PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Ο Ανδρέας Κάλβος (Απρίλιος 1792 – 3 Νοεμβρίου 1869) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, του οποίου παραδόξως δεν υπάρχει γνωστό σωζόμενο πορτραίτο. Η νεοκλασικιστική του παιδεία και η ρομαντική του ψυχοσύνθεση συμπλέκουν στην ποίηση του το δραματικό με το ειδυλλιακό, το παγανιστικό με το χριστιανικό, τα αρχαιοελληνικά πρότυπα με την σύγχρονη επαναστατική επικαιρότητα, τον πουριτανισμό με τον λανθάνοντα ερωτισμό, την αυστηρότητα, τη μελαγχολία, την κλασικιστική φόρμα με το ρομαντικό περιεχόμενο, σύζευξη που είναι ορατή ακόμη και στη γλώσσα (αρχαΐζουσα με βάση δημοτική) και στη μετρική (αρχαϊκή στροφή και μέτρο που συχνά δημιουργεί, σε δεύτερο επίπεδο, δεκαπεντασύλλαβους).
https://www.youtube.com/watch?v=O9ajYXUtv2s
ΚΑΛΒΟΣ- ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ -ΦΑΝΤΟΥΡΗ ΑΙ ΕΥΧΑΙ

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/andreas_kalbos_wdai.htm

Δυστυχώς αυτό είναι θέμα προσωπικότητας...άρα ρευστό το αποτέλεσμα και απροσδιόριστο όσο και αν δεν μας αρέσει.

Λίγο πριν το ξημέρωμα, το τραγούδι της νύχτας για να απαλύνουμε τα χρώματα και τα φωτάκια που τα διαδέχεται ο ήλιος.
Μια καλημέρα.
https://m.youtube.com/watch?v=HHq5t8oqj78

https://m.youtube.com/watch?v=Y7foKMN0r2s
ΓΥΝΑΊΚΑ-ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ

Τέλλος Ἄγρας (1899-1944): ποιητὴς καὶ κριτικός (φιλολογικὸ ψευδώνυμο τοῦ Εὐαγγέλου Λ. Ἰωάννου)

Λουλούδια κατὰ γῆς

Ἦταν στὶς δόξες τῶν περιβολιῶν
κι ἡ ὥρα τῶν ταξιδιάρικων πουλιῶν,
κι οἱ ἄξαφνες οἱ ἀνάσες, οἱ μισές,
ποὺ εὐκολοκατελοῦν τὶς φυλλωσιές.
Στὸ ἄφραχτο χαμοκάλυβο μπροστά,
λουλούδια ἐσυγκομίζαν σωριατά,
λουλούδια σωρευτά, λογῆς-λογῆς,
χυμένα ἀπὸ πανέρια κατὰ γῆς.

Μὲ τὰ μάτια τὰ φίλησα, πολύ...
Ψυχὴ σιμά μου. Μόνο στὴν αὐλὴ
περιδιάβαζε ἀργὴ περπατησιὰ
καὶ τὴν τύλιγε ἡ ἄκρα μοναξιά.
Κι ἔτσι ἤθελα ἡ θωριά τους μοναχὴ
ν᾿ ἀφήσω νὰ μοῦ πιεῖ ἀπ᾿ τὴν ψυχή...
Μὰ οἱ μνῆμες ἀναζήσανε σ᾿ αὐτὰ
τὰ λουλούδια τὰ χρωματιστά...

Ἔγνοιες, ἀδημονίες, μεταγνωμοί,
μελίσσι ὅλα προστρέξαν στὴ στιγμή,
σὰ νἆταν μαγεμένα ἀπ᾿ τὸν Καιρό,
καθόταν στὰ λουλούδια, ἕνα σωρό.
Τοῦ περβολιοῦ τὸ κέντημα σπαρτὸ
πίκρα καὶ συννεφιὰ ἔγινε μεστό,
κι ἔγιναν τὰ κοτσάνια του σκληρὲς
μύτες, καρφιά, πληγὲς αἱματηρές.

Ἀναποδογυρίστηκε ἡ χαρὰ
βγῆκε ἡ θλίψη, ἀκόμα μιὰ φορά.
Κι ἐστάθηκαν, μακρότατη γραμμή,
θλιμμένα ρόδα διάφανοι καημοί.
Μὰ ἂς εἶναι, ὅταν, στὸν κάμπο τὸ βαθύ,
βουρκώσει ἀστραποβρόχι καὶ χυθεῖ,
κι ὅταν οἱ ἀνέμοι κλάψουνε γοερά,
ποιὸς θὰ μοῦ κλέψει τότε ἀπ᾿ τὴ χαρά;

 

Πιο ορθό θα ήταν να θεωρούνται όλα τα μαθήματα ισάξια και να εξετάζονται. Κάθε είδους γνώση ουδέποτε καθίσταται άχρηστη. Κάτι θα προσφέρει στον νέο. Αν δεν γνωρίσει τη μουσική, τη γυμναστική, την πληροφορική, τις ξένες γλώσσες και τόσα άλλα πώς θα αποκτήσει άποψη σφαιρική και πώς θα επιλέξει τί του αρέσει; Ο τρόπος εξέτασης φυσικά και είναι υπό συζήτηση. Εξετάσεις, πρακτική εξάσκηση, εργασίες ή ο,τι πιο ορθό σίγουρα θα βοηθήσει.Αλλά με κανένα τρόπο δεν πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στα σχολικά μαθήματα.

Ναι αλλα οταν ελεγα για εξοδο απο το ευρω...καποιοι "συναδελφοι" εριχναν αναθεμα...δεν πειραζει ας εχουμε ευρω και μισθους 300-400 ευρω , συνταξεις των 200 ευρω , και να ζουμε σε ενα δωματιο στο πατρικο μας μαζι με τους γονεις μας...των οποιων η συνταξη βεβαιως μας στηριζει...

Δεν υπαρχει περιπτωση να ανακαμψουμε με το ευρω σαν νομισμα και αυτο το χρεος...

+++++++++++++++