Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Διάφορα θέματα για την εκπαίδευση => Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Αγάπη στις Μάιος 11, 2008, 10:56:50 μμ
-
Επειδή καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με πολλά παιδιά και πολλές φορές οι σχέσεις μας μαζί τους δεν είναι εύκολη υπόθεση,θα ήθελα να μοιραστούμε σε αυτό το θέμα,
κάποιες άσχημες εμπειρίες που είχαμε τους μαθητές μας.
Αρχίζω 1η,αναφέροντας ένα περιστατικό που με πείραξε πολύ.
Σε διαγώνισμα φυσικής γενικής παιδείας β λυκείου στο φροντιστήριο,μαθήτρια που όλο το 3μηνο ερχότανε αδιάβαστη γράφει 19,2.
Αυτή θεωρώντας ότι την αδίκησα με έστειλε στο διάολο.............
Και φυσικά,εννοείται ότι φοβούμενη μήπως χάσω τη δουλειά μου δεν αντέδρασα ούτε εκείνη τη στιγμή,αλλά ούτε και μετά από μια βδομάδα που επέστρεψε στο τμήμα χωρίς να ζητήσει καν συγνώμη.............. >:( >:( >:( >:( >:( >:( >:( >:(
-
Κάτι μου διαφεύγει εδωπέρα...
η αδιάβαστη μαθήτρια έγραψε 19 στα 20;
και τι εννοείς να χάσεις την δουλειά σου; σε ιδιωτικό δουλεύεις;
-
αγάπη, εφόσον είσαι στον ιδιωτικό τομέα και εύλογα φοβάσαι έπρεπε να διαχειριστεί την κρίση η εργοδοσία σου. δεν νομίζω ότι είναι καλό παραδειγμα και για τα υπολοιπα παιδια της τάξης το περιστατικό αυτό και δεν ξέρεις και πως θα μεταφερθεί στα σπιτια τους ή στα υπολοιπα τμήματα. πρέπει να μιλήσεις με τον εργοδότη σου για να ξέρεις πως θα το αντιμετωπίσεις το παιδι αυτό. θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρό το θέμα που προκύπτει από αυτή τη συμπεριφορά.
σε εμένα , αν και δεν συνέβη κατι αντιστοιχο, υπήρχε περιστατικό όπου μαθητρια παραπονέθηκε -οικογενειακώς- οτι της "εκοψα τα φτερα" όταν της είπα τι ; - άκουσον άκουσον....όταν εφερε βαθμούς απο το σχολείο 19 έκθεση της είπα πολύ ευγενικά και μάλιστα σαν γενική ρήση για όλη την τάξη ότι είναι δύσκολο να γραψει κανεις 19 έκθεση στις πανελλήνιες , ειδικά με τα δικά της γραπτά ΄δείγματα που είχα την χρονιά που διανύαμε (γύρω στο 14 κυμαινόταν ο μέσος όρος της). Μου έκανε μια χοντρή παρατήρηση και η μητέρα της - εκπαιδευτικός κι αυτή - αλλά ήμουν τυχερή και είχα την απολυτη κάλυψη του εργοδότη μου που μεσολάβησε και ανελαβε αυτός να καλμάρει τη μάνα.
το αποτέλεσμα, η μικρή μας έγραψε ....8 στην έκθεση πανελλήνιες , δεν έκανε μαζι μου να πω!!!!!!! οι υπόλοιποι απο το τμημα του φροντιστηρίου πανω απο 14. αντε να δουμε τώρα τι θα πει σ' αυτον τον καθηγητή που της εβαζε τα 20αρια στο β ΄τρίμηνο.
???
-
Καλημέρα. Ας αναφέρω κι εγώ μια εμπειρία μου, λίγο πριν αναχωρήσω για το σχολείο. Μου συνέβη φέτος με μαθητή της Β' λυκείου, ο οποίος είναι πολύ ζωηρός και αδιάφορος για τα αρχαία. Του την είχα χαρίσει πολλές φορές, ώσπου μια μέρα που έκανε πολλή φασαρία και σηκώθηκε από τη θέση του χωρίς την άδειά μου, θεώρησα δίκαιο να του βάλω απουσία και να τον βγάλω έξω. Εκείνος με πολύ θράσος, άρπαξε το απουσιολόγιο από τα χέρια μου και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. "Πού πηγαίνεις με το απουσιολόγιο;" Τον ρώτησα. "Στο διευθυντή για να μου σβήσει την απουσία!" μου απαντά. Τα δικά μου τα νεύρα τεντώθηκαν αλλά δεν είπα τίποτα άλλο. Απλώς χαμογέλασα για να δώσω ένα τέλος στην ένταση. Όταν λίγα λεπτά μετά γύρισε ο μαθητής, χωρίς να του έχουν σβήσει την απουσία (αυτό θα έλειπε), μου εκσφεντώνησε το απουσιολόγιο στην έδρα και αποχώρησε. Από τότε βέβαια, συμμορφώθηκε κάπως. Θέλω να πω ότι δεν μου έδωσε πλέον αφορμή. Μιλάει βέβαια, αλλά σε λογικά κι επιτρεπτά όρια.
-
Αυτός ο μαθητής έπρεπε να πάρει 1 μέρα αποβολή.
Καλημέρα. Ας αναφέρω κι εγώ μια εμπειρία μου, λίγο πριν αναχωρήσω για το σχολείο. Μου συνέβη φέτος με μαθητή της Β' λυκείου, ο οποίος είναι πολύ ζωηρός και αδιάφορος για τα αρχαία. Του την είχα χαρίσει πολλές φορές, ώσπου μια μέρα που έκανε πολλή φασαρία και σηκώθηκε από τη θέση του χωρίς την άδειά μου, θεώρησα δίκαιο να του βάλω απουσία και να τον βγάλω έξω. Εκείνος με πολύ θράσος, άρπαξε το απουσιολόγιο από τα χέρια μου και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. "Πού πηγαίνεις με το απουσιολόγιο;" Τον ρώτησα. "Στο διευθυντή για να μου σβήσει την απουσία!" μου απαντά. Τα δικά μου τα νεύρα τεντώθηκαν αλλά δεν είπα τίποτα άλλο. Απλώς χαμογέλασα για να δώσω ένα τέλος στην ένταση. Όταν λίγα λεπτά μετά γύρισε ο μαθητής, χωρίς να του έχουν σβήσει την απουσία (αυτό θα έλειπε), μου εκσφεντώνησε το απουσιολόγιο στην έδρα και αποχώρησε. Από τότε βέβαια, συμμορφώθηκε κάπως. Θέλω να πω ότι δεν μου έδωσε πλέον αφορμή. Μιλάει βέβαια, αλλά σε λογικά κι επιτρεπτά όρια.
-
Συνοπτικά:
- ...Μαθητής έχει σηκωθεί μέσα από το μάθημα και φεύγει κλείνοντάς μου -δυνατά - την πόρτα στα μούτρα...
- ...Μαθήτρια μου , απογοητευμένη από τις εξετάσεις (Γ΄Γυμνασίου) παρακαλούσε - ενώπιόν μου -συνάδελφο καθηγήτρια να τις πάρει από εμένα και να τις έχει για του χρόνου...
... κι όλα αυτά , συμπτωματικά (ή μήπως όχι) την 1η χρονιά που δούλεψα σε φροντιστήριο ...
...από τότε καλυτέρεψαν τα πράγματα ...
Ένα είναι σίγουρο : δεν μπορείς να τα έχεις καλά με όλους ...
-
Μαθητής της α' λυκείου θεωρώντας ότι σε έκθεση που πήρε 17 αδικήθηκε, με αποκάλεσε σε συμμαθητή του "βλάκα". Ακούστηκε στην τάξη και πολλά παιδιά δαγκώθηκαν. Αντέδρασα σα να μην άκουσα τίποτε. Όταν πήρε τους βαθμούς και ήταν παραπάνω από όσο, προσφανώς περίμενε, με ευχαρίστησε κι εγώ του απάντησα: "Δεν είναι αντικειμενικοί, γιατί εγώ ξέρεις είμαι και βλάκας". Έσκυψε το κεφάλι, μου ζήτησε συγνώμη κι από τότε ήταν το καλύτερο παιδί.
-
Μαθητής της α' λυκείου θεωρώντας ότι σε έκθεση που πήρε 17 αδικήθηκε, με αποκάλεσε σε συμμαθητή του "βλάκα". Ακούστηκε στην τάξη και πολλά παιδιά δαγκώθηκαν. Αντέδρασα σα να μην άκουσα τίποτε. Όταν πήρε τους βαθμούς και ήταν παραπάνω από όσο, προσφανώς περίμενε, με ευχαρίστησε κι εγώ του απάντησα: "Δεν είναι αντικειμενικοί, γιατί εγώ ξέρεις είμαι και βλάκας". Έσκυψε το κεφάλι, μου ζήτησε συγνώμη κι από τότε ήταν το καλύτερο παιδί.
Υποδειγματικός χειρισμός της κατάστασης.Σωστή!
-
Θα αναφέρω μια συμπεριφορά που δεν έχει άμεση σχέση με μένα...Στο φροντιστήριο μια μαθήτρια κατά τη διάρκεια του διαλείμματος άρχισε να χαρακτηρίζει χαριτολογώντας μια άλλη καθηγήτρια και να βρίζει σα νταλικέρης (πάντα σε ύφος πλάκας αλλά οι χαρακτηρισμοί ήταν αισχροί...). Εγώ ανατρίχιασα και κοκάλωσα με όσα άκουσα. Της λέω "Πώς μιλάτε έτσι..δε ντρέπεστε;;" και μου απάντησε με θράσος και εμφανώς πειραγμένη από την παρέμβασή μου.."είμαστε μάγκες..".Η άλλη καθηγήτρια μου έκανε νόημα να μή δίνω σημασία και δε συνέχισα..
-
Κάτι μου διαφεύγει εδωπέρα...
η αδιάβαστη μαθήτρια έγραψε 19 στα 20;
και τι εννοείς να χάσεις την δουλειά σου; σε ιδιωτικό δουλεύεις;
Ανέφερα ότι δούλευα σε φροντιστήριο και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει διαγώνισμα σε φρονιστήριο...........θέματα κομμένα και ραμμένα για να γράψουν..........
Η μαθήτρια έκατσε ένα Π-Σ-Κ διάβασε και έγραψε,σε κάποιες τιμές δεν είχε μονάδες μέτρησεις............και 20άρι δεν πήρε.................
ενώ ο ξάδερφός της στο ίδιο τμήμα, το πήρε...............
Έλσα μου..........ο εργοδότης προφανώς με γείωσε κανονικά και με το νόμο............"Μη τα παιδιά..........με το καλό.....μη τα παιδιά"
Δε φτάνει που με έστειλε στο διάολο......βγήκε τρέχοντας από την τάξη και ουρλιάζοντας και όλοι έτρχαν να την παρηγορήσουν..........
-
Σε ΙΕΚ δουλεύω... αν ήταν να τα απαριθμίσω όλα θα γέμιζε το τόπικ... ;D
Το περίεργο είναι οτι γενικά δε μπορώ να θυμώσω πραγματικά με τους μαθητές μου. Φωνάζω εκείνη την ώρα, όταν το παρατραβάνε, σταματούν, και τελειώνει...
Μου είχε κάνει εντύπωση μια περίπτωση, πως αντέδρασε μαθήτρια (άγρια, μαγκιόρα, και τσαμπουκαλεμένη) όταν την έβγαλα έξω μια φορά... Μου λέει "θα γίνει χαμός", βγαίνει έξω και χτυπάει δυνατά τη πόρτα...
(την έβγαλα έξω με απουσία). Τη βλέπω ύστερα, όταν τελείωσε η ώρα, και της μιλάω... και ήταν έτοιμη να κλάψει... ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΥΣΙΑ!!!! και δεν έχανε εξάμηνο ή τίποτα τέτοιο!!! έμεινα άναυδος, αφού περιμένω από "τσαμπουκάδες" σπουδαστές να είναι χοντρόπετσοι, κι όμως, να που εκείνη αντιδρούσε όπως ένα παιδάκι έκτης δημοτικού...
Τελικά της χάρισα την απουσία... από τότε καμιά φορα παρακολουθεί και μάθημα...
Κι άλλα περίεργα μου έχουν συμβεί... μαθητής μου που είχε μόλις αποφυλακιστεί ήταν ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ της τάξης...
παιδί που, απ' ο,τι μου λέγανε έπαιρνε ναρκωτικά, και ήταν σε ποδοσφαιρική θύρα φανατικός οπαδός κοκκίνησε όταν τον σήκωσα στο πίνακα να γράψει κάτι...
-
Καλησπέρα σε όλους
Λοιπόν δεν ξέρω αν βοηθάει η πληροφρία που έχω στα χέρια μου αλλά θα την πω εδώ στο φορουμ.
Υπάρχει ένα τηλέφωνο επικοινωνίας το οποίο είναι με αστική χρέωση και είναι και για εκπαιδευτικούς. Παρέχει συμβουλευτική στήριξη από ειδικούς σε παιδιά, έφηβους, γονείς, κηδεμόνες εκπαιδευτικούς κλπ.
Το τηλ ειναι 801-801-1177
Περισσότερα μπορείτε να δείτε εδώ:
http://www.parents.gr/news/?sid=233
και www.epsype.gr/tgramminew.asp
-
Καλησπέρα.Σήμερα είχα μία απο τις πιο άσχημες ημέρες στο σχολείο.Είμαι δασκάλα αναπληρώτρια ,έχω έκτη και δουλεύω για πρώτη χρονιά.Σήμερα λοιπόν ,τους έδωσα τα τεστ γεωγραφία ,που τους έβαλα απροειδοποίητα στο μάθημα της ημέρας και γράψαν σχεδόν όλοι βάση .Άρχισαν να μου λένε οτι δεν τους παραδίδω καλά το μάθημα και οτι δεν τους το εξηγώ καλά.Μετά απο λίγο μου τα άλλαξαν ,λεγοντας οτι την ώρα που τους τα λέω ,τα καταλαβαίνουν και μετά απο 2 μέρες δεν θυμούνται τίποτα.Εγώ τους απάντησα οτι το πρόβλημα δεν είναι δικόμου και οτι είναι θέμα μαθησιακής ετοιμότητας και ότι έχουν συνηθίσει να διαβάζουν λανθασμένα,χωρίς παρατηρητικότητα και κριτική σκέψη.Το δεχτήκανε ,άλλά εμένα με κάνανε κουρέλι και να αμφιβάλλω για τον τρόπο που διδάσκω και την μεταδοτικότητά μου.
Στο τέλος αφου τα διορθώσαμε μαζι μέσα στην τάξη ,ήρθαν και με βρήκαν και μου είπαν οτι τους αδίκησα και για πιο λόγο τους έβαλα τοσο μικρόβαθμό και γιατί δεν τους έπιασα μια ερώτηση.
