπητέ /τη sorimavat. Δεν υπήρξε παρεξήγηση ούτε διαμάχη....
..Κι εγώ θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη κάποιου δασκάλου, όχι μόνο για το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά γενικά για περιπτώσεις που έχει εντοπίσει λάθη μέσα σε βιβλία και πώς το αντιμετωπίζει. :-\
Προσωπικά κάθε λάθος που βρίσκω μέσα στα βιβλία που διδασκώ, είναι μια καλή αφορμή για να πάρει το μάθημα μια διαφορετική τροπή. Το πώς αυτό θα υλοποιηθεί εξαρτάται από τη φύση του λάθους.
Διαφορετικά αντιμετωπίζεται μια τυπογραφική αβλεψία, διαφορετικά ένα λάθος διατυπωμένο μαθηματικό πρόβλημα, διαφορετικά μια λάθος επιστημονική προσέγγιση.
Η λογική όμως είναι αυτή. Συζήτηση και προσπάθεια να βγει το «σωστό» ενώ παράλληλα να απομυθοποιήσουν οι μαθητές την «αυθεντία» του δασκάλου και του βιβλίου.
Μια τέτοια προσέγγιση υπάρχει και στα καινούργια διδακτικά εγχειρίδια. Στα μαθηματικά για παράδειγμα υπάρχουν «επίτηδες λάθος» προβλήματα και τα παιδιά καλούνται να τα επαναδιατυπώσουν ώστε να λυθούν.
Αυτά όσο αφορά την αντιμετώπιση του λάθους μέσα στην τάξη. Από κει και πέρα θεωρητικά στο τέλος κάθε χρονιάς τα λάθη που εντοπίζονται συγκεντρώνονται για να διορθωθούν στην επόμενη έκδοση του βιβλίου. Δεν γίνεται όμως πάντα αυτό γιατί είπαμε. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν λειτουργεί πολλές φορές απλά λογικά...
Για τα της ιστορίας. Δε διδάσκω φέτος σε τμήμα Έκτης όμως η διδακτική προσέγγιση που υπάρχει στο βιβλίο της ιστορίας είναι κοινή σε όλα τα διδακτικά εγχειρίδια του Δημοτικού.
Προσωπικά τη βρίσκω πιο ενδιαφέρουσα και τους μαθητές πιο ενεργητικούς στην όλη εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι βέβαια πιο δύσκολη και επίπονη για τον εκπαιδευτικό. Πρέπει να σχεδιάσεις τη διδασκαλία σου πολύ καλύτερα για να μην χαθείς και βέβαια φαίνονται πιο έντονα τα χρόνια προβλήματα που όποιος δουλεύει στο σχολείο τα βιώνει καθημερινά. Η έλλειψη ουσιαστικής και μόνιμης επιμόρφωσης και επιστημονικής στήριξης και σε μικρότερο βαθμό για μένα η έλλειψη υποδομών. :-\
-
Ιδεολογικός πόλεμος με διδακτικό άλλοθι
Η επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου της Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού αν. καθηγήτρια Μαρία Ρεπούση μιλάει στην «Κ» Καθημερινή 01/04/2007
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_243758_01/04/2007_221384
Είναι η συνέντευξη της επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ' στην Καθημερινή της Κυριακής. Διαβάζοντάς την όμως αναρωτιέμαι μήπως και η ίδια η επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας ξεκίνησε έναν "Ιδεολογικό πόλεμο" με άλλοθι το σχολικό εγχειρίδιο.
Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν υπονοώ ότι ο επιστημονικός τρόπος προσέγγισης από τη σκοπιά της διδακτικής επιστήμης της Ιστορίας που υιοθετείται στο συγκεκριμένο βιβλίο με βρίσκει αντίθετη. Θα έλεγα μάλιστα ότι προσωπικά θεωρώ ότι η διδακτική προσέγγιση και οι γενικότεροι παιδαγωγικοί στόχοι του σχολικού αυτού εγχειριδίου με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη. Αυτό που με κάνει να προβληματίζομαι είναι, ας μου επιτραπεί να πω, η ασυνέχεια και η ασυνέπεια που φαίνεται να υπάρχει μεταξύ της διδακτικής και του περιεχομένου της ιστορίας που παρουσιάζει αυτό το εκπαιδευτικό πακέτο.
