PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Ετσι ακριβώς είναι...
Δυστυχώς αυτά τα "δικαιώματα και υποχρεώσεις μας" δεν υπάρχουν κάπου λεπτομερώς καταχωρημένα - και δε μιλώ για το γενικό καθηκοντολόγιο κλπ των εκπαιδευτικών. Μιλώ συγκεκριμένα για μένα που είμαι του κλάδου ξένης γλώσσας, για τον άλλον που είναι δάσκαλος, φιλόλογος κλπ.
Έχω φάει το ίντερνετ με το κουτάλι και δεν έχω βρει πουθένα κάποιο νόμο/εγκύκλιο οτιδήποτε που να λεει αν νομιμοποιείται ο διευθυντής να στείλει π.χ. μουσικολόγο να διδάξει μαθηματικά για να συμπληρώσει ωράριο ή επειδή υπάρχει κενό.   
Αρχίζω να αναρωτιέμαι μήπως αυτή η έλλειψη ακριβούς προσδιορισμού των καθηκόντων μας σε επίσημη βάση εξυπηρετεί κάποιους να "αλωνίζουν" στο χώρο της εκπαίδευσης...

Συμφωνώ ότι αν σε δουν ενημερωμένο θα αποφύγουν να σε ταλαιπωρούν, το ίδιο και αν σε δουν και διατεθειμένο να "σκαλίσεις" το θέμα και να βρεις το δίκιο σου με κάθε τρόπο. Διαφορετικά, δυστυχώς ιδιαίτερα εμάς τους νέους εκπαιδευτικούς που ξεκινάμε κάπως δειλά και αρκετά φιλότιμα ως επί το πλειστον, μας βρίσκουν εύκολο στόχο εκμετάλλευσης... 

Ευχαριστω Lara..     

Εδώ και κάποιους μήνες και εξαιτίας του ότι δεν συμπλήρωνα ώρες της ειδικότητας μου στο δημοτικό σχολείο που εργαζόμουν, κάποια στιγμή με κάλεσαν οι διευθυντές μου και μου ανέθεσαν να μπαίνω και να συμπληρώνω ωράριο σε μικρές τάξεις. Ως εδώ καλα. Οι τάξεις αυτές όμως δεν είχαν ξένη γλώσσα στο πρόγραμμά τους (Α' κ Β' Δημοτικου) και μου δόθηκε η εντολή να κάνω "αισθητική αγωγή, κομπιουτερ, μουσική, εν πάσει περιπτώσει ο,τι να 'ναι"
Ακολουθώντας εντολές ανωτέρων, εκανα ακριβώς αυτό. Μόνο που το να μπεις στην ταξη και ειδικα στα πολύ μικρά παιδιά, με σκοπό να κάνεις "ό,τι να 'ναι" σημαίνει κατά κανόνα χάος, φωνές, αποδιοργάνωση κλπ...
Σιγά σιγά, και με το προσχημα οτι και πάλι δεν είχα φουλ ωράριο, άρχισε μια κατασταση να μου ζητούν ΣΥΝΕΧΩΣ  να καλύπτω κενά συναδέλφων δασκάλων, ακόμα και πενταωρα σε Α' δημοτικού (!), που ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΔΙΔΑΞΩ Σ'ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΠΙ 5 ΩΡΕΣ?? 
(σορυ κιόλας αλλά ξένη γλώσσα εκπαιδεύτηκα να διδάσκω, όχι μαθηματικά και ιστορία... )
Και πάλι δέχτηκα κι εκανα ο,τι μπορούσα. Ακόμα και όταν μου τηλεφωνούσαν στις 8 το πρωί (ενώ ξεκινούσα 10) να πάω εκτάκτως και γρήγορα να καλύψω κενό κι εγώ έτρεχα σαν αλαφιασμένη να βρω άνθρωπο να αφήσω το μωρό και να τους εξυπηρετήσω... Άσχετα βέβαια που την ώρα που έφτανα τους έβρισκα και τους τρεις (διευθυντες+υποδιευθυντής) αραχτούς να πίνουν καφέ και το τμήμα χωρίς δάσκαλο να αλωνίζει... 
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι κι αποφάσισα να πάω απευθείας στον προϊσταμενο να τον παρακαλέσω μόλις βρει ώρες της ειδικότητας μου να μου τις αναθέσει και να απαλλαγώ απο τα παραπάνω. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο ανθρωπος δεν ήξερε τίποτα για όλα αυτά (!), είπε ότι είναι ανεπίτρεπτο, ότι θα μπορουσα να κάνω ακόμα και καταγγελία γι'αυτο το θέμα και οτι από τη στιγμή που δεν συμπληρώνω ωράριο με μαθημα της ειδικότητάς μου - χωρίς δική μου ευθύνη - τότε απλά θα έχω μειωμένο ωράριο μέχρι να βρεθούν κι άλλες ώρες.
Στο τέλος μου ζήτησε να μεταφέρω όλα αυτά στους διευθυντες μου και να ζητησω αφαίρεση των ωρών μη ειδικότητας μου.

