Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Τυπική Εκπαίδευση => Εξετάσεις => Μήνυμα ξεκίνησε από: apri στις Ιούλιος 13, 2014, 11:39:43 πμ
-
Σκέπτομαι κάτι τον τελευταίο καιρό και αποφάσισα να το θέσω προς συζήτηση εδώ μέσα. ::)
Έτσι όπως λειτουργεί το Λύκειο μέχρι στιγμής, ειδικά η Γ' Λυκείου είναι μια χρονιά εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
Ουδείς δίνει ιδιαίτερη σημασία στα υπόλοιπα μαθήματα, αλλά και οι ώρες που απομένουν για τα μαθήματα κατεύθυνσης δεν είναι αρκετές, με αποτέλεσμα οι μαθητές να αναγκάζονται εκ των πραγμάτων (και όχι από απλή ανασφάλεια) να καταφύγουν σε φροντιστήρια για περαιτέρω βοήθεια.
Επιπλέον, θεωρώ εξουθενωτική διαδικασία κάποιος που έχει δώσει έξι μαθήματα πανελλαδικών, να χρειάζεται να εξεταστεί "στο καπάκι" και σε πολύ περισσότερα μαθήματα, για να πάρει τελικά απολυτήριο Λυκείου.
Δεν θα ήταν, λοιπόν, καλύτερο να παίρνει κανείς απολυτήριο στη Β' Λυκείου και να συνεχίζουν στη Γ' Λυκείου μόνο όσοι ενδιαφέρονται να δώσουν Πανελλαδικές, διδασκόμενοι μόνο τα μαθήματα κατεύθυνσης;
Έτσι, ίσως αρκετοί από τους μαθητές δεν θα χρειαζόταν να κάνουν φροντιστήρια.
Εσείς τι λέτε; ::)
-
Έχει ξανατεθεί σε αρκετές συζητήσεις το θέμα αποδέσμευσης της δευτεροβάθμιας από την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια. Όχι βέβαια με τέτοια πρόταση! Είμαι υπέρ της αποδέσμευσης, αλλά όχι να δίνεται απολυτήριο στη Β Λυκείου. Το σύστημα των δεσμών νομίζω ήταν καλό για τα χρόνια που εφαρμόστηκε, εκτός από τα τελευταία που τα θέματα δυσκόλεψαν πάρα πολύ.
Νομίζω οτι ένα σύστημα λιγότερο εξουθενωτικό για τους μαθητές, που θα διαχώριζε το απολυτήριο Λυκείου από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια, θα ήταν καλύτερο από το σημερινό. Δυστυχώς τέτοια προοπτική δεν βλέπω, ύστερα από την εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων.
Εξάλλου πιστεύω οτι όλα, ακόμη και η εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, έχουν πλέον ως γνώμονα μνημονιακές δεσμεύσεις και στο μέλλον θα έχουν και έντονα ταξικές προεκτάσεις...... Ο νοών νοείτο....
-
Είμαι υπέρ της αποδέσμευσης, αλλά όχι να δίνεται απολυτήριο στη Β Λυκείου. Το σύστημα των δεσμών νομίζω ήταν καλό για τα χρόνια που εφαρμόστηκε, εκτός από τα τελευταία που τα θέματα δυσκόλεψαν πάρα πολύ.
Νομίζω οτι ένα σύστημα λιγότερο εξουθενωτικό για τους μαθητές, που θα διαχώριζε το απολυτήριο Λυκείου από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια, θα ήταν καλύτερο από το σημερινό.
Mα πώς μπορεί να διαχωριστεί το απολυτήριο Λυκείου από την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια; Αυτό είναι το θέμα.
Παλιότερα, οι υποψήφιοι έπαιρναν το απολυτήριο και έδιναν εξετάσεις απευθείας στη σχολή της επιθυμίας τους το Σεπτέμβρη. Όμως, τότε ήταν πραγματικά λίγοι όσοι επιθυμούσαν να πάνε στο πανεπιστήμιο, ο ανταγωνισμός μικρός και δεν χρειάζονταν ιδιαίτερη προετοιμασία.
Έπειτα, επειδή και εγώ με το σύστημα των δεσμών τελείωσα, θυμάμαι την εξής εικόνα:
Στα μαθήματα δέσμης, όσοι ήθελαν απλώς απολυτήριο, απλώς ταλαιπωρούνταν ματαίως (δεν ενδιαφέρονταν καν να προσπαθήσουν για τόσο εξειδικευμένες γνώσεις), ενώ για τους υπόλοιπους οι ώρες δεν ήταν αρκετές και αναγκαζόμασταν να πάμε φροντιστήριο για να αναπληρώσουμε την έλλειψη.
Στα δε μαθήματα κορμού, ουδείς παρακολουθούσε γιατί τα θεωρούσαμε μαθήματα δευτέρας διαλογής με τα οποία και να θέλαμε, δεν προλαβαίναμε να ασχοληθούμε περισσότερο.
Αναρωτιόμουν, λοιπόν, μετά από τόσα χρόνια, ποιο ήταν το κέρδος της Γ' Λυκείου για όσους ήθελαν απλώς το απολυτήριο ή τι ακριβώς κερδίζαμε οι υπόλοιποι με τα μαθήματα κορμού, από τη στιγμή που ελάχιστα μάς ενδιέφεραν σε εκείνη τη φάση. Και πραγματικά, δυσκολεύομαι να απαντήσω.
Και επειδή συμμερίζομαι ακριβώς το φόβο σου ότι το Πανεπιστήμιο θα γίνεται όλο και πιο δυσπρόσιτο για κάποιες κατηγορίες μαθητών, δεν θα ήταν μια σημαντική βοήθεια ειδικά για τέτοιους μαθητές να διδάσκονται στο δημόσιο σχολείο περισσότερες ώρες τα μαθήματα που θα εξεταστούν στις πανελλήνιες, αντί να πληρώνουν στα φροντιστήρια; ::)
Απλές σκέψεις καταθέτω.
-
Συμφωνώ με την πρότασή σου Apri. Είχα και εγώ προτείνει διάφορα πριν από αρκετά χρόνια στο Forum, αλλά δεν έτυχαν κάποιας προσοχής, αφού δεν αφορούσαν διορισμούς...
Κάτι που είναι άμεσα εφαρμόσιμο: Να μη διδάσκονται στην Γ' Λυκείου μαθήματα που οι μαθητές δε χρειάζονται στις Πανελλαδικές εξετάσεις και να τελειώνει η γενική παιδεία στη Β' Λυκείου μέχρι να υπάρξει μια προπαρασκευαστική χρονιά ( 13η τάξη) για όσους θέλουν να εισαχθούν στο πανεπιστήμιο και οι σπουδές στα ΤΕΙ να ξεκινούν με ένα κάπως αναβαθμισμένο απολυτήριο μέσω τράπεζας θεμάτων.
Στη Γερμανία το απολυτήριο το έπαιρναν παλιά μετά από 13 έτη. Πριν από μια δεκαετία ευθυγραμμίστηκαν και οι Γερμανοί με το 12ετές απολυτήριο. Είδαν πως οι εισαχθέντες είχαν μεγάλα ελλείμματα σε γνώσεις και τα περισσότερα κρατίδια επανέφεραν το13ετές απολυτήριο.
