Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Εργασιακά => Μήνυμα ξεκίνησε από: pedia στις Ιανουάριος 17, 2018, 07:36:40 μμ
-
Η απαξίωση του εκπαιδευτικού και συναφή λόγοι με έχουν φτάσει σε σημείο να μην μπορώ να συνεχίσω το έργο μου ως εκπαιδευτικός σε σχολική αίθουσα μετά από 14 χρόνια εργασίας (ως μόνιμη).
Ολες οι προσπάθειες για αποσπάσεις σε οποιδήποτε γραφείο ή μετατάξεις δεν έχουν φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Προφανώς λόγω έλλειψης «μέσου». Μέχρι και με το σύστημα κινητοποίησης προσπάθησα αλλά για να πραγματοποιηθεί απαιτείτε αποδέσμευση από την θέση που κατέχω , κάτι που απορρίφθηκε από την αρμόδια Δ/ΝΣΗ με την δικαιολογία ότι θα δημιουργηθεί οργανικό κενό.
Αποφάσισα λοιπόν να παραιτηθώ με ότι αυτό συνεπάγεται στην προσωπική μου ζωή και μάλιστα σε περίοδο κρίσης. Αυτό που επιδιώκω τώρα είναι να με διώξουν αυτοί αντί να δηλώσω εθελοντικά παραίτηση. Σκέφτηκα να στείλω μια επιστολή στο Υπουργείο που να αναφέρω ότι για συγκεκριμένους λόγους δεν μπορώ να συνεχίσω να διδάσκω σε σχολική αίθουσα και για αυτό ζητάω απόσπαση σε οποιοδήποτε γραφείο αλλιώς δεν προτίθεμαι να ξαναμπώ σε αίθουσα, παρακαλώ για δικές σας ενέργειες. Μάλιστα θα ήθελα να ανεφέρω όλες τις προσπάθειες που έκανα αλλά τελικά περνάει μόνο το "μέσον", να φανεί ότι ουσιαστικά ότι αυτοί με έχουν οδηγήσει σε αυτή την τελική μου απελπιστική απόφαση.
Λογικά δεν θα δώσουν σημασία, και εγώ δεν πάω σχολείο, τι μπορούν να μου κάνουν? Να με αναγκάσουν εθελοντικά να παραιτηθώ? Τι άλλο μπορώ να κάνω? Να πάω σε κάποιον εργατολόγο να δω τι γίνεται με το νομικό πλαίσιο σε αυτή την περίπτωση? Δεν ξέρω τις κινήσεις μου.
-
ΑΝ είσαι αποφασισμένη είτε:
α) Να μην παρευρίσκεσαι στο χώρο εργασίας σου έως ότου {και πια γίνεται αυτό...} για >1 μήνα και παραπάνω έως ότου ενεργοποιηθεί η διαδικασία.
Κοινώς να "μην πατάς".
β) Στείλε επιστολή όπως ο Τζιμάκος και "παίξτο" (ΑΝ έχεις τα guts να το "κάνεις όντως κιόλας") ήρωας: http://news247.gr/eidiseis/koinonia/tzimhs-panoushs-h-thrylikh-epistolh-paraithshs-toy-apo-thn-ethnikh-trapeza.5028762.html
Πού ξέρεις; Μπορεί να "σου βγει" στο απώτερο μέλλον.
"Μέσον" κ πάσης Ελλάδος._
Είμαστε κι εμείς, όμως.........
-
Με μακροχρονιες αναρρωτικες αδειες δεν θα πετυχει την επιθυμητη αποδεσμευση για μεταταξη;
-
Δεν ειμαι μονιμος αλλα θα σας ελεγα να το ξανασκεφτειτε παρα πολυ....Διοτι τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα εκει εξω κατι που πολλοι στο Δημοσιο δεν αντιλαμβανονται δυστυχως...εξεταστε ολες τις παραμετρους...εαν τελικα προχωρησετε τουλαχιστον να εξασφαλισετε συνταξιοδοτικο δικαιωμα...
Η απαξίωση του εκπαιδευτικού και συναφή λόγοι με έχουν φτάσει σε σημείο να μην μπορώ να συνεχίσω το έργο μου ως εκπαιδευτικός σε σχολική αίθουσα μετά από 14 χρόνια εργασίας (ως μόνιμη).
Ολες οι προσπάθειες για αποσπάσεις σε οποιδήποτε γραφείο ή μετατάξεις δεν έχουν φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Προφανώς λόγω έλλειψης «μέσου». Μέχρι και με το σύστημα κινητοποίησης προσπάθησα αλλά για να πραγματοποιηθεί απαιτείτε αποδέσμευση από την θέση που κατέχω , κάτι που απορρίφθηκε από την αρμόδια Δ/ΝΣΗ με την δικαιολογία ότι θα δημιουργηθεί οργανικό κενό.
Αποφάσισα λοιπόν να παραιτηθώ με ότι αυτό συνεπάγεται στην προσωπική μου ζωή και μάλιστα σε περίοδο κρίσης. Αυτό που επιδιώκω τώρα είναι να με διώξουν αυτοί αντί να δηλώσω εθελοντικά παραίτηση. Σκέφτηκα να στείλω μια επιστολή στο Υπουργείο που να αναφέρω ότι για συγκεκριμένους λόγους δεν μπορώ να συνεχίσω να διδάσκω σε σχολική αίθουσα και για αυτό ζητάω απόσπαση σε οποιοδήποτε γραφείο αλλιώς δεν προτίθεμαι να ξαναμπώ σε αίθουσα, παρακαλώ για δικές σας ενέργειες. Μάλιστα θα ήθελα να ανεφέρω όλες τις προσπάθειες που έκανα αλλά τελικά περνάει μόνο το "μέσον", να φανεί ότι ουσιαστικά ότι αυτοί με έχουν οδηγήσει σε αυτή την τελική μου απελπιστική απόφαση.