συγκεκριμένα ,στην ενότητα Κλίμα -καιρός τους ζήτούσα να μου γράψουν ένα δελτίο ΕΜΥ βάσει ενός συγκεκριμένου χάρτη με θερμοκρασίες και μποφόρ.Μου απάντησε λοιπόν οτι δεν είναι μετερεωλόγος και οτι κατα την γνώμη της το έχει σωστό.Της είπα λοιπον οτι δεν εκφράζεται σωστά ,,μου ζήτησε να διαβάσει στις συμμαθήτριές τις τί είχε γράψει και αυτές συμφών ησαν με μένα.της είπα λοιπόν οτι μην είναι βαθμοθήρας ,δεν εχει τοσο μεγάλη διαφορα το 6,5 που ηθελε νατης βαλωαπο το 5,5 που της έβαλα,και νευρίασα και της έβαλα 10 και της ειπα χαρισμα σου αν νομίζεις οτι το αξίζεις.Νευρίασα και απογοητεύτηκα πολύ με την συμπεριφορά τους ,γιατι μετα ήρθαν και αλλα 3 παιδια λεγοντάς μου οτι τους βαθμολόγησα άδικα.το κατάλαβαν βέβαια στο τέλος γιατί μπήκε τέτοιος βαθμος.Και όχι μόνο αυτό αλλά μου ειπαν οτι σηκώνουν το χέρι για απορίες και δεν τους εξηγω.Ρε παιδια όλο με διακοπτουν την ώρα της παράδοσης.τους απαιτησα λοιπον να μαζευουν τις απορίες τους για το τέλος,αφου παραδφώσω.Το πόσο στεναχωρέθηκα σημερα δεν φαντάζεστε.Ασ μου απαντήσει κ΄'αποιος please.
-
μη στεναχωριεσαι, παιδια ειναι. λογικα εισαι πολυ νεα για να ειναι η πρωτη σου χρονια κ αυτο τα παιδια το εκμεταλλευονται. δεν μπορω να κρινω τη δουλεια σου γιατι ειμαι φιλολογος κ οχι δασκαλα. η αληθεια ειναι οτι μου φανηκαν λιγο δυσκολα, ισως θα επρεπε να τα συζητησεις με καποιον συναδελφό σου. χωρις να θελω να σε κατακρινω δε νομιζω οτι φερθηκες σωστα κ εξυπνα που εβαλες τελικα στο κοριτσι 10 κ που της ειπες χαρισμα σου. τα παιδια μπορει να ειναι παιδια αλλα προκειμενου να αποφυγουν το πρηξιμο στο σπιτι ποιος ξερει τι θα καθονται να λενε στους γονεις......
διαβαζα προπερσι ενα παιδι στ δημοτικου κ μου ειχε κανει τη ζωη κολαση.2 ντεπον επαιρνα τη μερα. για χαρη της μητερας του καθομουν. κ φυσικα για ο,τι συνεβαινε(δεν επαιρνε καλους βαθμους κτλ) συμφωνα με τα λεγομενα του εφταιγε η δασκαλα που δεν τους τα εξηγει σωστα, που δεν τον συμπαθει, που του φερεται ασχημα κτλ. κ οι γονεις φυσικα ποιον πιστευανε? εννοειται το παιδι τους.......εγω προσπαθουσα να εξηγησω οτι δε μπορει να ειναι τοσο κακη η δασκαλα τους κ οτι καπου θα φταιει κ το παιδι αλλα ματαια. ειναι λογικο να στεναχωριεσαι αλλα δε μπορεις να κανεις αλλιως. ειναι σε μια περιεργη ηλικια. αισθανονται μεγαλοι, γιατι ειναι η τελευταια τους χρονια στο δημοτικο κ την εχουν δει μαγκακια. οσο ομως κακομαθημενα κ να ειναι συνηθως εχουν φιλοτιμο. εγω στη θεση σου την επομενη φορα που θα εμπαινα στην ταξη θα αφιερωνα μια ωρα σε συζητηση. να τους πεις ποσο πολυ σε στεναχωρησανε, να τους ρωτησεις τι δεν τους αρεσει στο μαθημα που τους κανεις κ να προτεινουν τροπους αλλαγης. αν σου λενε οτι δεν καταλαβαινουν αυτα που λες θα τους πεις: "με το που δεν καταλαβαινετε κατι να με διακοπτετε". αν αυτο απο εκει κ επειτα γινεται συστηματικα κ ανουσια θα κανεις παλι ενα διαλογο κ θα εξηγησεις οτι πρεπει να προχωρησεις, να το διαβασουν κ την επομενη φορα να σου πουν τις αποριες τους.
παντως απο την εμπειρια μου στα ιδιαιτερα (ως νεα ειχα αρκετους "κακους" μαθητες ολα τα προβληματα εχουν λυθει με διαλογο. να τους χτυπας στο φιλοτιμο τους κ τα πραγματα θα πανε καλυτερα
καλη επιτυχια σου ευχομαι στη συνεχεια σου κ να θυμασαι οτι καθε αρχη κ δυσκολη....
-
Αρχικά σε ευχαριστώ που μου απάντησες και ν σαι καλά.
-
εγω παλι πιστευω οτι το λαθος ηταν που μπηκε σε διαλογο με τα παιδια και εδειξε να αμφισβητει η ιδια τη δουλεια της.
σου λενε 'κυρια δεν καταλαβαινουμε!"
απαντας: ωραια. γιωργακι,μαρακι, γιαννη, κτλ.
εσυ τι συγκεκριμενα δεν καταλαβαινεις;
πες τους να σημειωνουν στο προχειρο τι ακριβως δεν καταλαβαινουν.
ολο αυτο που περιγραφεις μου ακουστηκε σαν μια πολυ καλη ευκαιρια σκετης γκρινιας, ριξιμο των κακων βαθμων πανω σου και χασιμο μαθηματος!
δεν ειναι ωριμοι ανθρωποι, πανω απο ολα τα νοιαζει να αποποιηθουν τις ευθυνες τους (διαβασμα, προσοχη, εξασκηση) και να χασουν μαθημα.
-
Το πως θα διορθώνεις και τι βαθμούς θα βαζεις τους το λες από την αρχή. Δεν πρεπει να εισαι ελαστικη με αυτο γιατι τα παιδια, ειδικα για μας τις νεες το εκμεταλλευονται στο επακρο. Εγώ τώρα αρχίζω να χαλαρώνω. Στην αρχή ημουν καθετη. Οτι γράφει κανείς παίρνει. Γραφεις 5,6? Θα παρεις 5,6. Και ο βαθμος του τριμηνου θα βγει απο το Μ.Ο των τεστ. Βάζω κι εγώ συχνά τεστ και διπλα σε κάθε άσκηση γράφω με πόσο βαθμολογείται. Ετσι κανείς μαθητής δεν εχει τολμήσει να μου πει οτιδήποτε. Μονο μια μητερα την προηγούμενη εβδομάδα. Ειχα δώσει φυλλαδιο με πραξεις με πολλες αριθμητικες παραστασεις και εκεινη τη μερα ειχα παρει τα φυλλαδια να τα διορθωσω στο σπιτι. Την ωρα που σχολασαμε ηρθε μια μαμα με υφος και μου ελεγε οτι ειναι δυσκολα αυτα που βαζω και δεν τα εξηγω καλα και οτι πονοκεφαλιασε την προηγουμενη για να τα λυσει και οτι αμα δεν ειμαι καλη να βαλει δασκαλο στο σπιτι και τετοια. Φορτωνω κι εγω και τις λεω "κυρια μου δεν θυμαμαι να σας εχω μαθητρια, οποτε γιατι πονοκεφαλιαζατε εσεις χθες?" Μου λεει πως τα ειχε λαθος το παιδι και πως να ερθει στο σχολειο με λαθος τις ασκησεις και τετοια. Και της ειπα πως δουλεια μου ειναι να εξηγω εγω κι οχι αυτη. Ε μετα εγινε ενας μικρος χαμος, της ειπα κι εγω πως μια χαρα τα λεω απλα τα παιδια δεν προσεχουν, πηγε να μου επιτεθει φραστικα, ε τα παιρνω κι εγω στο κρανιο και της δειχνω τα χαρτακια που γραφει το παιδι της την ωρα του μαθηματος...Τι να πει? Της κοπηκε η λαλια απότομα. Οπως καταλαβαινεις,επειδη αυτα μαθαινονται, απο τοτε τα παιδια ηρεμησαν. Πιστευω οτι πρεπει να καταλαβουν ποια ειναι η θεση τους. Στο κατω κατω της γραφης, του χρονου γυμνασιο θα πανε! Δεν καταλαβα? Θα τους προειδοποιουμε και για τα τεστ? Υποχρεωση τους δεν ειναι να διαβαζουν καθε μερα? Τα αγαπαω, τα λατρευω, δεν μπορω να τους θυμωσω με τιποτα, αλλά υπαρχουν και ορια! Μη μασας! Και κυριως μην αφηνεις τα παιδια να σου χαλανε την καρδια. Δεν καταλαβαινουν τη βαρυτητα των οσων λενε μερικες φορες...Παιδια ειναι....
-
εγω παλι πιστευω οτι το λαθος ηταν που μπηκε σε διαλογο με τα παιδια και εδειξε να αμφισβητει η ιδια τη δουλεια της.
σου λενε 'κυρια δεν καταλαβαινουμε!"
απαντας: ωραια. γιωργακι,μαρακι, γιαννη, κτλ.
εσυ τι συγκεκριμενα δεν καταλαβαινεις;
πες τους να σημειωνουν στο προχειρο τι ακριβως δεν καταλαβαινουν.
ολο αυτο που περιγραφεις μου ακουστηκε σαν μια πολυ καλη ευκαιρια σκετης γκρινιας, ριξιμο των κακων βαθμων πανω σου και χασιμο μαθηματος!
δεν ειναι ωριμοι ανθρωποι, πανω απο ολα τα νοιαζει να αποποιηθουν τις ευθυνες τους (διαβασμα, προσοχη, εξασκηση) και να χασουν μαθημα.
Πες τα πες τα!!!Δικιο έχεις!
-
Συμφωνώ με τη fivo μέχρι ενός σημείου. Βάλτα να διορθώσουν μόνα τους τα διαγωνίσματά τους την επόμενη φορά και εστίασε στο πώς θα μάθουν να αναλαμβάνουν ευθύνες και κυρίως την ευθύνη της δικής τους μάθησης.
Ξεκαθάρισε τις ρουτίνες του μαθήματος (πώς κρατάμε σημειώσεις, πώς διαβάζουμε, πώς βάζουμε πλαγιότιτλους κ.λ.π.) και ζήτησέ τους να μπουν στη διαδικασία να αναγνωρίσουν τι μπορούν να καταφέρουν και τι όχι ώστε να βοηθήσεις το καθένα ξεχωριστά. Ενθάρρυνέ για κάθε τι που θα καταφέρνουν και βοήθησέ τα να κατανοήσουν ότι η αξιολόγησή τους δεν είναι για να τα τιμωρήσεις αλλά να παίξει πραγματικά ρόλο ανατροφοδότησης.
Εμένα πάντως το χειρότερο που έχει κάνει παιδί αντιδρώντας είναι να κατουρηθεί επάνω του κοιτώντας με στα μάτια λέγοντάς μου "εγώ κάνω ό,τι θέλω πάντα παλιοπ....να" (4 ετών)
-
Εμένα πάντως το χειρότερο που έχει κάνει παιδί αντιδρώντας είναι να κατουρηθεί επάνω του κοιτώντας με στα μάτια λέγοντάς μου "εγώ κάνω ό,τι θέλω πάντα παλιοπ....να" (4 ετών)
παναγία μου!!!! ανατρίχιασα!!!! σόρρυ αλλά μετά το πρώτο σοκ , φαντάστηκα τη σκηνή κ με έπιασε νευρικό γέλιο!! ;D ;D ;D :-* :-*
-
Εγώ τι να πω που έπρεπε να έχω και αδιάφορο ύφος! (Κόντεψα να κατουρηθώ κι εγώ από το γέλιο ;D ;D) Του φέρθηκα πολύ σκληρά, αλλά από εκείνη την ημέρα και μετά έγινε αρνάκι. Για την ακρίβεια του είπα ότι τα τσίσα του είναι προσωπικό του θέμα και δεν με αφορούν, του γύρισα την πλάτη και έφυγα αφήνοντάς τον μέσα στη λίμνη για 20 λεπτά (εννοείται ότι τον παρακολουθούσα), μέχρι που σηκώθηκε, άλλαξε και βέβαια τον καλοδέχθηκα στην ομάδα, μιας και ήταν καθαρός και ήρεμος ένα καινούριο καλό παιδί.
-
Μαθητής της α' λυκείου θεωρώντας ότι σε έκθεση που πήρε 17 αδικήθηκε, με αποκάλεσε σε συμμαθητή του "βλάκα". Ακούστηκε στην τάξη και πολλά παιδιά δαγκώθηκαν. Αντέδρασα σα να μην άκουσα τίποτε. Όταν πήρε τους βαθμούς και ήταν παραπάνω από όσο, προσφανώς περίμενε, με ευχαρίστησε κι εγώ του απάντησα: "Δεν είναι αντικειμενικοί, γιατί εγώ ξέρεις είμαι και βλάκας". Έσκυψε το κεφάλι, μου ζήτησε συγνώμη κι από τότε ήταν το καλύτερο παιδί.
Μπραβο! Ετσι ειναι οι παιδαγωγοι κι οχι απλα καθηγητες!!
-
Εμένα πάντως το χειρότερο που έχει κάνει παιδί αντιδρώντας είναι να κατουρηθεί επάνω του κοιτώντας με στα μάτια λέγοντάς μου "εγώ κάνω ό,τι θέλω πάντα παλιοπ....να" (4 ετών)
παναγία μου!!!! ανατρίχιασα!!!! σόρρυ αλλά μετά το πρώτο σοκ , φαντάστηκα τη σκηνή κ με έπιασε νευρικό γέλιο!! ;D ;D ;D :-* :-*
Θελω να σχολιασω αλλα.... δε βρισκω λογια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
μαλλον υπάρχουν και χειρότερα ,απο ο,τι βλέπω.Δεν το πιστεύω τελικά οτι τα σημερινά παιδια αξίζουν.Είναι κακομαθημένα και αχάριστα.Νφανταστείτε οτι τους ανάφερα οτι ήμουν ξαγρυπνη γιατι το παιδί μου ήταν άρρωστο και αυτά τα κολόπαιδα μου φερθήκαν έτσι.
-
Εμένα πάντως το χειρότερο που έχει κάνει παιδί αντιδρώντας είναι να κατουρηθεί επάνω του κοιτώντας με στα μάτια λέγοντάς μου "εγώ κάνω ό,τι θέλω πάντα παλιοπ....να" (4 ετών)
Εντάξει, άμα έχουν ξεφύγει και τα τετράχρονα έτσι τότε να περιμένω καμιά βομβιστική επίθεση από τα δωδεκαχρονά μου? Που ζούμε ρε παιδια?? Εμένα εκείνο που με πείραξε περισσότερο από τα δικά μου είναι πώς οταν είχαμε την απεργία 21/10 μου είπαν να απεργήσω για να χασουν μάθημα και για να μη χάσω κι εγώ το μισθό μου να βάλει ο καθένας από 5 ευρώ για να αποζημιωθώ!!! Παρόλο που θύμωσα απίστευτα, τους είπα πως τα επαγγελματικά μου δεν θα τα συζητήσω μαζί τους και ουτε φυσικά θα τους απολογηθώ. Μαζί τους τα της τάξης... Και τώρα που είχαμε εκλογες απλά τους ειπα πως δεν εχει μάθημα και ουτε τολμησαν να πουν κατι παραπανω.
-
μαλλον υπάρχουν και χειρότερα ,απο ο,τι βλέπω.Δεν το πιστεύω τελικά οτι τα σημερινά παιδια αξίζουν.Είναι κακομαθημένα και αχάριστα.Νφανταστείτε οτι τους ανάφερα οτι ήμουν ξαγρυπνη γιατι το παιδί μου ήταν άρρωστο και αυτά τα κολόπαιδα μου φερθήκαν έτσι.
