Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Ειδικές δομές εκπαίδευσης => Ειδική Αγωγή => Μαθησιακές δυσκολίες => Μήνυμα ξεκίνησε από: syriana στις Απρίλιος 02, 2017, 07:55:29 μμ
-
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ,
ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΙΑΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΕΝΟΣ ΜΑΘΗΤΗ ΜΕ ΔΥΣΛΕΞΙΑ; Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΙ ΛΕΕΙ;
-
Γίνεται υποχρεωτικά επιτροπή από δύο συναδέλφους ίδιας ή, αν δεν υπάρχουν, παρεμφερούς ειδικότητας (πχ δυο διαφορετικοί ξενόγλωσσοι, φυσικός με χημικο, θεολόγος με φιλολογο/κοινωνιολογο) Και οι δυο βαθμολογούν κι έχουν δικαίωμα να κάνουν ερωτήσεις αν και συνήθως αφήνουμε τον υπέυθυνο συνάδελφο της τάξης να αναλάβει πρωτοβουλία.
Το γραπτό δεν αξιολογείται καθόλου, εκλαμβάνεται ως πρόχειρο, εξετάζουμε ένα ένα τα θέματα κατα σειρά και φυσικά μόνο τα θέματα στα οποία έχει εξεταστεί το σύνολο της τάξης και η αξιολόγηση γίνεται αποκλειστικά με βάση τις προφορικές απαντήσεις. Προσοχή στο θέμα της βοηθείας να μην παρασυρθούμε και "υπαγορευσουμε" τις απαντήσεις στον μαθητή, διαφορετικά μεροληπτούμε υπερ του και εις βάρος των υπολοίπων μαθητών που εξετάζονται γραπτά.
-
Οι απαντησεις του μαθητη καταγραφονται απο τον καθηγητη αυτολεξει και αποτελουν την επισημη απαντηση.....οδευτερος εκπ/κος που παραβρισκετε στην εξεταση ειναι κατα προτιμηση εκπ/κος εαε.
-
syriana μήπως εννοείς (προφορική) εξέταση σε διαγώνισμα 3μήνου;
-
Θα συμφωνήσω με την xriana1, αν και καμιά φορά στις προφορικές εξετάσεις οι καθηγητές είναι πιο ελαστικοί. Μιλάω από προσωπική εμπειρία.
-
Οι απαντησεις του μαθητη καταγραφονται απο τον καθηγητη αυτολεξει και αποτελουν την επισημη απαντηση.....οδευτερος εκπ/κος που παραβρισκετε στην εξεταση ειναι κατα προτιμηση εκπ/κος εαε.
Αν μιλάμε για ερωτήσεις σύντομης απάντησης ή κλειστού τύπου, φυσικά ο καθηγητής θα σημειώσει τις απαντήσεις. Διαφορετικά, αυτό δεν γίνεται ... Για εκπαιδευτικό ΕΑΕ, δεν το συζητώ καν, εκτός αν υπάρχει σε Γυμνάσια. Σαφώς για πολλούς και ποικίλους λόγους οι καθηγητές είναι πολύ επιεικείς με μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Πρώτα απ' όλα, θα σας πω αυτό που μας έλεγε μια σύμβουλος ειδικής αγωγής. "Αν τα παιδιά αυτά μείνουν σε κάποιο μάθημα, είναι σαν να τα τιμωρείτε". Οπότε, εννοούσε "Περάστε τους όλους".
-
Αν μιλάμε για ερωτήσεις σύντομης απάντησης ή κλειστού τύπου, φυσικά ο καθηγητής θα σημειώσει τις απαντήσεις. Διαφορετικά, αυτό δεν γίνεται ... Για εκπαιδευτικό ΕΑΕ, δεν το συζητώ καν, εκτός αν υπάρχει σε Γυμνάσια. Σαφώς για πολλούς και ποικίλους λόγους οι καθηγητές είναι πολύ επιεικείς με μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Πρώτα απ' όλα, θα σας πω αυτό που μας έλεγε μια σύμβουλος ειδικής αγωγής. "Αν τα παιδιά αυτά μείνουν σε κάποιο μάθημα, είναι σαν να τα τιμωρείτε". Οπότε, εννοούσε "Περάστε τους όλους".
Αυτό που γραφεις ειναι αυτό που γίνεται ή αυτό που θα πρέπει να γίνεται;;;
-
Αν μιλάμε για ερωτήσεις σύντομης απάντησης ή κλειστού τύπου, φυσικά ο καθηγητής θα σημειώσει τις απαντήσεις. Διαφορετικά, αυτό δεν γίνεται ... Για εκπαιδευτικό ΕΑΕ, δεν το συζητώ καν, εκτός αν υπάρχει σε Γυμνάσια. Σαφώς για πολλούς και ποικίλους λόγους οι καθηγητές είναι πολύ επιεικείς με μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες. Πρώτα απ' όλα, θα σας πω αυτό που μας έλεγε μια σύμβουλος ειδικής αγωγής. "Αν τα παιδιά αυτά μείνουν σε κάποιο μάθημα, είναι σαν να τα τιμωρείτε". Οπότε, εννοούσε "Περάστε τους όλους".
"μαθησιακές δυσκολίες" είναι συνώνυμο με "δυσλεξία" ?
-
Δεν είναι συνώνυμα! Η δυσλεξία είναι μία από τις μαθησιακες δυσκολίες που ευτυχώς δεν αποκλείει τον μαθητή από την μάθηση, όταν ο εκπαιδευτικος και οι γονείς το χειριστούν σωστά. Υπάρχει μάλιστα η άποψη ότι η δυσλεξια δεν είναι καν μαθησιακή δυσκολία αλλά διαφορετικός τρόπος μάθησης. Αντίθετα από άλλες μαθησιακες δυσκολίες η δυσλεξια απαντάται μόνο σε μαθητές με ανώτερο ή τουλάχιστον μέσο δείκτη νοημοσύνης.
Η διαδικασία είναι αυτή που περιγράφει η raclette
-
Ανέφερα σε αυτό το θέμα τον όρο "μαθησιακές δυσκολίες", γιατί όλοι οι συνάδερφοι που έχω γνωρίσει ως τώρα, πολύ πιο παλιοί από εμένα, αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο και τους μαθητές με δυσλεξία και τους μαθητές με άλλες μαθησιακές δυσκολίες, π.χ. τον μαθητή με διάγνωση για οριακή νοημοσύνη, εφ' όσον εξετάζονται προφορικά μόνο.
Συμφωνώ κι εγώ ότι η διαδικασία είναι αυτή που περιγράφει η raclette. Αν βέβαια μιλάμε για πανελλαδικές, η διαδικασία διαφέρει κάπως.
Επίσης, να προσθέσω ότι έχω συναντήσει αρκετά παιδιά με δυσλεξία. Ωστόσο, μόνο σε μία περίπτωση μαθητή που οι γονείς του ήταν καθηγητές, το παιδί είχε κάποια βοήθεια. Στις άλλες περιπτώσεις συνήθως δεν γίνεται καμιά προσπάθεια από μέρους των γονέων για βοήθεια των παιδιών τους. Αρκούνται στο χαρτί της προφορικής εξέτασης.
Επίσης είναι και οικονομικοί παράγοντες που αποτρέπουν τους γονείς να ζητήσουν βοήθεια για το παιδί τους. Είχα έναν εξαιρετικό μαθητή στην Β΄και στην Γ΄Λυκείου στην Ιστορία Γενικής και του έβαζα πάντοτε 20. Όταν ήρθαν φέτος οι γονείς του το συζήτησα μαζί τους, και μου είπαν ότι ο γιος τους έχει δυσλεξία, αλλά δεν πήραν χαρτί γι΄αυτό, και σταμάτησαν και την βοήθεια σε ειδικό κέντρο γιατί ο πατέρας έμεινε άνεργος. Κανένας άλλος καθηγητής δεν τους είχε πει τίποτε για το θέμα.
Xriana, αυτό που αναφέρω είναι αυτό που έχω δει να συμβαίνει κατ' επανάληψη.
-
Ανέφερα σε αυτό το θέμα τον όρο "μαθησιακές δυσκολίες", γιατί όλοι οι συνάδερφοι που έχω γνωρίσει ως τώρα, πολύ πιο παλιοί από εμένα, αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο και τους μαθητές με δυσλεξία και τους μαθητές με άλλες μαθησιακές δυσκολίες, π.χ. τον μαθητή με διάγνωση για οριακή νοημοσύνη, εφ' όσον εξετάζονται προφορικά μόνο.
Συμφωνώ κι εγώ ότι η διαδικασία είναι αυτή που περιγράφει η raclette. Αν βέβαια μιλάμε για πανελλαδικές, η διαδικασία διαφέρει κάπως.
Επίσης, να προσθέσω ότι έχω συναντήσει αρκετά παιδιά με δυσλεξία. Ωστόσο, μόνο σε μία περίπτωση μαθητή που οι γονείς του ήταν καθηγητές, το παιδί είχε κάποια βοήθεια. Στις άλλες περιπτώσεις συνήθως δεν γίνεται καμιά προσπάθεια από μέρους των γονέων για βοήθεια των παιδιών τους. Αρκούνται στο χαρτί της προφορικής εξέτασης.
Επίσης είναι και οικονομικοί παράγοντες που αποτρέπουν τους γονείς να ζητήσουν βοήθεια για το παιδί τους. Είχα έναν εξαιρετικό μαθητή στην Β΄και στην Γ΄Λυκείου στην Ιστορία Γενικής και του έβαζα πάντοτε 20. Όταν ήρθαν φέτος οι γονείς του το συζήτησα μαζί τους, και μου είπαν ότι ο γιος τους έχει δυσλεξία, αλλά δεν πήραν χαρτί γι΄αυτό, και σταμάτησαν και την βοήθεια σε ειδικό κέντρο γιατί ο πατέρας έμεινε άνεργος. Κανένας άλλος καθηγητής δεν τους είχε πει τίποτε για το θέμα.
Xriana, αυτό που αναφέρω είναι αυτό που έχω δει να συμβαίνει κατ' επανάληψη.
Μαθητής με διάγνωση για οριακή νοημοσύνη (χωρίς διάγνωση και για κάτι άλλο) γίνεται να εξετάζεται μόνο προφορικά;
-
Μαθητής με διάγνωση για οριακή νοημοσύνη (χωρίς διάγνωση και για κάτι άλλο) γίνεται να εξετάζεται μόνο προφορικά;
Οχι!
Προφορικη εξεταση δικαιουνται οι μαθητες με ειδικες μαθησιακες δυσκολιες (δυσλεξια, δυσαριθμησια, δυσαναγνωσια, δυσγραφια) και με Διαχυτες Αναπτυξιακες Διαταραχες.
Δεν δικαιουνται ολες οι μαθησιακες δυσκολιες!
Η οριακη ή η ελαφρα καθυστερηση δικαιουται διακριτικη επιεικεια και χαμηλοτερο μεσο ορο (ακριβως ποσο δεν θυμαμαι)
-
Δυστυχώς δεν έχουν διαφορετικό μ.ο.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν μόνο όσοι εξετάζονται διαφορετικά (δυσλεξία, τυφλοί, κλπ).
Είναι μια μεγάλη αδικία για τα παιδιά με κάτω του φυσιολογικού νοητικού.
-
Ανέφερα σε αυτό το θέμα τον όρο "μαθησιακές δυσκολίες", γιατί όλοι οι συνάδερφοι που έχω γνωρίσει ως τώρα, πολύ πιο παλιοί από εμένα, αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο και τους μαθητές με δυσλεξία και τους μαθητές με άλλες μαθησιακές δυσκολίες, π.χ. τον μαθητή με διάγνωση για οριακή νοημοσύνη, εφ' όσον εξετάζονται προφορικά μόνο.
Δε διαφωνώ ότι άγνοια δικαιολογεί αυτό τον τρόπο,
Όμως:
'Οσο κι αν:
orthopedagogy (http://cliniquemultisens.com/en/service/orthopedagogy/)
An orthopedagogical approach is pertinent for individuals of all ages who are experiencing (or are thought to display) any of the following impairments or disorders (non-exhaustive list):
- learning disabilities stemming from expressive language disorders (dyslexia-dysorthographia, dysphasia, primary language disorder)
learning disabilities (general and/or specific)
autism spectrum disorders (autism, tsa, pdd, asperger syndrome)
loss of hearing (peripheral and/or central hearing)
non-verbal learning disorder (nld)
learning disability specific to math (dyscalculia)
attention deficit disorder with/without hyperactivity (add/adhd)
syndromic or non-syndromic intellectual development disorders (id, intellectual retardation, borderline intellectual functioning)
Θα ήθελα να βλέπω την λειτουργική ερμηνεία του ρόλου της εκπαίδευσης (και όχι "αγωγής"...δε χρειάζεται πια...δεν είναι "λειτουργικό" για την εποχή μας το "μοντάρισμα αγωγής", όπως σε παλαιότερες εποχές που "το έπαιρνε" αυτό το είδος εκαπίδευσης) κοινή για όλους : Είτε με , είτε άνευ (πχ δυσκολιών στη μάθηση όποιου είδους και ποσού).
Στο "θέμα" που κολλάνε (και αντιδρούν) στα παραπάνω οι περισσότεροι (ακόμα χειρότερα οι της "ειδικής" εκπαιδευτικοί) είναι το:
Πώς θα γίνουν όλα αυτά; Είναι αδύνατον {Ειδικά για αυτά τα παιδιά!!} "Αυτά που λες είναι θεωρητικολογίες" είναι το καλύτερο που μπορεί να απαντήσουν, γιατί μπορεί να πουν και χειρότερα.......Τους δικαιολογώ:
Η αιτιακή ερμηνεία (στο πως θα επιτευχθούν όλα αυτά) ΔΕ μπορεί να διδαχθεί σε κανένα μεταπτυχιακό ή "μεταπτυχιακό" ΑΝ δεν κατέει ο εκπαιδευτικός το σκοπό (λειτουργική ερμηνεία) και να επεξεργάζεται διαρκώς και σε κάθε "ειδική περίπτωση" (είτε "ειδικής" είτε γενικής εκπαίδευσης) τον τρόπο να φέρει αποτέλεσμα.