Λογικά δεν θα δώσουν σημασία, και εγώ δεν πάω σχολείο, τι μπορούν να μου κάνουν? Να με αναγκάσουν εθελοντικά να παραιτηθώ? Τι άλλο μπορώ να κάνω? Να πάω σε κάποιον εργατολόγο να δω τι γίνεται με το νομικό πλαίσιο σε αυτή την περίπτωση? Δεν ξέρω τις κινήσεις μου.
-
@pedia,
θέλεις να μας πεις κάτι παραπάνω; πού υπηρετείς, τι ειδικότητα είσαι, τι είναι όλο αυτό που αντιμετωπίζεις και σε οδηγεί σε αυτήν την τόσο δύσκολη απόφαση; μακάρι πάντως ό,τι και να κάνεις να αποδειχθεί ωφέλιμο στην προσωπική κι επαγγελματική σου ζωή....
-
Αν απουσιάσεις 22 ημέρες εργάσιμες από το σχολείο αδικαιολόγητα (χωρίς άδειες), αυτομάτως μπαίνεις σε πειθαρχική διαδικασία.
Μέχρι την τελική απόλυση μπορεί να περάσουν και 2 χρόνια.
Θα σου πρότεινα αν δεν την παλεύεις πραγματικά φέτος, να σηκωθείς και να φύγεις, να ζητήσεις άδεια άνευ αποδοχών μέχρι το τέλος της χρονιάς, ή ακόμα καλύτερα για να χάσεις λιγότερα χρήματα να πάρεις κανονικές (αν σου δώσουν), αναρρωτικές (ακόμα κι αν περικοπούν μερικώς στην υγειονομική επιτροπή, θα πάρεις χρήματα για κάποιες μέρες, ενώ μπορείς να προσφύγεις και σε Βθμια Υ.Ε. μετά).
Κουτσά στραβά να βγάλεις λοιπόν τη χρονιά μέχρι 30-6 (παίρνοντας και τον 1 μήνα άνευ αποδοχών).
Στο διάστημα αυτό, στον τόπο σου, να ξεκινήσεις καθημερινώς την αναζήτηση εργασίας.
Και οι 2 πιθανές καταλήξεις θα σε βοηθήσουν.
Αν βρεις κάτι καλό, ζήτα του χρόνου άδεια άνευ αποδοχών 1 έτος (1-9-18 με 31-8-19).
Αν όχι, τότε ίσως συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι και τόσο άσχημα.
Σε κάθε περίπτωση η αλλαγή θα σε ευνοήσει.
ΜΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ. Έχεις δικαίωμα μέχρι και 5 έτη άνευ αποδοχών
-
Κατέκτησες με κόπο μια θέση μονίμου στο δημόσιο, σκέψου το διπλά και τριπλά, αν λείψεις από το σχολείο σου συνεχόμενα και αδικαιολόγητα 1 μήνα θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες οριστικής παύσης, πάρε μια ιδέα εδώ:
http://www.alfavita.gr/arthron/ekpaideysi/oristiki-paysi-ekpaideytikon
ΑΛΛΑ είσαι σίγουρη/ος ότι αυτό θες;δεν το νομίζω, πιστεύω ότι είσαι πολύ απογοητευμένη/ος από την κατάσταση στα σχολεία και τις προοπτικές μας σε αυτά μέχρι το βαθύ γήρας..όπως όλοι άλλωστε, αλλά η αποπομπή από την εργασία σου - με τον τρόπο που επιδιώκεις - χωρίς εξασφαλισμένη εναλλακτική προοπτική εργασίας στον ιδιωτικό τομέα με το ίδιο ή άλλο είδος απασχόλησης, είναι απλά αυτοκαταστροφική, πλέον του ότι πετάς τα 14 χρόνια σου στον κάλαθο των αχρήστων...εύχομαι να πρυτανεύσει η λογική σου, και μην ξεχνάς ότι όλες τις σωστές αποφάσεις της ζωής μας δεν τις παίρνουμε εν θερμώ, αλλά με ψυχραιμία και λογική..πολύ καλές οι εναλλακτικές λύσεις που σου προτείνει ο συνάδελφος rollo_tomassi..
-
Αποφάσισα λοιπόν να παραιτηθώ με ότι αυτό συνεπάγεται στην προσωπική μου ζωή και μάλιστα σε περίοδο κρίσης. Αυτό που επιδιώκω τώρα είναι να με διώξουν αυτοί αντί να δηλώσω εθελοντικά παραίτηση.
..................................
Τι άλλο μπορώ να κάνω? Να πάω σε κάποιον εργατολόγο να δω τι γίνεται με το νομικό πλαίσιο σε αυτή την περίπτωση? Δεν ξέρω τις κινήσεις μου.
Η πρώτη κίνηση είναι να εκμεταλλευθείς τη δυνατότητα μιας άδειας, για να αποφορτιστείς και να σκεφθείς ψυχραιμότερα αν όντως σε απωθεί τόσο αυτή η δουλειά, ώστε να την εγκαταλείψεις ή αν αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία, δεδομένου ότι ιδανικές δουλειές δεν υπάρχουν.
