PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

4. Αυτό που λέω είναι:

i. το προσοντολόγιο νομιμοποιεί στο έπακρο την ανωμαλία της αναπλήρωσης

ii. προλειαίνει το έδαφος για ακόμα πιο ελαστικές μορφές απασχόλησης, όπως τα τρίμηνα και ό,τι άλλο, καθώς πάντα θα υπάρχουν οι πρόθυμοι των χαμηλών στρωμάτων των πινάκων να δεχθούν οποιαδήποτε εξευτελιστική σχέση εργασίας για λίγα μόρια.

iii. ο γραπτός ΑΣΕΠ θα δημιουργήσει πίεση για μόνιμους διορισμούς σε σταθερή βάση. Αλλιώς δεν έχει νόημα άλλωστε όλη η προετοιμασία για τη διεξαγωγή του

iv. αντιθέτως, το προσοντολόγιο είναι ιδανικό για κυβερνήσεις που θέλουν να κάνουν μόνο το minimum των διορισμών και να καλύπτουν όλες τις υπόλοιπες ανάγκες με τις ατελείωτες "στρατιές εφεδρικών αναπληρωτών" των πινάκων

Για αυτό άλλωστε και το διατηρεί τελικά η ΝΔ, παρά τις μεγαλοστομίες της ενάντια στο νόμο Γαβρόγλου. Είναι το ιδανικό σύστημα για την πλήρη αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης, την περαιτέρω ενίσχυση του ανταγωνισμού μεταξύ των εκπαιδευτικών και την εμπέδωση όλο και πιο ελαστικών σχέσεων εργασίας.


5. Ναι. Υποστηρίζω ολόθερμα το γραπτό διαγωνισμό με την εγγύηση της σταθερής ροής διορισμών. Μόνο έτσι μπορεί άλλωστε να λειτουργήσει.

Διαφορετικά θα δημιουργεί εκτρωματικές καταστάσεις, όπως με τους επιτυχόντες του 2008.

Για αυτό όμως δεν φταίει ο γραπτός per se, αλλά οι πολιτικές αγυρτείες και οι ομάδες συμφερόντων που τα βρίσκουν με το υπουργείο πίσω από τις κλειστές πόρτες.

Και μην ξεχνάμε, οι ομάδες αυτές, ομάδες εκπαιδευτικών είναι, σαν εμάς...


6. όσο περνά ο καιρός, το προσοντολόγιο νομοτελειακά θα επιβραβεύει

i. όσους "ψώνισαν" τα περισσότερα "προσόντα"

ii. όσους δέχθηκαν τις πιο ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Αν και grosso modo συμφωνώ με τον πυρήνα των παραπάνω (όχι όμως και με κάποιες πτυχές του), το κυρίαρχο ερώτημα που προκύπτει είναι τι σας κάνει να πιστεύετε ότι ο γραπτός διαγωνισμός εγγυάται τη "σταθερή ροή διορισμών"; Δηλαδή είναι δύσκολο να στηθεί μια "μηχανή" διαγωνισμών που θα εξυπηρετεί το κατά το δοκούν άνοιγμα της ποσοτικής στρόφιγγας αντί να καθιστά την ίδια τη στρόφιγγα δέσμιά της (όπως νομίζετε); Το παράδειγμα της υπερδεκαετούς απόλυτης αδιοριστίας μονίμων νομίζω ότι παραμένει πολύ νωπό για να ξεχαστεί. Και επειδή δυστυχώς στην Ελλάδα συνηθίζουμε να μετατρέπουμε τους ευσεβείς μας πόθους σε βεβαιότητες (για να σπάσουμε βέβαια τα μούτρα μας κατά την ανώμαλη προσγείωση), φοβάμαι ότι ακόμα δεν έχουμε καταλάβει το οικονομικό τσουνάμι που έρχεται ως απόρροια αφ' ενός των μακροχρόνιων περιορισμών ένεκα της πανδημίας (τους οποίους κάναμε όλοι προθύμως αβαβά γιατί βλέπαμε τα τυράκια των επιδομάτων αλλά όχι τη φάκα), όσο και της ενεργειακής κρίσης (τεχνητής ή μη). Πόσοι πιστεύουν σοβαρά ότι του χρόνου τέτοια εποχή θα είμαστε σε θέση να κάνουμε την ίδιας κλίμακας αισιόδοξη συζήτηση για μαζικούς διορισμούς όπως την κάναμε πέρσι και φέτος, και κυρίως ποιος αποκλείει η παγίωση αυτού του είδους των εξευτελιστικών σχέσεων δουλοπαροικοποίησης που αναφέρατε (τρίμηνα κ.λπ) να έρθει έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα από το όποιο σύστημα επιλογής χρησιμοποιείται;