Πχ σε σχέση με τις εξετάσεις, έχω παραθέσει παλιότερα ένα "πως":
http://www.pde.gr/index.php?topic=25927.msg565150#msg565150
Δική μου προσέγγιση για την αξιολόγηση των μαθητών είναι:
Μια προσέγγιση που θα μπορούσε να ακολουθείται κατά την αξιολόγηση μαθητών με Μ.Δ. στα μαθήματα των Φυσικών Επιστημών είναι η ανάλυση έργου (κατά βήματα), όπου ο/η μαθητής/τρια ξεδιπλώνει την σκέψη του/της ως απάντηση στην ίδια ερώτηση/διατύπωση που τίθεται και στους μαθητές χωρίς Μ.Δ.. Η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί κυρίως σε ερωτήσεις/διατυπώσεις με τη μορφή προβλημάτων και ασκήσεων (πχ 3ο, 4ο θέμα), δείχνοντας το «ύφος» της αξιολόγησης κατά την προφορική αξιολόγηση των μαθητών με Μ.Δ. και σε άλλης μορφής θέματα (πχ Σωστό-Λάθος, συμπλήρωση κενών, πολλαπλής επιλογής, συσχετισμού, σειροθέτησης, ομαδοποίησης, αναγνώρισης, ολοκλήρωσης κλπ). Η χρήση, επίσης, της πολυαισθητηριακής προσέγγισης, όπου ο/η εκπαιδευτικός εφιστά την προσοχή στον/στην μαθητή/τρια μέσω της άμεσης επαφής μαζί του/της κατά τη διάρκεια της προφορικής εξέτασης (πχ κινήσεις- όραση, ήχοι, ελαφρό άγγιγμα) ενδείκνυνται.
Τίτλος βήματος: Περιγραφή της διαδικασίας: [Τι αξιολογείται (βαθμολογείται) (/100)]
1. Διατύπωση της ερώτησης. Ο/η μαθητής/τρια διαβάζει την ερώτηση και ο/η καθηγητής/τρια την ξαναδιαβάζει προφορικά ώστε να βεβαιωθεί ότι έγινε αντιληπτή από τον μαθητή/τρια.
2. «Περί τίνος πρόκειται;» Ο/η καθηγητής/τρια ρωτά τον/την μαθητή/τρια να του/της πει σε τι αναφέρεται η ερώτηση/διατύπωση (δλδ. ποια κατάσταση αφορά) Αν ο/η μαθητής/τρια κατανοεί τι συμβαίνει/τι αφορά η ερώτηση/διατύπωση. [(20/100)]
3. Διαχωρισμός δεδομένων από ζητούμενα. Ο/η καθηγητής/τρια ρωτά τον/την μαθητή/τρια «τι μας δίνει η ερώτηση/διατύπωση και τι μας ζητά;». Αν ο/η μαθητής/τρια μπορεί και σε ποιο βαθμό να διαχωρίσει αυτό/ά που του/της δίνει η ερώτηση/διατύπωση από αυτό/ά που του/της ζητά με τον σωστό τρόπο. [(20/100)]
4. Ανάκληση θεωρίας Ο/η καθηγητής/τρια ρωτά τον/την μαθητή/τρια «τι πρέπει να θυμηθούμε για να απαντήσουμε σωστά;» Αν ο/η μαθητής/τρια μπορεί να ανακαλέσει τη θεωρία που έχει διδαχθεί και τους τύπους (αν χρειάζονται) που είναι απαραίτητοι για να απαντήσει σωστά. [(15/100)]
5. Αποτελεσματική χρήση Ο/η καθηγητής/τρια ρωτά τον/την μαθητή/τρια «τι πρέπει να κάνουμε για να απαντήσουμε σωστά;» Αν ο/η μαθητής/τρια μπορεί να περιγράψει την διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει για να χρησιμοποιήσει σωστά το/τα δεδομένο/α μέσω της θεωρίας για να απαντήσει το/τα ζητούμενα. (20/100)
6. Αποτελεσματική εφαρμογή Ο/η καθηγητής/τρια προτρέπει τον/την μαθητή/τρια να εφαρμόσει την διαδικασία που αποφάσισε για να απαντήσει στην ερώτηση/διατύπωση Αν ο μαθητής/τρια μπορεί να συνδυάσει όλη την παραπάνω διαδικασία για να απαντήσει σωστά. (20/100)
7. Αποτέλεσμα Ο/η καθηγητής/τρια ρωτά τον μαθητή/τρια «Άρα, τελικά ποιά είναι η απάντησή σου;» Σωστό αποτέλεσμα (5/100)
Αν ο/η μαθητής/τρια, παρά την αναμονή απάντησης στο κάθε βήμα, δεν μπορεί να προχωρήσει περαιτέρω, παίρνει τους βαθμούς που συγκέντρωσε ως εκείνη την χρονική στιγμή και ο/η καθηγητής/τρια προχωρά στην επόμενη ερώτηση. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο 4ο στάδιο της ανάκλησης της θεωρίας, όπου πρέπει να δοθεί ο κατάλληλος χρόνος και η ενθάρρυνση στον/στην μαθητή/τρια με Μ.Δ..Στο τέλος της συνολικής αξιολόγησης ο/η μαθητής/τρια ερωτάται: «Θέλεις να ξαναδούμε κάποια ερώτηση;» κι αν απαντήσει θετικά για κάποια/ες ερώτηση/σεις του/της θυμίζουμε που είχε φτάσει στην συγκεκριμένη ερώτηση και προχωράμε όπως παραπάνω για την/τις ερώτηση/σεις που θέλει να ξαναπροσπαθήσει.
Οι εξεταστές είναι 3 (1ος-2ος-αναθμολογητής στην περίπτωση απόκλισης των 2 προηγούμενων>10). Ο βαθμός του καθενός μπαίνει ανεξάρτητα (ΔΕΝ ΣΥΝΕΝΟΟΥΝΤΑΙ).
Δεν συνενοούνται μεταξύ τους.
Έχουν το χρόνο όσο οι μαθητές επεξεργάζονται τα θέματα στις αίθουσες να συζητήσουν μεταξύ τους τα θέματα, παρότι δεν θα έχουν εκδοθεί αναλυτικές οδηγίες διόρθωσης (καθώς αυτές εκδίδονται αργότερα).
Δεν λέμε αν το είπε σωστά η λάθος. Ούτε αν το είπε λάθος δεν του λέμε "λάθος ξαναπροσπάθησε".Βοηθάμε τον/την μαθητή/-τρια να ξεδιπλώσει τη σκέψη του χωρίς νύξεις για τη σωστή απάντηση, δημιουργώντας το ευνοϊκό συναισθηματικό περιβάλλον κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Για αυτό άλλωστε δίνεται περισσότερος, αλλά εύλογος, χρόνος (πέραν του 3ωρου) στην συνολική διάρκεια δυνατής παραμονής όλων των μαθητών. Ο καθένας μαθητής δηλώνει στους επιτηρητές ότι τελείωσε στην αίθουσα που γράφουν και περιμένει τη σειρά του, αφού δώσει το τετράδιο του να επικολληθεί το αυτοκόλλητο, να πάει στην αίθουσα που τον περιμένουν οι αξιολογητές. Σε κάθε τέτοια αίθουσα διεξάγονται ταυτόχρονα πολλές εξετάσεις από τριάδες αξιολογητών.
-
Μαθητής με διάγνωση για οριακή νοημοσύνη (χωρίς διάγνωση και για κάτι άλλο) γίνεται να εξετάζεται μόνο προφορικά;
Οι διαγνώσεις μαθητών που είχα εγώ δεν μιλούν μόνο για οριακή νοημοσύνη. Στην έκθεση του ΚΕΔΔΥ ή του Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου αναφερόταν κι αυτό. Πάντως, μαθητές με οριακή νοημοσύνη τους εξετάζαμε μόνο προφορικά (όχι με δική μας πρωτοβουλία, φυσικά, αλλά μετά από ενημέρωση από τον διευθυντή, αφού το ανέφερε και στη διάγνωση).
-
Η αιτιακή ερμηνεία (στο πως θα επιτευχθούν όλα αυτά) ΔΕ μπορεί να διδαχθεί σε κανένα μεταπτυχιακό ή "μεταπτυχιακό" ΑΝ δεν κατέει ο εκπαιδευτικός το σκοπό (λειτουργική ερμηνεία) και να επεξεργάζεται διαρκώς και σε κάθε "ειδική περίπτωση" (είτε "ειδικής" είτε γενικής εκπαίδευσης) τον τρόπο να φέρει αποτέλεσμα.
Για μένα, αυτό είναι το Α και το Ω της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τι σκοπό έχω, ποια "βεντάλια" μέσων έχω στη διάθεση μου για να επιλέξω ανάλογα με το δυναμικό μου ώστε να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Και εδώ μπαίνει το θέμα των διαθέσιμων μέσων :) Άνοιξες τεράστια συζήτηση, χαίρομαι ωστόσο όταν ακούω και άλλες φωνές που κινούνται σε αυτή τη λογική. ;D
ΥΓ. Μου άρεσε πολύ το "κατέει"!
-
Οι διαγνώσεις μαθητών που είχα εγώ δεν μιλούν μόνο για οριακή νοημοσύνη. Στην έκθεση του ΚΕΔΔΥ ή του Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου αναφερόταν κι αυτό. Πάντως, μαθητές με οριακή νοημοσύνη τους εξετάζαμε μόνο προφορικά (όχι με δική μας πρωτοβουλία, φυσικά, αλλά μετά από ενημέρωση από τον διευθυντή, αφού το ανέφερε και στη διάγνωση).
Τώρα να σου πω ότι η διάγνωση είναι παράνομη; να στο πω.
Κάποτε έστειλε και σε εμάς το ΚΕΔΔΥ κάποια διάγνωση που έλεγε το αμίμητο, ότι μπορεί να δίνει προφορικά (παιδί με νοητικό) με την σύμφωνη γνώμη του Συλλόγου Διδασκόντων. Φυσικά έπεσε ένα τηλέφωνο στο ΚΕΔΔΥ και τους είπα ευγενικά αυτό που προτείνετε να κάνουμε ως σύλλογος είναι παράνομο και βασικά η πρότασή σας δεν προβλέπεται σε κάποιο νόμο (το είπα κομψά), αποτέλεσμα; το έκοψαν νωρίς, αλλά η ζημιά είχε γίνει και είχαν βγει κάποιες γνωματεύσεις παιδιών με νοητικό στην πιάτσα. Σίγουρα υπήρχαν σχολεία που παρανόμησαν. Για την ιστορία την ευθύνη δεν την έχει μόνο το ΚΕΔΔΥ ή το Ι.Π. αλλά και ο Σύλλογος που τα εφαρμόζει.
Αυτά.
Αντί να γράφουν παράνομες προτάσεις στους γνωματεύσεις θα μπορούσαν να κάνουν έγγραφα αιτήματα ώστε να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο και να προβλεφθεί κάτι και για τα παιδιά αυτά. Ύπνος...
-
Τώρα να σου πω ότι η διάγνωση είναι παράνομη; να στο πω.
Η ενημέρωση για τον τρόπο εξέτασης των μαθητών γίνεται σε σύλλογο στην αρχή της χρονιάς. Εμείς απλώς εφαρμόζαμε όσα μας είπε ο διευθυντής, ότι οι τάδε μαθητές εξετάζονται μόνο προφορικά. Μετά κοίταξα τις διαγνώσεις και είδα ότι όντως γράφει για προφορική εξέταση. Ωστόσο, αναφέρει "προτείνεται" προφορική εξέταση. Αυτό το "προτείνεται" είναι αρκετά ασαφές. Βέβαια, σε μαθητή με δυσλεξία δεν υπάρχει το "προτείνεται", μόνο που δεν θυμάμαι το ρήμα.
-
Η ενημέρωση για τον τρόπο εξέτασης των μαθητών γίνεται σε σύλλογο στην αρχή της χρονιάς. Εμείς απλώς εφαρμόζαμε όσα μας είπε ο διευθυντής, ότι οι τάδε μαθητές εξετάζονται μόνο προφορικά. Μετά κοίταξα τις διαγνώσεις και είδα ότι όντως γράφει για προφορική εξέταση. Ωστόσο, αναφέρει "προτείνεται" προφορική εξέταση. Αυτό το "προτείνεται" είναι αρκετά ασαφές. Βέβαια, σε μαθητή με δυσλεξία δεν υπάρχει το "προτείνεται", μόνο που δεν θυμάμαι το ρήμα.
Καλο ειναι, οταν λεει ο διευθυντης οτι υπαρχπυν καθητες με ειδικες μαθησιακες δυσκολιες ή με μαθησιακες δυσκολιες γενικα, αμεσα να βλεπουν οι συναδελφοι που τους εχουν στην ταξη τος γνωματευσεις τους.
