Εμφάνιση μηνυμάτων
1
Εργασιακά / Απ: Δεύτερη ειδικότητα
« στις: Ιουλίου 20, 2011, 02:58:29 pm »
Προς επιβεβαίωση των όσων έγραψα στο προηγούμενο Post και για όποιους καταλαβαίνουν τι παίζεται και που βρίσκεται η "ταμπακιέρα" παραθέτω απόσπασματα από άρθρο του Αλέξη Π. Μητρόπουλου.
Ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ είχε γράψει στο άρθρο του («Κ.Ε.» της 27.6.2010 – «Le Monde Diplomatique») ότι στις αρχές Ιανουαρίου 2010, όταν ο πρωθυπουργός συγκάλεσε επειγόντως μια επιτροπή ειδημόνων για οικονομικά ζητήματα, ένας αξιωματούχος του ΔΝΤ εξήγησε «με απότομο τρόπο στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι οφείλει να ξηλώσει το Κοινωνικό Κράτος». Τη συνέχεια την είδαμε έκτοτε στην καθημερινή μας ζωή. Η κυβέρνηση προτίμησε τον δρόμο που της επέβαλαν οι δανειστές στη διαχείριση του δημοσιονομικού προβλήματος, απορρίπτοντας όλους τους άλλους εναλλακτικούς. Η κυβέρνηση αποκρύπτει την πανηγυρική αστοχία του πρώτου μνημονίου ως προς τους δημοσιονομικούς στόχους και μαζί με τη συμμαχία των μνημονιακών (πολιτικών, εκπροσώπων του κεφαλαίου, συστημικών διανοούμενων, ΜΜΕ) αγχώνεται μήπως αποκαλυφθεί η αλήθεια ότι η χώρα με δική τους αποκλειστική ευθύνη οδηγείται σε ελεγχόμενη πτώχευση.
Ο νέος αυτός γύρος της θεσμικής βαρβαρότητας συνοδεύεται από την καλλιέργεια ατμόσφαιρας κοινωνικής τρομοκρατίας, ώστε οι αγανακτισμένοι και αποφασισμένοι να μετριάσουν τις αντιδράσεις τους. Το από 2.7.2011 Μνημόνιο αποκρύπτεται, γιατί η κυβέρνηση φροντίζει με επιμέλεια να μάθουμε όσο το δυνατόν λιγότερα και όσο το δυνατόν αργότερα τις νέες ανατριχιαστικές δεσμεύσεις της χώρας.
O δεύτερος εφαρμοστικός νόμος των μέσων του Αυγούστου 2011 θα αφορά στους μεγάλους φορείς που θα κλείσουν. Το πλεονάζον προσωπικό που δεν μπορεί να μεταταχθεί, θα αντιμετωπιστεί με «μη εθελοντικές» αποχωρήσεις και μέσω της εργασιακής εφεδρείας. Αυτό θα ισχύσει και για το στενό Δημόσιο. Οι «έφεδροι» θα παίρνουν το 60% του μισθού τους για 12 μήνες (χωρίς 13ο και 14ο μισθό) και κατόπιν θα αποχωρούν. Ο περιορισμός των δαπανών στην Τ.Α. θα επιφέρει απολύσεις.
Οι περικοπές στο μισθολογικό κόστος (750 εκατ. το 2011, επιπλέον 600 εκατ. το 2012, 448 εκατ. το 2013, 306 εκατ. το 2014 και 71 εκατ. το 2015), η αύξηση των ωρών εργασίας, η μείωση των υπερωριών των επ’ αμοιβή επιτροπών και συμβουλίων, των επιδομάτων και bonus, των συμβασιούχων κατά 50% το 2011 και επιπλέον κατά 10% το 2012, το πάγωμα της αυτόματης ωρίμανσης, η νέα μισθολογική κλίμακα, η εισαγωγή της μερικής απασχόλησης, της άδειας άνευ αποδοχών κ.λπ. στο Δημόσιο, η μείωση των εισακτέων σε στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές, θα δημιουργήσουν πρόβλημα επιβίωσης για όλους τους δημόσιους λειτουργούς, αλλά και πρόβλημα λειτουργίας του κράτους.
Για το Δημόσιο προβλέπεται μείωση στο 60% των συμβασιούχων και κατάργηση των κενών θέσεων. Οι μισθοί του Δημοσίου θα είναι «σε αρμονία με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, επιτυγχάνοντας μείωση στο συνολικό μισθολογικό κόστος». Οι νέες επιχειρησιακές συμβάσεις, με ελάχιστες μειοψηφίες εργαζομένων, θα προσδιορίζουν τους όρους εργασίας όλων. Μέχρι το τέλος Ιουλίου θα υπάρξει δυσμενής τροποποίηση για τις κλαδικές συμβάσεις.
Όλες οι αλλαγές στη συνάρτηση Εργασιακού - Ασφαλιστικού που θεσπίστηκαν και έπονται, είναι μόνιμες υπό την ισχύ του Μνημονίου, αλλά και του νέου «Συμφώνου για το Ευρώ», όπως εύηχα μετονομάστηκε. Επομένως οι συν-Έλληνες, αντιμέτωποι πλέον με την κατάργηση όλων των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων, αλλά και του δημοκρατικού - συλλογικού κεκτημένου, γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν ότι ο δρόμος αυτός της καταστροφής πρέπει να ανακοπεί πάση θυσία.
