Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Μετά τον διορισμό / την πρόσληψη => Σχολική ζώνη => Μήνυμα ξεκίνησε από: fileprovider στις Φεβρουάριος 03, 2019, 08:39:18 πμ
-
Σημεία των καιρών
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/ekpaideysi-ston-typo/280059_epitheseis-se-ekpaideytikoys-kai-ekdikitiki-dikomania-goneon
-
Για όλους αυτούς τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο, σημαντικό είναι να υπάρχει διευθυντής, ο οποίος να στηρίζει τον εκπαιδευτικό σε τέτοιες στιγμές, ώστε αμέσως μετά να καλείται ο γονέας στο σχολείο για να θαυμάσει τα κατορθώματα του βλασταριού του.
-
Oι ευθυνες ανηκουν για αυτη την κατασταση στους μονιμους εκπαιδευτικους...Ποιος κανακευει αυτα τα παιδια με τα πλαστα 20αρια στους βαθμους ? Οι περισσοτεροι εχουν καταντησει "σερβιτοροι" των παιδιων...εξαιτιας της δειλιας τους και του ατομικισμου τους.
ΥΓ. Το αστειο ειναι να τους ακους να λενε οτι φταιει το "συστημα" (λες και οι ιδιοι ανηκουν αλλου)...
-
Οι αναπληρωτές δεν έχουν ευθύνη; Οι γονείς δεν έχουν ευθύνη;
Είναι εύκολο να ρίχνεις το ανάθεμα εκεί που σε εξυπηρετεί/βολεύει και όχι και στον εαυτό σου.
Ελλάδα, η χώρα που για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι.
-
Στελιο εχεις δικιο για τους γονεις...οι περισσοτεροι το βλεπουν σαν παρκινγκ...δυστυχως... Βεβαιως και εδω ευθυνες εχει και ο εκπαιδευτικος κοσμος...παραπανω μιλησα για "σερβιτορους" :(
Οσο για τους αναπληρωτες αυτοι ειναι ανυπαρκτοι...τι περιμενεις οταν δεν γνωριζουν αν του χρονου εχουν δουλεια και που ?
Οι αναπληρωτές δεν έχουν ευθύνη; Οι γονείς δεν έχουν ευθύνη;
Είναι εύκολο να ρίχνεις το ανάθεμα εκεί που σε εξυπηρετεί/βολεύει και όχι και στον εαυτό σου.
Ελλάδα, η χώρα που για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι.
-
Υπάρχουν καλοί και κακοί γονείς, υπάρχουν καλοί και κακοί μόνιμοι, υπάρχουν καλοί και κακοί αναπληρωτές. Το τσουβάλιασμα δεν εξυπηρετεί κανένα και σίγουρα δε λύνει κανένα πρόβλημα.
Οι αναπληρωτές δεν είναι καθόλου ανύπαρκτοι. Δε μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό σου. Η εργασιακή ανασφάλεια και οι αλλαγές σχολείων μπορεί να μην επιτρέπουν σε έναν αναπληρωτή να δείξει όλο το εύρος των ικανοτήτων που μπορεί να έχει. Ανύπαρκτο πάντως δεν τον κάνουν σε καμία περίπτωση.
-
Mε αυτο το μυαλο ...θα ερθουν και χειροτερα...δυστυχως...Οσο για τους αναπληρωτες ειναι ενα "μπαλωμα" στην εκπαιδευση τιποτα αλλο...
Υπάρχουν καλοί και κακοί γονείς, υπάρχουν καλοί και κακοί μόνιμοι, υπάρχουν καλοί και κακοί αναπληρωτές. Το τσουβάλιασμα δεν εξυπηρετεί κανένα και σίγουρα δε λύνει κανένα πρόβλημα.
Οι αναπληρωτές δεν είναι καθόλου ανύπαρκτοι. Δε μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό σου. Η εργασιακή ανασφάλεια και οι αλλαγές σχολείων μπορεί να μην επιτρέπουν σε έναν αναπληρωτή να δείξει όλο το εύρος των ικανοτήτων που μπορεί να έχει. Ανύπαρκτο πάντως δεν τον κάνουν σε καμία περίπτωση.
-
Mε αυτο το μυαλο ...θα ερθουν και χειροτερα...δυστυχως...Οσο για τους αναπληρωτες ειναι ενα "μπαλωμα" στην εκπαιδευση τιποτα αλλο...
Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω. Ως αναπληρώτρια, έχω αλλάξει 14 σχολεία και έχω δει μόνιμους συναδέλφους να κάνουν εξαιρετική δουλειά, όπως και άλλους οι οποίοι είναι οριακά διεκπεραιωτικοί. Δεν μπορώ να καταλάβω το τσουβάλιασμα και κυρίως δεν βλέπω πώς μια τέτοια ισοπεδωτική οπτική μπορεί να οδηγήσει σε λύση του προβλήματος.
Α, επίσης η αιτία ενός προβλήματος δεν συμπίπτει πάντα με τη λύση του.
-
Να σας πω τι πιστευω ...επικρατει μια πληρη αδιαφορια τοσο απο τους γονεις οσο και τους μονιμους εκπαιδευτικους οι οποιοι για να αποφυγουν τα πολλα πολλα κανουν τα στραβα ματια με αποτελεσμα αυτες τις καταστασεις που περιγραφει το αρθρο...Δυστυχως για την εξαιρετικη δουλεια που λετε εχω πολλες "αμφιβολιες" οταν βλεπω τα "φροντιστηρια" παντος ειδους να ανθιζουν...
Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω. Ως αναπληρώτρια, έχω αλλάξει 14 σχολεία και έχω δει μόνιμους συναδέλφους να κάνουν εξαιρετική δουλειά, όπως και άλλους οι οποίοι είναι οριακά διεκπεραιωτικοί. Δεν μπορώ να καταλάβω το τσουβάλιασμα και κυρίως δεν βλέπω πώς μια τέτοια ισοπεδωτική οπτική μπορεί να οδηγήσει σε λύση του προβλήματος.
Α, επίσης η αιτία ενός προβλήματος δεν συμπίπτει πάντα με τη λύση του.
-
Πριν καποιες μερες, σε αξιολογηση στο ΚΕΣΥ, πιτσιρικι 10 χρονων (Δ δημοτικου) ειπε σε συναδελφο «Θα φας μια σφαλιαρα που θα ειναι πολη δικη σου», «Εισαι ηλιθια», και το αποκορυφωμα, κατεβασε το παντελονι και εσωρουχο του και της ειπε «παρ’ τα!»!!!!!
Δεν εχει νοητικο θεμα, εχει θεμα συμπεριφορας στο σχολειο και μια μητερα που λεει οτι για ολα φταιει το σχολειο
-
Πριν καποιες μερες, σε αξιολογηση στο ΚΕΣΥ, πιτσιρικι 10 χρονων (Δ δημοτικου) ειπε σε συναδελφο «Θα φας μια σφαλιαρα που θα ειναι πολη δικη σου», «Εισαι ηλιθια», και το αποκορυφωμα, κατεβασε το παντελονι και εσωρουχο του και της ειπε «παρ’ τα!»!!!!!
Δεν εχει νοητικο θεμα, εχει θεμα συμπεριφορας στο σχολειο και μια μητερα που λεει οτι για ολα φταιει το σχολειο
Τ€λείως άδικο θα'χε: ΝΑ το πω ΑΠΛΑ.
Πχ (από το αρχικό κείμενο) ΚΑΙ φαντάσου τι ακριβώς έγινε κ ποιά η "δικαιολόγηση":
Μετά από έναν μήνα έλειπε ο Γιωργάκης και ρώτησα το ξαδερφάκι του "ο Γιώργος που είναι; Είναι άρρωστος;". "Ναι" μου απαντάει το παιδάκι και ήρθε καταγγελία στο σχολείο επειδή ανέκρινα τον μικρό του ξάδερφο! Επειδή δεν πίστευα ότι είναι άρρωστος, βγάζοντάς τους ψεύτες, κι επειδή άσκησα λεκτική βία απέναντι στο παιδί!
ΑΔΥΝΑΤΟΝ λέμε: Όπως μας μάθαν:
Οπότε;
Έεεεεερχεται.
-
Πριν καποιες μερες, σε αξιολογηση στο ΚΕΣΥ, πιτσιρικι 10 χρονων (Δ δημοτικου) ειπε σε συναδελφο «Θα φας μια σφαλιαρα που θα ειναι πολη δικη σου», «Εισαι ηλιθια», και το αποκορυφωμα, κατεβασε το παντελονι και εσωρουχο του και της ειπε «παρ’ τα!»!!!!!
Δεν εχει νοητικο θεμα, εχει θεμα συμπεριφορας στο σχολειο και μια μητερα που λεει οτι για ολα φταιει το σχολειο
Ναι, αλλά στην διάγνωση πώς να γράψεις "έχει μια μητέρα που λέει ότι για όλα φταίει το σχολείο"; Και τελικά οι δάσκαλοι που έχουν αυτό το παιδί μαθητή θα συνεχίζουν να υποφέρουν....
-
"Όταν στον ανθρώπινο πολιτισμό ξ€κίνησαν τα επίθετα, ξεκινησε κ η κατάρρευσή του"
ΔΕ λύνουν τπτ οι αξιολογικές κρίσεις (σαν αυτές των ΚΕΣΥ) , δικαιολογημένες μεν κ κατανοητές , αλλά και κατάλοιπο του προηγούμενου αποφθέγματος "αντιμετώπισης" από την μεριά της Κυρίαρχης τάξης/Ιδεολογίας που διαποτίζει και τον απλό €ργαζόμενο για να €πιβιωσει πια σήμερα.
ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.
ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΟΔΟΣ ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ . ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.
-
Και άλλα καθημερινά γεγονότα...
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/280206_katalipsi-se-sholeio-zitoyn-ti-monimi-apoboli-symmathiti-toys-me-mathisiakes
-
Και άλλα καθημερινά γεγονότα...
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/280206_katalipsi-se-sholeio-zitoyn-ti-monimi-apoboli-symmathiti-toys-me-mathisiakes
Ας παραθέσω και την συνέχεια
https://goo.gl/59358N
-
Ας παραθέσω και την συνέχεια
https://goo.gl/59358N
Μισέλ Φουκώ – Η ιστορία της τρέλας (https://www.scribd.com/document/359843194/%CE%9C%CE%B9%CF%83%CE%AD%CE%BB-%CE%A6%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%8E-%CE%97-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CF%82-pdf)
KAI
Μισέλ Φουκώ – Οι λέξεις και τα πράγματα. (https://monoskop.org/images/e/ee/Foucault_Michel_%CE%9F%CE%B9_%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%B1_%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1.pdf)
Αλλά ΠΟΥ κ€ρός για διάβασμα;
Για τ€τοια είμαστε τώρα;
Όταν το "κακό" έχει ήδη γίνει;
Όπως μας μάθαν.
Οπότε?
Υ.Γ.: Οι Ειδικοί μόνο MSc "συναφ€ς" : Ειδικής ή Σχολικής ψυχολογίας.
Για "κοινωνιολογία εκπ/σης" ή "φιλοσοφία εκπ/σης" nichts. Υπάρχει και ειδικό topic: https://www.pde.gr/index.php?topic=34786.0
-
Υπάρχουν καλοί και κακοί γονείς, υπάρχουν καλοί και κακοί μόνιμοι, υπάρχουν καλοί και κακοί αναπληρωτές. Το τσουβάλιασμα δεν εξυπηρετεί κανένα και σίγουρα δε λύνει κανένα πρόβλημα.
Οι αναπληρωτές δεν είναι καθόλου ανύπαρκτοι. Δε μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό σου. Η εργασιακή ανασφάλεια και οι αλλαγές σχολείων μπορεί να μην επιτρέπουν σε έναν αναπληρωτή να δείξει όλο το εύρος των ικανοτήτων που μπορεί να έχει. Ανύπαρκτο πάντως δεν τον κάνουν σε καμία περίπτωση.
Συμφωνώ απόλυτα!
-
Τ€λείως άδικο θα'χε: ΝΑ το πω ΑΠΛΑ.
Πχ (από το αρχικό κείμενο) ΚΑΙ φαντάσου τι ακριβώς έγινε κ ποιά η "δικαιολόγηση":
ΑΔΥΝΑΤΟΝ λέμε: Όπως μας μάθαν:
Οπότε;
Έεεεεερχεται.
Αλλά ΠΟΥ κ€ρός για διάβασμα;
Για τ€τοια είμαστε τώρα;
Όταν το "κακό" έχει ήδη γίνει;
Όπως μας μάθαν.
Οπότε?
Υ.Γ.: Οι Ειδικοί μόνο MSc "συναφ€ς" : Ειδικής ή Σχολικής ψυχολογίας.
Για "κοινωνιολογία εκπ/σης" ή "φιλοσοφία εκπ/σης" nichts. Υπάρχει και ειδικό topic:
...... Ζουράρη εσύ;;;
-
Πριν καποιες μερες, σε αξιολογηση στο ΚΕΣΥ, πιτσιρικι 10 χρονων (Δ δημοτικου) ειπε σε συναδελφο «Θα φας μια σφαλιαρα που θα ειναι πολη δικη σου», «Εισαι ηλιθια», και το αποκορυφωμα, κατεβασε το παντελονι και εσωρουχο του και της ειπε «παρ’ τα!»!!!!!
Δεν εχει νοητικο θεμα, εχει θεμα συμπεριφορας στο σχολειο και μια μητερα που λεει οτι για ολα φταιει το σχολειο
Για φαντάσου μετά τι συμβαίνει σε εκείνο το σπίτι, και τί βλέπει εκείνο το παιδί απ την μάνα του, αλλά για να κατεβάζει το παντελόνι και εσώρουχο με τόση ευκολία 10 χρονών παιδάκι, και να λέει "πάρτα", άραγε πόσες φορές το είδε να συμβαίνει .... όλα ξεκινούν απο το σπίτι απ τους γονείς, όπως ξεχωρίζουν τα παιδιά που προέρχονται απο καλές οικογένειες, έτσι ξεχωρίζουν και εκείνα που πρέρχονται απ σκορποχώρια
-
Aπο οτι φαινεται στο σχολειο γινονται χειροτερα...Δυστυχως και οι γονεις και οι εκπαιδευτικοι (του βαζω 20 και τελειωνω) το βλεπουν σαν παρκινγκ το σχολειο... 8)
Για φαντάσου μετά τι συμβαίνει σε εκείνο το σπίτι, και τί βλέπει εκείνο το παιδί απ την μάνα του, αλλά για να κατεβάζει το παντελόνι και εσώρουχο με τόση ευκολία 10 χρονών παιδάκι, και να λέει "πάρτα", άραγε πόσες φορές το είδε να συμβαίνει .... όλα ξεκινούν απο το σπίτι απ τους γονείς, όπως ξεχωρίζουν τα παιδιά που προέρχονται απο καλές οικογένειες, έτσι ξεχωρίζουν και εκείνα που πρέρχονται απ σκορποχώρια
-
Για να δούμε τι λύση θα δοθεί;
https://www.newsit.gr/topikes-eidhseis/kentriki-makedonia/kalamaria-prospathoun-na-vroun-lysi-meta-ti-ratsistiki-ekriksi-kata-mathiti/2712176/
«Το θέμα είναι αρμοδιότητας της Δευτεροβάθμιας Ανατολικής Θεσσαλονίκης. Όταν ο μαθητής ήταν στην πρωτοβάθμια δεν είχε δημιουργηθεί τέτοιο θέμα, γιατί η ίδια η διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης είχε ενδιαφερθεί προσωπικά για το παιδί, έκανε παρέμβαση πολύ ενεργητική και στο σχολείο που φοιτούσε, μιλούσε με τους Συλλόγους. Και τώρα όμως θα βρούμε την καλύτερη λύση για τον μαθητή», επισήμανε ο κ.Ανανιάδης.
