Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Σχολική ζώνη => Μήνυμα ξεκίνησε από: vassiliki K. στις Σεπτέμβριος 05, 2011, 06:49:08 μμ
-
Εχω εναν προβληματισμο και θελω να συζητησουμε το θεμα με αλλους συναδελφους του Δημοσιου σχολειου και συναδελφους ΠΕ06. Ειμαι σε καινουριο σχολειο φετος και καλουμαι με μια αλλη συναδελφο Αγγλικων, επισης προσφατα τοποθετηθεισα, να εξετασω εναν μαθητη Α' ΓΥμνασιου στα Αγγλικα.
Αρχιζει η προφορικη εξεταση, τον βαζουμε να διαβασει ενα κειμενο με σκοπο να του κανουμε ερωτησεις, το κειμενο που θα του βαζαμε και στην γραπτη εξεταση για να τον βοηθησουμε κιολας μηπως τις θυμηθει, Το παιδι μουγκα, δεν ξερει να διαβαζει ουτε το Ι, am, and, live και αλλες,απλες λεξουλες. Προφανως γι'αυτο κοπηκε κιολας! Αφηνουμε το διαβασμα και του κανουμε ερωτησεις στο κειμενο, παλι μουγκα, τιποτα δεν απαντησε. Τον ρωτησε η συναδελφος τι σημαινουν οι λεξεις mum, dad, brother, αυτες τις ηξερε. ΗΞερε αριθμους ως το 20, το ρημα be, have. Δεν ξερει να κανει πληθυντικο, απλο και διαρκη ενεστωτα. Εκτιμωντας αυτα που ξερει του βαζω προφορικα 10, ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΝ. Στο γραπτο εγραψε 5, αφου πιασαμε σωστες κατι ερωτησεις οπου εγραφε το μισο κειμενο συμπεριλαμβανομενης της απαντησης και αφου του ειπα να κοιταζει καλα τις λεξεις των ερωτησεων για να δει που υπαρχουν στο κειμενο ετσι ωστε να πετυχει την απαντηση. Οχι οτι ηξερε τι σημαινουν.Γραμματικη και λεξιλογιο τιποτα σωστο!!!
Το παιδι φυσικα κοβεται. Η αλλη συναδελφος, σαν να μην συμφωνει με το αποτελεσμα ενω αυτοι οι βαθμοι του αξιζαν. Ηθελε να του βαλουμε παραπανω να περασει. Της ειπα οτι αυτο το παιδι θα το εχω σε μια ταξη Β' ΓΥμνασιου και δεν θα μπορω να του προσφερω τιποτα γιατι δεν υπαρχουν γνωσεις να πατησει και μαθει αλλα πραγματα, τι θα τον κανω, δεν υπαρχει τροπος να τον βοηθησω. στην Α' θα μπορω ομως γιατι αρχιζουμε τα Αγγλικα απο την αρχη!
Σημερα το συζητησαμε ξανα και μου ειπε οτι αν του ξεχειλωναμε λιγακι τους βαθμους θα περνουσε. Χαιρω πολυ, το θεμα ειν αι: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ;Και αρχισε το γνωστο παραμυθι των απανταχου πονοψυχων εκπαιδευτικων, μα δεν ξερουμε τι εκανε ολη τη χρονια-ειναι προφανες τι εκανε, αφου κοπηκε- μπορει να εχει προβληματα, δεν εχει αντιληψη, θα του δημιουργησουμε ψυχολογικο αν μεινει κ.λ.π. ΣΥγνωμη βρε συναδελφοι, εγω θελω το κακο του παιδου δηλαδη; ΕΝα παιδι που περναει την ταξη με χαριστικους βαθμους, γιατι ετσι εγινε με τα αλλα του μαθηματα, πηρα πληροφοριες, του κανουμε καλο επειδη περναει την ταξη οπως οπως; Του μαθαινουμε τιποτα για τη ζωη την ιδια, ασε το γνωστικο μερος; Μαθαινει οτι καποιος θα το λυπαται και θα το βγαζει απ'τον κοπο να προσπαθησει, και η ζωη δεν ειναι ετσι, χωρια που βγαινει χωρις εφοδια, χωρις να ξερει να διαβαζει, να μετραει, να ξερει τα βασικα απο μια γλωσσα, χωρις να ξερει να παλευει. Δε λεω, καλο παιδι ειναι, αλλα εμεις που διαβασαμε μεχρι τελικης πτωσεως για να γινουμε κατι ηυμασταν κακα παιδια και τιμωρουμαστε;
Τα γραφω ολα αυτα γιατι η πλειοψηφια των συναδελφων εχει αυτη τη νοοτροπια, της συν-εξεταστριας μου. ΤΙ ειναι τελικα αυτο το φαινομενο; Συμπονοια;(οποτε εγω ειμαι σκυλα και συγνωμη για την εκφραση), ορθη σκεψη/ ρεαλισμος;ωχαδερφισμος; Τι ειναι; Εσεις πως σκεφτεστε σε περιπτωσεις παδιων που δεν αξιζει να περασουν;
Να σας πω οτι εχω βρεθει πολλες φορες στο διλημα, εχω περασει καποια παιδια που δεν το αξιζαν υπο την πιεση συναδελφων- ελα μωρε θα μεινει Αγγλικα;- και ειπα να βαλω ενα τελος. Πρωτη φορα ομως κοντραριστηκα με συναδελφο και θα ηθελα να ξερω αν υπαρχουν αλλοι που σκεφτονται σαν εμενα. Αν δεν υπαρχουν θα δω τι θα κανω!
Συγνωμη για το μακροσκελες μηνυμα, αλλα ηθελα να εκθεσω την κατασταση για να καταλαβετε πως οδηγηθηκα σ'αυτο!
-
εγώ δεν θα το περνούσα. Θα στεναχωριόμουν αλλά... Εσείς είσαστε εκεί για να εξετάσετε τις γνώσεις του παιδιού και τίποτα άλλο. Την προσπάθεια του κτλ. την είδε η καθηγήτρια που τον είχε όλη την χρονιά και για να του έβαλε τέτοιους βαθμούς που να κόπηκε μάλλον δεν υπήρχε καμία προσπάθεια. Μέσα στην χρονιά φυσικά θα προσπαθήσεις να το βοηθήσεις για να μην ξανακοπεί αλλά και πάλι αυτό εξαρτάται και απο την δική του προσπάθεια.
-
Εχω εναν προβληματισμο και θελω να συζητησουμε το θεμα με αλλους συναδελφους του Δημοσιου σχολειου και συναδελφους ΠΕ06. Ειμαι σε καινουριο σχολειο φετος και καλουμαι με μια αλλη συναδελφο Αγγλικων, επισης προσφατα τοποθετηθεισα, να εξετασω εναν μαθητη Α' ΓΥμνασιου στα Αγγλικα.
Αρχιζει η προφορικη εξεταση, τον βαζουμε να διαβασει ενα κειμενο με σκοπο να του κανουμε ερωτησεις, το κειμενο που θα του βαζαμε και στην γραπτη εξεταση για να τον βοηθησουμε κιολας μηπως τις θυμηθει, Το παιδι μουγκα, δεν ξερει να διαβαζει ουτε το Ι, am, and, live και αλλες,απλες λεξουλες. Προφανως γι'αυτο κοπηκε κιολας! Αφηνουμε το διαβασμα και του κανουμε ερωτησεις στο κειμενο, παλι μουγκα, τιποτα δεν απαντησε. Τον ρωτησε η συναδελφος τι σημαινουν οι λεξεις mum, dad, brother, αυτες τις ηξερε. ΗΞερε αριθμους ως το 20, το ρημα be, have. Δεν ξερει να κανει πληθυντικο, απλο και διαρκη ενεστωτα. Εκτιμωντας αυτα που ξερει του βαζω προφορικα 10, ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΝ. Στο γραπτο εγραψε 5, αφου πιασαμε σωστες κατι ερωτησεις οπου εγραφε το μισο κειμενο συμπεριλαμβανομενης της απαντησης και αφου του ειπα να κοιταζει καλα τις λεξεις των ερωτησεων για να δει που υπαρχουν στο κειμενο ετσι ωστε να πετυχει την απαντηση. Οχι οτι ηξερε τι σημαινουν.Γραμματικη και λεξιλογιο τιποτα σωστο!!!
Το παιδι φυσικα κοβεται. Η αλλη συναδελφος, σαν να μην συμφωνει με το αποτελεσμα ενω αυτοι οι βαθμοι του αξιζαν. Ηθελε να του βαλουμε παραπανω να περασει. Της ειπα οτι αυτο το παιδι θα το εχω σε μια ταξη Β' ΓΥμνασιου και δεν θα μπορω να του προσφερω τιποτα γιατι δεν υπαρχουν γνωσεις να πατησει και μαθει αλλα πραγματα, τι θα τον κανω, δεν υπαρχει τροπος να τον βοηθησω. στην Α' θα μπορω ομως γιατι αρχιζουμε τα Αγγλικα απο την αρχη!
Σημερα το συζητησαμε ξανα και μου ειπε οτι αν του ξεχειλωναμε λιγακι τους βαθμους θα περνουσε. Χαιρω πολυ, το θεμα ειν αι: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ;Και αρχισε το γνωστο παραμυθι των απανταχου πονοψυχων εκπαιδευτικων, μα δεν ξερουμε τι εκανε ολη τη χρονια-ειναι προφανες τι εκανε, αφου κοπηκε- μπορει να εχει προβληματα, δεν εχει αντιληψη, θα του δημιουργησουμε ψυχολογικο αν μεινει κ.λ.π. ΣΥγνωμη βρε συναδελφοι, εγω θελω το κακο του παιδου δηλαδη; ΕΝα παιδι που περναει την ταξη με χαριστικους βαθμους, γιατι ετσι εγινε με τα αλλα του μαθηματα, πηρα πληροφοριες, του κανουμε καλο επειδη περναει την ταξη οπως οπως; Του μαθαινουμε τιποτα για τη ζωη την ιδια, ασε το γνωστικο μερος; Μαθαινει οτι καποιος θα το λυπαται και θα το βγαζει απ'τον κοπο να προσπαθησει, και η ζωη δεν ειναι ετσι, χωρια που βγαινει χωρις εφοδια, χωρις να ξερει να διαβαζει, να μετραει, να ξερει τα βασικα απο μια γλωσσα, χωρις να ξερει να παλευει. Δε λεω, καλο παιδι ειναι, αλλα εμεις που διαβασαμε μεχρι τελικης πτωσεως για να γινουμε κατι ηυμασταν κακα παιδια και τιμωρουμαστε;
Τα γραφω ολα αυτα γιατι η πλειοψηφια των συναδελφων εχει αυτη τη νοοτροπια, της συν-εξεταστριας μου. ΤΙ ειναι τελικα αυτο το φαινομενο; Συμπονοια;(οποτε εγω ειμαι σκυλα και συγνωμη για την εκφραση), ορθη σκεψη/ ρεαλισμος;ωχαδερφισμος; Τι ειναι; Εσεις πως σκεφτεστε σε περιπτωσεις παδιων που δεν αξιζει να περασουν;
Να σας πω οτι εχω βρεθει πολλες φορες στο διλημα, εχω περασει καποια παιδια που δεν το αξιζαν υπο την πιεση συναδελφων- ελα μωρε θα μεινει Αγγλικα;- και ειπα να βαλω ενα τελος. Πρωτη φορα ομως κοντραριστηκα με συο και θα ηθελα να ξερω αν υπαρχουν αλλοι που σκεφτονται σαν εμενα. Αν δεν υπαρχουν θα δω τι θα κανω!
Συγνωμη για το μακροσκελες μηνυμα, αλλα ηθελα να εκθεσω την κατασταση για να καταλαβετε πως οδηγηθηκα σ'αυτο!