Είναι θέμα οικογένειας. Μη λες οτι δεν αξίζουν, είναι σκληρό. Παιδάκια είναι. Αν είχαν τη δική μας σκέψη και μπορούσαν να αντιληφθούν τη βαρύτητα ορισμένων που λένε και που κάνουν να είσαι σιγουρη πως δε θα το εκαναν. Μην απογοητευεσαι, έχουμε ακόμη μεγάλη πορεία προς...τη σύνταξη!!!Αν σκεφτεσαι ετσι θα ειναι μαρτυρικα τα χρονια που θα περασεις κι ειναι κριμα! Τα παιδια μυριζουν την απογοητευση, γι' αυτο σκέψου θετικά!!! ;)
-
μπορει να ειναι βλακεια..!..αλλα..αν για να αποφυγεις να σε διακοπτουν σταματουσες μονη σου μετα απο κατι σημαντικο που ειπες και τους εδινες μισο λεπτο να γραψουν μια ερωτηση;στο τελος μπορειτε να τα διαβαζετε ολοι μαζι,και ανωνυμο θα ειναι ωστε να μην ντρεπονται ανδεν καταλαβαν κατι και τη στιγμη που θα ξεκινουσες τη διευκρινηση ολο και καποιο παιδι θα το καταλαβε για να το εξηγησει στους αλλους.ετσι και θα κανουν ανατροφοδσοτηση και θα περιμενουν πως και πως να διαβαστει η ερωτηση τους.πες το παιχνιδι δημοσιογραφιας!βεβαια δεν ξερω τι γινεται με τον χρονο και αν προλαβαινεις αλλα ισως να αξιζει να κανεις λιγοτερη παραδοση αλλα να το μαθουν γρηγορα κ ευκολα
-
Δεν το πιστεύω τελικά οτι τα σημερινά παιδια αξίζουν.Είναι κακομαθημένα και αχάριστα.
Τα παιδιά πάντα αξίζουν, ιδίως όταν βρίσκονται σε τόσο κακή κατάσταση, γιατί η συμπεριφορά τους κάτι λέει για την ψυχούλα τους. Απλά τα παιδιά δεν έχουν μάθει να έχουν όρια και να προσπαθούν και επίσης πιέζονται τόσο πολύ γνωστικά και αμελούνται τόσο πολύ συναισθηματικά, που κάπου πρέπει να ξεσπάσει όλο αυτό.
Kathyk, πολύ ωραία ιδέα. Γενικά πιστεύω ότι τέτοιου είδους περιστατικά μας χτυπάνε καμπανάκια για το επίπεδο της επικοινωνίας και της εμπιστοσύνης μέσα στην τάξη και καλό είναι να δουλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση για λίγο κι ας πιεστούμε με την ύλη μετά. Αν η ομάδα δέσει αποτελεσματικά, είναι σχεδόν βέβαιο ότι μετά θα μπορέσεις να επιταχύνεις τους ρυθμούς παράδοσης με πραγματική, όμως κατανόηση.
-
μαλλον υπάρχουν και χειρότερα ,απο ο,τι βλέπω.Δεν το πιστεύω τελικά οτι τα σημερινά παιδια αξίζουν.Είναι κακομαθημένα και αχάριστα.Νφανταστείτε οτι τους ανάφερα οτι ήμουν ξαγρυπνη γιατι το παιδί μου ήταν άρρωστο και αυτά τα κολόπαιδα μου φερθήκαν έτσι.
είναι πολύ δύσκολο το έργο του δασκάλου.. δε στο λέω για να σε πικράνω αλλα για αφορμή προβληματισμού : συμφωνώ σ αυτό που είπε η Ελένη παραπάνω πως τα παιδιά οσμίζονται οποιοδήποτε συναίσθημα ή προδιάθεση κ άρα αν στην άκρη του μυαλού σου έχεις πως τα σημερινά παιδιά δεν αξίζουν, τιποτα δεν θα πάει καλά στη σχέση σου με τα παιδιά...
δεν πρέπει να περιμένουμε απο τα παιδιά να μας καταλάβουν κ να μας προσφέρουν κατανόηση, επιδοκιμασία, αναγνωριση...αλλά να τους τα δίνουμε εμείς πρώτα..άμα έχουμε μέσα μας θυμό για δικά μας άλυτα θέματα ή προβλήματα, αυτο δυστυχώς είτε θέλουμε είτε όχι επηρεάζει άμεσα την εκπαιδευτική διαδικασία...παρατήρησε πως πάει το μάθημα μέρες που είσαι χαρούμενη κ μέρες που έχεις νεύρα ή κακή διάθεση...
επίσης στη σχέση μας με τα παιδιά μας βγαίνουν δικά μας απωθημένα βιώματα που σχετίζονται με το τί ζήσαμε ή στερηθήκαμε ως παιδιά, κ επηρεάζουν ύπουλα αυτή την τόσο σημαντική σχέση...
-
είναι πολύ δύσκολο το έργο του δασκάλου..
δεν πρέπει να περιμένουμε απο τα παιδιά να μας καταλάβουν κ να μας προσφέρουν κατανόηση, επιδοκιμασία, αναγνωριση...αλλά να τους τα δίνουμε εμείς πρώτα..άμα έχουμε μέσα μας θυμό για δικά μας άλυτα θέματα ή προβλήματα, αυτο δυστυχώς είτε θέλουμε είτε όχι επηρεάζει άμεσα την εκπαιδευτική διαδικασία...παρατήρησε πως πάει το μάθημα μέρες που είσαι χαρούμενη κ μέρες που έχεις νεύρα ή κακή διάθεση...
επίσης στη σχέση μας με τα παιδιά μας βγαίνουν δικά μας απωθημένα βιώματα που σχετίζονται με το τί ζήσαμε ή στερηθήκαμε ως παιδιά, κ επηρεάζουν ύπουλα αυτή την τόσο σημαντική σχέση...
ακριβώς! Τα παιδιά όχι μόνο καταλαβαίνουν αλλά ώρες ώρες νιώθω οτι με διαβάζουν πανεύκολα! Πρέπει όταν μπαινουμε στην τάξη να αφήνουμε τις στεναχωριες και τα προβληματα της καθημερινοτητας μας απέξω. Οσες φορες δειχνεις αγάπη και κατανοηση στα παιδια σου το ανταποδιδουν στο δεκαπλασιο. Μεχρι στιγμης αυτο εχω λαβει ακόμη και απο τα πιο αδυνατα και "κακομαθημαθημενα" παιδια. Είναι ομορφο το επαγγελμα μας. Μονο που θελει υπομονη και αγαπη, πολλη αγαπη! Ας μην ειμαστε προκατειλλημενοι...
-
εμενα τα παιδια μου θυμιζουν τα σκυλακια που μυριζουν το φοβο μας! ;D ;D
-
Παιδια πιστέψτε με ,προσπαθώ πολύ για αυτή την σχέση με τα παιδιά.Τους έβαλα να φτιάξουν τους κανόνες της τάξης,τους μοιράζω καραμελίτσες για επιβράβευση ,τους λέω πόσο τα αγαπάω και το νοιώθω ,κάθομαι μαζί τους την ώρα του μαθήματος ,για να τους βοηθήσω τους αδύναμους τους μαρτυράω απο πρίν την ερώτηση που θα τους κάνω,συζητάω μαζί τους το γιατί φέρονται έτσι μέναν-έναν ξεχωριστά και υπάρχουν μέρες πραγματικά υπέροχες με την τάξη μου.Δεν το ξέρουν ότι είμαι καινούργια ούτε αυτά ούτε οι γονείς τους.Τους είπα ,μετά από ερώτηση τους ότι δουλεύω 3 χρόνια.Απλά επειδή παράτησα την προηγούμενη εργασια μου και το ήθελα πάρα πολύ το διδασκαλίκι να το κάνω στα 35 μου γιαυτό και απογοητευτηκα.Μέχρι κσι έπαινο ορθογραφίας τους έδψσα για να βελτιώσουν το επίπεδό τους.Γιατί και οι συνάδελφοι που τους είχαν πριν απο μένα μου είπαν για το ποσο χαμηλό επίπεδο έχουν .Το μόνο που προσπαθώ είναι να πάρουν μπρος.Μέχρι και μετάφραση της Κυριακής Προσευχής τους κάνω απο τα αρχαία για να τους προετοιμάσω λίγο για το γυμνάσιο.
-
όταν έχεις δύσκολο τμήμα οι ματαιώσεις είναι συχνές και πολλές, αυτό είναι γεγονός, Κατέβασε ένα κλικ τους στόχους σου και ξαναρίξε μια ματιά στα ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση της τάξης και τη διαφοροποίηση της διδασκαλίας. Δούλεψε το κομμάτι του ηθικού τους που είναι χαμηλό εξ ου και η επιθετικότητά τους απέναντι στο δάσκαλο. Μην ξαναβάλεις απροειδοπόιητο για λίγο καιρό, νιώθουν να απειλούνται. Ο στόχος σου δεν είναι να διαβάζουν από το φόβο του διαγωνίσματος, αλλά από την αγάπη για τη μάθηση.
Σε καταλαβαίνω πολύ γιατί η ματαίωση γίνεται θυμός και πυροδοτεί το φαύλο κύκλο, οπότε προσπάθησε να εστιάζεις σε αυτά που κατορθώνετε κάθε φορά όλοι μαζί και όχι σε αυτά που αποτυγχάνετε. Θα αλλάξει αμέσως το κλίμα. Επίσης νυν υπέρ πάντων η σταθερότητα (σε απαιτήσεις, κανόνες, επιβραβεύσεις κ.λ.π.) Πέρσι που είχα πολύ δύσκολο τμήμα αυτοαναιρέθηκα για άλλη μια φορά, ξαναδιάβασα και τελικά πέτυχα λίγα αλλά κάποια πράγματα. Μερικές φορές απλά πρέπει να κάνεις πίσω. ;)
Θα τα πας περίφημα, γιατί προβληματίζεσαι και ψάχνεσαι. Μην απογοητεύεσαι, κάθε αρχή και δύσκολη. :) :) 8)
-
Ritalamb αν θες ανάφερε μου και εσύ κάποιες εμπειρίες σου και το ποια λάθη πιστεύεις οτι τελικά έκανες,Για παράδειγμα το 10 που έβαλα στο κορίτσι πολ΄λοι μου λένε οτι επρεπε να το κάνω άσσο.το χω πραγματικά μετανοιώσει που το έκανα αυτο και επιπλέον έχασα την ψυχραιμία μου με τα παιδιά που πίστευα οτι δεν υπάρχουν πιο αγνά πλασματα απο αυτά.Μήπως τελικά ο καλυτερος τρόπος διαχείρισης είναι να αδιαφορείς αν μιλάνε ή μασανε τσίχλα μεσα στην τάξη?και επίσης άρχισα να σκέφτομαι πως πρώτα πρέπει να παραδίδω ,και μετά να μου λένε τις απορίες τους και για να μην τις ξεχνάνε να τις γράφουν ,κατι βλεβαια που τους το είπα εχθές.Επίσης όσον αφορά την διαχείριση του χρόνου ,πιστεύω οτι πρώτα παραδίδεις παρακάτω και μετά εξετάζεις το προηγουμενο μάθημα και τις ασκήσεις.Να ρωτησω επίσης και πόσα τεστ βάζεις το μήνα ,αν βάζετε απροειδοποίητα και αν σασ μένει χρόνος να κάνετε στην έκτη ανθολόγιο ή κάνετε γλώσσα,γραμματική ,συντακτικο
-
Παράθεση από euginia
Καλησπέρα.Σήμερα είχα μία απο τις πιο άσχημες ημέρες στο σχολείο.Είμαι δασκάλα αναπληρώτρια ,έχω έκτη και δουλεύω για πρώτη χρονιά.Σήμερα λοιπόν ,τους έδωσα τα τεστ γεωγραφία ,που τους έβαλα απροειδοποίητα στο μάθημα της ημέρας και γράψαν σχεδόν όλοι βάση .Άρχισαν να μου λένε οτι δεν τους παραδίδω καλά το μάθημα και οτι δεν τους το εξηγώ καλά.Μετά απο λίγο μου τα άλλαξαν ,λεγοντας οτι την ώρα που τους τα λέω ,τα καταλαβαίνουν και μετά απο 2 μέρες δεν θυμούνται τίποτα.Εγώ τους απάντησα οτι το πρόβλημα δεν είναι δικόμου και οτι είναι θέμα μαθησιακής ετοιμότητας και ότι έχουν συνηθίσει να διαβάζουν λανθασμένα,χωρίς παρατηρητικότητα και κριτική σκέψη.Το δεχτήκανε ,άλλά εμένα με κάνανε κουρέλι και να αμφιβάλλω για τον τρόπο που διδάσκω και την μεταδοτικότητά μου.
Στο τέλος αφου τα διορθώσαμε μαζι μέσα στην τάξη ,ήρθαν και με βρήκαν και μου είπαν οτι τους αδίκησα και για πιο λόγο τους έβαλα τοσο μικρόβαθμό και γιατί δεν τους έπιασα μια ερώτηση.
συγκεκριμένα ,στην ενότητα Κλίμα -καιρός τους ζήτούσα να μου γράψουν ένα δελτίο ΕΜΥ βάσει ενός συγκεκριμένου χάρτη με θερμοκρασίες και μποφόρ.Μου απάντησε λοιπόν οτι δεν είναι μετερεωλόγος και οτι κατα την γνώμη της το έχει σωστό.Της είπα λοιπον οτι δεν εκφράζεται σωστά ,,μου ζήτησε να διαβάσει στις συμμαθήτριές τις τί είχε γράψει και αυτές συμφών ησαν με μένα.της είπα λοιπόν οτι μην είναι βαθμοθήρας ,δεν εχει τοσο μεγάλη διαφορα το 6,5 που ηθελε νατης βαλωαπο το 5,5 που της έβαλα,και νευρίασα και της έβαλα 10 και της ειπα χαρισμα σου αν νομίζεις οτι το αξίζεις.Νευρίασα και απογοητεύτηκα πολύ με την συμπεριφορά τους ,γιατι μετα ήρθαν και αλλα 3 παιδια λεγοντάς μου οτι τους βαθμολόγησα άδικα.το κατάλαβαν βέβαια στο τέλος γιατί μπήκε τέτοιος βαθμος.Και όχι μόνο αυτό αλλά μου ειπαν οτι σηκώνουν το χέρι για απορίες και δεν τους εξηγω.Ρε παιδια όλο με διακοπτουν την ώρα της παράδοσης.τους απαιτησα λοιπον να μαζευουν τις απορίες τους για το τέλος,αφου παραδφώσω.Το πόσο στεναχωρέθηκα σημερα δεν φαντάζεστε.Ασ μου απαντήσει κ΄'αποιος please.
Το να στενοχωριέσαι και να τσακώνεσαι με τα παιδιά για τέτοια θέματα είναι πολυτέλειες (ίσως και λίγο ανόητο και συγνώμη αν σε προσβάλλω)…
Έχει τύχει να δουλέψω σε πολύ υποβαθμισμένη περιοχή και έχω φάει και ξύλο(κλοτσιές) αλλά το χειρότερο ήταν όταν για να με εξευτελίσει στους υπόλοιπους μαθητές, ένας μαθητής με ακούμπησε με το μολύβι του στα γεννητικά μου όργανα όταν του έκανα παρατήρηση. Παρ όλα αυτά ήμουν πάντα ευγενικός με τα παιδιά και είχα τσακωθεί μάλιστα εκείνη την χρονιά με τους συναδέλφους για το πώς τους συμπεριφέρονταν…. Ολά λοιπόν είναι θέμα οπτικής και υπομονής....[/b]
μαλλον υπάρχουν και χειρότερα ,απο ο,τι βλέπω.Δεν το πιστεύω τελικά οτι τα σημερινά παιδια αξίζουν.Είναι κακομαθημένα και αχάριστα.Νφανταστείτε οτι τους ανάφερα οτι ήμουν ξαγρυπνη γιατι το παιδί μου ήταν άρρωστο και αυτά τα κολόπαιδα μου φερθήκαν έτσι.