Το πιο πιθανόν: Η γνωστή:
Δλδ καμιά.
-
Aπο οτι φαινεται στο σχολειο γινονται χειροτερα...Δυστυχως και οι γονεις και οι εκπαιδευτικοι (του βαζω 20 και τελειωνω) το βλεπουν σαν παρκινγκ το σχολειο... 8)
Έχω δει και και το φαινόμενο, γονέας να απειλεί εκπαιδευτικό ότι θα του κάνει αναφορά, διότι έβαλε στο παιδί του, βαθμό πρώτου τετραμήνου 17! Κάτι τέτοια βλέπουν οι σύμβουλοι και τραβούν τα μαλλιά τους.
-
Koυραζονται τα παιδια στο σχολειο...για αυτο τα ξεκουραζουμε... ;D
(http://i67.tinypic.com/28uk47c.jpg)
Έχω δει και και το φαινόμενο, γονέας να απειλεί εκπαιδευτικό ότι θα του κάνει αναφορά, διότι έβαλε στο παιδί του, βαθμό πρώτου τετραμήνου 17! Κάτι τέτοια βλέπουν οι σύμβουλοι και τραβούν τα μαλλιά τους.
-
Να σας πω την αλήθεια εγώ όταν ήμουν μαθητής ποτέ δεν πάταγα την εβδόμη ώρα. Είναι φοβερά κουραστικό να 'σαι στο λύκειο απ' τις οχτώ μέχρι τις δυόμιση κάθε μέρα παρακολουθώντας σωρεία μαθημάτων. Για πολλά απ' τα οποία δεν ενδιαφέρεσαι κιόλας. Εδώ εμάς ως καθηγητές μας βάζουν ένα σεμινάριο να παρακολουθήσομε μιας ώρας και μας παίρνει ο ύπνος. Θεωρώ πως το σχολειό χρειάζεται ν' αλλάξει εκ βάθρων τη δομή του και να γίνει πολύ πιο ευέλικτο. Ενισχύοντας την κλίση κάθε μαθητή ξεχωριστά κι όχι ατελείωτες ώρες τετριμμένης παπαγαλίας σ' ένα σωρό μαθήματα.
-
Πότε ήμασταν στο λύκειο απο τις 8 μέχρι τις 14:30; 8:15 αρχίζαμε 13:15 τελειώναμε. Μόνο κάποια μέρα που είχαμε 7ωρο σχολάγαμε στις 14:00.
-
Ναι, αρχίζαμε οχτώ και τέταρτο μέχρι μια κι εικοσπέντε. Και κάποιες φορές (δε θυμούμαι αν ήταν μια ή περσότερες) έφτανε δυο και δέκα. Πολλές ώρες και πολλά μαθήματα. Βασικά δεν είν' το γεγονός της πληθώρας ωρών. Ημπορεί ο μαθητής να μένει και μέχρι τ' απόγιομα και να περνά, όμως, πολύ δημιουργικά τις ώρες του σχολειού. Κι όχι ξερά μπες βγες ο εκάστοτε καθηγητής, μπλα μπλα για τρία τέταρτα και σειρά ο επόμενος. Δεν είν' καθόλου μα καθόλου καλά οργανωμένο το σχολικό πρόγραμμα. Το κακό είν' πως πρόκειται για μια παγιωμένη κατάσταση δίχως ελπίδα γι' αλλαγή ουσιαστική και προχώρεμα.
-
Για αυτο δεν μαθαινουν και τα παιδια ...Δεν συγκινει το σχολειο τους μαθητες...Ειτε οι απηρχαιωμενες εγκαταστασεις...ειτε οι εκπαιδευτικοι...οι οποιοι βεβαια δεν εχουν και την στηριξη απο την πολιτεια ειτε υλικη (κακοπληρωμενοι) ...ειτε ηθικη...Ολοι το βλεπουν σαν ενα παρκινγκ με τον δασκαλο να ειναι περισσοτερο ενας φυλακας-σερβιτορος...κοινως baby-sitting... 8)
Ναι, αρχίζαμε οχτώ και τέταρτο μέχρι μια κι εικοσπέντε. Και κάποιες φορές (δε θυμούμαι αν ήταν μια ή περσότερες) έφτανε δυο και δέκα. Πολλές ώρες και πολλά μαθήματα. Βασικά δεν είν' το γεγονός της πληθώρας ωρών. Ημπορεί ο μαθητής να μένει και μέχρι τ' απόγιομα και να περνά, όμως, πολύ δημιουργικά τις ώρες του σχολειού. Κι όχι ξερά μπες βγες ο εκάστοτε καθηγητής, μπλα μπλα για τρία τέταρτα και σειρά ο επόμενος. Δεν είν' καθόλου μα καθόλου καλά οργανωμένο το σχολικό πρόγραμμα. Το κακό είν' πως πρόκειται για μια παγιωμένη κατάσταση δίχως ελπίδα γι' αλλαγή ουσιαστική και προχώρεμα.
-
Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως ...
-
Να σας πω την αλήθεια εγώ όταν ήμουν μαθητής ποτέ δεν πάταγα την εβδόμη ώρα. Είναι φοβερά κουραστικό να 'σαι στο λύκειο απ' τις οχτώ μέχρι τις δυόμιση κάθε μέρα παρακολουθώντας σωρεία μαθημάτων. Για πολλά απ' τα οποία δεν ενδιαφέρεσαι κιόλας. Εδώ εμάς ως καθηγητές μας βάζουν ένα σεμινάριο να παρακολουθήσομε μιας ώρας και μας παίρνει ο ύπνος. Θεωρώ πως το σχολειό χρειάζεται ν' αλλάξει εκ βάθρων τη δομή του και να γίνει πολύ πιο ευέλικτο. Ενισχύοντας την κλίση κάθε μαθητή ξεχωριστά κι όχι ατελείωτες ώρες τετριμμένης παπαγαλίας σ' ένα σωρό μαθήματα.
Και πως θα συμπληρώνουν ωράριο τότε τόσοι εκπαιδευτικοί ; ;
-
Ενοχλωντας πολλους...μαθημα και το Σαββατο...οπως ισχυε μεχρι το 1980...περιπου 8)
Και πως θα συμπληρώνουν ωράριο τότε τόσοι εκπαιδευτικοί ; ;
-
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/280593_bathmothiria-enantion-ekpaideytikon
Προς συνέχιση του προβληματισμού...
-
Η βαθμοθηρία καλλιεργείται αμφίπλευρα. Τόσο απ' τους γονιούς όσο κι απ' τους δασκάλους. Η γνώση πάει περίπατο κι ο καθηγητής από διδάσκων ξεπέφτει σε αξιολογητή. Είναι χρεία να διαχωριστούν οι ρόλοι. Να σταματήσουν να δίνονται βαθμοί στο γυμνάσιο. Και να υπάρχει περιγραφική αξιολόγηση. Στο λύκειο ας υπάρχει βαθμολογία χωρίς όμως να υπερτερεί της ποιοτικής αξιολόγησης. Παρά μόνο ενδεικτική και συνοδευτική η ποσοτική κρίση. Εξ άλλου ας μη λησμονούμε πως στις εισαγωγικές ένα πράγμα μετρά. Η γνώση. Κι όχι ο σχολικός βαθμός.
-
Η βαθμοθηρία καλλιεργείται αμφίπλευρα. Τόσο απ' τους γονιούς όσο κι απ' τους δασκάλους. Η γνώση πάει περίπατο κι ο καθηγητής από διδάσκων ξεπέφτει σε αξιολογητή. Είναι χρεία να διαχωριστούν οι ρόλοι. Να σταματήσουν να δίνονται βαθμοί στο γυμνάσιο. Και να υπάρχει περιγραφική αξιολόγηση. Στο λύκειο ας υπάρχει βαθμολογία χωρίς όμως να υπερτερεί της ποιοτικής αξιολόγησης. Παρά μόνο ενδεικτική και συνοδευτική η ποσοτική κρίση. Εξ άλλου ας μη λησμονούμε πως στις εισαγωγικές ένα πράγμα μετρά. Η γνώση. Κι όχι ο σχολικός βαθμός.
Αν εννοείς εισαγωγικές τις πανελλήνιες δεν νομίζω ότι υπάρχει πάντως ποιοτική (περιγραφική) αξιολόγηση παρά καθαρά ποσοτική. Εκτός αν εννοείς κάτι άλλο.
ΥΓ. Θεωρώ πολύ κρίμα ότι μάλλον έχεις τιμωρηθεί με έγκριση μηνυμάτων και κάνει μια συμμετοχή σου σε φόρουμ προβληματική από το θέμα εμφάνισης μηνυμάτων. Προφανώς με τα τελευταία σου μηνύματα φαίνεται πως τόσο καιρό με το να συμμετάσχεις σε ανούσιες εμπλοκές πιθανόν να αδίκησες τον εαυτό σου γιατί φαίνεται ξεκάθαρα πως μπορείς να συμβάλλεις εποικοδομιτικά παρόλο που όσα λες δεν με βρίσκουν πάντα σύμφωνο.
-
Στις πανελλήνιες μετρά η γνώση για το τι θα γράψει ο υποψήφιος. Κι όχι ο σχολικός βαθμός. Οπότε η ποσοτικοποίηση στην ενδοσχολική αξιολόγηση δεν έχει και πολύ νόημα. Η ποιοτική- περιγραφική ταιριάζει καλύτερα. Επίσης καλό θα 'ταν οι εισαγωγικές να δίνονται στα πανεπιστήμια με απεμπλοκή του λυκείου απ' τη διαδικασία τούτη της επιλογής.
-
Ενοχλωντας πολλους...μαθημα και το Σαββατο...οπως ισχυε μεχρι το 1980...περιπου 8)
Συνάδελφε, αν άλλαζε το θεσμικό πλαίσιο κι έπρεπε οι εκπαιδευτικοί να εργάζονται και το Σάββατο, το 80% και βάλε από αυτούς, θα προτιμούσε να αποχωρήσει! Θα έβρισκαν μια άλλη δουλειά να κάνουν 6 ώρες Χ 5 μέρες Χ 9 μήνες!
Έτσι κι αλλιώς σαν δουλειά βλέπουν οι περισσότεροι το λειτούργημα του εκπαιδευτικού! Και πολλοί μάλιστα πιστεύουν ότι κακοπληρώνονται για όσα προσφέρουν!
-
Συναδελφισσα να φυγουν και να πανε ΠΟΥ ακριβως ? Δεν βλεπεις οτι ολοι σφαζονται να μπουν στο δημοσιο...μεχρι τα 67 μενουν πλεον στην δημοσια εκπαιδευση...δεν τους βλεπεις ?
Συνάδελφε, αν άλλαζε το θεσμικό πλαίσιο κι έπρεπε οι εκπαιδευτικοί να εργάζονται και το Σάββατο, το 80% και βάλε από αυτούς, θα προτιμούσε να αποχωρήσει! Θα έβρισκαν μια άλλη δουλειά να κάνουν 6 ώρες Χ 5 μέρες Χ 9 μήνες!
Έτσι κι αλλιώς σαν δουλειά βλέπουν οι περισσότεροι το λειτούργημα του εκπαιδευτικού! Και πολλοί μάλιστα πιστεύουν ότι κακοπληρώνονται για όσα προσφέρουν!
-
μαθητες επαλ έδειραν καθηγητες για βαθμους άλλοι μας βριζουν γιατί θέλουν άκοπα βαθμούς και μας κάνουν άγριο μπούλινγκ με την ανοχή της διεύθυνσης που κοιτάει το γραμμα του νόμου για να ρήξει αλλαγη σχολικου περιβάλλοντος
-
Συναδελφισσα να φυγουν και να πανε ΠΟΥ ακριβως ? Δεν βλεπεις οτι ολοι σφαζονται να μπουν στο δημοσιο...μεχρι τα 67 μενουν πλεον στην δημοσια εκπαιδευση...δεν τους βλεπεις ?
Εδώ, το κάνουν ολόκληρο θέμα, αν μείνουν μια ώρα παραπάνω στο σχολείο, όχι να εργάζονται και τα Σάββατα!
Θα ήταν πολύ λιγότερο ελκυστική τότε αυτή η ... δουλειά!
Μέχρι τα 67 μένουν, γιατί δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς, ειδικά όταν διορίζονται σε ηλικίες όπως τα 50-!
-
Για αυτο συμβαινουν και αυτα... ;D ;D ;D
(http://i66.tinypic.com/30ij85v.jpg)
Μέχρι τα 67 μένουν, γιατί δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς, ειδικά όταν διορίζονται σε ηλικίες όπως τα 50-!
-
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/280593_bathmothiria-enantion-ekpaideytikon
Προς συνέχιση του προβληματισμού...
Ο εκπαιδευτικός όταν έχει επιχειρήματα για να υποστηρίξει τον βαθμό που έχει βάλει στον μαθητή, καλά κάνει και δεν χρειάζεται να απολογείται στους άλλους.
-
Παιδια εδω η κοινωνια εχει αποφασισει να δινει ενα πτυχιο σε καθε αποφοιτο ειτε μπορει ειτε οχι...ειναι αστειο να λεμε οτι ο μαθητης θα κοπει στο Δημοσιο Σχολειο... 8)
Ο εκπαιδευτικός όταν έχει επιχειρήματα για να υποστηρίξει τον βαθμό που έχει βάλει στον μαθητή, καλά κάνει και δεν χρειάζεται να απολογείται στους άλλους.
-
Συνάδελφε, αν άλλαζε το θεσμικό πλαίσιο κι έπρεπε οι εκπαιδευτικοί να εργάζονται και το Σάββατο, το 80% και βάλε από αυτούς, θα προτιμούσε να αποχωρήσει! Θα έβρισκαν μια άλλη δουλειά να κάνουν 6 ώρες Χ 5 μέρες Χ 9 μήνες!
Έτσι κι αλλιώς σαν δουλειά βλέπουν οι περισσότεροι το λειτούργημα του εκπαιδευτικού! Και πολλοί μάλιστα πιστεύουν ότι κακοπληρώνονται για όσα προσφέρουν!
Προφανώς θεωρείς τον εαυτό σου πρότυπο ευσυνειδησίας, εργατικότητας, παιδαγωγικής κατάρτισης κ.λ.π. Όταν και αν διοριστείς ζήτησε να κανεις μάθημα το Σάββατο και άφησε εμάς τους τεμπέληδες στην πλάνη μας.