Αυτό προϋποθέτει ότι θα αναλάβεις την ευθύνη των επαγγελματικών σου επιλογών αντί να τη μεταθέτεις σε τρίτους, πολλώ δε μάλλον στον εργοδότη-κράτος.
Και η δεύτερη κίνηση είναι να ψάξεις να βρεις τη δουλειά που θεωρείς καλύτερη για εσένα, πριν εγκαταλείψεις αυτήν που έχεις, γιατί διαφορετικά κινδυνεύεις να καταλήξεις άνεργη κι αυτό δεν διορθώνεται εύκολα.
-
Έχω πάρει αναρρωτική 1 μηνός από δημόσιο νοσοκομείο στο παρελθόν. Όμως δεν είναι εύκολο να σου χορηγηθεί άδεια μακράς διαρκείας, όταν δεν αντιμετωπίζεις σοβαρό πρόβλημα υγείας. Πως να πάρω κι άλλες άδειες.... δεν ξέρω. Η απόφαση να παραιτηθώ μετά από 14 χρόνια εργασίας δεν είναι παρμένη εν θερμώ. Εδώ και χρόνια υποφέρω αφάνταστα. Στα καλλιτεχνικά μαθήματα γελοιοποιείσαι, χάνεις κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, σε αντιμετωπίζουν ως σάτυρο. Προσπάθησα να σταθώ όσο πιο επαγγελματικά μπορούσα και να κρατήσω το μάθημα σε ένα επίπεδο. Όμως δεν μπορώ να επιβιώσω άλλο μέσα από αυτό, όταν όλοι μετέχουν σε αυτή την παρωδία και υποδαυλίζουν την κάθε σου έντιμη προσπάθεια να δώσεις υπόσταση και κύρος σε ότι κάνεις. Νοιώθω μια αφόρητη σήψη και μια τεράστια οδύνη για την κατάντια του εκπαιδευτικού.
-
Αν εσυ έχεις προσπαθήσεις να κρατήσεις το μάθημά σου σε ένα επίπεδο και είσαι εντάξει με τον εαυτό σου και τους άλλους, τότε το πρόβλημα δεν είναι δικό σου και δεν πρέπει να νοιώθεις ενοχές. Γελοίοι και σάτυροι είναι όσοι σε αντιμετωπίζουν έτσι όπως περιγράφεις. Απαξιώνουν τον ίδιο τους τον εαυτό περιφρονώντας το μάθημά σου. Ίσως θα σε βοηθούσε να αλλάξεις σχολείο τον επόμενο χρόνο, υπάρχουν και καλύτερα.
-
Έχω πάρει αναρρωτική 1 μηνός από δημόσιο νοσοκομείο στο παρελθόν. Όμως δεν είναι εύκολο να σου χορηγηθεί άδεια μακράς διαρκείας, όταν δεν αντιμετωπίζεις σοβαρό πρόβλημα υγείας. Πως να πάρω κι άλλες άδειες.... δεν ξέρω.
Mήπως να προσπαθήσεις να πάρεις μια εκπαιδευτική άδεια τότε; Θα έχεις έτσι χρόνο να ψάξεις και για κάτι καλύτερο. Στο μεταξύ ίσως βελτιωθούν τα πράγματα στο σχολείο σου.
-
Πως μπορώ να πάρω άνευ αποδοχών ; Τι λόγους μπορώ να επικαλεστώ ; Το ότι είμαι φοιτήτρια στο ΕΑΠ σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα μετράει ;;;;
-
Μα, ποιος θα δώσει εκπαιδευτική άδεια !!!! ;;; Ξέρετε πολλούς που να έχουν λάβει το τελευταίο διάστημα ;
-
Προσωπικα δεν εχω καταλαβει που ριχνετε τα βελη...Μαθητες , Συναδελφους , Γονεις κατι αλλο ?
-
Δεν έχω πρόθεση να επιρρίψω ευθύνες ή να στοχοποιήσω ομάδες ανθρώπων που δεν μου φταίνε σε τίποτα. Πρόκειται όμως για μια συνολική έκπτωση ηθικών και κοινωνικών αξιών και μιας γενικότερης απαξίωσης του θεσμού του δημόσιου σχολείου, που μας οδηγεί (-όλους μας ενίοτε), στο να αναπαραγάγουμε κακές πρακτικές και νοοτροπίες. Το ίδιο το σύστημα όπως λειτουργεί είναι αναποτελεσματικό. Σκεφτείτε κύριε Σαρκαστικέ, κάθε ώρα σε άλλο τμήμα και κάθε μέρα σε άλλο σχολείο, χωρίς στοιχειώδη υποδομή για το μάθημα των εικαστικών. Ούτε τα ονόματα των μαθητών μου δεν μπορώ να συγκρατήσω. Τι είδους συνεργασία να οικοδομήσει κανείς με τα παιδιά και τους συναδέφλφους από 3 ή 5 διαφορετικά σχολεία όταν τα ίδια τα θεμέλια του εκπαιδευτικού συστήματος είναι σαθρά εκ προοιμίου.
-
Ευχαριστώ πολύ για τις πολύτιμες απαντήσεις που έλαβα από όλους τους συναδέλφους. Θα προσπαθήσω ενδεχομένως για κάποια άνευ αποδοχών άδεια πριν την οριστική παραίτηση.