++++++++++++++++++++++++++++++

ΕΥΛΟΓΗCΟΝ ΔΕCΠΟΤΑ

Διόρθωσα το νούμερο, είναι τελικά 32.500 φιλόλογοι στους πίνακες της 2ΓΕ/2019 και όχι 35.000, όπως έγραψα.

Δεν είμαι ΠΕ02, όμως θεωρώ απολύτως ενδεικτική την κατάσταση στο συγκεκριμένο κλάδο για το τι μέλει να συμβεί νωρίτερα ή αργότερα και στους υπόλοιπους.

Και 32.500 να είναι, το νούμερο είναι τρομακτικό. Γι' αυτό ρώτησα αν κάποιος έχει βάλει κάτω τα στοιχεία (σύνολο φιλολόγων στη δημόσια εκπαίδευση, μέσος ρυθμός αποχωρήσεων ανά έτος, μέσος ρυθμός νέων αποφοίτων ανά έτος) για να υπολογίσει σε πόσα χρόνια, θεωρητικά, θα είχε μηδέν αδιοριστία ο κλάδος.

Μέχρι τώρα, τρία συστήματα έχουν δοκιμαστεί κυρίως, έστω και με παραλλαγές/αναλογίες: (α) η flat/χρονική επετηρίδα, δηλαδή η ύπαρξη κατάλληλου πτυχίου και μόνο, χωρίς βαθμολογική ή άλλη διάκριση, (β) το "προσοντολόγιο" (μεταπτυχιακό, διδακτορικό, κοινωνικά/εξωακαδημαϊκά κριτήρια) και (γ) ο γραπτός διαγωνισμός. Σπάω το κεφάλι μου και δεν μπορώ να βρω τι άλλο θα μπορούσε να εφαρμοστεί, που να είναι ριζικά διαφορετικό προς τα παραπάνω. Ή μάλλον, θεωρητικά πάλι, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν διάφορα που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες, αλλά εκ των πραγμάτων οποιαδήποτε έστω και εκφορά τους εκ των χειλέων για την Ελλάδα είναι απαγορευτική και αιτία "οστρακισμού".

οι υπόλοιποι 32.000 συνάδελφοί σου ΠΕ2 (αφαιρώ από το συνολικό νούμερο τους 3.500 που πάνε έστω για μερικούς μήνες αναπληρωτές)

Επειδή θεωρώ το νούμερο αυτό -χωρίς βέβαια να το αμφισβητώ κατ' ελάχιστον- πραγματικά τρομακτικό, που θα πρέπει να βάλει συνολικά την κοινωνία σε προβληματισμό, έχω τις εξής απορίες:
-Τα προηγούμενα (τουλάχιστον 20) χρόνια, όσοι επιλέξατε να εισαχθείτε σε τμήματα φιλολογίας, ποιο ήταν το κύριο κριτήριο επιλογής σας;
-Έχει υπολογίσει κάποιος πόσα χρόνια θα χρειάζονταν για διορισμό όλων στην εκπαίδευση, προστιθεμένων βέβαια και των ανά έτος νέων αποφοίτων;

(Οι απορίες μου είναι ειλικρινείς, παρακαλώ μη θεωρήσετε ότι επιχειρώ να κάνω τον έξυπνο ή ότι κουνάω το δάχτυλο σε κανέναν για την επιλογή του/της.)