Σήμερα το πρωί λοιπόν αναφερα τα καθεκαστα στους διευθυντές μου...
Αντιδράσεις;;
"Ο προϊσταμενος λέει ψέματα οτι δεν ήξερε για όλα αυτα" (!!)
"Δεν καταλαβες καλά που θα σου αφαιρέσουμε ώρες! Εδώ πέρα ΕΜΕΙΣ ειμαστε κυρίαρχοι, όχι ο προϊστάμενος!! Κι απο τη στιγμή μάλιστα που δεν μας ενημερωσε ο ίδιος προσωπικά, τότε το πρόγραμμά σου μένει ως έχει!"
"Και σιγά μην ασχοληθεί με αυτό το θεμά, δεν πρόκειται καν να πάρει τηλεφωνο, γύρνα στη δουλειά σου και μην περιμένεις αλλαγές!"
Και άλλα παρόμοια με τα οποία έφριξα...

Μπήκα στο δίλημμα να ξαναενοχλήσω τον προϊσταμενο ή όχι και τελικά το έκανα. Ειπε θα το ρυθμίσει. Αν θα το κάνει ή όχι θα δείξει - και για μένα θα λέει πολλά για την ειλικρίνειά του.

Έγραψα όλα αυτά γιατι πραγματικά μου γεννήθηκαν προβληματισμοί...
Μέχρι ποιο σημείο μπορείς να είσαι φιλότιμος και να μη μιλάς για να μην έρχεσαι σε αντιπαραθέσεις;
Πού πρέπει να τελειώνει το "ναι" και να αρχίζει το "οχι";
Ποιοί νομίζουν ότι είναι αυτοί οι άνθρωποι που στήνουν ίντριγκες και ψέματα εις βάρος μας, μόνο και μόνο επειδή έχουν τη δύναμη της εξουσίας; Πώς μπορείς εσύ ο απλός εκπαιδευτικός να τους αντιμετωπίσεις;

Σκέφτηκα αν δεν υπάρξει λύση στο πρόβλημα, να κάνω όντως καταγγελία.
Σκέφτηκα σε πρώτη φάση αύριο που έχω ώρες μη ειδικότητάς μου να μην μπω καθολου στην τάξη - αν και δεν είναι του χαρακτήρα μου τέτοιες αντιδράσεις.
Έτσι τα κατάφεραν κάποιοι, αντί αυτή τη στιγμή να ετοιμάζω ασκήσεις και σχέδια μαθήματος, να κάθομαι και να σκέφτομαι όλα αυτα...

Συμφωνω απόλυτα με τη συναδελφο που γραφει οτι πρεπει πρωτοι εμεις να καταφερουμε να περασουμε σε γονεις και μαθητες το μηνυμα οτι τα Αγγλικα ειναι πλεον αναμεσα στα πρωτευοντα μαθηματα. Ειναι πραγματικα θέμα νοοτροπίας και ως ένα μεγάλο βαθμό είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε την κατάσταση.

Οσο για αυτά που γράφει η kathyk, ειναι γεγονος οτι πιθανοτατα σε ολες τις βαθμιδες υπάρχουν "power games" αναμεσα στους εκπαιδευτικούς, τα οποία συχνά εκφράζονται εντελώς άκομψα και με τρόπο ανεπίτρεπτο για καλλιεργημένους ανθρώπους και μάλιστα δασκάλους παιδιών.
Ίσως κι εγώ έπεσα στην παγίδα αυτή αναφερόμενη στους δασκάλους διετούς φοίτησης και θέλω να ξεκαθαρίσω ότι έχω συναντήσει πολλούς από αυτούς και τους θαύμασα για την ακεραιότητα του χαρακτήρα τους και το πόσο "δίνονταν" στη δουλειά τους. Όμως γνώρισα και συναδέλφους που προσπαθούσαν παντα να το παιξουν κυρίαρχοι στο σύλλογο, υποτιμώντας ιδιαίτερα τις ειδικότητες και τη δουλεια τους.