-
Ανήκω και εγω σε αυτούς που επιθυμούν την αποδέσμευση του Λυκείου από τις εισαγωγικές. Αυτό μπορεί να γίνει όπως προτάθηκε είτε στη Β' είτε στη Γ' Λυκείου όπου και θα δίνεται το απολυτήριο. Τείνω προς την άποψη της Β' ίσως παράλληλα με αλλαγες σε δημοτικό και Γυμνάσιο: Από Στ' ως Β' Γυμνασιου να είναι το γυμνάσιο και Γ' Γυμνασιου ως Β' Λυκείου το Λύκειο.
Η τελευταία τάξη να είναι αποκλειστικά προετοιμασία για τις πανελλαδικές, να παρέχεται βέβαια δωρεάν στα σχολεία και να παρέχεται επίσης διδασκαλία στα ειδικά μαθήματα (γλώσσες, αρμονία, σχέδιο κλπ) τα οποία ενώ εξετάζονται πανελλαδικά, παραδόξως δεν προσφέρονται στο δημόσιο σχολείο (εκτός ελαχίστων περιπτώσεων)!
Και η ύλη να μην είναι τόσο συγκεκριμένη και καθορισμένη που να οδηγεί σε βαθμούς κοντά στο 20 (ειδικά τωρα με τα λιγότερα μαθήματα όπως συνέβαινε κ στις δέσμες) γεγονός που με τη σειρά του συχνά οδηγεί σε πολύ δύσκολα θέματα εξετάσεων. Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο θα είχε αξία τι είχε μάθει και απορροφήσει ο μαθητής κατά τη διάρκεια όλων των χρόνων του σχολείου.
Βέβαια, όλα αυτά είναι ωραίο να τα συζητάμε αλλά καμία κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση δεν έχει γίνει τα τελευταία 25 χρόνια. Και δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο λόγο παρά τα συμφέροντα της παραπαιδείας.
Επίσης συχνά έχουμε την τάση να θεωρούμε το σύστημα της δικης μας εποχής (εννοώ όταν είμασταν εμείς μαθητές) καλύτερο από τα άλλα και κυρίως τα κατοπινά.
-
Βέβαια, όλα αυτά είναι ωραίο να τα συζητάμε αλλά καμία κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση δεν έχει γίνει τα τελευταία 25 χρόνια. Και δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο λόγο παρά τα συμφέροντα της παραπαιδείας.
Σ' αυτό έχεις μεγάλο δίκιο. Από την άλλη, όσο δεν τα συζητάμε καν, επειδή θεωρούμε δεδομένο ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, μειώνουμε ακόμα περισσότερο τις πιθανότητες να συμβεί κάτι.
Και μια μιλάμε για εξετάσεις, θα ήθελα επίσης να προσθέσω κάτι που είχα αναφέρει και σε άλλο topic, ότι κατά τη γνώμη μου, αντί για τις πολυάριθμες προαγωγικές εξετάσεις, θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο τρεις εισαγωγικές εξετάσεις:
στην ΣΤ" Δημοτικού για την εισαγωγή στο Γυμνάσιο, στην Γ' Γυμνασίου για την εισαγωγή στο Λύκειο και στη Γ' Λυκείου για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο.
Θα ήταν μια καλή ευκαιρία για τους μαθητές να κάνουν επανάληψη στις βασικές γνώσεις κάθε βαθμίδας πριν πάνε στην επόμενη, αλλά και για να δοκιμάσουν το εύρος των δυνάμεών τους. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι σε περίπτωση αρνητικών αποτελεσμάτων θα είχαν στη διάθεσή τους αρκετές καλές διεξόδους (τεχνικής κυρίως) εκπαίδευσης της επιλογής τους.
-
Κι εγω συμφωνώ με τις εξετασεις μόνο από βαθμίδα σε βαθμίδα οι οποίες δεν πρέπει να είναι δύσκολες αλλά να αποτελούν μια βάση γνωσεων απαραίτητη για να συνεχίσει καποιος. Τις ετήσιες μάλλον περιττές τις βρίσκω και μειώνουν πολύ τον συνολικό χρόνο του σχολικού έτους ο οποίος που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πιο δημιουργικά.
-
Όλα τα συστήματα εισαγωγής από την μεταπολίτευση και δω ως στόχο ειχαν την καταπολέμηση της παραπαιδείας. Το αντίθετο εφεραν αποτέλεσμα.
Λοιπόν, είναι γελοίο να μιλάμε για καταπολέμηση παραπαιδείας, όταν το σχολειο δεν εχει εκπαιδευτικούς, όταν τα τμηματα μαθητων είναι μεγάλα, όταν χάνονται μαθήματα, όταν υπάρχει μια τράπεζα θεματων, όταν η νοοτροπία πλεον μαθητων και γονεων είναι στην συνειδηση τους ένα και το αυτό σχολειο+φροντιστηριο=εκπαιδευση κλπ κλπ...
Ακομα και καποιοι παράμετροι να απαλοιφούν η παραπαιδεια θα κανει χρυσες δουλειες "πακετων" προσφορων. Η ευθυνη βαραινει ολους.
Οι "κύκλοι" ηταν το αγριότερο συστημα επιλογης εισαγωγής. Υλη απεριόριστη και απροσδιόριστη σε μεγαλο μέρος της.
Οι Δεσμες επισης σκληρο ως προς την επιλογή, αλλα με υλη περιορισμενη συγκριτικά με το προηγούμενο.
Η υλη τωρα ως έχει ας μην σχολιάσω....
Ειμαι κατά όλων των εξετάσεων προαγωγικων και απολυτηρίων. Δεν προσφέρουν τιποτα και δεν χρειαζονται σε τιποτα. Οι βασικες γνωσεις παίρνονται σε ολη την 12χρονη πορεια και ο εκπαιδευτικος γνωριζει τις δυναμεις του καθενος. δεν χρειαζεται να τον εξετάσει και στο τελος της χρονιάς. Εργασιες και συχνα διαγωνίσματα επαναληπτικα καλυπτουν τις τελικες εξετασεις.
Η περιγραφική αξιολόγηση είναι μια καλή ιδέα που εχουν προτείνει παιδαγωγοί. Οπου δειχνει γνωσεις, ικανότητες ,δεξιοτητες ,συμμετοχή κλπ κλπ...
Όλα τα γνωστικα αντικείμενα, όλοι οι κλάδοι γνωσης πρεπει να διδάσκονται στο σχολειο με σωστο καταμερισμο ωρών. Οι εισαγωγικες να διενεργούνται μετα το περας της βασικης 12χρονης εκπαιδευσης, είτε από τα ιδια τα πανεπιστημια, είτε υπο την αιγίδα του υπ.παιδειας με εξετασεις 6 μηνες μετα.
-
Λοιπόν, είναι γελοίο να μιλάμε για καταπολέμηση παραπαιδείας, όταν το σχολειο δεν εχει εκπαιδευτικούς, όταν τα τμηματα μαθητων είναι μεγάλα, όταν χάνονται μαθήματα, όταν υπάρχει μια τράπεζα θεματων, όταν η νοοτροπία πλεον μαθητων και γονεων είναι στην συνειδηση τους ένα και το αυτό σχολειο+φροντιστηριο=εκπαιδευση κλπ κλπ...
Τα περισσότερα προβλήματα που περιγράφεις υπήρχαν και παλιότερα, όμως δεν γίνονταν τόσα φροντιστήρια.
Τουλάχιστον όταν εγώ ήμουν μαθήτρια, φροντιστήρια γίνονταν στη Γ' Λυκείου γιατί το επίπεδο δυσκολίας των θεμάτων ήταν δυσανάλογα υψηλό συγκριτικά με τη δουλειά που μπορούσε να γίνει στις λίγες ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων ή ακόμα, γιατί κάποια μαθήματα (π.χ σχέδιο) δεν διδάσκονταν καθόλου.