To να αφήσεις το παιδι στην ιδια τάξη και μάλιστα στη ξένη γλώσσα δεν θα έχει κανενα οφελος για το παιδι. Ο καθε καθηγητής νομιζει οτι το μάθημα του είναι το α και το ω. αλλα δεν είναι ετσι ολα τα μαθήματα είναι χρησιμαα. Αν μεσα απο την εξέταση πήρε το κατι αυτο είναι οφελος. Για σκεψου ποσοι περνουν το lower και δεν ξέρουν να μιλήσουν;
-
δεν κοβουμε παιδια..............ελεος, δεν θα γινουν γιατροι.....αγγλικα ειναι....μην τρελλενομαστε :P :P :P :P
-
Δεν σκεφτομαι εγωιστικα σε σχεση με το μαθημα μου,εξετασα ενα παιδι που δεν ξερει Αγγλικα! Και ειμαι σιγουρη οτι δεν ξερει τιποτα απο κανενα αλλο μαθημα αφου ειδα τους βαθμους του και ειναι οσοι του επετρεπαν να περασει χωρις προβληματα, αρα θα επρεπε να εχει κοπει σε πολλα!Ποιο το οφελος προηγουμενη χρονια; Κανενα απολυτως. Τι πηρε απο αυτη την εξεταση; Τιποτα σε σχεση με αυτο που εχει να αντιμετωπισει στην Β' Γυμνασιου και με τις τωρινες-ανυπαρκτες-γνωσεις του δεν θα τα καταφερει. Οσοι διδασκουν το ιδιο μαθημα με μενα καταλαβαινουν για τι "παλουκια" μιλαμε.
Εν ολιγοις δεν θελω να μου πειτε τι να κανω, αλλα θελω να δω τι σκεφτονται κι αλλοι συναδελφοι πανω στο να βοηθαμε τα παιδια να περνουν την ταξη ακομη και χωρις γνωσεις. Παιρνουν κανενα μαθημα ουσιαστικο με τη βοηθεια μας ή εντεινουμε την αδιαφορια τους, την απαξιωση τους και τελικα σκαβουμε τον δικο μας λακο γιατι δεν μας παιρνουν στα σοβαρα;
-
Συγγνώμη, αλλά δεν έχουν όλοι οι γονείς τη δυνατότητα να πληρώνουν φροντιστήρια, ειδικά όταν πρόκειται για χαμηλόμισθους....Γιατί κανείς δε σκέφτεται αυτή την παράμετρο;Είχα τέτοια συμμαθήτρια, η οποία έμαθε αγγλικά, με τα χρήματα από την εργασία της στα 26....Σκέψου λίγο, τα παιδιά είναι ευαίσθητα και ντροπαλά με ένα τέτοιο θέμα....Και μην το κόψετε, αλλά σε κάθε τμήμα, είναι στο χέρι σας να κάνετε επίπεδο αρχαρίων και προχωρημένων....
-
Προς mpesg: 1. Μονο οι γιατροι χρησιμοποιουν Αγγλικα; Σε κανενα αλλο τομεα της ζωης τους δεν θα τα χρειαστουν; 2. Τι ειδικοτητα εχεις; φανταζομαι οτι για να μπαινεις εδω εισαι εκπαιδευτικος. Τι νομιζεις οτι τους προσφερεις με το να μην κοβεις παιδια; Και κατι αλλο: δεν τα κοβουμε εμεις, αυτα κοβονται γιατι δεν διαβαζουν!
Το θεμα μου δεν ηταν τα Αγγλικα μονο! Το θεμα μου ειναι οτι ολοι θελουν να περνουν τα παιδια για να μην εχουν προβληματα στο κεφαλι τους! Εγω αυτο εχω καταλαβει! Ειμαστε χρησιμοι ετσι;
adigoni: Ποιος μιλησε για φροντιστηριο; Προσωπικα δεν με ενδιαφερει αν τα παιδια πανε φροντιστηριο. Αλλα ενα παιδι που εχει παρακολουθησει 4 χρονια Αγγλικα στο Δημοτικο, στο Γυμνασιο τα ξεκινησε απο την αρχη και παλι κοβεται, εχει ευθυνη που κοβεται. Ειναι μεσα στην ταξη και οφειλει να κανει μια μικρη προσπαθεια να μαθει κατι και ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ του καθηγητη να περασει το μαθημα.
-
Αν αυτό το παιδί σταματήσει το σχολείο, αφού θα μείνει στην ίδια τάξη, θα είσαι ικανοποιημένη;;;
-
Δεν σταματανε το σχολειο αν μεινουν στην ιδια ταξη τα παιδια εκτος και εχουν μεινει πολλες φορες! Σου δινω την εντυπωση οτι θα ειμαι ικανοποιημενη; Γι'αυτο λες να ανοιξα αυτο το θεμα για να νιωσω εγω ικανοποιημενη; Θα νιωσω ικανοποιημενη αν του προσφερω κατι, εστω και ενα μαθημα ζωης, οτι χωρις να εχεις κοπιασει για κατι δεν θα ανταμοιφθεις και ειναι καλυτερο να σου δοθει η ευκαιρια να μαθεις κατι εστω και με διπλο κοπο παρα να περνουν οι ταξεις και τα χρονια χωρις να μαθαινεις τιποτα ουσιαστικα!Νομιζω οτι αυτο το σχολιο ειναι τραβηγμενο σε υφος miltosmpi. Αφησα καπου να φανει οτι στοχευω σε προσωπικη ικανοποιηση;
-
Νομίζω οτι μετά απο κάποιες απαντήσεις είναι σαφές γιατί υπάρχουν τόσοι συνάδελφοι που θα περνούσαν το παιδί. Πρώτον κάποιος είπε οτι το παιδί μπορεί να μην έχει λεφτά για φροντιστήριο. Άρα κάποιοι συνάδελφοι έχουν απαξιώσει το μάθημα των Αγγλικών στο σχολείο. Πιστεύουν οτι είναι ανούσιο κάποιος μαθητής να περιμένει να μάθει το I am, το live κτλ στο σχολείο. Μα καλά δεν έχετε δει τι καλά που τα πάνε μερικοί μαθητές που είναι απο φτωχές οικογένειες ή οικονομικοί μετανάστες (και μιλάω συγκεκριμένα για τα Αγγλικά). Μπορεί να μην πάρεις το Lower απο το σχολείο αλλά φυσικά και μαθαίνεις να παρουσιάζεις τον εαυτό σου, την οικογενειά σου, να λές που μένεις (ορίστε το live :) ) απο την Γ' δημοτικου! Το βιβλίο της Α' Γυμνασίου ξεκινάει απο εκεί για το αρχάριο τμήμα (ξανά όλα απο την αρχή) κάτι που δεν συμβαίνει στο βιβλίο της Β' Γυμνασίου. Οπότε νομίζω οτι μπορεί κάτι να κάνει ο μαθητής τώρα που θα μείνει και επιτέλους να μάθει κάποια βασικά. Και αμα τον έχεις και εσύ θα του αποδείξεις οτι το ότι έμεινε στην τάξη δεν ήταν τιμωρία ήταν μια δεύτερη ευκαιρία. Κάποιος άλλος είπε οτι δεν είναι παιδαγωγικά σωστό. Αυτό το λέμε για την πρωτοβάθμια, για την δευτεροβάθμια δεν ισχύει. Εκεί εστιάζουμε όχι μόνο στην κοινωνικοποιήση αλλά και στην γνώση. Όσο για το σχόλιο οτι είναι Αγγλικά και όχι Ιατρική, έχω να πω οτι ο καθένας έχει την δική του άποψη για το ρόλο της παιδείας. Θεωρώ οτι οι μαθητές πρέπει να μάθουν να προσπαθούν να κατακτήσουν την γνώση στο σχολείο και όχι απλά να είναι θεατές στο μάθημα. Πρέπει να καταλάβουν οτι κάθετι που γνωρίζουμε είναι σημαντικο και έχει κάτι να μας προσφέρει. Οπότε και η Ιατρική είναι σημαντική αλλά και η μουσική και η πληροφορική κτλ.
-
Προς mpesg: 1. Μονο οι γιατροι χρησιμοποιουν Αγγλικα; Σε κανενα αλλο τομεα της ζωης τους δεν θα τα χρειαστουν; 2. Τι ειδικοτητα εχεις; φανταζομαι οτι για να μπαινεις εδω εισαι εκπαιδευτικος. Τι νομιζεις οτι τους προσφερεις με το να μην κοβεις παιδια; Και κατι αλλο: δεν τα κοβουμε εμεις, αυτα κοβονται γιατι δεν διαβαζουν!
Το θεμα μου δεν ηταν τα Αγγλικα μονο! Το θεμα μου ειναι οτι ολοι θελουν να περνουν τα παιδια για να μην εχουν προβληματα στο κεφαλι τους! Εγω αυτο εχω καταλαβει! Ειμαστε χρησιμοι ετσι;
adigoni: Ποιος μιλησε για φροντιστηριο; Προσωπικα δεν με ενδιαφερει αν τα παιδια πανε φροντιστηριο. Αλλα ενα παιδι που εχει παρακολουθησει 4 χρονια Αγγλικα στο Δημοτικο, στο Γυμνασιο τα ξεκινησε απο την αρχη και παλι κοβεται, εχει ευθυνη που κοβεται. Ειναι μεσα στην ταξη και οφειλει να κανει μια μικρη προσπαθεια να μαθει κατι και ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ του καθηγητη να περασει το μαθημα.
ειμαι συναδελφος σου , των αγγλικων και ποτε δεν εκοψα παιδι. Την γλωσσα καποια στιγμη θα την μαθει δεν ειναι αναγκη στα αγγλικα να το κοψουμε, εαν δεν ανοιγει βιβλιο τοτε θα εχει ηδη κοπει σε ολα τα βασικα μαθηματα, εαν εχει προβλημα στα αγγλικα τοτε σιγουρα μεριδιο ευθυνης φερνει και ο καθηγητης/τρια
-
Έχω μία παρόμοια περίπτωση σε ιδιαίτερο αυτή την περίοδο. Μόνο που δεν χρωστάει μόνο Αγγλικά, αλλά και άλλα 9 μαθήματα και προσπαθεί να περάσει στην Γ' λυκείου.
Είναι η πρώτη φορά που έχω μετεξεταστέο σε τόσο μεγάλη τάξη με τόσα πολλά μαθήματα και ανάμεσα σε αυτά και τα μαθήματα κατεύθυνσης (φυσική και μαθηματικά)!!!
Η γνώμη μου είναι ότι φταίνε πολλοί, εκτός απο το παιδί.
1ον. Πως έφτασε μέχρι την 3η λυκείου στην τεχνολογική κατεύθυνση παιδί που δεν ξέρει την προπαίδεια...
2ον. Πως έφτασε μέχρι την 3η λυκείου στην τεχνολογική κατεύθυνση παιδί που δεν έχει ακούσει τι είναι ο Νεύτωνας.
3ον. Πως έφτασε.....(τα γνωστά) που δεν ξεχωρίζει το W από το V και το U (κάνουμε και αγγλικά στην προσπάθεια μας να μάθουμε τις μονάδες).
και διάφορα άλλα τέτοια με απασχολούν....
Οι απορίες μου λύθηκαν όταν έδωσε το πρώτο μάθημα την περασμένη Παρασκευή. Τους είπε ο μαθηματικός τι να γράψουν.
Οσο και να το συμπαθώ το παιδί, γεννιόνται άλλα ερωτήματα....που δεν θέλω να αναφέρω.
Κατα τη γνώμη μου λοιπόν....
Όσο και να πονάει, θεωρώ ότι καλώς έπραξες.
-
η απόφαση είναι πάντα δύσκολη και ποτέ η προφανής. Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τη Vasiliki. Δεν είναι θέμα μαθήματος είναι θέμα στοιχειωδών γνώσεων. Πώς θα προβιβάσεις ένα παιδί που δεν προσπαθεί όλη τη χρονιά? Πώς θα ανταπεξέλθει την επόμενη χρονιά? Και κυρίως: τί μήνυμα του στέλνουμε για την επόμενη χρονιά? Δε θέλω να αξίζει για 20. ουτε καν για 15! 'Εχω όμως την απαίτηση να προσπαθεί και να ενδιαφέρεται. Αυτά είναι και τα κριτήριά μου για να τον περάσω στην επόμενη χρονιά. Προφανώς η πλειοψηφία διαφωνεί γι'αυτό και η τόση αντιπαράθεση.