Στη σελ. 12 του Βιβλίου Δασκάλου που συνοδεύει το Βιβλίο του Μαθητή, η συγγραφική ομάδα μας λέει:
«Η μάθηση στην ιστορία είναι μια σύνθετη νοητική διεργασία που σχετίζεται με την κατανόηση της ιστορικής γλώσσας μέσα από την οποία προσεγγίζουμε το παρελθόν αλλά και το κάνουμε αναγνώσιμο.» Αναφέρεται στην μελέτη της Donalson για τη συμπερασματική σκέψη των παιδιών, τον Ντιούι και τον Βυγκότσκι για να μας δείξει πόσο σημαντική είναι η σχέση μεταξύ γλώσσας και σκέψης. «Σκέψη και γλώσσα αποτελούν τα δυο ρυάκια της ανάπτυξης, που ενώνονται και ρέουν μαζί. Η σχέση, υποστηρίζει ο Βυγκότσι, μεταξύ σκέψης και γλώσσας δεν είναι στατική αλλά εξελισσόμενη, ένα συνεχές «πηγαινέλα» από τη σκέψη στη λέξη και από τη λέξη στη σκέψη. Η σκέψη δεν εκφράζεται απλώς σε λέξεις, δημιουργείται μέσω αυτών.»
Διαβάζοντας πρώτα λοιπόν τα παραπάνω, σε αυτό το εξαιρετικό κατά την άποψη μου βοήθημα για το Δάσκαλο, και πηγαίνοντας στο Βιβλίο του Μαθητή στη σελ. 2 παθαίνω ένα πρώτο σοκ όταν εκεί διαπιστώνω πως η Αναγέννηση περιγράφεται με τα ακόλουθα λόγια:
«Το 14ο αιώνα ξεκινά από την Ιταλία η καλλιτεχνική και πνευματική κίνηση, που ονομάζεται Αναγέννηση, και μέχρι το 16ο αιώνα εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Μέσα σε μια ατμόσφαιρα χαράς οι άνθρωποι δημιουργούν σπουδαία έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, αρχιτεκτονικής και λογοτεχνίας. Εμπνέονται από τον αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό και φέρνουν πάλι, όπως στην αρχαιότητα, τον άνθρωπο στο επίκεντρο της δημιουργίας και της σκέψης.»
Αναρωτιέμαι τι ιστορική σκέψη θα δημιουργηθεί σε ένα μαθητή με τις λέξεις «Μέσα σε μια ατμόσφαιρά χαράς..» τι θα σκεφτεί για την περίοδο της Αναγέννησης, των νεότερων χρόνων?
Η ιστορική πορεία και οι πράξεις των ανθρώπων μέσα στον χρόνο και στον χώρο είναι απόρροια απλώς των συναισθημάτων μας και εν τέλει της έκφρασης που αυτά βρίσκουν διαμέσου των τεχνικών μέσων και της τεχνολογικής εξέλιξης της εποχής? Έτσι ξυπνά η ανθρωπότητα τη μια μέρα μέσ' την καλή χαρά και δημιουργεί αριστουργήματα? και την άλλη μέρα ξυπνά μέσα στην "μουτζούφλα" και την κατήφεια και βιαιοπραγεί ή καταστρέφει ότι είχε πριν δημιουργήσει? Και η τεχνολογία, τα τεχνικά μέσα τι ρόλο παίζουν στην ζωή μας?
Αφού μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα χαράς δηλαδή, «Σ’ αυτό το κλίμα διαμορφώνεται το πνευματικό κίνημα του Ουμανισμού, που διαδίδεται γρήγορα με την τυπογραφία.» (σελ. 2 Βιβλίο Μαθητή)
Να σημειώσω δε ότι τα παιδιά που πάνε σήμερα στη Ε’ Δημοτικού και που θα πάνε του χρόνου στην ΣΤ’ δεν πρόκειται να γνωρίζουν τι μεσολάβησε μεταξύ της πτώσης του Βυζαντίου και της Αναγέννησης, δεν πρόκειται δηλαδή να μάθουν ότι προηγήθηκε η περίοδος του Μεσαίωνα παρά μόνο αν ο δάσκαλος/η δασκάλα τους μπεί στον κόπο να τους πει ορισμένα πράγματα. Το φετινό βιβλίο Ιστορίας της Ε’ Δημοτικού σταματά ουσιαστικά στην παρακμή του Βυζαντίου. Ίσως και ούτε οι μαθητές της ΣΤ που διδάσκονται το καινούριο βιβλίο Ιστορίας να μην ξέρουν τίποτα για τον Μεσαίωνα αλλά αυτό δεν το γνωρίζω, το ξέρουν καλύτερα να μας το πούν όσοι διδάσκουν στο Δημοτικό Σχολείο. Βέβαια για αυτά τα κενά, την ασυνέχεια και ασυνέπεια στην εκπαίδευση δεν θα ήταν δίκαιο να χρεώσω τις όποιες συγγραφικές ομάδες των σχολικών βιβλίων. Εδώ νομίζω την κύρια ευθύνη την φέρουν αυτοί που σχεδιάζουν και αποφασίζουν τα Αναλυτικά Προγράμματα. Η ευθύνη των συγγραφικών ομάδων περιορίζεται στο γεγονός πως πρέπει να ξέρουν τι και πως διδάσκεται στις προηγούμενες τάξεις ο μαθητής/η μαθήτρια.