-
Δεν έχω πρόθεση να επιρρίψω ευθύνες ή να στοχοποιήσω ομάδες ανθρώπων που δεν μου φταίνε σε τίποτα. Πρόκειται όμως για μια συνολική έκπτωση ηθικών και κοινωνικών αξιών και μιας γενικότερης απαξίωσης του θεσμού του δημόσιου σχολείου, που μας οδηγεί (-όλους μας ενίοτε), στο να αναπαραγάγουμε κακές πρακτικές και νοοτροπίες. Το ίδιο το σύστημα όπως λειτουργεί είναι αναποτελεσματικό. Σκεφτείτε κύριε Σαρκαστικέ, κάθε ώρα σε άλλο τμήμα και κάθε μέρα σε άλλο σχολείο, χωρίς στοιχειώδη υποδομή για το μάθημα των εικαστικών. Ούτε τα ονόματα των μαθητών μου δεν μπορώ να συγκρατήσω. Τι είδους συνεργασία να οικοδομήσει κανείς με τα παιδιά και τους συναδέφλφους από 3 ή 5 διαφορετικά σχολεία όταν τα ίδια τα θεμέλια του εκπαιδευτικού συστήματος είναι σαθρά εκ προοιμίου.
Σε αυτή την περίπτωση κοιτάς να κάνεις σωστά τη δουλειά σου με όποια μέσα διαθέτεις... και σε όποιον αρέσει. ΄Όσοι μαθητές θέλουν να αποκομίσουν κάτι, θα το αποκομίσουν έτσι και αλλοιώς.
-
Συγγνωμη ρε παιδια...το γεγονος οτι δεν την αποδεσμευσε η διευθυνση της σας φαινεται φυσιολογικο; Αυτο μονο στο υπ.παιδειας συμβαινει . Στο νομοσχεδιο περι κινητικοτητας αναφερει μεταξυ των αλλων προυποθεσεων οτι αποκλειεσαι απο την κινητικοτητα αν υπαρχουν κενα στον κλαδο σου ανω του 50%
-
Μετάταξη στα καλλιτεχνικά; Είχα και εγώ πρόβλημα στην αποδέσμευση σε άλλη ειδικότητα.
-
Άδεια άνευ αποδοχών μπορείς να πάρεις για 5 χρόνια. Από τη στιγμή που τη ζητάς μέχρι 31-8.
Φέτος όμως μεσούσης της χρονιάς μπορεί και να μη σου τη χορηγήσουν. Από του χρόνου όμως μπορείς να ζητάς Ιούλιο από 1-9 ως 31-8 (1 έτος τη φορά). Δεν υπάρχει λόγος να παραιτηθείς και να χάσεις τη θέση σου. Μπορεί σε 5 χρόνια να μετανιώσεις, ας έχεις μια εναλλακτική. Μπορεί ακόμα κι αν δεν το θέλεις, τότε οι ανάγκες να σε οδηγήσουν να επιστρέψεις. Κράτα εναλλακτική.
Για φέτος θα πρέπει να καλύψεις το χρονικό διάστημα μέχρι 30-6 ή 23-6 αν είσαι Αθμια, αφαιρουμένων των διακοπών Πάσχα.
Σε πρώτη φάση δικαιούσαι 8 ημέρες αναρρωτική άδεια χωρίς επιτροπή, και 10 ημέρες κανονική (αν σου τις χορηγήσει ο δντής). Σε δεύτερη φάση, οι μακροχρόνιες αναρρωτικές, όσο μεγαλύτερες είναι, τόσο ευκολότερα "περικόπτονται" στην υγειονομική επιτροπή. Στη θέση σου και από τη στιγμή που δεν έχω τίποτα να χάσω και δε φοβάμαι για πειθαρχικό έλεγχο κατάχρησης αναρρωτικής άδειας, θα κάλυπτα τη φετινή χρονιά με αναρρωτικές ακόμη κι αν γινόταν περικοπή λόγω μη έγκρισης.
Πιστεύω ότι απλά έχεις ανάγκη από κάποια αλλαγή. Το αν θα είναι μόνιμη η προσωρινή, εξαρτάται και από την τύχη
-
Ο τίτλος και το αρχικό κείμενο μας προσβάλλει όλους ως εκπαιδευτικούς.
Όσοι υποστηρίζουν τέτοιες απόψεις απλώς επιβαρύνουν την κατάσταση και την εικόνα μας.
Στο διά ταύτα.
Αν δεν σου αρέσει μπορείς να αποχωρήσεις.
Αφού το έχεις αποφασίσει και έχεις κρίνει ότι είναι το καλύτερο για εσένα, τί θα πει "όχι όμως εθελοντκά";
Εσύ το έχεις αποφασίσει άρα εθελοντικό έιναι.
Δική σου απόφαση είναι. Δε σου χρωστάει κάτι κάποιος από εκεί και πέρα.
Εκτός αν έχουν αλλάξει οι όροι εργασίας σου επί το δυσμενέστερον. Και δεν αναφέρομαι στις συνολικές μειώσεις κτλ κτλ.
Αναφέρομαι στο άν έχουν αλλάξει δραστικά οι δικοί σου όροι εργασίας σε κάτι που δεν προβλεπόταν κατά την πρόσληψή σου.
Από εκεί και πέρα αυτό που ζητάς και η συζήτηση που ανοίγει με προσβάλλει ως εκπαιδευτικό, δημόσιο υπάλληλο και εργαζόμενο γενικότερα.
