57
Διάφορα Εκπαιδευτικά θέματα / Απ: Τρίτεκνοι εκπαιδευτικοί
« στις: Σεπτέμβριος 22, 2008, 03:42:00 μμ »Θα ξεκινήσω από το βασικότατο (και κυνικότατο):υπάρχει κάτι αντικειμενικά δίκαιο στην όλη διαδικασία πρόσληψης μας μέσω ΑΣΕΠ;Ειλικρινά πιστεύεις οτι είναι εύκολο να διαβάσεις με 1,2,3,4 παιδια στο σπίτι;Θες να μου πεις οτι είναι δίκαιο να ανταγωνιζόμαστε με άτομα που έχουν σαφώς περισ/ρο χρόνο να αφιερώσουν στο διάβασμα;Και μην προβάλλεις πάλι το επιχείρημα οτι έπρεπε να μενουμε ανύπαντροι μεχρι να διοριστούμε.Δηλαδή σε ποιά ηλικία κρίνεις οτι θα έπρεπε να κάνουμε παιδιά;Και να σου πω και κάτι άλλο;έιναι πιο δίκαιος ο τρόπος που μαζεύουν μόρια μερικοί χρησιμοποιώντας μέσο;Αυτοί δηλαδή σου λένε συγνώμη που σε πάτησα;Δε νομίζεις οτι είσαι λίγο υπερβολικός και άδικος στους χαρακτηρισμούς σου;Αν μη τι άλλο για να διοριστείς πρέπει να έχεις αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο!Αρα αγράμματος και απόφοιτος φιλολογίας μάλλον δεν πάνε μαζί...Να δουλέψουμε θέλουμε όλοι,δε ζητάμε να καθόμαστε και να μας πληρώνουμε!Και τι σημαίνει δηλαδή οτι για να κάνω πικογένεια θα πρέπει να έχω οικονομικές καβάντζες;ποιός σας είπε οτι πεινάμε;Δε ζητάμε ελεημοσύνη,να εξασκήσουμε αυτό που σπουδάσαμε θέλουμε!
Συγγνώμη emel. Αλλά παρεξήγησες ή δεν διάβασες καλά το άρθρο. Αυτό ακριβώς λέει: όποιος έχει μια μόρφωση κι ένα επίπεδο (άρα και οι απόφοιτοι καθηγητικών σχολών) σκέφτονται το οικονοιμικό μέρος πριν παντρευτούν ή κάνουν παιδιά. Οπότε αν προχωράνε σε γάμο και γίνουν τρίτεκνοι, αυτό σημαίνει ότι έχουν κάποια άνεση οικονομική. Σκεφτείτε όμως συναδέλφους που φτάνουν τα 40 και σχίζονται στον ΑΣΕΠ. έχουν δώσει 2 και 3 και 4 φορές περιμένοντας κι αυτοί να διοριστούν και να φτιάξουν κάποτε τη ζωή τους. Δεν λέω να μη δουλεύουν οι τρίτεκνοι...αλλά όχι ρε παιδιά να υποσκελίζουν ανθρώπους που έχουν τα διπλάσια μόρια από αυτούς. Ξέρετε ότι και οι μη τρίτεκνοι έχουν κι αυτοί ανάγκες. Εξάλλου δεν ζητάμε κάτι άδικο. Έχουμε δώσει ΑΣΕΠ έχουμε μαζέψει μόρια και πολύ απλά θέλουμενα διοριστούμε με βάση τη σειρά μας που με κάπο την αποκτήσαμε και όχι να φτάσουμε στο σημείο να λέμε "συγγνώμη που με πάτησες".