Για να επανέλθω όμως στις αρχικές μου απορίες αναφορικά με το Βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’, πώς να μην αισθανθώ ότι υπάρχει μια ασυνέπεια και ασυνέχεια μεταξύ των επιστημονικών προθέσεων της συγγραφικής ομάδας και της ιστορικής γλώσσας που χρησιμοποιούν? Οι ίδιοι στο βιβλίο Δασκάλου σημειώνουν ότι «αναφορικά με τους βασικούς χαρακτήρες της ιστορικής γνώσης, τις μεθόδους και τα εργαλεία μέσα από τα οποία αναπτύσσεται η ιστορική σκέψη και επιτυγχάνεται η ιστορική κατανόηση, γνωρίζουμε σήμερα ότι:
1.Η ιστορική γνώση έχει τρεις βασικές όψεις, που προσαρμόζονται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευση και συγκροτούν την ύλη της ιστορικής εκπαίδευσης σε πολλά αναλυτικά προγράμματα,
-τη δηλωτική που αναφέρεται στη γνώση του περιεχομένου
-τη διαδικαστική/μεθοδολογική που αναφέρεται στη γνώση των μεθόδων της ιστορίας με έμφαση στη χρήση των ιστορικών πηγών
-την εννοιολογική που αναφέρεται στην κατανόηση των ιστορικών εννοιών…» (σελ. 12, Βιβλίο Δασκάλου)
Αναρωτιέμαι πως σε μια τόσο άρτια επιστημονικά καταρτισμένη συγγραφική ομάδα της ξέφυγαν τέτοια γλωσσικά λάθη που θέτουν σε ανισορροπία τις παραπάνω τρεις βασικές όψεις της ιστορικής γνώσης?
Δεν είμαι ιστορικός, ούτε διακατέχομαι από εθνικοιδεολογικό σοβινισμό. Διακατέχομαι όμως από έναν υπερβάλλον ζήλο, ή μια επιστημονική διαστροφή αν θέλετε λόγω ειδικότητας, για το πώς παρουσιάζονται, ερμηνεύονται και συνδέονται τα ιστορικά, κοινωνικά πράγματα με τα οποία καταπιάνονται οι επιστήμες του ανθρώπου. Αυτός είναι και ο λόγος που στάθηκα στο συγκεκριμένο σημείο του βιβλίου κι όχι σε εκείνα τα σημεία που ενόχλησαν τους δήθεν «εθνικό-σωτήρες» και «εκσυγχρονιστές».
Να σημειώσω εδώ ότι το βιβλίο το διάβασα όλο και πως όπως στάθηκα στα "αρνητικά" σημεία ενοχλημένη, στάθηκα και σε ένα πλήθος από άλλα σημεία με μεγάλη ανακούφιση και ευχαρίστηση για τον τρόπο που παρουσιάζονται και για πρώτη φορά θίγονται σε σχολικά βιβλία.
Αυτό που με ενοχλεί, το λιγότερο που μπορώ να πω, με το συγκεκριμένο ζήτημα του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ είναι ότι παίζονται ιδεολογικά παιχνίδια στις πλάτες ανυποψίαστων και στην προκειμένη περίπτωση κυρίως στις πλάτες παιδιών. Και εδώ η συγγραφική ομάδα και η επικεφαλής της, θεωρώ πως φέρουν μεγάλη ευθύνη γιατι το επέτρεψαν αυτό το παιχνίδι και δεν ξέρω αν ασυνείδητα, θα έλεγα, το επιδίωξαν. Παρότι μπορεί να εμφανίζομαι πολύ αυστηρή και καχύποπτη, θεωρώ ότι όφειλαν να προσέξουν τη γλώσσα και τις λέξεις που και οι ίδιοι επισημαίνουν ότι διαμορφώνουν την ιστορική σκέψη.