Και μόνο που τα χαρακτηρίζεις έτσι δείχνει ότι δεν τα κατανοείς. Τα παιδιά δεν μπορούν τόσο εύκολα να ελέγξουν την συμπεριφορά τους μόνο και μόνο επειδή τους είπες ότι είσαι ξάγρυπνη… Άσε που όταν ένας δάσκαλος δεν έχει κοιμηθεί καλά συνήθως είναι πιο εριστικός, επηρεάζοντας και τα παιδιά...
Με τα τεστ δεν χρειάζεται να είσαι τόσο πιεστική. Αν για παράδειγμα γράφουν κάτω από πέντε μην τους βάλεις 3,4,2. Γράψε π.χ. Βαθμός<5 και το 5,5 κάντο 6. Εξήγησε τους ότι θα υπάρξει και άλλη ευκαιρία, και ότι ο βαθμός τριμήνου θα εξαρτηθεί και από άλλους παράγοντες, π.χ. συμπεριφορά κτλ. Προσάρμοσε όσο μπορείς το βαθμό δυσκολίας των τεστ με το επίπεδο της τάξης. To να γράψουν ένα δελτίο ΕΜΥ βάσει ενός συγκεκριμένου χάρτη με θερμοκρασίες και μποφόρ, μπορεί να μην το καταλαβαίνεις τώρα επειδή είναι αρχή, αλλά είναι αρκετά εώς πολύ δύσκολο, για μια τάξη με μέτριους μαθητές. Χρησιμοποιήσε σε μαθήματα όπως η Γεωγραφία, Ιστορία πιο πολύ ερωτήσεις κλειστού τύπου Σ Λ, αντιστοίχηση κτλ.
Και όπως ξαναείπα παραπάνω ένας Δάσκαλος με Δ κεφαλαίο πρέπει να έχει απεριόριστη υπομονή και κατανόηση...
-
sorry για το διπλό ποστ....
-
Είμαι νηπιαγωγός, οπότε δεν έχω τεστ κ.λ.π. και η δική μου ύλη κινείται σε τελείως διαφορετικό επίπεδο. ΟΜΩΣ: Έχω πέσει πολλές φορές στην παγίδα να σκέφτομαι ότι τα παιδιά φταίνε, καθώς και στην παγίδα του θυμού και της πίεσης. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό είναι να διαλέγεις τις μάχες σου. Δεν μπορείς να απαιτείς από ένα μέτριο τμήμα, το οποίο γνωρίζει ότι οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν καλή εικόνα γι' αυτό, να αποδίδει και σε επίπεδο πειθαρχίας και συμπεριφοράς και σε επίπεδο γνωστικό και σε επίπεδο ωριμότητας και ετοιμότητας. Προφανώς αν τα έκαναν όλα αυτά δεν θα ήταν ένα μέτριο τμήμα.
όταν είσαι στην αρχή της πορείας σου (εγώ προσωπικά και αρκετές φορές από τότε) είναι πολύ πιθανό να νιώθεις ευάλωτη και να βγαίνεις από τα όριά σου (ούρλιαζα σε παιδιά 3 ετών αντί να κάτσω να δω πώς θα τους μάθω να παίζουν ώστε να κάνουμε τα παραπέρα). Εστίασε στον εαυτό σου και δες την όλη κατάσταση ως πρόκληση για να γίνεις καλύτερη εκπαιδευτικός.
Μην μπαίνεις στην νοοτροπία που είχαν τα παλιά χρόνια οι εκπαιδευτικοί που την είχαν στημένη στο μαθητή για να τον πιάσουν αδιάβαστο. Δε σε αφορά αυτό. Εσένα σε νοιάζει να αγαπούν το σχολείο και να νιώθουν ότι είναι χώρος επιτυχίας. Οργάνωσε το υλικό σου και τη διδασκαλία σου προς αυτή την κατεύθυνση, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι το γνωστικό επίπεδο δεν θα πάει πολύ ψηλά. Μίλα ήρεμα με τα παιδιά και κυρίως άκουσε τι είναι εκείνο που τα δυσκολεύει. Φτιάξε ρουτίνες, βραβεία και ό,τι θες αλλά για τα συγκεκριμένα παιδιά, με τη συγκεκριμένη δυναμική όχι βασισμένη σε γενικές κατευθύνσεις που παίρνουμε συνήθως από τη σχολή και τα βιβλία.
Και ένα τελευταίο, τα συναισθηματικά ανώριμα παιδιά, όταν ένας σημαντικός ενήλικος δεν είναι καλά και το λέει, νιώθουν ανασφάλεια και αντί να στηρίξουν ή τουλάχιστον να παραμείνουν ήρεμα δημιουργούν προβλήματα για να τραβήξουν την προσοχή και να καλύψουν την ανασφάλειά τους.Και είπαμε είναι παιδιά όχι ενήλικες.... Η ανωριμότητα είναι δομικό χαρακτηριστικό της αναπτυξιακής τους φάσης. Αν θες να σου προτείνω κανα δυο βιβλιαράκια στείλε μου π.μ. (μην κάνουμε και διαφήμιση)
-
Γιατί και οι συνάδελφοι που τους είχαν πριν απο μένα μου είπαν για το ποσο χαμηλό επίπεδο έχουν.
Αυτο είναι εγκλημα και να μην το κανεις ποτε στη ζωη σου. Ερευνες εχουν αποδειξει πως αν έχουμε 2 μετριες ταξεις και στον ενα δασκαλο πουμε απο πριν οτι τα παιδια ειναι αστερια ενω στον αλλο οτι τα παιδια ειναι κακοι μαθητες, η ταξη του πρωτου θα τα παει καλυτερα ενω του δευτερου θα τα παει πολυ χειροτερα. Μην ακους τι λενε οι αλλοι δασκαλοι. Ο καθενας ειναι διαφορετικος. Τα παιδια μπορει να δεσουν με τον ενα δασκαλο ενω με τον αλλο οχι...
Μήπως τελικά ο καλυτερος τρόπος διαχείρισης είναι να αδιαφορείς αν μιλάνε ή μασανε τσίχλα μεσα στην τάξη?και επίσης άρχισα να σκέφτομαι πως πρώτα πρέπει να παραδίδω ,και μετά να μου λένε τις απορίες τους και για να μην τις ξεχνάνε να τις γράφουν ,κατι βλεβαια που τους το είπα εχθές.Επίσης όσον αφορά την διαχείριση του χρόνου ,πιστεύω οτι πρώτα παραδίδεις παρακάτω και μετά εξετάζεις το προηγουμενο μάθημα και τις ασκήσεις.Να ρωτησω επίσης και πόσα τεστ βάζεις το μήνα ,αν βάζετε απροειδοποίητα και αν σασ μένει χρόνος να κάνετε στην έκτη ανθολόγιο ή κάνετε γλώσσα,γραμματική ,συντακτικο
Λοιπόν, έχω έκτη. Βαζω περίπου ένα τεστ τη βδομάδα. Καθε φορα που τελειωνουμε ενοτητα γλωσσα, ιστορια, θρησκευτικα, γεωγραφία, φυσικα, μαθηματικα κτλ. Οι ερωτησεις μου όμως ειναι σωστου λαθους, αντιστοιχησης, συμπληρωσης κενων και λιγες αναπτυξης. Δεν με ενδιαφερει η παπαγαλια, αλλά η κατανοηση. Πρωτα παραδιδω το παρακατω και μετα εξεταζω αν μεινει χρονος. Σε καποια μαθηματα που τα θεωρω σημαντικα βαζω απροειδοποιητο τεστ. Τα παιδια γκρινιαζουν, αλλά τους εξηγω οτι τεστ ειναι η γυμναστικη του μυαλου και δεν πρεπει να το φοβουνται. Επιπλεον οποιος ειναι διαβασμενος καθε μερα δεν εχει προβλημα αν τον εξεταζω γραπτα ή προφορικα. Μερικά τεστ τα δινω στο σπιτι για υπογραφη, γραφοντας στο τελος την αποδοση της ταξης σε πινακα. Ετσι δε θα πεσουν απο τα συννεφα οι γονεις με τους βαθμους γιατι ευκολα δεκα δε βαζω. Τα παιδια πιστευω κακομαθαινουν με το 10 του δημοτικου, πανε γυμνασιο και τρωνε τα μουτρα τους (κι εμεις οι δασκαλες μουντζες απο τους καθηγητες). Δεν θα παρει 10 καποιος που κανει ορθογραφικα λαθη ή δεν βαζει τόνους ακομα κι το τεστ ειναι γεωγραφιας και τα εχει ολα σωστα. Οσο για την υλη, σκοτιστηκα. Το θεμα ειναι να μαθουμε τα παδια γραμματα κι οχι να τελειωσουμε την υλη. Το παω αργα γιατι βιαζομαι το έχεις ακουστά?
Επιπλέον,
Καθε 5 σωστες ορθογραφιες εχει επαινο που τον κολλαω στα τετραδια,
Καθε τελος ενοτητας παιρνω τα τετραδια εγρασιων και κοιταω αν γραφουν ολες τις εργασιες τους, και παλι κολλαω επαινο.
Καθε τελος ενοτητας γλωσσα παίρνουν τον φακελο τους και κοιτουν τις εργασιες που εκαναν. Τα βαζω να αξιολογουν τον εαυτό τους συμφωνα με την αυτοαξιολογηση στο βιβλιο της γλωσσας στο τελος καθε κεφαλαιου.
Α, και δε φωναζω. Αν τα πραγματα ξεφυγουν, σφυριζω. Επισης, προχθες επιασα παιδι την ωρα που εκανα μαθηματικα να διαβαζει αθλητικο περιοδικο. Με αφορμη αυτο, εφτιαξα μια γωνια βαρεμαρας. Οποιο παιδι δεν θελει να παρακολουθησει μαθημα, παει και καθεται εκει και κανει οτι θελει χωρις να ενοχλει. Ειπα στα παιδια ομως οτι δεν θα δεχτω παρατηρησεις απο γονεις παιδιων που δε με παρακολουθουν. Δεν εχω προβλημα να μη με παρακολουθει καποιος. αλλά δεν εχει δικαιωμα να κανει φασαιρα και να εμποδιζει τους υπολοιπους που θελουν. Κι αν δε θελει να μαθει σκασιλα μου. Σας πληροφορω κανεις δεν θελησε να χρησιμοποιησει τη γωνια βαρεμαρας.
Με φωνες και απειλες δε βγαζεις ακρη. Ειναι το τελευταιο που θα χρησιμοποιησω. Μη στεναχωριεσαι και μν απελπιζεσαι. Σου προτεινω να διαβάσεις το βιβλίο της Σοφίας Μαντουβάλου "Η δασκάλα που το κεφάλι της έγινε καζάνι". ΘΑ πάρεις πολυ καλες ιδεες!
-
Ερευνες εχουν αποδειξει πως αν έχουμε 2 μετριες ταξεις και στον ενα δασκαλο πουμε απο πριν οτι τα παιδια ειναι αστερια ενω στον αλλο οτι τα παιδια ειναι κακοι μαθητες, η ταξη του πρωτου θα τα παει καλυτερα ενω του δευτερου θα τα παει πολυ χειροτερα.
πολυ καλη χρηση της θεωριας της αυτοεκπληρουμενς προφητειας σε καταλληλο σημειο
Οσο για την υλη, σκοτιστηκα.
συμφωνων απολυτα. η υλη βγαινει απο τους μαθητες και οχι απο τους δασκαλους.
-
Σ'ευχαριστώ mario! Ευτυχώς που έχουμε και το pde να ακούμε καμιά καλή κουβέντα!
-
Να ρωτήσω κάτι γιατί πρέπει να μας ενοχλεί αν μασάνε τσίχλα; Υπάρχει κάποιος νόμος που να το απαγορεύει; Σαν τα κινητά;
-
Όχι, είναι στα πλαίσια της καλής στάσης και συμπεριφοράς στην αίθουσα
Τόσα χρόνια που δουλεύω, σε κανέναν σύλλογο δεν αποφασίσαμε πως απαγορεύεται κάτι τέτοιο
Προσωπικά δεν με ενοχλεί και επιτρέπω να συμβαίνει στην ώρα μου
Σίγουρα όμως δεν είναι απαραίτητο και ούτε τους προσφέρει κάτι
-
oπως επισης δεν καταλαβαινω γιατι δεν αφηνουν τα παιδια (των μεγαλων ταξεων) να πινουν καφε. οπως εμεις θελουμε τον καφε μας για να ξυπνησουμε το πρωι ετσι το θελουν κ αυτα. κ ειναι προτιμοτερο να τον πινουν στην αιθουσα παρα να κανουν κοπανα την πρωτη ωρα για να τον πιουν. εγω παντως ως μαθητρια γ λυκειου επινα κανονικα τον καφε μου μεσα στην ταξη κ δε μου ειπε κανεις τιποτα. τις αποψεις οτι δεν θα το κανουμε καφενειο την ταξη δεν την καταλαβαινω. υπαρχουν αλλες συμπεριφορες που μετατρεπουν την ταξη σε καφενειο κ οχι το να πινουν τα παιδια καφε
-
Συμφωνώ μαζι σας συναδελφοι.Δεν νομίζω ένα παιδί που μασάει τσίχλα στην ώρα του μαθήματος δείχνει κι ότι δεν σε σέβεται.Πάντωσ κι έγω
οταν κάνω μάθημα μασάω τσίχλα. :P
-
Έχει μπει ερώτηση στα παιδαγωγικά του ΑΣΕΠ, πάντως,για το ποια συμπεριφορά ενδείκνυται από τον εκαπιδευτικό όταν ο μαθητής μασάει τσίχλα στην τάξη... ;)
-
Έχει μπει ερώτηση στα παιδαγωγικά του ΑΣΕΠ, πάντως,για το ποια συμπεριφορά ενδείκνυται από τον εκαπιδευτικό όταν ο μαθητής μασάει τσίχλα στην τάξη... ;)
α ναι !!! τότε έδινα εγώ!!!
σήμερα το λεγα στα παιδιά κ τους είπα ότι σωστή απάντηση είναι να συζητ με μαθητή γιατί δεν πρέπει να μασάει..να τον πείσεις..κ μου λένε: πέισε μας!!!! ;D
βέβαια επειδή είναι μεγάλα παιδιά 17 χρονα, τους είπα την αλήθεια: οτι είμαι νευρόσπαστη κ δεν μπορώ να ακούω κράτσ κράτσ συνέχεια γιατί αποσυντονίζομαι!!! ;D
ευτυχώς η ειλικρίνεια είχε αποτέλεσμα!!
-
Εγώ δεν έχω προσέξει καν αν μασάνε τσίχλα. Κάτι που με ενοχλεί είναι να έρχονται με το τοστ για μάθημα. Τα δικά μου στο διάλειμμα παιζουν μπάλα και όταν χτυπάει το κουδούνι θυμούνται να φάνε και να πάνε τουαλέτα. Αλλά σε γενικές γραμμές δεν με ενοχλεί τίποτα αλλο. Την άλλη φορά έπιασα παιδί την ώρα του μαθήματος να διαβάζει ένα περιοδικό. Αφου βεβαιώθηκα οτι δεν εχει κανένα υποπτο περιεχομενο τον άφησα να το διαβάζει χωρις να του κανω παρατηρηση. Μετά από 10 λεπτα κι ενώ η τάξη είχε απορήσει γιατι δεν τον ειχα μαλώσει, εκλεισε το περιοδικο και συμμετείχε ενεργα. Δεν ξερω αν αυτο που εκανα ειναι το σωστο, αλλά δεν μπορώ για ενα παιδι που βαριεται, να μην κάνω μάθημα στα 13 υπολοιπα που θελουν. Δεν υπάρχει λόγος να φωνάζω και να χαλάμε τις καρδιές με τα παιδιά, γιατί τι μου φταίνε οι συνεπείς μαθητές να ακούνε κήρυγμα κάθε ώρα?
