PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Παράθεση από: happiness στις Μάιος 02, 2010, 05:51:36 μμ

Παράθεση από: sirea στις Μάιος 02, 2010, 02:52:12 μμ

Πρέπει όμως να είναι ξεκάθαροι οι στόχοι των εκάστοτε κινητοποιήσεων.
Όταν κάνουμε κινητοποιήσεις μαζί με την ΑΔΕΔΥ ή άλλους συνδικαλιστικούς φορείς τα αιτήματα δεν μπορεί να είναι εκπαιδευτικά, αλλά γενικότερα εργασιακά και μισθολογικά ή ευρύτερα πολιτικά.
Όταν όμως κινητοποιείται ο κλαδος μας, είναι η ευκαιρία να θέτουμε τα δικά μας ξεχωριστά αιτήματα και η ευκαιρία να καταλάβει η κοινωνία τι ακριβώς ζητάμε.

Πεποίθησή  μου είναι ότι η τακτική της αυτονόητης συμμετοχής στις κινητοποιήσεις της ΑΔΕΔΥ περιθωριοποιεί τον κλάδο μας, που έχει πολλές ιδιαιτερότητες σε σχέση με τους υπόλοιπους Δ.Υ., και αναλώνει δυνάμεις σε απεργίες όπου η δική μας συμμετοχή περνάει απαρατήρητη.

Συνάδελφε η "κοινωνία" δεν είναι οι μαθητές στην τάξη να τους κάνουμε καλό μάθημα για να "καταλάβουν" τι ζητάμε. Το πρόβλημά σου θα το καταλάβει ο άλλος όταν καταλάβεις και συ το δικό του. Υποστήριξη θα σου δώσει όταν του την δώσεις και συ. Κι αυτό γίνεται μόνο με κοινή γραμμή, και όχι με το να προσπαθεί ο κάθε κλάδος να "φανεί" περισσότερο από τους γύρω του και να βγάζουμε έξω τις "ιδιαιτερότητές " μας και να τις μετράμε ποιος τις έχει μεγαλύτερες για να πάρει "προτεραιότητα" στην ικανοποίησή τους. Όσο σε τσουρουφλάει εσένα το πρόβλημα του κλάδου σου, τόσο και περισσότερο τσουρουφλάει και τον άλλο. Αλλά τα θέματα που μας κάνουν όλους παρανάλομα του πυρός, είναι κοινά για όλους, και λέγονται "αντι-εργατικές πολιτικές".

Παράθεση από: sirea στις Μάιος 02, 2010, 02:52:12 μμ

Αν οι συνθήκες είναι τέτοιες που θα κατεβάσουν όλους τους εργαζόμενους στο δρόμο σαφώς η θέση μας είναι μαζί τους. Αλλά δε βλέπω για την ώρα τέτοιες συνθήκες.

χωρίς πλάκα;;;! δεν βλέπεις σήμερα συνθήκες που μπορούν να κατεβάσουν όλους τους εργαζομένους στους δρόμους;;; σήμερα που δεν έχει μείνει ούτε ΕΝΑΣ εργαζόμενος που να μην θίγεται;; πότε δηλαδή θα έβλεπες τέτοιες συνθήκες;

Παράθεση από: sirea στις Μάιος 02, 2010, 02:52:12 μμ

Επομένως ας περιοριστούμε στα του οίκου μας:
Πώς θα ανατραπεί το πολυνομοσχέδιο, Πώς θα διεκδικήσουμε τα δίκαια του κλάδου μας.

Την ανατροπή του πολυνομοσχεδίου ρε συνάδελφε δεν την διεκδικούμε για το "σπιτουλάκι" μας. έλεος! διεκδικούμε εκπαίδευση ενιαία, δωρεάν και υψηλής ποιότητας για τα παιδιά όλου του λαού. Πότε θα το καταλάβουμε ότι άμα προσπαθούμε να σώσουμε το τομάρι μας θα πάμε για φούντο όλοι;;

Hapiness, αν δεν κάνω λάθος, η συζήτηση σ' αυτό το θέμα είναι για τα εκπαιδευτικά και το πολυνομοσχέδιο και την ακύρωσή του στην πράξη.
Τι σχέση έχει μ'αυτά η απεργία της ΑΔΕΔΥ; Πως θα ακουστούν οι ενστάσεις μας και οι αντιρρήσεις μας για το πολυνομοσχέδιο αν απεργούμε μαζί με την ΑΔΕΔΥ; Είνα αίτημα της ΑΔΕΔΥ  η απόσυρση του νομοσχεδίου; και το Ν/Σ ψηφίζεται αυτή τη βδομάδα. Εγώ λοιπόν ξανακάνω το ερώτημα: Γιατί απεργούμε; Για όλα;
Κι όποιος κατάλαβε , κατάλαβε;

Στη δεύτερη παρατήρησή σου έχεις δίκιο hapiness. Πολύ κακή διατύπωση. Οι συνθήκες ως γεγονότα αντικειμενικά και κραυγαλέα υπάρχουν ώστε να κατέβουν όλοι στους δρόμους. Για την ώρα όμως η πλειοψηφία είναι παραιτημένη, φοβισμένη, θεωρεί τα πάντα προαποφασισμένα και τελεσίδικα. Άρα για την ώρα δεν τους βλέπω όλους στο δρόμο.
Αν όμως κατεβαίναμε όλοι στους δρόμους θα αγωνιζόμαστε για γενικότερα ζητήματα που μπορεί να αφορούν όλους μας ως εργαζομένους. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν θα είχε και ο κάθε κλάδος το δικό του πλαίσιο διεκδίκησης ανάλογα με τις συνθήκες δουλειάς του καθενός.
Διαφορετικά, γιατί να έχουμε χωριστές συνδικαλιστικές οργανώσεις;

Και βέβαια δεν διεκδικούμε την ανατροπή του πολυνομοσχεδίου για το "σπιτουλάκι μας".
Αλλά ας μην έχουμε αυταπάτες ότι έχουμε και συμπαραστάτες άλλες κοινωνικές ομάδες ή ομάδες εργαζομένων. Ούτε τους γονείς των μαθητών μας δεν έχουμε μαζί μας. Όχι για το τομάρι μας, αλλά για την αξιοπρέπειά μας και την εκπαίδευση πρέπει να αγωνιστούμε και με τρόπο που να είναι διακριτός.

Για τον  συνάδελφο που ανάφερε "μήπως δεν καταλάβαμε καλά" τι μας είπε ο Πεππές.

Συνάδελφοι , ο Πεππές ήταν ξεκάθαρος ΄"κανένας διορισμός φέτος και άγνωστο πότε θα γίνουν διορισμοί στην παιδεία".

Μην παραμυθιαζόμαστε. Κι εγώ ήταν φέτος να διοριστώ και έχω πάθει σοκ!!!

Συνάδελφοι, μην μένουμε στα λόγια...

Ολοι στους δρόμους... και της επαρχίας να κατεβούν κι αυτοί! Να ενωθούμε!


Ξύλο και δακρυγόνα ήταν η άπάντηση των ΜΑΤ σε μια ειρηνική πορεία που κάναμε από τα Προπύλαια στη Βουλή!

Γιατί δεν έδειξαν τίποτα τα κανάλια?
Αλλά δεν πειράζει...οι 300 της Βουλής και η Διαμαντοπούλου ξέριε πολύ καλά πόσοι είμαστε και τον παλμό της πορείας...