Δεν έχουμε μόνο δικαιώματα.
Έχουμε και αρκετές υποχρεώσεις.
-
Ο τίτλος και το αρχικό κείμενο μας προσβάλλει όλους ως εκπαιδευτικούς.
Όσοι υποστηρίζουν τέτοιες απόψεις απλώς επιβαρύνουν την κατάσταση και την εικόνα μας.
Στο διά ταύτα.
Αν δεν σου αρέσει μπορείς να αποχωρήσεις.
Αφού το έχεις αποφασίσει και έχεις κρίνει ότι είναι το καλύτερο για εσένα, τί θα πει "όχι όμως εθελοντκά";
Εσύ το έχεις αποφασίσει άρα εθελοντικό έιναι.
Δική σου απόφαση είναι. Δε σου χρωστάει κάτι κάποιος από εκεί και πέρα.
Εκτός αν έχουν αλλάξει οι όροι εργασίας σου επί το δυσμενέστερον. Και δεν αναφέρομαι στις συνολικές μειώσεις κτλ κτλ.
Αναφέρομαι στο άν έχουν αλλάξει δραστικά οι δικοί σου όροι εργασίας σε κάτι που δεν προβλεπόταν κατά την πρόσληψή σου.
Από εκεί και πέρα αυτό που ζητάς και η συζήτηση που ανοίγει με προσβάλλει ως εκπαιδευτικό, δημόσιο υπάλληλο και εργαζόμενο γενικότερα.
Δεν έχουμε μόνο δικαιώματα.
Έχουμε και αρκετές υποχρεώσεις.
Η εκπαιδευτικός δεν ζήτησε τιμητή, ζήτησε συμβουλές σε μια δύσκολή γι'αυτήν στιγμή εργασιακά και ψυχολογικά και γι'αυτό απευθύνθηκε στο φόρουμ.
-
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού αρχίζει στην τάξη και τελειώνει στην τάξη. Αρχίζει στους μαθητές και τελειώνει στους μαθητές μας.
Απλώς ορισμένοι με κεκτημένη ταχύτητα εφαρμόζουν το ρόλο τους και σε συναδέλφους.
Ηρέμησε συνάδελφε. Μπορεί απλώς να έχει καταρρεύσει ψυχολογικά ο/η συνάδελφος (αδικίες υφίστανται δυστυχώς και στο δικό μας υπουργείο, αν και αναλογικά αρκετά λιγότερες από άλλα υπουργεία) και να αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να είναι επαρκής στις υποχρεώσεις της. Γιατί δεν το βλέπεις και έτσι;
-
Αν εχεις τετοιους συναδελφους ,τι τους θελεις τους εχθρους;
Δωστε του μια πλακετα και μια μαυρη κουκουλα και θα κανει θαυματα.
-
Αν εχεις τετοιους συναδελφους ,τι τους θελεις τους εχθρους;
Δωστε του μια πλακετα και μια μαυρη κουκουλα και θα κανει θαυματα.
Έτσι ακριβώς!
Μάλλον αυτός μας προσβάλλει όλους ως εκπαιδευτικούς με τέτοια ψυχρότητα και αναισθησία που δείχνει.
-
Η εκπαιδευτικός δεν ζήτησε τιμητή, ζήτησε συμβουλές σε μια δύσκολή γι'αυτήν στιγμή εργασιακά και ψυχολογικά και γι'αυτό απευθύνθηκε στο φόρουμ.
Αν εχεις τετοιους συναδελφους ,τι τους θελεις τους εχθρους;
Δωστε του μια πλακετα και μια μαυρη κουκουλα και θα κανει θαυματα.
Έτσι ακριβώς!
Μάλλον αυτός μας προσβάλλει όλους ως εκπαιδευτικούς με τέτοια ψυχρότητα και αναισθησία που δείχνει.
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού αρχίζει στην τάξη και τελειώνει στην τάξη. Αρχίζει στους μαθητές και τελειώνει στους μαθητές μας.
Απλώς ορισμένοι με κεκτημένη ταχύτητα εφαρμόζουν το ρόλο τους και σε συναδέλφους.