-
ο λόγος για τον οποίο δεν αφήνουμε τα παιδιά να μασάνε τσίχλα, να διαβάζουν περιοδικά , να πίνουν καφέδες ή να τρώνε σάντουιτσ , την ώρα του μαθήματος μέσα στην τάξη, είναι ο ίδιος για τον οποίο δεν "επιτρέπεται" σε έναν καθηγητή (ή δικαστή ή υπάλληλο ή πωλητή ή ...) να μασάει τσίχλα, να διαβάζει περιοδικό, να πίνει καφέ ή να τρώει σάντουιτσ την ώρα του μαθήματος μέσα στην τάξη. και ο λόγος αυτός είναι ότι αυτές οι συμπεριφορές, με βάση τα στάνταρτς της κοινωνίας μας, υποδεικνύουν έλειψη προσοχής και σεβασμού απέναντι στην διαδικασία του μαθήματος και απέναντι στους συνανθρώπους που βρίσκονται μαζί μας στην τάξη.
ένα από τα ζητήματα τα οποία με άφησαν άφωνη σε σχέση με την συμπεριφορά των παιδιών, είναι ότι δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν ότι η συμπεριφορά που έχουν στο σαλόνι του σπιτιού τους δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η ίδια με αυτή που έχουν σε έναν δημόσιο χώρο όπως η σχολική αίθουσα. και δεν εννοώ να μετατραπούν σε ακούνητα-αμίλητα στρατιωτάκια υποταγμένα στις κοινωνικές συμβάσεις, αλλά το να έχουν συνείδηση ότι την ώρα και την στιγμή που θα βρεθούν πάνω από 2 άνθρωποι σε έναν πλανήτη, προκειμένου να συνηπάρξουν, θα πρέπει να αρχίσουν οι συμβιβασμοί στην συμπεριφορά.
θεωρώ ότι με το να "εθίζουμε" τα παιδιά στην απόλυτη "ελευθερία" στην συμπεριφορά, μεταξύ των άλλων , χάνουν και την ευχαρίστηση να "κρατάνε" κάποιες πλευρές του χαρακτήρα τους για τον ευατό τους και για τους "στενούς" τους ανθρώπους, καθώς με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά "εκθέτουν" τον ευατό τους στα μάτια του καθενός .
-
Συμφωνώ happiness. Έχεις δίκιο γιατί στη σημερινή κοινωνία μας τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί. Πιστεύω πως για να δείξουν τα παιδιά σεβασμό πρέπει να πάρουν κιόλας. Έτσι πρώτα εγώ, η δασκάλα τους, δεν μασάω τσίχλα στην τάξη, δεν τρώω, προσέχω πως κάθομαι, δεν πίνω καφέ, φροντίζω πάντα να τους μιλώ ευγενικά και να μην τα προσβάλλω. Κάποια παιδιά καταλαβαίνουν και έχουν την ίδια συμπεριφορά και σεβασμό απενατι μου. Οσο για τα υπολοιπα, προσπαθώ να μην επιβάλλω να με σεβονται γιατι δεν γίνεται. Πιστευω πως με τη συζήτηση και την αγαπη σιγα σιγα θα διορθωθούν. Είμαι της αντιαυταρχικής αγωγής. Αν ένα παιδί δεν θέλει να παρακολουθήσει μάθημα, δεν θα το αναγκάσω να το κάνει. Θελω να έχουν τη μαθηση σαν ευχαριστη και δημιουργική διαδικασία. Δεν ξέρω αν είναι σωστο, αλλά δεν θέλω τα παιδιά να έχουν αγανακτηση για το σχολείο. Θα ωριμάσουν και θα τον βρουν το δρομο τους.
-
Πήγα σινεμά προχθές και περιμένονται για τα κλασικά πλέον ποπ κορν βλέπω δίπλα μου μια πιτσιρίκα 4 ή 5 ετών να σκαρφαλώνει ουρλιάζοντας και να κάθεται πάνω στον πάγκο που σέρβιραν τα διάφορα. Ο μπαμπάς της που τη συνόδευε και που μιλούσε επί 10 λεπτά στο κινητό (πολύ αργούν αυτά τα ποπ κορν θα αλλάξω σινεμά) της είπε απλά "Κατέβα γιατί μπορεί να πέσεις και να χτυπήσεις". Η μικρή απάντησε "Θα κάτσω εδώ, εγώ. Μου αρέσει" ο μπαμπάς πήρε ένα ύφος τύπου "Τα παιδιά στις μέρες μας...." ::) ::) και .... λήξις. Τίποτα. Τι απέγινε το δε βάζω τα παπούτσια μου (για να μην πω τον ποπό μου) εκεί που θα ακουμπήσει κάποιος το φαγητό του; Ή το δεν ουρλιάζω όταν είμαι στον κόσμο περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου και για να βαριέμαι λιγότερο συζητάω κάτι χαλαρά". Μόνο του θα τα σκεφτεί το πεντάχρονο ή είμαστε τόσο υπεράνω τελικά; Τι θα πρέπει να περιμένω από αυτό το παιδί στο νηπιαγωγείο; Να κάτσει στην ομάδα, να συνεργαστεί ή να περιμένει τη σειρά του;
Κι εγώ είμαι κατά της αυταρχικής αγωγής, είμαι όμως υπέρ των ορίων. Που δίνουν στα παιδιά τη δυνατότητα να ελέγξουν το χάος της πραγματικότητας. Ευγενικά, με σεβασμό και ευαισθησία, όμως πρέπει να τίθενται.
-
Τι θα πρέπει να περιμένω από αυτό το παιδί στο νηπιαγωγείο; Να κάτσει στην ομάδα, να συνεργαστεί ή να περιμένει τη σειρά του;
εγω θα σου λεγα τι να περιμενεις απο αυτον τον γονιο οταν θα φέρει το παιδί του στο σχολειο και θα περιμενει απο σενα να το βαλεις σε σειρα,και να σε κατηγορησει κιολας αν δεν το καταφερεις οτι δεν κανεις καλα τη δουλεια σου..
-
ή θα μου πει ότι είμαι αυστηρή και σκληρή και ότι περιμένω από τα παιδιά να λύνουν διαφορικές εξισώσεις στο νηπιαγωγείο..... :(
-
Και κάποιοι μαθητές μετά από όλη αυτή τη νεοτερίστικη αγωγή που έχουν πάρει από το σχολείο ίσως και το σπίτι τους σίγουρα έρχονται να κάνουν μάθημα πανελληνίων μαζί σου. Τους βλέπεις 2 ώρες την εβδομάδα 17 χρονών γαϊδούρια να κανιβαλίζονται. Το ξέρετε ότι μίλησα με τη μαμά ενός και της είπα ότι το παιδί της έιναι άτακτο και μου είπε¨"Αποκλείεται! Πρώτη φορά ακούω κάτι τέτοιο. Είστε η μόνη που μου το λέτε!!!!" Μιλάμε για άτομο που ξέρουμε όλοι στο σχολείο ότι είναι πολύ κάλό παιδί αλλά χαλάει το μάθημα και δε σέβεται τίποτα.
Αρνείται αυτό που της λέει ο καθηγητής του???? Και με την ατάκα "Μόνο σε εσάς το κάνει αυτο!" (κάτι που δεν ισχύει) μεταθέτει το πρόβλημα σε μένα!Μου λέει κι εσείς τι κάνετε γι αυτό?
Της απαντάω κι εγώ: "Εγώ τουλάχιστον αναγνωρίζω το πρόβλημα"...Ουφ... Τα είπα και ξεθύμανα
Αυτή 17 χρόνια τι έκανε??
-
Για πείτε μου κάτι σας παρακαλώ πολυ. Είναι κακό να λες στον γονιό "το παιδί είναι ζωηρό, δεν προσέχει στο μάθημα.."?? Γιατί εγώ το είπα και το πήρε πολύ στραβά...
-
Αν είναι αληθεια γιατι είναι κακο;αν θελανε να λες ψεματα να πηγαινανε στο ιδιωτικο. Σιγα μην αρχισουμε να λεμε μονο ότι αρεσει στους γονεις!γιατι; για να μας συμπαθησουν;;δεν είναι αυτος ο στοχος μας. Απλα πρεπει να διαλεγουμε προσεκτικα τις λεξεις που χρησιμοποιουμε
-
Για πείτε μου κάτι σας παρακαλώ πολυ. Είναι κακό να λες στον γονιό "το παιδί είναι ζωηρό, δεν προσέχει στο μάθημα.."?? Γιατί εγώ το είπα και το πήρε πολύ στραβά...
Αυτα με το μαλακο τα λένε.Ξεκίνα πες κάτι θετικό και μετα μπορεις να τησ πεις ότι υπάρχουν κάποια ροβλήματα που θα ήθελα να τα λύσουμε μαζί ήι κατι τέτοιο.Γιατί οι γονείς και μάλιστα η μάνα το βλεπει με άλλα ματια το παιδι της.
-
Οι γονείς γνωρίζουν πολύ καλά αν το παιδί τους είναι ζωηρό, αλλά δε θέλουν να το ακούνε.
-
Το ξέρουν αλλά δεν θέλουν να το ακουν από αλλους
-
Και όταν το παιδί είναι τόοσο ζωρό και τόσο απρόσεκτο που ότι και να κάνω δεν συμμορφώνεται??? Δεν πρέπει να το γνωρίζει η μητέρα ή ο πατέρας? Τι άλλο να κάνω? προσπαθώ και δεν γίνεται τίποτα.
-
Φυσικά και θα το πεις.Αν ο γονιός είναι πρόθυμος να συνεργαστει έχει καλώς αλλιώς καλό κουράγιο :P
-
Το αποτέλεσμα είναι το παιδί να μη μαθαίνει. Οπότε ή στο λέω και προσπαθούμε μαζί να βελτιώσουμε την κατάσταση ή δεν στο λέω ( αφού έτσι θες) αλλά δεν θα κάνεις μετά παράπονα για τις γνώσεις του παιδιού σου.
-
Αν δεν το πεις και συμβει κατι θα σου πουνε ότι εσυ δεν τους ενημερωσες και ότι δεν ξερανε τι κανει το παιδι τους στο σχολειο. Γνωμη μόυ είναι να τα λεμε όλα εστω και σε απλη.. εκδοση!
-
Να σας πω και γω 2 από τις χειρότερες εμπειρίες μου στο σχολείο.
1. Μάνα παιδιού με βαριά οητική στέρηση, εγκεφαλική παράλυση και σπαστική τετραπληγία μου έλεγε ότι θα με διώξει από το σχολείο γιατί το παιδί της δεν έγινε καλύτερα μέσα σε 2 μήνες που το έιχα εγώ στο σχολείο. Επίσης, μου έλεγε ότι θέλω να πεθάνει το παιδί της για να μην το έχω στο σχολέιο!!! Γνωρίζω ότι η μάνα αυτή περνούσε πολύ δύσκολα και ό,τι έιναι το χειρότερο πράγμα να έχεις παιδί με ειδικές ανάγκες, πόσω μάλλον σε τόσο βαριά κατάσταση, γι' αυτό και δεν είπα τίποτα και θεωρώ ότι αυτή ήταν η καλύτερη στάση.
2. Παιδάκι στο νηπιαγωγείο (όχι με Ειδικές Ανάγκες) τις πρώτες μέρες του σχολέιου, μετά από παρατήρηση γιατί δεν μαζεύει το παιχνίδι που έπαιζε, έβαλε το χέρι στη μέση, πήρε υφάκι και μου έιπε: "Άκου να σου πω! Για π΄ροσεχε πώς μου μιλάς! Θα φωνάξω το μπαμπά μου και θα δεις τι θα σου κάνει! Θα κάνω ό,τι θέλω!" Το αποτέλεσμα ήταν να κληθεί όντως ο μπαμπάς στο σχολείο και να τα ακούσει εκείνος. Ένα παιδάκι 5 χρονών ποτέ δεν φταίει για κάτι τέτοιο. Απλά κάνει αυτό που ακούει και βλέπει στο σπίτι. Ο συγκεκριμένος μπαμπάς έφυγε σαν βρεγμένη γάτα από το σχολείο και από εκεί και πέρα το παιδί του ήταν το καλύτερο.!!!
-
2. Παιδάκι στο νηπιαγωγείο (όχι με Ειδικές Ανάγκες) τις πρώτες μέρες του σχολέιου, μετά από παρατήρηση γιατί δεν μαζεύει το παιχνίδι που έπαιζε, έβαλε το χέρι στη μέση, πήρε υφάκι και μου έιπε: "Άκου να σου πω! Για π΄ροσεχε πώς μου μιλάς! Θα φωνάξω το μπαμπά μου και θα δεις τι θα σου κάνει! Θα κάνω ό,τι θέλω!" Το αποτέλεσμα ήταν να κληθεί όντως ο μπαμπάς στο σχολείο και να τα ακούσει εκείνος. Ένα παιδάκι 5 χρονών ποτέ δεν φταίει για κάτι τέτοιο. Απλά κάνει αυτό που ακούει και βλέπει στο σπίτι. Ο συγκεκριμένος μπαμπάς έφυγε σαν βρεγμένη γάτα από το σχολείο και από εκεί και πέρα το παιδί του ήταν το καλύτερο.!!!
Μπράβο στον μπαμπα που είδε το λάθος του και διορθώθηκε. Σημαίνει ότι έχει φιλότιμο.
-
. Παιδάκι στο νηπιαγωγείο (όχι με Ειδικές Ανάγκες) τις πρώτες μέρες του σχολέιου, μετά από παρατήρηση γιατί δεν μαζεύει το παιχνίδι που έπαιζε, έβαλε το χέρι στη μέση, πήρε υφάκι και μου έιπε: "Άκου να σου πω! Για π΄ροσεχε πώς μου μιλάς! Θα φωνάξω το μπαμπά μου και θα δεις τι θα σου κάνει! Θα κάνω ό,τι θέλω!"
;D ;D ;D Εμένα σε αντίστοιχη φάση το πιτσιρίκι με παρέπεμψε στη Φιλιππινέζα για το συμμάζεμα!!! ;D ;D
Μπράβο στο μπαμπά που κατάλαβε, μπράβο και σ' εσένα που έκανες το μήνυμα να ακουστεί και να κατανοηθεί.. :) :)
-
ο λόγος για τον οποίο δεν αφήνουμε τα παιδιά να μασάνε τσίχλα, να διαβάζουν περιοδικά , να πίνουν καφέδες ή να τρώνε σάντουιτσ , την ώρα του μαθήματος μέσα στην τάξη, είναι ο ίδιος για τον οποίο δεν "επιτρέπεται" σε έναν καθηγητή (ή δικαστή ή υπάλληλο ή πωλητή ή ...) να μασάει τσίχλα, να διαβάζει περιοδικό, να πίνει καφέ ή να τρώει σάντουιτσ την ώρα του μαθήματος μέσα στην τάξη. και ο λόγος αυτός είναι ότι αυτές οι συμπεριφορές, με βάση τα στάνταρτς της κοινωνίας μας, υποδεικνύουν έλειψη προσοχής και σεβασμού απέναντι στην διαδικασία του μαθήματος και απέναντι στους συνανθρώπους που βρίσκονται μαζί μας στην τάξη.