Επίσης ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το μάθημά μου να θεωρείται κατώτερο >:( >:( >:(
'Εβγαλα μια σχολή όπως όλοι σας με 4ετή φοίτηση. Εμβάθυνα στη γλώσσα , την ιστορία της, τη θεωρία της, τη λογοτεχνία της... ατο πανεπιστήμιο. Εξιδικεύτηκα στη διδακτική της σε μεταπτυχιακό. Γιατί το μάθημα που κάνω αντιμετωπίζεται σα δευτερεύουσα ειδικότητα? Ξέρετε πολλούς που να τους ήταν άχρηστα τα αγγλικά σε κάποια στιγμή της ζωής τους και σίγουρα στα επαγγελματικά? Αγγλικά βρίσκετε όλοι παντού μπροστά σας. Σε βιβλιογραφία, στο διαδίκτυο, σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.... Δεν το παίζω ανώτερη ειδικότητα. Διεκδικώ να αντιμετωπίζομαι ίσα με τις υπόλοιπες ειδικότητες. Η έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων στη γλώσσα, στα μαθηματικά, στα αγγλικά και στα περισσότερα -αν όχι όλα- τα μαθήματα που διδάσκονται στο γυμνάσιο είναι εγκληματική.
Στο λύκειο η εκπαίδευση δεν είναι υποχρεωτική. Γι'αυτό και διαχωρίζω το γυμνάσιο από το λύκειο. Εκεί συνεχίζεις αν θέλεις και εφόσον μπορείς. Δε θα περάσω παιδί που δεν αξίζει αλλά δε θα κόψω και παιδί που έχει πρόβλημα μόνο στο δικό μου μάθημα. Αυτά ::)
-
Προσωπικά είμαι φιλόλογος Γερμανικής. Στην θέση σου vassiliki K. θα έκανα ακριβώς το ίδιο..για πολλούς λόγους.
Ενδεικτικά:
1) Κατά την γνώμη μου δεν θα προσέφερες τίποτε σε αυτόν τον μαθητή περνώντας τον. Για την ακρίβεια κακό θα του έκανες, μιας και στην β' γυμνασίου δεν θα μπορούσε καν να παρακολουθήσει το μάθημα, μιας και δεν έμαθε ούτε τα βασικά. Και συμφωνώ μαζί σου ότι περνώντας τον, θα του έδινες κακό παράδειγμα..τι θα του δίδασκες;; Αυτός δεν έκανε τίποτα όλη την χρονιά και πέρασε έστω και τον Σεπτέμβρη...Αν υποθέσουμε ότι στην α' τάξη διάβαζε έστω και λίγο, στην β' θα το έκοβε και αυτό.
2) Το φαινόμενο προσωπικά δεν το ονομάζω συμπόνοια. Το ονομάζω αντιεπαγγελματισμό. Δηλαδή εγώ που θα τον έκοβα, μιας και δεν έδειξε ούτε καν καλή θέληση προσπαθώντας να διαβάσει λίγο παραπάνω θα ήμουν άπονη; Αν τον περνούσα δεν θα ήταν αδικία σε βάρος των παιδιών που διαβάσαν κανονικά; Ακόμη πιστεύω ότι μεγάλο μέρος των συναδέλφων περνάνε τέτοιους μαθητές για να μην έχουν τους γονείς μετά πάνω από το κεφάλι τους. 'Εχουν αλλάξει οι γονείς, αν βάλεις χαμηλούς βαθμούς μπορεί και να έρθουν να σου ζητήσουν τον λόγο..κατ' επέκταση έχουν αλλάξει και τα παιδιά, νομίζουν ότι με λίγη (εώς και καθόλου) προσπάθεια θα περνάνε τα μαθήματα. Συγνώμη αλλά δεν είναι έτσι και με προβληματίζει πολύ το γεγονός ότι αναπαράγουμε ένα μοντέλο αυριανού τεμπέλη πολίτη, ο οποίος θεωρεί ότι θα τα έχει όλα έτοιμα στο πιάτο, χωρίς να κουνήσει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι.
3) Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται φυσιολογικό να κόβεται κάποιος στην φυσική, τα αρχαία, τα μαθηματικά, αλλά όχι στην ξένη γλώσσα. Δηλαδή πιστεύετε ότι η ξένη γλώσσα θέλει λιγότερο κόπο και διάβασμα; Όλα αυτά ξεκινάνε από το γεγονός ότι εκπαιδευτικοί (ξενόγλωσσοι και μη), γονείς και μαθητές θεώρουν την ξένη γλώσσα ''ώρα του παιδιού'' στο δημόσιο σχολείο. Αν εγώ σαν ξενόγλωσση υποβαθμίζω τόσο το μάθημα μου, περνώντας τον κάθε μαθητή που δεν διαβάζει τι κάνω στην ουσία; Τους επιβεβαιώνω ότι είναι η ώρα του παιδιού και εγώ η διορισμένη κλόουν τους. Και ο μαθητής που ήρθε να εξεταστεί Σεπτέμβριο ΠΑΛΙ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ επιβεβαιώνει ότι αφού ξέρει ότι δεν θα κοπεί, έχει παντελώς γραμμένα και τα Αγγλικά και τον καθηγητή. Αυτό κάπου πρέπει να σταματήσει.
Υ.Γ. Ξέρω ότι πολλοί θα σκεφτείτε ''Γερμανικά κάνεις κοπελιά, χαλάρωσε''. Δεν με αφορά, δεν θα μπω σε διαδικασία υποβάθμισης ΚΑΝΕΝΟΣ μαθήματος..για μένα όλα χρειάζονται. Πολλοί θα σκεφτείτε ότι είμαι αναίσθητη σκύλα, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Αν το παιδί τον Σεπτέμβρη μου έδειχνε ότι το προσπάθησε, ναι να το βοηθήσω. Το λέω πάντα στους μαθητές μου: Για να σας βοηθήσω πρέπει να με βοηθήσετε προσπαθώντας. Αν όμως και τον Σεπτέμβρη, έρθει αδιάβαστο θα το κόψω και φυσικά και θα στεναχωρεθώ. Η δική μου αντίληψη μου λέει ότι στην τάξη δεν είμαι απλά καθηγήτρια γερμανικών, αλλά και ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ. Για μένα παιδαγωγός όμως δεν είναι αυτός που θα σου φερθεί με το γάντι εφόσον δεν το αξίζεις, αλλά αυτός που θα σου δείξει ότι πήρες λάθος δρόμο, με την ελπίδα αυτό να διορθωθεί..έστω και χάνοντας μια χρονιά. Θυμάμαι κάτι που λένε για συγγενείς/φίλους, αλλά εγώ το λέω και για τα παιδιά μου στο σχολείο....αυτός που σε αγαπάει/νοιάζεται πραγματικά, σε κάνει καμιά φορά να κλαις. Και καλύτερα να κλάψεις όσο είσαι μικρός και θα μπορέσεις πιο εύκολα να αποβάλλεις αυτήν την άρρωστη και τεμπέλικη νοοτροπία από πάνω σου.....
Τώρα μπορείτε να πέσετε να με φάτε! ;D ;D ;D ;D ;D ;D
-
Προσωπικά είμαι φιλόλογος Γερμανικής. Στην θέση σου vassiliki K. θα έκανα ακριβώς το ίδιο..για πολλούς λόγους.
Ενδεικτικά:
1) Κατά την γνώμη μου δεν θα προσέφερες τίποτε σε αυτόν τον μαθητή περνώντας τον. Για την ακρίβεια κακό θα του έκανες, μιας και στην β' γυμνασίου δεν θα μπορούσε καν να παρακολουθήσει το μάθημα, μιας και δεν έμαθε ούτε τα βασικά. Και συμφωνώ μαζί σου ότι περνώντας τον, θα του έδινες κακό παράδειγμα..τι θα του δίδασκες;; Αυτός δεν έκανε τίποτα όλη την χρονιά και πέρασε έστω και τον Σεπτέμβρη...Αν υποθέσουμε ότι στην α' τάξη διάβαζε έστω και λίγο, στην β' θα το έκοβε και αυτό.
2) Το φαινόμενο προσωπικά δεν το ονομάζω συμπόνοια. Το ονομάζω αντιεπαγγελματισμό. Δηλαδή εγώ που θα τον έκοβα, μιας και δεν έδειξε ούτε καν καλή θέληση προσπαθώντας να διαβάσει λίγο παραπάνω θα ήμουν άπονη; Αν τον περνούσα δεν θα ήταν αδικία σε βάρος των παιδιών που διαβάσαν κανονικά; Ακόμη πιστεύω ότι μεγάλο μέρος των συναδέλφων περνάνε τέτοιους μαθητές για να μην έχουν τους γονείς μετά πάνω από το κεφάλι τους. 'Εχουν αλλάξει οι γονείς, αν βάλεις χαμηλούς βαθμούς μπορεί και να έρθουν να σου ζητήσουν τον λόγο..κατ' επέκταση έχουν αλλάξει και τα παιδιά, νομίζουν ότι με λίγη (εώς και καθόλου) προσπάθεια θα περνάνε τα μαθήματα. Συγνώμη αλλά δεν είναι έτσι και με προβληματίζει πολύ το γεγονός ότι αναπαράγουμε ένα μοντέλο αυριανού τεμπέλη πολίτη, ο οποίος θεωρεί ότι θα τα έχει όλα έτοιμα στο πιάτο, χωρίς να κουνήσει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι.
3) Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρείται φυσιολογικό να κόβεται κάποιος στην φυσική, τα αρχαία, τα μαθηματικά, αλλά όχι στην ξένη γλώσσα. Δηλαδή πιστεύετε ότι η ξένη γλώσσα θέλει λιγότερο κόπο και διάβασμα; Όλα αυτά ξεκινάνε από το γεγονός ότι εκπαιδευτικοί (ξενόγλωσσοι και μη), γονείς και μαθητές θεώρουν την ξένη γλώσσα ''ώρα του παιδιού'' στο δημόσιο σχολείο. Αν εγώ σαν ξενόγλωσση υποβαθμίζω τόσο το μάθημα μου, περνώντας τον κάθε μαθητή που δεν διαβάζει τι κάνω στην ουσία; Τους επιβεβαιώνω ότι είναι η ώρα του παιδιού και εγώ η διορισμένη κλόουν τους. Και ο μαθητής που ήρθε να εξεταστεί Σεπτέμβριο ΠΑΛΙ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ επιβεβαιώνει ότι αφού ξέρει ότι δεν θα κοπεί, έχει παντελώς γραμμένα και τα Αγγλικά και τον καθηγητή. Αυτό κάπου πρέπει να σταματήσει.
Υ.Γ. Ξέρω ότι πολλοί θα σκεφτείτε ''Γερμανικά κάνεις κοπελιά, χαλάρωσε''. Δεν με αφορά, δεν θα μπω σε διαδικασία υποβάθμισης ΚΑΝΕΝΟΣ μαθήματος..για μένα όλα χρειάζονται. Πολλοί θα σκεφτείτε ότι είμαι αναίσθητη σκύλα, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Αν το παιδί τον Σεπτέμβρη μου έδειχνε ότι το προσπάθησε, ναι να το βοηθήσω. Το λέω πάντα στους μαθητές μου: Για να σας βοηθήσω πρέπει να με βοηθήσετε προσπαθώντας. Αν όμως και τον Σεπτέμβρη, έρθει αδιάβαστο θα το κόψω και φυσικά και θα στεναχωρεθώ. Η δική μου αντίληψη μου λέει ότι στην τάξη δεν είμαι απλά καθηγήτρια γερμανικών, αλλά και ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ. Για μένα παιδαγωγός όμως δεν είναι αυτός που θα σου φερθεί με το γάντι εφόσον δεν το αξίζεις, αλλά αυτός που θα σου δείξει ότι πήρες λάθος δρόμο, με την ελπίδα αυτό να διορθωθεί..έστω και χάνοντας μια χρονιά. Θυμάμαι κάτι που λένε για συγγενείς/φίλους, αλλά εγώ το λέω και για τα παιδιά μου στο σχολείο....αυτός που σε αγαπάει/νοιάζεται πραγματικά, σε κάνει καμιά φορά να κλαις. Και καλύτερα να κλάψεις όσο είσαι μικρός και θα μπορέσεις πιο εύκολα να αποβάλλεις αυτήν την άρρωστη και τεμπέλικη νοοτροπία από πάνω σου.....
