PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Καλησπέρα σε όλους σας,

Είναι η πρώτη μου ανάρτηση στην πολύ βοηθητική ιστοσελίδα σας και θα ήθελα τη γνώμη και την εμπειρία των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είμαι λοιπόν ψυχολόγος και από τον Ιανουάριο έχω προσληφθεί σε Λύκεια και Γυμνάσιο γενικής αγωγής στην Αττική (συνολικά είμαι τοποθετημένος σε 3 σχολεία - 4 μέρες την εβδομάδα στα Λύκεια και 1 στο Γυμνάσιο) μέσω του προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας (ΕΣΠΑ).Το πρόγραμμα άρχισε το 2014 οπότε και ήταν η πρώτη χρονιά που προσλήφθηκαν ψυχολόγοι σε σχολεία γενικής αγωγής και πλέον άρχισε να επεκτείνεται σημαντικά το 2016 με προσλήψεις αρκετών συναδέλφων (αν και πάλι όχι αρκετοί για να στελεχώσουν το κάθε σχολείο).Το καλό είναι πως φέτος έχουμε πολύ ενεργή στήριξη από τον επιστημονικό μας σύλλογο και έτσι μας προσφέρουν δωρεάν διευρυμένες εποπτείες για το έργο μας μέσα στις σχολικές μονάδες (το Υπουργείο Παιδείας άφαντο) κάτι το οποίο είναι πολύ βοηθητικό καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των ψυχολόγων δεν έχουμε εργαστεί πριν σε σχολεία γενικής αγωγής.

Αρχικά κάθε σχολείο έχει δική του φιλοσοφία,διαφορετικό στυλ διεύθυνσης κοκ. Στο Γυμνάσιο πχ ο Δ/ντης με αντιμετωπίζει με περισσότερο σκεπτικισμό ενώ στα Λύκεια έχω πολύ καλή συνεργασία τόσο με τους διευθυντές/διευθύντριες όσο και με τους εκπαιδευτικούς.Μπορείτε να δείτε το πλαίσιο που διέπει την δουλειά των ψυχολόγων που εργαζόμαστε σε σχολεία γενικής αγωγής εδώ: http://dipe.kar.sch.gr/files/20140116-EKO-001.pdf

Αναρωτιώμουν από την σκοπιά των εκπαιδευτικών πως πιστεύετε οτι η ύπαρξη μας στο σχολικό περιβάλλον θα βοηθήσει τους μαθητές,εκπαιδευτικούς,γονείς κοκ πιο αποτελεσματικά; Έχω μιλήσει με αρκετούς εκπαιδευτικούς και έχω εισπράξει διάφορες ιδέες ,άλλες καλές και άλλες πιο δύσκολα υλοποιήσιμες λόγω του περιορισμένου χρόνου που έχω σε κάθε σχολείο μέσα στην εβδομάδα.Γνωρίζω πως η ύπαρξη ψυχολόγων στα σχολεία είναι κάτι αρκετά καινοτόμο (για την Ελληνική πραγματικότητα τουλάχιστον) αλλά το γεγονός οτι είμαστε κάτι ''νέο'' στο χώρο μερικές φορές φέρνει παρεξηγήσεις,αβεβαιότητα κοκ.

Ας  σας δώσω όμως περιληπτικά μια ιδέα για το τι κάνω πάνω κάτω στα σχολεία.Ουσιαστικά ο ρόλος μου είναι διπλός.Αρχικά είναι προληπτικός μέσω ομιλιών σποραδικά στους μαθητές (σε στυλ μαθήματος και κατα τη διάρκεια μιας διδακτικής ώρας) για θέματα που γνωρίζουμε οτι αφορούν συχνά στα σχολικά περιβάλλοντα (σχολικός εκφοβισμός, άγχος επιδόσεων και εξετάσεων, ομαδικότητα, προβλήματα συμπεριφοράς κοκ). Επίσης ο ρόλος μου είναι συμβουλευτικός και ουσιαστικά αυτό είναι το κομμάτι που απασχολεί περισσότερο την ημέρα μου. Σε κάθε σχολείο λοιπόν μου έχει παραχωρηθεί ένας χώρος (ας πούμε το γραφείο μου) όπου οι μαθητές (και σπανιότερα οι εκπαιδευτικοί) με επισκέπτονται προκειμένου να έχουν ατομικές συνεδρίες μαζί μου για ζητήματα τα οποία μπορεί να σχετίζονται είτε με το σχολικό περιβάλλον είτε γενικότερα με διάφορους τομείς της ζωής τους.Φυσικά με επισκέπτονται και γόνεις (έχουν ενημερωθεί επίσημα από τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων για την ύπαρξη μου στο σχολείο) για ζητήματα που αφορούν στα παιδιά τους και ενίοτε και τους ίδιους.

Η αλήθεια είναι πως έχω συναντήσει πολύ καλή (και σε κάποιες περιπτώσεις ενθουσιώδη) διάθεση από τα παιδιά και χαίρομαι πολύ που τα νέα παιδιά με προσεγγίζουν χωρίς ταμπού.Δυστυχώς όμως αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις παιδιών τα οποία έχουν περάσει σχεδόν όλη τους την μαθητική ζωή με αδιάγνωστες διαταραχές.Ενδεικτικά να σας πω οτι από τις 8 Ιανουαρίου που έπιασα δουλειά δυστυχώς έχω συναντήσει σχεδόν όλες τις μορφές ψυχοπαθολογίας (με εξαίρεση κάποιες πολύ βαριές όπως ψυχώσεις κοκ) και αυτό σε ένα δείγμα περίπου 70 μαθητών που έχω δει ως τώρα και στα 3 σχολεία...

Παρόλα αυτά θα ήθελα τις γνώμες και άλλων εκπαιδευτικών που εργάζονται στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση για το πως η συμβολή μας στο σχολικό περιβάλλον θα μπορούσε να ήταν ακόμα πιο βοηθητική.Ευχαριστώ για την υπομονή να διαβάσετε το κατεβατό