Δείχνει το να μασάς τσίχλα με βάση τα στάνταρτς της κοινωνίας μας ότι ο μαθητής επιδυκνείει έλλειψη προσοχής και σεβασμού απέναντι στην διαδικασία του μαθήματος και απέναντι στους συνανθρώπους που βρίσκονται μαζί του στην τάξη;
Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό είναι απλά να μην ενοχλείς τον διπλανό σου, τον συμμαθητή σου που θέλει να παρακολουθήσει μάθημα. Κάτι που προσωπικά θα απαγόρευα δηλαδή είναι για παράδειγμα ο μαθητής που μασάει τσίχλα να κάνει φούσκες. Αυτό αποσπά την προσοχή και του συμμαθητή του....
Όταν ένας μαθητής μασάει τσίχλα δεν έχει να κάνει με κανέναν άλλον παρά μόνο με τον εαυτό του. Συνεπώς, και αφού αυτό που κάνει δεν θέτει σε κίνδυνο την σωματική του ακεραιότητα, το να το απαγορέψεις είναι απλά ηθικολογικό και μάλιστα σύμφωνα με τα δικά σου στάνταρτς και όχι σύμφωνα με τα στάνταρτς της κοινωνίας.
Επίσης ο λόγος που δεν αφήνουμε τα παιδιά να μην κάνουν κάποια πράγματα δεν είναι ο ίδιος με τον λόγο που δεν επιτρέπεται στον δάσκαλο, τον καθηγητή, τον δικαστή να κάνουν κάποια παρόμοια πράγματα. Ο δάσκαλος, ο καθηγητής, ο δικαστής είναι εργαζόμενοι που επέλεξαν να κάνουν μία συγκεκριμένη δουλεία. Αν διαβάζουν περιοδικά, πίνουν καφέδες ή τρώνε σάντουιτς, την ώρα του μαθήματος μέσα στην τάξη σημαίνει ότι δεν κάνουν την εργασία που τους έχει ανατεθεί συνεπώς πρέπει να απολυθούν. Τα παιδιά δεν επέλεξαν να είναι μαθητές είναι υποχρεωτικό.
-
Δείχνει το να μασάς τσίχλα με βάση τα στάνταρτς της κοινωνίας μας ότι ο μαθητής επιδυκνείει έλλειψη προσοχής και σεβασμού απέναντι στην διαδικασία του μαθήματος και απέναντι στους συνανθρώπους που βρίσκονται μαζί του στην τάξη;
εννιότε ναι (πχ στο παράδειγμα που δίνεις και συ ο ίδιος). ας μην κολλάμε στις λέξεις. παραδείγματα ήταν αυτές οι καταστάσεις. για κάθε περίπτωση κάνεις εκτίμηση και δρας ανάλογα.
Επίσης ο λόγος που δεν αφήνουμε τα παιδιά να μην κάνουν κάποια πράγματα δεν είναι ο ίδιος με τον λόγο που δεν επιτρέπεται στον δάσκαλο, τον καθηγητή, τον δικαστή να κάνουν κάποια παρόμοια πράγματα. Ο δάσκαλος, ο καθηγητής, ο δικαστής είναι εργαζόμενοι που επέλεξαν να κάνουν μία συγκεκριμένη δουλεία. Αν διαβάζουν περιοδικά, πίνουν καφέδες ή τρώνε σάντουιτς, την ώρα του μαθήματος μέσα στην τάξη σημαίνει ότι δεν κάνουν την εργασία που τους έχει ανατεθεί συνεπώς πρέπει να απολυθούν. Τα παιδιά δεν επέλεξαν να είναι μαθητές είναι υποχρεωτικό.
δλδ ο φιλόλογος είναι οκ να διαβάζει την εφημερίδα του την ώρα που τα παιδιά γράφουν έκθεση; διότι αυτό δεν τον εμποδίζει να κάνει τηνδουλειά του σε εκείνη την φάση. εγώ ας πούμε (πληροφορικός) μπορώ να έχω το κυπελάκι μου με τον φραπέ και να τον ρουφάω στο εργαστήριο βοηθόντας ταυτόχρονα και τα παιδιά να κάνουν την άσκηση (γιατί μπορώ να κάνω και multitasking :) ); ο μαθηματικός είναι οκ να μασάει την τσίχλα την ώρα που παραδίνει, αρκεί να το κάνει καλά;
εγώ θα διαφωνήσω. πιστεύω ότι ο σεβασμός αποδίδεται μεταξύ των άλλων ΚΑΙ με την εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω. ΠΡΕΠΕΙ να περιορίζουμε τα "θέλω" μας προκειμένου να επιδείξουμε τον σεβασμό μας προς μία κατάσταση, έναν χώρο ή μία διαδικασία (θα πήγαινες σε μια κηδεία μασώντας τσίχλα; )
και σχετικά με την υποχρεώτητα του σχολείου...θα έλεγα ότι και οι ενήλικες δεν δουλεύουν από επιλογή, αλλά για να έχουν λεφτά να ζήσουν. και η δυνατότητα επιλογής της εργασίας που θα κάνουν είναι και αυτή σχετική. οι μαθητές από την άλλη δεν έχουν ανάγκη να βγάζουν λεφτά, καθώς τους λογαριασμούς τους τους πληρώνουν οι κηδεμόνες τους, αλλά η "αντίστοιχη" υποχρέωσή τους είναι το σχολείο. το ότι δεν το επιλέγουν δνε λέει τίποτα. και τους γονείς τους δεν τους επιλέγουν τα παιδιά και ουσιαστικά "αναγκάζονται" να μεγαλώνουν μαζί τους. αυτό σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να λένε στα παιδιά "αφού δεν συμβιώνεις (είσαι στην τάξη) μαζί μου από επιλογή, κάνε παιδί μου ότι θέλεις αρκεί να μην ενοχλείς τους υπόλοιπους στο σπίτι (τάξη)" ;
Θεωρώ ότι το πιο σημαντικό είναι απλά να μην ενοχλείς τον διπλανό σου, τον συμμαθητή σου που θέλει να παρακολουθήσει μάθημα. Κάτι που προσωπικά θα απαγόρευα δηλαδή είναι για παράδειγμα ο μαθητής που μασάει τσίχλα να κάνει φούσκες. Αυτό αποσπά την προσοχή και του συμμαθητή του....
btw ... καλή τύχη στο να καταφέρεις να επιτρέψεις το μάσημα της τσίχλας και να απαγορεύσεις ΜΟΝΟ τις φούσκες και το μάσημα με ανοιχτό στόμα (ενοχλητικό επίσης και ολίγον αηδιαστικό) ΧΩΡΙΣ να μπεις σε ατέρμονη συζήτηση σχετικά με το από ποια διάμετρο και μετά θεωρείται το φούσκωμα φούσκα και πόσο διάστημα επιτρέπεται να απέχουν τα χείλια μεταξύ τους για να θεωρείται μάσημα με ανοιχτό στόμα ;D
-
ας μην κολλάμε στις λέξεις. παραδείγματα ήταν αυτές οι καταστάσεις. για κάθε περίπτωση κάνεις εκτίμηση και δρας ανάλογα.
εγώ θα διαφωνήσω. πιστεύω ότι ο σεβασμός αποδίδεται μεταξύ των άλλων ΚΑΙ με την εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω. ΠΡΕΠΕΙ να περιορίζουμε τα "θέλω" μας προκειμένου να επιδείξουμε τον σεβασμό μας προς μία κατάσταση, έναν χώρο ή μία διαδικασία (θα πήγαινες σε μια κηδεία μασώντας τσίχλα; )
Συμφωνώ με αυτά τα δύο. Καλό είναι να υπάρχουν κάποιες συμβάσεις και αργότερα τα παιδιά να κάνουν την επανάστασή τους αμφισβητώντας τες. Τα όρια πρέπει να υπάρχουν, γιατί είναι σημεία αναφοράς, αλλά και γιατί επιτρέπουν την έκφραση της νεανικής ορμής προς συγκεκριμένο στόχο. Πιστεύω ότι ένας από τους πολύ σοβαρούς λόγους που κάποια παιδιά είναι επιθετικά και απογοητευμένα είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη ορίων.
Αυτό κατά τη γνώμη μου αιτιολογεί και γιατί τα παιδιά δεν μπορούν έχουν το ίδιο φάσμα επιλογών με τους ενήλικες. Στον εκπαιδευτικό δε χρειάζεται να απαγορεύσεις την τσίχλα και τον καφέ μέσα στην τάξη (λέμε τώρα), γιατί υποτίθεται ότι η ηθική του ανάπτυξη του επιτρέπει να κρίνει το σωστό και το λάθος της περίστασης. Το παιδί έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο ανάπτυξης ή μήπως χρειάζεται μαθητεία στις συμβάσεις της κοινωνίας;
Ανεξάρτητα με το αν θα εξεγερθεί απέναντι στις συμβάσεις και θα προσπαθήσει να τις αλλάξει, καλό είναι να τις διδαχθεί.
-
ας μην κολλάμε στις λέξεις. παραδείγματα ήταν αυτές οι καταστάσεις. για κάθε περίπτωση κάνεις εκτίμηση και δρας ανάλογα.
εγώ θα διαφωνήσω. πιστεύω ότι ο σεβασμός αποδίδεται μεταξύ των άλλων ΚΑΙ με την εικόνα που βγάζουμε προς τα έξω. ΠΡΕΠΕΙ να περιορίζουμε τα "θέλω" μας προκειμένου να επιδείξουμε τον σεβασμό μας προς μία κατάσταση, έναν χώρο ή μία διαδικασία (θα πήγαινες σε μια κηδεία μασώντας τσίχλα; )
Συμφωνώ με αυτά τα δύο. Καλό είναι να υπάρχουν κάποιες συμβάσεις και αργότερα τα παιδιά να κάνουν την επανάστασή τους αμφισβητώντας τες. Τα όρια πρέπει να υπάρχουν, γιατί είναι σημεία αναφοράς, αλλά και γιατί επιτρέπουν την έκφραση της νεανικής ορμής προς συγκεκριμένο στόχο. Πιστεύω ότι ένας από τους πολύ σοβαρούς λόγους που κάποια παιδιά είναι επιθετικά και απογοητευμένα είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη ορίων.
Αυτό κατά τη γνώμη μου αιτιολογεί και γιατί τα παιδιά δεν μπορούν έχουν το ίδιο φάσμα επιλογών με τους ενήλικες. Στον εκπαιδευτικό δε χρειάζεται να απαγορεύσεις την τσίχλα και τον καφέ μέσα στην τάξη (λέμε τώρα), γιατί υποτίθεται ότι η ηθική του ανάπτυξη του επιτρέπει να κρίνει το σωστό και το λάθος της περίστασης. Το παιδί έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο ανάπτυξης ή μήπως χρειάζεται μαθητεία στις συμβάσεις της κοινωνίας;
Ανεξάρτητα με το αν θα εξεγερθεί απέναντι στις συμβάσεις και θα προσπαθήσει να τις αλλάξει, καλό είναι να τις διδαχθεί.
συμφωνω απολυτα. για να ανατραπει μια νορμα πρεπει πρωτιστως να κατανοηθει ως τετοια, δηλαδη να προσδιοριστει ιστορικα, να διασαφηνιστει λειτουργικα και να πλαισιωθει κοινωνικα. τοτε και μονο τοτε μπορουμε να ελπιζουμε για ουσιαστικα αντεπιχειρηματα αποδομησης του κανονα.
-
Στον οποίο ενδεχομένως να επανέλθεις αργότερα στη ζωή σου. Σκεφτείτε πόσες από τις επαναστάσεις τη εφηβείας και της πρώτης νιότης μας αναθεωρούμε τώρα και λέμε ότι ίσως να μην ήταν και τόσο λάθος αυτό απέναντι στο οποίο έστρεψα τα πυρά μου, απλά χρειαζόταν επεξεργασία και αναπλαισίωση.
-
[/quote]
Πιστεύω ότι ένας από τους πολύ σοβαρούς λόγους που κάποια παιδιά είναι επιθετικά και απογοητευμένα είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη ορίων.
Αυτό κατά τη γνώμη μου αιτιολογεί και γιατί τα παιδιά δεν μπορούν έχουν το ίδιο φάσμα επιλογών με τους ενήλικες. Στον εκπαιδευτικό δε χρειάζεται να απαγορεύσεις την τσίχλα και τον καφέ μέσα στην τάξη (λέμε τώρα), γιατί υποτίθεται ότι η ηθική του ανάπτυξη του επιτρέπει να κρίνει το σωστό και το λάθος της περίστασης. Το παιδί έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο ανάπτυξης ή μήπως χρειάζεται μαθητεία στις συμβάσεις της κοινωνίας;
[/quote]
συμφωνω
-
Το συγκεκριμενο τοπικ ειναι πραγματικα σπαρταριστο!!! Τα εχει ολα: εκληξη μπροστα στο γεγονος οτι τα παιδια χρησιμοποιουν κατα κορον τις λεξεις που θεωρουνται απαγορευμενες (για να μην ξεχνιομαστε στην νεα ελληνικη η λεξη ειναι "παλιοπουτανα" και δεν περιλαμβανει τρεις τελειες στη μεση, τη γραφω για να ξορκισουμε επιτελους τον πουριτανισμο που ξεχειλιζει), αξιακους χαρακτηρισμους για παιδια δημοτικου που δεν αξιζουν ή εχουν χαμηλο επιπεδο, απροειδοποιητα τεστ στο δημοτικο και φυσικα αστυνομευση (τι ακριβως εννοει ο ποιητης λεγοντας περιοδικο υποπτου περιεχομενου??? καποια σχεση θα εχει με τον παραπανω πουριτανισμο δε μπορει).
Η συγχρονη παιδαγωγικη εχει κανει αλματα προοδου. Ειναι γνωστο σε αυτους που ασχολουνται και ενδιαφερονται οτι η ερευνα και οι συγχρονες διδακτικες προτασεις εχουν δυστυχως πολυ μικρη επικοινωνια με τη διδακτικη πραξη. Μια παρακληση θα κανω μοναχα: Μην εκφραζετε την αδιαφορια σας τοσο επιδεικτικα. Πριν μπειτε σε μια ταξη ανοιξτε ενα βιβλιο, παρακολουθηστε ενα σεμιναριο (οχι μοναχα για τα μοριακια που θα σας διορισουν). Κατανοω οτι οι περισσοτεροι απο σας ειχαν για δασκαλους ανθρωπους ημιμαθεις, αποστεωμενους απο ενα αρτηριοτικο εκπαιδευτικο συστημα. Δεν υπαρχει κανενας μα κανενας λογος να αναπαραγετε αυτα τα προτυπα. Φτανει να νοιαζεστε λιγο για τα παιδια που ειναι απεναντι σας.
-
??? ??? ??? Δεν τίθεται ζήτημα πουριτανισμού σε ό,τι με αφορά, αλλά σεβασμού. Ούτε πρόκειται περί έκπληξης. Αντίθετα διαπιστώνω ότι υπάρχει μεγάλο θέμα που αφορά τα προβλήματα συμπεριφοράς τα οποία ξεκινούν από πολύ μικρή ηλικία και θεωρώ ευθύνη μου προσωπική να κάνω κάτι γι' αυτό ως παιδαγωγός. Η σύγχρονη παιδαγωγική επίσης λέει ότι όταν δίνουμε ανατροφοδότηση για κάτι πρώτα πρώτα δεν κράζουμε, αλλά αναδεικνύουμε τα θετικά στοιχεία της προσπάθειας κάποιου και κατόπιν προτείνουμε εναλλακτικούς τρόπους δράσης για τα αρνητικά.