Τώρα μπορείτε να πέσετε να με φάτε! ;D ;D ;D ;D ;D ;D
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Μαζί σου ;D ;D
-
Ευχαριστω αυτους που συμφωνουν μαζι μου γιατι δειχνουν οτι τα κριτηρια μου δεν ειναι λαθος. Ευχαριστω και αυτους που διαφωνουν ΦΥΣΙΚΑ γιατι παντα και η αντιθετη αποψη εχει αξια αν αιτιολογειται και ειναι λογικη. Οι συναδελφοι της ξενης γλωσσας καταλαβαινουν την πιεση που υφισταμεθα οταν αφηνουμε παιδια. Αν εκαναν το ιδιο και οι φιλολογοι, μαθηματικοι, φυσικοι θα ηταν πιο δικαια τα πραγματα. Και κατι αλλο, νομιζω οτι ειναι πιο δυσκολο να περασεις την ξενη γλωσσα γιατι χρειαζεται προσπαθεια συνειδητη να την μαθεις, ενω τα ελληνικα ας πουμε οτι ειναι παντου γυρω μας- το θετω απλοικα- και καποιο παιδι αν του κοβει λιγο μπορει να γραψει κατι, να βοηθηθει και λιγο και να παρει εναν προβιβασιμο βαθμο.Στην ξενη γλωσσα πως να βοηθησεις ενα παιδι που δεν διαβαζει καθολου; Μονο δικαιολογωντας την τεμπελια του και με το να την αναγουμε σε αλλους παραγοντες, αποδιδοντας ευθυνες στο σχολειο, στο συστημα, στον καθηγητη και οχι στο ιδιο το παιδι; Φταιμε ολοι μαζι αλλα για να αλλαξει το παιδι πρτεπει εμεις να αλλαξουμε. Το παιδι θα μας παρει στα σοβαρα, εμας και το μαθημα μας αν εμεις παρουμε τους εαυτους μας στα σοβαρα και ξεκαθαρισουμε τι θελουμε να του δωσουμε: γνωσεις, μαθημα ή απλη διευκολυνση, για να τα εχουμε καλα με ολους!
-
Πρώτον, επειδή ειπώθηκε από κάποιο μέλος, δεν υποτιμούμε καμία ξένη γλώσσα και κανένα μάθημα.Είμαι υπέρμαχος της γενικής ανθρωπιστικής παιδείας και της μερικής εξειδίκευσης μόνο στις 2 τελευταίες τάξεις του λυκείου.Το παράδειγμα για το φροντιστήριο το ανέφερα, όχι γιατί δεν πιστεύω στην αξία του σχολικού μαθήματος, αλλά γιατί είναι κάτι που συμβαίνει.Επίσης, δεν είναι επιχείρημα το γεγονός ότι τα παιδιά μαθαίνουν τα αγγλικά στο δημοτικό από την αρχή.Ξέρετε πόσα παιδιά έχω συναντήσει εντελώς αμόρφωτα, ανορθόγραφα, με άγνοια στοιχειωδών γνώσεων της Ελληνικής;;;Άρα κάποιοι δάσκαλοι και καθηγητές, δεν κάνουμε σωστή προετοιμασία και σωστή διδασκαλία.Συμφωνώ ότι υπάρχουν και τεμπέληδες και αδιάφοροι μαθητές, στο χέρι μας είναι να το παλέψουμε.Θεωρώ ΛΑΘΟΣ τη νοοτροπία συναδέλφων ότι διδάχτηκαν γνώσεις τα παιδιά σε προηγούμενες τάξεις.Ξεκινώ πάντα από το μηδέν, κι όταν βλέπω ότι το τμήμα "τραβάει", κάνοντας αρκετές επαναλήψεις, προβαίνω στη διδασκαλία του "καινούργιου".Προσωπικά, στο δημοτικό, κάθε χρόνο άλλαζα δάσκαλο, γιατί κανείς δεν ήθελε να πάρει το ζωηρό τμήμα του σχολείου.Δεν είχα συνέχεια στη γνώση που έπαιρνα.Έκανα πολύ μεγάλη προσπάθεια στο γυμνάσιο, ειδικά στα μαθηματικά, και όταν άκουγα το μαθηματικό να μας λέει ότι αυτά τα διδαχτήκατε στο δημοτικό, τα έπαιρνα στο κρανίο, κι αναρωτιόμουν πότε έπρεπε να τα είχα μάθει....Με τον καιρό έγινα αστέρι, αλλά έμεινα με το παράπονο απέναντι στους δασκάλους μου, που δεν είχαν τα κότσια να μας διδάξουν ουσιαστικά και αρκούνταν στα τυπικώς απαραίτητα....
-
Τον εν λογω μαθητη τον εξετασατε προφορικα που σημαινει οτι ειχε καποιο βαθμο δυσλεξιας το οποιο το επιβεβαιωνει το γεγονος οτι δ ηξερε καν να διαβαζει. Προφανως λοιπον δ υφισταται θεμα τεμπελιας γιατι κι ο πιο τεμπελης σημερινος μαθητης που δ εχει παει ποτε φροντιστηριο Αγγλικα μπορει να διαβαζει (κυριως λογω ενασχολησης με υπολογιστες, αλλα κ μηνυματων που δεχεται καθημερινα κ μπαινει στη διαδικασια εστω κ υποσυνειδητα να προσπαθει να τα αποκωδικοποιησει). Εχω κανει μαθηματα Αγγλικων σε δυσλεκτικα παιδια τριτης δημοτικου και πιστεψτε με ηταν το πιο δυσκολο πραγμα του κοσμου (παρολο που ηταν μονο 3) γιατι αφενος δ λαμβανουμε στη σχολη την επαρκη ειδικευση για τετοια περιστατικα κ καλουμαστε ν αυτοσχεδιασουμε κ αφετερου η αυτοεκτιμηση τους ηταν πολυ χαμηλη σε σχεση με την αποδοση τους στο συγκεκριμενο μαθημα- ενιωθαν ηδη απο την τριτη δημοτικου οτι υστερουσαν εναντι των συμμαθητων τους, κατι που σαφως λειτουργουσε ως αντικινητρο. Δε φταιει φυσικα κι ο καθηγητης του σχολειου γιατι εχω δουλεψει κ σε ταξη 25 μαθητων (δημοτικο) οπου ειχα παρομοιες περιπτωσεις οι οποιες αναγκαστικα μεναν πισω κ χαναν περιπου στα μεσα της χρονιας καθε ενδιαφερον γτ εξατομικευμενη διδασκαλια σε τοσο μεγαλα τμηματα με ανυπαρκτο εποπτικο υλικο κ βιβλια του υπουργειου τοσο δυσνοητα που κι οι μαθητες σε προχωρημενο επιπεδο δυσκολευονταν να παρακολουθησουν, μενει στη θεωρια! Συνεπως ας λαβουμε υποψιν μας οτι δ εχουν ολες οι οικογενειες τη δυνατοτητα να στελνουν τα παιδια με μαθησιακες δυσκολιες σε ειδικα κεντρα ωστε να εχουν βοηθεια απο ειδικους κ να μπορεσουν ως ενα βαθμο να συμβαδισουν με την υπολοιπη ταξη και οτι δ εχουν ολα τα σχολεια παραλληλη στηριξη κ τμηματα ενταξης και ως εκ τουτου δ μπορουμε να τα συγκρινουμε με τα δικα μας μαθητικα χρονια οπου οπως αναφερθηκε εμεις "στρωνομασταν" στο διαβασμα γτ προφανως δ αντιμετωπιζαμε τις ιδιες δυσκολιες με τα δυσλεκτικα παιδια η τους αλλοδαπους. Γι αυτο λαμβανοντας υποψιν μας ολες τις παραμετρους κ το γεγονος οτι τα παιδια δεν πρεπει να γινονται αποδεκτες της ανεπαρκειας του εκπαιδευτικου μας συστηματος ας ειμαστε λιγο πιο επιεικεις στην αξιολογηση μας, εφοσον εχει αποδειχτει οτι το ν αφησεις μαθητη σε ταξη (εφοσον δ υφισταται εξατομικευμενη διδασκαλια) δ αποτελει πανακεια. Ας μην πληρωνουν λοιπον τα παιδια τις ελλειψεις και τις ανεπαρκειες του εκπαιδευτικου μας συστηματος. Οσο κ αν μας δυσκολευει ας "ανεχτουμε" εναν μαθητη με "κενα" που δν αφησαν οι προηγουμενοι εφοσον δηλωνουμε ανικανοι ως συλλογος να τον βοηθησουμε. Αν το προσπαθησουμε, μπορει να χασουμε εναν τεχνοκρατη αλλα ελπιζω να κερδισουμε εναν σωστα κοινωνικοποιημενο ανθρωπο. Συγνωμη αν σας κουρασα!
-
Θα συμφωνήσω με την e-mary. Σε περίπτωση που υπάρχει διάγνωση μαθησιακών δυσκολιών εκεί αλλάζουν τα πράγματα. Εκεί όμως που είπες e-mary 'δεν έχουν την δυνατότητα οι οικογένειες να στείλουν τα παιδιά τους σε ειδικά κέντρα' θα διαφωνήσω, γιατί μια γνωστή μου λογοθεραπεύτρια μου είπε οτι η ασφάλεια καλύπτει μια επίσκεψη την εβδομάδα σε λογοθεραπευτή αν υπάρχει μαθησιακό πρόβλημα. 'Εστω και μια φορά την εβδομάδα να πάει το παιδί στον λογοθεραπευτή εγώ σαν καθηγήτρια μπορώ να έχω μια επικοινωνία μαζί του και να με καθοδηγήσει λίγο στο τι μπορεί και τι δεν μπορεί στην παρούσα φάση να κάνει. Για αυτούς που δεν έχουν καν ασφάλιση πάω πάσο.
-
Βεβαια υπαρχει κ η περιπτωση μαθητη σε νησι η σε απομακρυσμενο χωριο η ακομα κ σε πολη αλλα η οικογενεια να μην παραδεχεται οτι ο μαθητης χαιρει ειδικης αγωγης (οποτε μη εγκαιρη διαγνωση δυσχαιρενει την αντιμετωπιση κ πολλαπλασιαζει τα κενα του μαθητη). Αλλωστε ακομα και στα τμηματα παραλληλης στηριξης οι της ειδικης αγωγης λογω ελλειψης χρονου εστιαζουν στην ελληνικη γλωσσα κ στα μαθηματα που σχετιζονται μ αυτη κ σπανιως στην εκμαθηση της αγγλικης, το ιδιο φανταζομαι κ στα ειδικα κεντρα λογοθεραπειας. Τα παιδακια που εκανα εγω ιδιαιτερα πηγαιναν σ ενα τετοιο κεντρο αλλα οι ειδικοι δ τους βοηθουσαν στα Αγγλικα, με αποτελεσμα να ξαναγυρναν στο μηδεν οταν καλουνταν να διαβασουν η να γραψουν στ Αγγλικα. Μια καποια λυση οσον αφορα τα θεματα των εξετασεων που την εφαρμοσαμε στην Γ Λυκειου με συναδελφους ωστε ν βοηθησουμε κ τα παιδια που εξεταζονται προφορικα ηταν να βρουμε ενα θεμα το οποιο μπορουν να επικοινωνησουν με βαση την εμπειρια τους, τους ζητησαμε λοιπον σαν εκθεση να γραψουν τα + κ τα - του facebook, οποτε οσοι εξεταστηκαν προφορικα (και ηταν αρκετοι) ειχαν κατι να πουν λογω οικειου θεματος κ λεξιλογιου πχ (chat, internet, posts, add, friend requests κα) και να αναπτυξουν τις ιδεες τους κουτσα κουτσα, παντα με τη δικη μας καθοδηγηση. Ετσι κ credits πηραν οποτε δ αισθανθηκαν οτι τους "χαριστηκε" αδικα ο βαθμος κ εμεις ειμασταν κατοχυρωμενοι οτι κατι εκαναν οι μαθητες κ δ εμειναν βουβοι θεατες. Ελπιζω να βοηθησα!