Φρόντισε μάλιστα στις συναντήσεις σου με τους γονείς να τους τονίζεις πως μονο εσυ εκπληρώνεις με ευσυνειδησία τα καθήκοντα σου...ενώ οι υπόλοιποι απλά παρίστανται.
-
Εδώ, το κάνουν ολόκληρο θέμα, αν μείνουν μια ώρα παραπάνω στο σχολείο, όχι να εργάζονται και τα Σάββατα!
Θα ήταν πολύ λιγότερο ελκυστική τότε αυτή η ... δουλειά!
Μέχρι τα 67 μένουν, γιατί δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς, ειδικά όταν διορίζονται σε ηλικίες όπως τα 50-!
Έτσι ειναι αν έτσι νομίζεις....Μάλλον έχεις πάρει διαζύγιο με την λογική και την πραγματικότητα. Σε ένα θέμα που αναφέρεται στην στάση των γονέων εσυ συνεχίζεις το προσφιλή σου τακτική της απαξίωσης των εκπαιδευτικων συλλήβδην.
-
Από πότε άραγε η καθημερινότητα της εκπαίδευσης είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τη στάση των γονέων κι όχι πρωτίστως των εκπαιδευτικών;
Το τι θεωρεί ο καθένας μας τον εαυτό του είναι ανάξιο σχολιασμού μπροστά στα υπαρκτά προβλήματα που καλείται να αντιμετωτίζει καθημερινά ένας σωστός εκπαιδευτικός, αν φυσικά θέλει να έχει κύρος στους μαθητές του, τους γονείς τους και τους συναδέλφους του! Κι αυτά τα πιεστικά και σοβαρά, πολλές φορές, προβλήματα, δε λύνονται με εκπαιδευτικούς που κάνουν "δημόσιες σχέσεις", που θέλουν να τα έχουν με όλους καλά, ούτε με εκπαιδευτικούς που κρίνουν τους άλλους και δε βλέπουν πουθενά τις δικές τους τις ευθύνες. Π.χ. μπορεί οι γονείς να βλέπουν το σχολείο ως χώρο για να "παρκάρουν" τα παιδιά τους, αλλά από τη στιγμή που μερικοί εκπαιδευτικοί δέχονται να λειτουργούν ως "παιδοφύλακες", τότε είναι συνυπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση στα σχολεία!
-
Πιστεύω οτι αυτό το σχόλιο απέχει πάρα πολύ από τα προηγούμενα
Από πότε άραγε η καθημερινότητα της εκπαίδευσης είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τη στάση των γονέων κι όχι πρωτίστως των εκπαιδευτικών;
Το τι θεωρεί ο καθένας μας τον εαυτό του είναι ανάξιο σχολιασμού μπροστά στα υπαρκτά προβλήματα που καλείται να αντιμετωτίζει καθημερινά ένας σωστός εκπαιδευτικός, αν φυσικά θέλει να έχει κύρος στους μαθητές του, τους γονείς τους και τους συναδέλφους του! Κι αυτά τα πιεστικά και σοβαρά, πολλές φορές, προβλήματα, δε λύνονται με εκπαιδευτικούς που κάνουν "δημόσιες σχέσεις", που θέλουν να τα έχουν με όλους καλά, ούτε με εκπαιδευτικούς που κρίνουν τους άλλους και δε βλέπουν πουθενά τις δικές τους τις ευθύνες. Π.χ. μπορεί οι γονείς να βλέπουν το σχολείο ως χώρο για να "παρκάρουν" τα παιδιά τους, αλλά από τη στιγμή που μερικοί εκπαιδευτικοί δέχονται να λειτουργούν ως "παιδοφύλακες", τότε είναι συνυπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση στα σχολεία!
.......ούτε με εκπαιδευτικούς που κρίνουν τους άλλους........
Συνάδελφε, αν άλλαζε το θεσμικό πλαίσιο κι έπρεπε οι εκπαιδευτικοί να εργάζονται και το Σάββατο, το 80% και βάλε από αυτούς, θα προτιμούσε να αποχωρήσει! Θα έβρισκαν μια άλλη δουλειά να κάνουν 6 ώρες Χ 5 μέρες Χ 9 μήνες!
Έτσι κι αλλιώς σαν δουλειά βλέπουν οι περισσότεροι το λειτούργημα του εκπαιδευτικού! Και πολλοί μάλιστα πιστεύουν ότι κακοπληρώνονται για όσα προσφέρουν!
Εδώ, το κάνουν ολόκληρο θέμα, αν μείνουν μια ώρα παραπάνω στο σχολείο, όχι να εργάζονται και τα Σάββατα!
Θα ήταν πολύ λιγότερο ελκυστική τότε αυτή η ... δουλειά!
Μέχρι τα 67 μένουν, γιατί δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς, ειδικά όταν διορίζονται σε ηλικίες όπως τα 50-!
[/quote
-
Mπραβο..ετσι ακριβως ...Δημοσιες Σχεσεις...ατομιστες...Δεκαρα για τον Μη Δημοσιο Εκπαιδευτικο...οπως μας αποκαλεσε μονιμη συναδελφος...Σερβιτοροι των παιδιων εχουν καταντησει...Σε λιγο θα τρωνε και καμια "σφαλιαρα" απο τους μαθητες...εαν δεν γινεται ηδη... 8)
Από πότε άραγε η καθημερινότητα της εκπαίδευσης είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τη στάση των γονέων κι όχι πρωτίστως των εκπαιδευτικών;
Το τι θεωρεί ο καθένας μας τον εαυτό του είναι ανάξιο σχολιασμού μπροστά στα υπαρκτά προβλήματα που καλείται να αντιμετωτίζει καθημερινά ένας σωστός εκπαιδευτικός, αν φυσικά θέλει να έχει κύρος στους μαθητές του, τους γονείς τους και τους συναδέλφους του! Κι αυτά τα πιεστικά και σοβαρά, πολλές φορές, προβλήματα, δε λύνονται με εκπαιδευτικούς που κάνουν "δημόσιες σχέσεις", που θέλουν να τα έχουν με όλους καλά, ούτε με εκπαιδευτικούς που κρίνουν τους άλλους και δε βλέπουν πουθενά τις δικές τους τις ευθύνες. Π.χ. μπορεί οι γονείς να βλέπουν το σχολείο ως χώρο για να "παρκάρουν" τα παιδιά τους, αλλά από τη στιγμή που μερικοί εκπαιδευτικοί δέχονται να λειτουργούν ως "παιδοφύλακες", τότε είναι συνυπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση στα σχολεία!
-
"Κάθε γενίκευση είναι εξ ορισμού λανθασμένη."
-
"Κάθε γενίκευση είναι εξ ορισμού λανθασμένη."
Δυστυχώς ζούμε στην εποχή των γενικεύσεων....και όποιος το επισημαίνει....θεωρείται παράλογος τουλάχιστον.
-
Η καθημερινότητα της εκπαίδευσης, τους αφορά όλους: καθηγητές, γονείς, παιδιά, διευθυντή, δήμους, και άλλα.
Να δώσω παραδείγματα: αν η θυρωρός σε ένα σχολείο δεν κάνει καλά την δουλειά της αναστατώνεται όλο το σχολείο. Αν η καθαρίστρια δεν κάνει καλά την δουλειά της, τίθεται θέμα υγείας.
Αν ο διευθυντής-διευθύντρια είναι πολύ χαλαρός ή άσχετος με την δουλειά του, πάλι αναστατώνεται ένα σχολείο.
Αν ένας καθηγητής έχει ψυχολογικά προβλήματα, αναστατώνεται ένα σχολείο.
Αν ένας μαθητής πάει σε ψυχολόγο και οι εκπαιδευτικοί δεν το ξέρουν (νομίζω πως καλό είναι να το ξέρουν) πάλι μπορεί να υπάρξει πρόβλημα.
Αυτά είναι μόνο μερικά... Υπήρξε χρονιά που μου είχαν τύχει όλα μαζί σε κάποιο σχολείο.
Και φέτος πάλι μου έχουν τύχει μαθητές που παρακολουθούνται από ψυχολόγους και εμείς το μαθαίνουμε τυχαία...
-
Η καθημερινότητα της εκπαίδευσης, τους αφορά όλους: καθηγητές, γονείς, παιδιά, διευθυντή, δήμους, και άλλα.
Να δώσω παραδείγματα: αν η θυρωρός σε ένα σχολείο δεν κάνει καλά την δουλειά της αναστατώνεται όλο το σχολείο. Αν η καθαρίστρια δεν κάνει καλά την δουλειά της, τίθεται θέμα υγείας.
Αν ο διευθυντής-διευθύντρια είναι πολύ χαλαρός ή άσχετος με την δουλειά του, πάλι αναστατώνεται ένα σχολείο.
Αν ένας καθηγητής έχει ψυχολογικά προβλήματα, αναστατώνεται ένα σχολείο.
Αν ένας μαθητής πάει σε ψυχολόγο και οι εκπαιδευτικοί δεν το ξέρουν (νομίζω πως καλό είναι να το ξέρουν) πάλι μπορεί να υπάρξει πρόβλημα.
Αυτά είναι μόνο μερικά... Υπήρξε χρονιά που μου είχαν τύχει όλα μαζί σε κάποιο σχολείο.
Και φέτος πάλι μου έχουν τύχει μαθητές που παρακολουθούνται από ψυχολόγους και εμείς το μαθαίνουμε τυχαία...
Μόνο ψυχολογικά προβλήματα; Έτυχε περίπτωση μαθητή που είχε πρόβλημα με κρίσεις σπασμών (επιληψίας) που θα μπορούσαν να προκληθούν απλά από κούραση (πχ γυμναστική) ή ένα τρόμαγμα (πχ ένα απότομο ανέβασμα της φωνής, ένα δυνατό κλείσιμο πόρτας κλπ) και το έκρυβε από το σχολείο μέχρι που έπαθε την κρίση εν ώρα μαθήματος. Μάλιστα και μετά το συμβάν αρνιόταν ότι το παιδί είχε πρόβλημα και επέμενε ότι ήταν ένα τυχαίο περιστατικό, ενώ συγγενικό της πρόσωπο που είχε επίσης παιδί στο σχολείο σε άσχετη κουβέντα μας ανέφερε ότι το παιδί από τη βρεφική ηλικία είχε περιστατικά επιληψίας, η ίδια δεν γνώριζε λεπτομέρειες (και ούτε έπρεπε αυτή να μας πει), γιατί η μαμά το αρνιόταν και στους συγγενείς παρόλο που είχαν τύχει περιστατικά κρίσεις σε οικογενειακές συναθροίσεις.
Θεωρώ πλέον ότι τα σχολεία πρέπει να έχουν εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας που σε πολλά πράγματα θα αναφέρει ευθύνες του καθενός (εκπαιδευτικού, γονέα μαθητή) και συνέπειες (για τους μαθητές, για τους εκπαιδευτικούς υπάρχει ο διευθυντής για πειθαρχικά ζητήματα, ενώ όταν υπάρχουν ευθύνες των γονέων το σχολείο θα πρέπει να καταφεύγει στην αστυνομία).
Η δυσκολία στη σχολική καθημερινότητα προέρχεται από το γεγονός ότι τα παιδιά σήμερα από τη μια είναι πιο "κουρασμένα" και από την άλλη πιο κακομαθημένα, εγώ θα έλεγα ευνουχισμένα. Από τη μια δεν μαθαίνουν να έχουν όρια στη συμπεριφορά τους από το σπίτι και μεγαλώνοντας πλέον παιδί έχω αλλάξει άποψη που θεωρούσε ότι το σχολείο μπορούσε εύκολα να βάζει όρια σε ένα παιδί όταν δεν υπάρχουν όρια στο σπίτι και δεν συνεργάζεται η οικογένεια. Όταν πηγαίνεις σε παιδότοπο και βλέπεις τα μισά παιδιά κυριολεκτικά να βανδαλίζουν τα παιχνίδια, να πετούν αντικείμενα σε κόσμο που κάθεται στα τραπέζια και οι γονείς να καπνίζουν αμέριμνοι και να πίνουν καφέ και να γελάνε με τη συμπεριφορά του παιδιού τους, τότε προφανώς δεν μπορείς να βάλεις όρια σε αυτό το παιδί. Από την άλλη οι γονείς δεν τους αναθέτουν καμία αρμοδιότητα και ευθύνη στο σπίτι και έτσι δεν είναι ικανά ή δεν νιώθουν την αυτοπεποίθηση να κάνουν ούτε τα βασικά. Δεν θυμάμαι πριν 30 χρόνια που ήμουν μαθητής σε δημοτικό να απευθύνονται συμμαθητές μου στη δασκάλα για να τους ανοίξει την γκοφρέτα. Σήμερα συμβαίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Προσωπικά αιτία των περισσότερων προβλημάτων θεωρώ το γεγονός ότι πλέον κάνουμε λιγότερα παιδιά. Σε κάθε οικογένεια 5-6 ενήλικες (γονείς, παππούδες, θείοι) πέφτουμε πάνω από 1-2 το πολύ παιδιά με αποτέλεσμα από την πολύ αγάπη και προσοχή στα παιδιά, τα παιδιά να πιστεύουν ότι όλοι οι ενήλικες υπάρχουν για να τα υπηρετούν. Η κακή δουλειά, η αδιαφορία κλπ που αναφέρατε πάντα υπήρχε σε ένα μικρό ποσοστό και πάντα θα υπάρχει σε ένα μικρό ποσοστό, όσες αξιολογήσεις συστήματα κλπ και να υπάρχουν. Δεν είναι όμως σε βαθμό τέτοιο ώστε να πούμε ότι ευθύνεται για τα προβλήματα. Είναι ένα περιθωριακό φαινόμενο. Όλοι έχουμε συναντήσει συναδέλφους που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία, αλλά ως εξαίρεση. Αντίθετα τα τελευταία χρόνια αυξάνονται ως ποσοστό στο σύνολο οι περιπτώσεις που ανέφερα, σε βαθμό που να προκαλείται πρόβλημα στις τάξεις.
-
perastikos kav, συμφωνώ!!! Και κάτι άλλο, ήθελα να ήξερα ποιο ΦΕΚ αναφέρει ότι στα καθήκοντα του εκπαιδευτικού είναι η οριοθέτηση των μαθητών. Μήπως είναι κάπου γραμμένο ή περιλαμβάνεται στους άγραφους νόμους;
-
perastikos kav, συμφωνώ!!! Και κάτι άλλο, ήθελα να ήξερα ποιο ΦΕΚ αναφέρει ότι στα καθήκοντα του εκπαιδευτικού είναι η οριοθέτηση των μαθητών. Μήπως είναι κάπου γραμμένο ή περιλαμβάνεται στους άγραφους νόμους;
GEORGIOS PAPADOPOULOS 8 (Προς Καθηγητές) (https://www.youtube.com/watch?v=epLtpi1uhAc)
-
Ρωταω τον ανιψιο μου ποσο κανει 5+5 και δεν ξερει να απαντησει...Τεταρτη Δημοτικου !!! Βαθμος ελεγχου Α...Καμια δουλεια στο σχολειο...αλλα τι περιμενεις οταν το ιδιο το Υπουργειο μιλαει για σχολεια χωρις τσαντες η για ποτακια...Καλα απο τους μονιμους για να αλλαξει κατι δεν περιμενω τιποτα...Εχουν αλλες ασχολιες..μετρανε τα δευτερολεπτα για την συνταξη (αστιευομαι)...Παιδοφυλακες η ακομα χειροτερο σερβιτοροι... 8)
Δεν θυμάμαι πριν 30 χρόνια που ήμουν μαθητής σε δημοτικό να απευθύνονται συμμαθητές μου στη δασκάλα για να τους ανοίξει την γκοφρέτα. Σήμερα συμβαίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό.
