PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Ξεκίνα από ορθογραφία και αν ξέρουν να γράφουν πας και παρακάτω...

Τέτοια θέματα στο Ελλαδιστάν λύνονται μόνο με το ...ζόρι, με άνωθεν εντολές της ΕΕ που υποχρεούμαστε να ακολουθήσουμε, γιατί αν περιμένουμε να το σκεφτεί το θέμα κάποιος ...πολιτικός, μάλλον θα περάσουν ακόμα εκατοντάδες χρόνια θεοκρατίας και παπαδαριού.

Περαστικά λοιπόν σε όλους τους Ελληνάρες (και σε όλες τις θεούσες).

Όσο για το παπαδαριό δεν υπάρχει θέμα ανησυχίας, αυτοί και ισόβιοι είναι αλλά και ξέρουν πολύ καλά να κλέβουν (για να έχουν σε μια δύσκολη στιγμή...)




<<Καταδικαστική ήταν για την Ιταλία η απόφαση την οποία έλαβε χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την ανάρτηση του χριστιανικού σταυρού στις σχολικές αίθουσες.

Η απόφαση στηρίζεται στο σκεπτικό ότι η ύπαρξη του σταυρού καταστρατηγεί το δικαίωμα των γονέων να ανατρέφουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις δικές τους πεποιθήσεις, αλλά και το δικαίωμα των ίδιων των παιδιών να επιλέγουν ελεύθερα το θρήσκευμα της αρεσκείας τους.

Στο ευρω-δικαστήριο είχε προσφύγει η Σόλιε Λάουτσι, μία μητέρα δύο παιδιών, με το αιτιολογικό ότι η ύπαρξη του σταυρού είναι ευθέως αντίθετη με τον λαϊκό χαρακτήρα του κράτους και, κατά συνέπεια, του σχολείου. Στην προσφυγή της επικαλέστηκε, πέραν όλων των άλλων επιχειρημάτων, μία προηγούμενη δικαστική απόφαση, με βάση την οποία είχε κριθεί παράνομη η ύπαρξη σταυρού σε όλα τα εκλογικά κέντρα.


Σύννομη
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ιταλική κυβέρνηση, ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας, είχε υποστηρίξει ότι η ύπαρξη σταυρού στις τάξεις είναι λογική και σύννομη, καθώς δεν αποτελεί απλώς και μόνο ένα θρησκευτικό σύμβολο, αλλά είναι και η «σημαία» της μοναδικής εκκλησίας η οποία αναφέρεται στο Σύνταγμα της Ιταλίας.

Όμως, οι δικαστές που συνεδρίασαν στο Στρασβούργο έκριναν ότι ο σταυρός μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί από τους μαθητές -κάθε ηλικίας και προέλευσης- ως θρησκευτικό σύμβολο, κάτι που ενδέχεται να ενοχλήσει τους νέους οι οποίοι ανήκουν σε άλλα θρησκεύματα ή είναι άθεοι.

Επιδίκασε δε το ποσό των 5.000 ευρώ ως αποζημίωση στην ενάγουσα για ηθική βλάβη. Σχολιάζοντας την απόφαση αυτή, η Ιταλίδα υπουργός Παιδείας, Μαριάντζελα Τζελμίνι, τη χαρακτήρισε «ιδεολογική» και υπογράμμισε ότι «η ύπαρξη σταυρού στις σχολικές αίθουσες δεν σημαίνει προσκόλληση στον καθολικισμό, αλλά είναι σύμβολο της ιταλικής παράδοσης».

Σε ανάλογα σχόλια προέβη και η Σύνοδος των καθολικών επισκόπων Cei, οι εκπρόσωποι της οποίας τόνισαν ότι σύντομα θα προβούν σε μία εμπεριστατωμένη κριτική, αφού πρώτα μελετήσουν το κείμενο της απόφασης.

Σημειώνεται, πάντως, ότι η συγκεκριμένη απόφαση προκάλεσε την έντονη κριτική και από την πλευρά πολλών διευθυντών ιταλικών σχολείων, οι οποίοι μάλιστα ξεκαθάρισαν ότι, αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες κινδυνεύει να υποστεί η χώρα τους, δεν είναι διατεθειμένοι να «κατεβάσουν» τον σταυρό από τις αίθουσες διδασκαλίας.