-
Δεν ηταν δυσλεκτικος ο μαθητης, τον Σεπτεμβριο οι ανεξεταστεοι εξεταζονται και προφορικα, υποχρεωτικα, ανεξαρτητα αν εχουν μαθησιακες δυσκολιες ή οχι.
-
Μήπως όμως είναι απλά τεμπέλης και αδιάφορος επειδή ξέρει ότι δεν αφήνουμε παιδιά?
Πέρισι στο σχολείο που δούλευα, μια από τις φιλολόγους ανέφερε την περίπτωση ενός μαθητή με ποικίλα προβλήματα και την υπόνοια για κάποιο ιδιαίτερο αίτιο. Τον κάλεσαν στο γραφείο -17 χρονών ήταν-, του εξήγησαν ότι κάποιες από τις δυσκολίες του θα εξαλειφθούν αν δει έναν ειδικό και ότι το πρώτο βήμα είναι να κλείσει κάποιο ραντεβού για να γίνει διάγνωση. Του βρήκαν όλες τις πληροφορίες, τηλ. κλπ. Ενημέρωσαν και την αδερφή του που ήταν κηδεμόνας του. το σκηνικό επαναλήφθηκε άλλες 2 φορές. τον απείλησαν λοιπόν ότι δε θα τον περάσουν αν δε φέρει χαρτί ή έστω να ενδιαφερθεί να κλείσει κάποιο ραντεβού. Αυτή ήταν μια περίπτωση πλήρους αδιαφορίας! Και δεν είναι η μοναδική.
-
Αρα το να τον αφησεις στην ιδια ταξη του ειναι παντελως αδιαφορο γτ αν τον ενοιαζε εστω κ λιγο θ πηγαινε στο ραντεβου.
Στα χρονια μας θυμαστε ποσοι μαθητες εμεναν στην ιδια ταξη κ παρολ' αυτα δ αλλαζε κατι? Γιατι το προβλημα πιστευω δ εγκειται στο οτι δ στρωνονται ν διαβασουν, υπαρχουν ομως βαθυτερα κοινωνικα προβληματα που αντιμετωπιζουν τα οποια δ λυνονται θεωρω ετσι απλα. Ας ριξουμε 1 ματια σ αυτο το αρθρο κι ας προβληματιστουμε θετοντας το προβλημα σε 1 πιο γενικη βαση: http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=44603
-
Μήπως έτσι καταλήξαμε να χαρίζουμε απολυτήρια?
-
Μήπως έτσι καταλήξαμε να χαρίζουμε απολυτήρια?
και τι αξια εχει το απολυτηριο??? που θα παει, εδω με διδακτορικα δεν βρισκουν θεση, θα βρει ο αποφοιτος γυμνασιου????????? και τελικα η πιστοποιηση της ξενης γλωσσας θα γινει με αποδεικτικο καποιου εξεταστικου φορεα. Τι να τον κανει τον βαθμο στα αγγλικα αφου δεν εχει καμμια αξια
-
Μήπως έτσι καταλήξαμε να χαρίζουμε απολυτήρια?
και τι αξια εχει το απολυτηριο??? που θα παει, εδω με διδακτορικα δεν βρισκουν θεση, θα βρει ο αποφοιτος γυμνασιου????????? και τελικα η πιστοποιηση της ξενης γλωσσας θα γινει με αποδεικτικο καποιου εξεταστικου φορεα. Τι να τον κανει τον βαθμο στα αγγλικα αφου δεν εχει καμμια αξια
Ενώ στα θρησκευτικά -τυχαιο μαθημα- ας πουμε έχει μεγαλύτερη αξία? Ας μην έρχονται και καθόλου σχολείο να μη χάνουν και την ώρα τους >:( Ως τη στιγμή που το εκπαιδευτικό μας σύστημα θα αποδεχθεί την οικοδιδασκαλία με εξετάσεις πιστοποίησης γνώσεων στο τέλος του έτους το μάθημά μου είναι υποχρεωτικό και καλά θα κάνουν όλοι να φερθούν αναλόγως. Στο κάτω κάτω δε νοιάζονται όλοι για χαρτί στα αγγλικά, το σχολείο όμως προσφέρει κάτι παραπάνω από στοιχειώδεις γνώσεις και στην ξένη γλώσσα.
-
Βεβαια υπαρχει κ η περιπτωση μαθητη σε νησι η σε απομακρυσμενο χωριο η ακομα κ σε πολη αλλα η οικογενεια να μην παραδεχεται οτι ο μαθητης χαιρει ειδικης αγωγης (οποτε μη εγκαιρη διαγνωση δυσχαιρενει την αντιμετωπιση κ πολλαπλασιαζει τα κενα του μαθητη). Αλλωστε ακομα και στα τμηματα παραλληλης στηριξης οι της ειδικης αγωγης λογω ελλειψης χρονου εστιαζουν στην ελληνικη γλωσσα κ στα μαθηματα που σχετιζονται μ αυτη κ σπανιως στην εκμαθηση της αγγλικης, το ιδιο φανταζομαι κ στα ειδικα κεντρα λογοθεραπειας.
-
Καλά...
Ας στείλει πρώτα το υπουργειο, εκπαιδευτικό για παραλλήλη στήριξη, σε νησί και μετά ας πούν όχι οι γονείς του...
-
Μήπως έτσι καταλήξαμε να χαρίζουμε απολυτήρια?
και τι αξια εχει το απολυτηριο??? που θα παει, εδω με διδακτορικα δεν βρισκουν θεση, θα βρει ο αποφοιτος γυμνασιου????????? και τελικα η πιστοποιηση της ξενης γλωσσας θα γινει με αποδεικτικο καποιου εξεταστικου φορεα. Τι να τον κανει τον βαθμο στα αγγλικα αφου δεν εχει καμμια αξια
Ενώ στα θρησκευτικά -τυχαιο μαθημα- ας πουμε έχει μεγαλύτερη αξία? Ας μην έρχονται και καθόλου σχολείο να μη χάνουν και την ώρα τους >:( Ως τη στιγμή που το εκπαιδευτικό μας σύστημα θα αποδεχθεί την οικοδιδασκαλία με εξετάσεις πιστοποίησης γνώσεων στο τέλος του έτους το μάθημά μου είναι υποχρεωτικό και καλά θα κάνουν όλοι να φερθούν αναλόγως. Στο κάτω κάτω δε νοιάζονται όλοι για χαρτί στα αγγλικά, το σχολείο όμως προσφέρει κάτι παραπάνω από στοιχειώδεις γνώσεις και στην ξένη γλώσσα.
κανενα μαθημα δεν θα εχει αξια τα επομενα χρονια..........θα το δουμε με την ιδιωτικοποιηση των πανεπιστημιων..ολοι/ες θα εχουν πτυχιο και μεταπτυχιακο..............παρτε κοσμεεεεεεεεεεεε ;D ;D ;D ;D
-
το πτυχίο και το μεταπτυχιακό δεν έχουν μόνο χρήση μόνο ως χαρτιά. Δηλ. ως αποδεικτικά γνώσεων. Μαθαίνεις πράγματα και ειδικά με το μεταπτυχιακό εξειδικεύεσαι ακόμα παραπάνω. Αν μπορείς να αποκτήσεις εξειδίκευση σε κάτι που το χρειάζεται η αγορά τότε θα βρείς μια χαρά δουλειά. Απλά πρέπει οι γνώσεις που έχεις αποκτήσει να είναι τέτοιες που και να είναι χρήσιμες στην αγορά και να μην τις έχουν πολλοί. Το απολυτήριο λυκείου επίσης αν το δούμε μόνο ως χαρτί ναι δεν λέει τίποτα πλέον αλλά αν ο μαθητής έχει πραγματικά προσπαθήσει να κατανοήσει τα διάφορα αντικείμενα που παρουσιάζονται στο σχολείο θα βρεί τι τον ενδιαφέρει (τόσα μαθήματα διδάσκονται ακόμα και καλλιτεχνικά, θεατρολογία κτλ κάτι θα του κεντρίσει το ενδιαφέρον) και έτσι θα οδηγηθεί σε ένα μονοπάτι γνώσης που του ταιριάζει. Και αν του ταιριάζει θα οδηγηθεί σε αυτά που είπα παραπάνω. Αν πάει και έρχεται στο σχολείο δεν παίρνει τίποτα και έτσι ναι δεν έχει κανένα όφελος απο ένα τέτοιο απολυτήριο.
-
Μήπως έτσι καταλήξαμε να χαρίζουμε απολυτήρια?
και τι αξια εχει το απολυτηριο??? που θα παει, εδω με διδακτορικα δεν βρισκουν θεση, θα βρει ο αποφοιτος γυμνασιου????????? και τελικα η πιστοποιηση της ξενης γλωσσας θα γινει με αποδεικτικο καποιου εξεταστικου φορεα. Τι να τον κανει τον βαθμο στα αγγλικα αφου δεν εχει καμμια αξια
Ενώ στα θρησκευτικά -τυχαιο μαθημα- ας πουμε έχει μεγαλύτερη αξία? Ας μην έρχονται και καθόλου σχολείο να μη χάνουν και την ώρα τους >:( Ως τη στιγμή που το εκπαιδευτικό μας σύστημα θα αποδεχθεί την οικοδιδασκαλία με εξετάσεις πιστοποίησης γνώσεων στο τέλος του έτους το μάθημά μου είναι υποχρεωτικό και καλά θα κάνουν όλοι να φερθούν αναλόγως. Στο κάτω κάτω δε νοιάζονται όλοι για χαρτί στα αγγλικά, το σχολείο όμως προσφέρει κάτι παραπάνω από στοιχειώδεις γνώσεις και στην ξένη γλώσσα.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++ :)
-
τι γινεται εδω? αρχισαμε ν'απαξιωνουμε οι ιδιοι το μαθημα μας? και μετα αναρωτιομαστε γιατι θεωρουμαστε "δευτερευουσα" ειδικοτητα? αν τα λεμε μονοι μας ρε παιδια αυτα, λογικο ειναι να μας θεωρουν ετσι οι υπολοιποι και οι μαθητες να βλεπουν την ωρα μας σαν την ωρα του παιδιου.
-
Μα, ειναι δυνατον στις μερες μας η ξενη γλωσσα να αντιμετωπιζεται ως δευτερευον μαθημα?!! (κατ αρχην δε συμφωνω με τη διακριση των μαθηματων σε πρωτευοντα και δευτερευονται).
Στο θεμα τωρα, μήπως και ο εκπ/κος εχει ευθυνη? Εγω παντως θα τον περνουσα, δινοντας του μια τελευταια ευκαιρια.
-
Είμαι εκπ/κος Γαλλικής, φέτος μου έτυχε παρόμοια περίπτωση.
Η μητέρα του μαθητή ήρθε τον Ιούνιο και με ρώτησε εάν πρέπει
ο μικρός να γραφτεί φροντιστήριο, ώστε να περάσει το Σεπτ.
Την απέτρεψα από εξωτερική - επί χρήμασι - προετοιμασία, κάλεσα τον μικρό,
εντός δύο ωρών του επεσήμανα που θα ρίξει βάρος συν του ότι είχα φτιάξει
μίνι υλικό να διαβάζει μόνος του.
Ο πιτσιρικάς ήρθε καλά προετοιμασμένος, αισθάνθηκε όμορφα με τον εαυτό του,
ανέβηκε η αυτοεκτίμησή του και είμαι βέβαιη ότι φέτος θα δει με άλλο μάτι το μάθημα.
Η γνώμη μου είναι:
Μαθητές που είναι αδικημένοι από τη φύση, με χαμηλή σχετικά νοημοσύνη,
να γίνεται προσπάθεια να περνούν.
Μαθητές που τεμπελιάζουν και προκλητικά αδιαφορούν, οφείλουμε
να τους ταρακουνούμε όχι με την πρόθεση: "Σου άξιζε"..
αλλά με το σκεπτικό: "Αξίζει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου".
Στις επαρχίες πολλές φορές προάγονται μαθητές που κατά γενική ομολογία
τους περνούν, χωρίς να έχουν την παραμικρή προσπάθεια.
Ένας τέτοιος μαθητής είπε πέρυσι: "Αφού μας περνάτε τον Σεπτ, γιατί μας αφήνετε τον Ιούνιο"?
Εύλογη η απορία και αποστομωτική!
