PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Για την ακρίβεια, ονομάζεται Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης. "Αυτά τα άτομα" μελετούν τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνονται και εξελίσσονται οι επιστημονικές θεωρίες, στο πλαίσιο του πολιτισμού, των ιδεών και της φιλοσοφίας. Το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει φιλοσοφία, ιστορία του πολιτισμού, στοιχεία θετικών και ανθρωπιστικών επιστημών, γνωσιολογία και άλλα. Το αντικείμενο δεν είναι "εξειδικευμένο". Η φιλοσοφία της επιστήμης είναι ένας από τους πιο δραστήριους χώρους σε παγκόσμιο επίπεδο, και η συζήτηση γύρω από το συγκεκριμένο αντικείμενο είναι συναρπαστική. Μια επίσκεψη στη σελίδα του τμήματος θα σας διαφωτίσει:
http://www.phs.uoa.gr/node.php?n=home 

Ρε παιδιά, πράγματι το ξέρω από καιρό ότι θα δώσω το ίδιο Σαββατοκύριακο. Και η επιλογή μου είναι να δοκιμάσω την τύχη μου και στα δύο αντικείμενα (μολονότι θα πάω με περισσότερες αξίώσεις στο ένα από τα δύο). Αυτό που δεν ξέρω είναι αν θα έχει προβλεφθεί από το ΑΣΕΠ αυτό το ενδεχόμενο, δηλαδή να είσαι υποψήφιος σε δύο κλάδους (και φαντάζομαι ότι δεν είμαι η μοναδική τέτοια περίπτωση). Θα μου πείτε, τώρα το θυμήθηκες; 

Πρώτα απ'όλα ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Λοιπόν, να δώσω διευκρινίσεις. Έκανα αίτηση σε δύο κλάδους της 3Π (Δηλαδή, για το ίδιο σαββατοκύριακο.). Όχι σε έναν της 2Π και σε έναν της 3Π. Αναρωτιέμαι λοιπόν τι θα κάνουν όταν δουν δύο αιτήσεις. Στο κάτω κάτω, υποτίθεται ότι έχω αυτό το δικαίωμα (στη φόρμα της αίτησης του ΑΣΕΠ, υπάρχει σχετικό ερώτημα: "έχετε κάνει αίτηση και σε άλλο κλάδο;"). Ξέρετε τίποτα γι' αυτό; (Φαντάζομαι πως δεν είμαι η μοναδική περίπτωση. Σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλοι που θέλουν να δοκιμάσουν την τύχη τους σε δύο κλάδους, ακόμη κι αν είναι εξοντωτικό.)

Δεν ξέρω κανένα συγκεκριμένο site, αλλά όλο και κάτι θα υπάρχει αν κάνεις αναζήτηση (ίσως όμως, αν βρεις κάτι, να είναι αμφίβολης ποιότητας). Η άποψή μου είναι ότι, αν ενδιαφέρεσαι για Ερμηνεία ΚΔ, καλύτερα να διαβάσεις κανένα υπόμνημα. Και επειδή είναι πολύ πιθανό να μην προλάβουμε να διαβάσουμε τόσα υπομνήματα, κάνε κάποιες επιλογές (τρία τέσσερα υπομνήματα που θεωρείς πιο σημαντικά, Εισαγωγή στην ΚΔ, και γενικά Ερμηνευτική). Εγώ πάντως αυτό θα κάνω. Άλλωστε, αν το δούμε ρεαλιστικά, δεν γίνεται κάτι περισσότερο. Δεν ξέρω αν βοήθησα.

