1
Τοποθετήσεις / Απ: Τοποθετήσεις εκπαιδευτικών
« στις: Φεβρουαρίου 16, 2012, 03:24:08 pm »
Θα ήθελα να θίξω το ζήτημα των «προσωρινών τοποθετήσεων» των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Κατ’ αρχάς πρέπει να κάνουμε τις εξής λογικές παραδοχές:
1. Οι εκπαιδευτικοί υπάγονται στον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα (Ν. 3528/2007) όντας δημόσιοι υπάλληλοι, όσον αφορά τις άδειες, την κινητικότητα κλπ. Άρα οι τοποθετήσεις τους αφορούν το άρθρο 65 του παραπάνω νόμου σύμφωνα με το οποίο «Ο υπάλληλος, μετά το διορισμό του, τοποθετείται, με απόφαση του προϊσταμένου της οικείας αρχής και μετά από γνώμη του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου, σε θέση για την κατάληψη της οποίας συμμετείχε στη διαδικασία πρόσληψης.
2. Οι προκηρύξεις του ΑΣΕΠ για τη «διεξαγωγή των διαγωνισμών για την κατάρτιση πινάκων διοριστέων εκπαιδευτικών λειτουργών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» αποτελούν τη διαδικασία πρόσληψης των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμια ς Εκπαίδευσης και αφορούν κατάληψη θέσεων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
3. Ισχύουν και Προστατεύονται οι αρχές της Χρηστής Διοίκησης, της Καλής Πίστης και Δικαιολογημένης Εμπιστοσύνης του Διοικούμενου (παραθέτω:
• Η αρχή της χρηστής διοίκησης υποχρεώνει τα διοικητικά όργανα να ασκούν τις αρμοδιότητές τους με βάση το περί δικαίου αίσθημα τους, με αναλογικότητα και επιείκεια και στο πλαίσιο της αρχής της νομιμότητας της δημόσιας διοίκησης. Σύμφωνα με την αρχή αυτή η δημόσια διοίκηση οφείλει να διευκολύνει τους διοικούμενους να προστατεύουν τα συμφέροντά τους και να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους.
• Η αρχή της καλής πίστης και η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου (άρθρο 5 § 1 Σ), επιβάλλουν στη δημόσια διοίκηση να μην εκμεταλλεύεται το διοικούμενο ή ακόμη περισσότερο να δημιουργεί καταστάσεις πλάνης, απάτης ή απειλής του. Η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης επιβάλει στη δημόσια διοίκηση να μην επικαλείται δικές της παραλείψεις, για τις οποίες ο διοικούμενος δεν φέρει καμία ευθύνη ή να αγνοεί μια ευνοϊκή για τον διοικούμενο πραγματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί επί μακρό χρονικό διάστημα και να αρνείται το δικαίωμα του να συνάγει της ωφέλιμες έννομες συνέπειες της, τα οφέλη δηλαδή που αυτή συνεπάγεται. Η αρχή αυτή συνδέεται με τη διαδικασία ανάκλησης των διοικητικών πράξεων, ενώ στην ουσία παρεμποδίζει την αντιφατική δράση της δημόσιας διοίκησης. (
Κατ’ αρχάς πρέπει να κάνουμε τις εξής λογικές παραδοχές:
1. Οι εκπαιδευτικοί υπάγονται στον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα (Ν. 3528/2007) όντας δημόσιοι υπάλληλοι, όσον αφορά τις άδειες, την κινητικότητα κλπ. Άρα οι τοποθετήσεις τους αφορούν το άρθρο 65 του παραπάνω νόμου σύμφωνα με το οποίο «Ο υπάλληλος, μετά το διορισμό του, τοποθετείται, με απόφαση του προϊσταμένου της οικείας αρχής και μετά από γνώμη του οικείου υπηρεσιακού συμβουλίου, σε θέση για την κατάληψη της οποίας συμμετείχε στη διαδικασία πρόσληψης.
2. Οι προκηρύξεις του ΑΣΕΠ για τη «διεξαγωγή των διαγωνισμών για την κατάρτιση πινάκων διοριστέων εκπαιδευτικών λειτουργών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» αποτελούν τη διαδικασία πρόσληψης των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμια ς Εκπαίδευσης και αφορούν κατάληψη θέσεων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
3. Ισχύουν και Προστατεύονται οι αρχές της Χρηστής Διοίκησης, της Καλής Πίστης και Δικαιολογημένης Εμπιστοσύνης του Διοικούμενου (παραθέτω:
• Η αρχή της χρηστής διοίκησης υποχρεώνει τα διοικητικά όργανα να ασκούν τις αρμοδιότητές τους με βάση το περί δικαίου αίσθημα τους, με αναλογικότητα και επιείκεια και στο πλαίσιο της αρχής της νομιμότητας της δημόσιας διοίκησης. Σύμφωνα με την αρχή αυτή η δημόσια διοίκηση οφείλει να διευκολύνει τους διοικούμενους να προστατεύουν τα συμφέροντά τους και να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους.
• Η αρχή της καλής πίστης και η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου (άρθρο 5 § 1 Σ), επιβάλλουν στη δημόσια διοίκηση να μην εκμεταλλεύεται το διοικούμενο ή ακόμη περισσότερο να δημιουργεί καταστάσεις πλάνης, απάτης ή απειλής του. Η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης επιβάλει στη δημόσια διοίκηση να μην επικαλείται δικές της παραλείψεις, για τις οποίες ο διοικούμενος δεν φέρει καμία ευθύνη ή να αγνοεί μια ευνοϊκή για τον διοικούμενο πραγματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί επί μακρό χρονικό διάστημα και να αρνείται το δικαίωμα του να συνάγει της ωφέλιμες έννομες συνέπειες της, τα οφέλη δηλαδή που αυτή συνεπάγεται. Η αρχή αυτή συνδέεται με τη διαδικασία ανάκλησης των διοικητικών πράξεων, ενώ στην ουσία παρεμποδίζει την αντιφατική δράση της δημόσιας διοίκησης. (