Ο μαθητής μέσα του ξέρει και ποιο είναι το κατάλληλο για την περίπτωσή του,
και θα το αποδεχθεί στη συνείδησή του, εάν οι προθέσεις μας είναι για το καλό του.
Ούτε αντεκδικήσεις χωράνε, ούτε τίποτα.
Να μάθουν να προσπαθούν, αυτό είναι το μήνυμα. Γιατί εάν το πρώτο χαστούκι το φάνε από την κοινωνία,
τότε ίσως να είναι αργά.
-
εχεις απολυτο δικιο cd. δεν τιθεται καν θεμα εκδικησης, δεν προσεχες γι'αυτο και θα σ'αφησω. οταν ομως απο την πρωτη μερα ξεκαθαριζω τι θελω μεσα στην ταξη και αυτο ειναι η προσπαθεια, γιατι αυτο αξιζει περισσοτερο για μενα και ορισμενοι επιδεικτικα το αγνοουν γιατι θα πρεπει να τους περασω? αυτο θα ειναι αδικια για τα υπολοιπα παιδια. γιατι να "χαιδεψω" και να επιβραβευσω τους μαθητες που δεν κανουν ουτε την ελαχιστη προσπαθεια? δε νομιζω αυτο να ειναι και το καλυτερο δυνατο μηνυμα που θα μπορουσαμε να περασουμε στα παιδια. εννοειται βεβαια οτι θα φερθεις με επιεικεια σε μαθητη με καποιο προβλημα, μου εχει τυχει αυτο. εκει ομως μιλαμε για κατι τελειως διαφορετικο
-
εγω πιστευω οτι εαν δεν υπαρχει καποιο ειδικο προβλημα στο παιδι, την ευθυνη της αποτυχιας την φερνει καθαρα ο εκπαιδευτικος ;) ;) ;) ;) ;) ;)δεν ειναι παντα προβλημα το παιδι, ειναι και ο εκπαιδευτικος προβλημα και μερικες φορες μεγαλο........συνηθως οι εκπαιδευτικοι με προβληματα δημιουργουν αντιξοες συνθηκες μαθησης και προκαλουν το χαος στη ταξη . Εαν καποιος δεν μπορει να κανει διαχειρηση της ταξης ( υπαρχει ακομη η παραδοσιακη/μετωπικη διδασκαλια, με καθηγητες καβαλημενους/αυθεντιες )μηπως φταιει ο ιδιος ο εκπαιδευτικος και ο εγωισμος του δεν τον αφηνει να δει ξεκαθαρα την κατασταση και να αναγνωρησει την αγνοια του????????
-
εγω πιστευω οτι εαν δεν υπαρχει καποιο ειδικο προβλημα στο παιδι, την ευθυνη της αποτυχιας την φερνει καθαρα ο εκπαιδευτικος ;) ;) ;) ;) ;) ;)δεν ειναι παντα προβλημα το παιδι, ειναι και ο εκπαιδευτικος προβλημα και μερικες φορες μεγαλο........συνηθως οι εκπαιδευτικοι με προβληματα δημιουργουν αντιξοες συνθηκες μαθησης και προκαλουν το χαος στη ταξη . Εαν καποιος δεν μπορει να κανει διαχειρηση της ταξης ( υπαρχει ακομη η παραδοσιακη/μετωπικη διδασκαλια, με καθηγητες καβαλημενους/αυθεντιες )μηπως φταιει ο ιδιος ο εκπαιδευτικος και ο εγωισμος του δεν τον αφηνει να δει ξεκαθαρα την κατασταση και να αναγνωρησει την αγνοια του????????
Μα το πιστεύεις αλήθεια αυτό που λες
/ Αποτυγχάνει ο μαθητής και φταίει πάντα ο εκπαιδευτικός? Δηλαδή η κατάσταση είναι μόνο άσπρο ή μόνο μαύρο? Ενδιάμεσες΄αποχρώσεις δεν υπάρχουν? Και να δεχτώ ότι σε φροντιστήριο θα χρεωθώ την αποτυχία, στο σχολικό περιβάλλον οι παράγοντες που επιδρούν στη μάθηση είναι περισσότεροι και πιο πολύπλοκοι. Και ο χρόνος δε λειτουργεί υπέρ μας.
Giota δεν είμαι σίγουρη αν εννοούσες εμένα, όμως η πρόθεσή μου δεν ήταν να απαξιώσω το μάθημά μας. Το αντίθετο θα έλεγα.
Καλή υπομονή και αναμονή.
-
δεν εννοουσα εσενα effie3s, ισα ισα εσυ δεν περνας τετοιο μηνυμα.
-
εγω πιστευω οτι εαν δεν υπαρχει καποιο ειδικο προβλημα στο παιδι, την ευθυνη της αποτυχιας την φερνει καθαρα ο εκπαιδευτικος ;) ;) ;) ;) ;) ;)δεν ειναι παντα προβλημα το παιδι, ειναι και ο εκπαιδευτικος προβλημα και μερικες φορες μεγαλο........συνηθως οι εκπαιδευτικοι με προβληματα δημιουργουν αντιξοες συνθηκες μαθησης και προκαλουν το χαος στη ταξη . Εαν καποιος δεν μπορει να κανει διαχειρηση της ταξης ( υπαρχει ακομη η παραδοσιακη/μετωπικη διδασκαλια, με καθηγητες καβαλημενους/αυθεντιες )μηπως φταιει ο ιδιος ο εκπαιδευτικος και ο εγωισμος του δεν τον αφηνει να δει ξεκαθαρα την κατασταση και να αναγνωρησει την αγνοια του????????
Μα το πιστεύεις αλήθεια αυτό που λες
/ Αποτυγχάνει ο μαθητής και φταίει πάντα ο εκπαιδευτικός? Δηλαδή η κατάσταση είναι μόνο άσπρο ή μόνο μαύρο? Ενδιάμεσες΄αποχρώσεις δεν υπάρχουν? Και να δεχτώ ότι σε φροντιστήριο θα χρεωθώ την αποτυχία, στο σχολικό περιβάλλον οι παράγοντες που επιδρούν στη μάθηση είναι περισσότεροι και πιο πολύπλοκοι. Και ο χρόνος δε λειτουργεί υπέρ μας.
Giota δεν είμαι σίγουρη αν εννοούσες εμένα, όμως η πρόθεσή μου δεν ήταν να απαξιώσω το μάθημά μας. Το αντίθετο θα έλεγα.
Καλή υπομονή και αναμονή.
μαλλον εμενα εννοουσε η giota, δεκτη καθε γνωμη. Απλα με την πειρα των 20 ετων στη διδασκαλια, εχει τυχει αρκετες φορες να βγαινουν καθηγητριες Αγγλικων κλαιγοντας απο τμηματα η να υπαρχουν τμηματα που το μπαχαλο γινεται μονο την ωρα των αγγλικων και η αγγλικου να φωναζει και να θεωρειται η τρελλή του σχολειου. Δεν ειμαι εναντιον των αγγλικων αφου και εγω ειμαι της ιδιας ειδικοτητας
-
συμφωνω μαζι σου και νομιζω οτι εχουμε ολοι μας τετοια παραδειγματα να θυμηθουμε. να σου πω και για καθηγητριες που καταφεραν να περασουν στα παιδια οτι δεν ξερουν αγγλικα και δεν προκειται να μαθουν και μετα πας εσυ και κανεις αμαν για να ξεκινησουν απλα να διαβαζουν τα κειμενα. ή αλλες που αντι να κανουν Αγγλικα ελεγαν στα παιδια καθε ποτε πρεπει να πλενονται και ν'αλλαζουν σωβρακο (δεν κανω πλακα...το εχω ακουσει ΚΑΙ αυτο!) ή ακομα χειροτερα ορισμενες να βγαζουν τα ψυχολογικα τους στην ταξη και ν'αναρωτιουνται με το καλημερα γιατι ζουν! υπαρχουν πολλα παραδειγματα με ατομα που δε θα επρεπε να μπαινουν σε ταξη (οχι αποκλειστικα απο την ειδικοτητα μας), αυτο ομως δε σημαινει οτι το μαθημα μας ειναι δευτερευον γιατι δεν ειμαστε ολοι ετσι. στο χερι μας ειναι να κανουμε τους μαθητες να ενδιαφερθουν αλλα δεν πρεπει να παραβλεπουμε και το γεγονος οτι θα υπαρξουν και μαθητες που δεν προκειται να ενδιαφερθουν ουτε για το δικο μας ουτε και για κανενα αλλο μαθημα και δυστυχως δεν ξερω αν σ'αυτη την περιπτωση μπορουμε να κανουμε κατι, δεν μπορω ομως να δεχτω οτι κατι τετοιο ειναι αποτυχια δικια μου απο τη στιγμη που εχω προσπαθησει. νομιζω οτι εχουμε παραχαιδεψει τα παιδια καταλογιζοντας στον εαυτο μας αποτυχιες που δεν ειναι δικες μας.
-
Θεωρώ ότι όλες οι επιμέρους τοποθετήσεις αποτελούν κομματάκια του παζλ!
Κανένας μας δεν κατέχει την μοναδική αλήθεια, στ' αλήθεια το θέμα είναι πολυδιάστατο,
προσωπικά ωφελήθηκα από όλο τον διάλογο. 8)
-
συμφωνω μαζι σου και νομιζω οτι εχουμε ολοι μας τετοια παραδειγματα να θυμηθουμε. να σου πω και για καθηγητριες που καταφεραν να περασουν στα παιδια οτι δεν ξερουν αγγλικα και δεν προκειται να μαθουν και μετα πας εσυ και κανεις αμαν για να ξεκινησουν απλα να διαβαζουν τα κειμενα. ή αλλες που αντι να κανουν Αγγλικα ελεγαν στα παιδια καθε ποτε πρεπει να πλενονται και ν'αλλαζουν σωβρακο (δεν κανω πλακα...το εχω ακουσει ΚΑΙ αυτο!) ή ακομα χειροτερα ορισμενες να βγαζουν τα ψυχολογικα τους στην ταξη και ν'αναρωτιουνται με το καλημερα γιατι ζουν! υπαρχουν πολλα παραδειγματα με ατομα που δε θα επρεπε να μπαινουν σε ταξη (οχι αποκλειστικα απο την ειδικοτητα μας), αυτο ομως δε σημαινει οτι το μαθημα μας ειναι δευτερευον γιατι δεν ειμαστε ολοι ετσι. στο χερι μας ειναι να κανουμε τους μαθητες να ενδιαφερθουν αλλα δεν πρεπει να παραβλεπουμε και το γεγονος οτι θα υπαρξουν και μαθητες που δεν προκειται να ενδιαφερθουν ουτε για το δικο μας ουτε και για κανενα αλλο μαθημα και δυστυχως δεν ξερω αν σ'αυτη την περιπτωση μπορουμε να κανουμε κατι, δεν μπορω ομως να δεχτω οτι κατι τετοιο ειναι αποτυχια δικια μου απο τη στιγμη που εχω προσπαθησει. νομιζω οτι εχουμε παραχαιδεψει τα παιδια καταλογιζοντας στον εαυτο μας αποτυχιες που δεν ειναι δικες μας.
ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι με τα περισσοτερα ιδιαιτερα σε συγκριση με αλλες ειδικοτητες........και ομως εχουμε και οχι αδικα την χειροτερη φημη
-
δεν ξερω. και γω την ιδια απορια εχω ;D
εχει τυχει να γυρισουν να μου πουν τα παιδια "Κυρια σιγουρα ειστε των Αγγλικων? εσεις ειστε...φυσιολογικη!". φαντασου τι εχουν δει τα ματια τους και τι εχουν ακουσει τ'αυτια τους!
-
Μην πυροβολείτε τον πιανίστα
Εκπαιδευτικός. Λειτουργός; Επαγγελματίας; Τεμπέλης;
Μέσα σε μια αυλή ενός σχολείου βρίσκονται δεκάδες, εκατοντάδες παιδιά. Ένας γονιός εστιάζει το βλέμμα του στο παιδί του. Στο παιδί που μεγαλώνει, που αγαπάει, στο παιδί που έχει την ευθύνη της φροντίδας, της διαπαιδαγώγησης, της συνέχειάς του. Στο παιδί που θα φτιάξει , όπως ο ίδιος ελπίζει, ένα καλύτερο αύριο. Σύμμαχοι του στην προσπάθεια αυτή είναι το ένστικτό του και οι γνώσεις του. Οι γνώσεις από τους δικούς του γονείς, από την ζωή του από τα σχολεία που έχει φοιτήσει από του δασκάλους του.