Ο Τζέιμς Γκαλμπρέιθ είχε γράψει στο άρθρο του («Κ.Ε.» της 27.6.2010 – «Le Monde Diplomatique») ότι στις αρχές Ιανουαρίου 2010, όταν ο πρωθυπουργός συγκάλεσε επειγόντως μια επιτροπή ειδημόνων για οικονομικά ζητήματα, ένας αξιωματούχος του ΔΝΤ εξήγησε «με απότομο τρόπο στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι οφείλει να ξηλώσει το Κοινωνικό Κράτος». Τη συνέχεια την είδαμε έκτοτε στην καθημερινή μας ζωή. Η κυβέρνηση προτίμησε τον δρόμο που της επέβαλαν οι δανειστές στη διαχείριση του δημοσιονομικού προβλήματος, απορρίπτοντας όλους τους άλλους εναλλακτικούς. Η κυβέρνηση αποκρύπτει την πανηγυρική αστοχία του πρώτου μνημονίου ως προς τους δημοσιονομικούς στόχους και μαζί με τη συμμαχία των μνημονιακών (πολιτικών, εκπροσώπων του κεφαλαίου, συστημικών διανοούμενων, ΜΜΕ) αγχώνεται μήπως αποκαλυφθεί η αλήθεια ότι η χώρα με δική τους αποκλειστική ευθύνη οδηγείται σε ελεγχόμενη πτώχευση.
Ο νέος αυτός γύρος της θεσμικής βαρβαρότητας συνοδεύεται από την καλλιέργεια ατμόσφαιρας κοινωνικής τρομοκρατίας, ώστε οι αγανακτισμένοι και αποφασισμένοι να μετριάσουν τις αντιδράσεις τους. Το από 2.7.2011 Μνημόνιο αποκρύπτεται, γιατί η κυβέρνηση φροντίζει με επιμέλεια να μάθουμε όσο το δυνατόν λιγότερα και όσο το δυνατόν αργότερα τις νέες ανατριχιαστικές δεσμεύσεις της χώρας.
O δεύτερος εφαρμοστικός νόμος των μέσων του Αυγούστου 2011 θα αφορά στους μεγάλους φορείς που θα κλείσουν. Το πλεονάζον προσωπικό που δεν μπορεί να μεταταχθεί, θα αντιμετωπιστεί με «μη εθελοντικές» αποχωρήσεις και μέσω της εργασιακής εφεδρείας. Αυτό θα ισχύσει και για το στενό Δημόσιο. Οι «έφεδροι» θα παίρνουν το 60% του μισθού τους για 12 μήνες (χωρίς 13ο και 14ο μισθό) και κατόπιν θα αποχωρούν. Ο περιορισμός των δαπανών στην Τ.Α. θα επιφέρει απολύσεις.
Οι περικοπές στο μισθολογικό κόστος (750 εκατ. το 2011, επιπλέον 600 εκατ. το 2012, 448 εκατ. το 2013, 306 εκατ. το 2014 και 71 εκατ. το 2015), η αύξηση των ωρών εργασίας, η μείωση των υπερωριών των επ’ αμοιβή επιτροπών και συμβουλίων, των επιδομάτων και bonus, των συμβασιούχων κατά 50% το 2011 και επιπλέον κατά 10% το 2012, το πάγωμα της αυτόματης ωρίμανσης, η νέα μισθολογική κλίμακα, η εισαγωγή της μερικής απασχόλησης, της άδειας άνευ αποδοχών κ.λπ. στο Δημόσιο, η μείωση των εισακτέων σε στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές, θα δημιουργήσουν πρόβλημα επιβίωσης για όλους τους δημόσιους λειτουργούς, αλλά και πρόβλημα λειτουργίας του κράτους.
Για το Δημόσιο προβλέπεται μείωση στο 60% των συμβασιούχων και κατάργηση των κενών θέσεων. Οι μισθοί του Δημοσίου θα είναι «σε αρμονία με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, επιτυγχάνοντας μείωση στο συνολικό μισθολογικό κόστος». Οι νέες επιχειρησιακές συμβάσεις, με ελάχιστες μειοψηφίες εργαζομένων, θα προσδιορίζουν τους όρους εργασίας όλων. Μέχρι το τέλος Ιουλίου θα υπάρξει δυσμενής τροποποίηση για τις κλαδικές συμβάσεις.
Όλες οι αλλαγές στη συνάρτηση Εργασιακού - Ασφαλιστικού που θεσπίστηκαν και έπονται, είναι μόνιμες υπό την ισχύ του Μνημονίου, αλλά και του νέου «Συμφώνου για το Ευρώ», όπως εύηχα μετονομάστηκε. Επομένως οι συν-Έλληνες, αντιμέτωποι πλέον με την κατάργηση όλων των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων, αλλά και του δημοκρατικού - συλλογικού κεκτημένου, γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν ότι ο δρόμος αυτός της καταστροφής πρέπει να ανακοπεί πάση θυσία.
Σύνολο μελών: 32873