PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Καλησπερα σε ολο το φορουμ!!!

αποφασισα να ανοιξω ενα καινουριο θεμα γιατι θελω να ακουσω γνωμες για το πως πρεπει να χειριστω ενα προβλημα που αντιμετωπιζω στην ταξη. καθε γνωμη θα ειναι για μενα πολυ σημαντικη και κυριως περιμενω τις αποψεις των ηδη διορισμενων συναδελφων, γιατι ωραια ολα οσα διαβαζουμε, αλλα οντως πολλα ειναι ουτοπικα και δεν συμβαινουν στο συγχρονο ελληνικο νηπιαγωγειο. (τουλαχιστον οχι σε ολα)

Πρωτα απο ολα πρεπει να σας πω οτι ειμαι για πρωτη φορα φετος αναπληρωτρια σε ενα χωριο της Πελοποννησου, οποτε καταλαβαινετε οτι οι εμπειριες μου ειναι μηδαμινες εως ανυπαρκτες.

Η ταξη μου εχει 3 μονο παιδακια!!! ναι πολυ καλα καταλαβατε!!! 3 μονο παιδακια, ενα νηπιο κοριτσι τη Στεφανια και 2 προνηπια αγορια τον Γιωργο και τον Ανδρεα. Ειναι παρα πολλα αυτα που θελω να μοιραστω μαζι σας, αλλα θα προσπαθησω να μην μακρυγορω και να σας κουρασω.

Η Στεφανια ως μονο κοριτσι στην αρχη αισθανοταν διαφορετικα γιατι δεν ειχε καμια φιλη. Απο την πρωτη στιγμη το κουβεντιασα και με τη μητερα της, εξηγωντας οτι θα προσπαθησω να τη "βοηθησω" ωστε να μην αισθανεται μονη χωρις αλλο κοριτσακι. εγινα λοιπον το τεταρτο παιδακι της ταξης. 2 κοριτσακια και 2 αγορακια. και αυτο για να κραταω τις ισορροπιες.

καθε μερα στην παρεουλα,  ελεγα και λεω πως ολοι ειμαστε φιλοι μεταξυ μας και οι φιλοι ειναι αγαπημενοι και μπλα...μπλα...μαθαμε και τραγουδακια για τους τους αγαπημενους φιλους και για ολα τα παιδια του κοσμου.
τα πραγματα πηραν να στρωνουν. ειπα οκ κατι  καλο γινεται εδω και προχωραμε. καποια στιγμη ομως η Στεφανια κολλησε πολυ στο Γιωργο. τον πιεζει να παιζουν συνεχεια μαζι, τον πιεζει να καθονται διπλα διπλα την ωρα του φαγητου, η σε οποιαδηποτε αλλη δραστηιοτητα. αφου λοιπον τα παιδια ειναι μονο τρια τους ειπα οτι καλυτερα θαναι να καθονται ενα ενα σε καθε πλευρα του τραπεζιου. ολα αυτα  εγιναν στις αρχες της χρονιας.

ευελπιστουσα οτι σιγα σιγα θα στρωσουμε. η κατασταση ομως παραμενει η ιδια και νομιζω και χειροτερη.

δειτε τωρα τις εξελιξεις. ο Γιωργος που ωρες ωρες πνιγεται απο τη Στεφανια αρχιζει και μου βγαζει επιθετικοτητα. μιλησα με τη μανα του και ομορφα και ωραια τη ρωτησα αν ειναι ολα καλα στο σπιτι  και ολα αυτα που διαβαζουμε σχετικα. η μαμα του μου ειπε οτι και αυτη διαπιστωσε οτι αρχιζει ο Γιωργος και εχει νευρα και θυμωνει, χωρις ομως να εγινε κατι διαφορετικο στην οικογενεια τους.

απο την αλλη πλευρα ο Ανδρεας που ειναι ενα πανεξυπνο παιδι, εφτασε στο σημειο να πει της Στεφανιας οτι ειναι και αυτος στο σχολειο και οχι μονο ο Γιωργος. καθε φορα που γινονται τετοιες συζητησεις μεταξυ τους επεμβαινω και μιλαμε παλι για το οτι ολοι ειμαστε φιλοι και μπλα...μπλα. ερχονται στιγμες που καταλαβαινω οτι ο Ανδρεας εισπραττει απορριψη. ο Γιωργος που θελει πολυ να παιζει με τον Αντρεα, πιεζεται απο τη Στεφανια  για να παιζουν μαζι, βγαζει επιθετικοτητα και σηκωνει και το χερακι του. και καθε φορα ρε γμτ τον Ανδρεα χτυπαει εκει που δεν βλεπω. τελος η Στεφανια νομιζω οτι βαριεται και θελει να γινεται παντα το δικο της.

και σας  ρωτω τωρα,    τι κανω λαθος? τι δεν βλεπω??? τι δεν κανω??? τι πρεπει να κανω??? πως να φερθω???

τι θα κανατε εσεις αν ησασταν  σε αυτην την ταξη?? πως θα το χειριζοσασταν  το θεμα αυτο?? που μπορω να σας  πω οτι αρχιζει και με κουραζει. νομιζω οτι αυτη η κατασταση δεν μας αφηνει να προχωρησουμε. η δικη μου σταση απο την πρωτη στιγμη ειναι οτι δεν ξεχωριζω  κανενα παιδι, οτι ολοι ειμαστε το ιδιο, δινω κινητρα να παιζουμε ολοι μαζι, παιζω με τη Στεφανια οταν τα αλλα 2 θελουν να παιξουν μαζι.
Σημερα να σας πω συνεβη  και αυτο.  καποια στιγμη που τα παιδια ζωγραφιζαν το αγαπημενο τους  ζωο της ζουγκλας, βλεπω το Γιωργο αφου εχει ζωγραφισει το λιονταρι,  πηρε μια μαυρη κηρομπογια και μαυρισε ολη τη ζωγραφια του. οταν τον ρωτησα τι εχει φτιαξει και γιατι εκεινος ειπε οτι εφτιαξε ενα λιονταρι αλλα το μαυρισε για μην το βλεπει η Στεφανια που εκεινη παρεπιτοντως ειχε ζωγραφισει  ενα λιονταρι.

Ειχα δεν ειχα εγραψα πολλα. περιμενω με αγωνια τις αποψεις σας και σας ευχαριστω εκ των προτερων