PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Δε νομίζω ότι ο τρόπος διδασκαλίας στις μικρές τάξεις είναι ο ίδιος με παλιά. Η διαφορά είναι ότι τα παιδιά έχουν πολύ μικρότερη ικανότητα συγκέντρωσης λόγω ενασχόλησης με ηλεκτρονικές συσκευές από μικρή ηλικία, βαριούνται πολύ πιο εύκολα γιατί πλέον οι γονείς δεν τους επιτρέπουν να βαρεθούν σχεδόν καθόλου και τρέχουν να καλύψουν οποιοδήποτε χρονικό κενό με δραστηριότητες ή ηλεκτρονικές συσκευές, μεγάλο μέρος αφιερώνεται στην "εκπαίδευση" τους και στη συμπεριφορά, γιατί τα περισσότερα έχουν μάθει να γίνεται πάντα το δικό τους, να μην τους λένε ποτέ όχι και δεν έχουν μάθει να ακολουθούν κανόνες και να μοιράζονται πράγματα και τέλος οι γονείς τρέχουν να κάνουν αυτοί πράγματα για τα παιδιά, οπότε τα παιδιά δεν αναπτύσσουν σχεδόν καθόλου βασικές δεξιότητες, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των νηπιαγωγών. Ουσιαστικά δηλαδή η "πραγματική" δουλειά στην Α δημοτικού ξεκινάει μετά τα Χριστούγεννα.

Ένα πολύ απλό παράδειγμα είναι το παρακάτω: Όταν ήμασταν εμείς μικροί και τυχαίναμε σε ένα γλέντι γάμου και νυστάζαμε κάποια στιγμή (όπως ήταν λογικό), οι λύσεις ήταν 2: κοιμήσου στο τραπέζι ή θα σε πάω στο αμάξι να κοιμηθείς εκεί. Πλέον η λύση είναι να φεύγουν από το γλέντι, την καφετέρια, την επίσκεψη κι οτιδήποτε άλλο μόλις βαρεθεί το παιδί. Η μόνη εναλλακτική είναι να του πασάρεις ηλεκτρονική συσκευή "για να κάτσει στα αυγά του".

Πλέον λοιπόν ξεκινάνε με χρονικό μειονέκτημα και σε συνδυασμό με την ύλη που έχει κατέβει προς τα κάτω, τα περισσότερα παιδιά είναι σε μειονεκτική θέση και τρέχουν όλη τους τη ζωή να ανακάμψουν. Παρόλα αυτά, τα παιδιά των δομημένων σωστά οικογενειών που ακολούθησαν σωστή τακτική κάνουν μπαμ από χιλιόμετρα.

Πολύ σωστή τοποθέτηση. Οι μαθητές των τάξεων του δημοτικού έχουν μεγάλο έλλειμμα σε βασικές δεξιότητες παιδείας, συμπεριφοράς, ελέγχου, αυτορρύθμισης και αυτό λειτουργείς εις βάρος και της εκπαίδευσης. Και συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία σου φράση (και δεν έχει να κάνει με το αν δουλεύουν ή όχι οι γονείς, υπάρχουν γονείς που δουλεύουν και μετά ασχολούνται με τα παιδιά τους και βρίσκουν το κουράγιο να χαλάσουν χατήρια και να μαλώσουν μαζί τους αν αυτό είναι για το καλό τους, όπως υπάρχουν και γονείς εισοδηματίες που δεν ασχολούνται καθόλου και δημιουργούν μικρούς δικαιωματιστες)

Έχω την εντύπωση πως ειδικότητες της πρωτοβάθμιας γενικής ειναι μόνο δάσκαλοι νηπιαγωγοί και μουσικοί. Ας με διορθώσει κάποιος αν κάνω λάθος.

Και πληροφορικοί, αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, θεατρολογοι, γυμναστές, εικαστικών

Στη Γαλλία στη Γερμανία στην Ιταλία υπάρχει μονιμότητα. Μη γράφουμε ό,τι να 'ναι.