Το ερώτημα που θέτει η ίδια επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας για αυτούς που κάνουν τηλεοπτική καρίερα αν δηλαδή: «Αναρωτήθηκε κανείς από αυτούς που κάνουν τηλεοπτική καριέρα πώς αισθάνονται τα παιδιά που διδάσκονται αυτό το βιβλίο; Πόσο και αν αποσταθεροποιείται η σχέση τους με την ιστορία, με τη γνώση, με το σχολείο, με την Πολιτεία;"
Θα έπρεπε να έχουν φροντίσει εκ των προτέρων οι ίδιοι να έχει απαντηθεί και να έχουν προστατέψει τους μαθητές στους οποίους απευθύνεται το βιβλίο. Σε αυτούς τους μαθητές δεν οφείλουμε (ως κοινωνία συνολικά) έτσι απλά εκ των υστέρων "να τους χαρίσουμε" "ένα καλό σχολικό βιβλίο". Το τελευταίο πράγμα που πιθανόν να έχουν ανάγκη τα παιδιά είναι κάποιοι να τους "χαρίζουν" εκ των υστέρων ή κάποιοι να τους "σώζουν" με σπαραξικάρδιες κραυγές εθνικού, χριστιανικού και εκσυγχρονισικού τύπου.
Όπως επίσης η ίδια ομάδα αλλά και κάθε ομαδα που αναλαμβάνει την ευθύνη και το βάρος ενος σχολικού βιβλίου, όφειλε να δείξει την ίδια ζέση και να δώσει αγώνα για να "προστατέψει" το δάσκαλο ή τη δασκάλα που ανυποψίαστοι μια ωραία πρωία βρέθηκαν μπροστά σε μια νέα ίσως και άγνωστη διδακτική και παιδαγωγική μέθοδο. Αλλά και γι αυτούς θα βρούμε να τους "χαρίσουμε" κάτι εκ των υστέρων γιατί " Αν οι εκπαιδευτικοί δυσκολεύονται να χειριστούν τη νέα μέθοδο, θα το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας και σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο θα βρούμε τρόπους να επέμβουμε διορθωτικά. Αυτό όμως αφορά όχι την επόμενη αλλά τη μεθεπόμενη σχολική χρονιά." Εν τω μεταξύ δηλαδή στου "κασίδη το κεφάλι...." Το βιβλίο του Δασκάλου είπα και πιο πάνω είναι εξαιρετικό κατ' εμέ που το κρίνω από την απόσταση αυτού που είναι "έξω από το χωρό" αλλά, μόνο ένας δάσκαλος μπορεί να πει αν του αρκεί....
Πιστεύω πως ένα σχολικό εγχειρίδιο είναι πολύ πιο σημαντικής αξίας και βαρύτητας από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο μπορεί να γράψει και να κυκλοφορήσει κανείς στην αγορά. Για αυτό και γίνομαι τόσο αυστηρή και λέω ότι όφειλαν να έχουν προσέξει απο τα πριν το ίδιο τους το έργο.
Πάντως, με χαροποίησε ιδιαίτερα που η επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας δήλωσε στη συνέντευξή της πως θα γίνουν διορθώσεις κυρίως στα εισαγωγικά κείμενα και ευτυχώς δεν θα αλλάξουν τίποτα σε ότι αφορά στη «δομή του βιβλίου, η γενική μεθοδολογική και επιστημολογική βάση πάνω στην οποία στηρίζεται».
Αλλά παραμένει μέσα μου η απορία γιατί χρειαζόταν όλος αυτός ο ντόρος και η δημοσιότητα για να φτάσουμε εκεί που ίσως φτάσουμε? Γιατί όλα εκ των υστέρων?
-
Νέος εξάψαλμος για το βιβλίο της Ιστορίας- Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (2/04/2007 σελ. 16)
«Ο Αρχιεπίσκοπος, μιλώντας προχθές από την Κυπαρισσία κατά την ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας κ. Χρυσόστομου, «αφόρισε» και πάλι το βιβλίο, χαρακτηρίζοντάς το «επαίσχυντο», ενώ πρόσθεσε ότι η αντίδραση του λαού ήταν άμεση. Όπως είπε, «ο λαός στέκεται όρθιος και αντιδρά σε πείσμα των εκσυγχρονιστών», όταν νιώθει ότι κινδυνεύει. Και συμπλήρωσε ότι με το βιβλίο της Ιστορίας κινδυνεύουν τα θεμέλια του λαού, δηλαδή «η ιστορία του τόπου και οι παραδόσεις του». Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη Πέμπτη, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος παρέδωσε στην υπουργό Παιδείας κείμενο με τις ενστάσεις και τις παρατηρήσεις της για το βιβλίο. Στο κείμενό της υποστηρίζει ότι στο βιβλίο δεν γίνεται αναφορά στη δράση της Εκκλησίας και των κληρικών κατά την Επανάσταση του '21, καθώς και ότι παραλείπονται ιστορικά γεγονότα, ενώ το βιβλίο δεν συμφωνεί με τις επιταγές του Συντάγματος.»