Είναι φανερό, τέλος, ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη αφορά άμεσα και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου υπάρχουν ανάλογες «συνήθειες», ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η Ελλάδα. >>



Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12337&subid=2&pubid=20413202

Αντιγράφω από δημόσια συζήτηση για την ΠΔΣ, την παιδεία γενικότερα και όχι μόνο...



<<Δεν χρειάζεται να μαλώνετε.
Ούτε η Πολιτεία ενδιαφέρεται για την Παιδεία ούτε οι πολίτες.
Η Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται γιατί αν μάθουν γράμματα τα Ελληνόπουλα, δεν θα κυριαρχούν τα παιδιά των εκάστοτε "αρμοδίων", που κατά κανόνα σπουδάζουν εκτός Ελλάδος και επιστρέφουν εδώ μόνο και μόνο για να καταλάβουν υψηλοαμειβόμενες θέσεις.
Και προφανώς με το "λούστρο" και την αίγλη που προσφέρει ένα πανάκριβα αγορασμένο μεταπτυχιακό από κάποιο Πανεπιστήμιο - Εμπορικό Οίκο του εξωτερικού, ποιος φουκαράς ιθαγενής να διαμαρτυρηθεί για αναξιοκρατία!!!
Άλλωστε αυτός είναι ένας από τους λόγους που τα δικά μας πανεπιστημιακά καθήκια κρατάνε τα Ελληνικά Πανεπιστήμια σ' αυτό το χάλι.
Για να είμαστε και κυρίως να ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ κατώτεροι. Ώστε αυτοί που έχουν επαφές με την "αλλοδαπήν" να καταλαμβάνουν τις θέσεις και οι υπόλοιποι να σκάβουν.
Οι πολίτες αδιαφορούν για την Παιδεία γιατί η Παιδεία απαιτεί δαπάνη χρόνου και προσπάθειας που δεν συνάδει με την οκνηρή φύση του Έλληνα.
Άλλωστε το μόνο κίνητρο μέσω του οποίου προσπαθούμε να εμφυσήσουμε στους νέους κάποιο ενδιαφέρον για την Παιδεία, είναι ότι μέσω αυτής θα βελτιώσουν την οικονομική και κοινωνική τους θέση. (Καθαρά χρησιμοθηρικός στόχος).
Ποτέ ο Νεοέλληνας δεν είδε την Παιδεία σαν αυτοτελή Αξία.
Θέλει να μάθει γράμματα απλά και μόνον για να αποφύγει κάποιες δουλειές, εν γνώσει του ότι πρέπει να γίνουν αλλά να μην τις κάνει αυτός!
Πιστεύω μάλιστα ότι θα ήταν απόλυτα ευχαριστημένος αν του έδιναν κατευθείαν σύνταξη χωρίς να εργαστεί ποτέ.
Το θέμα της Παιδείας δεν τον απασχολεί. Του αρκεί η "χρήσιμη γνώση". Άλλωστε και η ενισχυτική εκεί σκοπεύει. Ενώ αυτές οι ώρες κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να διατίθενται σε θέματα πολιτισμού, τέχνης, χορού, αθλοπαιδιών, θεατρικής παιδείας κλπ. Να είναι υποχρεωτικές για όλους και να γίνονται το απόγευμα.
Τότε που λειτουργούν τα Φροντιστήρια.
Ίσως έτσι να χτυπηθεί και η Παραπαιδεία.
Αλλά για να συμβούν αυτά πρέπει πρώτα να καταλάβουμε ότι
"Παιδεία είναι αυτό που ο κοινός νους θεωρεί περιττό".

Αυτή είναι η άποψή μου παρόλο που είμαι άνθρωπος των θετικών επιστημών και τεχνοκράτης.>>



Πηγή: http://kafeneio-gr.blogspot.com/2009/10/blog-post_7384.html

Κορίτσια έχετε κρατήσει κανένα έντυπο αξιολόγησης φροντιστηρίου να το ανεβάσετε εδώ (χωρίς τα στοιχεία του φροντιστηρίου) να το δούμε;

Μη μασάς, και στην ΠΔΣ γίνεται (κατά κάποιο τρόπο) αυτό, βέβαια σαν γνήσια υπηρεσία του (Ελληνικού) Δημοσίου, η "αξιολόγηση" γίνεται εικονικά, συμπληρώνουν υποτίθεται οι μαθητές ανώνυμα ερωτηματολόγια στο τέλος της χρονιάς, και μετά Ο ΙΔΙΟΣ ο ενδιαφερόμενος (ο διδάσκων στην τάξη) παίρνει τα ερωτηματολόγια και (κατά σύσταση του συντονιστή) προσθέτει μόνος του και αρκετά εικονικά ερωτηματολόγια για τους εικονικούς μαθητές της ΠΔΣ, μετά βγάζει ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ τα αποτελέσματα και τα παραδίδει στον συντονιστή (που τα πετάει στον κάλαθο των αχρήστων).