Στις υπόλοιπες τάξεις, παρόλο που και μεγάλες ήταν και κακογραμμένα βιβλία είχαν και οι καθηγητές δεν ήταν πάντα οι καλύτεροι, φροντιστήρια έκαναν μόνο οι αδύναμοι μαθητές, ενώ οι υπόλοιποι το θεωρούσαμε αυτονόητο ότι θα διαβάζαμε μόνοι μας.
Στην πορεία του χρόνου παρατηρήθηκε μια αλλαγή στη νοοτροπία. Φροντιστήριο δεν έκανε πια μόνο αυτός που είχε πραγματικά ανάγκη λόγω κενών ή λόγω ελλιπούς διδασκαλίας, αλλά και πάρα πολλοί καλοί μαθητές που δεν το είχαν καθόλου ανάγκη (είχαν όμως χρήματα για ξόδεμα). Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα "ιδιαίτερα" τα πραγματοποιούσαν σε καθημερινή βάση οι ίδιοι οι γονείς (εφόσον μπορούσαν) με τη δικαιολογία ότι διαφορετικά το παιδί δεν θα διάβαζε τίποτα.
Νομίζω ότι πολλοί μαθητές εθίστηκαν στη λογική της "μασημένης" τροφής (ίσως και επειδή το πρότυπο του μορφωμένου δεν ήταν πια τόσο ελκυστικό) και αντιμετώπιζαν την όλη διαδικασία σαν κάτι υποχρεωτικό που ήθελαν να διεκπεραιώσουν με τον ευκολότερο τρόπο.
Η νοοτροπία σαφώς δεν αλλάζει εύκολα. Αλλά αν δεν προσπαθήσεις (και καμία ουσιαστική προσπάθεια δεν έχει γίνει, πέραν της ενισχυτικής διδασκαλίας), δεν πρόκειται να αλλάξει στο ελάχιστο.
Η παιδεία είναι ένας χώρος όπου οι όποιοι σχεδιασμοί αποδίδουν μακροπρόθεσμα ούτως ή άλλως. Όσο επιδιώκουμε μόνο βραχυπρόθεσμα οφέλη, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι δραματικά.
Και πιστεύω ακράδαντα ότι πρώτοι από όλους, θα έπρεπε οι εκπαιδευτικοί να προτείνουν λύσεις, αντί να ασχολούνται μονίμως μόνο με τις μεταθέσεις, τους διορισμούς και τα μισθολογικά τους (όχι ότι αυτά δεν είναι πολύ σημαντικά).
Θα έπρεπε να έχουν άποψη για το πώς θέλουν να είναι το σχολείο και να την καταθέτουν σε κάθε ευκαιρία.
Ειμαι κατά όλων των εξετάσεων προαγωγικων και απολυτηρίων. Δεν προσφέρουν τιποτα και δεν χρειαζονται σε τιποτα. Οι βασικες γνωσεις παίρνονται σε ολη την 12χρονη πορεια και ο εκπαιδευτικος γνωριζει τις δυναμεις του καθενος. δεν χρειαζεται να τον εξετάσει και στο τελος της χρονιάς. Εργασιες και συχνα διαγωνίσματα επαναληπτικα καλυπτουν τις τελικες εξετασεις.
Η περιγραφική αξιολόγηση είναι μια καλή ιδέα που εχουν προτείνει παιδαγωγοί. Οπου δειχνει γνωσεις, ικανότητες ,δεξιοτητες ,συμμετοχή κλπ κλπ...
Συμφωνώ μαζί σου ότι οι πολλές εξετάσεις δεν χρειάζονται και ότι αρκούν τα επαναληπτικά διαγωνίσματα και οι εργασίες.
Όμως, φοβάμαι ότι κατά τη μετάβαση σε επόμενη βαθμίδα είναι απαραίτητες. Μην ξεχνάς ότι συχνά οι εκπαιδευτικοί υπό την πίεση των γονιών περνάνε χαριστικά στην επόμενη βαθμίδα κάποιους μαθητές, πετώντας ουσιαστικά το μπαλάκι στους επόμενους εκπαιδευτικούς για να καλύψουν τα όποια προβλήματα.
Οι εισαγωγικες να διενεργούνται μετα το περας της βασικης 12χρονης εκπαιδευσης, είτε από τα ιδια τα πανεπιστημια, είτε υπο την αιγίδα του υπ.παιδειας με εξετασεις 6 μηνες μετα.
Οι έξι μήνες νομίζω είναι λίγοι για μια σοβαρή προετοιμασία εντός του σχολείου. Χρειάζεται τουλάχιστον ένας χρόνος. Τώρα αν αυτός θα είναι η Γ' Λυκείου ή μια επιπλέον χρονιά είναι συζητήσιμο.
Πάντως, νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι το απολυτήριο θα πρέπει να δίνεται σε διαφορετική χρονική περίοδο από αυτήν των πανελλαδικών.
-
Τουλάχιστον όταν εγώ ήμουν μαθήτρια, φροντιστήρια γίνονταν στη Γ' Λυκείου γιατί το επίπεδο δυσκολίας των θεμάτων ήταν δυσανάλογα υψηλό συγκριτικά με τη δουλειά που μπορούσε να γίνει στις λίγες ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων ή ακόμα, γιατί κάποια μαθήματα (π.χ σχέδιο) δεν διδάσκονταν καθόλου.
Στις υπόλοιπες τάξεις, παρόλο που και μεγάλες ήταν και κακογραμμένα βιβλία είχαν και οι καθηγητές δεν ήταν πάντα οι καλύτεροι, φροντιστήρια έκαναν μόνο οι αδύναμοι μαθητές, ενώ οι υπόλοιποι το θεωρούσαμε αυτονόητο ότι θα διαβάζαμε μόνοι μας.
Στην πορεία του χρόνου παρατηρήθηκε μια αλλαγή στη νοοτροπία. Φροντιστήριο δεν έκανε πια μόνο αυτός που είχε πραγματικά ανάγκη λόγω κενών ή λόγω ελλιπούς διδασκαλίας, αλλά και πάρα πολλοί καλοί μαθητές που δεν το είχαν καθόλου ανάγκη. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα "ιδιαίτερα" τα πραγματοποιούσαν σε καθημερινή βάση οι ίδιοι οι γονείς (εφόσον μπορούσαν) με τη δικαιολογία ότι διαφορετικά το παιδί δεν θα διάβαζε τίποτα.
Νομίζω ότι πολλοί μαθητές εθίστηκαν στη λογική της "μασημένης" τροφής (ίσως και επειδή το πρότυπο του μορφωμένου δεν ήταν πια τόσο ελκυστικό) και αντιμετώπιζαν την όλη διαδικασία σαν κάτι υποχρεωτικό που ήθελαν να διεκπεραιώσουν με τον ευκολότερο τρόπο.
Μεγάλη αλήθεια το παραπάνω.