-
Εγώ θεωρώ πως είμεθα υπερβολικοί. Κι οι γονείς μας λέγαν για μας ότι είμαστε απαίδευτοι. Κι οι παππούδες μας τα ίδια για τους γονείς μας. Έχω γνωρίσει πολλά λαμπρά παιδιά στα σχολειά. Με ικανότητες ταλέντο όρεξη. Και μεθαύριο γίναν φοιτητές στα Πολυτεχνεία τις Ιατρικές τις Νομικές. Και πολλά ακόμη που ανέπτυξαν τις δεξιότητές τους σ' άλλους τομείς. Το σχολειό πάσχει. Αυτό είν' αλήθεια. Και πάντοτε έπασχε. Μην το λησμονούμε. Χρειάζονται δομικές αλλαγές. Με τα σημερινά, όμως, δεδομένα (πτωχευμένη χώρα) πολύ δύσκολο. Δυστυχώς.
-
Ας δουμε πως ειναι η κατασταση και στην 3βαθμια εκπαιδευση... 8)
(http://i68.tinypic.com/293yteu.jpg)
-
Λίγο υπερβολικο βιντεάκι αλλά φωτογραφίζει το εκπαιδευτικό σύστημα που έρχεται.... Δαιμονοποίηση της γνώσης και της αντικειμενικής και μοναδικής αλήθειας εν ονόματι της δημιουργικότητας και καινοτομίας., .....
https://www.youtube.com/watch?v=Zh3Yz3PiXZw&t=335s
-
sapore, μήπως να μιλάω στους μαθητές όπως ο Παπαδόπουλος; :o :o :o
Προτιμώ να είμαι ήπια...
-
Ρωταω τον ανιψιο μου ποσο κανει 5+5 και δεν ξερει να απαντησει...Τεταρτη Δημοτικου !!! Βαθμος ελεγχου Α...Καμια δουλεια στο σχολειο...αλλα τι περιμενεις οταν το ιδιο το Υπουργειο μιλαει για σχολεια χωρις τσαντες η για ποτακια...Καλα απο τους μονιμους για να αλλαξει κατι δεν περιμενω τιποτα...Εχουν αλλες ασχολιες..μετρανε τα δευτερολεπτα για την συνταξη (αστιευομαι)...Παιδοφυλακες η ακομα χειροτερο σερβιτοροι... 8)
Είσαι σίγουρος ότι φταίει η δασκάλα και όχι ο ανιψιός σου και οι γονείς του; εγώ όταν πήγαινα στο σχολείο δεν παίρναμε καν έλεγχο. Η μητέρα μου όμως κάθε μέρα έλεγχε το βράδυ αν έγραψα τα μαθήματα, αν έκανα τις ασκήσεις που μας έβαλε η δασκάλα και αν είχα βάλει βιβλία και τετράδια μέσα. Μέχρι που βεβαιώθηκε ότι πάντα ήμουν οκ. Όταν ερχόταν στο σχολείο το πρώτο πράγμα που ρωτούσε είναι αν με τη συμπεριφορά μου δημιουργούσα πρόβλημα στην τάξη. Αυτόματα ενσωμάτωνα ότι η συμπεριφορά μου πρέπει να είναι τέτοια, ώστε η δασκάλα να μην κάνει παράπονα. Σήμερα αρκετά παιδιά έρχονται στο σχολείο με την τσάντα γεμάτη άλμπουμ με αυτοκόλλητα, με κούκλές με παιχνίδια και λείπουν τετράδια και βιβλία από τα μαθήματα της ημέρας κι η μαμά σου απαντάει, σιγά μην ασχοληθώ και με την τσάντα του. Ανοίγει το κεφάλι συμμαθητή του και η μαμά σου λέει "αγοράκι είναι, καλύτερα να τους δέρνει παρά να το δέρνουν". Οι σημερινοί δάσκαλοι, επειδή συνεργάζομαι μαζί τους είναι 2 επίπεδα καλύτεροι από τους δασκάλους που είχα εγώ ως μαθητής, αλλά το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα είναι κατώτερο, γιατί τα παιδιά δεν είναι μαθημένα να προσπαθούν, είναι εθισμένα στο εύκολο αποτέλεσμα, γιατί τους τα δίνουν όλα οι γονείς τους στα χέρια. Όταν μια εργασία κρατάει παραπάνω από 5 λεπτά απλά δεν την κάνουν. Κάθομαι στο ολοήμερο και όλα τα παιδιά θέλουν τις απαντήσεις απ' ευθείας, αν τους δώσει τον τρόπο για να βρούνε μόνοι τους την απάντηση, απλά δυσανασχετούν και σου λένε δεν πειράζει θα μου τα γράψει η μαμά στο σπίτι. Δηλαδή από τη μια έχουμε μια μερίδα που απλά αδιαφορεί για τα παιδιά της και από την άλλη μια άλλη μερίδα που τους τα δίνει όλα έτοιμα και τα ίδια μαθαίνουν στις εύκολες λύσεις. Λίγα παιδιά μαθαίνουν στην προσπάθεια και τον κόπο. Προφανώς δεν πρόκειται για όλα τα παιδιά, απλά μιλάμε για μια τάση, η οποία διευρύνεται και η οποία δημιουργεί συνεχώς και μεγαλύτερα προβλήματα μέσα στις τάξεις.
-
@ perastikos_kav
Αγαπητέ συνάδελφε μητέρα μου παραπονέθηκε επειδη κάνω καθημερινό έλεγχο σε βιβλία και τετράδια. Ο γιος της αγχώνεται επειδη είμαι αυστηρός!! Μα κάθε μέρα έλεγχο;
Φυσικά στους 20 της τάξης οι 18 με μια φωνή ζητούν να ελέγξω τα τετράδια...για να αποδείξουν ότι προσπαθούν.
Μήπως φταίει το γεγονός ότι είμαι μόνιμος;
Μητέρες ερχονται και μου αποκαλύπτουν πους τα παιδιά τους διαβαζουν μόνα τους και δεν τα ελέγχουν καθόλου.
Μήπως φταίει το γεγονός ότι δεν περνώ από τα σπίτια τους το απόγευμα...αλλά φέρομαι ως απλός υπάλληλος;
Για τις μεταλλικές "τάπες¨που τις θέλουν μέσα στην τάξη πάνω στα θρανία και δεν τους αφήνω...ποιος φταίει;
Όταν μπαίνει το εντεκάχρονο με την τυρόπιτα στην αίθουσα και απαιτεί να την φάει εδώ και τώρα με αποτέλεσμα να διαμαρτύρεται όταν λέω όχι...φταίει που δεν είμαι καλός παιδαγωγός;
Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα είναι τέλεια από την πλευρά μας αλλά όταν διαβάζω για εκπαιδευτικούς- σερβιτόρους και άλλες κακοήθειες εξοργίζομαι.....για τον πραγματικό σκοπό αυτών των αναφορών.
-
Εγώ τι να πω, που ο άλλος άνοιξε το λεξικό και μου λέει με πονηρό χαμόγελο "κυρία, τι σημαίνει βιάζω". Ε, το λέω, γράψε όλο το Β από το Λεξικό για να μάθεις... Είμαι κακή εκπαιδευτικός;
-
@ perastikos_kav
Αγαπητέ συνάδελφε μητέρα μου παραπονέθηκε επειδη κάνω καθημερινό έλεγχο σε βιβλία και τετράδια. Ο γιος της αγχώνεται επειδη είμαι αυστηρός!! Μα κάθε μέρα έλεγχο;
Φυσικά στους 20 της τάξης οι 18 με μια φωνή ζητούν να ελέγξω τα τετράδια...για να αποδείξουν ότι προσπαθούν.
Μήπως φταίει το γεγονός ότι είμαι μόνιμος;
Μητέρες ερχονται και μου αποκαλύπτουν πους τα παιδιά τους διαβαζουν μόνα τους και δεν τα ελέγχουν καθόλου.
Μήπως φταίει το γεγονός ότι δεν περνώ από τα σπίτια τους το απόγευμα...αλλά φέρομαι ως απλός υπάλληλος;
Για τις μεταλλικές "τάπες¨που τις θέλουν μέσα στην τάξη πάνω στα θρανία και δεν τους αφήνω...ποιος φταίει;
Όταν μπαίνει το εντεκάχρονο με την τυρόπιτα στην αίθουσα και απαιτεί να την φάει εδώ και τώρα με αποτέλεσμα να διαμαρτύρεται όταν λέω όχι...φταίει που δεν είμαι καλός παιδαγωγός;
Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα είναι τέλεια από την πλευρά μας αλλά όταν διαβάζω για εκπαιδευτικούς- σερβιτόρους και άλλες κακοήθειες εξοργίζομαι.....για τον πραγματικό σκοπό αυτών των αναφορών.
Τα βιώνω καθημερινά. Όχι ούτε τέλειοι συνάδελφοι υπάρχουν, ούτε τέλεια παιδιά μπορούν να υπάρξουν. Υπάρχουν όμως κάποια όρια ας πούμε αποδεκτού "σφάλματος". Λογικό είναι να υπάρχει πχ ένα ποσοστό συναδέλφων που δεν θα εκπληρώνουν όπως πρέπει τα καθήκοντα τους, όπως και σε κάθε κλάδο, όσο σημαντικός και να είναι. Λογικό είναι να υπάρχουν και παιδιά με μαθησιακές ή συμπεριφορικές ιδιαιτερότητες ή και με προβλήματα στις οικογένειες τους, με γονείς που δεν συνεργάζονται κλπ. Το πρόβλημα είναι όταν το ποσοστό σε κάποια από τα φαινόμενα που προκαλούν πρόβλημα στη μαθησιακή διαδικασία διογκώνεται. Τη συγκεκριμένη λοιπόν χρονική περίοδο εκτιμώ ότι έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό των παιδιών και των γονένων που η στάση τους δεν βοηθά τη μαθησιακή διαδικασία. Anemos αν θυμάμαι καλά είσαι φιλόλογος αγγλικής γλώσσας σωστά; στην ειδικότητα σας μου έχει κάνει εντύπωση ότι έχω συναντήσει συναδέλφους που προσπαθούν με πάθος να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και υπάρχει μια άρνηση από πολλούς γονείς. Έχω ακούσει με τα αυτιά μου γονέα να λέει σε δασκάλα τάξης "και αυτή των αγγλικών όλο ασκήσεις και διάβασμα τους βάζει, όχι να διαβάζουμε και για τα αγγλικά του σχολείου, τόσα λεφτά πληρώνουμε στο φροντιστήριο για να διαβάζουμε για αγγλικά του σχολείου;". Αντί να πει ευκαιρία είναι να μην πληρώνουμε φροντιστήριο την ενοχλούσε που η συνάδελφος έκανε αυτό που πρέπει. Η ειρωνεία είναι ότι στο σχολείο μας ήταν και ένα παιδί που η μαμά του είχε φροντιστήριο αγγλικών στη γειτονιά και στο τέλος της χρονιάς, η μαμά λέει στη συνάδελφο: "αν όλοι έκαναν τη δική σου δουλειά στο σχολείο, εγώ θα έκλεινα", αλλά οι γονείς είχαν παράπονα, γιατί ζόριζε τα παιδιά και δεν έπαιρναν όλα 10.
-
Μόλις πάψει η βαθμολογία σε δημοτικό-γυμνάσιο κι επικεντρωθούμε στη διδασκαλία και στη γνώση, τόσο οι δασκάλοι όσο κι οι γονείς, τα πράγματα θα φτιάξουν αυτόματα. Κάθε μαθητής έχει τις κλίσεις και τα ταλέντα του. Το εκπαιδευτικό σύστημα δε βοηθά προς αυτήν την κατεύθυνση. Μόνον απαιτεί ομοιόμορφα καλές επιδόσεις σ' ετερόκλητα αντικείμενα. Λάθος. Πολύ μεγάλο λάθος κι απ' εκεί πηγάζει όλο το κακό.
-
Λίγο υπερβολικο βιντεάκι αλλά φωτογραφίζει το εκπαιδευτικό σύστημα που έρχεται.... Δαιμονοποίηση της γνώσης και της αντικειμενικής και μοναδικής αλήθειας εν ονόματι της δημιουργικότητας και καινοτομίας., .....
https://www.youtube.com/watch?v=Zh3Yz3PiXZw&t=335s
Δεν έχει νόημα να (το) γράψω καθώς δυσνόητο (ως και τρελό) ως και ΑΔΥΝΑΤΟ να κατανοηθεί από δασκάλους που έχουν ήδη μονταριστεί και πλ€ρώνονται από ένα σύστημα που η κύρια ιδιότητά του (με την οποία έχει "φτιαχτεί"/εγκολπωμένη μέσα του) είναι η αναπαραγωγή του: Και , βέβαια, για να την πραγματοποιήσει επαξίως θέλει τους φορείς-υποκείμενά του (€ργάτες του): Πχ στην εκπάιδευση τα δασκαλάκια (ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ).
Και για όσους γράφουν σε αυτή τη σελίδα παραπάνω:
Η συμμόρφωση σε "κανόνες" (είτε 2+2=...., είτε @Anemos ή "τέλεια παιδιά" !!! (sic) του @perastikos_kav) ΔΕΝ είναι αποτέλεσμα του φιλελεύθερου-αιτιοκρατικού-μη δυνάμενου άλλης "αλήθειας" αφηγήματος της "ιδιότητας" των ατόμων (καλοί ή κακοί, εργατικοί ή τεμπέληδες, προσεγμένοι από γονείς ή όχι: Ιδίως αυτό το τελευταίο "πολύ ωραίο" αφήγημα απεμπόλισης προκειμένου να συνεχίσει να π€φτει το ρ€υστό),
αλλά της "πράξης" που προηγείται ή ακολουθεί (αντιλαμβανόμενης από όλα τα μέρη/υποκείμενα της δράσης):
Όσο έχει το (κάθε) υποκείμενο/φορέας μιας δράσης (είτε σε εκπαιδευτικό είτε σε εργασιακό είτε σε προσωπικό επίπεδο) την προσδοκία προσπορισμού ("κάτι", ο,τιδήποτε αξιολογεί ως χρήσιμο/ωφελιμο), τόσο θα επικεντρώνει τις δραστηριότητές του (και κατά τη διάρκεια και πριν {πχ στο σπίτι για την εκπαίδευση} και μετά: άρα "τροποποίηση συμπεριφοράς": ό,τι πρέπει να είναι "μόρφωση") στην επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου του (ως ένα από τα υποκείμενα) και των μέσων προς αυτήν.