Και δεν ειναι μονο για το πώς προτεινεται να γινει η εκεταση τους, αλλα και για την εικονα των καθητων
-
Η ενημέρωση για τον τρόπο εξέτασης των μαθητών γίνεται σε σύλλογο στην αρχή της χρονιάς. Εμείς απλώς εφαρμόζαμε όσα μας είπε ο διευθυντής, ότι οι τάδε μαθητές εξετάζονται μόνο προφορικά. Μετά κοίταξα τις διαγνώσεις και είδα ότι όντως γράφει για προφορική εξέταση. Ωστόσο, αναφέρει "προτείνεται" προφορική εξέταση. Αυτό το "προτείνεται" είναι αρκετά ασαφές. Βέβαια, σε μαθητή με δυσλεξία δεν υπάρχει το "προτείνεται", μόνο που δεν θυμάμαι το ρήμα.
Πολλά παιδιά φέρνουν το χαρτί στη μέση της χρονιάς, φαινόμενο που παρατηρείται ιδιαίτερα στη γ' λυκείου.
Στο νομό που είμαι, υπάρχει κέντρο που δίνει μαζικά χαρτιά τα οποία γράφουν μόνο το εξής: "προτείνεται προφορική εξέταση λόγω δυσλεξίας." Αυτό. Τίποτα άλλο. Καμία παραπάνω πληροφορία. Τι κάνει κάποιος σε αυτή την περίπτωση;
-
Τα παιδιά με σοβαρό νοητικό πρόβλημα, τα οποία θα έπρεπε να είναι σε ειδικό σχολείο αλλά δεν είναι εφικτό αντιμετωπιζονται με ιδιαίτερη ελαστικότητα. Πράγματι, αν ο σύλλογος συμφωνεί εξετάζονται προφορικά. Αυτό διευκολύνει την βαθμολογία καθώς κατά κανόνα είναι αδύνατον να αφήσουμε αυτά τα παιδιά στην ίδια τάξη
-
Πολλά παιδιά φέρνουν το χαρτί στη μέση της χρονιάς, φαινόμενο που παρατηρείται ιδιαίτερα στη γ' λυκείου.
Στο νομό που είμαι, υπάρχει κέντρο που δίνει μαζικά χαρτιά τα οποία γράφουν μόνο το εξής: "προτείνεται προφορική εξέταση λόγω δυσλεξίας." Αυτό. Τίποτα άλλο. Καμία παραπάνω πληροφορία. Τι κάνει κάποιος σε αυτή την περίπτωση;
Αν προτείνεται προφορική εξέταση τι το διαφορετικό μπορεί να κάνει ο εκπαιδευτικός;
-
Όταν η περίπτωση του παιδιού εμπίπτει στις προβλεπόμενες, το πιστοποιητικό λέει ρητά, "πρέπει να εξετάζεται προφορικά". Όταν λέει "προτείνεται" δεν είναι νόμιμη η προφορική εξέταση στις τελικές εξετάσεις. Στα τεστ τώρα και το ωριαίο διαγώνισμα, αν θέλει ο καθηγητής, εξετάζει προφορικά.
-
Όταν η περίπτωση του παιδιού εμπίπτει στις προβλεπόμενες, το πιστοποιητικό λέει ρητά, "πρέπει να εξετάζεται προφορικά". Όταν λέει "προτείνεται" δεν είναι νόμιμη η προφορική εξέταση στις τελικές εξετάσεις. Στα τεστ τώρα και το ωριαίο διαγώνισμα, αν θέλει ο καθηγητής, εξετάζει προφορικά.
Σε όλες τις διαγνώσεις που έχω δει, ΚΕΔΔΥ, ΕΚΨΥΕ ή ιατροπαιδαγωγικού κέντρο, η διατύπωση λέει "προτείνεται" ή "συνιστάται". Έχεις δει εσύ κάποια διατύπωση που να καθιστά υποχρεωτική την προφορική εξέταση;
-
Μα η προφορικη εξευαση ειναι υπιχρεωτικη μονο αν το ζητησει ο μαθητης. Ειναι δηλαδη υπιχρεωτικη για το σχολειο, οχι για το μαθητη. Η γνωματευση του κεδδυ δεν απευθυνεται μονο στο σχολειο. Προτεινει, λοιπον, το εδδυ την προφορικη εξεταση γιατι κρινει πτι ο μαθητης θα ανταποκριθει καλυτερα, αλκα δεν μπιρει να το επιβαλλει.
Αλλωστα το κεδδυ τιποτα δεν μπιρει να επιβαλλει, μονο να προτεινει
-
Όταν η περίπτωση του παιδιού εμπίπτει στις προβλεπόμενες, το πιστοποιητικό λέει ρητά, "πρέπει να εξετάζεται προφορικά". Όταν λέει "προτείνεται" δεν είναι νόμιμη η προφορική εξέταση στις τελικές εξετάσεις. Στα τεστ τώρα και το ωριαίο διαγώνισμα, αν θέλει ο καθηγητής, εξετάζει προφορικά.
Δεν εξεταζει αν θελει ο καθηγητης προφορικα. Αν ο μαθητης επιλεκει να εκεταζευσι προφορικα, ο καθηγητης τον εξεταζει προφορικα. Μπορει να τον βαλει να γραψει για να μην στοχοποιηθει στην ταξη, αλλα το γραπτο δεν λαμβανεται υποψη
Επισης, η προφορικη εξεταση ειναι νομιμη αν ο μαθητης εμπιπτει στος κατηγοριες πιυ εξεταζονται προφορικα και αναφερονται στο νομο. Ειτε η γνωματευση λεει προτεινευαι ειτε λεει πρεπει ειτε λεει θελω ειτε οτιδηποτε!
-
Δεν εξεταζει αν θελει ο καθηγητης προφορικα. Αν ο μαθητης επιλεκει να εκεταζευσι προφορικα, ο καθηγητης τον εξεταζει προφορικα. Μπορει να τον βαλει να γραψει για να μην στοχοποιηθει στην ταξη, αλλα το γραπτο δεν λαμβανεται υποψη
Επισης, η προφορικη εξεταση ειναι νομιμη αν ο μαθητης εμπιπτει στος κατηγοριες πιυ εξεταζονται προφορικα και αναφερονται στο νομο. Ειτε η γνωματευση λεει προτεινευαι ειτε λεει πρεπει ειτε λεει θελω ειτε οτιδηποτε!
Αν ένας μαθητής, που έχει καταθέσει διάγνωση η οποία προτείνει προφορική εξέταση, επιθυμεί να εξεταστεί γραπτώς στις προαγωγικές/απολυτήριες εξετάσεις, ο κηδεμόνας (ή ο ίδιος ο μαθητής, αν είναι ενήλικος) καταθέτει αίτηση. Σε κάθε γραπτό του μαθητή, αναγράφεται ευκρινώς από το μαθητή "Επιθυμώ να εξεταστώ γραπτώς", το οποίο υπογράφεται από τον καθηγητή του μαθήματος και σφραγίζεται από το διευθυντή.
-
Δυστυχώς, πολλοί μαθητές δεν γνωρίζουν ότι εάν διαγνωστούν με δυσλεξία δεν μπορούν να εισαχθούν και να φοιτήσουν στις ελκυστικές (λόγω οικονομικής κρίσης) σχολές αστυνομίας, στρατού, ικάρων, ναυτικών δοκίμων και πυροσβεστικής. Καλό είναι να ενημερώνονται από τα ΚΕΔΔΥ ή το σχολείο τους, πριν επιλέξουν την προφορική εξέταση, για να μην έχουμε δράματα στην Γ' Λυκείου, όταν διαβάζουν τις προκηρύξεις των παραπάνω σχολών. :'( :'( :'(
-
Η δυσλεξια δεν είναι κάτι που επιλέγει κάποιο παιδί ή γονιός. Είτε υπάρχει η διάγνωση είτε όχι, ο δυσλεξικος μαθητής και ο δυσλεξικος άνθρωπος συναντά δυσκολίες με τις οποίες θα παλεύει μια ζωή. Μια από αυτές είναι η αδυναμία αποστήθισης στειρων καταλόγων, η δυσκολία στον προσανατολισμό και η αργή ψυχοκινητικη ταχύτητα. Και ενώ είναι ανόητο να σκαρφίζεται κάνεις μια τέτοια δυσκολία μόνο και μόνο για να αποφύγει την γραπτή εξέταση είναι εξίσου ανόητο να την αγνοεί.
Από την άλλη πλευρά, η προσωπική μου εμπειρία δείχνει ότι κανένας μαθητής που είναι σε θέση να εξεταστεί γραπτά δεν θα προτιμήσει το να σταθεί μπροστά σε 2 καθηγητές και να κληθεί να δώσει απαντήσεις σε πραγματικό χρόνο. Είναι πολύ πιο στρεσογονα κατάσταση από την γραπτή εξέταση. Τα παιδιά με δυσλεξια αντιμετωπιζονται με ιδιαίτερη δυσπιστία ακριβώς λόγω της ευστροφιας που τα χαρακτηρίζει.
-
Η δυσλεξια δεν είναι κάτι που επιλέγει κάποιο παιδί ή γονιός. Είτε υπάρχει η διάγνωση είτε όχι, ο δυσλεξικος μαθητής και ο δυσλεξικος άνθρωπος συναντά δυσκολίες με τις οποίες θα παλεύει μια ζωή. Μια από αυτές είναι η αδυναμία αποστήθισης στειρων καταλόγων, η δυσκολία στον προσανατολισμό και η αργή ψυχοκινητικη ταχύτητα. Και ενώ είναι ανόητο να σκαρφίζεται κάνεις μια τέτοια δυσκολία μόνο και μόνο για να αποφύγει την γραπτή εξέταση είναι εξίσου ανόητο να την αγνοεί.
Από την άλλη πλευρά, η προσωπική μου εμπειρία δείχνει ότι κανένας μαθητής που είναι σε θέση να εξεταστεί γραπτά δεν θα προτιμήσει το να σταθεί μπροστά σε 2 καθηγητές και να κληθεί να δώσει απαντήσεις σε πραγματικό χρόνο. Είναι πολύ πιο στρεσογονα κατάσταση από την γραπτή εξέταση. Τα παιδιά με δυσλεξια αντιμετωπιζονται με ιδιαίτερη δυσπιστία ακριβώς λόγω της ευστροφιας που τα χαρακτηρίζει.
Η δυσλεξία είναι μόνο μια από τις πολλές μαθησιακές δυσκολίες που υπάρχουν και εν μέρει, είναι και ένας όρος ομπρέλα που περιλαμβάνει ποικιλία συμπτωμάτων, τα οποία δεν εμφανίζονται πάντα στο σύνολό τους. Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι από το σύνολο των προφορικά εξεταζομένων που έχω συναντήσει στην πορεία μου μέχρι τώρα στην εκπαίδευση -και είναι 10 χρόνια πλέον, δεν είναι λίγα-, είναι μετρημένες στα δάχτυλα οι περιπτώσεις που ήταν καθαρή δυσλεξία: να είναι δηλαδή ιδιαίτερα εύστροφα παιδιά με τεράστια αδυναμία στο γραπτό λόγο, στον προσανατολισμό, κλπ. Οι υπόλοιπες περιπτώσεις ήταν εντελώς διαφορετικές, για να μην μιλήσω για ένα παιδί που εξέτασα προφορικά στις πανελλήνιες και 1 μήνα μετά που τον συνάντησα τυχαία και με αναγνώρισε, παραδέχτηκε ανοιχτά ότι πήρε το χαρτί στη β' λυκείου γιατί σε ένα χρόνο δεν προλάβαινε να μάθει ορθογραφία. Έτσι του είπε αυτός που τον εξέτασε. Επίσης, έχω βρεθεί σε σχολείο που αυτομάτως όλοι οι προφορικά εξεταζόμενοι ζητούσαν αναβαθμολόγηση, το οποίο σημαίνει επανάληψη της εξέτασης με επιτροπή, γιατί θεωρούσαν δεδομένο ότι οι προφορικοί εξετάζονται δύο φορές.
Κλείνοντας, θέλω να πω το εξής: το πρόβλημα με τις μαθησιακές δυσκολίες -οι οποίες δεν περιορίζονται μόνο στο σχολείο, πολύ σωστά είπες ότι με αυτές τις δυσκολίες παλεύουμε μια ζωή- είναι ότι τις αντιμετωπίζουμε μόνο σε σχέση με τη σχολική επίδοση, όπως κάνουμε με τα πάντα στο εξεταστικοκεντρικό σύστημα. Κοινώς, μας νοιάζει πώς ένα τέτοιο παιδί θα αποδώσει στα διαγωνίσματα και στις εξετάσεις. Τα υπόλοιπα, να 'χαμε, να λέγαμε.
-
Η δυσλεξια δεν είναι κάτι που επιλέγει κάποιο παιδί ή γονιός. Είτε υπάρχει η διάγνωση είτε όχι, ο δυσλεξικος μαθητής και ο δυσλεξικος άνθρωπος συναντά δυσκολίες με τις οποίες θα παλεύει μια ζωή. Μια από αυτές είναι η αδυναμία αποστήθισης στειρων καταλόγων, η δυσκολία στον προσανατολισμό και η αργή ψυχοκινητικη ταχύτητα. Και ενώ είναι ανόητο να σκαρφίζεται κάνεις μια τέτοια δυσκολία μόνο και μόνο για να αποφύγει την γραπτή εξέταση είναι εξίσου ανόητο να την αγνοεί.
Από την άλλη πλευρά, η προσωπική μου εμπειρία δείχνει ότι κανένας μαθητής που είναι σε θέση να εξεταστεί γραπτά δεν θα προτιμήσει το να σταθεί μπροστά σε 2 καθηγητές και να κληθεί να δώσει απαντήσεις σε πραγματικό χρόνο. Είναι πολύ πιο στρεσογονα κατάσταση από την γραπτή εξέταση. Τα παιδιά με δυσλεξια αντιμετωπιζονται με ιδιαίτερη δυσπιστία ακριβώς λόγω της ευστροφιας που τα χαρακτηρίζει.
