PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Υπάρχουν όμως φορές που νιώθεις ότι σε εκμεταλλεύεται το ίδιο το υπουργείο μέχρι αηδίας. Ίσως αυτό να τους κάνει αδιάφορους.
Όπως έχει ειπωθεί στο ανάλογο θέμα που έδωσες, είναι ωρομίσθιοι και κρατάνε δυνάμεις και για τη δεύτερη και τρίτη ακόμα δουλειά που έχουν κάθε μέρα. Αν δεν είχαμε άλλες υποχρεώσεις πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί φιλότιμοι άνθρωποι που θα έκαναν ακόμα και προετοιμασία στο σπίτι για το αντικείμενο που θα διδάξουν και το πως θα το διδάξουν.

Κινδυνεύοντας να κατηγορηθω ότι κάνω καταχρηση του χωρου, επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Καταλαβαίνω - και μπορώ να δικαιολογήσω - την αδιαφορία, αλλά όχι την αναισθησία, το θράσος και τη γαϊδουρια - γιατι περι αυτου πρόκειται... Προς Θεου, δεν περιμενω να κανει προετοιμασία στο σπίτι ο ωρομίσθιος, αλλά αυτο απέχει πολυ απο το να λουφάρει επιδεικτικά. Δεν περιμενω να είναι άνθρωπος αλλά ας κανει εστω το μινιμουμ και εν πασει περιπτωσει, να ανταποκρίνεται στοιχειωδως στις υποχρεωσεις του.  Αν οι υποχρεωσεις περιορίζονται στο 'babysitting', sorry αλλα ακομα και η καθαριστρια του σχολειου μπορει ίσως να το κανει καλύτερα.... Ως γονιος, δεν θα επιτρέψω να χρησιμοποιει καποιος το παιδι μου για να βγαλει αραχτος 300 το μηνα. Και ως συναδελφος, απλα ντρέπομαι.

Όσο για τη 'διάχυση της πληροφορικής στα επιμερους γνωστικα αντικείμενα', μονο έτσι όπως το θετει η kyra_daskala μπορω να το καταλαβω κι εγω. Ο στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί ο υπολογιστης σαν εργαλειο μάθησης και εκει μόνο ο δάσκαλος μπορεί να παίξει κύριο ρόλο, βοηθουμενος απο τον πληροφορικο.

Καλημερα.
Αντιμετωπίζω ένα παρόμοιο πρόβλημα απο την ... απέναντι πλευρα όμως και θα'θελα τη συμβουλή σας...

Ο γιος μου ειναι μαθητης Β Δημοτικου, με μια δασκαλα πάρα πολυ κοντά στη σύνταξη, σε ένα τμημα ολιγομελές μεν, ατίθασο δε.
Κατα τα λεγόμενα της δασκάλας, το τμημα ειναι χαμένη υποθεση: Υπάρχουν 3-4 ταραξιες οι οποιοι δεν βελτιώνονται γιατι ειναι πονηρα και εχουν κακη αγωγή απο το σπιτι τους, δεν ακουν και δεν καταλαβαινουν τιποτα, εχει δοκιμασει τα παντα (τα οποια απόσο ξερω ειναι: τιμωριες, να τα κραταει όλα τα παιδια μεσα στο διάλειμμα, να βγαζει τα ζωηρα κοριτσακια εξω κρατωντας τα απο την κοτσιδα, ενιοτε καποια 'Βουλωστε το!' κλπ...) αλλα η κατάσταση παραμενει ανεξέλεγκτη και δεν προκειται να βελτιωθει. ΑΥτο το τμημα, λεει, θα ειναι παντα έτσι.

Και ρωταω λοιπον εγω που το παιδι μου ειναι ήσυχο, καλος μαθητης και κατα τα λεγομενα όλων των δασκαλων του σχολειου 'εξαιρετικο παιδι', και που ανησυχω γιατι θεωρω δεδομενο οτι τελικα θα επηρεαστει απο όλη αυτη την κατάσταση, τι μπορει να κανει ένας δάσκαλος που αντιμετωπιζει κατι τετοιο? Ή ενας γονιος που συναντα εναν δάσκαλο απροθυμο να χειριστει μια κατάσταση? Που μπορει να απευθυνθει?

Ρωτησαμε τη δασκαλα
- αν εχει μιλησει με τους γονεις των 'ταραξιων': οχι, αλλωστε τι να τους πει? Οι γονεις μονο για την πρόοδο ενδιαφέρονται
- αν εχει μιλήσει με τη διεύθυνση του σχολειου: όχι, τι να κανει η διευθυνση? Αν θελουμε εμεις ως γονεις, μπορουμε να παμε αλλα δεν θα γινει κατι
- αν εχει απευθυνθει στο Σχολικο Συμβουλο: οχι, τι να κανει ο σχολικος συμβουλος?
- αν εχει απευθυνθει στην ψυχολόγο του Δημου που βρισκεται στο χωρο του σχολειου καποιες μερες τη βδομαδα: Οχι, α, δεν ξερει.. αν θελουμε εμεις με τη συμφωνη γνωμη των αλλων γονιων να το κανουμε, μπορουμε, εκεινη δεν μπορει να κανει κατι αλλο, κανει το μαθημα της οπως μπορει και μεχρι εκει...

Επειδη ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω πώς μπορει μια εμπειρη δασκαλα να σηκωνει τα χερια ψηλα σε 15 8χρονα, και επειδη δεν μπορω να αποδεχτω το γεγονος ότι το παιδι μου μεχρι να τελιωσει το δημοτικο θα ειναι σε ένα καταδικασμενο τμημα που δεν θελει να το αναλάβει κανενας δάσκαλος, θα εκτιμουσα πολύ την οποιαδηποτε πρότασή σας!