Εεεε αυτό το τελευταίο "χάνεται" σιγά-σιγά στν εποχή της μετανεοτερικότητας:
Γιατί ο Γιωργάκης δε θέλει/μπορεί (δεν έχει σημασία, αλλά το αποτέλεσμα σύμφωνα με όσα προανέφερα) ότι 5+5 κάνει 10;
Γιατί ο Κώστας πετά τσίχλες στους συμμαθητές του και ειδικά στη Ματούλα;
Απάντηση σε όλα αυτά (και άλλα πολλά) ΔΕΝ είναι το "φταίει η οικογένεια του" (Γνωστό το moto ήδη στη μόντα και πλ€ρωμενων από αυτό το σύστημα δασκαλάκων που ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να αντιληφθούν τι πάει στραβά
ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ
ΟΣΟ κι ΑΝ δε το "ζήσουν" πριν να πάρουν σύνταξη.
Όλα τα παραπάνω (και πάρα πολλά άλλα) είναι αντικείμενο της Κοινωνικολογίας (και Φιλοσοφίας εν μέρει) της Εκπαίδευσης,
ΓΙΑ τα οποία τα δασκαλάκια (ιδίως στην Ελλάδα) έχουν μαύρα μεσάνυχτα.
Οπότε, όσπου να έεεερθει:
Κλαφτείτε. Και εφαρμόστε όση από την εξουσία σας μπορείτε όσο σας παίρνει (οπως ο πρώην δικκτάτορας στο video).
Γιατί λίγα είναι τα ψωμιά μας.
-
@sapore Γνωστή η μίξη foucoult και Althusser. Δεν είναι τόσο απαισιόδοξα τα πράγματα πάντα ομως. Και μιας και σου αρέσει η κοινωνιολογια της εκπαίδευσης:
Ο συμβολικός έλεγχος, ο οποίος εγγράφει το θεμιτό, μεταφράζει την εξουσία σε λόγο και τον λόγο σε πρακτικές κουλτούρας, είναι πολύ πιθανόν ακόμα και όταν δεν αποτελεί σκόπιμη ενέργεια να
γίνεται φύλακας της δυνατότητας έλευσης του νέου. Υπάρχει ένα παράδοξο στη καρδιά του
συμβολικού ελέγχου. Ό έλεγχος δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, ακριβώς όπως ο λόγος δεν
μπορεί να ελέγξει το λόγο. Ο συμβολικός έλεγχος, πάντοτε μια συνθήκη για την [επικράτηση] της
τάξης πραγμάτων κάποιου άλλου, μεταφέρει μέσα του τη δυναμική μετασχηματισμού της
κοινωνικής τάξης πραγμάτων που αντιπροσωπεύει την επιβολή των άλλων», Basil
Bernstein, Class, codes and control, Volume IV: The structuring of pedagogic, London 1990,
Routledge, p.159
-
Θετικότατο ότι (έστω #1# από δω pde έστω κ με copy-paste) ενδιαφέρεται για τέτοια θέματα,
έστω κ με διάθεση κριτικής (στην "εξουσία" ? , στο "λόγο" ? , στο συμβολικό έλεγχο ? )
για πράματα που ελάχιστοι ασχολούνται, απλά €πιβιώνοντας και "αναπαράγωντας", ουσιαστικά ΜΗ σκεπτόμενοι το μέλλον (αν όχι το δικό τους, των επόμενων γενιών που "εκπαιδεύουν"):
ΜΕ τις παραπάνω αρχές ? ?
Και ένα στα γρήγορα, γιατί βιάζομαι και θα επανέλθω (αν τυχόν, που δε νομίζω) ενδιαφέρεται κανείς σε θέματα ουσίας (και διαχρονικά):
Η αλλαγή στο "νέο" έεεεερχεται θέλοντας και μη τα υποκείμενα:
Απλά τροχοπεδούν ή επιταχύνουν τη διαδικασία έλευσής του:
Παραδειγματα από την "πρόσφατη" ιστορία:
Transition from Ming to Qing (https://en.wikipedia.org/wiki/Transition_from_Ming_to_Qing)
Σοβιετικός πόλεμος στο Αφγανιστάν (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%BF_%CE%91%CF%86%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BD)
ΚΑΙ χωρίς καμιά διάθεση επιβολής ή προκαταβολής των "πραμάτων":
Αρκεί να απεγκλωβιστεί και να "δει" κανείς ΑΝΟΙΧΤΑ:
Σε αυτό ΑΔΥΝΑΤΟΥΜΕ σχεδόν παντελώς (το >95% μας):
Εξ'ου και πιστεύω (αρνητικα, όπως λες) στην επιτάχυνση και όχι στην τροχοπέδη των όποιων εξελίξεων.
Υ.Γ.: Ααααα: ΚΑΙ με δικά μου λόγια, έτσι;
Καλημέρα. Φεύγω.
-
Νομιζω θα ηταν διαφορετικα τα πραγματα εαν ελεγε "μη μου πρηζεις τους...".... ;D ;D ;D
YΓ. Το οτι ο μαθητης σηκωθηκε για να χτηπησει τον καθηγητη νομιζω πρεπε να μας λεει πολλα...
http://www.gazzetta.gr/plus/koinwnia/article/1323696/mathitria-stin-patra-eipe-se-kathigiti-min-mas-skotizeis-ta-rhd-kai-epese-xylo-vid (http://www.gazzetta.gr/plus/koinwnia/article/1323696/mathitria-stin-patra-eipe-se-kathigiti-min-mas-skotizeis-ta-rhd-kai-epese-xylo-vid)
-
Δεν έχει νόημα να (το) γράψω καθώς δυσνόητο (ως και τρελό) ως και ΑΔΥΝΑΤΟ να κατανοηθεί από δασκάλους που έχουν ήδη μονταριστεί και πλ€ρώνονται από ένα σύστημα που η κύρια ιδιότητά του (με την οποία έχει "φτιαχτεί"/εγκολπωμένη μέσα του) είναι η αναπαραγωγή του: Και , βέβαια, για να την πραγματοποιήσει επαξίως θέλει τους φορείς-υποκείμενά του (€ργάτες του): Πχ στην εκπάιδευση τα δασκαλάκια (ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ).
Και για όσους γράφουν σε αυτή τη σελίδα παραπάνω:
Η συμμόρφωση σε "κανόνες" (είτε 2+2=...., είτε @Anemos ή "τέλεια παιδιά" !!! (sic) του @perastikos_kav) ΔΕΝ είναι αποτέλεσμα του φιλελεύθερου-αιτιοκρατικού-μη δυνάμενου άλλης "αλήθειας" αφηγήματος της "ιδιότητας" των ατόμων (καλοί ή κακοί, εργατικοί ή τεμπέληδες, προσεγμένοι από γονείς ή όχι: Ιδίως αυτό το τελευταίο "πολύ ωραίο" αφήγημα απεμπόλισης προκειμένου να συνεχίσει να π€φτει το ρ€υστό),
αλλά της "πράξης" που προηγείται ή ακολουθεί (αντιλαμβανόμενης από όλα τα μέρη/υποκείμενα της δράσης):
Όσο έχει το (κάθε) υποκείμενο/φορέας μιας δράσης (είτε σε εκπαιδευτικό είτε σε εργασιακό είτε σε προσωπικό επίπεδο) την προσδοκία προσπορισμού ("κάτι", ο,τιδήποτε αξιολογεί ως χρήσιμο/ωφελιμο), τόσο θα επικεντρώνει τις δραστηριότητές του (και κατά τη διάρκεια και πριν {πχ στο σπίτι για την εκπαίδευση} και μετά: άρα "τροποποίηση συμπεριφοράς": ό,τι πρέπει να είναι "μόρφωση") στην επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου του (ως ένα από τα υποκείμενα) και των μέσων προς αυτήν.
Εεεε αυτό το τελευταίο "χάνεται" σιγά-σιγά στν εποχή της μετανεοτερικότητας:
Γιατί ο Γιωργάκης δε θέλει/μπορεί (δεν έχει σημασία, αλλά το αποτέλεσμα σύμφωνα με όσα προανέφερα) ότι 5+5 κάνει 10;
Γιατί ο Κώστας πετά τσίχλες στους συμμαθητές του και ειδικά στη Ματούλα;
Απάντηση σε όλα αυτά (και άλλα πολλά) ΔΕΝ είναι το "φταίει η οικογένεια του" (Γνωστό το moto ήδη στη μόντα και πλ€ρωμενων από αυτό το σύστημα δασκαλάκων που ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να αντιληφθούν τι πάει στραβά
ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ
ΟΣΟ κι ΑΝ δε το "ζήσουν" πριν να πάρουν σύνταξη.
Όλα τα παραπάνω (και πάρα πολλά άλλα) είναι αντικείμενο της Κοινωνικολογίας (και Φιλοσοφίας εν μέρει) της Εκπαίδευσης,
ΓΙΑ τα οποία τα δασκαλάκια (ιδίως στην Ελλάδα) έχουν μαύρα μεσάνυχτα.
Οπότε, όσπου να έεεερθει:
Κλαφτείτε. Και εφαρμόστε όση από την εξουσία σας μπορείτε όσο σας παίρνει (οπως ο πρώην δικκτάτορας στο video).
Γιατί λίγα είναι τα ψωμιά μας.
Πρώτον διαφωνώ με χαρακτηρισμούς του τύπου: δασκαλάκια /Γνωστό το moto ήδη στη μόντα και πλ€ρωμενων από αυτό το σύστημα δασκαλάκων που ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να αντιληφθούν τι πάει στραβά /τα δασκαλάκια (ιδίως στην Ελλάδα) έχουν μαύρα μεσάνυχτα. /Κλαφτείτε. Και εφαρμόστε όση από την εξουσία σας μπορείτε όσο σας παίρνει (οπως ο πρώην δικκτάτορας στο video).
Γιατί λίγα είναι τα ψωμιά μας.
Όσο αφορά εμενα γνωρίζω πολύ καλα τα προτερήματα και τα ελαττώματα μου. Επίσης γνωρίζω ότι δεν είμαι παντογνώστης, ότι κάθε ημέρα στην ίδια τάξη είναι διαφορετική από τις προηγούμενες και από τις επόμενες και επίσης πως τα πάντα μεταβάλλονται. Το παράδειγμα σου με τον πρώην δικτάτορα είναι τουλάχιστον ατυχές αν όχι προκλητικό. Η ίδια η δημοκρατία θέτει όρους, όρια και κανόνες προκείμενου να λειτουργήσει. Αν θωρήσουμε αυταρχισμό τον σεβασμό απέναντι στους συμμαθητές, στους διδάσκοντες και στο σχολείο έχουμε αποτύχει. Αν θεωρήσουμε αυταρχισμό την συνέπεια και την προσπάθεια από τους μαθητές μας τότε καλύτερα να αλλάξουμε επάγγελμα, λειτούργημα όπως θελεις πες το.
Θα προτιμούσα να μου απαντήσεις, αν μπορείς φυσικά, τι φταίει κατά την γνώμη σου και υπάρχουν αυτά τα προβλήματα τα οποία πολλές φόρες είναι αιτία προστριβών, μεταξύ μαθητών, γονέων και διδασκόντων: Φταίω μόνο εγώ που ως "δασκαλάκος" δεν μπορώ ή δεν θέλω να ανεχθώ την ιδιοτροπία του κάθε γονέα ή μαθητή που θέλει να έρχεται συνεχώς στις 9 παρά τέταρτο το πρωί, να θέλει να επαναλάβω αυτό που έχουμε πει μέχρι εκείνη την στιγμή και 9 παρά πέντε να θέλει να πάει τουαλέτα γιατί δεν πρόλαβε σπίτι του;
¨Η πρέπει να ανεχθώ να έρχεται χωρίς βιβλίο και τετράδιο γιατί η μητέρα του το επιτρέπει;
Και αλλά πολλά.....για να μην το κουράζω,
Κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών άλλα μην πυροβολούμε και τα πόδια μας....θα τα χάσουμε χωρίς κανένα όφελος.
Και αν έχεις την καλοσύνη πες μας τι βλέπεις να έρχεται;
Εγώ παρατηρώ ότι στην πρωτοβάθμια τα τελευταία πέντε χρόνια η συμπεριφορά των μαθητών έχει γίνει χειρότερη και συνεπικουρούμενοι από τους γονείς άρχισαν να διαχωρίζουν τα μαθήματα σε σημαντικά και μη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται φυσικά. Αυτό δεν ισχύει για όλους, αλλά για ένα σεβαστό ποσοστό το οποίο τείνει αυξητικά. Φοβάμαι πως τα χειρότερα έρχονται. Λόγω ειδικότητας δίδασκα και διδάσκω τόσο στην Α/θμια όσο και στην Β/μια.
ΥΓ. Αυτό με το € δεν ειναι για κάθε χρήση....
-
Δυστυχώς στην α/θμια θα συμφωνήσω κι εγώ πως η κατάσταση οδεύει από το κακό στο χειρότερο. Οι γονείς έχουμε χάσει επικοινωνία με την πραγματικότητα (είμαι και γονιός και ακούω-βλέπω-ζω). Μαθητής τετάρτης τάξης σε κίνηση της δασκάλας να του κουμπώσει το μπουφάν γιατί είχε πολύ κρύο της ''πέταξε '' κάτι κινέζικα περί μήνυσης επειδή τον ακούμπησε! Γονείς κατηγορούν ε.φ.α. γιατί έβαλε τον κάκιστο βαθμό 9 στην κόρη τους λες και ήρθε η συντέλεια του κόσμου (ευτυχώς που γίνεται κλήρωση για τη σημαία). Πατέρας έρχεται στο σχολείο και κάνει φασαρία γιατί σε εκδήλωση της μητρόπολης έπρεπε να εκπροσωπεί το σχολείο η κόρη του κι όχι ο μαθητής που κληρώθηκε. Πατέρας απειλεί ότι θα φέρει μαϊμού ιατρική βεβαίωση μαζί με έναν - δυο δυσαρεστημένους γιατί δεν έχουν 10 στη φυσική αγωγή. Τα παραπάνω είναι φετινά και από την ίδια σχολική μονάδα, ας μην γράψω άλλα.
-
Μόλις πάψει η βαθμολογία σε δημοτικό-γυμνάσιο και σταματήσουν κι οι παρελάσεις με σημαιοφόρους και λοιπά θα φτιάξει η κατάσταση. Η μετατόπιση του ενδιαφέροντος απ' τη διδασκαλία-γνώση στην εξέταση-βαθμολόγηση γεννά όλα τ' άσχημα.
-
@ argympall
Η αλήθεια είναι ότι συμβαίνουν πάρα πολλά, αλλά δυστυχώς δεν παρατηρώ σοβαρές προσπάθειες για εξεύρεση λύσεων, παρά μόνο φιλοσοφικές συζητήσεις και αναλύσεις περί προ-εφηβείας για την Ε και ΣΤ τάξη.
