PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Χαριτολογωντας, το νημα προσλαμβανει ιδιαιτερη αξια και ως case study των ψυχoλογικων μεταπτωσεων των εκπαιδευτικων, εν συναρτησει με την εκβαση της αποσπασεως τους, αλλα και ως μελετη της διαδικασιας της εκλογικευσης, που στην ταξη της υπαρξιακης αναλυτικης του Sartre ονομαζεται "mauvaise fois"... 

Οι αποσπάσεις είναι στη διαδικασία υπογραφών και δυστυχώς χρειάζονται πολλές υπογραφές...Θέλω να πιστεύω ότι μέχρι την Παρασκευή θα βγούν...ανάλογα με το φόρτο εργασίας της υπουργού για να τελειώσει κι αυτό το ζήτημα. Ελπίζω οι έχοντες σοβαρούς λόγους να την πάρουν την απόσπαση.

Off topic – Damien για δια βίου υπουργός παιδείας και θρησκεύματος της μάθησης!!! (βάλτε τον στην λίστα) – Off topic

Παράθεση από: BOEMISSA στις Μάιος 15, 2010, 12:15:52 μμ

Γιατί να μη βαθμολογείται η πρωτοτυπία και η δημιουργικότητα; Γιατί και στο μάθημα της έκθεσης να υπάρχουν στερεότυπες ιδέες και να ανατροφοδοτείται η παπαγαλία; Είναι όντως και ο τρόπος σκέψης των μαθητών χειραγωγημένος! Από φροντιστήρια, από το οικογενειακό περιβάλλον, από το σχολείο, από παντού. Γιατί να μη βοηθά το σχολείο να απελευθερώνει τη σκέψη των μαθητών; Σαφώς και να τους βοηθά να σκέφτονται, να μαθαίνουν να σκέφτονται. Αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα, που έχουμε και ως λαός, ως νεοέλληνες. Μας χειραγωγούν τη σκέψη και τη ζωή μας χρόνια τώρα και δεν αντιστεκόμαστε.

Έχω διαβάσει αναλυτικά τις οδηγίες που δίνει το παιδαγωγικό ινστιτούτο για το μάθημα της έκθεσης. Αν διορθώναμε, όπως μας υποδεικνύουν οι οδηγίες, τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Πολλοί φροντιστές, αλλά και καθηγητές δημόσιων σχολείων αδυνατούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Επιμένουν να διδάσκουν στα παιδιά πώς να γράφουν αποδεικτικά δοκίμια, ενω οι οδηγίες λένε ότι τα παιδιά πρέπει να είναι ικανά να προσαρμόζουν το ύφος τους, ανάλογα με το κειμενικό είδος που τους ζητείται. Βλακωδώς, τους λένε π.χ. ότι αρκεί σε μια ομιλία να βάλεις προσφώνηση και επιφώνηση και το αποδεικτικό δοκίμιο γίνεται αυτομάτως ομιλία. Εντάξει, δεν υπάρχει επιμόρφωση, αλλά πρέπει και εμείς να...αυτομορφωνόμαστε λιγάκι. Επίσης, τα σχεδιαγράμματα είναι άλλο μεγάλο λάθος, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Εντάξει, οι φροντιστές είναι αναγκασμένοι να τα δώσουν, αλλά όχι και το σχολείο. Δηλαδή, εκεί και αν χειραγωγείται η σκέψη του μαθητή. Και σα να μη φτάνει αυτό, πάμε και βάζουμε θέματα στη συνέχεια που δεν απαιτούν προέκταση της σκέψης, αλλά να ξαναθυμηθούν το σχεδιάγραμμα. Τρίτο λάθος που κάνουμε, είναι όλοι αυτοί οι μεθοδολογικοί κανόνες με τους οποίους φορτώνουμε τα παιδιά. Εδώ δεν ξέρει το παιδί να τηγανίσει αυγά, που λέει ο λόγος ,και εμείς πάμε να το μάθουμε να φτιάχνει παέγια. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να πηγαίνουμε βήμα προς βήμα. Από την εμπειρία μου έχω καταλάβει το εξής: όταν το παιδί πιστέψει ότι αποδέχεσαι τη σκέψη του και το ίδιο, τότε λύνονται όλα τα προβλήματα. Όταν απαιτούμε από το παιδί να μπει σε πολύ στενά καλούπια, τότε θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυτά τα τραγελαφικά που βλέπουμε στο συγκεκριμένο μάθημα.

ο Μπόνιας λέι οτι θα βγει προκήρυξη τον Ιούνιο και θα δ΄σουμε μέσα στο 10.. αλλά το πιο πιθανό είναι ότι το κάνει για να μη χάσει τα φράγκα έτσι δεν είναι;