Επίσης, ο ενδιαφερόμενος (ο διδάσκων στην ΠΔΣ) μπορεί να "ξεχάσει" να παραδώσει τα αποτελέσματα των ερωτηματολογίων, όχι επειδή είναι αρνητικά για αυτόν, αφού τα περισσότερα μόνος του τα γράφει, αλλά επειδή βαριέται να κάνει τις προσθέσεις... Κανένας δεν θα του τα ζητήσει.

Σε ακόμα πιο προχωρημένο στάδιο, ο συντονιστής δεν ζητάει καν να γίνει η διαδικασία, είτε την κάνει μόνος του (εικονικά) είτε δεν την κάνει καθόλου, ποιός θα τον ελέγξει εξάλλου, αυτός έγινε συντονιστής μόνο για τα επιπλέον φράγκα, μάλιστα τώρα που δεν πληρώθηκαν κιόλας πέρυσι (για τόση δουλειά που έκαναν) δεν έχουν και όρεξη να το ξανακάνουν (οι συντονιστές).

Οπότε με βάση τα παραπάνω, δεν είναι περίεργο που όσοι πήραν κακές αξιολογήσεις στο φροντιστήριο για γνώσεις, συμπεριφορά κτλ είναι τώρα διορισμένοι στο (Ελληνικό) Δημόσιο, τα προσόντα τους ήταν κατάλληλα ακριβώς για αυτό.

Την αναλγησία των υπευθύνων του γραφείου Επαγγελματικής Εκπαίδευσης καταγγέλλει καρκινοπαθής καθηγήτρια, η οποία, παρά το προχωρημένο στάδιο θεραπείας όπου βρίσκεται, πιέζεται να καλύψει, υπεράνω των δυνατοτήτων της, κενές θέσεις και ώρες του Επαγγελματικού Λυκείου στα Ανάβρυτα.

Η εκπαιδευτικός έρχεται αντιμέτωπη με την σκληρή και απάνθρωπη συμπεριφορά του Προϊσταμένου Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και του Διευθυντή του Επαγγελματικού Λυκείου, που της ζητούν να επανέλθει στα πρωταρχικά της καθήκοντα ως καθηγήτρια του σχολείου, αδυνατώντας να αντιληφθούν την κρίσιμη κατάσταση της γυναίκας.

«Την διοικητική δουλειά την κάνουν οι διοικητικοί υπάλληλοι, οι καθηγητές κάνουν το μάθημα, ουδείς μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι άρρωστος και δεν μπαίνει να κάνει μάθημα». Αυτή την απάντηση έδωσε αρχικά ο Προϊστάμενος Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, όταν τον ρωτήσαμε εάν γνωρίζει το περιστατικό και εάν θεωρεί πως αυτή η συμπεριφορά αρμόζει σε μια γυναίκα με τόσο σοβαρό πρόβλημα υγείας.

 
Την ίδια ώρα προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τον Διευθυντή του Επαγγελματικού Λυκείου Αναβρύτων, ζητώντας του να μας εξηγήσει εάν όντως ισχύει η καταγγελία. Ο κύριος Ζαφειρόπουλος δεν θέλησε να μας μιλήσει κλείνοντάς μας το τηλέφωνο κυριολεκτικά… στα μούτρα!

 
Κάνουμε και μια δεύτερη προσπάθεια για να ηρεμίσουμε τα πνεύματα… μάταια όμως, γιατί δεν μας είπε τίποτα… έκανε λόγο μόνο για ευαισθησίες, για πολλές ευαισθησίες που ο κύριος Διευθυντής έχει, αλλά αυτή δεν είναι η πρωταρχική…

 
Αδιαφορώντας για το γεγονός πως η εκπαιδευτικός πάσχει από καρκίνο στον λάρυγγα και βρίσκεται στο στάδιο της αποθεραπείας, ακολουθώντας εντατικά χημειοθεραπείες, την πιέζουν να μπει στην τάξη –εστία μόλυνσης για ιώσεις και για την νέα γρίπη.