-
Δείτε εδώ ποια ήταν η αντίδραση καθηγητή και διευθυντή. Για να μη λέμε ότι μονίμως φταιν οι γονείς.
"Το παιδί μάλιστα, αναφέρει ότι είχε πει σε καθηγητή του και στο διευθυντή του σχολείου τι συμβαίνει, ο οποίος του ζήτησε αν ξανασυμβεί αυτό να τον ενημερώσει, ενώ απέτρεψε το παιδί από το να μιλήσει με τους γονείς του."
https://www.news247.gr/koinonia/sok-stoy-zografoy-goneis-kataggelloyn-ti-sexoyaliki-kakopoiisi-toy-12chronoy-gioy-toys-sto-scholeio.6693392.amp.html?utm_source=News247&utm_medium=BoN_mob_article&utm_campaign=24MediaWidget&utm_term=Pos1
-
@sapore Έκανα copy paste γιατί αυτά που λέει ο Bernstein σε πέντε γραμμές εγώ θα ήθελα μια σελίδα. Ας προσπαθήσω όμως να το εξηγήσω και με δικά μου λόγια. Εννοείται πως η εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοι αναπαράγουν και συντηρούν το σύστημα. Εννοείται πως η εξουσία αλλάζει μορφές και εξελίσσεται. Πιο παλιά ήταν τιμωρητικη τώρα έχει γίνει πιο ευέλικτη. Παλιά υπήρχε ο επιθεωρητής που εφαρμοζε την πειθαρχία και την υποταγή στο σύστημα τώρα έχουμε όλοι έναν επιθεωρητή μέσα μας. Κινούμαστε βάσει των επιταγών που ορίζει η διακυβέρνηση από αόρατους υπερεθνικους οργανισμούς (π. Χ ΟΟΣΑ) και βελτιστοποιουμε συνεχώς τα ατομικά μας προσόντα (πτυχία, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες κλπ) τα οποία μας οδηγούν σε νέα κενά και νέες ελλείψεις καθιστώντας μας κάθε στιγμή αναλωσιμους. Τα υποκείμενα από πειθηνια όντα γίνονται ευέλικτα εξίσου παγιδευμένα όμως χωρίς να το καταλαβαίνουν. Και ναι ο στόχος των χρημάτων και της εξέλιξης στην ιεραρχία είναι το τυράκι για να αναπαράγεις το σύστημα και να γίνεσαι γρανάζι του. Όμως αυτό που έγραψα είναι πως ποτέ η εξουσία δεν τα προβλέπει όλα. Και αυτό είναι το θετικό. Θες ένα πιο πρόσφατο παραδειγμα από αυτά που έγραψες. Την παγκοσμιοποιηση. Οι εμπνευστές της ήθελαν τον κόσμο ομοιόμορφο για να επιβάλλουν κοινές συνειδήσεις καταναλωτικων μαζών. Και το κατάφεραν. Πλέον μια αστική οικογένεια στην Κίνα ζει και καταναλωνει το ίδιο όπως στην Ελλαδα και στην Αμερική. Αλλά η παγκοσμιοποίηση εφερε τον κόσμο κοντά, ο Ινδός σπούδαζε στην Αγγλία, ο Αιγυπτιος στην Αμερική, ο Γάλλος έκανε οικογένεια με Κινεζα και ζούσαν στη Χιλή κλπ. Οι ιδέες κυκλοφορουσαν με μεγάλη ταχύτητα, τα παλιά κατεστημένα σπαγανε, πολλά κινήματα γεννηθηκαν, και γενικότερα υπήρξαν αναμίξεις που ξέφευγαν από τα στενά εθνικά πλαίσια. Κάτι βέβαια που δεν ήταν αρεστό στους εμπνευστές που ήθελαν μόνο την οικονομική ομοιομορφία. Για αυτό και από την 11η Σεπτεμβρίου και μετά γίνονται προσπάθειες να μαζευτούμε πάλι στα στενά ορια του κράτους μας. Με αφορμή την ασφάλεια (τρομοκρατία, μετανάστες κλπ) χτιζονται πάλι τείχη, δημιουργούνται Brexit, ανεβαινει επικίνδυνα ο εθνικιστικός λόγος και γίνεται προσπάθεια όπως ειπα να μαζευτούμε στο καβούκι μας και η παγκόσμιοποίηση να ισχύει για την οικονομία μόνο. Η εξουσία μεταλασσεται πάλι δηλαδη, χρησιμοποιεί την αγωνία των ανθρώπων και προσπαθεί να επιβληθεί αλλιώς. Πάντα έτσι θα είναι. Μια διαρκής προσπάθεια του κατεστημένου να διαινωνιζει την κυριαρχία του που ευτυχώς όμως δεν μπορεί να προβλέπει τα πάντα....
-
@ Ανεμος
Δεν μου αρέσει να φιλοσοφώ, καταθέτω εμπειρίες. Πιστεύω πως δε γίνεται σοβαρή δουλειά στο σπίτι. Πολύ μεγάλο ποσοστό παιδιών δημοτικού είναι ήδη φυγόπονα, δε δέχονται εύκολα παρατηρήσεις, δε σέβονται το σχολείο, τους δασκάλους , τους συμμαθητές τους. Οι γονείς στα κάγκελα του σχολείου έτοιμοι και πρόθυμοι να σχολιάσουν, να καυτηριάσουν, να προσβάλουν συναδέλφους, τις περισσότερες φορές άδικα. Μάλιστα διαμαρτύρονται αν τα παιδιά τους ''στριμώχνονται", ζορίζονται, έχουν εκπαιδευτικούς που απαιτούν, με την καλή έννοια. Μα τι θέλουμε επιτέλους; Όταν στο σπίτι απαξιώνεται ο δάσκαλος, ο καθηγητής το παιδί πως θα βρει τις σωστές ισορροπίες στο σχολικό περιβάλλον; Τι έρχεται να κάνει εκεί; γιατί έχει αυθάδεια, γκρίνια, ανευθυνότητα, θυμό, έπαρση; Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με την ηθική της κοινωνίας, τον αποδυναμωμένο ρόλο της οικογένειας, την ύλη, τις προτεραιότητες . Κι ενώ τα σχολειά μας έχουν και πολύ σωστά ένταξη, ψυχολόγους, δυνατότητες βοήθειας μέσω φορέων, τα προβλήματα όλο και διογκώνονται. Μήπως να γυρίζαμε πιο πίσω; Θα φτάσουμε στο σημείο να νοσταλγούμε τα δικά μας σχολικά χρόνια 40 χρόνια πριν!
-
Πρώτον διαφωνώ με χαρακτηρισμούς του τύπου: δασκαλάκια /Γνωστό το moto ήδη στη μόντα και πλ€ρωμενων από αυτό το σύστημα δασκαλάκων που ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να αντιληφθούν τι πάει στραβά /τα δασκαλάκια (ιδίως στην Ελλάδα) έχουν μαύρα μεσάνυχτα. /Κλαφτείτε. Και εφαρμόστε όση από την εξουσία σας μπορείτε όσο σας παίρνει (οπως ο πρώην δικκτάτορας στο video).
Γιατί λίγα είναι τα ψωμιά μας.
Όσο αφορά εμενα γνωρίζω πολύ καλα τα προτερήματα και τα ελαττώματα μου. Επίσης γνωρίζω ότι δεν είμαι παντογνώστης, ότι κάθε ημέρα στην ίδια τάξη είναι διαφορετική από τις προηγούμενες και από τις επόμενες και επίσης πως τα πάντα μεταβάλλονται. Το παράδειγμα σου με τον πρώην δικτάτορα είναι τουλάχιστον ατυχές αν όχι προκλητικό. Η ίδια η δημοκρατία θέτει όρους, όρια και κανόνες προκείμενου να λειτουργήσει. Αν θωρήσουμε αυταρχισμό τον σεβασμό απέναντι στους συμμαθητές, στους διδάσκοντες και στο σχολείο έχουμε αποτύχει. Αν θεωρήσουμε αυταρχισμό την συνέπεια και την προσπάθεια από τους μαθητές μας τότε καλύτερα να αλλάξουμε επάγγελμα, λειτούργημα όπως θελεις πες το.
Θα προτιμούσα να μου απαντήσεις, αν μπορείς φυσικά, τι φταίει κατά την γνώμη σου και υπάρχουν αυτά τα προβλήματα τα οποία πολλές φόρες είναι αιτία προστριβών, μεταξύ μαθητών, γονέων και διδασκόντων: Φταίω μόνο εγώ που ως "δασκαλάκος" δεν μπορώ ή δεν θέλω να ανεχθώ την ιδιοτροπία του κάθε γονέα ή μαθητή που θέλει να έρχεται συνεχώς στις 9 παρά τέταρτο το πρωί, να θέλει να επαναλάβω αυτό που έχουμε πει μέχρι εκείνη την στιγμή και 9 παρά πέντε να θέλει να πάει τουαλέτα γιατί δεν πρόλαβε σπίτι του;
¨Η πρέπει να ανεχθώ να έρχεται χωρίς βιβλίο και τετράδιο γιατί η μητέρα του το επιτρέπει;
Και αλλά πολλά.....για να μην το κουράζω,
Κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών άλλα μην πυροβολούμε και τα πόδια μας....θα τα χάσουμε χωρίς κανένα όφελος.
Και αν έχεις την καλοσύνη πες μας τι βλέπεις να έρχεται;
Εγώ παρατηρώ ότι στην πρωτοβάθμια τα τελευταία πέντε χρόνια η συμπεριφορά των μαθητών έχει γίνει χειρότερη και συνεπικουρούμενοι από τους γονείς άρχισαν να διαχωρίζουν τα μαθήματα σε σημαντικά και μη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται φυσικά. Αυτό δεν ισχύει για όλους, αλλά για ένα σεβαστό ποσοστό το οποίο τείνει αυξητικά. Φοβάμαι πως τα χειρότερα έρχονται. Λόγω ειδικότητας δίδασκα και διδάσκω τόσο στην Α/θμια όσο και στην Β/μια.
ΥΓ. Αυτό με το € δεν ειναι για κάθε χρήση....
@Anemos2017:
Όταν, λοιπόν, παρατηρούμε τέτοια εκτραχήλινση τα τελευταία χρόνια, επιταχυνόμενη σε ρυθμό, ΑΝ και όχι σε ποιότητα (πχ Γυμνάσιο Ζωγράφου (https://www.newsit.gr/egklhma/zografou-anoigoun-stomata-gia-tin-aselgeia-se-12xrono-mathiti-apokalypseis-pou-sokaroun/2717102/) και άλλα που συγκαλύπτονται), ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Προφανώς, τουλάχιστον κατ'εμέ, και η θεωρία (φιλοσοφία όπως την αποκαλείτε περιπαιχτικά) έχει άμεση σχέση με το τι θα πράξει ο καθένας μας:
1) ΚΑΙ ΟΧΙ "από το πόστο του", ΑΠΛΑ "διαχειριζόμενος" καταστάσεις τύπου "Εγώ ΔΕ φταίω, ο/η δ/ντής δε μερίμνησε ή ο/η.....{ακόμα κ γονέας}" μετά από κάθε συμβάν που ξαναφέρνει στο προσκήνιο το "Τί παίζει" σήμερα στην παιδεία μας; : Αποφεύγοντας να αναμειχθεί σε κάτι που δεν τον αφορά !!! και πιθανόν να διακύβ€υ€ τη θ€ση του. Θα επιμείνω στο €.
2) Με σεβασμό, όπως λες, που εμπνέεται ΟΧΙ μέσω επιβολής (ΚΙ ας αφήσουμε τους άλλους λόγους που αναφέρεις). ΠΩΣ θα γίνει αυτο;
ΜΑ όταν τα κίνητρα (για το σχολείο ? , για τη μάθηση ? , για τσαμπουκάδες ? , για τους άλλους συμμαθητές ? , για τους καθηγητές/δασκάλους ? : Πες το όπως θες, αρνητικό ή θετικό) υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ΤΟΤΕ: Προς τα "εκεί" κατευθύνεται η δράση: Είτε μαθητών είτε οποιουδήποτε, ΟΣΟ κάποιο κίνητρο υπερκερά άλλα.
3) ΚΑΙ ποιά τα "κίνητρα"?
Μαθητών vs Καθηγητών/δασκάλων: Ίδια ; ΤΑ βλέπεις να συγκλίνουν (με παράμετρο και τους γονείς ή την κοινωνία, αν θες ; ): Πρέπει να το κάνω πιο λιανά; Ποιο το κίνητρο των καθηγητών (από την εμπειρία σου, ΚΙ ας αφήσουμε "τη μάθηση κ το καλό των μαθητών", όταν συμβαίνει το 1) παραπάνω): ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ ή ΔΟΥΛ€ΥΟΜΑΣΤΕ; Και ΑΝ το moto είναι "Δε ξέρουν ακόμα, όπως κι εμείς στην ηλικία τους, ΘΑ ΜΑΘΟΥΝ.", αυτό πότε (ΚΑΙ ΑΝ...) περιμένεις να συμβ€ί ? Γιατί συν€βει σε μας; Είναι ίδιες οι εποχές (πχ 90's με 10's ) ?
4) Κατ'εμέ, άλλαξαν οι εποχές, όσο κι ΑΝ δε θέλουμε να το δούμ€ (για λόγους ανομολόγητους, αλλά σκέψου) ΚΑΙ πρέπει να κάνουμε κάτι που οι εποχές που μεγαλώσαμε ΑΔΥΝΑΤΟΥΣΑΝ να μας δώσουν ως εφόδιο (Και τώρα πια ως €ργάτες της αναπαραγωγής) :Που πάει, ψόφησε, ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΑΣ ΠΑΘΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙ.
ΔΕ περιμένω κατανόηση αυτής της αλλαγής από τα δασκαλάκια (με τα χαρακτηριστικά που προανέφερα δικαιολογείται το επίθετο αυτό) ΚΑΙ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΕΡΘΕΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.
5) ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ, καθώς ΔΕ μπορούμε τίποτα από μόνοι μας, χωρίς την κοινωνία που αλλάζει. Σε βάθος 50+ετίας το βάζω, ΑΝ €νδιαφ€ρ€ται κανείς (που δε νομίζω, τα είπα παραπάνω). Και τί μπορούμε να κάνουμε ΕΜΕΙΣ ΩΣ ΔΑΣΚΑΛΟΙ, αλλά ΑΔΥΝΑΤΟΥΜΕ (το εξήγησα) ?
6) ΝΑ φέρουμε τη "σύγκλιση" με αρχή ΕΜΑΣ, όποιες κι ΑΝ είναι οι συνέπειες (Ξανακοίτα το 1) ΑΝ εμπλεκόμαστε "εκεί που ΔΕ μας σπέρνουν": ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ.):
ΠΩΣ;
"Ξεχνώντας" τελείως τους όποιους χαρακτηρισμούς/ιδιότητες σε συμπεριφορές που θέλουμε να απομειώσουμε, όπως όσα παραδείγματα σε όλο αυτό το post.