]http://www.alfavita.gr/typos/typos20070402c.php (http://www.alfavita.gr/typos/typos20070402c.php[/color)
Για δες κάτι παράξενα αυτού του κόσμου ο Αρχιεπίσκοπος κόπτεται και διαρρηγνύει τα ιμάτια του για την μη αναφορά στη δράση της Εκκλησίας και των κληρικών κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του ’21. Δεν τον πειράζει όμως π.χ. που δεν γίνεται αναφορά για το πώς συνδέθηκε και χρησιμοποιήθηκε η Εκκλησία και η θρησκεία κατά την εποχή του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Που να ξέρει βέβαια ο Σεβασμιότατος από αυτά, αυτός τότε ασχολιότανε με τα μαθήματα του ως καλό παιδί και μαθητής (ο ίδιος το χει δηλώσει άλλωστε σε σχετική ερώτηση που του έχει γίνει κατά το παρελθόν). ;D
Πάντως στην ίδια εφημερίδα σήμερα στη στήλη Τρίτη Άποψη ο Γρηγόρης Καλφέρης με το κείμενό του «Ιστορία και φανατισμός. Με αφορμή τη συζήτηση για το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού» μας θυμίζει με το επίλογο του μια πολύ εύστοχη παρατήρηση του Hobsbawm: «η ιστορία αποτελεί την πρώτη ύλη για τις εθνικιστικές ή φονταμενταλιστικές ιδεολογίες, όπως οι παπαρούνες αποτελούν την πρώτη ύλη για την ηρωίνη»
Το άρθρο του Καλφέρη σε μορφή pdf
-
Η σύγκρουση για την Ιστορία
Του Βασίλη Κρεμμυδά
Αντιδράσεις για το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων Ιστορίας είχαμε και άλλοτε• σε μία μάλιστα περίπτωση (Κ. Καλοκαιρινός, 1965) το βιβλίο οδηγήθηκε στην πολτοποίηση. Στις άλλες, απλώς τα «αμαρτωλά» βιβλία αποσύρθηκαν ή λογοκρίθηκαν, χωρίς ή με τη συναίνεση του συγγραφέα. Όλες οι αντιδράσεις προήλθαν από τον ίδιο κοινωνικοϊδεολογικό χώρο, τη φανατική εθνικιστική Δεξιά, και είχαν πολιτικό περιεχόμενο• κάθε προηγούμενη φορά όμως από κάποιο τμήμα αυτού του χώρου.
Η σημερινή αντίδραση, που την ονομάζω σύγκρουση επειδή έχει τα χαρακτηριστικά που περιγράφω, είναι διαφορετική: έχει ως επικεφαλής, για πρώτη φορά, την επίσημη Εκκλησία, τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο• προέρχεται από το σύνολο του χώρου που είπαμε πριν• έχει πολύ μεγάλη διάρκεια και ένταση, χωρίς περιόδους ύφεσης• έχει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα και είναι καλά οργανωμένη.
Η σημερινή σύγκρουση θυμίζει «ταυτότητες» και λαοσυνάξεις. Η Εκκλησία χρησιμοποιεί, όπως και τότε, το μεγάλο, το ισχυρότερο- ακόμη και από την τηλεόραση- προπαγανδιστικό όπλο της, τον άμβωνα. Στα κυριακάτικα κηρύγματά τους λοιπόν ιερωμένοι και μη, κηρύττοντες, δεν στρέφονται μόνον εναντίον του βιβλίου, αλλά κατακεραυνώνουν τους ιστορικούς, οι οποίοι εσκεμμένα διαστρεβλώνουν, δήθεν τις ιστορικές πραγματικότητες και βάλλουν κατά της εθνοσωτήριας Εκκλησίας- και κατά της εθνοσωτηρίου, επίσης, πρόσφατης χειρουργικής επέμβασης στην κοινωνία, αν θυμάστε, τότε που κάποιοι σημερινοί εθνοσωτήρες ασχολούνταν με τα μαθήματά τους.
