1
Κλάδος ΠΕ70 Δασκάλων / Απ: Δ' φάση αναπληρωτών ΠΕ70
« στις: Οκτώβριος 07, 2011, 05:57:47 μμ »
Καλησπερα κορίτσια, απ' ο,τι καταλαβαίνω δε θελετε να το συζητήσετε άλλο, όμως επειδή διάβασα τη συζήτηση θα ήθελα να πω τα εξης:
Φυσικά και ο καθένας από μας ξέρει ποσο πολύ ή λίγο αγαπά το επάγγελμά του και πόση όρεξη έχει για δουλειά, όμως χρειάζεται να είμαστε πολύ προσεκτικοί με κάποια πράγματα και κάποιες καταστάσεις, όπως αυτή που διανύουμε. Ίσως η εργασία του δασκάλου να μην μπορεί καν να κοστολογηθεί, πολλοί από μας θεωρούμε το επάγγελμά μας λειτούργημα, και πιστεύω πως αυτό είναι, όταν βέβαια γίνεται σωστά. Ως εκπαιδευτικοί όμως, είμαστε εργαζόμενοι μέσα στην οικονομία και την κοινωνία του κράτους μας.
ΔΕΝ ειμαστε εθελοντές, αν είμασταν θα είχε ο καθένας μας δικό του ΑΠ. Τα κεκτημένα λοιπόν δικαιώματα όπως και οι απαιτήσεις μας από το ΥΠΕΠΘ δεν πρέπει να γίνονται πιο ελαστικές, αλλά να τις υπερασπιζόμαστε σαν κλάδος!! Έτσι μονο θα γίνουν οι συνθήκες εργασίας μας καλύτερες και θα υπηρετούμε σωστότερα το λειτούργημα αυτό. Η απεργία μιας μέρας ΔΕΝ είναι λύση, όμως όταν έρθει η ώρα να ψηφίσουμε θυμηθείτε ποιοι μας έφεραν ως εδώ και παίζουν με τις ζωές μας και πράξτε ανάλογα!!! Ακόμα, ας διδάξουμε στους μαθητές μας πως να κρίνουν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας!!!
Φυσικά δεν απελπιζόμαστε, ελπίζουμε για το καλύτερο, όμως εργαζόμαστε και γι' αυτό...
Άλλωστε κανείς δεν μας υποσχέθηκε πως όλα θα είναι τέλεια στη ζωή μας!!!
Φυσικά και ο καθένας από μας ξέρει ποσο πολύ ή λίγο αγαπά το επάγγελμά του και πόση όρεξη έχει για δουλειά, όμως χρειάζεται να είμαστε πολύ προσεκτικοί με κάποια πράγματα και κάποιες καταστάσεις, όπως αυτή που διανύουμε. Ίσως η εργασία του δασκάλου να μην μπορεί καν να κοστολογηθεί, πολλοί από μας θεωρούμε το επάγγελμά μας λειτούργημα, και πιστεύω πως αυτό είναι, όταν βέβαια γίνεται σωστά. Ως εκπαιδευτικοί όμως, είμαστε εργαζόμενοι μέσα στην οικονομία και την κοινωνία του κράτους μας.
ΔΕΝ ειμαστε εθελοντές, αν είμασταν θα είχε ο καθένας μας δικό του ΑΠ. Τα κεκτημένα λοιπόν δικαιώματα όπως και οι απαιτήσεις μας από το ΥΠΕΠΘ δεν πρέπει να γίνονται πιο ελαστικές, αλλά να τις υπερασπιζόμαστε σαν κλάδος!! Έτσι μονο θα γίνουν οι συνθήκες εργασίας μας καλύτερες και θα υπηρετούμε σωστότερα το λειτούργημα αυτό. Η απεργία μιας μέρας ΔΕΝ είναι λύση, όμως όταν έρθει η ώρα να ψηφίσουμε θυμηθείτε ποιοι μας έφεραν ως εδώ και παίζουν με τις ζωές μας και πράξτε ανάλογα!!! Ακόμα, ας διδάξουμε στους μαθητές μας πως να κρίνουν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας!!!
Φυσικά δεν απελπιζόμαστε, ελπίζουμε για το καλύτερο, όμως εργαζόμαστε και γι' αυτό...
Άλλωστε κανείς δεν μας υποσχέθηκε πως όλα θα είναι τέλεια στη ζωή μας!!!