Νομίζεις κι εμένα δε μου'ρχεται να επιβληθώ; : Μου'ρχεται ΚΑΙ το μπορώ.
Η θεωρία μου (απαραίτητη που κάποιοι γελιοποιούν: "ΜΑ θεωρίες θα λέμε τώρα;") με δίδαξε ότι
ΑΜΑ ΑΦΕΘΩ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΩ (νομίζεις ότι εγώ δεν το βλέπω; ) ΤΟ'ΧΑΣΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
Επιθέσεις (άμυνας ουσιαστικά, σε κάτι που εεεεερχεται και αλλάζουν οι εποχές) ΜΟΝΟ αρνητικά μακροχρόνια θα μας βγουν.
Ποιός θα κάνει την αρχή; "Εγώ, σε τέτοιο κόσμο χαρακτηρισμών και εγκλεισμών, θα το παίξω "κούκος που φέρνει την άνοιξη" ;
ΑΜ ΔΕ !!! Θα έλεγε ο "κανονικός" καθηγητής "Να βγάλω €γώ το φίδι από την τρύπα!!"
ΔΙΑΦΩΝΕΙΣ; ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ:
ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ. ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΕΙ ΣΕ ΚΑΛΟ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ. ΚΑΝΕΙΣ Δ/ΝΤΗΣ (απέλθετω απ'εμού) ΔΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ "ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ" ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΜΑΘΑΝ. ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΟΥ, Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΟΥ, ΑΝ "ΠΙΑΝΕΙ".
Τέρμα οι χαρακτηρισμοί. Κι αν λέω "δασκαλάκια" είναι γιατί είμαστε οι μόνοι που θα'πρεπε να μπορούσαμε:
ΑΛΛΑ ΔΕ ΔΥΝΑΜΕΘΑ.
Αυτό εμπνέει "σεβασμό" : Χωρίς τάσεις "διαχείρισης", χωρίς "κοροϊδέματα", χωρίς "κουκουλώματα" σε ό,τι δε μας αρέσει.
Κι αν δεν έρθει; "Χρόνια το κάνω", θα'λεγε κανείς!!!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τί άλλο βλέπεις να κάνεις; Πιάνει; "Στο διευθυντή;": ΟΚ....Καλα...Συνεχίζουμε. ΑΔΥΝΑΜΙΑ.
ΚΙ επειδή θέλω να'μαι πρακτικός, όσο κι αν θεωρώ τη θεωρία uber alles και "δύναμη προφητείας", μέσα από την ενεργό αποστασιοποίηση:
ΔΕ κοροιδεύομαι: ΚΑΝΕΙΣ δε δύναται να ξεκινήσει το "παραπάνω" που γράφω ΚΑΙ τα ίδια (χαρακτηρισμοί, επίθεση ουσιαστικά άμυνα σε κάτι που εεεερχεται) θα συνεχιστούν.
Και στον @ gioas:
Στην Ιστορία οι αλλαγές (όπως αυτή που "βλέπω") ΠΟΤΕ δε μπόρεσαν "κάποιοι" να την πάνε όπου ΑΚΡΙΒΩΣ ήθελαν: Παγκοσμιοποίηση πες το ? , "Αφγανιστάν και Ταλιμπάν" πες το ? και πάμπολλα.
Προφανώς και δε θα μπορούσα να "δω" που "πάει" (ΑΝ θες: Αν "κάποιοι" σχεδιάζουν "κάτι" και κατά πόσο θα τους βγει εν έτει 2019). "Βλέπω" , όμως, ότι δεν "πάει καλά" για την τυπική εκπαίδευση της Ελλάδας.
Ερωτήματα:
Μπορεί να παραμείνει ίδια;
Δε "βλέπει" η κοινωνία που την πλ€ρώνει τι "κάνει" (μη τα ξαναλέω) ? "Δίνει πτυχία" ; θα πει κάποιος: Καλάααα!!!
Εννοείται ότι "το παλιό" (που το συμφ€ρ€ι) θέλει και απαιτεί (πώς; ΟΚ!! μη τα ξαναλέμε) να παραμείνει ΩΣ ΕΧΕΙ.
Είναι αδύνατον, όμως: ΚΑΤΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί δε δουλεύει αν παραμείνει ίδιο, ΚΑΙ όποιος δε το "βλέπει" αυτό δικαιολογ€ίται (ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΣΤΟ €).
@Anemos2017
Προσπάθεια "πρόβλεψης" ? (όσο δύσκολη κι αν είναι; Αλλά με αποστασιοποίηση όπως προανέφερα;):
Πλήρης κατάρρευση της €ιδικής Αγωγής (όπως δουλεύει τώρα και μην κοροϊδευόμαστε για "διορισμούς") για αρχή.
Η τυπική γενική εκπαίδευση θα αλλάξει μορφή.
ΠΩΣ και ΤΙ ακριβώς; ΜΑ δεν είμαι "μάντης"/"προφήτης": Απλά μπορώ που και που να αποστασιοποιούμαι και να προσπαθώ να βλέπω τα πράματα ως έχουν.
Κι αν κατάφερε κανείς και διάβασε τα παραπάνω: Μπράβο του:
ΑΛΛΑ ΠΡΑΞΗ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΤΕ;
ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ._
-
Οι εποχές αλλάζουν οι κοινωνία αλλάζει....κανείς δεν το αμφισβητεί.
Ο καθένας μας πρέπει να έχει τα μάτια του ανοιχτά για όλους και για όλα. Το θλιβερό περιστατικό που αναφερεις και μερικά άλλα που έχουν γίνει γνωστά δεν επιτρέπουν κανένα εφησυχασμό. Φυσικά δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την "εισοδο" στο σχολείο των προβληματικών συμπεριφορών της κοινωνίας.
Διάβασες κάπου ότι θέλω να επιβληθώ; Μου αρέσει να κάνω ο,τι είναι δυνατόν να κάνω με ηρεμία δίχως φωνές και απειλές. Όμως μερικές φορές θέλω να αγιάσω και δεν με αφήνουν. Και στο κάτω κάτω της γραφής δεν ειμαι υποχρεωμένος να αποδεχτώ κάποιες συμπεριφορές ...όπως να ελέγχω τα τετράδια ή τα βιβλία (ξένη γλώσσα διδάσκω), όχι φυσικά με τον βούρδουλα, άλλα να σιγουρευτώ ότι δεν γράφουν άλλα αντί άλλων και ο "καλομαθημένος" να βγάζει σοκολάτα να φάει με την δικαιολογία ότι δεν κάνουμε μάθημα!!! Μην τρελαθούμε κιόλας!
Φυσικά ο σεβασμός δεν επιβάλλεται....αλλά συνάδελφε όταν ο μαθητής έρχεται και σου λέει ενώπιον όλης της τάξης δεν διάβασα γιατί πήγα μπάσκετ ή αγγλικά....ή....ή... ποιος του έδωσε την οδηγία και το δικαίωμα να το κάνει;...Εγω...ή η γονείς του;
Όσο άφορα την δική μου ευθύνη στο χώρο το σχολείου να την αποδεχθώ...σου ειπα ξέρω και τα προτερήματα μου και τα ελαττώματα μου....και παίρνω τη ευκαιρία να σου πω πως θα ήθελα να είμαι ατάραχος σε κάθε πρόκληση...σαν άγγελος....αλλά δεν μπορώ μερικές φορές να κάνω τα στραβά μάτια..
Και επειδη μιλάς για κίνητρα....αυτές τις ημέρες ειπα σε μια τάξη (ΣΤ) ότι θα τους ανέφερα μερικά έθιμα της χώρας της οποίας διδάσκω την ξένη γλωσσα για να λάβω την απάντηση από μια μαθήτρια ....και τι μας ενδιαφέρει; Κάποιοι από τους συμμαθητές τότε της ανέφεραν ότι στο άλλο τμήμα είχαμε πει πολύ ωραία πράγματα....αλλά αυτή απτόητη συνέχισε ...δημοκρατία έχουμε και μπορούμε να λέμε την γνωμη μας!!
Φυσικά τους εξήγησα καποια πράγματα....και συνέχισα το μάθημα όπως εγώ έκρινα....Πες το επιβολή...πες το όπως θες...αλλά την ασέβειά δεν την δέχομαι. Τα στραβά της κοινωνίας που αλλάζει όπως αυτή νομίζει...δεν μπορούμε να τα δεχτούμε...δεν πρέπει να τα δεχτούμε στο σχολείο.
Όλες οι παιδαγωγικές θεωρίες είναι αποδεκτές...άλλα δεν είναι εφαρμόσιμες πάντα μέσα στην καθημερινή τριβή της τάξης και της διδασκαλίας. Και φυσικά δεν σε ειρωνεύτηκα για τις θεωρίες όπως ανέφερες...απλά στην πράξη αρκετές φορές εξαναγκαζόμαστε να αλλάξουμε δρόμο και τακτική.
Τόσο για την γενική, όσο και για την ειδική τα πράγματα είναι δύσκολα....με απέραντη γραφειοκρατία χάρις στην νέα οργάνωση.!!! Αυτό σε συνδυασμό με την δυσκολία της κοινωνίας να συνεργαστεί με τη σχολική κοινότητα, άλλα και με την νοοτροπία "Να βγάλω €γώ το φίδι από την τρύπα!!"
τα πράγματα θα γίνονται πιο δύσκολα.
Προσωπικά δεν το μετάνιωσα όταν δεν αδιαφόρησα για γεγονότα ή καταστάσεις....αλλά αρκετές φορές βρήκα τοίχο...γιατί μερικοί θέλουν να τα έχουν καλα με όλους και να μην τους δυσαρεστήσουν. Γίνεται; Δεν γίνεται.....
-
Προσωπικά δεν το μετάνιωσα όταν δεν αδιαφόρησα για γεγονότα ή καταστάσεις....αλλά αρκετές φορές βρήκα τοίχο...γιατί μερικοί θέλουν να τα έχουν καλα με όλους και να μην τους δυσαρεστήσουν. Γίνεται; Δεν γίνεται.....
Δεν γίνεται συνάδελφε,
Αλλά το παρακάτω ξανασκέψου το:
Τα στραβά της κοινωνίας που αλλάζει όπως αυτή νομίζει...δεν μπορούμε να τα δεχτούμε...δεν πρέπει να τα δεχτούμε στο σχολείο.
Θα είναι η αχίλλειος πτέρνα μας.
Και για το συμφ€ρον μας ΚΑΙ για το "καλό της κοινωνίας" (που ευαγγελιζόμαστ€: Και καλάααα!!).
Υ.Γ.: Και να προσθέσω:
Το δικό μου moto είναι: "Δεν διαχειρίζομαι. Παρασύρω".
Όσο "αρνητικό" κι αν ακούγεται.
Και χωρίς χαρακτηρισμούς.
ΑΝ δύναμαι κάτι, είναι αυτό. Μετά από σκέψη και αποστασιοποίηση. Αλλιώς; Μια απ'τα ίδια και οι συγκρούσεις αναπόφευκτες.
Ό,τι βλέπεις, βλέπω. Τι "κάνουμε" είναι το θέμα.
ΚΑΙ ΟΧΙ Θ€ΜΑ.
-
Πρώτα από όλα κανείς δεν μίλησε για απειλές και για επιβολή. Κάνεις άλματα λογικής προσπαθώντας να μεταφέρεις αυτά που γράφτηκαν στη θεωρία σου. Υπάρχουν όμως στη ζωή οι συνέπειες. Συνέπεια είναι ότι εγώ εδώ και 4 ώρες διαβάζω για ένα τρίχορδο όργανο και ξέχασα να φάω. Κανείς δεν μπορεί να με γλιτώσει από την πείνα μου, είναι η συνέπεια της αφηρημάδας μου. Αρκετοί γονείς και κάποιες καινοφανείς θεωρίες για την εκπαίδευση θέλουν τα παιδιά σήμερα να μην βιώνουν καμία συνέπεια των πράξεων τους και αυτό είναι που δεν βοηθάει τα παιδιά να ωριμάζουν. Τα λάθη μας και οι συνέπειες τους μας βοηθούν να ωριμάζουμε αν υπάρξει κάποιος να μας τα υποδείξει και να μας βοηθήσει να τα διορθώσουμε. Χωρίς να αφήνουμε τα παιδιά να βιώνουν τις συνέπειες των λαθών τους (αρκεί οι συνέπειες να μην τους επιφέρουν κάποιες βλάβες εννοείται, αλλά μία ματαίωση θα πρέπει να την βιώσουν).
Το δεύτερο σφάλμα είναι οι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί και η υπεροψία ότι είσαι ο/η μόνος/η που αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα, ή είσαι ο μόνος που μπορεί να τις θεωρητικοποιήσει, γράφοντας απλώς επιτηδευμένα., διότι επί της ουσίας δεν λες τίποτα, παρά μόνο θέτεις ρητορικά ερωτήματα και προεξοφλείς τις απαντήσεις που υποτίθεται δίνουν οι υπόλοιποι συνομιλητές σε αυτά τα ερωτήματα, κάνοντας πραγματικά μεγάλα και πολλά άλματα λογικής.
Η στάση του καθενός στις αλλαγές που συντελούνται και η απάντηση του έχει πολλά επίπεδα και ξεκινάει από τη στάση του και τον τρόπο που δουλεύει μέσα στην τάξη και ολοκληρώνεται από τη δράση του ως πολιτικό υποκείμενο στην κοινωνία και δεν διαφημίζεται σε ένα ανώνυμο φόρουμ, ούτε μπορεί να κριθεί από κανένας μέσα σε ένα τέτοιο φόρουμ. Και βέβαια στο ενδιάμεσο υπάρχουν πολλά διαφορετικά επίπεδα, στα οποία εκφράζεται.
-
Υ.Γ.: Και να προσθέσω:
Το δικό μου moto είναι: "Δεν διαχειρίζομαι. Παρασύρω".
Όσο "αρνητικό" κι αν ακούγεται.
Και χωρίς χαρακτηρισμούς.
ΑΝ δύναμαι κάτι, είναι αυτό. Μετά από σκέψη και αποστασιοποίηση. Αλλιώς; Μια απ'τα ίδια και οι συγκρούσεις αναπόφευκτες.
Ό,τι βλέπεις, βλέπω. Τι "κάνουμε" είναι το θέμα.
ΚΑΙ ΟΧΙ Θ€ΜΑ.
Μπορείς να αναφέρεις ένα - δυο παραδείγματα αποστασιοποίησης;
-
@Anemos2017:
"Πριν ορμήξεις, κάνε 2 βήματα πίσω, κοντοστάσου σκέψου το και ΟΟΟΟΡΡΡΜΜΜΑΑΑΑ" (Αν τελικά το αποφασίσεις): Λέω πάντα στους μαθητές μου.
Μπορούν; Μάλλον όχι και ίσως ούτε και εμείς. Όπως μας μάθαν , τ€κνα που αναπαράγουν την εποχή τους.