Ηρέμησε συνάδελφε. Μπορεί απλώς να έχει καταρρεύσει ψυχολογικά ο/η συνάδελφος (αδικίες υφίστανται δυστυχώς και στο δικό μας υπουργείο, αν και αναλογικά αρκετά λιγότερες από άλλα υπουργεία) και να αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να είναι επαρκής στις υποχρεώσεις της. Γιατί δεν το βλέπεις και έτσι;
Μη νομίζετε ότι έτσι όπως αντιδρατε φαίνεστε/ είστε καλύτεροι. Ή για να το πω όπως κάποιος από εσας "ποιός σας έχρισε τιμητή ;" . Απολύτως σεβαστό κάποιος συναδελφος να έχει καταρρεύσει -ίσως να του συμβαίνουν και άλλα προσωπικά-οικογενειακά θέματα που δεν θέλει να αναφέρει, ίσως πάλι όχι -και απλώς να τον έχει κουράσει το επάγγελμα. Απολύτως σεβαστό, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες αντοχές,. Και εμένα έρχονται στιγμές που λέω θα τα παρατήσω, με κούρασε η δεκαετής αναπλήρωση από εδώ κ από εκεί.. Δε θεωρώ ότι πάνω στα νεύρα ή την κούραση δεν έχω δικαίωμα να πω κάποιο παράπονο. Όλοι φτάνουμε στα όρια μας κάποια στιγμή και μετά βλέπουμε πιο ψύχραιμα τα πράγματα. Γι αυτό, πιστεύω, κάποιοι συνάδελφοι προσπάθησαν να αποτρέψουν τη συνάδελφο από την παραίτηση , προτείνοντάς της τις άδειες ανευ αποδοχών μέχρι να ηρεμήσει ίσως.Δεν μπορώ όμως να δικαιολογήσω -και τώρα ναι γίνομαι κι εγώ τιμητής-γιατί τέτοιος κανιβαλισμός , όταν κάποιος έχει μια άλλη άποψη , και ασχετως αν συμφωνώ με αυτήν την άποψη ή όχι, έχει τα κότσια να την εκφράσει. Δηλαδή αν εσείς ακούγατε κάτι αντίστοιχο να το λέει ένας εφοριακός ή γιατρός ή... δεν θα σχολιάζατε; Εγώ πιστεύω θα το κάνατε/ κάναμε οι περισσότεροι, έστω και μεταξύ φίλων , αν όχι δημοσίως. Δε σημαίνει ότι βάζεις μαύρη κουκούλα όταν απλά δεν χαιδευεις αυτιά. Ας σταματήσουμε να συγχέουμε πια την καλοσυνη και την αλήθεια με το γλείψιμο . Ίσως όταν βλέπεις έναν άνθρωπο ψυχολογικά εξουθενωμένο να πρέπει να λες κάτι με άλλλο τρόπο, αλλά, δεν σημαίνει ότι πρεπει ντε και καλά να του χαιδευεις τα αυτιά ή να συμφωνείς μαζί του. Έχετε σκεφτεί-επανλαμβάνω με ειλικρινή κατανόηση στην συνάδελφο που δεν αντέχει άλλο-πως ακούγεται αυτό που λέει ,σε όσους συναδέλφους και μη δεν έχουν δουλειά και φιλάνε κατουρημένες ποδιές για μια θέση καθαρίστριας-χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κανένα επάγγελμα, το οποίο προσφέρει κιόλας, ή σε ανέργους που κοιμούνται με τα παιδιά τους στα αυτοκίνητα κλπ κλπ κλπ; Σαφώς και η ψυχική υγεία είναι ανεκτίμητη και από το να τρελαθει κάποιος στο τέλος ή να του βγεί σε άλλα σωματικά θέματα, ας δώσει μια μούντζα σε όλα, αλλά όχι ότι κάποιος που έχει άλλη άποψη τον βγάζουμε τέρας , κυνικό, ανισυναδελφικό, απάνθρωπο ή δεν ξέρω τί.
-
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού αρχίζει στην τάξη και τελειώνει στην τάξη. Αρχίζει στους μαθητές και τελειώνει στους μαθητές μας.
Απλώς ορισμένοι με κεκτημένη ταχύτητα εφαρμόζουν το ρόλο τους και σε συναδέλφους.
Ηρέμησε συνάδελφε. Μπορεί απλώς να έχει καταρρεύσει ψυχολογικά ο/η συνάδελφος (αδικίες υφίστανται δυστυχώς και στο δικό μας υπουργείο, αν και αναλογικά αρκετά λιγότερες από άλλα υπουργεία) και να αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να είναι επαρκής στις υποχρεώσεις της. Γιατί δεν το βλέπεις και έτσι;
Συγγνώμη αλλά τί ακριβώς θα πει "παραιτούμαι, αλλά όχι εθελοντικά".
Δεν σε διώχνει κανένας, ίσα ίσα η θέση είναι δική σου και την έχεις κερδίσει με το σπαθί σου.
Από εκεί και πέρα γιατί είναι φυσιολογικό να αναζητούμε ευθύνες σε κάποιον άλλο πέραν του εαυτού μας;
Κατέρρευσε ψυχολογικά, συμφωνώ. Δεν της αρέσει για οποιονδήποτε λόγο, δικαίωμά της.
Ας αποχωρήσει αφού αυτή κρίνει ότι αυτή είναι η καλύτερη κίνηση για την προσωπική της ζωή.
Με το "όχι εθελοντικά" τί επιδιώκουμε ακριβώς;
Αυτό θα είχε βάση μόνο αν έχουν αλλάξει οι όροι εργασίας (κάτι που δεν αναφέρεται) και έχει καταλήξει να κάνει κάτι άλλο από αυτό για το οποίο προσλήφθηκε.
Όταν θέλεις να κάνεις κάτι, εθελοντικά το κάνεις με την έννοια του ότι ακριβώς το θέλεις. Στην προκειμένη περίπτωση ακόμα και να αναγκάζεται (προσωπικοί λόγοι, οικογένεια, υγεία όλα σεβαστά 1000%), αναγκάζεται από δικούς της λόγους και δεν είναι υποχρεωτικό για το κάθε υπουργείο να την εξυπηρετήσει.
Αυτό τονίζω.
Από εκεί και πέρα προφανώς και πρέπει να αναζητούνται τρόποι να εξυπηρετηθούν όλοι στη βάση της κοινωνικής πολιτικής και της καλής πίστης.
Μην τα θεωρούμε όμως όλα δεδομένα.
Όταν όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο γιατί δεν μπορεί για οποιονδήποτε λόγο, τί συμβαίνει;
Αποφασίζεις να παραιτηθείς. ΟΚ. Γιατί πρέπει να σου φταίει κάποιος άλλος; Πάντα οι άλλοι δηλαδή; Ποτέ εμείς. Ούτε το θάρρος των αποφάσεών μας πια εδώ μεσα;
Έλεος.