Πολύ γενίκευση βλέπω. Αλλά, έτσι μας μάθανε, ΟΚ.
Ακριβώς:
Η δυσλεξία είναι μόνο μια από τις πολλές μαθησιακές δυσκολίες που υπάρχουν και εν μέρει, είναι και ένας όρος ομπρέλα που περιλαμβάνει ποικιλία συμπτωμάτων, τα οποία δεν εμφανίζονται πάντα στο σύνολό τους.
Κλείνοντας, θέλω να πω το εξής: το πρόβλημα με τις μαθησιακές δυσκολίες -οι οποίες δεν περιορίζονται μόνο στο σχολείο, πολύ σωστά είπες ότι με αυτές τις δυσκολίες παλεύουμε μια ζωή- είναι ότι τις αντιμετωπίζουμε μόνο σε σχέση με τη σχολική επίδοση, όπως κάνουμε με τα πάντα στο εξεταστικοκεντρικό σύστημα. Κοινώς, μας νοιάζει πώς ένα τέτοιο παιδί θα αποδώσει στα διαγωνίσματα και στις εξετάσεις. Τα υπόλοιπα, να 'χαμε, να λέγαμε.
ΑΥΤΟΙ/ΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ. Έτσι μας μάθανε κι εμάς απ'την κοιλιά της μάνας μας.
Δικαιολογημένος...Που λέει και η διαφήμιση...!!
-
Δεν καταλαβαίνω σε ποιο σημείο γενικευω; Αναφέρομαι συγκεκριμένα στην δυσλεξια από όλες τις υπόλοιπες μαθησιακες δυσκολίες (αν και προσωπικά προτιμώ την άποψη ότι η δυσλεξια αποτελεί διαφορετικό τρόπο μάθησης ή αντίληψης παρά για δυσκολία. Οι διαφοροποιησεις που περιγράφουν ένα δυσλεξικο άτομο μπορεί να ποικίλουν από άτομο σε άτομο αλλά υπάρχει ένα πλαίσιο. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να έχει άψογο προσανατολισμό αλλά αργή ψυχοκινητικη ταχύτητα. Σε τελική ανάλυση τα δυσλεξικα άτομα μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά.)
Το να εξετάζουμε κάποιον προφορικά δεν σημαίνει του χαριζομαστε. Αν στο μυαλό μας έχουμε το να συμπληρωνουμε οι ίδιοι το τεστ ή να βάζουμε τα λόγια στο στόμα τους τότε η παρανόηση βρίσκεται σε εμάς και αδικούμε μαθητές που έχουν ευφυΐα και συχνά την επιθυμία να πετύχουν με το σπαθί τους. Είναι λάθος να βάζουμε τους μαθητές με δυσλεξια στην ίδια κατηγορία με όλους όσους δικαιούνται προφορική εξέταση.
Αυτό είναι γενίκευση.
-
Πραγματικά, οι περιπτώσεις μαθητών με δυσλεξία (πραγματική) και όχι λόγω κάποιας διάγνωσης, με προβληματίζουν ιδιαιτέρως. Είχαμε έναν μαθητή με δυσλεξία, ο οποίος δεν άνοιγε ποτέ βιβλίο όλη την χρονιά. Αυτό είναι φανερό, γιατί ποτέ δεν είχε να απαντήσει κάτι στις ερωτήσεις μας (εγώ ήμουν δεύτερη βαθμολογήτρια). Απαντούσε μόνο τα αυτονόητα, αυτά που δεν θέλουν διάβασμα και αυτά με δυσκολία. Και όμως η διάγνωσή του (προ τριών ετών) έλεγε ότι ο μαθητής αυτός έχει νοημοσύνη πολύ ανώτερη από τον μέσο όρο. Επίσης, με τις απορίες που διατύπωνε περίμενε διευκρινίσεις, που όμως ήταν ουσιαστικά οι απαντήσεις στις ερωτήσεις (φιλολογικά μαθήματα). Μια φορά δεν άντεξα και του λέω: Δεν μπορούμε να το απαντήσουμε αυτό, γιατί είναι σαν να απαντάμε εμείς στην ερώτηση. Μου έχει μείνει η απορία αν έκανα λάθος, αλλά θεωρώ ότι έκανα το σωστό με την στάση μου αυτή.
-
Πραγματικά, οι περιπτώσεις μαθητών με δυσλεξία (πραγματική) και όχι λόγω κάποιας διάγνωσης, με προβληματίζουν ιδιαιτέρως. Είχαμε έναν μαθητή με δυσλεξία, ο οποίος δεν άνοιγε ποτέ βιβλίο όλη την χρονιά. Αυτό είναι φανερό, γιατί ποτέ δεν είχε να απαντήσει κάτι στις ερωτήσεις μας (εγώ ήμουν δεύτερη βαθμολογήτρια). Απαντούσε μόνο τα αυτονόητα, αυτά που δεν θέλουν διάβασμα και αυτά με δυσκολία. Και όμως η διάγνωσή του (προ τριών ετών) έλεγε ότι ο μαθητής αυτός έχει νοημοσύνη πολύ ανώτερη από τον μέσο όρο. Επίσης, με τις απορίες που διατύπωνε περίμενε διευκρινίσεις, που όμως ήταν ουσιαστικά οι απαντήσεις στις ερωτήσεις (φιλολογικά μαθήματα). Μια φορά δεν άντεξα και του λέω: Δεν μπορούμε να το απαντήσουμε αυτό, γιατί είναι σαν να απαντάμε εμείς στην ερώτηση. Μου έχει μείνει η απορία αν έκανα λάθος, αλλά θεωρώ ότι έκανα το σωστό με την στάση μου αυτή.
Αν έχεις ένα μαθητή όλη τη χρονιά, έχεις εικόνα αν οι αδυναμίες του την ώρα της εξέτασης οφείλονται στην έλλειψη μελέτης ή στις ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει, όποιες κι αν είναι αυτές. Μου ΄χει τύχει ευφυέστατος μαθητής να ρωτήσει στην άσκηση συνωνύμων στη γλώσσα "τι σημαίνει αυτή η λέξη;". Γελάσαμε όλοι, συμπεριλαμβανομένου του μαθητή που ήξερε πολύ καλά τι έκανε.
Εμένα περισσότερο με προβληματίζουν οι περιπτώσεις που δεν είναι σαφής η διάγνωση. Όπως ανέφερα, υπάρχουν κέντρα που δίνουν χαρτί 1 σελίδας όλης κι όλης που γράφει το αμίμητο "Προτείνεται προφορική εξέταση λόγω δυσλεξίας" (sic). Καμία άλλη πληροφορία. Και με προβληματίζουν, γιατί δεν με ενδιαφέρει πώς θα εξετάσω το μαθητή, αλλά το τι πρέπει να κάνω για το μαθητή όλη την υπόλοιπη χρονιά πριν φτάσει στις εξετάσεις. Όταν έρθει η ώρα των εξετάσεων, είναι πολύ αργά. Και με ενοχλεί πάρα πολύ το γεγονός ότι η συζήτηση περί μαθησιακών δυσκολιών περιστρέφεται μόνο γύρω από τον τρόπο εξέτασης και δεν ασχολούμαστε με τον τρόπο διδασκαλίας μέσα στην τάξη.
Δεν βάζουμε εμείς όλους τους προφορικά εξεταζόμενους μαθητές στο ίδιο τσουβάλι. Όταν όμως έχουμε ελλιπείς διαγνώσεις, χωρίς προτάσεις για εξατομικευμένη διδασκαλία, σε 25άρια και 27άρια τμήματα, δεν ξέρω τι ακριβώς μπορούμε να κάνουμε. Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι δίνεται το χαρτί για προφορική εξέταση για να κρύψουμε το πρόβλημα και όχι για να το λύσουμε.
ΥΓ. Προς θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι γνωρίζω κάτι ιδιαίτερο πάνω στο θέμα. Προβληματισμούς καταθέτω με βάση τις δικές μου εμπειρίες στη σχολική μου καθημερινότητα.
-
Ένα γενικό σχόλιο και στις 2 σας...και όποιος (από όσους και χωρίς καν username εδώ στο pde) κατάλαβε, κατάλαβε. Δεν είναι στόχος μου να πείσω καμιά σας, που έτσι κι αλλιώς έτσι μας μάθανε απ΄την κοιλιά της μάνας μας {να "διαχειριζόμαστε": Λάθος ρήμα για την "ειδική", γενικά, αν και 99,99% ευκολοφόρετο} και αυτό δεν αλλάζει, το έγραψα πιο πριν,
Και χωρίς να ευαγγελίζομαι ότι ΑΚΟΜΑ και να γίνει κατανοητό το παρακάτω που θα γράψω , θα αλλάξει κάτι.
Απλά στα πλαίσια αυτού έγραψα πριν λίγες μέρες:
Η αιτιακή ερμηνεία (στο πως θα επιτευχθούν όλα αυτά) ΔΕ μπορεί να διδαχθεί σε κανένα μεταπτυχιακό ή "μεταπτυχιακό" ΑΝ δεν κατέει ο εκπαιδευτικός το σκοπό (λειτουργική ερμηνεία) και να επεξεργάζεται διαρκώς και σε κάθε "ειδική περίπτωση" (είτε "ειδικής" είτε γενικής εκπαίδευσης) τον τρόπο να φέρει αποτέλεσμα.
Ξεκινώ (και δε με πολυενδιαφέρει να το κατακτήσει κάποιος) : Είναι ήδη το "κουσούρι" που μας παρέδωσαν οι δάσκαλοι/πρόγονοί μας και πανδύσκολο να εντρυφηθεί:
Ο ίδιος ο χαρακτηρισμός ενός ατόμου (ως: "...." πχ) επιφέρει μεταβολές στη συμπεριφορά του (γενικά αλλά και ειδικότερα σε διάφορες καταστάσεις). Η γνώση του ατόμου ότι (ουσιαστικά) τον αντιμετωπίζουν ("διαχειρίζονται": Λάθος, όπως προείπα) ως "...." πχ οι δάσκαλοί του, το κάνει να τροποποιεί τον τρόπο "επιβιωσής" του στην όποια ομάδα.
Ειδικότερα εμείς οι δασκαλάκοι, είμαστε αβέρτα (χωρίς καμιά φειδώ) στους χαρακτηρισμούς μας ("...." πχ, όπως προείπα) και αυτό ειδικότερα (ιδίως σε 3 χρόνια , erietta) κάνει τους μαθητές μας , ειδικά απέναντι σε μας και όσους το κάνουν (το 99% δλδ) να είναι ακόμα πιο "τροποποημένοι" από ότι είναι με άλλους ανθρώπους ή σε σχέση με το σχολείο γενικά.
Εννοείται agathi ότι δε θα΄θελα ποτέ δάσκαλο να λέει φωναχτά στις ενδοσχολικές εξετάσεις Μαΐου: "Όποιος έχει δυσλεξία να έρθει τώρα να τον εξετάσω προφορικά", μπροστά στους υπόλοιπους συμμαθητές του: Πια. από ένα σημείο και πέρα, αυτός ο μαθητής , τον χαρακτηρισμό ("...." , πχ , μην τα ξαναλέω) τον "κάνει" προτέρημα: You know... Έτσι "δουλεύουν" οι Homo Sapinens και τα Homo Sapiensάκια!!!
Καταλήγω:
Εννοείται ότι όλα αυτά που διαρκώς λέω εδώ στο pde
Είναι υποσκάψεις του ρόλου των ΚΕΔΔΥ. Και εννοείται ότι όταν θίγεται το "ψωμί" (που με "κόπο" αποκτάμε...χα χα!!) η επίθεση είναι άμεση: Εννοείται το γνωρίζω.
Είναι κατακρίσεις του ρόλου μας ως δάσκαλοι και τι ρόλο "βαράμε" στο (κάθε) σχολείο: Αν και είναι και πάλι γνωστόν για το 90% μας..Εννοείται ότι πάλι θα θιχτεί το "ψωμί" Και ειδικά για τους "ειδικούς" δασκάλους.
Εν τέλει (και το λέω σοβαρά):
ΑΝ μας ενδιαφέρει το ουσιαστικό αποτέλεσμα στο κάθε άτομο/νυν παιδί, ίσως να είναι και καλύτερα να μην υπάρχουν "ειδικοί".
Εννοείται θα υπάρξει θύελλα αν κάποιος ασχοληθεί με όσα μόλις έγραψα.
Και εννοείται (και από την εμπειρία μου): Προτιμώ (και με τη νέα Υ.Α. από περσι) σε Τμήματα Ένταξης αποσπασμένους μονίμους χωρίς εμπειρία....Γιατί άμα την "αποκτήσουν" (you know how Masters etc), "βράστα".