Παιδιά, παρακολούθησα με πολλή προσοχή τη συζήτηση που έχει προηγηθεί, και θα ήθελα να παρέμβω, ως θεολόγος. (α) Η θρησκοληψία δεν είναι ζήτημα σπουδών, αλλά ζήτημα χαρακτήρα και κοινωνικού-οικογενειακού περιβάλλοντος. Δηλαδή, υπάρχουν θρησκόληπτοι θεολόγοι στον ίδιο βαθμό που υπάρχουν θρησκόληπτοι φιλόλογοι, μαθηματικοί, μηχανικοί αυτοκινήτων και λαχειοπώλες. Μια επίσκεψη στις θεολογικές σχολές θα σας πείσει. Εκεί θα βρείτε μοντέρνα παιδιά, με ενδιαφέροντα και ανησυχίες, που παρακολουθούν ένα πρόγραμμα σποιυδών με πάμπολλα ενδιαφέροντα μαθήματα (ιστορικοφιλολογικά, φιλοσοφικά, κλπ). (β) Το μάθημα των θρησκευτικών δεν είναι κατήχηση, αλλά μια ευκαιρία γνωριμίας με μια σημαντική πτυχή του ελληνικού, του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου πολιτισμού. Για να πειστείτε, σας παραπέμπω στα αναλυτικά προγράμματα και στα διδασκόμενα βιβλία. (γ) Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη είναι δύο κείμενα που έχουν επηρεάσει σημαντικά την παγκόσμια σκέψη και την τέχνη. Πρέπει λοιπόν, ως άνθρωπος με παιδεία, να ξέρεις κάποια πράγματα γι' αυτά τα κείμενα, προκειμένου να καταλάβεις, για παράδειγμα, τι εικονίζει ο Μιχαηλάγγελος στην Καπέλα Σιστίνα, ή τι έχει μελοποιήσει ο Μπαχ στο έργο του "Τα Κατά Ματθαίον Πάθη", και ούτω καθεξής. (δ) Τα πατερικά κείμενα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής γραμματείας, και, πιστέψτε με, ανάμεσά τους μπορεί κανείς να βρει αληθινά διαμάντια, αν τα προσεγγίσει χωρίς προκαταλήψεις (δηλαδή, αν αποβάλει την ιδέα ότι αυτά αφορούν τους παπάδες, κλπ) (ε) Η σχέση του χριστιανισμού με τις αρχαίες θρησκείες είναι ένα τεράστιο ζήτημα, και η αντίστοιχη βιβλιογραφία είναι τεράστια. Ο χώρος δεν επαρκεί για να το αναλύσουμε. Πάντως, οι αναφορές στις ομοιότητες χριστιανισμού και μιθραϊσμού, κλπ, είναι απλουστευτικές. Δεν θέλω να σας το πω δασκαλίστικα, αλλά σας προτείνω να μελετήσετε περισσοτερο το θέμα, και να μην περιορίζεστε σε ένα δυο βιβλία (δεν το λέω για να σας κάνω τον έξυπνο). (στ) Νομίζω πως είναι λάθος να τίθεται το ζήτημα με όρους πίστης και απιστίας. Το μάθημα των θρησκευτικών δεν είναι κατήχηση. Ο μαθητής, αν είναι χριστιανός, θα έχει την ευκαιρία με το μάθημα των θρησκευτικών να προσεγγίσει ορισμένες πτυχές της πίστης του, και αν δεν είναι χριστιανός, θα μπορέσει να αντλήσει πληροφορίες για το κοινωνικό του περιβάλλον και για το θρησκευτικό φαινόμενο εν γένει. Δηλαδή, το μάθημα αφορά όλους τους μαθητές και είναι χρήσιμο σε όποιον θέλει να έχει μια εγκύκλιο παιδεία. Άλλωστε, τα υπαρξιακά ζητήματα που θίγει το μάθημα (τι είναι ο άνθρωπος, ποιος είναι ο προορισμός του, γιατί ζούμε, πώς να ζούμε) είναι πανανθρώπινα, και απασχολούν τον καθένα, ακόμη κι αν δεν τον ικανοποιούν οι απαντήσεις που δίνει η μια ή η άλλη θρησκεία. Ως εκ τούτου, και μόνο το γεγονός ότι συζητιούνται στην τάξη τέτοια θέματα είναι εποικοδομητικό. Σε διαφορετική περίπτωση, θα δημιουργήσουμε μια τεχνοκρατική παιδεία αγγλοσαξονικού τύπου, όπου ο μαθητής απλώς θα εκπαιδεύεται σε διάφορες δεξιότητες που θα του φανούν χρήσιμες στην αγορά εργασίας. Αλλά αυτό, προσωπικά, δεν το θεωρώ και τόσο συναρπαστικό.   

Συνάδελφοι, καλησπέρα. Μήπως ξέρει κανείς πότε θεωρείται κάποιος πτυχιούχος; Όταν περάσει και το τελευταίο μάθημα της σχολής του, ή όταν γίνει η ορκομωσία; Δηλαδή, αν κανείς τελειώσει με τα μαθήματα στην εξεταστική του Ιουνίου, θα μπορέσει να κάνει αίτηση για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, χωρίς να έχει ορκιστεί; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Και εγώ προβληματίστηκα πολύ για το αν θα πάω ή όχι σε φροντιστήριο (υπάρχει κι άλλη συζήτηση γι' αυτό το θέμα, όπου μπορείς να δεις διάφορες απόψεις). Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το καλύτερο είναι να οργανώσεις μόνος σου το διάβασμά σου, όσο είναι δυνατόν. Κι εγώ έχω περιορισμένο χρόνο, και αναρωτιέμαι πώς μπορεί κανείς να καλύψει τόση ύλη (αφού είσαι θεολόγος, καταλαβαίνεις τι εννοώ: μόνο η εκκλησιαστική ιστορία, μπορεί να χρειαστεί δυο τρεις μήνες διάβασμα). Δυστυχώς δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη λύση: διαβάζεις όποτε προλαβαίνεις, και όσο μπορείς περισσότερο. Δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει αυτό, αλλά σου γράφω τι έχω σκοπό να διαβάσω εγώ: Εισαγωγή ΚΔ, Εισαγωγή ΠΔ, Πατρολογία, Εκκλ. Ιστορία, Θρησκεύματα, Λειτουργική, Δογματική, όλα τα σχολικά βιβλία, δυο τρία παιδαγωγικά και ειδική διδακτική. Θα ξεκινήσω κάνοντας μια ανάγνωση σε όλα, και μετά θα τα ξαναδιαβάσω πιο προσεκτικά, για να συγκρατήσω όσο πιο πολλά μπορώ. Νομίζω ότι μέσα σε ένα έτος προλαβαίνω να το κάνω. Αν περισσέψει χρόνος, κάνω επανάληψη. Δεν ξέρω αν είναι πολύ φιλόδοξο το σχέδιο, αλλά σε διαφορετική περίπτωση δεν πιστεύω ότι έχουμε πολλές ελπίδες. Πάντως το φροντιστήριο το απέρριψα. Δεν ξέρω τι περισσότερο μπορεί να μου προσφέρει, σε σχέση με όσα σκοπεύω να διαβάσω. Μάλλον θα είναι σπατάλη χρόνου και χρημάτων.
Εσύ έχεις καμιά άλλη ιδέα σχετικά με το τι πρέπει να διάβάσει κανείς, και πώς πρέπει να διαβάσει;