Το υπουργείο επισφράγισε αυτό το αίτημα και δεσμεύεται στην ανεύρεση οργανικών θέσεων

Δεν ανησυχώ. Ούτε το 2008-2009 ανησυχούσα, που κάποιο άλλο υπουργείο έβγαινε και... επισφράγιζε ότι η οικονομία μας είναι θωρακισμένη.

για κάποιον που δεν έχει μόρια απο κοινωνικά κριτήρια και επιθυμεί σε δυο χρόνια να επιστρέψει στην πατρίδα του

Δεν θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά με τα δεδομένα που σχεδόν όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε (περσινοί νεοδιόριστοι που την άνοιξη θα διεκδικήσουν μεταθέσεις, φετινοί υπό διορισμό που του χρόνου θα πάρουν οριστικές τοποθετήσεις), μάλλον θα πρέπει η συντριπτική πλειονότητα, ακόμα και των περσινών νεοδιόριστων, να αρχίσει να ξεχνάει την έννοια "επιστροφή στη διετία" και άρα να προγραμματίσει τις τωρινές επιλογές της με αυτό ως δεδομένο...

Τα πανεπιστήμια δεν είχαν κάποιο συμφέρον να το κάνουν. Όποιο δεν ήθελε απλά δεν έπαιρνε προσωπικό με μετατάξεις. Δεν πήγαινες από μόνος σου εκεί, προηγούταν πρόσκληση.
Αυτά που έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα περιφερειακά πανεπιστήμια, εξ ου και ήταν τα μόνα που σήκωσαν κάπως το θέμα (π.χ. Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας).
Γενικά ο συγκεκριμένος νόμος ήταν για (κάποια από) τα πανεπιστήμια "μάννα εξ ουρανού". Πήραν προσωπικό που τους έλειπε με συνοπτικές (αν και χρονοβόρες) διαδικασίες και χωρίς να χρειαστεί να "ξοδέψουν" τις ελάχιστες (έως μηδενικές) θέσεις για ΕΔΙΠ που (δεν) τους δίνονται. Ήταν επίσης μια καλή ευκαιρία για αρκετά τμήματα να πάρουν "πολυεργαλεία" (βλ. πληροφορικούς).

Αυτή ακριβώς την πληροφόρηση έχω και εγώ, από διάφορα μέλη ΔΕΠ που γνωρίζω, διαφορετικών πανεπιστημίων και γνωστικών πεδίων, και που μόνο Συριζαίους δεν τους λες. Ότι, δηλαδή, η συγκεκριμένη διάταξη εξυπηρέτησε υπαρκτές ανάγκες, άσχετα αν κατασυκοφαντήθηκε (με fake news, όπως αποδεικνύεται).

Πάντως, όσον αφορά στο αν τα ίδια τα πανεπιστήμια θα είχαν λόγο/συμφέρον να καταργηθεί η διάταξη (δηλαδή να πεταχτεί σα στυμμένη λεμονόκουπα), είναι ότι τώρα που αισθάνονται -κούνια που τους κούναγε...- ότι "κάνουμε πιο εύκολα προσλήψεις", θέλουν να μπορούν να πιέζουν για απευθείας πιστώσεις ενισχύοντας έτσι ξεκάθαρα την ενδογαμία (inbreeding) στις προσλήψεις, γιατί αλλιώς το υπουργείο θα τους απαντούσε να κατευθυνθούν στην "τεθλασμένη" που υπήρχε, και μέσω αυτής σίγουρα δεν θα μπορούν να το κάνουν. Το οργίλο και απαξιωτικό σχόλιο περί "δασκαλάκων", που γράφτηκε παραπάνω, νομίζω επιβεβαιώνει την εκτίμησή μου αυτή.