Δίπλα στον γονιό βρίσκεται ένας δάσκαλος. Το βλέμμα του εστιάζει σε - ένα ένα- όλα τα παιδιά της αυλής. Στα παιδιά της τάξης του, στα παιδιά της διπλανής τάξης, στα παιδιά που είχε πέρυσι, του χρόνου… . ο γονιός του μιλάει, του λέει αυτά που έχει ακούσει χιλιάδες φορές, «δουλεύετε ελάχιστα παίρνετε πολλά λεφτά…» όμως δεν τον ακούει. Όχι εκείνη τη στιγμή το μυαλό του δεν βρίσκεται στα δικά του παιδιά που έχει αφήσει πολλά χιλιόμετρα πίσω στην πατρίδα ούτε στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει με τον ένα μισθουλάκο που παίρνει ο οποίος δεν του φτάνει ούτε για τις μετακινήσεις από το ένα άκρο της Ελλάδας στο άλλο όπου τον στέλνει η υπηρεσία, (εδώ πρέπει να συμφωνήσω μαζί σας ότι δεν είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί στην κατάσταση αυτή, δηλαδή ο μισθός είναι ίδιος αλλά μετανάστες δεν είναι όλοι. Γίνεται όμως μια γενναία προσπάθεια από το υπουργείο να είναι όλο και περισσότεροι). Το μυαλό του είναι στο αντικείμενο που θέλει να διδάξει, (πώς να διδάξει αυτό που πρέπει ώστε να το καταλάβουν όλα τα παιδιά) στο αν είναι σωστή η προετοιμασία του , στα γραπτά που πρέπει να διορθώσει το απόγευμα (με ποια κριτήρια θα διορθώσει γραπτά μικρών παιδιών) στην συμπεριφορά των παιδιών, όλων των παιδιών, που έχει μπροστά του που έχει την ευθύνη τους. Την ευθύνη να μην χτυπήσουν, να μάθουν αυτά που πρέπει, να μάθουν να γίνουν σωστοί άνθρωποι…, να χτίσει μαζί με τον γονιό που έχει δίπλα του, μαζί με όλους τους γονείς ένα καλύτερο αύριο. Η δουλεία του δεν θα φανεί την άλλη μέρα, δεν θα φανεί τον επόμενο χρόνο, θα φανεί όταν θα είναι αργά για αλλαγές. Όταν στη θέση του γονιού και του ιδίου θα είναι οι μαθητές του.
Βαριά λέξη η ευθύνη. Η κοινωνία του αναγνωρίζει ότι έχει φοιτήσει σε κάποιο (απαξιωμένο) πανεπιστήμιο και ότι πρέπει να έχει τα κατάλληλα εφόδια όμως…, οι γονείς ερμηνεύουν την λέξη ευθύνη με διάφορους τρόπους, η ηγεσία κλαίει με κροκοδείλια δάκρυα για αυτόν και στην πράξη τον αντιμετωπίζει και αυτή παρασυρμένη από τον κόσμο (στους καιρούς που ζούμε το διαιρώ και βασίλευε είναι ο κανόνας με τις λιγότερες μάλιστα εξαιρέσεις) σαν ένα προνομιούχο υπάλληλο, του αφαιρεί χρήματα, τον στέλνει χωρίς να υπάρχει λόγος στην άλλη άκρη της Ελλάδας, τον στέλνει στον πόλεμο χωρίς (φέτος τα στοιχειώδη) εφόδια (βιβλία κ.α), η οικογένειά του του ζητάει ευθύνες για παραμέληση, και η τσέπη τρύπια. Η παραπαιδεία έχει χρήματα, ο κόσμος την εμπιστεύεται περισσότερο και η ηγεσία (πίσω από τα ψεύτικα λόγια και τις υποσχέσεις) κάνει ότι μπορεί για να την ενισχύσει .
Βαριά λέξη η ευθύνη….
Σε κάποιο μπαρ της άγριας δύσης ο γνωστός καυγάς είναι έτοιμος να αρχίσει. Ο πιανίστας που έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της ψυχαγωγία στη γωνιά του χτυπάει με δύναμη τα πλήκτρα. Από πάνω η ταμπέλα γράφει: «μην πυροβολείτε τον πιανίστα»
Ηλίας Νάκας
Δάσκαλος
Σκαρλάτου Σούτσου 9 Λάρισα
Συμφωνώ μαζί σας ότι στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει το χάος όμως νομίζω ότι θα έπρεπε να παλεύουμε όλοι μαζί για να σωθούμε και όχι για να βουλιάζει ο ένας τον άλλον. Πιστέψτε με και στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν μισθοί πολύ μεγαλύτεροι από αυτόν του εκπαιδευτικού για συγκρίνουμε βέβαια μισθούς υπαλλήλων)
Η οποία φυσικά γίνεται σε ώρες εκτός σχολείου και δεν τη βλέπει κανένας πέρα από (αν είναι τυχερός και δεν τους έχει μακριά) την οικογένειά του
Δεν ξέρω πόσοι αντιληφθήκατε τι έγινε με τις αποσπάσεις που πέρα από το αλαλούμ, καταφέρανε το… αδιανόητο! Άνθρωποι με οικογένειες ,υποχρεώσεις ίσως και με προβλήματα υγείας να ξενιτευτούν και άνθρωποι χωρίς όλα αυτά να δουλεύουν κοντά στον τόπο τους! (Έτσι σίγουρα το κράτος στηρίζει την οικογένεια!)
Για το αν και ποια ιδιωτικά σχολεία έχουν φέτος βιβλία μόνο εικασίες μπορώ να κάνω, μια ματιά όμως στα μεγάλα ιδιωτικά που στέλνουν (με τα χρήματα που εμείς τους πληρώνουμε) οι πολιτικοί τα παιδιά τους θα σας πει, νομίζω πολλά.
-
ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι ...
Έτσι, ε ... ? :D
-
Αγαπητοί συνάδελφοι, άσχημες εμπειρίες έχουμε όλοι μας. Ακόμη και από τους ίδιους τους εαυτούς μας. Πόσες φορές δεν έχετε πέσει στο κρεβάτι και το μυαλό σας βασανίζετε από σκέψεις: γιατί το έκανα έτσι, μήπως μίλησα απότομα στον τάδε, μήπως αδίκησα το δείνα? 'Οσοι είμαστε γονείς ξέρουμε ότι το ίδιο μας συμβαίνει με τα παιδιά μας. Υποφέρουμε από τύψεις επειδή δε χειριστήκαμε μια δύσκολη στιγμή με το σωστό τρόπο. Ωω ναι γίνονται και λάθη. Τα οποία όμως δεν πρέπει να πληγώνουν τα παιδιά. 'Ολα τα παιδιά. Γιατί όλα δικά μας είναι. Σε κάθε παιδί που μιλώ βλέπω τα δικά μου σε κάποια χρόνια. Και χαίρομαι με τις καλές περιπτώσεις ελπίζοντας να ακούω και εγώ καλά λόγια από τους δασκάλους τους. Απεύχομαι το αντίθετο, αν και με πληγώνει, ελπίζοντας ότι σε παρόμοια περίπτωση κάποιος θα ψάξει κάτω από την επιφάνεια και για τα δικά μου παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι οι 'προβληματικές' περιπτώσεις έχουν περισσότερο την ανάγκη μας. Ειλικρινά όμως σκεφτείτε: είναι πάντοτε εφικτό να βοηθήσουμε το 100% των περιπτώσεων? 'Οσο κι αν προσπαθήσουμε? Και πιο είναι το όριο για να σταματήσουμε την προσπάθεια?
Το σημαντικό είναι να μην ξεχνάμε ότι είμαστε δάσκαλοι και όχι κινητές εγκυκλοπαίδειες. Πολλές φορές οι γνώση είναι δευτερεύουσας σημασίας. Και μη μου πείτε ότι ονειροβατώ. 'Εχω δουλέψει σε σκληρές περιοχές του κέντρου της Αθήνας, είδα την πραγματικότητα κατάματα δουλεύοντας και σε εσπερινό. Είδα όμως και το σεβασμό στα μάτια και στα λόγια των παιδιών. Τα άκουσα να μου λένε: μη στενοχωριέστε κυρία ο... είναι χαμένη υπόθεση. 'Η να μου μεταφράζουν από τα αλβανικά:'Τον έβρισε κυρία γιατί εσείς είστε καλή δε σας αξίζει'. 'Οσον αφορά το μάθημα: έχω μείνει πίσω στην ύλη, έχω δουλέψει με δικό μου υλικό, έχω κάνει πολλές αλχημείες, ενίοτε εν γνώσει της σχολικής συμβούλου.
Το σχολείο δεν είναι μόνο χώρος μάθησης, είναι η προετοιμασία για τη ζωή. Και για να επιστρέψω στο θέμα μας (μη βαράς MARKOS) δε χαιδεύουμε τα παιδιά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ούτε τους τιμωρούμε. Τους δείχνουμε το δρόμο. Καμμιά φορά βάζοντας και εμπόδια. Αρκεί να γίνει κατανοητό και από τις 2 πλευρές και να έχει προηγηθεί κάποιου είδους προσέγγιση.
Συγγνώμη για το μακροσκελές μήνυμά μου. Ελπίζω να αποτύπωσα όλα όσα πράγματι αισθάνομαι.
-
πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..
-
πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..
Και ιδού τα αποτελάσματα της απαξίωσης του μαθήματός μας :'(
-
πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..
χαχαχαχα τι ακούμε εδώ μέσα. Μήπως θα της έσκαγες και τα λάστιχα του αυτοκινήτου;
-
πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..
Ακόμη και να το έκανες, πρέπει να σταματήσει πια αυτή η ''τρομοκρατία'' των καθηγητών τόσο από τα παιδιά, αλλά κυρίως από τους γονείς. Θεωρώ απαράδεκτο να λέγεται κάτι τέτοιο..πόσο μάλλον να γίνεται..και τα ίδια λένε και οι γονείς στα παιδιά ''ποιά σε πείραξε;;; Η Αγγλικού;;; Θα δεις τι θα πάθει!''...Δεν ξέρω αν η κατάσταση είναι για να γελάμε ή για να κλαίμε..Στην τελική ο γονιός φέρνει το παιδί του στο σχολείο για να μάθει 5 πράγματα...αν δεν θέλει να ακούει την πραγματική μας άποψη για τις επιδόσεις και τις δυνατότητες του παιδιού του..τότε πραγματικά δεν ξέρω γιατί τα παιδιά πάνε σχολείο.
Προσωπικά πάντως δεν φοβάμαι κανέναν και δεν θα επέτρεπα σε κανέναν μαθητή μου να βγάλει τέτοια συμπεριφορά..προσεγγίζοντας τον φιλικά θα προσπαθούσα να τον επανεντάξω στο μάθημα, όσο και αν αντιστεκόταν. Αυτή δεν είναι η δουλειά μας, άλλωστε;
-
πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..
Και ιδού τα αποτελάσματα της απαξίωσης του μαθήματός μας :'(
Δεν έχει να κάνει αυτό με απαξίωση του μαθήματος. Έχει να κάνει με μετάθεση ευθυνών ( ο μαθητής δεν μπορεί να δεχτεί οτι πρέπει να προσπαθήσει για να μάθει, νοιώθει ότι πρέπει να του χαριστεί η προαγωγή (συμφωνώ με την sofiagexa οτι και οι γονείς παίζουν τον ρόλο τους σε αυτή την αίσθηση που έχουν τα παιδιά τους οτι όλοι πρέπει να τους χαιδεύουν) και αν δεν γίνει αυτό φυσικά φταίει ο καθηγητής που δεν του την χάρισε).