Εμπρός λοιπόν συνάδελφε μοιράσου μαζί μας τη γνώση σου, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και καλύτερες. :)
-
Θα συμφωνήσω με τη Ritalamp. Είναι θέμα σεβασμού. Απ' ότι βλέπω όμως, εσύ το μόνο που κάνεις είναι να σχολιαζεις ειρωνικά. Εμείς τουλάχιστον λέμε τι κάνουμε (ακόμη κι αν είναι λάθος) και περιμένουμε προτάσεις, διορθώσεις, εναλλακτικές λύσεις. Αυτό σου μοιάζει για αδιαφορία?? Αν αδιαφορούσαμε τοσο, σιγά μη σπαταλούσαμε πολύτιμο χρόνο γράφοντας εδώ! Εσύ που είσαι τόσο τέλειος, γιατί δε μας μεταδίδεις τη σοφία σου??
-
Το συγκεκριμενο τοπικ ειναι πραγματικα σπαρταριστο!!! Τα εχει ολα: εκληξη μπροστα στο γεγονος οτι τα παιδια χρησιμοποιουν κατα κορον τις λεξεις που θεωρουνται απαγορευμενες (για να μην ξεχνιομαστε στην νεα ελληνικη η λεξη ειναι "παλιοπουτανα" και δεν περιλαμβανει τρεις τελειες στη μεση, τη γραφω για να ........επικοινωνια με τη διδακτικη πραξη. Μια παρακληση θα κανω μοναχα: Μην εκφραζετε την αδιαφορια σας τοσο επιδεικτικα. Πριν μπειτε σε μια ταξη ανοιξτε ενα βιβλιο, παρακολουθηστε ενα σεμιναριο (οχι μοναχα για τα μοριακια που θα σας διορισουν). Κατανοω οτι οι περισσοτεροι απο σας ειχαν για δασκαλους ανθρωπους ημιμαθεις, αποστεωμενους απο ενα αρτηριοτικο εκπαιδευτικο συστημα. Δεν υπαρχει κανενας μα κανενας λογος να αναπαραγετε αυτα τα προτυπα. Φτανει να νοιαζεστε λιγο για τα παιδια που ειναι απεναντι σας.
Εχεις μπει σε ταξη; Σε τι ηλικιες; φιλικα παντα..
-
Εγώ τα αγαπώ όλα μου τα παιδιά (τους μαθητές εννοώ), και θέλω να μαθαίνουν όλα. Προσπαθώ πραγματικά, αλλά κάποιες φορές σκέφτομαι πως άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Καλά τα λέγαμε στο πανεπιστήμιο, καλά τα λένε και τα βιβλία, αλλά όταν μπεις στην τάξη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και σίγουρα όχι τόσο εύκολα όσο νομίζαμε ή νομίζουν κάποιοι. Ίσως αυτοί οι κάποιοι να έχουν σταθεί τυχεροί μέχρι τώρα αλλά εγώ ήδη απ΄την πρώτη μου χρονιά βλέπω πως αν δεν ενδιαφέρονται οι γονείς για τα παιδιά τους, εγώ δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα.
Δεν νομίζω να συμβαίνει μόνο σε μένα!
-
Εγώ τα αγαπώ όλα μου τα παιδιά (τους μαθητές εννοώ), και θέλω να μαθαίνουν όλα. Προσπαθώ πραγματικά, αλλά κάποιες φορές σκέφτομαι πως άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Καλά τα λέγαμε στο πανεπιστήμιο, καλά τα λένε και τα βιβλία, αλλά όταν μπεις στην τάξη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και σίγουρα όχι τόσο εύκολα όσο νομίζαμε ή νομίζουν κάποιοι. Ίσως αυτοί οι κάποιοι να έχουν σταθεί τυχεροί μέχρι τώρα αλλά εγώ ήδη απ΄την πρώτη μου χρονιά βλέπω πως αν δεν ενδιαφέρονται οι γονείς για τα παιδιά τους, εγώ δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα.
Δεν νομίζω να συμβαίνει μόνο σε μένα!
Πιστεψε με, δε συμβαινει μονο σ'εσενα. Περιττο να πω οτι καποια στιγμη πηγα να απογοητευτω, αλλα συνειδητοποιησα (κι ελπιζω να το πετυχα σωστα) οτι καλες οι θεωριες, αλλα ο καθενας μονο μεσα στην ταξη ανακαλυπτει πως πρεπει να τις εφαρμοσει πι οσωστα για να εχει το αποτελεσμα που επιδιωκει. Κατι προσαρμοζεις, κατι αλλαζεις, κατι αφηνεις απεξω, φτιαχνεις κατα καποιο τροπο τη δικη σου πορεια... Γιατι δε γινεται ολα να λειτουργουν για ολους το ιδιο.
-
Πιστεψε με, δε συμβαινει μονο σ'εσενα. Περιττο να πω οτι καποια στιγμη πηγα να απογοητευτω, αλλα συνειδητοποιησα (κι ελπιζω να το πετυχα σωστα) οτι καλες οι θεωριες, αλλα ο καθενας μονο μεσα στην ταξη ανακαλυπτει πως πρεπει να τις εφαρμοσει πι οσωστα για να εχει το αποτελεσμα που επιδιωκει. Κατι προσαρμοζεις, κατι αλλαζεις, κατι αφηνεις απεξω, φτιαχνεις κατα καποιο τροπο τη δικη σου πορεια... Γιατι δε γινεται ολα να λειτουργουν για ολους το ιδιο.
Ούτε σε όλες τις τάξεις, ούτε όλες τις στιγμές. ;) Κάθε φορά ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, τα περαιτέρω δεν περνάνε πάντα από το χέρι μας.
-
Αυτο που θα περιγραψω δεν ειναι η χειροτερη εμπειρια μου,αλλα μια εμπειρια της περασμενης εβδομαδας που με προβληματησε πολυ.
Στο ολοημερο, Ε+ΣΤ' ταξεις,μολις μπαινω και χαιρεταω τα παιδια,ο πιο μαγκας της παρεας με ρωταει :κυρια,τι ειναι η μαριχουανα; με υφακι ειρωνικο και με γελιο,που με εκανε να καταλαβω πως ηξερε τι ειναι αυτο,απλως ηθελε να με ψαρωσει και να με φερει σε δυσκολη θεση.Οποτε με πολυ σοβαροτητα τους ειπα οτι η μαριχουανα ειναι ενα ειδος ναρκωτικου,που προκαλει εθισμο σε οποιον το παιρνει και μπορει να οδηγησει στη χρηση αλλων ουσιων που οδηγουν στο θανατο.Μεινανε τα μαγκακια παγωτο,κοπηκανε τα γελια τους.Τους ειπα οτι τετοιες συζητησεις πρεπει να γινονται με σοβαροτητα,σε 1-2 χρονια θα ειναι μαθητες γυμνασιου,πρεπει να μειναι ενημερωμενοι για τετοια θεματα,ωστε αν καποια στιγμη βρεθει κατι μπροστα τους,να ξερουν πως να το αντιμετωπισουν.Σιγουρα περιμεναν διαφορετικη αντιμετωπιση,ισως να αποφυγω την ερωτηση και να τους μαλωσω.Οταν μαλλιστα τους ειπα οτι τους ενημερωνω οπως θα κανω αυριο-μεθαυριο με τα δικα μου παιδια,οταν θα φτασουν σε αυτην την ηλικια,μεινανε με το στομα ανοιχτο.Ετσι με ρωτησαν, κυρια,θα κανετε και με τα δικα σας παιδια; Ετσι ακριβως τους ειπα! Τα μαγκακια γινανε τα καλυτερα φιλαρακια μου μετα ;)
-
οεοοοο!!!
τα παιδιά πάντα σέβονται την ειλικρίνεια, σε αντίθεση με τους ενήλικες που δύσκολα την έχουν και δύσκολα την αντέχουν!!
-
Ποσο δικιο εχεις!
-
Πριν από 2-3 χρόνια, στο φροντιστήριο, είχα πρόβλημα με δύο μαθήτριες στις οποίες έκανα έκθεση γ' λυκείου. Δε διάβαζαν, δεν έκαναν τίποτα, δε φέρνανε βιβλία, αν τα φέρνανε ζήτημα ήταν αν τα ανοίγαν στο μάθημα, μιλούσαν, γελούσαν, προσπαθούσαν να παρασύρουν και τους υπόλοιπους. Είναι πραγματικά τα χειρότερα παιδιά που είχα ποτέ, σαν χαρακτήρες. Πολύ δύσκολα αντιπαθώ μαθητή, όσο δύσκολος κι αν είναι, αλλά αυτές ήταν περίπτωση. Προσπαθούσα με το καλό, προσπαθούσαν να με καβαλήσουν, αγρίευα, και βγάζαν μια γλώσσα ανεκδιήγητη. Συν τοις άλλοις είχα και ένα αφεντικό που προσπαθούσε να να ελέγξει όλα, κάθε φορά που του ανέφερα κάτι τις φώναζε στο γραφείο και γινόταν χαμός. Και μετά από κάθε κράξιμο που τρώγανε ήταν χειρότερες! Μια φορά μέσα στο μάθημα μια από τις δύο θεώρησε ότι είναι φυσιολογικό, μιλώντας σε συμμαθητή της, να κάνει κ...δάχτυλο μπροστά μου. Ξανά χαμός. Το αποκορύφωμα : μια φορά την ώρα που μιλούσα εγώ στο μάθημα αρχίσαν να ξετυλίγουν ένα από εκείνα τα blanco που είναι ταινία σε ρολό, η μία το φόρεσε γύρω γύρω στο κεφάλι της άλλης, μετά άρχισε να κολλάει χαρτάκια post-it στο πρόσωπο και τα μαλλιά της, χασκογελώντας φυσικά.Τα άλλα παιδιά είχαν μείνει αποσβολωμένα και με κοιτούσαν με απορία... Δεν αντέδρασα για αρκετή ώρα - από μέσα μου έβραζα και ένιωθα εξαιρετικά ηλίθια -, και αφού δεν σταματούσαν τα γελάκια σε κάποια φάση τις ρωτάω αν ήρθαν φέτος νωρίς τα καρναβάλια... Η απάντηση : "τουλάχιστον εμείς δεν είμαστε καρναβάλια όλο το χρόνο", και μάλιστα γρήγορη απάντηση - εξαιρετικά ετοιμόλογη η πιτσιρίκα... Εκείνη τη στιγμή δεν αντέδρασα, αλλά -από εγωισμό - το είπα στον ιδιοκτήτη. Μου είπε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, θα τις διώξει. Φυσικά δεν το έκανε ποτέ, έφαγαν το κράξιμο του αιώνα, και από την επόμενη φορά στο μάθημα δε μου μιλούσαν. Τουλάχιστον ησύχασα και μπορούσα να κάνω μάθημα με τα άλλα παιδιά!!!
-
Συμπερασμα:
Το συνηθως προσοδοφορο ιδιαιτερο ειναι ενας μικρος επιγειος παραδεισος (τον απωλεσα οταν διοριστηκα...αλλα οχι και εντελως!)
Το κακοπληρωμενο ως συνηθως φροντιστηριο ειναι μια μεγαλη επιγεια κολαση (που τελειωνει οταν διοριζεσαι)
-
Πιστεψε με, δε συμβαινει μονο σ'εσενα. Περιττο να πω οτι καποια στιγμη πηγα να απογοητευτω, αλλα συνειδητοποιησα (κι ελπιζω να το πετυχα σωστα) οτι καλες οι θεωριες, αλλα ο καθενας μονο μεσα στην ταξη ανακαλυπτει πως πρεπει να τις εφαρμοσει πι οσωστα για να εχει το αποτελεσμα που επιδιωκει. Κατι προσαρμοζεις, κατι αλλαζεις, κατι αφηνεις απεξω, φτιαχνεις κατα καποιο τροπο τη δικη σου πορεια... Γιατι δε γινεται ολα να λειτουργουν για ολους το ιδιο.
Ούτε σε όλες τις τάξεις, ούτε όλες τις στιγμές. ;) Κάθε φορά ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, τα περαιτέρω δεν περνάνε πάντα από το χέρι μας.
Θα συμφωνησω!
-
Εμένα μου έτυχε το εξής περιστατικό χθες, όχι τραβηγμένο αλλά μου ανέβασε την πίεση πολύ μα πολύ!
Χτυπάει κουδούνι και μαζεύεται το τμήμα (ΣΤ Δημοτικου) στην αυλή για να ξεκινήσουμε μάθημα (γυμναστική).Γενικά είναι ένα παρα πολύ ζωηρό τμήμα, με μόλις 4 μαθητές/τριες να είναι ήσυχοι/ες, να μην ενοχλούν και να είναι και αθλητικά παιδιά. Όλοι οι άλλοι είναι επιεικώς απαράδεκτοι, αλλά πολύ δεμένοι μεταξύ τους...όπως καταλαβαίνετε έχουν δημιουργήσει μία ισχυρή ομάδα και εάν δεν θέλουν π.χ να κάνουν βόλεϊ αλλά μπάσκετ, γίνεται χαλασμός, δεν με αφήνουν να δείξω ούτε μία άσκηση...
Τέλος πάντων , ένα αγόρι, που πρωτοστατεί στο "κίνημα" υπέρ του μπάσκετ και κατά όλων των άλλων δραστηριοτήτων, έρχεται με μπουκωμένο το στόμα, να ξεχυλίζουν τα σάλια, τίγκα η στοματική κοιλότητα σε ΖΕΛΕΔΑΚΙΑ, ξέρετε από αυτά τα πετρελαιοειδή αηδιαστικά λάστιχα που κυκλοφορούν... :o
Φυσικά φρικάρω, του λέω ήρεμα "φτύστα αμεσως"....Αρχίζει να γελάει (είναι ψηλός με πολλά κιλά και νταής!), και ταυτόχρονα να προσπαθεί να τα μασήσει ΟΛΑ (αν είναι δυνατόν) για να μην χάσει ούτε ένα, μέχρι να πάει στον κάδο.Στη συνέχεια, βλέπει ότι τον πλησιάζω για να τον συνοδεύσω στον κάδο, και αρχίζει (έλεος) να τα ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ!! αμάσητα....και μιλάμε για πολλα, πολλά, πολλά ζελεδάκια.... ;D ;D
Περιττό να σας πω πως εκείνη την ώρα τα πήρα, διότι είναι κ...παιδο εντελώς, αλλά τώρα που φέρνω την εικόνα στο νου μου...μου φαίνεται εντελώς γελοία η φάση... ;D ;D
Φυσικά, στη συνέχεια έκανε κι άλλα και κατέληξε (για ακόμη μία φορά) στο διευθυντή...
Ανυπομονώ να έρθουν οι γονείς του να με ρωτήσουν "Πώς τα πάει ο Π...ης στο μάθημα;".. ;D ;D
-
δεν ειναι προσωπικη εμπειρια αλλα ειναι πολυ ενδιαφερουσα...τι να πεις και τι να κανεις σε τετοιες περιπτωσεις...
''Σοκ προκαλεί η υπόθεση ανηλίκων στην Κρήτη, οι οποίοι κούρεψαν με σουγιάδες μια 15χρονη μαθήτρια για να δείξουν με αυτό τον τρόπο την κυριαρχία των ανδρών έναντι των γυναικών.
Το συμβάν σημειώθηκε σε γυμνάσιο του Μυλοποτάμου, από τρεις μαθητές, οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες έχουν προκαλέσει προβλήματα και στο παρελθόν.
Η κοινωνία του Ρεθύμνου δηλώνει ανάστατη από την επιθετική συμπεριφορά των εν λόγω μαθητών, οι οποίοι λέγεται ότι έχουν προβεί ακόμα και σε επίθεση κατά του αυτοκινήτου καθηγήτριας.''
αντι1
-
Καταστάσεις του κωλοχανείου μάλιστα και εις ανώτερα. Γι αυτό παλιά έριχναν και ξύλο και βγαίναν από το σχολείο άνθρωποι και όχι ζώα.
-
Γι αυτό παλιά έριχναν και ξύλο και βγαίναν από το σχολείο άνθρωποι και όχι ζώα.
