PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Παράθεση από: karas στις Μάρτιος 07, 2012, 10:12:23 πμ

Παράθεση από: Green στις Μάρτιος 07, 2012, 10:10:00 πμ

Δηλαδή το παραπάνω άρθρο μας λέει ότι την Διαμαντοπούλου κατάφεραν να την διώξουν από το υπουργείο οι εκπαιδευτικοί με την σθεναρή αντίσταση τους στα σχέδια της;;; Γιατί είμαστε τόσο στον κόσμος μας ως κλάδος και ως έθνος;

Α ρε Green.... το παραθέτω για να σχηματίσουμε άποψη ως προς τη γενικότερη αντίδραση στο άκουσμα της αποχώρησής της. Μην είσαι τόσο αρνητικός.

Να μιλάμε σε μία ρεαλιστική βάση όμως. Καλοί οι 3ήμεροι εορτασμοί, αλλά να έχουμε και μία επαφή με την πραγματικότητα. Η Διαμαντοπούλου μεθόδευε την αποχώρηση της από το Υπουργείο εδώ και 4 μήνες, πριν τα Χριστούγεννα. Η συνέχιση του έργου του Υπουργείου είναι συμφωνημένη από την επόμενη κυβέρνηση (πιθανότατα συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ), κάτι που δείχνει και η συνδιαμόρφωση νομοσχεδίων με την ΝΔ (Νέο και Τεχνολογικό Λύκειο) και η στήριξη από την ΝΔ του νόμου για τα πανεπιστήμια. Η πολιτική της επιβίωση επίσης διασφαλισμένη, αν κατέβει πάλι στις βουλευτικές εκλογές, αφού θα μπει στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Είναι πολύ πιο προαποφασισμένα τα πράγματα από ότι εμείς θέλουμε να πιστεύουμε.

Άκου Green, το αν έχω επαφή με την πραγματικότητα δε σου επιτρέπω να το κρίνεις εσύ! Αρκετά με τη γκρίνια σου από χτες. Για ποιους 3μερους εορτασμούς μιλάς; Δε σε καταλαβαίνω.... Σου επιστρέφω τη μιζέρια και τη μαυρίλα που σκορπίζεις. ΕΓΩ θα ελπίζω, και το ότι ξεκουμπίστηκε το υποκείμενο, το λέω και το φωνάζω, με ικανοποίησε αφάνταστα. Σταμάτα να το παίζεις τιμητής και κήνσορας. Από τη στιγμή που σου εξήγησα το σκεπτικό μου, είναι τουλάχιστον προσβλητικό να μου λες συνέχεια "τί χαίρεσαι; δε βλέπω το λόγο! δεν άλλαξε τίποτα! χειρότερα έρχονται!"
Αν θεωρείς ανόητα φληναφήματα τα όσα γράφω, παράλειπέ τα και μη τα σχολιάζεις.

 Παραθέτω από alfavita:
Με την πλάτη στον τοίχο εδώ και καιρό, έχοντας στο πολιτικό της μητρώο την πρωτοφανή αισχύνη της «χρονιάς χωρίς βιβλία» στα σχολεία και την απόπειρα διάλυσης των πανεπιστημίων, στιγματισμένη απ’ τον υπέρμετρο ζήλο εφαρμογής της μνημονιακής πολιτικής στο υπουργείο της, λίγο πριν της χρεωθεί το ολοκληρωτικό ναυάγιο του πολυδιαφημισμένου (απ’ την ίδια) Νέου Σχολείου και το πιθανό κραχ των πανελλαδικών εξετάσεων, η φιλόδοξη για μέλλουσα ηγήτωρ κ. Διαμαντοπούλου δραπέτευσε απ’ τον τόπο του εγκλήματος! Άφησε το υπουργείο παιδείας και πήγε στο απάνεμο λιμάνι του υπουργείου ανάπτυξης, γνωστός χώρος απ’ τα πρώτα Σημιτικά της βήματα.

Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησε πολύ σκληρά, μέσω του Υπουργείου Παιδείας, να προβάλλει τον εαυτό της ως ηγετική φυσιογνωμία ποντάροντας σε άκρως νεοφιλελεύθερες και σκληρές πολιτικές, να δώσει πειστικά διαπιστευτήρια στα αφεντικά, ντόπια και ξένα, για την προθυμία και τον ζήλο της, αποδεικνυόμενη, συχνά- πυκνά, «βασιλικότερη των βασιλέων», να δείξει ότι αυτή μπορεί να τα βάλει με τις «συντεχνίες» των δασκάλων, των καθηγητών, των πανεπιστημιακών. Χρησιμοποίησε ως όχημα τα επαίσχυντα μνημόνια και ως δύναμη την τρομοκρατία των ΜΜΕ, αλλά απέτυχε παταγωδώς! Γιατί;

Πρώτα- πρώτα γιατί βρήκε μπροστά της ένα φράγμα αντιστάσεων από δασκάλους, καθηγητές, μαθητές, γονείς, φοιτητές, πανεπιστημιακούς, που αποκάλυπταν τα ψέματά της, ξεσκέπαζαν τις πραγματικές δόλιες προθέσεις της, έβαζαν φρένο στα σχέδιά της.

 Ύστερα γιατί οι μνημονιακές πολιτικές έπαψαν πια να πείθουν ως «αναγκαίο κακό», ως «μοναδική διέξοδος». Δεν υπολόγισε πως ο λαός, μπορεί να διστάζει για την τελική σύγκρουση και να φοβάται την ριζική αλλαγή, αλλά μισεί, έτσι κι αλλιώς, τον δυνάστη του και τον εκδικείται όπως, όσο και όταν μπορεί!

Τέλος, είναι και τα σημάδια του σώματος: Κάτι στο γεμάτο αλαζονεία ανασήκωμα του φρυδιού, κάτι στο στυφό χαμόγελό της, κάτι άλλο στις γωνίες των χειλιών της, όταν «στριμώχνεται» πολιτικά, λίγο το παγωμένο βλέμμα της, λίγο η ψυχρότητα της φωνής, λίγο το «τούτο», λίγο το «κείνο» της, την κάνουν αντιπαθητική, δείχνουν πως η γυναίκα αυτή έχει μια κακή αύρα γύρω της!

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η κ. Διαμαντοπούλου να έρχεται τεταρτοπέμπτη στις δημοσκοπήσεις δημοφιλίας, τόσο μέσα στο κόμμα της, όσο και στην κοινή γνώμη γενικότερα. Ήταν καιρός να θερίσει κάποιες απ’ τις θύελλες που έσπειρε εδώ και δυο χρόνια περίπου στο χώρο της παιδείας και όχι μόνο. Ήταν καιρός να πληρώσει την πρώτη δόση της τίσης για την ύβρη που διέπραττε αυτά τα χρόνια!
 
 
http://anexartitosima.wordpress.com

Παράθεση από: karas στις Μάρτιος 07, 2012, 01:46:36 πμ

Δεν έχεις άδικο αλλά αν ο κόσμος είναι τόσο χαζός και ψηφίσει ένα από τα δύο γνωστά κόμματα....τα θέλει!!!!!

Το ερώτημα στις εκλογές δεν μπορεί να είναι τι δε θες, αλλά τι θες. Ποια είναι η πειστική και ρεαλιστική εναλλακτική του κόσμου άραγε αυτή τη στιγμή; Όταν πολύ περισσότερο δύο από τα 4 κύρια κόμματα της αντιπολίτευσης προτείνουν έξοδο από το ευρώ ή ακύρωση της δανειακής σύμβασης και το 3ο είναι ήδη καμένο από τις κωλοτούμπες του;

Νομίζω ότι οδηγείσαι σε αυτό που θες αναγνωρίζοντας αυτό που δε θες... Αλλά ας μη συνεχίσουμε με πολιτική συζήτηση, δεν επιτρέπεται. Ας μας φωτίσει ο Θεός!

Παράθεση από: mat στις Μάρτιος 07, 2012, 01:37:56 πμ

Μια ερώτηση ιστορικής φύσης γι' αυτούς που κατέχουν το σπορ. Το 1972 που ο Μπαμπινιώτης (σε ηλικία ούτε καν 35) έγινε επίκουρος καθηγητής χούντα δεν είχαμε?

Και όταν βόλεψε την κόρη του στο πανεπιστήμιο είχαμε δημοκρατία...

Ακόμα δεν τον είδαμε σκάρτο τονε βγάλαμε....
Κατάρα το υπουργιλίκι, κατάρα......