Για να επανέλθω στον σοβαρό λόγο, είναι ολοφάνερη η προσπάθεια όλου του εκκλησιαστικού αλλά και του ακροδεξιού φάσματος να απαξιώσουν τη σχολική Ιστορία και μαζί μ΄ αυτήν τους ιστορικούς και την Ιστοριογραφία• γνωρίζουν άλλωστε καλά, τουλάχιστον οι ηγεσίες τους, ότι η Ιστοριογραφία είναι επιστήμη και εμείς οι ιστορικοί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η Εκκλησία ουδέποτε, ακόμη και στο βαθύ παρελθόν, αποδέχθηκε τα πορίσματα της επιστημονικής έρευνας. Στην πραγματικότητα, η Εκκλησία και όλες οι βαθιά συντηρητικές δυνάμεις έχουν κατασκευάσει τις οχυρώσεις της εξουσίας τους με ιστορικά ψεύδη και γι΄ αυτό η αλήθεια για το παρελθόν είναι ο εχθρός τους. Πώς, σε αυτά τα συμφραζόμενα, να αποδεχθούν το περιεχόμενο της Εγκυκλίου του Γρηγορίου όπου όχι μόνον καταδικάζεται η Επανάσταση του 1821 αλλά και απειλούνται με αφορισμό όσοι πληροφορούνται για επαναστατικές κινήσεις και δεν τις καταδίδουν• σε αυτή μάλιστα την άγρια απειλητική εκκλησιαστική γλώσσα που σε τρομάζει. Μας λένε ότι θυσιάστηκαν στον Αγώνα ιερωμένοι• αυτό είναι αλήθεια. Θυσιάστηκαν όμως όχι ως μέλη της Εκκλησίας, αλλά ως άτομα που περιφρόνησαν τις απειλές της ηγεσίας της.
Αυτή η συζήτηση όμως έχει γίνει από πολύ καιρό και με τα σημερινά δεδομένα της σύγκρουσης δεν έχει κανένα νόημα• επιστημονική έρευνα και εκκλησιαστικός δογματισμός ποτέ δεν είχαν σημείο επαφής. Σήμερα, η σύγκρουση είναι κοινωνική και πολιτική με καθαρές γραμμές: έχουμε να κάνουμε με γενική επίθεση του υπερεθνικισμού- υπερπατριωτισμού με επικεφαλής την ηγεσία της Εκκλησίας• και να μη λησμονούμε, παρεμπιπτόντως, ότι σε άλλο πεδίο έχουμε σήμερα να κάνουμε και με γενική επίθεση του κεφαλαίου- όλα αυτά τα συστήματα εξουσίας κατά της κοινωνίας. Ησυγκέντρωση υπογραφών κατά του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού- ανάμεσα στους υπογράφοντες και πολλοί γεωργοί και βοσκοί ή κτηνοτρόφοι- και η απειλή του Αρχιεπισκόπου ο «ευαίσθητος ως Έλληνας και Μακεδόνας» Πρωθυπουργός να λάβει μέτρα «πριν είναι αργά» θυμίζουν την περίοδο των υπογραφών και των λαοσυνάξεων, το είπαμε, για το ζήτημα των ταυτοτήτων. Μόνο που σε αυτά τα δύο ομοιάζοντα γεγονότα η αντίπαλη πλευρά είναι διαφορετική: τότε η κυβερνητική εξουσία, τολμώ να πω η ίδια η Δημοκρατία αντιστάθηκε• η σημερινή, αν δεν επιτρέπει, δεν αντιστέκεται, παρά εμφανίζεται συμβιβαστική. Εννοώ στη γενική επίθεση σε όλα τα επίπεδα.
Σε αυτές τις νέες πραγματικότητες που ζούμε, η σχολική Ιστορία, η Ιστοριογραφία μας πού στέκεται; Εμείς οι ιστορικοί σε ποιο πεδίο έχουμε να παίξουμε τον ρόλο μας; Με βεβαιότητα μπορώ να πω τούτο• η Ιστοριογραφία, η σχολική Ιστορία, οι ιστορικοί σε αυτήν τη φάση της σύγκρουσης ηττηθήκαμε• όχι γιατί στην πραγματικότητα δεν μας δόθηκε ο λόγος, δεν ήθελε να μας ακούσει κανείς, αλλά γιατί δεν μας προστάτεψε το σύστημα που οφείλει να προστατεύει την επιστημονική έρευνα. Αν η Ιστοριογραφία μας μπόρεσε να κάνει την επανάστασή της από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 και να ανθήσει στην επόμενη δεκαετία, ήταν γιατί το αντίστοιχο σύστημα τότε ήταν έτοιμο να αντισταθεί σε εθνικιστικές επιθέσεις κατά της Ιστορίας και, παράλληλα, η κεφαλή της Εκκλησίας δεν επεδείκνυε τον φανατισμό της σημερινής. Αν δεν αντιληφθούν οι πολιτικές εξουσίες ότι η Ιστοριογραφία είναι κοινωνική επιστήμη, η σημερινή ήττα μας θα φέρει επιστροφές και οπισθοδρομήσεις.