Τώρα στο θέμα που άνοιξες, η αποδέσμευση του λυκείου από τις πανελλήνιες εξετάσεις πρέπει να γίνει οπωσδήποτε και το λέω καιρό τώρα, το θέμα είναι με ποιον τρόπο. Νομίζω θα μπορούσε να γίνει ως εξής:
- Αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών όλων των μαθημάτων στο λύκειο, ώστε όλα τα μαθήματα να είναι "γενικής παιδείας" (δηλ. υποχρεωτικά για όλους) και να είναι ισότιμα στο απολυτήριο. Εισαγωγικές εξετάσεις για τριτοβάθμια μετά τη λήψη του απολυτηρίου, όπου ο βαθμός του απολυτηρίου είτε θα παίζει κάποιο ρόλο, είτε καθόλου (πιο εύκολο θα ήταν να μην παίζει ρόλο, για αντικειμενικούς λόγους...). Η χρονική απόσταση μεταξύ λήψης απολυτηρίου και συμμετοχής σε εισαγωγικές εξετάσεις θα πρέπει να είναι εύλογη (π.χ. 1 μήνας τουλάχιστον), που σημαίνει εξετάσεις και μέσα Ιουλίου...
- Αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης (π.χ. συμπίεση δημοτικού έως την 5η τάξη, 3 τάξεις γυμνασίου και 3 τάξεις λυκείου), ώστε οι μαθητές να παίρνουν απολυτήριο στα 17 (με όλα τα μαθήματα "γενικής παιδείας"), και μετά να ακολουθεί προπαρασκευαστικό έτος εντός των λυκείων, όπου θα διδάσκονται τα μαθήματα που θα δηλώσουν ότι σκοπεύουν να εξεταστούν για εισαγωγή στις τριτοβάθμιες σχολές που τους ενδιαφέρουν, συν να διδάσκονται 1-2 μαθήματα επιλογής για διεύρυνση πνεύματος (π.χ. φιλοσοφία, λογοτεχνία, επιστήμες κλπ, ανάλογα τι έχουν επιλέξει: δηλ. όσοι θα θέλουν να δώσουν θετικά μαθήματα, να επιλέγουν μόνο μεταξύ φιλοσοφίας κλπ, ενώ όσοι επιλέξουν θεωρητικά μαθήματα, να επιλέγουν επιστήμες). Προφανώς (ή όχι τόσο προφανώς) τα μαθήματα αυτού του έτους θα έχουν ήδη διδαχθεί στο λύκειο, απλά εδώ θα γίνεται εμβάθυνση και προετοιμασία για τις εξετάσεις.
Ο 2ος τρόπος, που ανέφερα παραπάνω, είναι μάλλον ανεφάρμοστος στην ελληνική πραγματικότητα, επειδή φαίνεται πιο πολυέξοδος για το κράτος, ενώ θα υπήρχαν και σφοδρές αντιδράσεις από φροντιστήρια, αφού το προπαρασκευαστικό έτος θα τα αντικαθιστούσε ουσιαστικά.
-
Μα, σε υλη ηδη γνωστη κατα το 95% για ποιο προπαρασκευαστικό έτος μιλάμε?
-
Α δεν ξέρω.. εγώ μια σκέψη εξέφρασα. Πώς ακριβώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί, είναι ένα άλλο θέμα.
π.χ. στο προπαρασκευαστικό έτος θα μπορούσε να γίνεται εμβάθυνση στην ύλη και αντίστοιχη προετοιμασία για τις εισαγωγικές εξετάσεις. Δεν ξέρω αν λειτουργεί έτσι σε κάποια χώρα, ή υπάρχει καλύτερη εναλλακτική για "προπαρασκευαστικό έτος".
-
Μα, σε υλη ηδη γνωστη κατα το 95% για ποιο προπαρασκευαστικό έτος μιλάμε?
Ύλη γνωστή τα λατινικά ή το σχέδιο; Ή θα τα ενέτασσες στα μαθήματα γενικής παιδείας;
Ακόμα και η επεξεργασία άγνωστου κειμένου στα αρχαία θέλει το χρόνο της. Το ίδιο φαντάζομαι ότι ισχύει και μαθήματα των άλλων κατευθύνσεων που απαιτούν πιο εξειδικευμένες γνώσεις.
-
ΟΛΑ ειναι σε υλη διδαγμένη, ακομα και αυτο το αγνωστο δεν περιμενεις να προετοιμαστεις μονο στην γ λυκειου. Γιατι να υπαρχει ενας ολοκληρος χρόνος, οταν η υλη ειναι αρκετα περιορισμενη?
Θα τα ενέτασσα στα γενικης παιδειας, οχι μονο αυτά αλλά ΟΛΑ τα μαθηματα.
Προθαλαμος προετοιμασιας για τα πανεπιστημια δεν θα ηθελα τη βασικη εκπαιδευση. Υπαρχουν πολλα αντικειμενα να διδαχτουν τα παιδια :)
-
Γιατι να υπαρχει ενας ολοκληρος χρόνος, οταν η υλη ειναι αρκετα περιορισμενη?
Γιατί χρειάζεται χρόνος για εμπέδωση, όταν το αντικείμενο είναι καινούργιο ή όταν τα θέματα των εξετάσεων είναι μεγάλης δυσκολίας. Αν κατεβάσεις πάλι το επίπεδο δυσκολίας, ώστε να αποτελεί μάθημα γενικής παιδείας, δημιουργείς πρόβλημα στην παρακολούθηση μαθημάτων στα πανεπιστήμια.
Μόνο το μάθημα της Γλώσσας θα μπορούσε να δοθεί, χωρίς περαιτέρω προπαρασκευή.
YΓ. Το Λύκειο δεν είναι βαθμίδα βασικής εκπαίδευσης. Γι' αυτό και δεν είναι υποχρεωτικό.
-
Να μην ρίξεις κανενα επιπεδο. Τί θα πει γενικης παιδειας?
-
Το λύκειο όμως θα έπρεπε να είναι βαθμίδα υποχρεωτικής εκπαίδευσης (το 12ετές σχολείο που κάποιοι "φωνάζουμε" τόσα χρόνια), αλλά ίσως με εξετάσεις προαγωγής από γυμνάσιο σε λύκειο, ώστε όσοι δεν πληρούν κάποια ελάχιστα κριτήρια για το γενικό λύκειο, να κατευθύνονται αλλού (π.χ. επαλ, όπου κι εκεί θα πρέπει να είναι υποχρεωτική η φοίτηση).
-
Να μην ρίξεις κανενα επιπεδο. Τί θα πει γενικης παιδειας?
Γενικής παιδείας σημαίνει ότι το μάθημα δεν έχει υψηλό βαθμό εξειδίκευσης και δυσκολίας, ώστε να είναι προσιτό και σ' αυτούς που δεν έχουν ιδιαίτερη κλίση στο συγκεκριμένο μάθημα, αλλά παρ' όλα αυτά ενδιαφέρονται γι' αυτό.
Τα περισσότερα μαθήματα στα οποία εξετάζεσαι για το πανεπιστήμιο, πλην αυτού της Γλώσσας-Έκθεσης ή της Ιστορίας, είναι υψηλού επιπέδου εξειδίκευσης, γιατί αποτελούν τη βάση παρακολούθησής του.
@Landau
Το πρόβλημα δεν είναι αν θα είναι 12χρονη η υποχρεωτική εκπαίδευση, αλλά αν η εξειδικευμένη εκπαίδευση που θα λαμβάνει κανείς μετά τη βασική θα ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντα και στις δεξιότητες του.
Αν κάτι αξίζει, είτε είναι υποχρεωτικό είτε προαιρετικό, σου προκαλεί το ενδιαφέρον.
-
@ apri, συμφωνώ απόλυτα με όλα όσα αναφέρεις στο τελευταίο ποστ. :)
-
Γενικής παιδείας σημαίνει ότι το μάθημα δεν έχει υψηλό βαθμό εξειδίκευσης και δυσκολίας, ώστε να είναι προσιτό και σ' αυτούς που δεν έχουν ιδιαίτερη κλίση στο συγκεκριμένο μάθημα, αλλά παρ' όλα αυτά ενδιαφέρονται γι' αυτό.