Εκεί ακριβώς είναι η ένστασή μου.
Όλα τα άλλα δείχνουν ότι έχει χαθεί το νόημα.....
-
Ο/η pedia δεν λουφαρει, δεν καθεται και πληρωνεται, δεν χρησιμοποιησε μεσον για να παρει αποσπαση σε γραφειο,υπουργειο,βιβλιοθηκη. Αντιθετα, προσφερει στην εκπαιδευση, δεν βρηκε αυτα που προσδοκουσε, προσπαθησε να μεταταχθει μεσω κινητικοτητας (αξιοκρατικη μεταταξη) και βρηκε τοιχο απο τη δ/νση της που δεν την αποδεσμευει. Αντι να σταθουμε στο γιατι ενας/ μια απο μας εφτασε σε αυτο το σημειο , ποια θα πρεπε να ειναι η σταση των συναδελφων,προισταμενων,κρατους σε τετοιες περιπτωσεις , ορισμενοι σπευδουν να κατακρινουν τον αλλον χωρις ιχνος συναδελφικης αλληλεγγυης για να μην πω ανθρωπιας. Ολοι γνωριζουμε περιπτωσεις συναδελφων που επικαλουνται ψυχολογικα προβληματα και κρυβονται σε γραφεια, υπεραριθμοι που κανουν βολτες γιατι δεν εχουν που να τους τοποθετησουν , χιλιαδες παραδειγματα λουφαδορων που κανουν ολοι τα στραβα ματια. Μας πειραξε που θελει να απολυθει και οχι να παραιτηθει; Οσες περιπτωσεις γνωριζω δημ.υπαλληλων που ηθελαν να φυγουν απο το δημοσιο , απλα δεν εμφανιζονταν στην εργασια τους για ψ χρονικο διαστημα και κατοπιν κινουνταν αυτοματα οι διαδικασιες απολυσης Ετσι, ο δημ.υπαλληλος δεν μπλεκει με το δαιδαλωδες γραφειοκρατικο συστημα που δεν σου επιτρεπει να παραιτηθεις με μια απλη υπογραφη.
-
Δεν μπορώ όμως να δικαιολογήσω -και τώρα ναι γίνομαι κι εγώ τιμητής-γιατί τέτοιος κανιβαλισμός , όταν κάποιος έχει μια άλλη άποψη , και ασχετως αν συμφωνώ με αυτήν την άποψη ή όχι, έχει τα κότσια να την εκφράσει.
Ας σταματήσουμε να συγχέουμε πια την καλοσυνη και την αλήθεια με το γλείψιμο .
Μα εδώ δεν πρόκειται για ένα θέμα το οποίο κάποιος έθεσε υπό συζήτηση, ώστε να μιλάμε για «διαφορετική άποψη», αλλά για μια έκκληση βοήθειας. Και όταν κάποιος ζητάει βοήθεια, το να τον κρίνεις με αυτόν τον τρόπο δεν είναι ένδειξη παρρησίας, όπως και δεν είναι «γλείψιμο» η συμπαράσταση που εκδήλωσαν οι συνάδελφοι οι οποίοι είχαν να προτείνουν διάφορες λύσεις.
Όπως και να έχει, νομίζω ότι, αν ο authairetos εξέφραζε εξ αρχής την ένστασή του με τον τρόπο που έκανε στο τελευταίο του μήνυμα, κανείς δεν θα του είχε «επιτεθεί».
-
Μα εδώ δεν πρόκειται για ένα θέμα το οποίο κάποιος έθεσε υπό συζήτηση, ώστε να μιλάμε για «διαφορετική άποψη», αλλά για μια έκκληση βοήθειας. Και όταν κάποιος ζητάει βοήθεια, το να τον κρίνεις με αυτόν τον τρόπο δεν είναι ένδειξη παρρησίας, όπως και δεν είναι «γλείψιμο» η συμπαράσταση που εκδήλωσαν οι συνάδελφοι οι οποίοι είχαν να προτείνουν διάφορες λύσεις.
Όπως και να έχει, νομίζω ότι, αν ο authairetos εξέφραζε εξ αρχής την ένστασή του με τον τρόπο που έκανε στο τελευταίο του μήνυμα, κανείς δεν θα του είχε «επιτεθεί».
Δεν είπα ότι οι συναδελφοι που προσπάθησαν να βοηθήσουν την/τον συναδελφο γλείφουν. Εννοούσα ότι γθα έγλειφε κάποιος αν ενώ ειχε άλλη άποψη δεν την εξέφραζε από το φόβο "επίθεσης" των άλλων.Οκ μπορεί στο δεύτερο μνμ του ο authairetos-αν και δε θα μιλήσω εξ ονόματός του- να εκφράστηκε με άλλο τρόπο, αλλά, αυτό τόνισα και εγώ. Όπως επίσης γνωρίζουμε όλοι πως καμιά φορά πάνω στη βιασύνη αν θες και στο να πούμε κάποια πράγματα πιο περιεκτικά ίσως δεν αναλύεται ακριβώς το σκεπτικό κάποιου. Με το να τον βρίζουν ή να τον μειώνουν όμως οι υπόλοιποι τί ακριβώς πετυχαίνουμε εκτός από πόλωση; Δεν είπε δα και κάτι κακό πέρα από το αληθές. Ότι παίρνεις μια απλοφαση στήριξέ την. Είναι κακό αυτό; Αν μπορέσει από συναδέλφους ή την υπηρεσία-όπως είπε ο doncorleone να αλλάξει κάτι στην κατάσταση που βιώνει ο/η pedia μακάρι. Το απευχεται κανείς; Αν όμως αυτό δεν είναι εφικτό τί να γίνει; Θα πάρει ΄να ρίσκο. Και στην περίπτωση που δεν αντέχει άλλο πλέον, ο χρόνος μετράει εις βάρος του/της.
