PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Δυστυχώς δεν είναι τόσο εύκολο! Αλλά δεν κατάλαβαν καλά! Γιατί να φύγουμε εμείς;

Οι τωρινοι διευθυντες εξελεγησαν απο καθηγητες. Αν ειναι τοσο κακοι, σημαινει οτι καποιο προβλημα υπαρχει και σε αυτους που τον επελεξαν, αρα το θεμα θα διαιωνιζεται αςχετως διευθυντη. αφου δεν ειναι εφικτο να φυγει ολος ο συλλογος, φευγει οποιος δεν εχει την υπομονη να τους ανεχτει...
Ειναι δυσκολο να φευγει οποιος θελει το αωστο και να μεινουν πισω οι αλλοι, αλλα για την ψυχικη του υγεια καλυτερα να το προσπαθησει. Η δουλεια εχει δυσκολες συνθηκες, δεν χρειαζεται να ανεχομαστε και καταστασεις που μας επιβαρυνουν παραπανω.

Έχω την εντύπωση ότι η συγκεκριμένη ιστοσελίδα δεν θεωρείται και ηπλέον αξιόπιστη, με βάση τον πρότερο βίο της, ή κάνω λάθος;  Επίσης, το άρθρο είναι γεμάτο εικασίες. Λογικά οι αλλαγές στην επιλογή διευθυντών εκπαίδευσης κινούνται σε μια κατεύθυνση που ενδεχομένως δείχνει την πρόθεση να προλάβουν παρατηρήσεις του ΣτΕ, αλλά οι πομπώδεις και εντυπωσιακοί τίτλοι συνήθως κρύβουν εντυπωσιασμό και όχι πραγματικά δεδομένα.

Εξάλλου αν υπήρχε τέτοια διαρροή, θα έσπευδε να τη δημοσιεύσει θριαμβευτικά και η εκπαιδευτική ενημερωτική ιστοσελίδα που αρέσκεται να ασκεί υπερβολική κριτική στα πεπραγμένα της τωρινής κυβέρνησης!

Αν καταλαβαίνω καλά δηλαδή, αντί για το παλιό Β επίπεδο που ήταν για λίγους εκλεκτούς το έσπασαν στα δύο, να φάμε λίγο όλοι από το Β1 για να μην γκρινιάζουμε και να παραμείνει το Β2 για λίγους εκλεκτούς ξανά;

Αυτη η καραμελα με τις καθηγητικες σχολες πρεπει να τελειωσει. Τι ειμαστε, αποφοιτοι τεχνικης εκπαιδευσης που εκπαιδευτηκαν να κανουν ενα πραγμα εμπειρικα; Για ονομα του θεου, επιστημονες ειμαστε! Και μαλιστα οι περισσοτεροι απο εμας σε επιστημες που για χρονια ηταν η κορωνιδα ολων των επιστημων και ειχαν αιγλη. Απο που κι ως που ο φιλολογος και ο φυσικος σπουδασαν θηριοδαμαστες και προπονητες πανελληνιων; Αυτη ηταν η ουσια της επιστημης μας; Αυτο δεν το λεω για να υποτιμησω την εκπαιδευση, το λεω γιατι πρεπει να αναβαθμισουμε το πως βλεπουμε το επαγγελμα μας. Εχουμε επιστημονικη εξειδικευση σε απαιτητικους τομεις, αλλα ταυτοχρονα ζουμε και σε μια απαιτητικη και μεταβαλλομενη αγορα εργασιας. Ο κοσμος γυρω μας κοιταζει να εξελιχθει επαγγελματικα, να φανει ανταγωνιστικος, κι εμεις φωναζουμε οτι ημασταν αριστοι στις πανελληνιες και οτι αξιολογηθηκαμε οταν πηραμε πτυχιο. Σε ποια δουλεια θα τα πεις αυτα και θα σε παρουν στα σοβαρα; Μακαρι να ηταν αλλιως η αγορα εργασιας, μακαρι να ειχαν αξια τα πτυχια, αλλα η κατασταση ειναι αλλιως. Εδω το διδακτορικο πλεον δεν σου εγγυαται οτι θα ασχοληθεις με την ερευνα, εμεις που παμε; Οσο φωναζουμε οτι μονο το πτυχιο μας και η παλαιοτητα του θα επρεπε να μας ανοιγει πορτες διαπλατα, υποβαθμιζουμε την αξια του, την αξια μας και την αξια του εκπαιδευτικου επαγγελματος, οποτε μη γελαμε που μας εχουν για καρπαζοεισπρακτορες.