-
Δεν είμαι σίγουρη ούτε ότι καταλαβαίνω απόλυτα ούτε ότι συμφωνώ. Αν καταλαβαίνω σωστά, διαφωνώ με το ότι ο εκπαιδευτικος μπορεί να βασιστεί στο ένστικτο και στο φιλότιμο του. Στην τελική όλοι αυτό κάνουν άλλα πόσοι έχουν σωστό ένστικτο; Η ένστασή μου κυρίως έχει να κάνει με το ότι σε αυτό το σημείο δεν με αφορα καθόλου το θέμα "ψωμί" αλλά το θέμα παιδί. Και συγκεκριμένα το δικό μου παιδί. Θα προτιμούσα έναν δάσκαλο χωρίς ένστικτο με κάποια όμως κατανόηση και γνώση του πώς να βοηθήσει το παιδί μου παρά τον δάσκαλο που μου λέει κάθε φορά ότι πάλι τον κράτησε μέσα στο διάλειμμα για να γράψει το σεντόνι από τον πίνακα γιατί "χάζευε" όσο έγραφαν οι άλλοι. Ή από τον δάσκαλο που "λαβαίνοντας υπόψη" ότι υπάρχει δυσλεξικος μαθητής βάζει τεστ χωρίς ερωτήσεις ανάπτυξης πάρα μόνο συμπλήρωσης και αντιστοιχισης και ας σημαίνει αυτό ότι ο δυσλεξικος μαθητής πρέπει να διαβάσει τρεις σελίδες με ερωτήσεις. Ή που όταν κάνει λάθη στην ορθογραφία του γράφει από κάτω αδιάβαστος και τον αναγκάζει να ξαναγράψει τις λέξεις κάμποσες φορές πιστεύοντας ότι έτσι θα τις μάθει. Εγώ αυτό το δυσλεξικο παιδάκι το έστειλα σχολείο και ήξερε να διαβάζει και όταν τελείωσε την Α δημοτικού έπρεπε να του ξαναμαθω από την αρχή, μόνο που αυτή τη φορά είχα να αντιμετωπίσω την άρνηση του και να παλέψω με τον" αυστηρό" διευθυντή που επέμενε ότι έπρεπε να επαναλάβει την τάξη, και να μπει σε τμήμα ένταξης παρά το ότι η λεκτικη του ικανότητα ήταν πολύ πάνω από τον μέσο όρο. Προτιμώ κάποιον που να ξέρει κάπως καλύτερα.
Σε αυτό που συμφωνώ απόλυτα ειναι ο καθορισμός του σκοπού. Στο πείσμα μας να "μάθουμε" τον δυσλεξικο να γράφει και να διαβάζει θυσιαζουμε κάθε άλλο πεδίο μάθησης και πνιγουμε τις φοβερές ικανότητες μάθησης που διαθέτουν.
elranna, πολύ φοβάμαι ότι οι περισσότεροι ενσυνειδητοι εκπαιδευτικοι μοιράζονται τους ίδιους προβληματισμούς με εσένα. Σε αυτό το σημείο συμφωνώ με Sapore για τον καθορισμό στόχων ή σκοπού. Όμως για να το κάνουμε αυτό πρέπει να κατανοήσουμε και να γνωρίσουμε τις ικανότητες και τα όρια των μαθητών ανάλογα με τις δισκολιες τους. Τα όποια ΚΕ.Δ.Δ.Υ είναι κάποιος τρόπος, δεν ξέρω αν είναι καλός ή κακός τρόπος αλλά ειλικρινά πόσοι από εμάς διαβάζουμε όλες τις διαγνώσεις και ακολουθούμε τις υποδείξεις.;. Όταν ζήτησα φέτος από τον διευθυντή μου τις διαγνώσεις των μαθητών με κοίταξε τόσο περίεργα. Κανείς δεν με είχε ενημερώσει για το ποια παιδιά αντιμετωπιζουν δυσκολίες παρά το ότι διδάσκω γλωσσικό μάθημα. Και από την άλλη χρειάστηκε να ζητήσω επανειλημμένα να ενημερωθούν όλοι οι εκπαιδευτικοι που μπαίνουν στην τάξη του δικού μου παιδιού. Ακόμα και όσοι έχουν ενημερωθεί δεν έχουν διαβάσει την διάγνωση.
-
elranna, πολύ φοβάμαι ότι οι περισσότεροι ενσυνειδητοι εκπαιδευτικοι μοιράζονται τους ίδιους προβληματισμούς με εσένα. Σε αυτό το σημείο συμφωνώ με Sapore για τον καθορισμό στόχων ή σκοπού. Όμως για να το κάνουμε αυτό πρέπει να κατανοήσουμε και να γνωρίσουμε τις ικανότητες και τα όρια των μαθητών ανάλογα με τις δισκολιες τους. Τα όποια ΚΕ.Δ.Δ.Υ είναι κάποιος τρόπος, δεν ξέρω αν είναι καλός ή κακός τρόπος αλλά ειλικρινά πόσοι από εμάς διαβάζουμε όλες τις διαγνώσεις και ακολουθούμε τις υποδείξεις.;. Όταν ζήτησα φέτος από τον διευθυντή μου τις διαγνώσεις των μαθητών με κοίταξε τόσο περίεργα. Κανείς δεν με είχε ενημερώσει για το ποια παιδιά αντιμετωπιζουν δυσκολίες παρά το ότι διδάσκω γλωσσικό μάθημα. Και από την άλλη χρειάστηκε να ζητήσω επανειλημμένα να ενημερωθούν όλοι οι εκπαιδευτικοι που μπαίνουν στην τάξη του δικού μου παιδιού. Ακόμα και όσοι έχουν ενημερωθεί δεν έχουν διαβάσει την διάγνωση.
Όταν πάω σε καινούριο σχολείο -δηλαδή κάθε χρονιά, αναπληρώτρια γαρ- ρωτάω πάντα 2 πράγματα πριν μπω στην τάξη. Πού είναι οι διαγνώσεις των προφορικά εξεταζόμενων και αν έχω μαθητές που έχουν χάσει μέλος της οικογένειας τους ή αντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να ξέρω. Και δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα διευθυντής/τρια να με κοιτάξει περίεργα, ακριβώς το αντίθετο θα έλεγα. Θα το ξαναπώ όμως: δεν φτάνει η διάγνωση, αν δεν έχω συγκεκριμένες προτάσεις εξατομικευμένης διδασκαλίας. Η μέση διάγνωση συνήθως έχει μια διατύπωση του τύπου "αγάπη, φροντίδα και προδερμ". Και σε αυτό συμφωνώ απόλυτα με το sapore. Ο στόχος που έχει τεθεί για τα συγκεκριμένα παιδιά είναι εντελώς γενικός και αόριστος. Και για να είμαστε ειλικρινείς, υπόρρητα, ο στόχος είναι να περάσουν την τάξη με οποιονδήποτε τρόπο. Το τι θα έχουν αποκομίσει όλη τη χρονιά είναι δευτερεύουσας σημασίας και μάλλον δεν ενδιαφέρει και κανένα.
Δε νομίζω ότι ο sapore μιλάει για ένστικτο. Μιλάει για ανθρώπους που ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους. Γιατί θεωρητικά, είμαι σίγουρη, ξέρουμε να κάνουμε πολλά. Αλλά τι από αυτά εφαρμόζουμε στην τάξη με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει αποτέλεσμα είναι εντελώς άλλο θέμα.
-
Συναδέλφισσες, προφανώς και δεν μιλάω για ένα "αυθαίρετο" ένστικτο, "και ό,ποιος το'χει"!!
Αλλά,
δε σας προβληματίζει που εδώ και 1 βδομάδα έχουμε "μονοπωλήσει" το "θέμα" 3-4 άτομα, έχοντας επιδωθεί, ουσιαστικά, σε ένα "καταιγισμό" των καλύτερων λογυδρίων;
Πέρα απ'τα λόγια υπάρχει και η πράξη.
Και ας πούμε ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των (άλλων) συναδέλφων δεν υπάρχει ικανότητα "ωραίων λογυδριών", ΟΚ σ'αυτό, αλλά είναι "καλοί" στις πράξεις, ΟΚ: Δεν είναι απαραίτητο (πχ στον πιθανό μέλλοντα αξιολογητή του, χα χα!!) να επιδείξει "ωραία λόγια" ο (κάθε) εκπαιδευτικός, αλλά "ωραίες πράξεις"...
Σας "δείχνει" αυτό η εμπειρία σας;
Εμένα: ΟΧΙ.
Ελαχιστότατοι συνάδελφοι έχουν αναρωτηθεί έστω 1 ερώτηση από αυτά: Τι πρέπει να προσφέρει το σχολείο στον μαθητή του 21ου αιώνα; (http://www.alfavita.gr/special-edition/ti-prepei-na-prosferei-sholeio-ston-mathiti-toy-21oy-aiona)
Έχουν €νδιαφερθεί για άλλα που όλοι μας γνωρίζουμ€, και για αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς οι 3-4 , τίποτα. Και αυτό θα συνεχίσει, και συνεχίζει είτε μας διαβάζουν εδώ , είτε όχι: Δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα.
Και αναφέρομαι πολύ περισσότερο στους "ειδικούς" εκπαιδευτικούς, κάποιοι έχουν ήδη εκφραστεί στην 1η σελίδα αυτού του thread και εγκατέλειψαν μετά, όπως το εξελίξαμε το thread...Άλλα "ξέρουν" αυτοί ή (να το πω απλά): Για την "ειδική", δεν "πιστεύουν" σε όσα "λόγια" λέμε εμείς οι 3-4 και εγκατέλειψαν πια:
Έτσι κι αλλιώς ο μισθός θα π€φτει, συμμετέχουν ή όχι εδώ..
Μπορεί να αλλάξει έτσι κάτι, στην εκπαίδευση γενικά αναφέρομαι, όχι μόνο στην "ειδική";
Απάντηση:
ΟΧΙ.
Και δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε , ΤΑ ΛΟΓΙΑ, έτσι; Αν δεν "πηγαίνουμ€ για σύμβουλοι" εμείς οι 3-4, έτσι;
Εγώ εγκαταλείπω το thread, δεν έχει νόημα, και διαρκώς μου αποδεικνύεται, Δεν πρόκειται ν'αλλάξει τίποτα.
Ό,τι διαγωνισμό "ωραίων λόγων" κι αν διεξάφουμε εμείς οι 3-4:
Δείτε τα άλλα thread του pde, απλά...!
Υ.Γ.: Ούτε με απλές εικονοκλαστικές "φιλοσοφίες" μπορεί να μην έχουν ανοίξει link ούτε 1 φορά στη ζωή τους:
Χρήστος Γιανναράς: «Ζούμε σε ένα πολιτισμικό παράδειγμα, όπου τα πάντα είναι θωράκιση του εγώ» (http://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/epistimi/hristos-giannaras-zoyme-se-ena-politismiko-paradeigma-opoy-ta-panta-einai)
-
Οι απαντησεις του μαθητη καταγραφονται απο τον καθηγητη αυτολεξει και αποτελουν την επισημη απαντηση.....οδευτερος εκπ/κος που παραβρισκετε στην εξεταση ειναι κατα προτιμηση εκπ/κος εαε.
[/quote
Δεν ισχύει κάτι τέτοιο/
-
Αν έχεις ένα μαθητή όλη τη χρονιά, έχεις εικόνα αν οι αδυναμίες του την ώρα της εξέτασης οφείλονται στην έλλειψη μελέτης ή στις ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει, όποιες κι αν είναι αυτές.
Παραπάνω αναφέρθηκα σε έναν μαθητή με δυσλεξία τον οποίο δεν είχα διδάξει ποτέ γιατί δεν είχα το τμήμα του. Έπρεπε όμως να του βάλω βαθμό ως δεύτερη βαθμολογήτρια. Εκεί μόνο εντύπωση μπορείς να έχεις και κυρίως ενημέρωση από τον διδάσκοντα και πρώτο εξεταστή.
sapore, συμμερίζομαι την απογοήτευσή σου, αλλά να επισημάνω ότι και όσοι ενδιαφερόμαστε για τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες προσκρούουμε στο ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα. Οι ίδιοι οι διευθυντές, π.χ. σου λένε ότι ο τάδε μαθητής εξετάζεται προφορικά και τέλος. Είχα μια διευθύντρια, από τις θεωρούμενες καλές, (κατ' εμέ όχι), που έκανε δημόσιες σχέσεις με τους γονείς, ότι δήθεν ενδιαφερόμαστε, και λοιπά, και μετά ερχόταν στον Σύλλογο και κουτσομπόλευε τον μαθητή και τους γονείς του και αυτό ήταν. Ενδιαφέρον κανένα. Οι γονείς δεν έρχονται καν να μιλήσουν με τους καθηγητές για τα παιδιά τους. Κι αυτοί που έρχονται τους λες κάτι με ωραίο τρόπο και δεν το ακούνε, γιατί δεν θέλουν να το ακούνε. Η μέχρι τώρα ελάχιστη πείρα μου μου λέει ότι τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες στην Ελλάδα είναι συνήθως "καταδικασμένα" στην έλλειψη ουσιαστικής βοήθειας. Ας μην μιλήσω για τα παιδιά με διάφορες αναπηρίες κλπ. που βρίσκονται στο "έλεος του Θεού".
-
sapore υπάρχουμε και μεις που σας διαβάζουμε χωρίς να συμμετέχουμε, και μαθαίνουμε από εσάς που το έχετε ψάξει/ έχετε προβληματιστεί περισσότερο :)
-
erietta να προσθέσω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις και ειδικά για τους αναπληρωτες το τέλος της χρονιάς, όταν πια έχουμε λίγο πολύ, δει δυνατότητες και αδυναμίες είναι πολύ πολύ αργά. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τις ενοχές μας και τα αισθήματα ανεπάρκειας αλλά αυτό δεν μπορεί να ωφελήσει κανένα μαθητή.
Ακόμα και όταν στις διαγνώσεις δεν υπάρχουν οδηγίες, μπορούμε και οφείλουμε να ζητάμε διευκρινήσεις και από το ΚΕ.Δ.Δ.Υ και από τον σύμβουλο ειδικής αγωγής. Χρειάστηκε να το κάνω για το δικό μου παιδί γιατί δεν νοιαστηκε και δεν κατάλαβε κανείς και τώρα ενώ υπάρχει διάγνωση και οδηγίες χρειάζεται να παρακαλώ τους δασκάλους να τις διαβάσουν. Συνεχίζει όμως ο καθένας να κάνει ό,τι νομίζει γιατί υπάρχει αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης στις διαγνώσεις ή γιατί ο καθένας "ξέρει καλύτερα". Χαίρομαι πολύ που βλέπω εδώ ότι υπάρχουν συνάδελφοι που ψάχνουν τρόπο να βοηθήσουν. Ο μηδενισμός καταστρέφει κάθε προσπάθεια.