Η βία φέρνει βία, αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ΠΟΤΕ
-
Καταστάσεις του κωλοχανείου μάλιστα και εις ανώτερα. Γι αυτό παλιά έριχναν και ξύλο και βγαίναν από το σχολείο άνθρωποι και όχι ζώα.
Ναι τώρα μάλιστα φταίει το σχολείο που δε ρίχνει ξύλο- άριστα αποτελεσματική παιδαγωγική μέθοδος και όχι η κομπλεξική κρητική κοινωνία
-
Ναι τώρα μάλιστα φταίει το σχολείο που δε ρίχνει ξύλο- άριστα αποτελεσματική παιδαγωγική μέθοδος!
++++
-
Μία από τις χειρότερες, γιατί νομίζω ότι η χειρότερη είναι αυτή που έγραψα σε παρεμφερές τόπικ, ήταν πάλι στο ΕΠΑΛ. Πάμε εκδρομή μονοήμερη σε ένα πολύ ωραίο μέρος και όπως περνάμε δίπλα από... 2 λουλούδια του σχολείου, μάς παίρνουν... τα ντουμάνια :o :o :o Είχαν και οι 2 αράξει και απολάμβαναν... τον μπάφο τους ::) ::) ::). Ομολογώ ότι καγκέλωσα, γιατί πραγματικά δε μου είχε ξανατύχει κάτι παρόμοιο. Ρώτησα το συνάδελφο που ήταν άντρας και μόνιμος (εγώ ωρομίσθια τότε) τι έπρεπε να κάνουμε. Μου πρότεινε να μην κάνουμε τίποτα και να μην το πούμε στο διευθυντή και τελικά αυτό και πράξαμε. Απλώς, με διακριτικότητα, περιφερόμασταν, γιατί φοβηθήκαμε μήπως πάθουν κάτι!!!
-
Καταστάσεις του κωλοχανείου μάλιστα και εις ανώτερα. Γι αυτό παλιά έριχναν και ξύλο και βγαίναν από το σχολείο άνθρωποι και όχι ζώα.
Ναι τώρα μάλιστα φταίει το σχολείο που δε ρίχνει ξύλο- άριστα αποτελεσματική παιδαγωγική μέθοδος και όχι η κομπλεξική κρητική κοινωνία
συμφωνώ μαζί σου ως προς το πρωτο μέρος θέλω να πιστεύω οτι το δευτερο κομμάτι "κομπλεξική κρητική κοινωνία" :o :o :o
γράφτηκε -διορθώστε με οι φιλόλογοι- εκ παραδρομής ??? "πορώθηκες" κ το έγραψες με βιασύνη??? είχες κακές εμπειρίες απο ολη τη κρητική κοινωνία ??? ολόκληρη η κρητική κοινωνία σου εχει δώσει δείγματα κομλεξισμού??? ελεος ......... εκπαιδευτικοί είμαστε ..........ας είμαστε πιο προσεκτικοί στη διατύπωση των εκφράσεων μας και δη οταν αναφερόμαστε σε......οποιαδήποτε κοινωνία, φυλή, ράτσα κ γω δε ξέρω τι.... >:(
-
το μεγαλυτερο προβλημα στη σχολικη ταξη δεν ειναι μια μεμονωμενη κακη συμπεριφορα, αλλα η σχεδον καθολικα αδιαφορια των μαθητων για το εκαστοτε μαθημα.... η οποια αδιαφορια σε απογοητευει απιστευτα με αποτελεσμα να ακροβατεις μεταξυ του ευσυνειδητου ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ κ του δημοσιου υπαλληλου...
-
... και του σχιζοφρενή δολοφόνου με τον... Επιτάφιο... ::)
-
... και του σχιζοφρενή δολοφόνου με τον... Επιτάφιο... ::)
πραγματι ο επιταφιος ως γενικης παιδειας με το υπαρχον συστημα της γ λυκειου ηταν μοναδικης εμπνευσεως! αυτος ή αυτοι που το εισηγηθηκαν και αυτοι που το καθιερωσαν δεν ειχαν ουδεμια σχεση με την ελληνικη εκπαιδευτικη πραγματικοτητα.
υγ. ευχομαι να μην μου τυχει, αλλα αν μου τυχει θα το αντιμετωπισω ετσι ακριβως οπως ειναι, δηλαδη ως ανεκδοτο. ::)
-
... και του σχιζοφρενή δολοφόνου με τον... Επιτάφιο... ::)
πραγματι ο επιταφιος ως γενικης παιδειας με το υπαρχον συστημα της γ λυκειου ηταν μοναδικης εμπνευσεως! αυτος ή αυτοι που το εισηγηθηκαν και αυτοι που το καθιερωσαν δεν ειχαν ουδεμια σχεση με την ελληνικη εκπαιδευτικη πραγματικοτητα.
υγ. ευχομαι να μην μου τυχει, αλλα αν μου τυχει θα το αντιμετωπισω ετσι ακριβως οπως ειναι, δηλαδη ως ανεκδοτο. ::)
Είναι από τα μαθήματα που αν ο εκπαιδευτικός το υποστηρίξει, ενδιαφέρει τα παιδιά. Ποιός νέος δεν ενδιαφέρεται έστω και λίγο για την πολιτική, τη δημοκρατία, τις σχέσεις πολιτών μεταξύ τους, τη σχέση μας με τους κανόνες και τόσα άλλα θέματα που μπορούν να ανακύψουν...Απλά δε χρειάζεται να περιχαρακωθεί το μάθημα στα στενά όρια που θέτει ίσως το π.ι. στις οδηγίες του.
Το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και έχει το "κουμπί" του. Μέχρι να το βρούμε θέλει υπομονή, επιμονή και γερά νεύρα...
Όλα τα προβλήματα πάντως που δημιουργούνται στην τάξη λύνονται πιο εύκολα όταν υπάρχει συμμετοχή των γονέων, κατά τη γνώμη μου και τη τη μικρή μου εμπειρία.
Οι γονείς είναι ανύπαρκτοι!!!!!! Είναι ΦΟΒΕΡΟ αυτό που συμβαίνει...έρχονται σπάνια ή καθόλου στο σχολείο! ??? ??? ??? Απορίας άξιο και ΜΕΓΑ ΘΕΜΑ!
-
Φίλε ή φίλη legend, έχεις διδάξει Επιτάφιο σε τμήμα Γ.Π. της Γ' Λυκείου;
Και ενώ όσα λες ακούγονται ωραιότατα, έχω πολλές απορίες:
"αν ο καθηγητής το υποστηρίξει" --δηλαδή πώς ακριβώς να γίνει αυτό (συγκεκριμένα!)
"να μην περιχαρακωθεί το μάθημα στις οδηγίες του Π.Ι" -- ωραία, αλλά τότε σε τι πλαίσιο να γίνει το μάθημα;;;
Επίσης, εμένα μου κανει ολοένα και μεγαλύτερη έκπληξη ακριβώς το πόσα παιδιά ΔΕΝ ενδιαφέρονται - πολλές φορές "ούτε και λίγο" για όλα αυτά που περιγράφεις.
Επειδή το μάθημα φέτος με κουράζει περισσότερο και από μαθήματα κατεύθυνσης, και έχω λίγο αγανακτήσει να ψάχνω λύσεις, πραγματικά με ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι συγκεκριμένες προτάσεις και εμπειρίες σου - δηλ. εάν όντως έκανες το μάθημα με τον τρόπο που περιγράφεις, σε τί πλαίσια κινήθηκες και εάν τελικά κατάφερες να προσελκύσεις το ενδιαφέρον των παιδιών.
-
Φίλε ή φίλη legend, έχεις διδάξει Επιτάφιο σε τμήμα Γ.Π. της Γ' Λυκείου;
Και ενώ όσα λες ακούγονται ωραιότατα, έχω πολλές απορίες:
"αν ο καθηγητής το υποστηρίξει" --δηλαδή πώς ακριβώς να γίνει αυτό (συγκεκριμένα!)
"να μην περιχαρακωθεί το μάθημα στις οδηγίες του Π.Ι" -- ωραία, αλλά τότε σε τι πλαίσιο να γίνει το μάθημα;;;
Επίσης, εμένα μου κανει ολοένα και μεγαλύτερη έκπληξη ακριβώς το πόσα παιδιά ΔΕΝ ενδιαφέρονται - πολλές φορές "ούτε και λίγο" για όλα αυτά που περιγράφεις.
Επειδή το μάθημα φέτος με κουράζει περισσότερο και από μαθήματα κατεύθυνσης, και έχω λίγο αγανακτήσει να ψάχνω λύσεις, πραγματικά με ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι συγκεκριμένες προτάσεις και εμπειρίες σου - δηλ. εάν όντως έκανες το μάθημα με τον τρόπο που περιγράφεις, σε τί πλαίσια κινήθηκες και εάν τελικά κατάφερες να προσελκύσεις το ενδιαφέρον των παιδιών.
+
επισης να προσθεσω και το οτι δεν εχεις 1,2,3 παιδια να "βρεις το κουμπι τους" αλλα περιπου 30!!!!! δεν κανουμε εξατομικευμενο μαθημα, δεν ειναι ιδιαιτερο. ουτε ηλεκτρολογος δεν θα εβρισκε να πατησει τοσα κουμπια... :-\
επιπλεον δεν μπορω να μπαινω να κανω μαθημα και να πρεπει να αποδεικνυω καθε φορα γιατι το κανουμε αυτο το μαθημα σε αυτο το πλαισιο και κυριως οταν κανενας φιλολογος δεν εχει πεισει ουτε τον εαυτο του.
υγ.1 με πονο ψυχης τα γραφω ολα αυτα, καθως ο επιταφιος ηταν και παραμενει για μενα Το κορυφαιο μαθημα. ειναι ομως μαθημα απαιτησεων, πως να το κανουμε τωρα...!
πραγματικα, πες μου πως να τους μυησω και να τους καταστησω συνομιλητες μου στο κειμενο που αγαπω τοσο πολυ; ειμαι προθυμη να ακουσω πραγματικες και συγκεκριμενες προτασεις διδασκαλιας του συγκεκριμενου μαθηματος 1 ωρας γενικης παιδειας.
-
Φίλε ή φίλη legend, έχεις διδάξει Επιτάφιο σε τμήμα Γ.Π. της Γ' Λυκείου;
Και ενώ όσα λες ακούγονται ωραιότατα, έχω πολλές απορίες:
"αν ο καθηγητής το υποστηρίξει" --δηλαδή πώς ακριβώς να γίνει αυτό (συγκεκριμένα!)
"να μην περιχαρακωθεί το μάθημα στις οδηγίες του Π.Ι" -- ωραία, αλλά τότε σε τι πλαίσιο να γίνει το μάθημα;;;
Επίσης, εμένα μου κανει ολοένα και μεγαλύτερη έκπληξη ακριβώς το πόσα παιδιά ΔΕΝ ενδιαφέρονται - πολλές φορές "ούτε και λίγο" για όλα αυτά που περιγράφεις.
Επειδή το μάθημα φέτος με κουράζει περισσότερο και από μαθήματα κατεύθυνσης, και έχω λίγο αγανακτήσει να ψάχνω λύσεις, πραγματικά με ενδιαφέρουν πάρα πολύ οι συγκεκριμένες προτάσεις και εμπειρίες σου - δηλ. εάν όντως έκανες το μάθημα με τον τρόπο που περιγράφεις, σε τί πλαίσια κινήθηκες και εάν τελικά κατάφερες να προσελκύσεις το ενδιαφέρον των παιδιών.
+
επισης να προσθεσω και το οτι δεν εχεις 1,2,3 παιδια να "βρεις το κουμπι τους" αλλα περιπου 30!!!!! δεν κανουμε εξατομικευμενο μαθημα, δεν ειναι ιδιαιτερο. ουτε ηλεκτρολογος δεν θα εβρισκε να πατησει τοσα κουμπια... :-\
επιπλεον δεν μπορω να μπαινω να κανω μαθημα και να πρεπει να αποδεικνυω καθε φορα γιατι το κανουμε αυτο το μαθημα σε αυτο το πλαισιο και κυριως οταν κανενας φιλολογος δεν εχει πεισει ουτε τον εαυτο του.
υγ.1 με πονο ψυχης τα γραφω ολα αυτα, καθως ο επιταφιος ηταν και παραμενει για μενα Το κορυφαιο μαθημα. ειναι ομως μαθημα απαιτησεων, πως να το κανουμε τωρα...!
πραγματικα, πες μου πως να τους μυησω και να τους καταστησω συνομιλητες μου στο κειμενο που αγαπω τοσο πολυ; ειμαι προθυμη να ακουσω πραγματικες και συγκεκριμενες προτασεις διδασκαλιας του συγκεκριμενου μαθηματος 1 ωρας γενικης παιδειας.
Φέτος το διδάσκω, αλλά έχω μπει απλά στην ψυχολογία τους. Είναι παιδιά που αγωνιούν αν θα μπουν ή όχι στο πανεπιστήμιο και άλλα αν θα πάρουν ή όχι απολυτήριο ή αν θα βρουν μια δουλειά. Πνιγμένα στα μαθήματα από το πρωί ως το βράδυ, ζορισμένα και δεν έχουν καμμία όρεξη να ακούνε το φιλόλογό τους να υποστηρίζει ένα κείμενο γραμμένο χιλιάδες χρόνια πριν...
Φέτος το διδάσκω πρώτη φορά κι εγώ. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη με το πώς το αντιμετωπίζουν ως τώρα. Το να τα βλέπω να προβληματίζονται, να σκέφτονται, να συγκρίνουν την πολιτική κατάσταση του τότε με του σήμερα...όλα αυτά είναι ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ!!!!
Απλά δεν ακολουθώ τη στενή λογική της διδασκαλίας ενός αρχαιοελληνικού κειμένου. Ούτε ξεκινώ με τη λογική ότι είναι ένα υπέροχο κείμενο και πρέπει να το αντιμετωπίσουν όπως εγώ. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Θα κρίνουν μόνα τους αν είναι ή δεν είναι καλό το έργο...όλοι και όλα περνούν από τη βάσανο της κριτικής των παιδιών μας...
Η δική μου επιλογή διδασκαλίας προσαρμόστηκε στη σύνθεση της τάξης μου. Ο καθένας γνωρίζει την τάξη του και προσπαθεί να κατανοήσει τι θα τους κινούσε ή όχι το ενδιαφέρον. Η βασική γραμμή που ακολουθώ είναι διάλογος μεταξύ μας πάνω στα θέματα που θίγει το κείμενο. Τα βάζω να πείσουν το ένα το άλλο για την άποψή τους. Είναι κάτι που τα χαλαρώνει...δεν έχουν συχνά την ευκαιρία να συζητήσουν, δυστυχώς.
Τέλος πάντων κι εγώ κάποια χρονιά με μάθημα γενικής παιδείας στην γ λυκείου ζορίστηκα...δεν υπερασπίστηκα τον εξοβελισμό του, ζήτησα τη συμβουλή συναδέλφων μου και προσπάθησα να βρω τρόπους να το κάνω προσιτό στους μαθητές μου.
Έτσι είναι η τάξη! Έχει 30 παιδιά κι είτε τα καταφέρνουμε είτε όχι πρέπει συνεχώς να προσπαθούμε να προσεγγίσουμε ΟΛΑ τα παιδιά! Αυτό είναι το μόνιμο άγχος μου...προσπαθώντας κάτι θα καταφέρουμε πιστεύω! Κι εμείς μαθαίνουμε...
Υ.Γ.Προσπάθησα να είμαι σύντομη, γιατί είναι άσχετο με το τόπικ. Αν θέλεις κάτι πιο συγκεκριμένο περιμένω προσωπικό μήνυμα. :)