PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Επειδή όλοι οι διοριστέοι φιλόλογοι του 2008 διορίστηκαν στην ώρα τους. Το ότι υπάρχουν κενά δεν έχει σχέση με τη συγκεκριμένη διαδικασία. Οι διορισμοί που γίνονται τα τελευταία χρόνια είναι "χρεωστούμενοι". Καθώς δεν έχουν προκηρυχθεί νέοι διορισμοί παρά τα κενά...

Υπεραγαπώ τη νεότερη ιστορία, γι΄ αυτό και κάνω την Ιστορία Γενικής πολλά χρόνια στο σχολείο. Πάντα υπήρχαν 1-2 μαθητές που έδιναν εξετάσεις, κυρίως επειδή δεν ήθελαν καθόλου τα μαθηματικά. Πέρυσι ήταν αρκετοί λόγω της αλλαγής του συστήματος, οι μισοί το έδιναν σοβαρά ως 4ο μάθημα, οπότε το μάθημα είχε για όλο το τμήμα ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα. Εγώ όσους το επιλέγουν τους εξετάζω κανονικά σε κάθε ενότητα και δίνω πηγές για το σπίτι συστηματικά. Όταν τελειώνει το κάθε κεφάλαιο, βάζω επαναληπτικό διαγώνισμα, με μία πηγή. Τους δίνω τη δυνατότητα να επιλέξουν ημερομηνία και τους βάζω σε άλλη αίθουσα να γράψουν μόνοι τους. Η ύλη σε κανονικές συνθήκες βγαίνει αρχές-μέσα Μαρτίου, πέρυσι θυμάμαι ότι ήταν πριν την Καθαρά Δευτέρα, δηλαδή πριν τις 14/3. Από τότε ξεκίνησα επαναλήψεις. Επίσης, αποφάσισε ο καθένας πότε θα γράψει το διαγώνισμα εφ' όλης της ύλης σε ένα κανονικό 3ωρο. Οι ορισμοί στο τέλος δεν πέφτουν σε εξετάσεις. Τα θέματα είναι βατά πάντα ως τώρα. Το πρόβλημα είναι το βιβλίο που είναι υπερβολικά πυκνογραμμένο και δύσκολο για διάβασμα. Ο διαβασμένος μπορεί να γράψει πολύ καλά. Για αυτό χρειάζεται εξάσκηση στις πηγές, όπως και στην ιστορία κατεύθυνσης.

Υπάρχουν πολλές και εξαιρετικές ταινίες, κυρίως ξένες, γαλλικές, ισπανικές, κινέζικες... Τέλος πάντων. Εγώ πιστεύω ότι, όπως είπα και πιο πάνω, ειδικά οι μαθητές τους λυκείου θέλουν κάτι παραπάνω από με μια ομιλία και ένα βίντεο για τους 3 Ιεράρχες, συμφωνώ, χρειάζεται ένας προβληματισμός διαχρονικά και σύνδεση με το σήμερα, χωρίς αναφορά σε κόμματα βέβαια και πολιτική. Οποιαδήποτε ιδέα ευπρόσδεκτη.

Από φέτος, λοιπόν, η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη σε εορταστικές εκδηλώσεις... Έχουμε αναλάβει με τη θεολόγο την οργάνωση και προβληματιστήκαμε. Να προτείνουμε ιδέες για τη γιορτή; Η οποία τι ύφος λέτε ότι θα έπρεπε να έχει; Σοβαρό; Ανάγνωση πατερικών κειμένων και σχετικά βίντεο; Ή ίσως και αποσπάσματα από λογοτεχνικά κείμενα με θέμα την παιδεία και το σχολείο; Τραγούδια ίσως; Κάποια ταινία σχετική; Έχουμε σκεφτεί αρκετά πράγματα, αλλά επειδή πρώτη φορά γίνεται γιορτή για αυτή τη μέρα, δεν ξέρουμε ακριβώς το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθούμε...

Όλοι μας, άλλος λίγο και άλλος περισσότερο, έχουμε διάφορες και διαφορετικές μεταξύ τους εμπειρίες. Όμως, πρέπει να κρίνουμε αντικειμενικά και χωρίς εμπάθεια. Και κυρίως δεν πρέπει να γενικεύουμε και να βάζουμε όλους τους ανθρώπους (καθηγητές, μαθητές…) στο ίδιο «τσουβάλι». Προφανώς είσαι πολύ μικρή ακόμη και σκέφτεσαι με τη μαθητική νοοτροπία, όπως φαίνεται από το ύφος της γραφής σου, και προφανώς δεν έχεις ασχοληθεί με τη διδασκαλία. Καλοπροαίρετα το λέω και για το καλό σου, προσπάθησε να απαλλαχθείς από τις ιδέες αυτές, γιατί με τον τρόπο αυτό συμμετέχεις χωρίς να το καταλαβαίνεις στο σύστημα το οποίο εσύ η ίδια κατηγορείς με τόσο πάθος. Καλά Χριστούγεννα!

Υ.Γ.  Ναι, το συγκεκριμένο βιβλίο του καθηγητή στη Λογοτεχνία είναι ο οδηγός για όλους μας, γιατί είναι συλλογή αποσπασμάτων από τις καλύτερες μελέτες που έχουν γίνει για το κάθε κείμενο. Και τα βοηθήματα αυτό ακριβώς κάνουν, το αντιγράφουν και πωλούν ουσιαστικά ξένη δουλειά...

Στην περιοχή μου πάντως, την περσινή χρονιά 2 αναπληρωτές έκαναν αμοιβαία αλλαγή: από την Α΄ στη Β΄ και από τη Β΄ στην Α΄. Μέσα στον ίδιο νομό βέβαια ήταν σχετικά ανώδυνο...

Τα εκφραστικά μέσα είναι μια γενική κατηγορία με πολλές υποκατηγορίες. Τα σχήματα λόγου είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο: "παιχνίδια" με τις λέξεις π.χ. παρομοίωση, μεταφορά, επαναφορά, κλιμακωτό σχήμα, πρωθύστερο σχήμα, υπαλλαγή κ.τ.λ. Είναι δηλαδή μια υποκατηγορία. Εκφραστικό μέσο είναι π.χ. μία οπτική εικόνα, η οποία όμως δεν είναι σχήμα λόγου. Εκφραστικό μέσο μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και η περιγραφή, η λυρική γλώσσα ή η στιχομυθία για παράδειγμα, από τη στιγμή που με τον τρόπο αυτό ο συγγραφέας θέλει να εκφράσει κάτι... - Ο δραματικός ενεστώτας δεν είναι σίγουρα σχήμα λόγου. Η αντίφαση, αν δεν είναι λεκτική αντίθεση ή τέλος πάντων δε στηρίζεται τόσο στο λόγο, αλλά είναι π.χ. αντίθεση εικόνων ή αντίθεση σε βασικά μοτίβα ή θέματα ενός κειμένου, τότε θεωρείται βασικά εκφραστικό μέσο.
Ελπίζω να βοήθησα...