Ποιοι ειστε "εσεις"? Ενα 10%?
Επισης, να ξερετε να μη στενοχωριεστε, εχει και αλλες γραπτες εξετασεις. Πηγαιντε δωστε για Εθνικη Σχολη Δημοσιας Διοικησης, για Διπλωματικο Σωμα, κ.α.
Αντε, θα πατε και για μεγαλεια ετσι

Το να είναι κάποιος  υπέρ ή κατά του ΑΣΕΠ είναι σεβαστό, στο κάτω - κάτω είναι ένα τόσο περίπλοκο θέμα που είναι λογικό να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και -γιατί να το κρύβουμε;- ο καθένας να το βλέπει από την οπτική γωνία που τον συμφέρει. Προς τι όμως η ειρωνεία προς την αντίθετη άποψη; Καλώς ή κακώς, η πραγματικότητα είναι ότι οι απόφοιτοι σχολών που έχουν ως κύρια επαγγελματική αποκατάσταση τη διδασκαλία (επίτηδες δεν τις λέω καθηγητικές) είναι περισσότεροι από όσους μπορούν να διοριστούν και στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση μαζί. Άρα με τους νόμους της προσφοράς και ζήτησης (αφού καλώς ή κακώς σε τέτοιο σύστημα ζούμε) το πτυχίο από μόνο του δεν εγγυάται την επαγγελματική αποκατάσταση, άρα ο καθένας κοιτάζει το κάτι παραπάνω, είτε στα μεταπτυχιακά, είτε στις ξένες γλώσσες, είτε την επιμόρφωση εν γένει, είτε την απόκτηση προϋπηρεσίας. Το σύστημα είναι ανταγωνιστικό και δεν γίνεται να παριστάνουμε ότι δεν το πήραμε είδηση και να λέμε για επετηρίδες και για μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο και άλλα συναφή.

Και επειδή και άλλοι μπορούμε να ειρωνευτούμε, να πω κι εγώ μια εξυπνάδα ανάλογη να δούμε τι ωραία που ακούγεται:
 
Επίσης, να ξέρετε να μη στενοχωριέστε, υπάρχουν κι άλλες δουλειές σχετικές με τα πτυχία σας. Βιομηχανίες, εταιρείες πληροφορικής, εκδοτικοί οίκοι, ερευνητικά ιδρύματα. Πηγαίνετε εκεί να ζητήσετε δουλειά με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο, να δούμε τι θα γίνει.

Η διασταυρωση δεν πρεπει να γινει απο τις καρτελες, αλλ απευθειας απο τα πιστοποιητικα γεννησης των παιδιων, γιατι στις καρτελες μπορει να εχουν περαστει λαθη, και απο τις καρτελες να περασαν και λαθη στο myschool που θα τα τυπωσει. Κατι μου λεει οτι στο σχολειο σου δεν ξερετε αν ειχε γινει ελεγχος με την εγγραφη!

 Με τους αλλοδαπους το προβλημα ειναι οτι μπορει πχ να εχουν γεννηθει στην ελλαδα και να σου φερουν ληξιαρχικη πραξη που αναφερει να στοιχεια των γονεων με τον χ τροπο, και μετα να σου προσκομισει μεταφρασμενα χαρτια απο τη χωρα τους που τα αναφερει με τον ψ τροπο και αντε βγαλε ακρη.