Στην Γαλλια υπάρχει μονιμότητα, αλλά δεν υπάρχει η εννοια της μετάθεσης. Παραμένεις στην θέση για την οποία έχεις προσληφθεί

Δεν είναι νέο φαινόμενο. Και σε μη τουριστικά νησιά σε βγάζουν από το σπίτι κάθε καλοκαίρι. Στην Λήμνο συνέβαινε αυτό ήδη από το 2000. Ο τότε διευθυντής του γυμνασίου για διευκόλυνση μας είχε πει ότι αν θέλαμε μπορούσαμε να αφήσουμε τις κούτες με τα πράγματα μας μέσα στο σχολείο. Μια συγκεκριμένη κυρία που νοίκιαζε ένα στούντιο ημιυπόγειο στην Μυρινα ήθελε να μάθει αν θα μας επισκέπτονται κατά διαστήματα οι δικοί μας γιατί σε αυτή την περίπτωση άλλαζε το ποσό του ενοικίου! Ενοικιαζόμενα με την υγρασία να τρέχει, με κλιματιστικό και όχι καλοριφέρ και φυσικά χωρίς συμβόλαιο…. Απλά τώρα ακούγονται περισσότερο, ίσως και για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας

Πριν κάποια χρόνια είχε έρθει μια οδηγία στις διευθύνσεις ότι οι άδειες ανατροφής πρέπει να ξεκινάνε στην αρχή της σχολικής χρονιάς. Ίσως πατάνε σε αυτό. Έχουν όμως δίκιο στο ότι στα πλαίσια της εύρυθμης λειτουργίας της σχολικής μονάδας, αν την βάλουν από 1/9 θα έχουν πιο άμεσα αναπληρωτή, ενώ αλλιώς θα χρειαστεί να περιμένουν τις επόμενες φάσεις. Από την άλλη μπορείς να ξεκλεψεις με διάφορες αδειες ότι σου απομένει από τον Ιούνιο…

Μια πρώτη σκέψη είναι ότι ξεχνάμε τις ενισχυτικές διδασκαλίες και πάμε σε ανάθεση εικαστικών/ θεατρικής αγωγής στους δασκάλους. Επίσης ξεχνάμε τις γραμματειακές για ξενόγλωσσους ή και τις υπόλοιπες ειδικότητες κι οι ώρες αυτές πηγαίνουν σε ολοήμερο ή στα εργαστήρια δεξιοτήτων.

Μα ετσι κι αλλιώς τα τελευταια χρόνια συμπληρώνουμε σε ολοήμερο ή με εργαστήρια δεξιοτήτων. Γραμματειακή δεν δινουν πλέον στις ειδικότητες γιατί υπάρχουν οι συνάδελφοι που βγαίνουν λόγω σοβαρών θεμάτων εκτός τάξης κάθε χρόνο και διατίθονται στα σχολεία για αυτό. Σε κάθε σχολείο που πηγαίνω έχει τουλάχιστον δύο δασκάλους ως γραμματειακή. Επίσης φέτος στην δημιουργία των τμημάτων Α ταξης έγιναν υποχρεωτικά μετακινησεις παιδιών απο το ένα σχολείο στο άλλο (όπου υπήρχε δυνατότητα  με εγγραφές κάτω των 25 παιδιών) για να μην δημιουργηθεί δευτερο τμήμα

Δεκάδες χιλιάδες οικογένειες προσφύγων ζητούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Άμεση απόδοση υπηκοότητας. Το πρόβλημα της υπογεννητικότητας λύνεται αμέσως. Εκτός κι αν δεν επιθυμούμε να λυθεί.

Θεωρητικά καλό ακουγεται. Οι περισσοτεροι προσφυγες ομως δεν θελουν να παραμεινουν στην Ελλάδα, ονειρευονται άλλες χώρες. Επισης το σχολείο που είμαι, υποδέχεται παιδιά προσφύγων και είναι πάρα πολύ δύσκολο να διδάξεις συγχρονως σε παιδιά απο Ελλάδα και από Ουκρανία, Κογκό, Αλβανία, Συρια και χωρίς καμία γνώση ελληνικών μεσα στο ιδιο τμήμα. Μου έχει τύχει να χρειαστεί να κάνω μάθημα και τις εξηγήσεις να τις δίνω στα αγγλικά γιατί ήταν η μοναδικη γλωσσα που κουτσοκαταλάβαιναν όλοι