Συμφωνω και με τη Beth. To ότι τα Αγγλικά μπαίνουν κατα κανόνα τελευταίες ώρες είναι άλλη μια ενδειξη για το πόσο στα "σοβαρά" παίρνουν στο δημοτικό ειδικά το μάθημά μας...
Και τι να πεις...   
Αυτές τις μέρες μου τυχαίνει ολες οι ΣΤ' να μου έρχονται τελευταια ωρα για μαθημα, μετά από Γλώσσα, Ιστορια, Μαθηματικά κλπ ΚΑΙ προπόνηση χαντμπολ και να είναι εντελώς ξεσηκωμένες και φυσει αδύνατον να προσέξουν στο μάθημα... 

Ας μη γελιομαστε.. Ειναι ανθρωπίνως αδύνατο να τα προλάβεις όλα και να εξασφαλίσεις οτι δε θα συμβεί κάτι, ειδικά στην εφημερία.
Εμένα μου είχε τύχει να είμαι στο μέσον της αυλής εφημερια και ένα κοριτσάκι να πέσει από τη μεγάλη εξωτερική σκάλα και να φτάσω εκεί τη στιγμή που ήδη είχε προσγειωθεί στο τελευταίο σκαλοπάτι. Με το που σηκωνω το παιδι, κάνει εμετό, ενώ εκλαιγε και κρατούσε τη μέση του. Τρελάθηκα!
Ηρθε κι ενας συναδελφος, το πήραμε σηκωτό στο γραφείο και ευτυχώς συνήλθε και δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Εκείνη τη μέρα ομως το πήρα απόφαση ότι δεν εχω υπερφυσικές ικανότητες να ειμαι παντού και πάντα. Ειδικά στα διαλειμματα που τρέχουν, τσακωνονται.. Εδώ στο διάδρομο του σχολείου όταν χτυπήσει το κουδουνι τρέχουν τόσο πολύ που άπειρες φορές έχουν πέσει πάνω μου. Πού να τα πιάσεις και πού να τα σταματήσεις για να μη γινει κανενα ατυχημα...

 καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η καλή διδασκαλία πρέπει να συνοδεύεται από εξίσου καλή αξιολόγηση του μαθητή κάθε μέρα και συγκρατημένη δίκαιη βαθμολογία στα τερτάμηνα.

 

ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ!!

Νομίζω ότι αυτά που έγραψε ο MATH ισχύουν για όλες τις βαθμίδες.
Και σε μας στο δημοτικό το βλέπω, αν σε ένα παιδί δωσεις όλο άριστα χωρίς να το αξίζει πραγματικά, αυτό επαναπαύεται, χαλαρώνει και σταματά την προσπάθεια. Πέρα του ότι συχνά αποθρασύνεται και μέσα στην τάξη...
Βάλε του 1-2 μονάδες πιο κάτω και πιθανότατα το ίδιο παιδί να γίνει πιο συνεπές και πιο μελετηρό στο επόμενο τρίμηνο. 

Αγάπη, συγκλονιστικό το περιστατικό που ανέφερες, ανατριχιασα... 

Ελλάς το μεγαλείο σου....

Όσο για το θέμα του τεστ που αναφερει η Kittoulini, κι εγώ συχνά το έχω εφαρμόσει ως μια πολύ καλή κίνηση για να εξασφαλίσεις μια ώρα ηρεμίας στην τάξη, ενώ κρατάς και το τμήμα σε εγρήγορση - κατά κάποιο τρόπο.
Κάπου βέβαια είχα διαβάσει οτι είναι κάπως αντιπαιδαγωγικό να τιμωρείς με διαγώνισμα ή επιπλέον εργασίες κλπ γιατι "ο μαθητής θα συνδέσει τη μελέτη και το μάθημα με κάτι αρνητικό", αλλά πιστευώ οτι αν δε γίνεται κατάχρηση δεν υπάρχει πρόβλημα.
Θα συμφωνήσω απόλυτα και με mavoglou, πρέπει να κινούμαστε με αυτοπεποιθηση και με πίστη σε ό,τι αποφασίζουμε και εφαρμόζουμε στην τάξη, αλλιώς πολύ πιθανό να το μυριστούν οι μαθητές και να γυρίσει το θέμα εναντίον μας...