Παράθεση από: karas στις Μάρτιος 07, 2012, 01:25:45 πμ

Παράθεση από: Green στις Μάρτιος 07, 2012, 01:22:08 πμ

Παράθεση από: karas στις Μάρτιος 07, 2012, 01:16:19 πμ

Αν χρειαστεί Green τα ίδια θα διαβάζεις... Και πάλι θα μας βρουν μπροστά τους αν παραστεί ανάγκη... Μα συγγνώμη είσαι απολογητής του έργου της απερχόμενης; Δηλαδή δε δικαιούμαστε να την κατηγορούμε παρά μόνο αναδρομικά αφού δούμε το εργο του επόμενου;; Τί παράλογα είναι αυτά; Ήμαρτον Κύριε

Δεν είπα ότι δεν μπορεί κάποιος να εκφράζει τη διαφωνία του για συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και αποτελέσματα. Είπα όμως ότι σύντομα θα διαπιστώσουμε ότι δεν ήταν το πρόσωπο το θέμα, αλλά ένας πολύ ευρύτερος πολιτικός προγραμματισμός, με συνέχεια και σε επόμενες κυβερνήσεις, πολύ περισσότερο όσο η χώρα τελεί υπό πτώχευση.

Μα διαφωνεί κανείς ότι ο προγραμματισμός αυτός υπάρχει; Τόσο ζώα είμαστε; Όμως γιατι δεν παραδέχεσαι ότι και το πρόσωπο παίζει ρόλο; Και ναι, πολλά από τα έξυπνα που έκανε ήταν δικές της ιδέες και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε τον εκπαιδευτικό ήταν απαράδεκτος.

Καλά, κοντός ψαλμός αλληλούια, θα δούμε στην επόμενη κυβέρνηση, που όπως έχω ξαναπέι φοβάμαι ότι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα είναι, το κατά πόσο ο υποκειμενικός, προσωπικός παράγοντας θα διαμορφώσει εν τέλει άλλες πολιτικές, σε μία Ελλάδα ήδη δεμένη χειροπόδαρα με δάνεια και μνημόνια.

Ας φροντίσουμε λοιπόν να μην είναι ΝΔ/ΠΑΣΟΚ ή συγκυβέρνησή τους.

Ψυχολογικά και αισθητικά όλοι λίγο-πολύ χαρήκαμε (ή, τουλάχιστον ευθυμήσαμε) με αυτή την αλλαγή.
Αλλά από 'κει και πέρα ΤΙΠΟΤΑ δεν θα αλλάξει ουσιαστικά στα θέματα εκπαίδευσης κλπ.
Το ξαναλέω.. συνθήκη Μπολόνια (+η τωρινή οικονομική κρίση, που δένει τέλεια για να επιταχυνθούν οι αλλαγές που επιβάλλει η εν λόγω συνθήκη).-

Το έθεσες στη σωστή βάση του!Εύγε

Παράθεση από: Rwxanh στις Μάρτιος 07, 2012, 01:09:06 πμ

Εκπαιδευτικοί είμαστε όχι χαζοπούλια για να πιστεύουμε ότι τώρα ο Μπαμπινιώτης θα μας ανεβάσει τους μισθούς και θα μας στείλει όλους σπίτια μας. Αλλά δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει καλύτερα τα πράγματα και σέβεται τον κλάδο μας! Αυτό λέμε!

Είμαι περίεργος βρε παιδιά να δω τι σχόλια θα διαβάζω εδώ μέσα για τους επόμενους, πιο σχετικούς με το αντικείμενο, υπουργούς. Γιατί είναι σαν να βλέπω μπροστά μου τα "μπινελίκια" που έχουν να πέσουν για τις προσλήψεις και τις ευνοικότερες αλλαγές που δεν έγιναν ποτέ αν και έφυγε η τρισκατάρατη;

Αν χρειαστεί Green τα ίδια θα διαβάζεις... Και πάλι θα μας βρουν μπροστά τους αν παραστεί ανάγκη... Μα συγγνώμη είσαι απολογητής του έργου της απερχόμενης; Δηλαδή δε δικαιούμαστε να την κατηγορούμε παρά μόνο αναδρομικά αφού δούμε το εργο του επόμενου;; Τί παράλογα είναι αυτά; Ήμαρτον Κύριε