-
Όταν πάω σε καινούριο σχολείο -δηλαδή κάθε χρονιά, αναπληρώτρια γαρ- ρωτάω πάντα 2 πράγματα πριν μπω στην τάξη. Πού είναι οι διαγνώσεις των προφορικά εξεταζόμενων και αν έχω μαθητές που έχουν χάσει μέλος της οικογένειας τους ή αντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να ξέρω.
Μια μικρή "διόρθωση" αν μου επιτρέπεις, να ζητάς γενικά διαγνώσεις και όχι μόνο των προφορικά εξεταζόμενων.
-
τώρα ενώ υπάρχει διάγνωση και οδηγίες χρειάζεται να παρακαλώ τους δασκάλους να τις διαβάσουν
elranna, προφανώς αναφέρεσαι στο δημοτικό. Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο εξίσου τεράστια αδιαφορία. Δεν μπαίνουν στον κόπο να διαβάζουν τις διαγνώσεις (για να περιοριστώ στο σχολείο που ήμουνα νομίζω ότι μόνο εγώ διάβαζα τις διαγνώσεις και τις έλεγα στους άλλους).
Επίσης, υπάρχουν μαθητές με σοβαρά άλλα προβλήματα, π.χ. ψυχολογικά. Και εκεί καμία ενημέρωση. Εμείς τα καταλαβαίνουμε εν ώρα μαθήματος και μετά τα συζητώ με τους άλλους καθηγητές. Το ξέρουν, αλλά δεν μπαίνουν στον κόπο να το ανακοινώσουν σε έναν σύλλογο.
-
Μια μικρή "διόρθωση" αν μου επιτρέπεις, να ζητάς γενικά διαγνώσεις και όχι μόνο των προφορικά εξεταζόμενων.
Έχεις απόλυτο δίκιο και σ'ευχαριστώ για την επισήμανση. Μέχρι τώρα, βέβαια, μια φορά έχω δει διάγνωση ΚΕΔΔΥ που δεν πρότεινε προφορική αξιολόγηση, αλλά μόνο παράταση της διάρκειας της εξέτασης. :)
-
Θα ήθελα να ζητήσω την γνώμη σας για το πώς να χειριστω το θέμα του γιου μου. Έχει δυσλεξια και πηγαίνει στην Α γυμνασίου. Την προηγούμενη εβδομάδα έγραψε τα πρώτα του τεστ. Ενώ έχω δώσει στο σχολείο την διάγνωση και ο ίδιος ο γιος μου ενημέρωσε την καθηγήτρια για την δυσλεξια αλλά αυτή του είπε ότι στα τεστ δεν προβλέπεται προφορική εξέταση. Αν και πολύ καλά διαβασμένος έγραψε 12. Σε ερώτηση ανάπτυξης του έβαλε ερωτηματικά καθώς δεν ήταν ευανάγνωστη. Όταν ο μικρός ρώτησε γιατί, του είπε ότι μπορεί και καλύτερα
-
Εχω μια απορία. Αν θέλει να δώσει για Αγγλικά πχ fc θα δώσει με προφορική εξέταση;
-
H κείμενη νομοθεσία μιλάει για προφορική εξέταση και στα τεστ:
http://users.sch.gr/stemar/index.php/nomothesia/383-axiologisi-mathiton-me-idikes-ekpaideftikes-anagkes
2. Κατά τις ολιγόλεπτες, ωριαίες δοκιμασίες των τρι−
μήνων και τις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις,
οι μαθητές του άρθρου αυτού εξετάζονται (προφορικά ή
γραπτά) από τον οικείο καθηγητή ταυτόχρονα με τους
μαθητές της τάξης στην οποία ανήκουν και στα ίδια
θέματα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας.
-
Ευχαριστώ.
-
aghathi, κι εγώ δεν το συζητώ, έπρεπε να τον εξετάσει προφορικά.
-
H κείμενη νομοθεσία μιλάει για προφορική εξέταση και στα τεστ:
http://users.sch.gr/stemar/index.php/nomothesia/383-axiologisi-mathiton-me-idikes-ekpaideftikes-anagkes
Η κείμενη νομοθεσία μπορεί να μας πει και ΠΟΤΕ (χρονικά) θα γίνει η προφορική εξέταση?
ΟΛΑ τα σκέφτηκαν οι σοφοί παιδαγωγοί αλλά στα... πρακτικά ζητήματα ΔΕΝ δίνουν οδηγίες/ απαντήσεις...
Με τον σημερινό πληθωρισμό των δυσλεκτικών ή /και των "δυσλεκτικών" μαθητών υπάρχουν τμήματα με 3 ή και 4 μαθητές με δυσλεξία, ΠΟΤΕ αυτοί θα εξεταστούν?
Στη διάρκεια του μαθήματος και αφού πρώτα τελειώσουν οι υπόλοιποι μαθητές της γραπτή δοκιμασία του τεστ? Πάει η διδακτική ώρα και οι υπόλοιποι 20+ του τμήματος θα σηκώσουν το σχολείο από την φασαρία...
Στο διάλειμμα? Δεν προλαβαίνεις ειδικά στα φιλολογικά...
Σε ώρα κενού του καθηγητή? Οι προφορικώς εξεταζόμενοι θα χάσουν τη παράδοση κάποιου άλλου μαθήματος και ο καθηγητής θα δουλέψει επιπλέον του ωραρίου του - απλήρωτη υπερωρία!!!
Στο διαγώνισμα τετραμήνου? Πάλι τα ίδια...
Δηλ. αν κάποιος καθηγητής έχει ας πούμε 6 μαθήματα/ τμήματα (με έναν προφορικώς εξεταζόμενο μαθητή τουλάχιστον ανά τμήμα) και εάν σε ένα τετράμηνο βάλει 2 τεστ και το διαγώνισμα τετραμήνου ΤΟΤΕ θα πρέπει να "βρει" και να δουλέψει επιπλέον ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 6 Χ 3 = 18 ώρες (απλήρωτες υπερωρίες!!!) για την προφορική εξέταση των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες.
Άραγε αυτά τα ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ πέρασαν ποτέ από το μυαλό αυτών που υπογράφουν τις εγκυκλίους περί της ειδικής αγωγής?
-
Συμφωνώ όσον αφορά την δυσκολία της εφαρμογής. Ωστόσο η προφορική εξέταση δεν είναι απλώς νομική τυπικότητα. Είναι αναγκαιότητα για τον δυσλεξικό μαθητή. Ίσως πρέπει να απευθύνουμε αυτές τις ερωτήσεις σε όσους είναι αρμόδιοι να δώσουν μια απάντηση αντί να εκφράζουμε δυσφορία για την αναστάτωση που προκαλούν αυτοί οι μαθητές.
Η καθηγήτρια του γιού μου λίγο πολύ, ευγενικά ωστόσο, εξέφρασε τους ίδιους προβληματισμούς και απέρριψε την δυνατότητα να εξετάζει το παιδί προφορικά σε κάθε περίπτωση αλλά μου είπε ότι δεν θα λαβαινει υπόψιν της τα γραπτά αλλά την εικόνα του παιδιού στην τάξη. Αλλά ούτε εγώ ούτε ο γιος μου ζητάμε τέτοιου είδους χάρη. Το παιδί θέλει να αποδεικνύει τις ικανότητες του και να μετράει τις δυνάμεις του. Τα δυσλεξικα άτομα συνήθως παραείναι έξυπνα για να τους φερομαστε σαν να τους κάνουμε την "χάρη" να τους απαλλασσουμε από τις υποχρεώσεις τους. Κάτι τέτοιο είτε προσβάλλει και απογοητεύει είτε καταστρέφει τον χαρακτήρα.
-
Προφορικά εξετάζουμε τους μαθητές με δυσλεξία και δυστυχώς τους βοηθάμε πολύ. Και με τις ερωτήσεις που τους κάνουμε και με τον βαθμό που τους βάζουμε. Έμαθαν και τα παιδιά και αρχίζουν τις ερωτήσεις.
Το είπα σωστά; Αυτή την άσκηση πώς να την κάνω; Να πάρω διακρίνουσα;
Όταν δίνουν προφορικά στις πανελλήνιες εννοείται ότι δεν υπάρχει καμία βοήθεια. Μετά τις εξετάσεις τα σχόλια για τις επιτροπές των καθηγητών που εξέτασαν προφορικά είναι απαράδεκτα.
-
Η προφορική εξέταση δεν είναι αναγκαιότητα για ένα μαθητή με δυσλεξία. Στα ευρωπαϊκά σχολεία εφαρμόζεται ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα εξέτασης, το οποίο συμπεριλαμβάνει ένα σύνολο διευκολύνσεων έτσι ώστε να μπορεί ο μαθητής να παραδώσει γραπτό αποτέλεσμα. Οι διευκολύνσεις συμπεριλαμβάνουν έξτρα χρόνο, ανάγνωση των θεμάτων, spell checker και αν η δυσκολία είναι μεγάλη, υπαγόρευση σε ουδέτερο πρόσωπο. Σε περιπτώσεις ΔΕΠΥ ή/και άλλων θεμάτων, μπορεί να γίνει αλλαγή θέσης ή αίθουσας ή ακόμα και να γίνει η εξέταση σε διαφορετικό χώρο. Κάθε μαθητής εξετάζεται με διαφορετικές διευκολύνσεις, ανάλογα με τις προτάσεις που κάνει το διαγνωστικό κέντρο. Στόχος είναι ο μαθητής να καταφέρει να παραδώσει γραπτό αποτέλεσμα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα έχουμε την προφορική εξέταση ως πανάκεια, η οποία, με βάση αυτά που έχω δει, δεν λύνει κάποιο πρόβλημα και δεν βελτιώνει τη μαθησιακή διαδικασία.
Για να μην παρεξηγηθώ, κι εγώ θεωρώ ότι η καθηγήτρια έπρεπε να εξετάσει προφορικά το μαθητή. Από την άλλη όμως, καλό είναι να προβληματιστούμε ως προς την ουσία αυτού του είδους εξέτασης. Έχω την αίσθηση ότι απλώς κρύβουμε το πρόβλημα αντί να το αντιμετωπίζουμε ουσιαστικά.
-
Ξέρει κανένας τι αντιμετώπιση πρέπει να έχουν οι δυσλεκτικοί στις γραπτές ασκήσεις που γίνονται μέσα στην τάξη; Πχ όταν ζητάμε από την τάξη να κάνουν μία άσκηση μέσα στην διδακτική ώρα.
-
Ξέρει κανένας τι αντιμετώπιση πρέπει να έχουν οι δυσλεκτικοί στις γραπτές ασκήσεις που γίνονται μέσα στην τάξη; Πχ όταν ζητάμε από την τάξη να κάνουν μία άσκηση μέσα στην διδακτική ώρα.
Ανάλογα με την περίπτωση και το είδος της άσκησης. Σε περίπτωση δυσορθογραφίας σε άσκηση αντιστοίχισης ή σωστό/λάθος, δεν υπάρχει κάποιο θέμα. Σε περίπτωση δυσλεξίας που εμφανίζει δυσκολίες στη γραφή σε άσκηση παραγωγής λόγου, προφανώς χρειάζεται παραπάνω χρόνος και υποστήριξη κατά τη διάρκεια της άσκησης είτε από τον καθηγητή είτε από συμμαθητές όταν δουλεύουμε σε ομάδες. Μπορείς να δώσεις ακόμα και διαφορετικού τύπου άσκηση στο ίδιο αντικείμενο -ένα είδος διαφοροποιημένης διδασκαλίας, που είναι τόσο της μόδας τώρα τελευταία. Μαγική συνταγή που να λειτουργεί σε όλα τα παιδιά δυστυχώς δεν υπάρχει.
-
elranna δεν ξέρω ακόμα τι είδους θέμα αντιμετωπίζει το παιδί, διότι δεν έχω "καταφέρει" ακόμα να δω γραπτά του. Είναι αρκετά αδιάφορος για το μάθημα και επιλέγει να μην κάνει τις ασκήσεις που ζητάω. Ήθελα να μάθω εάν υπάρχει κάποια έγγραφη τυπική οδηγία. Μπορώ άραγε να ζητήσω να δω και το χαρτί της διάγνωσής του από τον διευθυντή; Θα γράφει μέσα τι δυσκολίες αντιμετωπίζει;
-
Εννοείται ότι μπορείς να δεις την διάγνωση. Οφείλεις να την δεις.
Elranna συμφωνώ με όσα λες. Και για εμένα αυτό ακριβώς είναι η προφορική εξέταση. Ανάγνωση των εκφωνησεων και υπαγόρευση από τον μαθητή των ασκήσεων ανάπτυξης. Χωρίς χάρες και διευκολύνσεις. Αλλά και χωρίς την ασυνείδητη προκατάληψη ότι το ίδιο γραπτό ορθογραφημενο και ευανάγνωστο αξίζει βαθμολογικά περισσότερο από αυτό που είναι γραμμένο με ορνιθοσκαλισματα και μη αναγνωρίσιμη ορθογραφία.
-
Στα χρόνια που είμαι στα σχολεία δεν έχω δει και τόσο πολλές περιπτώσεις δυσλεξίας. Ποτέ δεν διορθώνω ορθογραφικά λάθη αυτού του μαθητή. Πέρυσι και φέτος έχω μια μαθήτρια με δυσλεξία εξαιρετική στις επιδόσεις της. Είναι η πρώτη φορά. Είναι επιμελής, γράφει τις ασκήσεις στο τετράδιο, εκθέσεις, π.χ.. Ωστόσο, ο λόγος της υστερεί από άποψη περιεχομένου. Κάτι που έχω παρατηρήσει σχεδόν σε όλα τα παιδιά με δυσλεξία.