-
Ο γραπτός λόγος θέλει διπλή προσοχή. Από το δεύτερο μήνυμα του authairetos φάνηκε ότι περισσότερο παράπονο παρά επίκριση είχε ο λόγος του. Ολα καλά.
Η συνάδελφος ρώτησε στην αρχή και τι μπορεί να κάνει για να την διώξουν και όχι να παραιτηθεί.
Δε γνωρίζουμε τι μπορεί να έχει υποστεί και σκέφτεται έτσι, δεν της ζητάμε ψυχανάλυση, της προτείνουμε να κερδίσει χρόνο για να μη μετανιώσει μετά.
Εύχομαι καλή μονιμοποίηση και στους 2 σας, αν είστε αναπληρωτές. (authairetos, νεμι)
-
Ο γραπτός λόγος θέλει διπλή προσοχή. Από το δεύτερο μήνυμα του authairetos φάνηκε ότι περισσότερο παράπονο παρά επίκριση είχε ο λόγος του. Ολα καλά.
Η συνάδελφος ρώτησε στην αρχή και τι μπορεί να κάνει για να την διώξουν και όχι να παραιτηθεί.
Δε γνωρίζουμε τι μπορεί να έχει υποστεί και σκέφτεται έτσι, δεν της ζητάμε ψυχανάλυση, της προτείνουμε να κερδίσει χρόνο για να μη μετανιώσει μετά.
Εύχομαι καλή μονιμοποίηση και στους 2 σας, αν είστε αναπληρωτές. (authairetos, νεμι)
Thanks, αν και δεν το βλεπω :'( :'( :'( :'( :'(!!!!
-
Επίσης ο/η συναδελφος pedia, ας σκεφτεί μηπως αν οδηγήσει με κάποιο τροπο τα πράγματα στο να απολυθεί, ίσως το βρει μπροστά του στο μέλλον σε άλλες δουλειές. Ίσως λέω βλακεία τώρα, αλλά, συνήθως όταν ακούει ο άλλος -είτε εργοδότης, είτε κάποιος άλλος-ότι απολυθηκες, και κυρίως αν απολύεσαι γιατί έλειπες αδικαιολόγητα από τη δουλειά σου, ίσως δείχνεις έλλειψη επαγγελματισμού ή δεν ξερω εγώ τι... Ας το σκεφτεί κι αυτό σαν ενδεχόμενο.
-
Σωστά. Για να μην έχεις τέτοια προβλήματα φτάνεις σε αυτό το σημείο (να ζητάς να σε απολύσουν) μόνο όταν ήδη έχεις κάποια άλλη σίγουρη δουλειά.
-
Ο/η pedia δεν λουφαρει, δεν καθεται και πληρωνεται, δεν χρησιμοποιησε μεσον για να παρει αποσπαση σε γραφειο,υπουργειο,βιβλιοθηκη. Αντιθετα, προσφερει στην εκπαιδευση, δεν βρηκε αυτα που προσδοκουσε, προσπαθησε να μεταταχθει μεσω κινητικοτητας (αξιοκρατικη μεταταξη) και βρηκε τοιχο απο τη δ/νση της που δεν την αποδεσμευει. Αντι να σταθουμε στο γιατι ενας/ μια απο μας εφτασε σε αυτο το σημειο , ποια θα πρεπε να ειναι η σταση των συναδελφων,προισταμενων,κρατους σε τετοιες περιπτωσεις , ορισμενοι σπευδουν να κατακρινουν τον αλλον χωρις ιχνος συναδελφικης αλληλεγγυης για να μην πω ανθρωπιας. Ολοι γνωριζουμε περιπτωσεις συναδελφων που επικαλουνται ψυχολογικα προβληματα και κρυβονται σε γραφεια, υπεραριθμοι που κανουν βολτες γιατι δεν εχουν που να τους τοποθετησουν , χιλιαδες παραδειγματα λουφαδορων που κανουν ολοι τα στραβα ματια. Μας πειραξε που θελει να απολυθει και οχι να παραιτηθει; Οσες περιπτωσεις γνωριζω δημ.υπαλληλων που ηθελαν να φυγουν απο το δημοσιο , απλα δεν εμφανιζονταν στην εργασια τους για ψ χρονικο διαστημα και κατοπιν κινουνταν αυτοματα οι διαδικασιες απολυσης Ετσι, ο δημ.υπαλληλος δεν μπλεκει με το δαιδαλωδες γραφειοκρατικο συστημα που δεν σου επιτρεπει να παραιτηθεις με μια απλη υπογραφη.
Σχετικό - άσχετο... Η διεύθυνση αποδεσμεύει για μετάταξη μέσω το ενιαίου συστήματος κινητικότητας ή το ΚΥΣΔΕ/ΚΥΣΠΕ;;
-
Να περιμένεις να κλείσεις 15ετία για να κατοχυρώσεις συνταξιοδοτικό δικαίωμα.