 Αυτο κανονικα δεν ειναι δουλεια ενος μονο, εκτος αν ειστε μικρο σχολειο. Εμεις κανουμε συνεργειο και βοηθαμε ολοι οσοι ειναι διαθεσιμοι, απλως υπαρχουν 2-3 παλιοι που εχουν την επιβλεψη και λυνουν αποριες και φυσικα αναλαμβανουν και την ευθυνη. Καλο θα ηταν να ρωτησεις ποιος ασχολιοταν με αυτα τις προηγουμενες χρονιες και να ζητησεις καθοδηγηση. Οι τιτλοι σπουδων ειναι σοβαρη υποθεση και πρεπει να υπαρχει μια συνεχεια στο ποιος τους αναλαμβανει, οχι απλα να τους φορτωνουν σε καποιον για να φυγει απο πανω τους!

Εσπερος, εγω ξερω να σου πω οτι σε πρωτη Λυκειου, τμημα που μπαινω κυριολεκτικα με κρανος,
(το λαιτ σκηνικο ειναι οταν γυρναω την πλατη τα μπουκαλια με νερο να ιπτανται κατα ριπας)
μολις καταλαβαν οτι το ριζικο τους ειναι πολυ μαυρο, εδω και καμποσες ημερες, η ταξη στο συνολο της μεταμορφωθηκε.

ίσως κάτι τέτοιο να δουλεύει περισσότερο στο λύκειο, δεν ξέρω, ή ίσως να έχει σχέση με τις γενικότερες απαιτήσεις των γονέων και τους στόχους των παιδιών, δεν ξέρω. Το βέβαιο είναι ότι ο καθένας μας προσαρμόζει τις τακτικές του ανάλογα με τις συνθήκες της τάξης του. Προφανώς κι εγώ έχω χρησιμοποιήσει τη βαθμολογία ως φόβητρο και κατά καιρούς πιάνει, αλλά νομίζω ότι πιάνει μόνο ως φόβητρο για τη συμπεριφορά και μια υποτυπώδη επιφανειακή επιμέλεια και όχι την ουσιαστική μάθηση. Αλλά προφανώς, όταν πρέπει να μπαίνουμε με κράνος στην αίθουσα, αναπτύσσουμε ένστικτα επιβίωσης που δεν συμβαδίζουν πάντα με τον ιδεαλισμό μας

biov, νομίζω ότι οι ισορροπίες είναι δύσκολες. Σίγουρα μπορεί κάποιος να επαναπαυθεί από κάποιον πιο ψηλό βαθμό, ή να απογοητευτεί από την αυστηρότητα, ειδικά αν είχε προσπαθήσει αλλά οι δυνάμεις του έφταναν σε εκείνο το σημείο εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Γι' αυτό νομίζω ότι οι βαθμοί περισσότερα προβλήματα προκαλούν, παρά λύνουν. Γι' αυτό πιστεύω ότι πρέπει να δίνουμε έμφαση στους διδακτικούς στόχους και το τι περιμένουμε από τους μαθητές, και να τους εξηγούμε ότι αυτό πρέπει να το πετύχουν σε βάθος μιας ολόκληρης σχολικής χρονιάς και όχι στα διαγωνίσματα τριμήνου. Χίλιες φορές να καταργηθούν κι αυτά, να μπορούμε να εξετάζουμε όσες φορές θέλουμε με όποια μορφή θέλουμε και όποιας διάρκειας θέλουμε, με διαφορετικούς τύπους ερωτήσεων κάθε φορά για να καλύπτουμε κατά το δυνατόν και τους μαθητές διαφορετικών δεξιοτήτων. Να απεμπλακούμε και από το χάλι να περιστρέφεται ο προγραμματισμός ύλης μας γύρω από τα διαγωνίσματα, που ειδικά στο γυμνάσιο είναι εφιάλτης.

Για τον διαφορετικό προσανατολισμό των μαθητών συμφωνώ, αλλά όχι από μικρές ηλικίες όπως στη Γερμανία. Νομίζω ότι το Δημοτικό και οι πρώτες τάξεις του γυμνασίου πρέπει να είναι χώρος καλλιέργειας δεξιοτήτων και γενικής παιδείας και να απευθύνεται σε όλα τα παιδιά, και έπειτα να διαλέγει ο καθένας είτε κάτι πιο εντατικό, είτε κάτι πιο μέσο, είτε τους τεχνικούς κλάδους που πρέπει να αναβαθμιστούν σε κοινωνικό κύρος.