Αλλά επίσης δείχνει και την αίσθηση των μαθητών οτι το σχολείο δεν είναι ένα μέρος που πάνε για να μάθουν κάτι και να κάνουν φίλους αλλά ένα μέρος που πάνε για να αποδείξουν την δική τους δύναμη απέναντι στην 'εξουσία' (βλέπε καθηγητές). Στο σχολείο τους παίρνει άλλωστε, ας κουνηθούν όμως στον καθηγητή του φροντιστηρίου.
-
πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..
Και ιδού τα αποτελάσματα της απαξίωσης του μαθήματός μας :'(
Δεν έχει να κάνει αυτό με απαξίωση του μαθήματος. Έχει να κάνει με μετάθεση ευθυνών ( ο μαθητής δεν μπορεί να δεχτεί οτι πρέπει να προσπαθήσει για να μάθει, νοιώθει ότι πρέπει να του χαριστεί η προαγωγή (συμφωνώ με την sofiagexa οτι και οι γονείς παίζουν τον ρόλο τους σε αυτή την αίσθηση που έχουν τα παιδιά τους οτι όλοι πρέπει να τους χαιδεύουν) και αν δεν γίνει αυτό φυσικά φταίει ο καθηγητής που δεν του την χάρισε).
Αλλά επίσης δείχνει και την αίσθηση των μαθητών οτι το σχολείο δεν είναι ένα μέρος που πάνε για να μάθουν κάτι και να κάνουν φίλους αλλά ένα μέρος που πάνε για να αποδείξουν την δική τους δύναμη απέναντι στην 'εξουσία' (βλέπε καθηγητές). Στο σχολείο τους παίρνει άλλωστε, ας κουνηθούν όμως στον καθηγητή του φροντιστηρίου.
Σίγουρα η νοοτροπία είναι γενικότερη, όμως μίλησε συγκεκριμένα για τα αγγλικά >:(
-
Θεωρώ ότι το «πρόβλημα» προκύπτει γιατί ούτως ή άλλως υπάρχει σύγχυση στο σύστημα παιδείας που θέλουμε να παρέχουμε στους μαθητές του ελληνικού δημόσιου σχολείου. Στην προκειμένη περίπτωση έχεις το ρόλο της εξετάστριας και αν μπορούσες να έχεις όλες τις εγγυήσεις ότι ο μαθητής αυτός λάμβανε όλες τις σωστές πληροφορίες στα προηγούμενα χρόνια της εκπαίδευσής του, τότε-νομίζω-ότι τόσο εσύ όσο και όλοι μας θα ήμασταν σίγουροι ότι δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για να προαχθεί κι έτσι θα επαναλάμβανε την τάξη. Δεν είμαστε όμως σίγουροι γι' αυτό και αυτό είναι γεγονός!
Επί της ουσίας, προσωπικά θα περνούσα τον μαθητή και θα ξεκινούσα από το μηδέν μαζί του (στη Β' Γυμνασίου-άλλωστε, δεν νομίζω να είναι ο μόνος της τάξης που δεν ξέρει αγγλικά). Θα ανακοίνωνα από την πρώτη μέρα τον τρόπο δουλειάς μου και τις απαιτήσεις μου=καθήκοντά των μαθητών και θα δούλευα εντατικά όλη τη χρονιά. Το πιο σημαντικό, κυρίως στους αδύναμους μαθητές, είναι να υπάρχει στενή παρακολούθηση! Στο τέλος της χρονιάς που θα είχα και πάλι το ρόλο της εξετάστριας αποκλειστικά, θα μπορούσα να πάρω αποφάσεις με περισσότερη σιγουριά εφόσον πλέον θα γνώριζα τη δουλειά-προσπάθεια-απόδοση του κάθε μαθητή.
-
ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι ...
Έτσι, ε ... ? :D
ειναι κοινο μυστικο, οι περισσοτεροι των αγγλικων ακομα και αν δεν θελουν να κανουν ιδιαιτερα τους κυνηγουν οι συναδελφοι τους αλλων ειδικοτητων για να κανουν μαθημα στα παιδια τους
-
ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι ...
Έτσι, ε ... ? :D
ειναι κοινο μυστικο, οι περισσοτεροι των αγγλικων ακομα και αν δεν θελουν να κανουν ιδιαιτερα τους κυνηγουν οι συναδελφοι τους αλλων ειδικοτητων για να κανουν μαθημα στα παιδια τους
Νομίζω ότι δε διαφωνώ πλήρως μαζί σου, όμως θα ήθελα να το θέσω κάπως διαφορετικά: είμαστε προνομιούχος κλάδος επειδή αν έχεις όρεξη, ανάγκη και το 'κυνηγήσεις' οι πιθανότητες να μείνεις χωρίς δουλειά είναι ελάχιστες σε σχέση με άλλους κλάδους. Μην ξεχνάμε όμως τη ζημιά που κάνουν τα proficiency :'( >:(.
-
ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι ...
Έτσι, ε ... ? :D
ειναι κοινο μυστικο, οι περισσοτεροι των αγγλικων ακομα και αν δεν θελουν να κανουν ιδιαιτερα τους κυνηγουν οι συναδελφοι τους αλλων ειδικοτητων για να κανουν μαθημα στα παιδια τους
Νομίζω ότι δε διαφωνώ πλήρως μαζί σου, όμως θα ήθελα να το θέσω κάπως διαφορετικά: είμαστε προνομιούχος κλάδος επειδή αν έχεις όρεξη, ανάγκη και το 'κυνηγήσεις' οι πιθανότητες να μείνεις χωρίς δουλειά είναι ελάχιστες σε σχέση με άλλους κλάδους. Μην ξεχνάμε όμως τη ζημιά που κάνουν τα proficiency :'( >:(.
++++++++++++++++++
-
Επί της ουσίας, προσωπικά θα περνούσα τον μαθητή και θα ξεκινούσα από το μηδέν μαζί του (στη Β' Γυμνασίου-άλλωστε, δεν νομίζω να είναι ο μόνος της τάξης που δεν ξέρει αγγλικά). Θα ανακοίνωνα από την πρώτη μέρα τον τρόπο δουλειάς μου και τις απαιτήσεις μου=καθήκοντά των μαθητών και θα δούλευα εντατικά όλη τη χρονιά. Το πιο σημαντικό, κυρίως στους αδύναμους μαθητές, είναι να υπάρχει στενή παρακολούθηση! Στο τέλος της χρονιάς που θα είχα και πάλι το ρόλο της εξετάστριας αποκλειστικά, θα μπορούσα να πάρω αποφάσεις με περισσότερη σιγουριά εφόσον πλέον θα γνώριζα τη δουλειά-προσπάθεια-απόδοση του κάθε μαθητή.
Παρακολουθω με εξαιρετικο ενδιαφερον τηνμ εξελιξη της συζητησης, πραγματικα οι περισσοτερες αποψεις-αν και αντιθετες μεταξυ τους- με βρισκουν συμφωνη. Λοιπον επειδη οφειλω μια απαντηση τον περασα τον λεβεντη, ξεχασα να σας πω οτι η συναδελφος δεν ειχε μοιρασει τους βαθμους στο διαγωνισμα σωστα, δεν ηξερε η κοπελα, το βαθμολογησαμε εκ νεου και το διορθωσαμε ξανα, εβγαινε λοιπον, με τραβηγμα, 08, βαλαμε και 11 προφορικα- μη κοιτας που δεν ξερουμε να γραφουμε κ να διαβαζουμε, ξερουμε να μιλαμε- και αφου περασε και την ιστορια τον περασαμε. Καναμε την καλη μας πραξη για φετος. Αλλα οταν θα μπω στο τμημα θα κανω αυτο που λεει η Aphrodite, ομως στη Β' τα Αγγλικσα ειναι δυσκολα. Να μπορουσε τουλαχιστον να διαβαζει, αυτο με πειραζει περισσοτερο!!
Συνεχιστε τη συζητηση παντως, εμαθα πολλα πραγματα απ'αυτη. Ο καθε εκπαιδευτικος βλεπει τα πραγματα απο τη δικη του σκοπια, ολοι στο καλο των παιδιων αποσκοπουμε, αλλα εγω θα ηθελα το σχολειο να προσφερει "εκπαιδευση" με ολη τη σημασια της λεξης. Επισης, αλλο ενα θεμα που θα ηθελα να συζητηθει: Γιατι βαζουμε τοσο ευκολα 10 σε καποιον να περασει και για να βαλουμε σε καποιον 19 ή 20 ψαχνουμε και τη λεπτομερεια; Δεν βαθμολογουμε με 2 μετρα και σταθμα ετσι; Ακουσα συναδελφο να περναει παιδι σαν τον εν λογω μαθητη αλλα να λεει για να βαλω 20 τα συνυπολογιζω ολα, γνωσεις, επιμελεια και συμπεριφορα. Ειναι σωστο αυτο;
-
Επί της ουσίας, προσωπικά θα περνούσα τον μαθητή και θα ξεκινούσα από το μηδέν μαζί του (στη Β' Γυμνασίου-άλλωστε, δεν νομίζω να είναι ο μόνος της τάξης που δεν ξέρει αγγλικά). Θα ανακοίνωνα από την πρώτη μέρα τον τρόπο δουλειάς μου και τις απαιτήσεις μου=καθήκοντά των μαθητών και θα δούλευα εντατικά όλη τη χρονιά. Το πιο σημαντικό, κυρίως στους αδύναμους μαθητές, είναι να υπάρχει στενή παρακολούθηση! Στο τέλος της χρονιάς που θα είχα και πάλι το ρόλο της εξετάστριας αποκλειστικά, θα μπορούσα να πάρω αποφάσεις με περισσότερη σιγουριά εφόσον πλέον θα γνώριζα τη δουλειά-προσπάθεια-απόδοση του κάθε μαθητή.
Παρακολουθω με εξαιρετικο ενδιαφερον τηνμ εξελιξη της συζητησης, πραγματικα οι περισσοτερες αποψεις-αν και αντιθετες μεταξυ τους- με βρισκουν συμφωνη. Λοιπον επειδη οφειλω μια απαντηση τον περασα τον λεβεντη, ξεχασα να σας πω οτι η συναδελφος δεν ειχε μοιρασει τους βαθμους στο διαγωνισμα σωστα, δεν ηξερε η κοπελα, το βαθμολογησαμε εκ νεου και το διορθωσαμε ξανα, εβγαινε λοιπον, με τραβηγμα, 08, βαλαμε και 11 προφορικα- μη κοιτας που δεν ξερουμε να γραφουμε κ να διαβαζουμε, ξερουμε να μιλαμε- και αφου περασε και την ιστορια τον περασαμε. Καναμε την καλη μας πραξη για φετος. Αλλα οταν θα μπω στο τμημα θα κανω αυτο που λεει η Aphrodite, ομως στη Β' τα Αγγλικσα ειναι δυσκολα. Να μπορουσε τουλαχιστον να διαβαζει, αυτο με πειραζει περισσοτερο!!
Συνεχιστε τη συζητηση παντως, εμαθα πολλα πραγματα απ'αυτη. Ο καθε εκπαιδευτικος βλεπει τα πραγματα απο τη δικη του σκοπια, ολοι στο καλο των παιδιων αποσκοπουμε, αλλα εγω θα ηθελα το σχολειο να προσφερει "εκπαιδευση" με ολη τη σημασια της λεξης. Επισης, αλλο ενα θεμα που θα ηθελα να συζητηθει: Γιατι βαζουμε τοσο ευκολα 10 σε καποιον να περασει και για να βαλουμε σε καποιον 19 ή 20 ψαχνουμε και τη λεπτομερεια; Δεν βαθμολογουμε με 2 μετρα και σταθμα ετσι; Ακουσα συναδελφο να περναει παιδι σαν τον εν λογω μαθητη αλλα να λεει για να βαλω 20 τα συνυπολογιζω ολα, γνωσεις, επιμελεια και συμπεριφορα. Ειναι σωστο αυτο;
πολλα δεν ειναι σωστα στην εκπαιδευση...............ας δουμε και την κατασταση στα πανεπιστημια............υπαρχουν ευκολα και δυσκολα τμηματα και πανεπιστημια...............τωρα που ο βαθμος μετραει σιγουρα θα ευχομουν να ειχα τελειωσει σε ενα περιφεριακο πανεπιστημιο για να παρω μεγαλυτερο βαθμο