Ο Βασίλης Κρεμμυδάς είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
26/04/2007 ΤΑ ΝΕΑ
-
Mat σ'ευχαριστω πολυ για την αναληση, πραγματικα πιστευω επιασεσ την ουσια του θεματοσ (εδειξα το κειμενο σου σε φιλη μου δασκαλα, και εντυπωσιαστηκε που μπορεσεσ να πλησιασεισ τοσο κοντα στο νοημα - αληθεια, τι ειδικοτητα εχεισ;). Χαιρομαι που αποτελω μελοσ αυτησ τησ κοινοτητασ, και ευχομαι μελοντικα που θα εχω περισοτερο χρονο να μπορεσω να προσφερω κι εγω στα γραφομενα :D
-
Κριτικές παραστάσεις στο βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού http://www.alfavita.gr/fakeloi/fakel20070505a.php
-
Κριτικές παραστάσεις στο βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού http://www.alfavita.gr/fakeloi/fakel20070505a.php
Γεωργια, που εινε οι παραστασεισ που γραφεισ; εγω νομιζα πωσ θα εχει μια πολυμεσικη προσεγγυση στο θεμα, και οχι ολοκληρο κατεβατο! Νομιζω πωσ τετοιεσ αναλησεισ περισευουν στισ μερεσ μασ, ενω λειπει η δημιουργικη και αμεροληπτη ματια στην επικεροτητα και στα φλαιγοντα ζητηματα τησ εποχησ μασ... ανυπομονω να παει η ανιψια μου του χρονου εκτη δημοτικου για να δω επιτελουσ απο κοντα το βιβλιο, για να μπορεσω να εχω την αποψη του εστω και εξοτερικου παρατηρητη... γιατι μεχρι στιγμησ - εκτοσ απο τη mat, που λογω ειδικοτητασ απτετε πολλων θεματων τησ κοινωνιασ μασ - μονο οι δασκαλοι εινε σε θεση να κρινουν...
-
Πήρε πίσω η υπουργός Παιδείας από τον ΟΕΔΒ τις διορθώσεις του βιβλίου της Ιστορίας
04/09/2007 12:35
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΡΙΑ ΣΚΟΥΡΤΕΛΗ
«Πάγωσαν» όλες οι διαδικασίες διόρθωσης του βιβλίου της Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού στον Οργανισμό Εκδοσης Διδακτικών Βιβλίων, με εντολή της υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες του esos στον Οργανισμό Διδακτικών Βιβλίων στάλθηκε από το υπουργείο έγγραφο με το οποίο ζητούνταν να γίνουν συγκεκριμένες διορθώσεις.
Κι ενώ οι υπηρεσίες του Οργανισμού ξεκίνησαν τις διαδικασίες που απαιτούνται για τις διορθώσεις του βιβλίου, μετά από λίγες ημέρες η διοίκηση του ΟΕΔΒ ειδοποιήθηκε από το υπουργείο Παιδείας να αγνοήσει το αρχικό κείμενο των διορθώσεων και ότι πρόκειται η κ. Γιαννάκου να στείλει νέα απόφαση.
Μέχρι σήμερα 4 Σεπτεμβρίου η διοίκηση του ΟΕΔΒ δεν έχει λάβει καμία νεότερη εντολή.
Αυτό σημαίνει ότι το βιβλίο της Ιστορίας με τις διορθώσεις θα καθυστερήσει να φθάσει στα χέρια των μαθητών.
Ηδη το βιβλίο της Ιστορίας δεν υπάρχει στη λίστα των βιβλίων της ΣΤ τάξης που αυτές τις ημέρες παραδίδονται στους διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων
-
Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει,οπότε δεν μπορώ να εκφέρω κάποια ειδικευμένη άποψη.Το μόνο που έχω να πω είναι ότι αν έχει λάθη ή ιστορικές διαστρεβλώσεις,η ευθύνη της διόρθωσης ανήκει αποκλειστικά στις υπεύθυνες επιστημονικές ομάδες που έχουν ως αρμοδιότητα τη συγγραφή των σχολικών βιβλίων και εν προκειμένω της ιστορίας.Οπότε θα ήταν καλύτερα τα εθνίκια και οι παπάδες που βγαίνουν στα κανάλια και αμολάνε εθνικοπατριωτικές φανφάρες να το βουλώσουν!!