Τα περισσότερα μαθήματα στα οποία εξετάζεσαι για το πανεπιστήμιο, πλην αυτού της Γλώσσας-Έκθεσης ή της Ιστορίας, είναι υψηλού επιπέδου εξειδίκευσης, γιατί αποτελούν τη βάση παρακολούθησής του.
@Landau
Το πρόβλημα δεν είναι αν θα είναι 12χρονη η υποχρεωτική εκπαίδευση, αλλά αν η εξειδικευμένη εκπαίδευση που θα λαμβάνει κανείς μετά τη βασική θα ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντα και στις δεξιότητες του.
Αν κάτι αξίζει, είτε είναι υποχρεωτικό είτε προαιρετικό, σου προκαλεί το ενδιαφέρον.
Ως προς τα "γενικής παιδείας", δεν τίθεται θέμα (από την πλευρά μου τουλάχιστον) περί υψηλού βαθμού εξειδίκευσης και δυσκολίας. Όλα ή τίποτα. Στο σχολείο πρέπει να διδαχθούν από γλώσσα, λογοτεχνία, αρχαία ελληνικά κλπ μέχρι φυσική, χημεία, μαθηματικά, βιολογία, γεωλογία, μουσική, σχέδιο (ναι και σχέδιο θα έπρεπε!) κλπ.
Ένα από τα προβλήματα του σημερινού συστήματος είναι η επανάληψη εννοιών σε διαφορετικές τάξεις, π.χ. στη φυσική κάνουν λίγο μηχανική στη β γυμνασίου και μετά ξανά στην α λυκείου και μετά επιπλέον στη γ λυκείου (χώρια το μπέρδεμα με τα κατεύθυνσης και γενικής παιδείας). Μέγα λάθος κατ' εμένα. Πρέπει να υπάρχει μία λογική πορεία και διαβάθμιση στα προγράμματα σπουδών.
Ως προς το θέμα της 12χρονης υποχρεωτική ή μη εκπαίδευσης, φυσικά και είναι πρόβλημα η μη καθιέρωσή του (κατ' εμένα πάντα). Τα ενδιαφέροντα και οι δεξιότητες είναι στην επιλογή του μαθητή για την τριτοβάθμια. Προφανώς αναφέρομαι σε ένα σύστημα όπου το 12ετές σχολείο θα περιλαμβάνει μόνο υποχρεωτικά μαθήματα, χωρίς επιλογές, κατευθύνσεις και προσανατολισμούς..). Ίσως θα μπορούσαν να γίνουν ορισμένες εξαιρέσεις με κάποια μαθήματα επιλογής (π.χ. Σχέδιο Ι υποχρεωτικό και Σχέδιο ΙΙ επιλογή), αλλά έτσι κι αλλιώς τα λέμε όλα αυτά μεταξύ μας γνωρίζοντας ότι τίποτα από αυτά δεν θα εφαρμοστεί στο ορατό μέλλον...
-
Ως προς τα "γενικής παιδείας", δεν τίθεται θέμα (από την πλευρά μου τουλάχιστον) περί υψηλού βαθμού εξειδίκευσης και δυσκολίας. Όλα ή τίποτα. Στο σχολείο πρέπει να διδαχθούν από γλώσσα, λογοτεχνία, αρχαία ελληνικά κλπ μέχρι φυσική, χημεία, μαθηματικά, βιολογία, γεωλογία, μουσική, σχέδιο (ναι και σχέδιο θα έπρεπε!) κλπ.
Καμία διαφωνία ως προς την πληθώρα των αντικειμένων.
Mην μπερδεύεις, όμως, τα αντικείμενα με το βαθμό προσέγγισής τους. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαιτείς την εμβάθυνση σε όλα, γιατί αυτό απαιτεί πολύ χρόνο και ανάλογες δεξιότητες.
Ας πούμε, εσύ καλό είναι να διδαχθείς αρχαία ή και λατινικά ακόμα. Γιατί όμως πρέπει να κάτσεις και να μάθεις π.χ τους πλαγιασμένους υποθετικούς λόγους, αφού κατά πάσα πιθανότητα δεν σε ενδιαφέρουν τέτοιες λεπτομέρειες;
Ή εμένα, θα με ενδιέφερε να διδαχθώ στο πλαίσιο μιας ιστορίας των θετικών επιστημών τις τελευταίες ανακαλύψεις που έχουν γίνει στην πυρηνική φυσική, αλλά γιατί θα πρέπει να τις μάθω στην τελευταία τους λεπτομέρεια;
Είμαι υπέρ της πολύπλευρης γνώσης, αλλά θεωρώ πλέον πολύ δύσκολο να γίνει κάποιος πανεπιστήμων, όσο έξυπνος και να είναι. Από ένα σημείο και πέρα, αφού έχεις μάθει τα βασικά, αναγκαστικά τραβάς κάπου μια γραμμή και εμβαθύνεις σε κάποιους μόνο τομείς. Αλλιώς, κοροϊδεύεις τον εαυτό σου ότι μπορείς να τα μάθεις όλα.
Ένα από τα προβλήματα του σημερινού συστήματος είναι η επανάληψη εννοιών σε διαφορετικές τάξεις, π.χ. στη φυσική κάνουν λίγο μηχανική στη β γυμνασίου και μετά ξανά στην α λυκείου και μετά επιπλέον στη γ λυκείου (χώρια το μπέρδεμα με τα κατεύθυνσης και γενικής παιδείας). Μέγα λάθος κατ' εμένα. Πρέπει να υπάρχει μία λογική πορεία και διαβάθμιση στα προγράμματα σπουδών.
Συμφωνώ απολύτως με την τελευταία επισήμανση. Η γνώση που παρέχεται είναι αποσπασματική και δεν ακολουθεί ούτε λογική ούτε καν χρονολογική πορεία, ώστε τελικά να μένει και κάτι στο μυαλό σου.
Διδασκόμαστε πχ. στην Ιστορία τις διάφορες χρονικές περιόδους εντελώς ανακατεμένες, ενώ δεν υπάρχει καμία συσχέτιση της κάθε ιστορικής περιόδου με την ανάλογη λογοτεχνική παραγωγή της.
Γενικώς, υπάρχει η τάση να μπουκώνονται οι μαθητές με πληροφορίες, αλλά όχι με γνώση.
Ως προς το θέμα της 12χρονης υποχρεωτική ή μη εκπαίδευσης, φυσικά και είναι πρόβλημα η μη καθιέρωσή του (κατ' εμένα πάντα). Τα ενδιαφέροντα και οι δεξιότητες είναι στην επιλογή του μαθητή για την τριτοβάθμια. Προφανώς αναφέρομαι σε ένα σύστημα όπου το 12ετές σχολείο θα περιλαμβάνει μόνο υποχρεωτικά μαθήματα, χωρίς επιλογές, κατευθύνσεις και προσανατολισμούς..).
Εδώ θα διαφωνήσω. Η βασική εκπαίδευση παρέχεται στα εννιά χρόνια.
Τα επόμενα τρία που ακολουθούν είναι η απαρχή της εξειδικευμένης γνώσης, που εντείνεται στην τελευταία τάξη και σε κάποιες περιπτώσεις συνεχίζεται και ολοκληρώνεται στο πανεπιστήμιο, ενώ σε άλλες (π.χ τεχνικά αντικείμενα) όχι.