-
Μια περίπτωση μαθήτριας που με προβληματίζει φέτος και θα ήθελα την γνώμη σας. Η επίσημη διάγνωση είναι δυσορθογραφία. Η ίδια και η μητέρα της λένε ότι έχει δυσλεξία. Εξετάζεται προφορικά και μόνο. Ωστόσο, έχει εντελώς αρνητική αντίδραση στην τάξη, δεν συμμετέχει, δεν ανοίγει βιβλίο, αρνείται να απαντήσει σε οτιδήποτε. Μια συνάδερφος την πίεσε για να απαντήσει. Μια άλλη συνάδερφος της είπε να ανοίξει βιβλίο και έβαλε τα κλάματα. Μίλησα με την μητέρα (όταν δώσαμε βαθμούς) και μου είπε ότι δεν την ενδιαφέρει να μάθει το παιδί. Στο τέλος μου είπε ότι την παρακολουθεί και ψυχολόγος. Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.
-
Προφανώς και άλλο η πράξη ("πώς να προσεγγίσουμε αυτό το παιδί": Ποιοί ; εγώ ή....., πόσοι είχε ως τώρα αλληλεπίδραση στην ως τώρα ζωή του)
Και άλλο η θεωρία.
Αλλά προφανώς και η θεωρία επηρεάζει την πραξη,
εξ'ου και η όλο μεγαλύτερη ΑΔΥΝΑΜΙΑ των Ειδικών παιδαγωγών να εφαρμόζουν κάτι άλλο από "διαχείριση" (αρνητική έννοια του: Βγάλτα πέρα εσύ πχ στην Ε' Δημοτικού και ευθύνη καμία δε φέρω για την Α' Γυμνασίου του: πχ σχολείο Καλαμαριάς Θεσσαλονίκη).
Και η "σωστή" / αποτελεσματική θεωρία ΠΟΤΕ ΔΕ θα "έλεγε": "Έχει" {δυσορθογραφία, αρνητική αντίδραση, ξεσπάσματα, ψυχολογικά προβλήματα!! και άλλα πολλά} ΩΣ "ΙΔΙΟΤΗΤΑ" του μαθητη,
Το παραπάνω (στη διαρκή χρήση του από άλλα υποκείμενα πχ της εκπ/κης ή οικογενειακής δράσης) ΜΟΝΟ αρνητικές και ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΕΣ μεταβολές επιφέρει στο εν λόγω υποκείμενο που τα υφίσταται όλα αυτά και πια απο ένα χρονικό σημείο και πέρα ΔΕ μπορεί να γίνει τίποτα (ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΣΤΗ ΜΟΝΤΑ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΣΩ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΩΝ/ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ).
Μέσα από την πράξη (και τα κίνητρα) διαρκώς στη ζωή του υποκειμένου έρχεται η αποτελεσματικότητά του σε ένα τομέα.
Όσο επαφιόμαστε σε χαρακτηρισμούς (πχ "το πήγα σε ψυχολόγο να δει τι έχει το παιδί!") και όχι σε δράσεις από τη γέννηση:
Κανένα αποτέλεσμα δε πρόκειται να έρθει.
Τόσο πιο δύσκολη η "ζωή" των δασκάλων (και καλάαα ειδικών) στην πορεία των ετών που έρχονται.
Και ως πολιτικό σχόλιο:
Ο φιλελευθερισμός που επανέμψε τα τελευταία χρόνια (ως επίρριψη ευθυνών στο άτομο και τις ιδιότητές του) ήρθε η ώρα να δείξει τις αντοχές επιβίωσής του.
ΚΑΙ οι "Νόμοι" είναι Νόμοι (πάνω από το όποιο "σύστημα" ζούμε σήμερα μονταρισμένοι και πλ€ρωνόμενοι από αυτό και αρνούμενοι οτιδήποτε άλλο ως την τελική του κατάρρευση).
-
sapore, προσπαθώ να καταλάβω τι λες... Δεν λέω ότι αυτές είναι οι ιδιότητες της μαθήτριας, προσπαθώ να περιγράψω τις αντιδράσεις της. Είναι όμως δική μου δουλειά να τις ερμηνεύσω; Ή θα ξεσπάει σε εμένα η μάνα επειδή δεν μπορώ να τις ερμηνεύσω; Τότε γιατί πάει σε ψυχολόγο; Μήπως να κάνω και την ψυχολόγο ενώ δεν είμαι; Δυστυχώς κατάλαβα ότι η μάνα θέλει να γίνουμε και ψυχολόγοι...
Μέσα από την πράξη (και τα κίνητρα) διαρκώς στη ζωή του υποκειμένου έρχεται η αποτελεσματικότητά του σε ένα τομέα.
Σε αυτό συμφωνώ μαζί σου, αν εννοείς την μαθήτρια, αυτό πήγα κι εγώ να πω στην μάνα, να συμμετέχει, να πράττει δηλαδή και μου λέει "Δεν με ενδιαφέρει να μάθει". Προφανώς εννοούσε "Με ενδιαφέρει να είναι καλά ψυχικά".
Μετά από μια άλλη μια ανάγνωση του σχολίου σου διακρίνω ότι υπονοείς και την ευθύνη των γονέων...
-
sapore, προσπαθώ να καταλάβω τι λες... Δεν λέω ότι αυτές είναι οι ιδιότητες της μαθήτριας, προσπαθώ να περιγράψω τις αντιδράσεις της. Είναι όμως δική μου δουλειά να τις ερμηνεύσω; Ή θα ξεσπάει σε εμένα η μάνα επειδή δεν μπορώ να τις ερμηνεύσω; Τότε γιατί πάει σε ψυχολόγο; Μήπως να κάνω και την ψυχολόγο ενώ δεν είμαι; Δυστυχώς κατάλαβα ότι η μάνα θέλει να γίνουμε και ψυχολόγοι...Σε αυτό συμφωνώ μαζί σου, αν εννοείς την μαθήτρια, αυτό πήγα κι εγώ να πω στην μάνα, να συμμετέχει, να πράττει δηλαδή και μου λέει "Δεν με ενδιαφέρει να μάθει". Προφανώς εννοούσε "Με ενδιαφέρει να είναι καλά ψυχικά".
Το παραπάνω (στη διαρκή χρήση του από άλλα υποκείμενα πχ της εκπ/κης ή οικογενειακής δράσης) ΜΟΝΟ αρνητικές και ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΕΣ μεταβολές επιφέρει στο εν λόγω υποκείμενο που τα υφίσταται όλα αυτά και πια απο ένα χρονικό σημείο και πέρα ΔΕ μπορεί να γίνει τίποτα (ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΣΤΗ ΜΟΝΤΑ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΣΩ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΩΝ/ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ).
Και ΟΧΙ μόνο γονέων,
Κατά τ'άλλα δεν επαφιέμεθα στη "δικαιολογηση" μ€σω "ιδιοτήτων":
Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.
ΟΚ: Καλά: ΔΕ δυνάμεθα άλλως: Εϊμαστε ήδη στη μόντα.
Με λίγα λόγια ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΜΑΣΤ€.
-
Μια περίπτωση μαθήτριας που με προβληματίζει φέτος και θα ήθελα την γνώμη σας. Η επίσημη διάγνωση είναι δυσορθογραφία. Η ίδια και η μητέρα της λένε ότι έχει δυσλεξία. Εξετάζεται προφορικά και μόνο. Ωστόσο, έχει εντελώς αρνητική αντίδραση στην τάξη, δεν συμμετέχει, δεν ανοίγει βιβλίο, αρνείται να απαντήσει σε οτιδήποτε. Μια συνάδερφος την πίεσε για να απαντήσει. Μια άλλη συνάδερφος της είπε να ανοίξει βιβλίο και έβαλε τα κλάματα. Μίλησα με την μητέρα (όταν δώσαμε βαθμούς) και μου είπε ότι δεν την ενδιαφέρει να μάθει το παιδί. Στο τέλος μου είπε ότι την παρακολουθεί και ψυχολόγος. Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.
Αν μπορείς προσέγγισε το παιδί. Και στάσου πλάι του. Θα ξεδιπλώσει τις σκέψεις του. Αν δε μπορείς ή αν προσπάθησες και δε γίνεται τότε άστο. Δεν υπάρχει άλλη οδός.
-
Μια περίπτωση μαθήτριας που με προβληματίζει φέτος και θα ήθελα την γνώμη σας. Η επίσημη διάγνωση είναι δυσορθογραφία. Η ίδια και η μητέρα της λένε ότι έχει δυσλεξία. Εξετάζεται προφορικά και μόνο. Ωστόσο, έχει εντελώς αρνητική αντίδραση στην τάξη, δεν συμμετέχει, δεν ανοίγει βιβλίο, αρνείται να απαντήσει σε οτιδήποτε. Μια συνάδερφος την πίεσε για να απαντήσει. Μια άλλη συνάδερφος της είπε να ανοίξει βιβλίο και έβαλε τα κλάματα. Μίλησα με την μητέρα (όταν δώσαμε βαθμούς) και μου είπε ότι δεν την ενδιαφέρει να μάθει το παιδί. Στο τέλος μου είπε ότι την παρακολουθεί και ψυχολόγος. Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.
Δεν έχει σημασία η "διάγνωση" της μητέρας αλλά των αρμοδίων φορέων όπως επίσης και η γνωμάτευση και το εξατομικευμένο πρόγραμμα του ΚΕΣΥ.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό τόσο στη μαθήτρια όσο και στους γονείς της ότι η προφορική εξέταση αφορά τις γραπτές δοκιμασίες (τεστ, διαγωνίσματα, προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις) και δεν απαλάσσεται από τις υπόλοιπες συμβατικές της υποχρεώσεις. Τέλος, αν δεν δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ σας ώστε να μπορέσετε να δουλεύετε μέσα σε ορισμένο πλαίσιο και με ορισμένους κανόνες τότε οποιαδήποτε προσπάθεια είναι καταδικασμένη να αποτυγχάνει.
-
Καλησπέρα! Επανέρχομαι γιατί χρειάζομαι μια διευκρίνιση. Στην διάγνωση από τα ΚΕΣΥ προτείνεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα για μαθητή με δυσλεξία. Αυτό αφορά στον καθηγητή της τάξης; Δηλαδή εγώ που κάνω ένα δίωρο Λογοτεχνία είμαι υποχρεωμένη να το εφαρμόσω ή αφορά τον καθηγητή του Τμήματος Ένταξης; Σημειώνω ότι η διάγνωση προτείνει ένταξη σε Τμήμα Ένταξης, ωστόσο στο σχολείο μας δεν λειτουργεί.
-
Το δεύτερο (Τμήμα Ένταξης). Αν δεν υπάρχει, πρέπει να έχει παράλληλη στήριξη. Αν όμως πρόκειται γενικά για δυσλεξία, πρέπει να του δίνεις διαφορετικού είδους ασκήσεις και να προσέξεις τη διαδικασία εξέτασης και τη βαθμολόγηση του συγκεκριμένου μαθητή. ;)
-
Καλησπέρα! Επανέρχομαι γιατί χρειάζομαι μια διευκρίνιση. Στην διάγνωση από τα ΚΕΣΥ προτείνεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα για μαθητή με δυσλεξία. Αυτό αφορά στον καθηγητή της τάξης; Δηλαδή εγώ που κάνω ένα δίωρο Λογοτεχνία είμαι υποχρεωμένη να το εφαρμόσω ή αφορά τον καθηγητή του Τμήματος Ένταξης; Σημειώνω ότι η διάγνωση προτείνει ένταξη σε Τμήμα Ένταξης, ωστόσο στο σχολείο μας δεν λειτουργεί.
Το ΕΠΕ, αν θυμάμαι καλά το νόμο, είναι αρμόδιοι να το ετοιμάσουν και να το εφαρμόσουν συνεργαζόμενοι ο καθηγητής της τάξης και του τμήματος ένταξης, στα πλαίσια της συνδιδασκαλιας η οποία μέχρι πρότινος ήταν εξαιρετικά σπάνια.
Τώρα με το καλό που θα γίνουν οι διορισμοί στην ειδική και οι καθηγητές του τμήματος ένταξης θα είναι από 1η Σεπτέμβρη στα σχολεία μαζί με τους υπόλοιπους, θα είναι πιο εφικτό να συνεργάζονται.
Για να επανέλθω στην περίπτωση σου, όπως καταλαβαίνεις, αρμόδιος για τη προετοιμασία και εφαρμογή του ΕΠΕ του μαθητή είσαι εσύ, αν και από τη στιγμή που δεν λειτουργεί ΤΕ στο σχολείο σας, δε νομίζω να σου ζητήσει κανείς τα ρέστα αν δεν το υλοποιήσεις.
-
Για να επανέλθω στην περίπτωση σου, όπως καταλαβαίνεις, αρμόδιος για τη προετοιμασία και εφαρμογή του ΕΠΕ του μαθητή είσαι εσύ, αν και από τη στιγμή που δεν λειτουργεί ΤΕ στο σχολείο σας, δε νομίζω να σου ζητήσει κανείς τα ρέστα αν δεν το υλοποιήσεις.
Εγώ είμαι πρόθυμη να το υλοποιήσω, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω σωστά, τόσο απλά.