-
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ κ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ
Για το βιβλίο της ιστορίας:
«Είμαι άνθρωπος που δεν έχω παρεκκλίνει από το θεσμικό μου ρόλο και ούτε θα το κάνω ποτέ, με οποιοδήποτε κόστος. Τα βιβλία αυτά παραγγέλθηκαν το 2003. Έπρεπε να αλλάξουν τα βιβλία Δημοτικού και Γυμνασίου, τα οποία ήταν είκοσι τρία χρόνια και τα οποία ήταν απαράδεκτα. Εδώ, λοιπόν, θέλετε υπάρχουν και οι συγκρούσεις των ιστορικών μεταξύ τους, θέλετε δεν αρέσει η νέα διδακτική προσέγγιση; Πράγματι, όμως στο βιβλίο αυτό ευρέθησαν λάθη και αβλεψίες. Ο νόμος ορίζει σαφώς ότι ο υπουργός μπορεί να ζητήσει διορθώσεις σε ένα βιβλίο και οι συγγραφείς είναι υποχρεωμένοι να τις κάνουν. Εάν ζητήσει διορθώσεις που άπτονται μιας φιλοσοφίας του βιβλίου, οι συγγραφείς μπορούν να πουν “όχι” και τότε ο υπουργός κάνει νέο διαγωνισμό. Ούτε στο παλιό βιβλίο γυρίζει, ούτε αποσύρει αυθαιρέτως. Εγώ για να ζητήσω τις διορθώσεις για το βιβλίο, ζήτησα τη γνώμη της Ακαδημίας. Δεν μπορούσα να ζητήσω τη γνώμη του Παιδαγωγικού, το οποίο είχε εγκρίνει πλήρως το βιβλίο μετ’ επαίνων – κι αυτό μου δημιουργεί και μία αμφισβήτηση ως προς το Παιδαγωγικό, για να είμαστε ειλικρινείς και σαφείς. Διότι πράγματι, όταν οι συγγραφείς οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι “ναι, κάναμε λάθη και αβλεψίες” και συνεργάζονται, δεν καταλαβαίνω… Δεν είμαι ούτε Στάλιν, ούτε Χίτλερ να αποσύρω και να πολτοποιώ βιβλία όπως έκαναν άλλοι. Ζήτησα, λοιπόν, τη γνώμη του εγκυρότερου οργάνου –όχι για τη διδακτική του βιβλίου, αλλά για το περιεχόμενο- έκανα συστάσεις, παρατηρήσεις και αυτές ενσωματώθηκαν από τους συγγραφείς πλήρως. Γιατί πρέπει να αποκλίνουμε θεσμικά; Και να σας πως κάτι, όλη αυτή η φασαρία που γίνεται, εμένα μου δημιουργεί και υποψίες άλλες. Δηλαδή, είναι τάχα οι εγκέφαλοι αυτοί που διαμαρτύρονται, που διάβασαν το βιβλίο και γνωρίζουν επιστημονικά και διαμαρτύρονται;».
Γ. Λοβέρδος: Μετά τις διορθώσεις θα είναι εντάξει το βιβλίο;
Μ. Γιαννάκου: «Το βιβλίο έχει υποστεί όλες τις διορθώσεις που ζήτησε η Ακαδημία Αθηνών».
Γ. Λοβέρδος: Φέτος έχει κυκλοφορήσει μόνο με τις διορθώσεις;
Μ. Γιαννάκου: «Βέβαια και όχι μόνο. Το βιβλίο αυτό συνοδεύεται από ένα dvd που περιλαμβάνει την ιστορία της Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού από τετράδιο μαθητού και από βιβλίο δασκάλου και μιλάμε για την ιστορία της νεότερης Ελλάδας, που θα επαναληφθεί στην Γ’ Γυμνασίου και στην Γ’ Λυκείου».
-
Τυπώθηκε το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού
09/10/2007 11:34
Στις αποθήκες του Οργανισμού Διδακτικών Βιβλίων , στην Ελευσίνα, βρίσκονται ήδη τα αντίτυπα του βιβλίου της ΣΤ τάξης Δημοτικού τα οποία εκτύπωσαν με απευθείας ανάθεση τέσσερις τυπογραφικές μονάδες
Η διανομή του βιβλίου στα Δημοτικά Σχολεία αναμένεται να ξεκινήσει το επόμενο διήμερο.
.
Σε ποια τυπογραφεία τυπώθηκε
Την δουλειά ανέλαβαν τέσσερις τυπογραφικές μονάδες των εταιριών:
1. «Κλάδης»
2. 2Ευστράτογλου
3. 3Κούκιας
4. Λιάπης
Στη σύμβαση που υπέγραψαν οι εκπρόσωποι των τυπογραφικών μονάδων υπάρχει παράγραφος στην οποία αναφέρεται ότι δεσμεύονται εντός επτά ημερών να παραδώσουν τον αριθμό των βιβλίων που ανέλαβαν να εκτυπώσουν .
Πόσο θα στοιχίσει
Η εκτύπωση του βιβλίου, χωρίς να υπολογιστεί το κόστος του χαρτιού, θα στοιχίσει 28.000 ευρώ και η βιβλιοδεσία του επιπλέον 14.000 ευρώ.
Η δε εκτύπωση και βιβλιοδεσία του τετραδίου συνολικά 18.000 ευρώ.