Επομένως, θα συμφωνούσα με την ιδέα των υποχρεωτικών μαθημάτων και στο Λύκειο, μόνο υπό την έννοια των υποχρεωτικών τομέων. Δηλ. είτε από την αρχή είτε μόνο στην τελευταία τάξη, θα μπορούσε να είναι υποχρεωτικό για όλους να πάρουν μαθήματα όλων των διδασκόμενων γνωστικών αντικειμένων, αλλά να επιλέγουν το επίπεδο εξειδίκευσής τους σ' αυτά (βασικό ή ανώτερο) ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις δεξιότητές τους.
Κι ας πήγαιναν αργότερα, αφού έπαιρναν το απολυτήριο, να δώσουν εξετάσεις για τη σχολή της επιλογής τους.
-
Μου θυμίζει τους Βυζαντινολόγους, Ιστορικούς που δεν μπορουν να ορίσουν τα χρονικά όρια -το πότε ξεκιναει να διαμορφώνεται η νεοελληνική γλωσσα ;D
apri μου, ετσι κι αλλιως πλεον 12 χρονη εγινε στην συνειδηση του κοσμου. Ετσι δεν είναι? όταν περνούν τροπολογιες και προβιβαζουν τους μαθητες με τεχνάσματα τι να λεμε τωρα για 9χρονη?
Επειτα, τί θα πει δευτερεύον μάθημα; Αν εμενα μου αρεσει πολύ μια ξενη γλωσσα, για μενα είναι πρωτεύον μαθημα...
Συμφωνώ με Landau, όλα τα αντικείμενα γνωσης ισοτιμα να είναι και οποιος θελει παραπανω, ας στρωσει τον απαυτό του να μαθει. Ο καθηγητης δεν ειναι μάγος, ουτε το Α.Π. εκεινο που θα ικανοποιησει την επιθυμια και την δόξα καθενος μαθητη.
Εισαγωγικες να στρωθουν και να διαβασουν μονοι τους 2 μηνες και να πανε να γραψουν. Μαθανε πια όλοι το φροντιστηριο και το ιδιαιτερο σε όλα τα μαθηματα....γιαυτο γινονται οκνηροι και αρχιζουν τη μίρλα και ολοι τους φταινε εκτος από τον κακο εαυτό τους...
για i-phone, tamplet και δεν ξερω εγω εχουν να διαθεσουν, για να παρουν κανα βοηθημα από το βιβλιοπωλειο δεν θελουν ουτε να το ανοιξουν...
-
Μου θυμίζει τους Βυζαντινολόγους, Ιστορικούς που δεν μπορουν να ορίσουν τα χρονικά όρια -το πότε ξεκιναει να διαμορφώνεται η νεοελληνική γλωσσα ;D
Μικρό το κακό. Να σου πω εγώ μαθητή που είχα σε ιδιαίτερο (πανέξυπνο κατά τα άλλα) που με ρωτούσε αν οι σταυροφόροι έζησαν προ Χριστού ή μετά.
Τι να πεις για διάσταση απόψεων σε επιμέρους θέματα... Αυτά έχουν χρονική τρικυμία στο μυαλό τους και μεταξύ μας, δεν φταίει μόνο η τεμπελιά τους γι' αυτό. Όλα ανάκατα τα μαθαίνουν.
Εμένα θα μου άρεσε λ.χ να μαθαίνω αρχαία ιστορία και στη λογοτεχνία κείμενα της αρχαίας περιόδου, βυζαντινή ιστορία και μεσαιωνικά κείμενα, νεότερη ιστορία και αντίστοιχα κείμενα. Τώρα διδάσκονται σε μορφή αχταρμά όλες οι λογοτεχνικές περίοδοι ξανά και ξανά.
Κι αν κανείς αντιλαμβάνεται την πορεία της ανθρώπινης σκέψης μέσα στο χρόνο, πες μου το.
Επειτα, τί θα πει δευτερεύον μάθημα; Αν εμενα μου αρεσει πολύ μια ξενη γλωσσα, για μενα είναι πρωτεύον μαθημα...
Συμφωνώ με Landau, όλα τα αντικείμενα γνωσης ισοτιμα να είναι και οποιος θελει παραπανω, ας στρωσει τον απαυτό του να μαθει.
Αν για εσένα το χ μάθημα είναι πρωτεύον στα ενδιαφέροντά σου, πάρε λοιπόν το ανώτερο επίπεδο γνώσης του. Αν δεν είναι, μάθε τουλάχιστον πέντε βασικά πράγματα σ' αυτό. Αυτό λέω.
Γιατί καμιά φορά κυνηγώντας τα πολλά για όλους, χάνουμε και τα βασικά.
Για τις εισαγωγικές να στρωθούν μόνοι τους, με την προϋπόθεση ότι τα θέματα θα ανταποκρίνονται στο επίπεδο των γνώσεων που τους έχεις παράσχει στο μεταξύ. Όμως, εδώ και χρόνια υπάρχει αναντιστοιχία.
Για τις υπόλοιπες τάξεις, συμφωνώ και επαυξάνω. Αλλά πρώτα πρέπει να τους πείσεις ότι αξίζει να κοπιάσεις, προκειμένου να μορφωθείς, πράγμα όχι τόσο αυτονόητο στην εποχή μας (δυστυχώς). :-\
-
ενταξει στα της θεωρητικής δεν τους βαζουν τιποτα το παράλογο ή κατι που ειναι δυσκολο να απαντηθεί.Ας σκεφτουν και κατι. Όλα κονσερβα?... γιαυτο βαριούνται να ανοιξουν βιβλιο, γαιυτο σιχαινονται το διάβασμα, γιατι ειανι όλα "τι κανει νιαου-νιάου" και χανουν την γοητεια. Διαβαζουν αλλα δεν μελετουν. ...και μετα τις εξετασεις δεν διαβαζουν ουτε το μενου στην ταβέρνα ;D
Για την Ιστορια εχεις απολυτο δικιο. Και μεις πρεπει να διαβασουμε 2, 3 αλλα βιβλια για να μπορέσουμε να καταλάβουμε και να συνδεσουμε τον αχταρμά που υπαρχει.
Στο άλλο δε που λες, πως η ιστορια μαζι με το αδελφακι της τη λογοτεχνια εχεις απολυτα δικιο. Θυμαμαι, όταν διαβαζα για τον ΑΣΕΠ εκανα παραλληλα Ιστορια και Ιστορια της λογοτεχνιας. Διαβαζα, ας πουμε, την Παλαια Αθηναικη σχολη την λεγόμενη του Ρομαντισμου και ξεκινουσα από τα ιστορικα γεγονοτα του 1830-1880. Με βοηθουσε να δω καλυτερα τα πραγματα και θυμομουν πολλά περισσοτερα. Μελετώντα δε τη ζωή του ταδε λογοτεχνη, ελεγα μεσα μου "αυτος εζησε το ταδε γεγονος"....φαινεται κουτό και αστειο, αλλα ηταν γοητευτικό!!
* ασε που εβαζα και οπτικο υλικο στο βιντεο και εβλεπα ντοκυμαντερ ιστορικα ή ακομα ακομα και σε cd που ο λογοτέχνης διαβαζε τα εργα του.... Πλουσιο μουσικοχορευτικο πρόγραμμα σου λεω.....πανε αυτές οι εποχές !! ;D
Τώρα? εχω το μεταπτυχιακο αρχαιας κλασικης φιλολογιας και ταχω δει και απ την ανάποδη ....ΟΛΑ !!!