Για να καταλάβω δηλαδή, άλλο πρόγραμμα θα εφαρμόσω εγώ που μπαίνω για δύο ώρες, άλλο πρόγραμμα αυτός που του κάνει ιστορία, άλλο αυτός που του κάνει Γλώσσα, κλπ; Παράλογο δεν είναι αυτό;
Όταν τόλμησα να πω στον πατέρα ότι το παιδί θα πρέπει να κάνει κάτι και μόνο του, π.χ. να υπογραμμίζει, αγρίεψε και μου είπε να εφαρμόζω ό,τι λέει το ΚΕΣΥ. Έλα όμως που το ΚΕΣΥ προτείνει πρόγραμμα παρέμβασης και για το σπίτι και τρόπο εργασίας που περιλαμβάνει υπογραμμίσεις, κλπ. ό,τι δηλαδή ανέφερα κι εγώ. Φυσικά αυτός δεν δέχτηκε ό,τι είπα εγώ.
Αν πάρω τα ΚΕΣΥ και ζητήσω διευκρινίσεις, θα βγάλω άκρη ή θα βρω και τον μπελά μου; Και γιατί πέρυσι μας λέγανε ότι αυτά είναι ανενεργά και δεν θα υλοποιηθούν; Και φυσικά ένας τέτοιος πατέρας μπορεί κάλλιστα να μας τρέχει αν δεν του αρέσουν αυτά που κάνουμε. Δηλαδή είμαστε ξεκρέμαστοι.
-
Εγώ είμαι πρόθυμη να το υλοποιήσω, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω σωστά, τόσο απλά.
Για να καταλάβω δηλαδή, άλλο πρόγραμμα θα εφαρμόσω εγώ που μπαίνω για δύο ώρες, άλλο πρόγραμμα αυτός που του κάνει ιστορία, άλλο αυτός που του κάνει Γλώσσα, κλπ; Παράλογο δεν είναι αυτό;
Όταν τόλμησα να πω στον πατέρα ότι το παιδί θα πρέπει να κάνει κάτι και μόνο του, π.χ. να υπογραμμίζει, αγρίεψε και μου είπε να εφαρμόζω ό,τι λέει το ΚΕΣΥ. Έλα όμως που το ΚΕΣΥ προτείνει πρόγραμμα παρέμβασης και για το σπίτι και τρόπο εργασίας που περιλαμβάνει υπογραμμίσεις, κλπ. ό,τι δηλαδή ανέφερα κι εγώ. Φυσικά αυτός δεν δέχτηκε ό,τι είπα εγώ.
Αν πάρω τα ΚΕΣΥ και ζητήσω διευκρινίσεις, θα βγάλω άκρη ή θα βρω και τον μπελά μου; Και γιατί πέρυσι μας λέγανε ότι αυτά είναι ανενεργά και δεν θα υλοποιηθούν; Και φυσικά ένας τέτοιος πατέρας μπορεί κάλλιστα να μας τρέχει αν δεν του αρέσουν αυτά που κάνουμε. Δηλαδή είμαστε ξεκρέμαστοι.
Από ότι λες έπεσες σε στραβή περίπτωση, φαίνεται πως όσο καλή διάθεση και να έχεις, ο άλλος απέναντί σου θα μουγκρίζει. Δε φταις εσύ, χρειάζεται υπομονή.
Καλό είναι τους προβληματισμούς σου να τους μεταφέρεις σε συναδέλφους που έχουν το παιδί, στο δ/ντη και φυσικά στο ΚΕΣΥ ώστε να ξέρεις κι εσύ τι τακτική να ακολουθήσεις.
Το ΕΠΕ της β/θμιας συνήθως έχει οδηγίες, παραδείγματα και δραστηριότητες για κάποιες βασικές ενότητες σε γλώσσα και μαθηματικά. Δεν είναι τόσο αναλυτικό και περιγραφικό που να αναλύει κάθε ενότητα κάθε μαθήματος.
Καλά κάνεις και επιμένεις σε αυτά που προτείνονται στη γνωμάτευση του ΚΕΣΥ, ίσως θα πρέπει να τα πλασάρεις στο γονέα με διαφορετικό τρόπο.
Δεν τα απαιτείς δηλαδή από το παιδί αλλά πιστεύεις ότι θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων του και θα ενισχύσουν τόσο την απόδοσή του όσο και την αυτοεκτίμησή του.
Σε κάθε περίπτωση μη φοβηθείς να απευθυνθείς στο ΚΕΣΥ, δουλειά τους είναι και η υποστήριξη!
-
Καλά κάνεις και επιμένεις σε αυτά που προτείνονται στη γνωμάτευση του ΚΕΣΥ, ίσως θα πρέπει να τα πλασάρεις στο γονέα με διαφορετικό τρόπο.
Δεν τα απαιτείς δηλαδή από το παιδί αλλά πιστεύεις ότι θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων του και θα ενισχύσουν τόσο την απόδοσή του όσο και την αυτοεκτίμησή του.
Σε κάθε περίπτωση μη φοβηθείς να απευθυνθείς στο ΚΕΣΥ, δουλειά τους είναι και η υποστήριξη!
Το θέμα είναι ότι ο γονιός ήρθε με τσαμπουκά, ας το πω έτσι ωμά, ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι λέει το ΚΕΣΥ. Ο γονιός επίσης ισχυρίζεται ότι το παιδί προετοιμάζεται στο σπίτι, χωρίς να αναφέρει πώς. Αφού προετοιμάζεται, με άγνωστο τρόπο, πώς έρχεται και δεν μπορεί, όταν εγώ του διαβάζω το κείμενο, να υπογραμμίσει κάτι και να το πει; Δεν είπα ότι το απαιτώ, αλλά αν έκανε μια σωστή δουλειά, ένα πρόγραμμα παρέμβασης σωστό, θα καταλάβαινε ότι πρέπει τουλάχιστον να υπογραμμίζει. Δηλαδή μου έδωσε την κόλλα σε 15 λεπτά. Μετά του διάβασα τα θέματα, και ουσιαστικά δεν μπορούσε να απαντήσει τίποτα. Εκεί μάλλον περίμενε ότι θα αρχίσω να λέω με τρόπο τις απαντήσεις (κάτι που πολλοί συνάδερφοι το κάνουν, εγώ όχι) και εκεί υποψιάζομαι ότι οφείλεται η επιθετική διάθεση του γονιού. Όπως και να το κάνουμε, ο τελευταίος νόμος που μένει ανενεργός, μπορεί να ενεργοποιηθεί εναντίον μας ανά πάσα στιγμή. Αν πάρω το ΚΕΣΥ, πρώτον φοβάμαι ότι ο γονιός θα πει ότι πώς παίρνεις το ΚΕΣΥ χωρίς την άδειά μου, και δεύτερον το ΚΕΣΥ θα ρίξει όλες τις ευθύνες σε εμάς για να αποσείσει όποιες δικές τους παραλείψεις. Θα ενημερώσω την διεύθυνση του σχολείου και βλέπουμε.
-
Το θέμα είναι ότι ο γονιός ήρθε με τσαμπουκά, ας το πω έτσι ωμά, ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι λέει το ΚΕΣΥ.
Αυτό κάνεις, οι υπογραμμίσεις που αναφέρεις είναι οδηγία του ΚΕΣΥ σύμφωνα με τα λεγόμενά σου. Δε βλέπω κανένα πρόβλημα εδω.
Ο γονιός επίσης ισχυρίζεται ότι το παιδί προετοιμάζεται στο σπίτι, χωρίς να αναφέρει πώς. Αφού προετοιμάζεται, με άγνωστο τρόπο, πώς έρχεται και δεν μπορεί, όταν εγώ του διαβάζω το κείμενο, να υπογραμμίσει κάτι και να το πει; Δεν είπα ότι το απαιτώ, αλλά αν έκανε μια σωστή δουλειά, ένα πρόγραμμα παρέμβασης σωστό, θα καταλάβαινε ότι πρέπει τουλάχιστον να υπογραμμίζει. Δηλαδή μου έδωσε την κόλλα σε 15 λεπτά. Μετά του διάβασα τα θέματα, και ουσιαστικά δεν μπορούσε να απαντήσει τίποτα.
Το ότι το παιδί προετοιμάζεται σπίτι ή ότι εσύ προσπαθείς είτε με ΕΠΕ είτε όχι, δε σημαίνει απαραίτητα ότι θα έχει και αποτέλεσμα.
Μπορείς να δώσεις στο παιδί και άλλες ευκαιρίες και να το εξετάσεις και με άλλους τρόπους (κάποια εργασία για το σπίτι, προφορική εξέταση, τεστ/διαγώνισμα σε άλλη ενότητα).
Στο τέλος του τετραμήνου θα το αξιολογήσεις έχοντας υπόψη και τα αναφερόμενα στη διάγνωση. Άσχετο αλλά μεε την ευκαιρία να αναφέρω ότι θεωρώ τελείως άστοχο να μπαίνεις στη διαδικασία του να ρωτάς συναδέλφους πόσο βαθμολόγησαν τον μαθητή στα μαθήματά τους.
Εκεί μάλλον περίμενε ότι θα αρχίσω να λέω με τρόπο τις απαντήσεις (κάτι που πολλοί συνάδερφοι το κάνουν, εγώ όχι) και εκεί υποψιάζομαι ότι οφείλεται η επιθετική διάθεση του γονιού.
Εκεί ξεκαθαρίζεις ότι πρόκειται για άλλα μαθήματα στα οποία το παιδί μπορεί να ανταποκρίνεται διαφορετικά. Το ότι ενδεχομένως τα καταφέρνει καλύτερα πχ στα μαθηματικά
δε σημαίνει ότι εσύ δεν κάνεις καλά τη δουλειά σου. Δεν θα απολογηθείς και για αυτό, καλό είναι να είσαι δεκτική, ειλικρινής και καλοπροέραιτη στους γονείς αλλά να τους θέτεις και κάποια όρια. Αλλιώς το κάθε ούρουκ χάι θα μπαίνει μέσα και θα απαιτεί να χορεύουμε στο σκοπό του.
Όπως και να το κάνουμε, ο τελευταίος νόμος που μένει ανενεργός, μπορεί να ενεργοποιηθεί εναντίον μας ανά πάσα στιγμή.
I need more info on that...σε ποιόν νόμο αναφέρεσαι;
Αν πάρω το ΚΕΣΥ, πρώτον φοβάμαι ότι ο γονιός θα πει ότι πώς παίρνεις το ΚΕΣΥ χωρίς την άδειά μου.
Σιγά μη τον ρωτήσεις και πότε θα πας τουαλέτα, είμαστε με τα καλά μας; Μπορείς να επικοινωνείς με το ΚΕΣΥ ανά πάσα στιγμή υπηρεσιακά, να μεταφέρεις τους προβληματισμούς σου και να ζητάς συμβουλευτική και υποστήριξη.
Σύμφωνα με το άρθρο 7 του Νόμου 4547/2018, "αποστολή των Κ.Ε.Σ.Υ. είναι η υποστήριξη των σχολικών μονάδων και των Ε.Κ. της περιοχής αρμοδιότητάς τους..
Για την εκπλήρωση της αποστολής τους, τα Κ.Ε.Σ.Υ. δραστηριοποιούνται στους τομείς...του σχεδιασμού και της υλοποίησης εκπαιδευτικών και ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων...της υποστήριξης του συνολικού έργου των σχολικών μονάδων"
το ΚΕΣΥ θα ρίξει όλες τις ευθύνες σε εμάς για να αποσείσει όποιες δικές τους παραλείψεις
Εννοείται ότι θα επικοινωνήσεις και θα μιλήσεις με κάποιον που εμπιστεύεσαι, αν υπάρχει η παραμικρή υπόνοια ότι θα διαστρεβλωθούν αυτά που θα πεις για να χρησιμοποιηθούν
εναντίον σου τότε καλύτερα να το αποφύγεις ή τουλάχιστον να είσαι πολύ προσεκτική στο τι θα πεις και πως θα το πεις.
Καλή τύχη και μη σκας, έχεις όλη την καλή διάθεση να βοηθήσεις αλλά χρειάζεται καλή θέληση και προσπάθεια και από την άλλη πλευρά.
-
Συνάδελφοι, καλησπέρα.
Απευθύνομαι σε καθηγητές Αγγλικής κυρίως.
Θα μπορούσε κάποιος να μου προωθήσει τη νομοθεσία για τον τρόπο εξέτασης των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες;
Κατά την προφορική εξέταση μπορεί ο δεύτερος καθηγητής να είναι άλλης ειδικότητας αλλά με Proficiency π.χ., αν δεν υπάρχει στο ίδιο σχολείο άλλος καθηγητής Αγγλικών;
Δικαιολογείται να ζητήσουμε καθηγητή από τα Δημοτικά που βρίσκονται κοντά στο Λύκειο, προκειμένου να γίνει συνεξέταση;
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά όλους.
-
Μπορεί να είναι όποιος έχει β ή γ ανάθεση αγγλικά ή όποιος έχει β ειδικότητα αγγλικά. Αυτό γίνεται όχι μόνο για τα αγγλικά αλλά για όλες τις ειδικότητες. Αν δεν υπάρχει θα στείλει η β/θμια καθηγητή την ημέρα των εξετάσεων. Φυσικά έσεις δεν μπορείτε να ζητήσετε τίποτα και από κανέναν παρά μόνο από την β/θμια. Φυσικά και δεν μπορεί να έρθει συναδελφος α/θμιας εκτός και αν είναι καθηγητής β/θμιας που είναι μερικώς αποσπασμένος στην α/θμια (για συμπλήρωση ωραρίου). Αυτό ισχύει για όλες τις ειδικότητες. Και πάλι τονίζω πρέπει να να τ οκάνει η β/θμια. Συνήθως γίνεται μέσω τηλεφώνου. Δηλαδή λέει η β/θια. Πάρε στο τάδε σχολείο (γυμνάσιο ή λύκειο) και ζήτα από τον τάδε να έρθει την ημέρα των εξετάσεων.