Πρακτικό:
Οι εταιρίες καρτοκινητής ΠΙΑ έχουν όλες min 10€ "κάρτα" (ίσως η Voda ακόμα εξαιρείται):
Τί κάνουν οι περισσότεροι; Τί έκανα; Φαντάσου. Σύγκρινε και κρίνε τι απαιτεί για να το ΚΑΝΕΙΣ αυτό. Το'χουμε;
Αποτέλεσμα; Αυτό δεν επιδιώκουμε και θα μας κρίνει;
Πολλές φορές. Αλλά και κάποιες όχι. Τι έφταιξε;
Για μένα: "Όχι οι γονείς", "Όχι οι εταιρίες κινητής", "Όχι ο υπουργός", "Όχι ο/η συνάδελφος".
Αλλά η €ποχή που ζούμε. Κι εγώ , τουλάχιστον, προσπάθησα, θα λέω όταν αφήσω το σώμα μου στη Γη.
Χωρίς χαρακτηρισμούς κανενός. ΜΟΝΟ λέγοντας για πράξεις: Τι έκανα, Τι έκανες Και τι θα κάνουμε.
ΑΣ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ:
Τα επίθετα/χαρακτηρισμοί/πρόσδοση ιδιοτήτων σε άλλους (αρνητικές η κ θετικές {πχ TV}) μονο τροχοπεδούν.
ΑΛΛΑ όπως €ίμαστε, τελικά επιταχύνουν τις εξελίξεις/αλλαγές.
Και όλοι θα κριθούμε εκ του αποτελέσματος.
Πρώτα από όλα κανείς δεν μίλησε για απειλές και για επιβολή. Κάνεις άλματα λογικής προσπαθώντας να μεταφέρεις αυτά που γράφτηκαν στη θεωρία σου. Υπάρχουν όμως στη ζωή οι συνέπειες. Συνέπεια είναι ότι εγώ εδώ και 4 ώρες διαβάζω για ένα τρίχορδο όργανο και ξέχασα να φάω. Κανείς δεν μπορεί να με γλιτώσει από την πείνα μου, είναι η συνέπεια της αφηρημάδας μου. Αρκετοί γονείς και κάποιες καινοφανείς θεωρίες για την εκπαίδευση θέλουν τα παιδιά σήμερα να μην βιώνουν καμία συνέπεια των πράξεων τους και αυτό είναι που δεν βοηθάει τα παιδιά να ωριμάζουν. Τα λάθη μας και οι συνέπειες τους μας βοηθούν να ωριμάζουμε αν υπάρξει κάποιος να μας τα υποδείξει και να μας βοηθήσει να τα διορθώσουμε. Χωρίς να αφήνουμε τα παιδιά να βιώνουν τις συνέπειες των λαθών τους (αρκεί οι συνέπειες να μην τους επιφέρουν κάποιες βλάβες εννοείται, αλλά μία ματαίωση θα πρέπει να την βιώσουν).
Το δεύτερο σφάλμα είναι οι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί και η υπεροψία ότι είσαι ο/η μόνος/η που αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα, ή είσαι ο μόνος που μπορεί να τις θεωρητικοποιήσει, γράφοντας απλώς επιτηδευμένα., διότι επί της ουσίας δεν λες τίποτα, παρά μόνο θέτεις ρητορικά ερωτήματα και προεξοφλείς τις απαντήσεις που υποτίθεται δίνουν οι υπόλοιποι συνομιλητές σε αυτά τα ερωτήματα, κάνοντας πραγματικά μεγάλα και πολλά άλματα λογικής.
Η στάση του καθενός στις αλλαγές που συντελούνται και η απάντηση του έχει πολλά επίπεδα και ξεκινάει από τη στάση του και τον τρόπο που δουλεύει μέσα στην τάξη και ολοκληρώνεται από τη δράση του ως πολιτικό υποκείμενο στην κοινωνία και δεν διαφημίζεται σε ένα ανώνυμο φόρουμ, ούτε μπορεί να κριθεί από κανένας μέσα σε ένα τέτοιο φόρουμ. Και βέβαια στο ενδιάμεσο υπάρχουν πολλά διαφορετικά επίπεδα, στα οποία εκφράζεται.
Ούτε διαφήμιση, ούτε διευθυντάκος επιθυμώ (κ ελπίζω για όσο ζω) να γίνω.
Πολλές φορές, ως και όλες, αναρωτιέμαι αν αξίζει να (τα) γράφω.
Άλλο η φυσική συνέπεια (πχ πείνα που λες) και άλλο η εξωτερική (ουσιαστικά €πιβαλλόμενη από τον πολιτισμό μας και το κάθε εποχής παρακλάδι του: όπως αυτό που ζούμε σήμερα ως παρακλάδι του διαφωτισμού κ ειδικότερα της παγκοσμιοποίησης): ΚΑΙ αυτό θέλει αποστασιοποίηση (πέρα από "βοήθεια κάποιου να το αντιληφθείς" που λες) ΚΑΙ όχι απλά να ζ€ις όπως σε τάξαν€ κ να "αναπαράγεις" {προφανώς κ δε εννοώ εδώ το σεξ).
ΑΝ θεωρείς "φυσική ανάγκη" το να "αποδίδεις και με τη δέουσα συμπεριφορά" στο "σχολείο", ξανασκέψου το:
Ποιό το "κινητρο" (για όλο και περισσότερους μαθητές και τους γονείς τους): "Να βρουν δουλ€ιά;" όπως εμείς είχαμε κίνητρο στην ηλικία τους; Ξανασκέψου το: ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ Είναι δεδομένο κατ'εμέ.
Κι ΑΝ χρησιμοποιώ elaborated codes (των αυτοερωταποκρίσεων) στην επικοινωνία μου εδώ ( Code theory in sociology of education (https://en.wikipedia.org/wiki/Basil_Bernstein) που προανέφερε ο gioas κι έχουμε "μαύρα μεσάνυχτα) , ποιόν άλλον τρόπο βλέπεις να πω την άποψή μου;
Δώστε κι οι υπόλοιπο απαντήσεις σε αυτά τα θέματα , αλλά με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πιθανότητα αποτελεσματικοτητας,
ΟΧΙ ό,τι κι ό,τι: Συνήθ€ς, να'χουμε να λέμε, το "κράτος" μας ταΐζει κ στηρίζει την "εκπαίδευση!! Η κοινωνία όχι;
ΟΚ: ΑΣ ΠΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ σε αυτό συμφωνώ για τις συνέπειες που λες:
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ, έτσι;
ΑΣ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ: Δ€κτόν._
Υ.Γ.: Σάμπως και τα διαβάζει κανείς όλ'αυτά; Μεταξύ μας:
Άκου "Να διαφημιστώ!!!" Καμιά τέτοια "ανάγκη".
-
Δεν μου απαντάς σε ό,τι ρωτώ.....Πως αντιλαμβάνεσαι την συνέπεια; την προσπάθεια;
Και στο τέλος όταν κάνω ορισμένες παρατηρήσεις περί ασυνέπειας, αδιαφορίας ..κλπ...επιτίθεμαι,ορμάω;
Σήμερα,ναι, φώναξα δυνατά όταν ένας δυο άρχισαν τα "γαλλικά" μεταξύ τους παρά το γεγονός ότι στην αρχή προσπάθησα ήρεμα να συμβιβάσω την κατάσταση. Αλλά πια κατάσταση να βελτιώσω όταν γονείς προσφωνούν τα παιδιά τους με ακατανομαστες φράσεις; Μάλλον να βαλτώσω κινδυνεύω, όχι να βελτιώσω Ποια Vodafon και πια Cosmote όταν παιδιά της Ε δημοτικού χθες όλη μέρα έβλεπαν τα διάφορα reality; Τα ίδια εισπράττω εγώ και όσοι άλλοι ενήλικες όταν παρακολουθήσουμε μια εκπομπή σαν αυτές, το ίδια τα ανήλικα;
Όσο για τους χαρακτηρισμούς όταν πω σε κάποιον μαθητή μου ότι είναι απρόσεκτος ή ασυνεπής δεν τον αποκαλώ ζώον ή ηλίθιο...απλά του επισημαίνω κάποιες πράξεις του οι οποίες μπορεί να έχουν συνέπειες όχι μόνο στη σχολική ζωή....αλλά και μετέπειτα στην κοινωνική. Εκτός και πρέπει να κάνω πάντα τα στραβά μάτια και να χαϊδεύω αυτιά για να εχω καλές σχέσεις με όλους! Αλλά μάλλον συμφωνήσαμε ότι αυτό δεν γίνεται!
Πως θα αντιδρούσες εσύ αν ένας μαθητής σου κάθε πέντε λεπτά σε διέκοπτε για να σου υπενθυμίσει ότι πρέπει να γράψετε ορθογραφία ενώ εχεις εξηγήσει ήδη δυο φορές πως θα γίνει ακριβώς το μάθημα; Αν στο τέλος του πεις σε έντονο ύφος ότι σε διακόπτει αναίτια είσαι κακός δάσκαλος...ή δασκαλάκος...η εχεις παιδαγωγική ανεπάρκεια;
Και κάτι που άφησα για το τέλος. Τα γραφειοκρατικά προβλήματα που έχει η ειδική αγωγή δεν έχουν καμία σχέση με τα προβλήματα της συμπεριφοράς των μαθητών στο σχολικό περιβάλλον. Αν έχει σκοπό το κράτος να τη διαλύσει ας λάβουμε τα μέτρα μας. Το αναφέρω γιατί κάτι έγραψες σε προηγούμενο σχόλιο. Προς το παρόν κινδυνεύουμε να μετατραπούν οι σχολικές αίθουσες σε reality και εμείς να παρακολουθούμε εξ αποστάσεως και χωρίς τηλεχειριστήριο.
-
Οι συνέπειες δεν είναι μόνο φυσικές, είναι και λογικές και κάλλιστα ένα παιδί πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται και τις λογικές συνέπειες των πράξεων του. Αν προβάλλεις τη λογική συνέπεια ως τιμωρία και το παιδί την αντιλαμβάνεται ως τιμωρία, φυσικά δεν θα πετύχεις. Θα πω 1-2 παραδείγματα που τα έχω χρησιμοποιήσει με επιτυχία, ενώ άλλα όχι. Μία ανεπιθύμητη συμπεριφορά είναι να σηκώνονται τα παιδιά από την καρέκλα τους και να κάνουν βόλτα στην τάξη όταν κάνουμε άσκηση στους υπολογιστές. Η τακτική μου ξεκινώντας από τις μικρές τάξεις, είναι όταν ο μαθητής σηκώνεται και βρίσκεται σε άλλον υπολογιστή για να μιλήσει με συμμαθητές του, να κλείνω τον υπολογιστή του, χωρίς να του πω τίποτα, ούτε παρατήρηση, ούτε τίποτα. Μετά από 2 λεπτά που γυρίζει στη θέση του σηκώνει χέρι και μου λέει "κύριε ο υπολογιστής χάλασε". Απαντάω ότι εγώ τον έκλεισα, γιατί κανένας υπολογιστής δεν είναι σωστό να δουλεύει άδικα, ζεσταίνεται ο χώρος και καίει τζάμπα ρεύμα και πως όταν βλέπω άδειους υπολογιστές πάντα τους κλείνω. Όποιος δεν θέλει να κλείνει ο υπολογιστής του, δεν θα σηκώνεται παρά μόνο αν έχει ζητήσει άδεια να πάει στην τουαλέτα ή τις βρύσες. Όλοι γνωρίζουν πως όποιος τελειώσει την άσκηση του σωστά, μετά θα του μείνουν 5 λεπτάκια να παίξει στον υπολογιστή. Κανένα παιδί αυτό δεν το αντιλαμβάνεται ως τιμωρία, γιατί δεν είναι, αλλά ως λογική συνέπεια του ότι παράτησε τον υπολογιστή. Άλλες μεθόδους χρησιμοποιώ στη δημιουργία και διαχείριση ομάδων. Προφανώς δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και εστιάζουμε στις αλλαγές των τελευταίων ετών που έχουν δυσκολέψει τη διαχείριση μιας τάξης και της δημιουργίας κατάλληλου κλίματος για τη διδασκαλία.
Οι καινοφανείς θεωρίες λοιπόν που προωθούν και οι σύμβουλοι τι λένε; "αφήστε τα παιδιά να κάνουν βόλτες στην τάξη, δεν πειράζει. Ανεχτείτε τη φασαρία δεν χάλασε ο κόσμος, αφήστε τα παιδιά να εκτονωθούν. Δεν πειράζει και δεν μάθουν τίποτα, αρκεί να φεύγουν χαμογελαστά από την τάξη. Δεν είναι ανάγκη να κουραστούν, ας μην κάνουν τίποτα" Αν ερωτηθούμε μεταξύ μας θα διαπιστώσουμε ότι πολλοί συνάδελφοι τα έχουν ακούσει αυτά από διαφορετικούς συμβούλους, διαφορετικών ειδικοτήτων, άρα μόνο τυχαίο δεν είναι. Μόνο που κάποια στιγμή αυτά τα παιδιά θα μεγαλώσουν και εξ' ανάγκης θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν μια πολύ σκληρή πραγματικότητα που οι μισθοί είναι 500 ευρώ και πρέπει να δουλεύεις 10 ώρες την ημέρα για να τα πάρεις και η κατάθλιψη και η παραίτηση από τη ζωή θα πηγαίνει σύννεφο. Αυτά που αναφέρεις δεν βοηθούν καθόλου στη συζήτηση μας, ούτε στην επίλυση του προβλήματος, είναι μια κοινωνιολογική και πολιτική κριτική, αλλά είναι αυταπάτη να πιστέψουμε ότι μέσα στην τάξη μπορούμε να ξεφύγουμε από τα όρια που θέτει η εποχή μας, γι' αυτό και κυρίως μέσα στην τάξη μας απασχολεί το πως θα το διαχειριστούμε. Ο εκπαιδευτικός της τάξης διαχείριση του προβλήματος θα κάνει, δεν μπορεί να κάνει κοινωνική επανάσταση, τουλάχιστον όχι μέσα στην τάξη. Ως άνθρωπος μπορεί να κάνει και επανάσταση ή να αγωνιστεί γι' αυτή ως μέλος κάποιας κοινωνικής ή πολιτικής ομάδας, αλλά όχι μέσα στην τάξη. Δεν μπορεί ως εκπαιδευτικός να ξεφύγει από τα όρια που του θέτει η εποχή του. Και φυσικά το σύστημα αναπαράγουμε, αλλιώς δεν θα εργαζόμασταν. Αυτός είναι ο ρόλος όλων των κρατικών υπαλλήλων. Η μόρφωση και η υγεία όμως έχουν και μια δική τους αυταξία. Η αξία της γνώσης των νόμων της φύσης, της μουσικής, της γνώσης γλωσσών που μιλούν άλλοι λαοί είναι διαφορετικό πράγμα από το γιατί για ποιον και πως θα χρησιμοποιήσω αυτές τις γνώσεις τελειώνοντας το σχολείο. Είναι άλλο πράγμα η κατάκτηση της γνώσης της πυρηνικής φυσικής πχ και άλλο το ότι κάποιος από τους χιλιάδες που θα αποκτήσουν τη γνώση θα εργαστεί στην κατασκευή μιας βόμβας που θα εξαφανίσει μια ολόκληρη πόλη.