PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Γεια σας,

Έχει κανείς ιδέα αν το ωράριο κάποιου που αποσπάται από τη

Πίκρα οι Οινούσσες φίλοι μου...
Το νησί πολύ μικρό και απομονωμένο από τον "έξω κόσμο". Η συγκοινωνία με τη Χίο πολύ αραιή (1 δρομολόγιο την ημέρα, κάθε μέρα εκτός Τρίτης) με το εισιτήριο της απλής μετάβασης να κοστίζει 5 ευρώ. Και εδώ να σημειωθεί ότι σε αντίθεση με άπειρα παραδείγματα αντίστοιχων νησιών σε όλη τη χώρα, στις Οινούσσες εδώ και πολλά χρόνια ασκείται η εξής ιδιότυπη αλητεία: ο Δήμος και οι διαχειριστές του πλοίου που εκτελεί το δρομολόγιο ΔΕΝ θεωρούν τους εκπαιδευτικούς μόνιμους κάτοικους και έτσι ακόμα και τις ημέρες που το δρομολόγιο είναι επιδοτούμενο (το πλοίο δηλαδή έχει ναυλωθεί από το κράτος στην ουσία) και όλοι οι "μόνιμοι κάτοικοι" μετακινούνται δωρεάν, οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να πληρώνουν 10 ευρώ για το ταξίδι μετ'επιστροφής. Το ότι επί 10 μήνες το χρόνο οι εκπαιδευτικοί (χρυσο)πληρώνουν ενοίκιο και αφήνουν όλα τους τα λεφτά στο νησί και γενικότερα το ότι οι τοπική οικονομία στηρίζεται ουσιαστικά επί 10 μήνες από τους εκπαιδευτικούς δεν το αναγνωρίζει κανείς.
Υπάρχει βέβαια και η επιλογή που αναφέρουν οι φίλοι πιο πάνω και ακούει στο όνομα "θαλάσσιο ταξί". Κοστίζει 60 ευρώ (!!!) και σε περνάει στη Λαγκάδα (ένα χωριό μισή ώρα από την πόλη της Χίου), εφόσον ο καιρός το επιτρέπει (νομίζω με 6 μποφώρ δεν ταξιδεύουν). Το ταξί χωράει μέχρι και 8 άτομα, οπότε ευτυχώς το κόστος μοιράζεται. Αν χρειαστεί όμως να το χρησιμοποιήσεις μόνος σου επειδή δεν βρίσκεις συνεπιβάτες αναγκαστικά δίνεις τα 60 και είσαι και ευχαριστημένος...Μετά έχεις να πληρώσεις και άλλα 20 για να πας με ταξί από τη Λαγκάδα στη Χίο.
Για το κόστος ζωής να μη γίνεται ούτε συζήτηση. Οι ντόπιοι βλέπουν τους εκπαιδευτικούς σαν ένα μεγάλο πορτοφόλι. Ενδεικτικά αναφέρω πως τα ενοίκια κυμαίνονται από 280 έως 500 (!!!) ευρώ, είναι δηλαδή σε αρκετές περιπτώσεις πολύ ακριβότερα από τη Χίο, ακόμα και από κάποιες μεγαλουπόλεις. Η πλειοψηφία των "σπιτιών" πολύ δύσκολα γλιτώνει τον χαρακτηρισμό 'τρώγλες': παμπάλαια πρόχειρα κτίσματα, υγρασία, κακοτεχνίες, συσκευές που δεν λειτουργούν και γενικότερα κάκιστη κατάσταση είναι τα χαρακτηριστικά των περισσότερων σπιτιών. Υπάρχει βέβαια και η λύση των "δημοσιοϋπαλληλικών κατοικιών". Είναι ένα συγκρότημα 4 κατοικιών: το ένα διατίθεται (με απόφαση και επιλογή του διευθυντή του Γυμνασίου) σε εκπαιδευτικό με ενοίκιο γύρω στα 200 ευρώ. Το άλλο κατοικείται από το ζευγάρι των διευθυντών (παρόλο που διαθέτουν και άλλο ακίνητο στο νησί), το τρίτο κατοικείται από έναν συνταξιούχο αστυνομικό και το τέταρτο από τον Τελώνη του νησιού και τη σύζυγο του, η οποία διαθέτει ΤΡΙΑ (!!!) άλλα σπίτια στο νησί, τα οποία και νοικιάζει στους εκπαιδευτικούς με ιδιαίτερα ψηλά ενοίκια..Και φυσικά κανένας δεν τολμάει να πει τίποτα. Οι τιμές στα μαγαζιά ;"Φωτιά": 500 γρ. σπαγγέτι στο σούπερ μάρκετ 1.2 ευρώ, ένα λίτρο γάλα στο περίπτερο 1.9 ευρώ, αναψυκτικό στην τοπική καφετέρια: 3 ευρώ, κρασί χύμα στο τοπικό εστιατόριο: 11 ευρώ το λίτρο, χωριάτικη σαλάτα 6.5 ευρώ, σουβλάκι στην καντίνα 2.2 ευρώ, καλαμάκι στην ταβέρνα 2 ευρώ το κομμάτι και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ.
Τα σχολεία είναι δύσκολη εμπειρία, μαζεύουν λόγω της ύπαρξης μαθητικού Οικοτροφείου κατά κανόνα ξένα παιδιά με συνήθως ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο. Όχι ότι τα παιδιά των ντόπιων δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και είναι βολεμένα ήδη στη ζωή και δεν ενδιαφέρονται για γράμματα. Υπάρχει πάντοτε πίεση από τους διευθυντές να προάγονται όλα τα παιδιά για να συντηρείται ένας σεβαστός αριθμός μαθητών (δεδομένου ότι αν κάποιος ξένος μαθητής πάει για Σεπτέμβριο και αποτύχει προφανώς δεν θα έχει τη διάθεση να επαναλάβει την τάξη). Έτσι αναγκάζεσαι να ρίχνεις τις απαιτήσεις του μαθήματος στο ελάχιστο, να καταντάς ο "καραγκιόζης" της υπόθεσης ανεχόμενος την αδιαφορία και την προκλητικότητα του κάθε μαθητή που θεωρώντας δεδομένο πως θα προαχθεί δεν ασχολείται με τίποτα και σου κάνει και τη ζωή δύσκολη. Τα σχολεία διαφημίζονται ως υψηλού επιπέδου αλλά κανένας δεν χρησιμοποιεί την τεχνολογία που υπάρχει, και όλα αυτά καταλήγουν να είναι μια διαφήμιση στα λόγια και μόνο. Οι διευθυντές, τέλος, "φροντίζουν" να μη μένει κανείς εκπαιδευτικός χωρίς μια έξτρα ασχολία και έτσι (κατ)αναγκάζονται όλοι να ασχολούνται με πολλά πράγματα πέραν των καθηκόντων τους και τις πιο πολλές φορές πέραν του ωραρίου τους και άντε να πεις όχι αν τολμάς.
Περίπου αυτά καλοί μου φίλοι. Συμπερασματικά, καλά τα 11 μόρια που δίνει το νησί, αλλά η αλητεία και η ξεδιαντροπιά ξεχειλίζει, οπότε σκεφτείτε το καλά πριν το δηλώσετε.