Αυτή τη στιγμή η ασθενής καλύπτει στο σχολείο το νόμιμο πόστο που δικαιούται, αυτό της γραμματειακής υποστήριξης, έχοντας προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά, μη μπορώντας να επιστρέψει στον τομέα της εκπαίδευσης ως εκπαιδευτικός.

Είναι απορίας άξιο το πώς θα μπορέσει να ανταπεξέλθει σε αυτά τα καθήκοντα, αφού ο όγκος βρίσκεται στον λάρυγγα, καθιστώντας πολύ δύσκολη την προφορική επικοινωνία.

Καλέσαμε για τελευταία φορά τον Προϊστάμενο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι η γυναίκα έχει πρόβλημα υγείας και λείπει με μεγάλες άδειες που χορηγεί η υγειονομική επιτροπή. Σε καμία περίπτωση δεν θέλησε να απαντήσει στις συκοφαντίες, που αφορούν τον ίδιο και τον συνάδελφο Διευθυντή του σχολείου.

 
Η ίδια αποδίδει αυτήν την αναλγησία σε πολιτικά συμφέροντα, αφού ο αρμόδιος προσπαθεί, όπως καταγγέλλει η ασθενής, να «παρουσιάσει έργο» στη νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, καθώς ο ίδιος φέρεται ως ενεργό στέλεχος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.



Πηγή: http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=74084&cid=4

Πολλοί φροντιστές(τους θέλανε λένε οι ίδιοι οι μαθητές )

Αυτό δεν είναι περίεργο.

Αν ρωτούσαμε τους μαθητές (και αν αυτοί μπορούσαν να απαντήσουν ελεύθερα χωρίς το φόβο κυρώσεων ή επιπτώσεων στη σχολική πορεία τους), τότε θα προέκυπτε εύκολα το προφανές, ότι το σχολείο όπως "λειτουργεί" είναι παντελώς άχρηστο για τους μαθητές (αλλά πολύ χρήσιμο στους μόνιμους εκπαιδευτικούς) και χαμένος χρόνος, αντίθετα στο φροντιστήριο γίνεται δουλειά πραγματική και με ενδιαφέρον από τους διδάσκοντες, κάτι στο οποίο ανταποκρίνονται οι μαθητές.

Οπότε αν ήταν στο χέρι τους αφενός δεν θα πήγαιναν καθόλου στο σχολείο, όμως αυτό είναι υποχρεωτικό και πάνε με το ζόρι (γιατί πρέπει να αιτιολογείται με κάποιο τρόπο η ύπαρξη και οι αποδοχές των εκεί "εκπαιδευτικών"), αφετέρου θα προτιμούσαν μόνο το φροντιστήριο και τους εκεί διδάσκοντες για τους προφανείς λόγους που ανέφερα και παραπάνω.

Και για να μην παρεξηγηθώ, οι διαπιστώσεις αυτές αν και προφανείς, δεν σημαίνουν οτι όλοι οι τεμπέληδες και άχρηστοι και ανίκανοι και (....) είναι στο σχολείο, και όλοι οι εργατικοί στο φροντιστήριο, όμως το θεσμικό πλαίσιο (ή η παρωδία θεσμικού πλαισίου) στο σχολείο έχει αποτέλεσμα την εμφάνιση και πολλαπλασιασμό και αναπαραγωγή των φαινομένων αδιαφορίας, γαϊδουριάς, τεμπελιάς, (....) ενώ το θεσμικό πλαίσιο στο φροντιστήριο εξασφαλίζει καλές υπηρεσίες προς τον πελάτη που πληρώνει. Αλλιώς ο πελάτης σηκώνεται και φεύγει, είναι τόσο απλό.

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει οτι θεσμικά θα έπρεπε να επιτρέπεται να διδάσκει ένας ιδιοκτήτης φροντιστηρίου στην ΠΔΣ, αλλά αυτό, όπως έχω γράψει και αλλού, είναι θέμα κοινωνικής αντίληψης της (κάθε) κυβέρνησης για τη "δίκαιη" μοιρασιά της ανεργίας και τίποτε περισσότερο, τουλάχιστον τίποτε περισσότερο που να σχετίζεται με την ποιότητα παροχής υπηρεσιών προς τους ενδιαφερόμενους (τους μαθητές).