-
Λέτε να μπουν και άλλοι εκπαιδευτικοί σ' αυτή τη συζήτηση;
Άσε που οι περισσότεροι από εμας που κάτι γράψαμε είμαστε εκτός εκπαίδευσης. Είναι λυπηρό, αλλά το θέμα δεν ενδιαφέρει αφού δεν αφορά τα μικροσυμφέροντα μιας ομαδούλας. Είναι και το καλοκαίρι. Ας πούμε πάλι καλά.
Θα ήταν πολύ όμορφο να μπορούσε να συγκροτηθεί μια ομάδα εργασίας από άτομα που έχουν ασχοληθεί πολύ με τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης, που θα επεξεργαζόταν σχέδια βελτίωσης των συνθηκών και αποφυγής των όποιων στρεβλώσεων. Έστω μια ολιγομελής ομάδουλα...
-
Θα ήταν πολύ όμορφο να μπορούσε να συγκροτηθεί μια ομάδα εργασίας από άτομα που έχουν ασχοληθεί πολύ με τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης, που θα επεξεργαζόταν σχέδια βελτίωσης των συνθηκών και αποφυγής των όποιων στρεβλώσεων.
Tι ομάδα και τι επεξεργασία... Και ούτε φταίει το καλοκαίρι ή το pde. Aυτή είναι γενικότερη κατάσταση.
Η κυρίαρχη άποψη επί χρόνια είναι ότι δεν έχει νόημα η όποια συζήτηση μεταξύ των εκπαιδευτικών για τέτοια θέματα, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί τίποτα από τις προτάσεις τους (ακόμα κι αν μια αλλαγή δεν κοστίζει τίποτα στο κράτος) ή γιατί για διάφορους λόγους δεν ενδιαφέρονται να αλλάξει η κατάσταση.
Για μισθολογικά και θέματα διορισμού, όμως, δεν θυμάμαι στο παρελθόν να υπήρχε τέτοια ηττοπάθεια. Οι εκπαιδευτικοί διεκδικούσαν διάφορα, κι ας γινόταν δεκτό το 1/20 ή και τίποτα.
Αντιθέτως, όλα τα υπόλοιπα εκπαιδευτικά θέματα δεν έμπαιναν καν δεύτερα στη συζήτηση.
Δεν θυμάμαι ποτέ καμία πρόταση για βελτίωση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, καμία πρόταση για βελτίωση των προγραμμάτων σπουδών, για την ύλη κλπ. Περίμεναν μονίμως την εκάστοτε νομοθετική ρύθμιση, την οποία άλλοτε δέχονταν και άλλοτε απέρριπταν χωρίς καμία ιδιαίτερη διαπραγμάτευση.
Δεν καταλαβαίνω, γιατί ενώ οι ίδιοι ξέρουν καλύτερα τις συνθήκες δουλειάς, περιμένουν ότι η εξεύρεση προτάσεων για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος είναι δουλειά μόνο του εκάστοτε υπουργού, ο οποίος, ακόμα και καλή πρόθεση να έχει, κατά κανόνα είναι άσχετος με την εκπαίδευση. :-\
-
Το χειρότερο είναι ότι το υπουργείο συμβουλεύεται κάτι επιτροπές Βερεμή και κάτι αντι-παιδαγωγικά ινστιτούτα.. για γέλια και για κλάματα η κατάσταση δηλαδή.
Πάνο, πες ότι μαζευόμαστε 4-5 άτομα (μην έρθεις πίσω, υπάρχει και το σκάιπ ;D ) και καταλήγουμε σε μία έκθεση-πρόταση. Μετά τι; Θα πάμε στο υπουργείο να την υποβάλλουμε στον υπουργό; Οκ.. και μετά; Ποια είναι η πιθανότερη κατάληξή της; Μήπως στο.. recycle bin?
-
Το θέμα είναι εξαιρετικά σημαντικό και ενδιαφέρον.
Το ζήτημα είναι ότι κατά την άποψή μου επειδή το ζήτημα της εισαγωγής και της αποδέσμευσης έχει άμεση σχέση με το συνολικό πρόβλημα της εκπαίδευσης δεν είναι απλή η λύση του. Πάντως σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον αρχικά είναι απαραίτητο να υπάρχει μια συζήτηση και κατάθεση απόψεων για το θέμα.
-
Πάνο, πες ότι μαζευόμαστε 4-5 άτομα (μην έρθεις πίσω, υπάρχει και το σκάιπ ;D ) και καταλήγουμε σε μία έκθεση-πρόταση. Μετά τι; Θα πάμε στο υπουργείο να την υποβάλλουμε στον υπουργό; Οκ.. και μετά; Ποια είναι η πιθανότερη κατάληξή της; Μήπως στο.. recycle bin?
Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο Πάνος. Εγώ πάντως αυτό που σκεφτόμουν είναι ότι αν γενικά γίνονται τέτοιες συζητήσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών και κατατίθενται προτάσεις σε διάφορα θεσμικά όργανα (π.χ ΟΛΜΕ, Ένωση Φιλολόγων, Φυσικών κλπ), θα μπορούσαν από εκεί να καταλήγουν και στο Υπουργείο μια, δυο, δεκαπέντε φορές, σε άσχετες περιόδους, σε απεργιακές περιόδους μεταξύ των άλλων αιτημάτων.
Αν μη τι άλλο θα φαινόταν στην ελληνική κοινωνία ότι οι εκπαιδευτικοί πραγματικά ενδιαφέρονται για τη βελτίωση της παιδείας και ενδεχομένως, να έβρισκαν και άλλους υποστηρικτές.
Και καμιά φορά, δεν ξέρει κανείς την τύχη που μπορεί να είχαν κάποιες από αυτές τις προτάσεις, ειδικά αν το κόστος τους δεν είναι ιδιαίτερο. ::) ::) ::) ::) ::) ::)
-
Αν μη τι άλλο θα φαινόταν στην ελληνική κοινωνία ότι οι εκπαιδευτικοί πραγματικά ενδιαφέρονται για τη βελτίωση της παιδείας και ενδεχομένως, να έβρισκαν και άλλους υποστηρικτές.
το ενδεχομένως apri κάντο βεβαιότητα
μα, "γιατί η κοινωνία εχει ασχημη άποψη για τους εκπαιδευτικους;"
-
Για το θέμα της αποσύνδεσης πρωτεύον ζήτημα είναι ότι παράλληλα με αυτό πρέπει να γίνουν αλλαγές σε όλες τις υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης (προσχολική, 12χρονη υποχρεωτική, τριτοβάθμια).
Αλλαγές και δομής και ουσίας.
Καταρχήν μιας και το θέσατε πολλοί εδώ πρέπει να θεσμοθετηθεί υποχρεωτικά η προσχολική διετής και κατόπιν η δωδεκάχρονη υποχρεωτική σχολική εκπαίδευση.
Σημαντικό είναι να απαλλαγεί το σχολείο από την παπαγαλία, τη βαθμοθηρία, το φορμαλισμό, την αποσπασματικότητα και άλλα δεινά που το κατατρέχουν.
Το σχολείο θα έπρεπε να αναπτύσσει ελεύθερα πνεύματα, να προσφέρει βασικές γνώσεις (που στο σύγχρονο κόσμο δεν σημαίνει απλές και λίγες αλλά το αντίθετο), να αναπτύσσει την κριτική ικανότητα, να καλλιεργεί το αισθητικό κριτήριο του μαθητή κλπ.
Επίσης σημαντικό είναι το απολυτήριο να προσφέρει και κάποια επαγγελματικά δικαιώματα.
Και για αυτό χρειάζεται και μια κοινωνία να μπορεί να απασχολεί αποφοίτους Λυκείου που φυσικά δεν θα έχουν σχέση με τους σημερινούς.
-
....................................................................
Σημαντικό είναι να απαλλαγεί το σχολείο από την παπαγαλία, τη βαθμοθηρία, το φορμαλισμό, την αποσπασματικότητα και άλλα δεινά που το κατατρέχουν.
Το σχολείο θα έπρεπε να αναπτύσσει ελεύθερα πνεύματα, να προσφέρει βασικές γνώσεις (που στο σύγχρονο κόσμο δεν σημαίνει απλές και λίγες αλλά το αντίθετο), να αναπτύσσει την κριτική ικανότητα, να καλλιεργεί το αισθητικό κριτήριο του μαθητή κλπ.
Επίσης σημαντικό είναι το απολυτήριο να προσφέρει και κάποια επαγγελματικά δικαιώματα.
Και για αυτό χρειάζεται και μια κοινωνία να μπορεί να απασχολεί αποφοίτους Λυκείου που φυσικά δεν θα έχουν σχέση με τους σημερινούς.
Πολύ σημαντικά όλα αυτά! Να δούμε ποιός θα τολμήσει να κάνει την τομή! (Εκτός εάν το πρόβλημα διαχρονικά είναι οτι οι ηγεσίες του υπουργείου και οι κυβερνήσεις υπακούουν σε εντολές άνωθεν....)
-
Εγώ χαιρετίζω την κίνηση που έγινε πριν απο λίγα χρόνια όπου δηλαδή ο μαθητής πλέον δήλωνε αν θέλει να δώσει Πανελλήνιες ή όχι δηλαδή να πάρει απολυτήριο με ενδοσχολικές εξετάσεις. Πριν η κατάσταση ήταν τραγική. Ήθελες δεν ήθελες θα έδινες Πανελλήνιες!!!! και για να πάρεις απολυτήριο έπρεπε να δώσεις Πανελλήνιες!!! Καλά τόσο μυαλό ήθελε αυτό για να το σκεφτεί κανείς; έπρεπε να έρθει η κρίση όπου αναρωτήθηκαν πως θα μείωναν τις δαπάνες για τις εξετάσεις (διορθωτές, επιτηρητές, γραφική ύλη κλπ) για να σκεφτούν να κάνουν προαιρετική την συμμετοχή στις Πανελλήνιες;
Όμως, έκαναν μισες δουλειές! Πολύ σωστά παρέχεται η δυνατότητα στον μαθητή να δηλώσει αν θέλει να δώσει Πανελλήνιες, όμως από την άλλη τον αναγκάζεις υποχρεωτικά να ακολουθήσει μια Κατεύθυνση!! αυτό δεν είναι σχήμα οξύμορο;
Μια μεγάλη μερίδα μαθητών δεν ενδιφέρεται για Πανελλήνιες, όμως από την άλλη είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν 5 ώρες την εβδομάδα Μαθηματικά Κατεύθυνσης ή ΑΡχαία κατεύθυνσης; Τι σκοπό εξυπηρετεί αυτό; Ποια λογική έχει;
Την απάντηση την ξέρω.! όλες οι αλλαγές γίνονται με βάση την ποσότητα και όχι την ποιότητα. Αν έλεγαν ότι και η παρακολούθηση της κατεύθυνσης είναι προαιρετική, αυτό θα σήμαινε λιγότερους διορισμούς και μείωση των ωρών διδασκαλίας στα μαθήματα κατεύθυνσης. Κάπου μας αρεσει και σε εμας τους καθηγητές να μην είναι υποχρεωτική η παρακολούθηση κατεύθυνσης...
Πρέπει όμως να αναρωτηθούμε κάποτε: θέλουμε ποιότητα ή ποσότητα;
Η πρότασή μου είναι επομένως: Όσοι δεν επιθυμούν να δώσουν πανελλήνιες να είναι προαιρετική η παρακολούθηση κατεύθυνσης! (και λέω προαιρετική γιατί μπορεί κάποιος πχ να δώσει πανελλήνιες την επόμενη χρονιά ή απλά να θέλει να πάει εξωτερικό για σπουδές χωρίς να δώσει πανελλήνιες και άρα του χρειάζονται οι γνώσεις, ή απλά να θέλει να αποκτήσει τις γνώσεις των μαθημάτων κατεύθυνσης)
-
........ Όσοι δεν επιθυμούν να δώσουν πανελλήνιες να είναι προαιρετική η παρακολούθηση κατεύθυνσης! (........
Αυτό θα ήταν πράγματι μία καλή αρχή, με την προοπτική να γίνουν στη συνέχεια και άλλα βήματα.
-
Και τις ωρες που οι αλλοι κανουν κατευθυνση τι μαθημα θα κανουν ;
-
Και τις ωρες που οι αλλοι κανουν κατευθυνση τι μαθημα θα κανουν ;
Αν δεις την λίστα των μαθημάτων επιλογής της Γ τάξης, αυτά είναι καμια 20αριά! Μπορούν να κάνουν δεύτερη ξένη γλώσσα, καλλιτεχνικά, ή ένα από τα μαθήματα επιλογής που είναι ξεχασμένα...Δεν είναι εκεί το πρόβλημα . Φοβάσαι μην δεν βρεθούν μαθήματα; !!
Πριν από 15-20 χρόνια με τις 4 δέσμες, κάποια περίοδο είχε θεσπιστεί η 5η Δέσμη!!. Σε αυτή πήγαιναν όσοι δεν θα έδιναν πανελλήνιες. Οπότε, αυτό που λέω δεν είναι κάτι το καινούργιο. Έχει εφαρμοστεί στο παρελθόν. Θεωρώ αυτό το σύστημα το καλύτερο. Θες κατευθύνσεις και Πανελλήνιες; ΟΚ, το έχεις. Δεν θες πανελλήνιες; ΟΚ θα έχεις μια πιο light μορφή σπουδών στο Λύκειο. Δεν θα κάνεις κατεύθυνση με το ζόρι!
Παράλληλα , πέρα από την αποδέσμευση του Λυκείου από τις εξετάσεις, θα έχουμε ένα σχολείο αρεστό σε όλους. Καθένας θα έχει τους δικούς του λόγους να του αρέσει το σχολείο, και όχι να τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι.
Άλλος θα χαίρεται που θα πηγαίνει σχολείο γιατί γουστάρει τα Μαθηματικά και θα έχει 5 ώρες την εβδομάδα μαθηματικά, και άλλος γιατί δεν θα κάνει καθόλου Μαθηματικά!
Με το να αναγκάζουν όλους να παρακολουθούν κατευθύνσεις , ακόμα και αυτούς που δεν θα δώσουν πανελλήνιες, κάνουν ένα δύσκολο μισιτό προς μια μεγάλη μερίδα μαθητών, και τους αναγκάζουν να καταφεύγουν στα φροντιστήρια για να παρουν απολυτήριο λυκείου, αφού στο απολυτήριο προσμετρώνται και τα μαθήματα κατεύθυνησης!
Κάποτε πήγαιναν φροντιστήριο όσοι δεν σκάμπαζαν τίποτα. Μετά αυτό άλλαξε και πήγαιναν φροντιστήριο όσοι ήθελαν να μπουν σε κάποια σχολή. Τώρα πάνε φροντιστήριο ΟΛΟΙ ακόμα και αυτοί που δεν ενδιαφέρονται να δώσουν πανελλήνιες, για να καταφέρουν να πάρουν απολυτήριο!!! αυτό είναι το αποτέλεσμα!